Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "total yield" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-31 z 31
    Tytuł:
    Effect of selected biostimulants on the yield and quality of the common onion (Allium cepa L.)
    Autorzy:
    Mikulewicz, E.
    Majkowska-Gadomska, J.
    Jadwisienczak, K.K.
    Francke
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083601.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    morphology
    nutritional value
    biostimulants
    total yield
    common onion
    Opis:
    A field experiment was conducted in 2017-2018 in the Agricultural Experiment Station owned by the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. The experiment had a randomized block design with three replications. The first experimental factor was a number of common onion cultivars: ‘Whitney Wing F1’, ‘Spirit F1’ and ‘Red Baron’. The second experimental factor was the effect of two plant growth biostimulants; Calleaf Aminovital and Maximus Amino Protect, on the yield and quality of the onions. In the control treatment, plots were sprayed with water. The total yield, marketable yield and the marketable yield as a percentage of the total yield, the weight, vertical diameter and horizontal diameter of each onion bulb, the content of dry matter, total sugars, reducing sugars, L-ascorbic acid and nitrates (V) in the onions were determined in the study. The evaluated cultivars differed significantly with regard to the weight and size of the onions. Onions of cv. ‘Whitney Wing F1’ were characterized by a greater yield, and the weight, vertical diameter and horizontal diameter of the bulbs were all higher than they were for the remaining cultivars. The concentrations of dry matter, total sugars, L-ascorbic acid and nitrates (V) were higher in cv. ‘Red Baron’. The contents of L-ascorbic acid and nitrates (V) were significantly affected by the application of biostimulants, and the effects were more pronounced for onions treated with Maximus Amino Protect. The interaction between the experimental factors had a significant effect on the weight of individual onion bulbs, and on the concentrations of dry matter and L-ascorbic acid in the edible plant parts.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2019, 26, 1; 57-65
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Weed Infestation and Yielding of Potato Under Conditions of Varied Use of Herbicides and Bio-Stimulants
    Autorzy:
    Gugała, M.
    Zarzecka, K.
    Dołęga, H.
    Sikorska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/125246.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    air-dry weed mass
    herbicides
    biostimulants
    total yield
    Opis:
    The aim of the study was to determine the effect of applied herbicides and growth regulators on the airborne limitation of dry weed mass and the total yield of three edible potato varieties. The field experiment was established as two-factor in a (split-plot) system in three replications. The experiment examined: I factor – three moderately early varieties of edible potato: Bartek, Gawin, Honorata. II factor – five ways of using herbicides and bio-stimulants: 1. control object: mechanical care 2. Harrier 295 ZC herbicide at a dose of 2.0 dm3·ha-1, 3. Harrier 295 ZC herbicide at a dose of 2.0 dm3·ha-1 and then after the plant rises the Kelpak SL bioregulator twice at a dose of 2.0 dm3·ha-1, 4. Sencor 70 WG herbicide at a dose of 1.0 kg·ha-1, 5. Sencor 70 WG herbicide and then after the plant rises the Asahi SL bio-stimulant twice at a dose of 1.0 dm3·ha-1. The obtained test results showed that the smallest dry weed mass determined in both research dates was obtained using Harrier 295 ZC herbicide and Kelpak SL growth bio-stimulant (0.7 g·m-2 and 3.1 g·m-2), while the largest in the control object (15.1 and 64.7 g·m-2), respectively. The total yield of potato tubers depended on both the types of herbicides and bio-stimulants used and the varieties cultivated in the experiment. However, the weather conditions which varied in particular years significantly influenced both the size of the air-dried mass of weeds and the total yield of potato tubers.
    Źródło:
    Journal of Ecological Engineering; 2018, 19, 4; 191-196
    2299-8993
    Pojawia się w:
    Journal of Ecological Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ insektycydów na plon bulw ziemniaka i jego strukturę
    The effects of insecticides on potato tuber yield and its structure
    Autorzy:
    Gugała, Marek
    Zarzecka, Krystyna
    Artych, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41530273.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    insektycydy
    odmiany
    plon ogólny
    stonka ziemniaczana
    struktura plonu
    insecticides
    cultivars
    total yield
    yield structure
    Colorado beetle
    Opis:
    Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2004–2006 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach. W doświadczeniu badano dwa czynniki: czynnik I — odmiany ziemniaka: Wiking, Mors, Żagiel, czynnik II — sześć sposobów zwalczania stonki ziemniaczanej z udziałem insektycydów: Actara 25 WG, Regent 200 SC, Calypso 480 SC (w trzech dawkach) i obiekt kontrolny bez ochrony chemicznej. Plony bulw w latach badań były niskie i wahały się od 17,59 do 33,33 t·ha-1. Plon ogólny zależał istotnie od właściwości odmianowych i środków stosowanych przeciwko stonce ziemniaczanej. Największy średni plon ogólny bulw uzyskano u odmiany Mors — 26,28 t·ha-1, natomiast najmniejszy u odmiany Żagiel — 22,25 t·ha-1. Istotny wpływ na omawianą cechę miały również zastosowane insektycydy.
    A field experiment was carried out in the years 2004–2006 at the Experimental Farm in Zawady owned by the University of Podlasie in Siedlce. Two factors were investigated in the study: factor I — potato cultivars: Wiking, Mors and Żagiel, factor II — six ways of Colorado beetle control including the following insecticides: Actara 25 WG, Regent 200 SC and Calypso 480 S.C. (each at three rates), and a control treatment without chemical control. Yields in the study years were low and ranged from 17.59 to 33.33 t·ha-1. The total tuber yield largely depended on cultivar properties and chemicals applied to control Colorado beetle. The highest ( 26.3 t·ha-1) and the lowest (22.3 t·ha-1) average total tuber yields were recorded for cultivars Mors and Żagiel, respectively. Significant effects of the insecticides applied upon yielding of potato plants were observed.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 251; 215-223
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udzial plonu handlowego w plonie ogolnym jadalnych odmian ziemniaka
    Autorzy:
    Nowacki, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/803219.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    plony ogolne
    ziemniaki
    plony handlowe
    ziemniaki jadalne
    odmiany roslin
    total yield
    potato
    marketable yield
    edible potato
    plant cultivar
    Opis:
    Paper presented the results of field experiment that was carried out within 2003-2004 in three places with 10 potato cultivars. Total yield and share of market yield in total yield were estimated. Reasons of appearing the defect formation in tubers were investigated. The national monitoring concerning total and market yield was carried out in 2005. It was estimated that the market yield amounted 65-70% total yield. Apart from the tubers diminution, most frequent defects included defects caused by soil pests and invasion by common scab. Significant differentiation of the cultivars was stated with respect to the amount of market yield obtained.
    W pracy przedstawiono wyniki badań w doświadczeniu polowym prowadzonym w latach 2003-2004 w trzech miejscowościach z 10 odmianami ziemniaka. Określono plon ogólny, plon handlowy oraz udział plonu handlowego w plonie ogólnym. Analizowano przyczyny powstawania wad wyglądu bulw ziemniaka jadalnego. W 2005 roku przeprowadzono monitoring ogólnokrajowy dotyczący wielkości plonu ogólnego i handlowego. Stwierdzono, że plon handlowy stanowi około 65-70% plonu ogólnego. Do wad bulw najczęściej występujących zakwalifikowano oprócz zdrobnienia bulw także uszkodzenia przez szkodniki glebowe oraz porażenie parchem zwykłym. Stwierdzono istotne zróżnicowanie odmian pod względem uzyskanego plonu handlowego.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 2; 429-439
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie nawozów zielonych w uprawie ziemniaka jadalnego
    The importance of green fertilizers in table potatoes cultivation
    Autorzy:
    Płaza, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/42925068.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    międzyplon ścierniskowy
    nawożenie
    plon handlowy
    plon ogólny
    wsiewka międzyplonowa
    ziemniak
    commercial yield
    fertilization
    potato
    undersown crop
    stubble catch crop
    total yield
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2001–2004 mające na celu określenie wpływu wsiewek międzyplonowych i międzyplonów ścierniskowych na plonowanie ziemniaka uprawianego w zmiennych warunkach pogodowych. W doświadczeniu badano następujące kombinacje nawożenia międzyplonem: obiekt kontrolny (bez nawożenia międzyplonem), obornik, wsiewka międzyplonowa (lucerna chmielowa, lucerna chmielowa + życica wielokwiatowa), międzyplon ścierniskowy (facelia, facelia — mulcz). Jesienią, w pobranym materiale roślinnym i w oborniku oznaczono zawartość suchej masy i makroelementów (N, P, K, Ca i Mg). W pierwszym roku po zastosowaniu nawożenia międzyplonami uprawiano ziemniaki jadalne. Podczas zbioru oznaczono plon ogólny i handlowy bulw ziemniaka, a po zbiorze zawartość skrobi. Otrzymane wyniki badań pozwalają stwierdzić, że warunki pogodowe w okresie prowadzenia badań istotnie różnicowały plony bulw ziemniaka. Stosowanie wsiewek międzyplonowych (lucerna chmielowa + życica wielokwiatowa i lucerna chmielowa) oraz międzyplonów ścierniskowych (facelia przyorana jesienią, jak i pozostawiona do wiosny w formie mulczu) w pełni zastępuje obornik w nawożeniu ziemniaka.
    The paper presents results of the investigations conducted in the years 2001–2004, which aimed to assess the influence of undersown crops and stubble catch crops on yielding of potatoes cultivated under changing weather conditions. The following combinations of intercrop fertilization were applied: control object (without intercrop fertilization), farmyard manure, undersown crop (black medic, black medic + Italian ryegrass), stubble catch crop (phacelia, phacelia — mulch). In autumn, the content of dry mass and macroelements (N, P, K, Ca and Mg) in potato plants and in farmyard manure was determined. In the first year after intercrop fertilization table potatoes were cultivated. During harvest a total yield and commercial yield of potato tubers were assessed, and after harvest the content of starch was determined. The results obtained showed that weather conditions in the period of investigations significantly modified the yields of potato tubers. The undersown crops applied (black medic + Italian ryegrass and black medic) and stubble catch crops (phacelia both plowed down in the autumn or left in the form of mulch till the spring, time alike) completely substituted for the farmyard manure in potato fertilization.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 254; 145-152
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zachwaszczenie i plonowanie ziemniaka w zależności od sposobów pielęgnacji
    The weed infestation and yielding of potato depending on the method of weed control
    Autorzy:
    Gugała, Marek
    Zarzecka, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/42926238.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    odmiany
    plon ogólny
    sposoby pielęgnacji
    świeża masa chwastów
    cultivars
    fresh mass of weeds
    potato
    total yield
    weed control methods
    Opis:
    Wyniki badań pochodzą z doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2005–2007. Doświadczenie założono w układzie split-plot jako dwuczynnikowe. Czynnikiem I — rzędu były dwie odmiany ziemniaka: Irga i Balbina, II — rzędu cztery sposoby pielęgnacji: 1. pielęgnacja mechaniczna – obiekt kontrolny, 2. pielęgnacja mechaniczno-chemiczna, tj. do wschodów obredlanie połączone z bronowaniem, a tuż przed wschodami herbicyd Plateen 41,5 WG (2,0 kg·ha-1), 3. pielęgnacja mechaniczno-chemiczna, tj. 1-krotne obredlanie i do 10 dni po posadzeniu bulw ziemniaka opryskiwanie herbicydem Racer 250 EC (3 l·ha-1), 4. pielęgnacja mechaniczno-chemiczna, tj. do wschodów obredlanie połączone z bronowaniem, a tuż przed wschodami herbicyd Sencor 70 WG (1,0 kg·ha-1). Celem badań było określenie wpływu czterech sposobów pielęgnacji ziemniaka na ograniczenie zachwaszczenia i plonowanie dwóch odmian ziemniaka jadalnego. Świeża masa chwastów oznaczona przed zwarciem rzędów jak i przed zbiorem bulw ziemniaka zależała istotnie od sposobów pielęgnacji i warunków wegetacji w latach badań. Najmniejszą świeżą masę chwastów na jednostce powierzchni oznaczoną przed zwarciem rzędów, jak i przed zbiorem bulw ziemniaka, stwierdzono na obiekcie, na którym zastosowano przedwschodowo herbicyd Sencor 70 WG. Na zachwaszczenie plantacji nie miały istotnego wpływu uprawiane odmiany. Obliczenia statystyczne wykazały istotny wpływ odmian, sposobów pielęgnacji oraz warunków pogodowych występujących w latach badań na plonowanie ziemniaka.
    The field experiment was carried out in 2005–2007. It was set up in a split blocks design. The effects of two factors were evaluated: I — two potato cultivars (Irga and Balbina), II — four methods of weed control: 1. mechanical weed control alone as a control object, 2. combined mechanical and chemical weed control, including ridging and harrowing before potato emergence and treatment with herbicide Plateen 41,4 WG at a dose of 2.0 kg∙ha-1 immediately before the emergence of potato plants, 3. combined mechanical and chemical weed control, comprising single ridging and treatment with herbicide Racer 250 EC applied at a dose of 3.0 l∙ha-1 up to 10 days after planting of potato tubers, 4. combined mechanical and chemical weed control, including ridging and harrowing in the period prior to potato emergence, and treatment with herbicide Sencor 70 WG, dosed 1.0 kg∙ha-1, immediately before the potato emergence. The work was aimed to evaluate the effectiveness of the methods applied to reduce potato crop infestation with weeds and to assess their effects on yielding of two cultivars of table potato. Fresh mass of weeds was determined twice, before closing of potato rows and before harvest of tubers. It significantly depended on the method of weed control and on the weather conditions during the vegetation seasons. The lowest fresh mass of weeds at both dates of evaluation was recorded with potato plots in which the herbicide Sencor 70 WG had been applied. No significant effects of the main crop, i.e. potato cultivars, on the rate of crop infestation with weeds was found. Statistical analysis showed that yield of potato tubers strongly depended on the cultivar, weed control method applied and the weather conditions in the vegetation periods.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 255; 59-65
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Plon i struktura plonu bulw ziemniaka nawożonego międzyplonami i słomą
    The yield and the structure of the yield of potato tubers fertilized with intercrops and straw
    Autorzy:
    Płaza, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41531888.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    nawożenie międzyplonem
    nawożenie słomą
    mulcz
    plon ogólny
    plon handlowy
    struktura plonu bulw
    ziemniak
    intercrop fertilization
    straw fertilization
    mulch
    total yield
    commercial yield
    yield structure of tubers
    potato
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki doświadczeń z lat 2001–2004. Badania miały na celu określenie wpływu wsiewki międzyplonowej przyoranej jesienią oraz międzyplonu ścierniskowego przyoranego jesienią i pozostawionego do wiosny w formie mulczu w kombinacjach bez słomy lub ze słomą na plonowanie i strukturę plonu bulw ziemniaka. W doświadczeniu badano dwa czynniki. I. nawożenie międzyplonem: obiekt kontrolny, obornik, wsiewka międzyplonowa — biomasa przyorana jesienią (koniczyna biała + życica wielokwiatowa), międzyplon ścierniskowy — biomasa przyorana jesienią (gorczyca biała), międzyplon ścierniskowy — biomasa pozostawiona do wiosny w formie mulczu (gorczyca biała). II. nawożenie słomą: podblok bez słomy, podblok ze słomą. Podczas zbioru ziemniaka określono plon ogólny i handlowy, a po zbiorze strukturę plonu bulw. Otrzymane wyniki badań pozwalają stwierdzić, iż największe plony bulw ziemniaka otrzymano z obiektu nawożonego mieszanką koniczyny białej z życicą wielokwiatową. Nawożenie międzyplonami i obornikiem wpływało korzystnie na kształtowanie się struktury plonu bulw. W kombinacji z zastosowaniem słomy odnotowano zmniejszenie udziału frakcji bulw średnich, a zwiększenie liczby bulw drobnych w polnie w porównaniu do kombinacji bez słomy.
    The paper presents the results of research carried out in the years 2001–2004. The aim of the investigations was to evaluate the influence of undersown crop plowed down in autumn, and of stuble crop plowed down in autumn and left in the form of mulch till spring in combinations with or without straw on potato tuber yield and its structure. The effects of two factors were assessed: I — intercrop fertilization: control object, farmyard manure, undersown crop — biomass which was plowed down in autumn (white clover + Italian ryegrass), stubble crop — biomass plowed down in autumn (white mustard), stubble crop – biomass left in the form of mulch till spring (white mustard). II — straw fertilization: a subblock with straw and a subblock without straw. During harvest time the total yield and commercial yield were assessed. The yield structure was determined after harvest. The highest yield of potato tubers was obtained from the object that had been fertilized with a mixture of white clover with Italian ryegrass. Fertilization with intercrops and farmyard manure had favourable influence on shaping of tuber yield structure. The yield produced in subblocks with straw, as compared to that produced in subblocks with no straw, was characterized by a lower share of medium –sized tubers and higher share of small tubers.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 251; 197-205
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evaluation of spring triticale, faba bean and their mixtures cultivated as forecrops for winter wheat
    Ocena wartości przedplonowej pszenżyta jarego, bobiku i ich mieszanek dla pszenicy ozimej
    Autorzy:
    Buraczynska, D.
    Ceglarek, F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46806.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    biomass
    forecrop
    grain yield
    protein yield
    total protein yield
    yield component
    winter wheat
    wheat
    triticale
    spring triticale
    faba bean
    plant cultivation
    total protein content
    Opis:
    In an experiment carried out in the years 2004-2007 at the Agriculture Research Station Zawady (52o20’ N; 22o30’ E) owned by the Podlasie Academy in Siedlce the forecrop value was evaluated for winter wheat of post-harvest residues alone or in combination with straw, of spring wheat, faba bean and spring wheat-faba bean mixtures. Post-harvest residue and straw biomass as well as total nitrogen, phosphorus and potassium accumulations were assessed. Spring triticale produced more post-harvest residues and straw than faba bean. Spring triticale-faba bean mixtures in turn produced intermediate amounts of post-harvest residues and straw compared with the plants in question cultivated in pure stand. Spring triticale biomass was poorer in nitrogen and potassium than faba bean and spring triticale-faba bean mixtures. Winter wheat cultivation following faba bean and mixtures of spring triticale and faba bean significantly increased grain yield and total protein yield, compared with winter wheat cultivation after spring triticale. Soil quality increased as faba bean share in the mixture increased. Straw added to forecrop post-harvest residues significantly increased grain yield, number of ears per 1 m2 and total protein content and yield.
    W doświadczeniu zrealizowanym w latach 2004-2007 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady (52o20’ N; 22o30’ E), należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach, badano wartość przedplonową dla pszenicy ozimej resztek pożniwnych oraz resztek pożniwnych łącznie ze słomą następujących roślin: pszenżyta jarego, bobiku i mie-szanek pszenżyta jarego z bobikiem. Określono masę resztek pożniwnych i słomy, nagro-madzenie azotu ogółem, fosforu i potasu. Pszenżyto jare wytworzyło więcej resztek poż-niwnych i słomy niż bobik. Mieszanki pszenżyta jarego z bobikiem pozostawiły pośrednią masę resztek pożniwnych i słomy między ich komponentami w czystym siewie. Masa organiczna pszenżyta jarego była mniej zasobna w azot i potas niż masa bobiku i mie-szanek pszenżyta jarego z bobikiem. Uprawa pszenicy ozimej w stanowisku po bobiku i mieszankach pszenżyta jarego z bobikiem istotnie zwiększała plon ziarna i plon białka ogólnego w porównaniu z uprawą w stanowisku po pszenżycie jarym. Jakość stanowiska poprawiała się wraz ze wzrostem udziału bobiku w mieszance. Dodatek słomy do resztek pożniwnych przedplonu powodował istotny wzrost plonu ziarna, liczby kłosów na 1 m2 oraz zawartości i plonu białka ogólnego.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2008, 07, 4
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ wybranych insektycydów na plonowanie ziemniaka
    Effect of some insecticides on potato yield and yield characteristics
    Autorzy:
    Gugała, Marek
    Zarzecka, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43030319.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    insektycydy
    liczba bulw
    odmiany
    masa bulw
    plon
    średnia masa bulwy
    ziemniak
    insecticides
    cultivars
    number of tubers
    tuber weight
    total yield
    average tuber weight
    potato
    Opis:
    Wyniki badań pochodzą z doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2004–2006 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Doświadczenie założono jako dwuczynnikowe w układzie split-plot w trzech powtórzeniach. W doświadczeniu badano dwa czynniki: I. czynnik — odmiany ziemniaka: Wiking, Mors, Żagiel. II. czynnik — insektycydy stosowane do zwalczania stonki ziemniaczanej: 1. Obiekt kontrolny, bez insektycydów, 2. Actara 25 WG w dawce 0,08 kg·ha-1, 3. Regent 200 SC w dawce 0,1 dm3·ha-1, 4. Calypso 480 SC w dawce 0,05 dm3·ha-1, 5. Calypso 480 SC w dawce 0,075 dm3·ha-1, 6. Calypso 480 SC w dawce 0,1 dm3·ha-1. Celem badań było określenie wpływu wybranych insektycydów stosowanych do zwalczania stonki ziemniaczanej na plon oraz jego strukturę. Masa bulw pod jedną rośliną jest cechą niezwykle ważną, gdyż decyduje o wydajności ziemniaka z jednostki powierzchni. Sposoby zwalczania stonki ziemniaczanej w istotny sposób różnicowały masę bulw z jednej rośliny. Największą wartość omawianej cechy zanotowano na obiekcie, na którym zastosowano preparat Calypso 480 SC w dawkach 0,075 i 0,1 dm3·ha-1, najmniejszą zaś z obiektu kontrolnego. Również w istotny sposób wartość tej cechy różnicowały odmiany. Największą masę bulw pod jedną rośliną otrzymano u odmiany Mors (średnio 683,4 g), zaś najmniejszą u odmiany Żagiel (535,7 g). Obliczenia statystyczne nie wykazały istotnego wpływu sposobów zwalczania stonki ziemniaczanej oraz odmian na liczbę bulw pod jedną rośliną. Jednakże największą liczbę bulw z jednej rośliny uzyskano z obiektów 1. (obiekt kontrolny) i 2. (Actara 25 WG w dawce 0,08 kg·ha-1), natomiast najmniejszą z obiektu 6. (Calypso 480 SC w dawce 0,1 dm3·ha-1).
    The results reported in this work come from a field experiment carried out at the University of Podlasie Experimental Station in Zawady in the years 2004-2006. The experimental design was split-plot with three replications. The following factors were examined in the study: factor 1 — potato varieties: Wiking, Mors and Żagiel; factor 2 — insecticides applied to combat Colorado potato beetle: control (without insecticides), Actara 25 WG at the rate of 0.08 kg·ha-1, Regent 200 SC at the rate of 0.1 dm3·ha-1, Calypso 480 SC at the rate of 0.05 dm3·ha-1, Calypso 480 SC at the rate of 0.075 dm3·ha-1, and Calypso 480 SC at the rate of 0.1 dm3·ha-1. The objective of the study was to determine the effect of the insecticides applied to control Colorado potato beetle on tuber yield and structure. Tuber weight per plant is a very important characteristic because it conditions potato performance per unit area. The methods of Colorado potato beetle control significantly influenced tuber weight per plant. The highest weight of tubers per plant was recorded in the treatment where Calypso 480 SC had been applied at the rates of 0.075 and 0.1 dm3·ha-1. In contrast, the lowest weight was stated in the control. Varieties also significantly affected values of the potato yield per plant. The highest weight was recorded for Mors (on average 683.4 g) whereas the lowest one was determined for Żagiel (535.7 g). The statistical calculation did not show significant influences of ways of fighting the potato beetle as well as the cultivars on number of tubers under one plant. However, the largest number of tubers per plant was recorded for the objects 1. (control object) and 2. (Actara 25 WG in dose 0,08 kg·ha-1), and the smallest number from object 6. (Calypso 480 SC in dose 0,1 dm3·ha-1).
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 257/258; 95-102
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ pielęgnacji mechaniczno-chemicznej uprawy ziemniaka na plony suchej masy, skrobi i białka ogólnego
    The effects of mechanical and chemical treatments on the dry matter, starch and total protein yields
    Autorzy:
    Gugała, Marek
    Zarzecka, Krystyna
    Sikorska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2198694.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-30
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    sposoby pielęgnacji
    odmiany
    plon suchej masy
    plon skrobi
    plon białka ogólnego
    weed control methods
    cultivars
    dry matter yield
    starch yield
    total protein yield
    Opis:
    Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2008–2010 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady należącej do Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Doświadczenie założono jako dwuczynnikowe w układzie split-plot w trzech powtórzeniach. I czynnik — trzy odmiany: Cekin, Satina i Tajfun, II czynnik — pięć sposobów pielęgnacji: 1. pielęgnacja mechaniczna — obiekt kontrolny, 2. pielęgnacja mechaniczna + przed wschodami herbicyd Command 480 EC 0,2 l·ha-1, 3. pielęgnacja mechaniczna + przed wschodami opryskiwanie mieszaniną herbicydów Command 480 EC 0,2 l·ha-1 + Afalon Dyspersyjny 450 SC 1,0 l·ha-1, 4. pielęgnacja mechaniczna + przed wschodami herbicyd Stomp 400 SC 3,5 l·ha-1,5. pielęgnacja mechaniczna + przed wschodami opryskiwanie mieszaniną herbicydów Stomp 400 SC 3,5 l·ha-1 + Afalon Dyspersyjny 450 SC 1,0 l·ha-1. Celem badań było określenie wpływu pielęgnacji mechaniczno-chemicznej z użyciem herbicydów i ich mieszanin na plon składników odżywczych trzech odmian ziemniaka. Korzystny rozkład warunków pogodowych w 2008 roku zaowocował uzyskaniem wysokich plonów suchej masy — 9,97 t·ha-1; skrobi — 6,37 t·ha-1 oraz białka ogólnego — 1,22 t·ha-1. Natomiast najmniejsze plony uzyskano w 2009 roku, który charakteryzował się skrajnie niekorzystnymi warunkami pogodowymi w poszczególnych miesiącach wegetacji ziemniaka. Analizując poszczególne sposoby odchwaszczania z użyciem herbicydów stwierdzono, że największy plony suchej masy, skrobi i białka ogólnego uzyskano w wariancie 3. odchwaszczanym mechanicznie, a następnie opryskiwanym mieszaniną herbicydów Command 480 EC + Afalon Dyspersyjny 450 SC. W przeprowadzonym doświadczeniu plony poszczególnych składników bulw w dużym stopniu były zróżnicowane w zależności od uprawianych odmian ziemniaka jadalnego. Największą kumulacją zarówno suchej masy, skrobi i białka ogólnego cechowała się odmiana Tajfun, najmniejszą zaś Satina.
    The field experiment was conducted in 2008–2010 at the Agricultural Experimental Station Zawada belonging to the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce. The experiment was two-factorial in a split-plot design with three replications. I factor was three cultivars: Cekin, Satina, Tajfun, and II factor — weed control methods: 1. mechanical cultivation — a control, 2. Command 480 EC 0.2 dm3·ha-1, 3. Command 480 EC 0.2 dm3·ha-1 + Afalon 450 SC 1.0 dm3·ha-1, 4. Stomp 400 SC 3.5 dm3·ha-1, 5. Stomp 400 SC 3.5 dm3·ha-1 + Afalon 450 SC 1.0 dm3·ha-1. The aim of the study was to determine the effect of mechanical and chemical care using herbicides and their mixtures on the nutrient yield of three potato varieties. Favorable distribution of weather in 2008 resulted in obtaining high yields of dry matter — 9.97 t·ha-1; starch — 6.37 t·ha-1 and protein — 1.22 t·ha-1. The lowest yield was obtained in 2009, which was characterized by extreme weather conditions in individual months of potato growing. Analyzing particular methods of weed control using herbicides, it was found that the highest yields of the dry weight, starch and protein were obtained in the third variant weeded mechanically, and then sprayed with a mixture of herbicides: Command 480 EC + Afalon Dispersion 450 SC. In the experiment, yields of the individual components of the tubers differed for potato varieties. The variety Tajfun was characterized by the greatest accumulation of dry matter, starch and protein, on the contrary to the variety Satina, which showed opposite effect.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2014, 272; 103-111
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza stabilności i szerokiej adaptacji plonu ogólnego bulw odmian ziemniaka uprawianych na glebie lekkiej
    Analysis of stability and wide adaptation of total tuber yield of potato varieties grown on light soil
    Autorzy:
    Jankowska, Joanna
    Pietraszko, Milena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2199391.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-29
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    : interakcja genotyp x rok, plon ogólny bulw, stabilność, szeroka adaptacja, ziemniak
    : genotype × year interaction, potato, stability, total tuber yield, wide adaptation
    Opis:
    Celem badań była ocena stabilności rolniczej i stopnia szerokiej adaptacji plonu ogólnego bulw odmian ziemniaka uprawianych w latach 2014-2017 w centralnej Polsce (IHAR-PIB Oddział w Jadwisinie). Do analizy wytypowano 34 odmiany ziemniaka różnych grup wczesności o różnym przeznaczeniu. Wnioskowanie wykonano stosując model AMMI. Do oceny szerokiej adaptacji wykorzystano miary: nadrzędności plonowania Pi, miarę niezawodności przewagi plonowania Ri (tzw. miarę Eskridge’a) oraz miarę stabilności Kanga YSi. Dla analizowanych parametrów wykazano istotne różnice pomiędzy latami, odmianami oraz interakcję genotyp × rok. Wyłoniono siedem odmian ziemniaka plonujących stabilnie. Ranking odmian pozwolił na stwierdzenie, że największy stopień szerokiej adaptacji pod względem plonu ogólnego wykazały odmiany: Mondeo, Ignacy, Gwiazda, Denar, Michalina i Lord.
    The aim of the study was to assess the agricultural stability and the degree of wide adaptation of the total tuber yield of potato varieties grown in the years 2014-2017. For the analysis, 34 potato cultivars of different maturity groups of different uses were selected. The application was made using the AMMI model. Measures were used to evaluate the wide adaptation: superiority measure Pi, Eskridge’y yield reliability measure Ri and a measure of Kang stability YSi. For the analyzed parameters, significant differences between years, varieties and genotype × year interaction were shown. Agriculturally stable varieties were obtained: seven in the total tuber yield. The ranking of varieties made it possible to conclude that the highest degree of wide adaptation in terms of the total yield was shown by the varieties: Mondeo, Ignacy, Gwiazda, Denar, Michalina and Lord.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2021, 294; 61-72
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of foliar feeding with Plonochron fertilizers (K, Mg, Ca) and differentiated rhizosphere fertilization with nitrogen upon yield and contents of selected components in cucumber leaves and fruit
    Wpływ dokarmiania pozakorzeniowego nawozami Plonochron (K, Mg, Ca) oraz zróżnicowanego nawożenia dokorzeniowego azotem na plon i zawartość wybranych składników w liściach i owocach ogórka
    Autorzy:
    Jarosz, Z.
    Dzida, K.
    Nurzyńska-Wierdak, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11541810.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    foliar feeding
    Plonochron fertilizer
    potassium
    magnesium
    calcium
    rhizosphere fertilization
    nitrogen
    yield
    selected component
    cucumber
    leaf
    fruit
    Cucumis sativus
    nitrogen fertilization
    foliar fertilization
    total fruit yield
    fruit nutrient
    Opis:
    The experiment with cucumber of the variety 'Matilde F1' was conducted in an unheated foil tunnel in the years 2004–2005. The plants were grown in containers of the capacity of 10 dm³ filled with transitional turf, limed to the pH of 6.0. In our studies we assessed the effect of foliar feeding with Plonochron fertilizers (potassium, magnesium, calcium) and of the differentiated rhizosphere nitrogen fertilization. (1.0 and 1.5 g N·dm⁻³) upon the yield, as well as contents of mineral components in cucumber leaves and fruits. The cucumber fruit yield was found to be significantly greater if the plants underwent foliar feeding with Plonochron fertilizers, as compared to control plants. The greater fruit yield (4.30 kg·plant⁻¹) was given by plants fertilized with a higher nitrogen dose (1.5 g·dm⁻³ of substratum). Fruits of cucumber undergoing foliar feeding with Plonochron fertilizers contained significantly more vitamin C, as compared to control plants. The leaves of plants fertilized with a higher nitrogen dose were reported to contain more total nitrogen, potassium and calcium.
    Doświadczenie z ogórkiem odmiany 'Matilde F1' przeprowadzono w nieogrzewanym tunelu foliowym w latach 2004–2005. Rośliny uprawiano pojemnikach o objętości 10 dm³ napełnionych torfem przejściowym zwapnowanym do pH 6.0. W badaniach oceniano wpływ dokarmiania pozakorzeniowego nawozami Plonochron (potasowy, magnezowy, wapniowy) oraz zróżnicowanego nawożenia dokorzeniowego azotem (1,0 i 1,5 g N·dm⁻³) na plon oraz zawartość składników mineralnych w liściach i owocach ogórka. Stwierdzono istotnie większy plon owoców ogórka dokarmianego pozakorzeniowo nawozami Plonochron w porównaniu z roślinami kontrolnymi. Większy plon owoców (4,30 kg·roślina⁻¹) wydały rośliny nawożone wyższą dawką azotu (1,5 g·dm⁻³ podłoża). Owoce ogórka dokarmianego pozakorzeniowo nawozami Plonochron zawierały istotnie więcej witaminy C w porównaniu z roślinami kontrolnymi. W liściach roślin nawożonych wyższą dawką azotu odnotowano więcej azotu ogółem, potasu i wapnia.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2009, 08, 4; 59-67
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw linuronu, pendimetaliny, napropamidu i sciolek organicznych na plon bulw potomnych Acidanthera bicolor var. murielae Perry
    Autorzy:
    Kocira, A
    Laskowska, H
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/795518.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    herbicydy
    plony ogolne
    Acidanthera bicolor var.murielae
    acidantera dwubarwna
    kora sosnowa
    Acidanthera bicolor
    rosliny ozdobne
    podloza uprawowe
    odmiany roslin
    plony
    napropamid
    torf
    linuron
    pendimetalina
    bulwy potomne
    plony handlowe
    herbicide
    total yield
    pine bark
    ornamental plant
    cultivation medium
    plant cultivar
    yield
    napropamide
    peat
    pendimethalin
    progeny corm
    marketable yield
    Opis:
    Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2000-2002. Bulwy acidantery dwubarwnej odmiany murielae o obwodzie 8-9 cm sadzono w drugim tygodniu maja. Po upływie tygodnia od sadzenia bulw zastosowano herbicydy: linuron w dawce 1,000 kg·ha⁻¹, pendimetalinę w dawce 0,990 kg·ha⁻¹ i napropamid w dawce 1,500 kg·ha⁻¹ . Następnego dnia część poletek ściółkowano 5 cm warstwą kory sosnowej lub torfu przejściowego. Doświadczenie obejmowało również kombinację kontrolną pieloną ręcznie oraz kombinację kontrolną z opóźnionym pieleniem wykonywanym trzy tygodnie później w stosunku do pozostałych poletek. Linuron, pendimetalina i napropamid nie wykazywały fitotoksycznego działania w stosunku do acidan tery dwubarwnej. Opóźnienie ręcznego pielenia o trzy tygodnie ujemnie wpłynęło na plon bulw potomnych badanej rośliny. Ściółkowanie gleby korą sosnową lub torfem przejściowym zwiększyło masę bulw potomnych w plonie ogólnym i handlowym.
    Field experiment was carried out in the period 2000-2002. Acidanthera bicolor var. murielae Perry corms with a circumference of 8-9 cm were planted in the second week of May. Linuron 1,000 kg·ha⁻¹, pendimethalin 0,990 kg·ha⁻¹ and napropamide 1,500 kg·ha⁻¹ were applied one week after planting the corms. Next day some plots were mulched with 5 cm thick layer of pine bark or peat. The experiment also included a control set, which was hand weeded and a control set with delayed hand weed performed three weeks later as compared with the other plots. Linuron, pendimethalin and napropamide did not injure the plants of Acidanthera bicolor. The delay of hand weeding of about three weeks had a negative effect on cormels yield of the research plant. Mulching of soil by pine bark or peat increased the weight of cormels in the total and marketable yield.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 510, 1; 281-287
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ nawożenia azotem na plonowanie kukurydzy
    The effect of nitrogen fertilization on yielding of maize
    Autorzy:
    Gołębiewska, Małgorzata
    Wróbel, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41535073.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    kukurydza
    nawożenie azotem
    odmiana
    plon ziarna
    plon energii netto i białka ogółem
    cultivar
    grain yield
    nitrogen fertilization
    maize
    yield of total protein
    net yield of energy
    Opis:
    Podstawę opracowania stanowią wyniki trzyletnich, ścisłych badań polowych nad wpływem zróżnicowanego nawożenia azotem: 0 (kontrola), 30, 60, 90, 120, 150, 180, 210, 240, 270 kg N·ha-1 na plonowanie dwóch odmian kukurydzy: Junak i Boruta. W pracy uwzględniono wpływ stosowanych dawek azotu na plon ziarna kukurydzy, plon energii netto i białka ogółem. Ponadto określono efektywność rolniczą 1 kg azotu. Zastosowanie odpowiednio zwiększonego nawożenie azotem wpłynęło na wzrost plonu ziarna odmiany Junak z 64,4 dt·ha-1 w obiekcie kontrolnym do 93,4 dt·ha-1 po zastosowaniu dawki 270 kg N·ha-1. Plon ziarna odmiany Boruta wzrósł odpowiednio z 70,3 dt·ha-1 do 93,3 dt·ha-1. Wysoką efektywność rolniczą 1 kg azotu u kukurydzy uzyskano przy dawce 30 kg N·ha-1. Przy wyższych dawkach N, produktywność jednostkowa azotu znacznie się zmniejszała. Plon białka wahał się od 5,0 dt·ha-1 do 10,7 dt·ha-1 w zależności od dawki nawozu i odmiany. Najwyższy plon białka oraz wartość energetyczną plonu ziarna z 1 ha uzyskano stosując azot w dawce 240 kg N·ha-1.
    The results were obtained in the 3-years field trials aimed to evaluate the effects of different doses of nitrogen: 0 (the control), 30, 60, 90, 120, 150, 180, 210, 240, 270 kg N·ha-1 on yielding of two maize cultivars: Junak and Boruta. The effects of nitrogen on grain yield net energy and a total protein were assessed. Agricultural efficiency of 1 kg of nitrogen was assessed. The application of nitrogen fertilization increased grain yield of the cultivar Junak from 64,4 dt·ha-1 (control) to 93,4 dt·ha-1 at the dose of 270 kg N·ha-1. Grain yield of the cultivar Boruta increased from 70,3 dt·ha-1 to 93,3 dt·ha-1, respectively. High agricultural efficiency of the applied nitrogen was found for the dose of 30 kg N·ha-1. At higher nitrogen doses the efficiency was lower. The protein yield ranged from 5,0 dt·ha-1 to 10,7 dt·ha-1, depending on the N-dose and cultivar. The highest yield of protein and the highest energy value of the yield were recorded at the dose of 240 kg N·ha-1.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 251; 121-136
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wstępne badania nad przydatnością Festulolium braunii (Richt.) A. Camus do uprawy w mieszankach z di- i tetraploidalnymi odmianami koniczyny czerwonej
    Preliminary studies on suitability of Festulolium braunii (Richt.) A. Camus for mixtures with di- and tetraploid varieties of red clover
    Autorzy:
    Staniak, Mariola
    Harasim, Józefa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41448798.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    Festulolium
    koniczyna czerwona
    mieszanki
    odmiana
    plon suchej masy
    plon białka
    red clover
    mixtures
    variety
    yield of dry matter
    yield of total protein
    Opis:
    Celem badań było porównanie przydatności Festulolium odmiana Sulino do uprawy w mieszankach z wybranymi odmianami koniczyny czerwonej: diploidalnymi — Nike i Parada oraz tetraploidalnymi Bona i Jubilatka. Doświadczenie polowe założono w roku 2005 w Grabowie (woj. Mazowieckie). Udział nasion komponentów w mieszankach był następujący: koniczyna 40% + trawa 60%, koniczyna 60% + trawa 40% oraz koniczyna 80% + trawa 20%, w stosunku do masy nasion wysiewanych w czystym siewie w ilości: diploidalne odmiany koniczyny czerwonej 12 kg, tetraploidalne odmiany koniczyny 15 kg, Festulolium — 40 kg/ha. Wstępne wyniki badań (obejmujące rok siewu i pierwszy rok użytkowania) wykazały, że udział komponentów w mieszance oraz dobór odmian koniczyny czerwonej istotnie wpływały na uzyskane plony suchej masy. Mieszanki z 80% udziałem koniczyny czerwonej wykazały się wyższym średnio o 31% poziomem plonowania i o 32% wyższym plonem białka, niż mieszanki z 40% udziałem koniczyny przy wysiewie. Mieszanka Festulolium z koniczyną odm. Jubilatka charakteryzowała się istotnie wyższym plonem suchej masy oraz białka niż mieszanka Festulolium z koniczyną odm. Nike.
    The aim of the study was to compare the suitability of Festulolium var. Sulino cultivation in mixtures with four varieties of red clover — Nike (diploid), Parada (diploid), Bona (tetraploid) and Jubilatka (tetraploid). The field experiments were established in the year 2005 in Grabow (Mazowieckie Voivodeship). The mixture were analyzed for yield and quality features of dry matter. The following mixtures were compared: red clover 40% + grass 60%, red clover 60% + grass 40% and red clover 80% + grass 20%. For the different plants this corresponded to: diploid varieties of red clover — 12 kg, tetraploid varieties of red clover 15 kg and Festulolium — 40 kg per ha. The results obtained in the sowing year and in the first year of utilization indicated that yields of dry matter significantly depended on the proportions of components in the mixtures and on the variety of red clover. The yield of dry matter and total protein was higher by 31% and 32%, respectively, in the mixture containing 80% of red clover than in that containing 40% of this plant. The mixture of Festulolium with red clover var. Jubilatka compared to that with red clover var. Nike, produced a significantly higher yield both of dry matter and total protein.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 247; 81-88
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of biostimulators on yield and selected chemical properties of potato tubers
    Autorzy:
    Wierzbowska, J.
    Cwalina-Ambroziak, B.
    Glosek, M.
    Sienkiewicz, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14934.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    biostimulator
    yield
    chemical property
    potato tuber
    plant cultivar
    total nitrate
    nitrate
    chloride
    storage
    Opis:
    Growth regulators stimulate life processes in plants, improving their stress resistance and health, which translates into higher and better quality yield. Growth regulators can improve biochemical parameters of tubers and enhance the potato’s resistance to adverse environmental conditions or pathogens. The purpose of this research was to examine the effect of biostimulators on yield and selected chemical properties of potato tubers. Four table potato cultivars were grown in a field experiment: very early Volumia and medium early Irga, Satina and Sylvana. Starting from stage 39 on the BBCH scale (crop cover complete), potato plants were treated thrice, in 10- to 14-day intervals, with the growth regulators Asahi SL, Bio-Algeen S90 and Kelpak. The reference treatment was composed of potatoes untreated with the bioregulators. The growth regulators, especially Bio-Algeen S90 (6.3 – 16.3%) and Kelpak SL (14.2-24.7%) raised the tuber yield, but the effect was statistically verifiable only in the second year, with less precipitation and lower temperature of the vegetation period. The quality of potato tubers was more strongly dependent on the cultivar-specific traits than on the applied biostimulators. In the second year, too, potato tubers contained on average 34% more N-total than in the first year. During storage, the content of N-total in tubers increased by 35-50%. After a five-month storage period, potato tubers contained more NO3 - abut less N-NH4+.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2015, 20, 3
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System TMR żywienia krów mlecznych w aspekcie zasad rolnictwa precyzyjnego
    TMR system of feeding dairy cows in terms of precision agriculture
    Autorzy:
    Winnicki, S.
    Jugowar, J. L.
    Nawrocki, L.
    Kalika, G.
    Rudowicz-Nawrocka, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/239172.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    żywienie
    TMR
    krowa
    mleko
    feeding diets
    total mixed ration
    dairy cows
    milk yield
    Opis:
    Wykonano analizę poprawności żywienia krów mlecznych pod względem energetycznym i białkowym. Materiał badawczy stanowiły wyniki użytkowości stada 250 krów za 6 miesięcy, od listopada 2010 r. do kwietnia 2011 r. Stado podzielono na 3 grupy technologiczno-żywieniowe na podstawie wydajności mlecznej krów. Zmian składu grup dokonywano raz w miesiącu. Grupa A, o najwyższej wydajności mleka, otrzymywała dawkę obliczoną na 38 kg mleka. Dawkę pokarmową dla grupy B zaplanowano na 28 kg, a dla grupy C - przed zasuszeniem na 19 kg mleka. Przeciętne wydajności grup w kolejnych miesiącach badań były dość stabilne. Różnice w wydajności mlecznej w obrębie grup były bardzo duże i przekraczały 20 kg. W grupie A u 34% krów zaobserwowano niedobór energii pobranej w paszy w stosunku do aktualnych potrzeb, natomiast w grupach B i C - nadmiar energii w pobranej paszy, odpowiednio u 62% i 75% krów. Niedobór białka w pobranej paszy wystąpił u 11% krów w grupie A, u 10% krów w grupie B i 24% w grupie C, a nadmiar odpowiednio - u 28, 19 i 22%.
    Correctness of feeding dairy cows was analysed in terms of sufficient energy and protein quantities supplied in the diet. As the source data for research, production results over 6 months (since November 2010 till April 2011) for the herd of 250 dairy cows were used. The herd was divided into 3 technological-nutrition groups of cows on the basis of milk yields. Once a month the structure of groups was corrected. The group A, of highest milk yielding cows, was fed with a diet provided for 38 kg milk production. Diet B was provided for group of cows yielding 28 kg milk, whereas for group C - the cows just before drying off - diet for 19 kg milk production. Average milk yields of particular groups in succeeding months of experiment were quite stable. However, the differences in milk yielding within particular groups were considerable and exceeded 20 kg. Shortage of energy in diets, in relation to the actual demands, was observed in 34% cows of group A; instead, in groups B and C the surplus of energy in diets fed - was noted in 62% and 75% cows. Protein deficiency in uptaken feed occurred in 11% cows of group A, in 10% cows of group B and in 24% cows of group C, while the excess in 28, 19 and 22% cows, respectively.
    Źródło:
    Problemy Inżynierii Rolniczej; 2012, R. 20, nr 1, 1; 77-85
    1231-0093
    Pojawia się w:
    Problemy Inżynierii Rolniczej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of the substrate composition on yield and quality of basil (Ocimum basilicum L.)
    Autorzy:
    Burdina, I.
    Priss, O.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1868.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Ogrodnictwa
    Tematy:
    basil
    Ocimum basilicum
    yield
    quality
    total phenolic compound
    ascorbic acid
    carotenoid
    essential oil
    antioxidant activity
    Źródło:
    Journal of Horticultural Research; 2016, 24, 2; 109-118
    2300-5009
    Pojawia się w:
    Journal of Horticultural Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki wpływające na zawartość i plon białka w bulwach ziemniaka
    Factors affecting the protein content and protein yield in potato tubers
    Autorzy:
    Wierzbicka, Anna
    Trawczyński, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2198426.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-31
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    nawożenie azotem
    plon białka
    zawartość białka ogółem
    ziemniak
    nitrogen fertilization
    potato
    protein yield
    total protein content
    Opis:
    Celem badań była ocena zmian w zawartości białka ogółem (i jego plonu) w bulwach ziemniaka w zależności od nawożenia azotem, odmiany, warunków pogodowych oraz zawartości suchej masy i skrobi w bulwach. Nawożenie azotem istotnie podwyższało zarówno zawartość jak i plon białka. W zakresie dawek azotu zalecanych w uprawie ziemniaka (100–140 kg∙ha-1) zawartość białka kształtowała się w granicach 1,85–1,95; 1,72–1,80; 1,61–1,68 odpowiednio dla odmian wczesnych, średnio wczesnych i późniejszych oraz skrobiowych. Plon białka zależał przede wszystkim od plonu suchej masy bulw. Największy plon białka (powyżej 900 kg∙ha-1) osiągnięty został przez odmianę jadalną Marlen i dwie skrobiowe: Kuras i Pokusa. Stwierdzono istotną odwrotnie proporcjonalną zależność liniową miedzy zawartością: białka i skrobi, białka i suchej masy oraz wprost proporcjonalną zależność między plonem białka a plonem suchej masy bulw. Okres wegetacji o dużej ilości opadów (2010) zmniejszał zawartość białka ogółem w porównaniu do okresów bardziej suchych (lata 2006, 2008).
    The aim of this study was to assess changes in total protein content and its yield in potato tubers, depending on nitrogen fertilization, variety, weather conditions, the dry matter and starch content in tubers. Nitrogen fertilization significantly caused significant increase of the protein content and yield. In the range of recommended doses of nitrogen in potato (100–140 kg∙ha-1) protein content was 1,85–1,95;1,72–1,80;1,61–1,68, respectively for early, medium early and late as well as starch varieties. Protein yield depended mainly on the dry matter yield of the tubers. The highest protein yield (over 900 kg∙ha-1) was achieved by edible cultivar Marlen and two starch cultivars Kuras and Pokusa. We detected a significant negative linear relationship between: protein content and starch content, protein content and dry matter content and a positive correlation between protein yield and dry matter yield of the tubers. Growing season with large amounts of rainfall (2010) reduced the total protein content in comparison with the more arid periods (2006, 2008).
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 266; 181-190
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Yielding, Total Protein and Crude Fiber Content in Selected Families and Cultivars of Meadow Timothy
    Plonowanie, zawartość białka ogólnego i włókna surowego w wybranych rodach i odmianach Tymotki Łąkowej
    Autorzy:
    Radkowski, A.
    Radkowska, I.
    Fiszer-Skrzyńska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388455.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    cultivar of timothy
    family
    total protein
    crude fiber
    yield
    odmiana tymotki
    ród
    białko ogólne
    włókno surowe
    plon
    Opis:
    The paper presents an assessment of selected cultivars and families of meadow timothy in terms of dry mass yields, total protein and crude fiber content. The experiment was conducted at the Plant Breeding Station in Skrzeszowice which belongs to Malopolska Plant Growing Company – HBP LLC. The research was done on degraded chernozem developed from loess. The standard cultivar – Karta, two accompanying cultivars; Obra and Skala and seven families, like SzD-T-133, SzD-T-134, SzD-T-135, POB-T-78, POB-T-80, POB-T-81 and POB-T-82 were investigated in this research. In the analyzed families and cultivars of meadow timothy total nitrogen was assessed by Kjeldahl’s method and crude fiber by gravimetric method by Goering and Van Soest. Obtained results of family value assessment point to their high breeding potential. Analyzed families and cultivars were characterized by high yields of dry mass where differences reached even 46 %. Individual researched objects differed also by total protein content ranging between 5.2 to 17.25 depending on the cut and years of harvest. On the other hand, the values for crude fiber fluctuated from 8.4 to 32.6 %. The highest concentration of total protein as well as the lowest concentration of crude fiber was found in POB-T-78 and SzD-T-135. Concentration of these components was significantly different in POB-T-78 and SzD-T-135 than in standard and accompanying cultivars. The highest concentration of total protein was found in POB-T-81, although the plants of POB-T-80 had the highest crude fiber content.
    Praca prezentuje ocenę wybranych odmian i rodów tymotki łąkowej pod względem plonów suchej masy, zawartości białka ogólnego oraz włókna surowego. Badania przeprowadzono na czarnoziemie zdegradowanym wytworzonym z lessu, na terenie Stacji Hodowli Roślin w Skrzeszowicach należącej do Małopolskiej Hodowli Roślin – HBP Kraków. W doświadczeniu uwzględniono odmianę wzorcową Karta, dwie odmiany towarzyszące Obra i Skala oraz siedem rodów: SzD-T-133, SzD-T-134, SzD-T-135, POB-T-78, POB-T-80, POB-T-81 i POB-T-82. W przygotowanym materiale roślinnym oznaczono azot ogólny metodą Kjeldahla, a włókno surowe metodą wagową Goeringa i Van Soesta. Uzyskane wyniki badania wartości rodów wskazują, że mają one wysoki potencjał hodowlany. Badane rody i odmiany charakteryzowały się dużymi plonami suchej masy, gdzie różnice sięgały nawet 46 %. Poszczególne badane obiekty różniły się także zawartością białka ogólnego, które wynosiły od 5,2 do 17,2 % w zależności od pokosu i lat zbioru. Natomiast dla włókna surowego wartości te kształtowały się od 8,4 do 32,6 %. Najwięcej białka ogólnego oraz mniej włókna surowego zawierały POB-T-78 i SzD-T-135, gdzie stwierdzono istotne różnice w stosunku do odmiany wzorcowej, jak i odmian towarzyszących. Spośród badanych rodów POB-T-81 wypadł najmniej korzystnie pod względem zawartości białka ogólnego, z kolei najwięcej włókna surowego odnotowano w roślinach POB-T-80.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 6; 681-688
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The content of selected macroelements in the dry weight of permanent grassland sward, grass yields and its agricultural value
    Zawartość wybranych makroelementów w suchej masie runi trwałych użytków zielonych oraz ich plonowanie i wartość rolnicza
    Autorzy:
    Wylupek, T.
    Harkot, W.
    Czarnecki, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/13929.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    macroelement content
    total nitrogen
    nitrogen
    phosphorus
    magnesium
    calcium
    dry weight
    grassland
    meadow sward
    grass
    yield
    agricultural value
    Opis:
    Permanent grassland is a valuable source of valuable natural raw material for production of fodders. The fodder value of sward depends on the grass yield volume, agricultural value (UVN), content of minerals, etc. The present paper discusses the results of a study conducted in 2009-2011, on permanent grassland situated in the valley of the Por River. Samples of the plant material were taken before the first cut from selected, representative areas. They were used to assess, with basic analytical and statistical methods, the yielding, agricultural value (UVN) and chemical composition of hay. The content of P, K, Ca and Mg was determined in the dry weight of the sward by Flame Atomic Absorption Spectroscopy (FAAS), while the total content of N was established by the Kjeldahl’s method. For easier interpretation of the results, the classified syntaxons (Matuszkiewicz 2006) were ranked into higher syntaxonomic units. The present research showed a fairly good content of P, Mg and Ca in the analyzed dry weight of plants, enough to satisfy the nutritional demand of ruminants. However, the total content of N and K in the plant samples was insufficient. The agricultural value (UVN) of the dry weight of plants and the yield volume of the examined phytocenoses were varied, which was statistically verified. The high value of variability coefficients also testifies to the considerable differentiation of all the analyzed features within particular syntaxonomic units.
    Trwałe użytki zielone stanowią cenne źródło naturalnych pełnowartościowych surowców do produkcji pasz. Wartość paszową runi określa się m.in. pod względem zawartości składników mineralnych, wartości rolniczej (LWU) oraz wysokości plonu. W pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w latach 2009-2011 na trwałych użytkach zielonych w dolinie rzeki Por. Na wytypowanych, reprezentatywnych powierzchniach, przed zbiorem pierwszego pokosu, pobrano próby materiału roślinnego. Stanowiły one materiał do oceny plonowania, wartości rolniczej (LWU) i składu chemicznego siana. W suchej masie runi określono zawartość P, K, Ca, Mg metodą płomieniowej atomowej spektrofotometrii absorpcyjnej (FAAS) oraz ogólną zawartość N metodą Kjeldahla. W celu łatwiejszej interpretacji wyników sklasyfikowane syntaksony (Matuszkiewicz 2006) uszeregowano w nadrzędne jednostki syntaksonomiczne. Wykazano dość dobrą pod względem potrzeb żywieniowych przeżuwaczy zawartość P, Mg oraz Ca w analizowanej suchej masie roślinnej, jednak ogólna zawartość N i K w badanych próbach roślinnych była niewystarczająca. Wartość rolnicza (LWU) suchej masy roślinnej oraz wysokość plonów badanych fitocenoz kształtowały się na zróżnicowanym poziomie, co potwierdziły analizy statystyczne. Wysoka wartość współczynników zmienności świadczy również o znacznym zróżnicowaniu wszystkich analizowanych cech w obrębie poszczególnych jednostek syntaksonomicznych.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2014, 19, 3
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diversification of yielding and quality traits of meadow grass on an example of selected cultivars and strains
    Zróżnicowanie plonowania i cech jakościowych wiechliny łąkowej na przykładzie wybranych odmian i rodów
    Autorzy:
    Radkowski, A.
    Radkowska, I.
    Fiszer-Skrzyńska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388322.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    variety of meadow grass
    strain
    total protein
    crude fibre
    yield
    odmiana wiechliny łąkowej
    ród
    białko ogólne
    włókno surowe
    plon
    Opis:
    The paper presents an assessment of varieties and strains of meadow grass regarding dry mass yields, total protein and crude fibre content. Obtained results of strain value testing reveal that the collection resources contain forms which have a high breeding potential. The studied strains and varieties were characterized by big yields of dry matter with differences reaching even 39 %. Individual studied objects differed also with the content of total protein reaching from 11.60 to 19.10 %. On the other hand for crude fibre the values fluctuated from 22.50 to 29.20 %.
    Praca prezentuje ocenę zróżnicowania odmian i rodów wiechliny łąkowej pod względem plonów suchej masy, zawartości białka ogólnego oraz włókna surowego. Uzyskane wyniki badania wartości rodów wskazują, że w zasobach kolekcyjnych są formy, które mają dużą wartość hodowlaną. Badane rośliny charakteryzowały się dużymi plonami suchej masy, gdzie różnice sięgały nawet 39 %. Poszczególne rośliny różniły się także zawartością białka ogólnego, które wynosiły od 11,60 do 19,10 %. Natomiast dla włókna surowego wartości te kształtowały się od 22,50 do 29,20 %.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 11; 1363-1368
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of pre-sowing red light radiation and nitragine dressing of chickling vetch seeds on the chemical composition of their yield
    Autorzy:
    Truchlinski, J.
    Koper, R.
    Starczynowska, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26046.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    Lathyrus sativus
    radiation
    Polska
    nitragine dressing
    chemical composition
    seed
    chickling vetch
    red light radiation
    vetch
    yield
    crude fibre
    total protein
    nitragine
    Źródło:
    International Agrophysics; 2002, 16, 2
    0236-8722
    Pojawia się w:
    International Agrophysics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dry matter and protein yield in mixtures of pea with oat rown for green forage
    Plon suchej masy i białka mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę
    Autorzy:
    Płaza, Anna
    Gąsiorowska, Barbara
    Cybulska, Anna
    Rzążewska, Emilia
    Górski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2223270.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    proportion of components in mixture
    time of harvesting
    yield
    total protein content
    protein yield
    pea developmental stage
    faza rozwojowa grochu
    plon
    plon białka
    udział komponentów w mieszance
    zawartość białka ogólnego
    termin zbioru
    Opis:
    Background. Legume-cereal mixtures grown for green forage are a valuable source of high protein feed for ruminants. This paper presents the results of a study from 2009-2011 aimed at determining the effect of the proportion of components in a mixture and the time of harvest on dry matter yield as well as on the content and yield of total protein of field pea mixtures with oat grown for green forage. Material and methods. Two factors were considered in the experiment: (I) the proportion of components in the mixture: field pea ‒ pure sowing 100%, oat ‒ pure sowing 100%, field pea 75% + oat 25%, field pea 50% + oat 50%, field pea 25% + oat 75% and (II) the time of harvesting: field pea flowering stage, field pea flat green pod stage. During harvesting the mixtures, the yield was determined and mean fresh matter samples were taken from each plot for chemical analyses. In the collected plant material, the content of dry matter and total protein was determined. Results. The dry matter yield, the content and yield of total protein of field pea and oat mixtures were significantly differentiated by the weather conditions, experimental factors and their interaction. The highest yields of dry matter and total protein were obtained from the pea and oat mixture with the proportion of components 50% + 50% harvested at the field pea flat green pod stage. Conclusion. Field pea grown in pure sowing harvested at the flowering stage was characterized by the highest total protein content. The field pea and oat mixtures contained less total protein. Among them, the mixture of field pea with oats with the proportion of components 75% + 25% was characterized by the highest content of total protein.
    Mieszanki bobowato-zbożowe uprawiane na zieloną masę są cennym źródłem paszy bogatej w białko dla zwierząt przeżuwających. W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2009-2011 mające na celu określenie wpływu udziału komponentów w mieszance i terminu zbioru na plon suchej masy oraz zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę. W doświadczeniu uwzględniono dwa czynniki: (I) udział komponentów w mieszance: groch siewny ‒ siew czysty 100%, owies-siew czysty 100%, groch siewny 75% + owies 25%, groch siewny 50% + owies 50%, groch siewny 25% + owies 75% oraz (II) termin zbioru: faza kwitnienia grochu siewnego, faza płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Podczas zbioru mieszanek określono plon oraz z każdego poletka pobrano średnie próby świeżej masy w celu wykonania analiz chemicznych. W pobranym materiale roślinnym oznaczono zawartość suchej masy i białka ogólnego. Plon suchej masy, zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem były istotnie różnicowane przez warunki pogodowe, czynniki doświadczenia i ich współdziałanie. Największy plon suchej masy i białka ogólnego otrzymano z mieszanki grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 50% + 50% zebranej w fazie płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Groch siewny uprawiany w siewie czystym zebrany w fazie kwitnienia charakteryzował się najwyższą zawartością białka ogólnego. Mieszanki grochu siewnego z owsem zawierały mniej tego składnika. Spośród nich najwyższą zawartością białka ogólnego wyróżniała się mieszanka grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 75% + 25%.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 1; 3-11
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of biostimulant application in cultivation of spring barley
    Efekt aplikacji biostymulatorów w uprawie jęczmienia jarego
    Autorzy:
    Szczepanek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2223314.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    crude fibre
    grain yield
    macroelements accumulation
    root weight
    straw weight
    total protein
    akumulacja makroskładników
    białko ogółem
    masa korzeni
    masa słomy
    plon ziarna
    włókno surowe
    Opis:
    Background. Biostimulants support plant growth and development, induce increased resistance to stress and may have a favourable effect on yields of agricultural crops and vegetables. Material and methods. The strict field experiment was conducted over the years 2010-2011, at the Research Station of the Faculty of Agriculture and Biotechnology in Mochełek (53°13’ N; 17°51’ E). The aim of this study was an assessment of the effect of biostimulants on yield components, grain and straw yield, root weight and the accumulation of NPK and Mg in spring barley grain. The one-factor experiment with spring barley cv. Nuevo aimed to study the effect of the seaweed biostimulant Kelpak (at a rate of 2 $dm^3∙ha^(-1)$) and its combined application with the preparation Lithovit (at rates of 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ + 1.5 $kg∙ha^(-1)$, respectively) on the biometric traits of plants and on grain yield. Results. The foliar application of the biostimulant Kelpak at a rate of 2 $dm^3∙ha^(-1)$ at the tillering (4-5 leaf stage) or the combined application of the preparations Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ and Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ had a favourable effect on grain yield. The application of only Kelpak caused an increase in the fresh weight of spring barley roots, and the combined use of Kelpak and Lithovit had a favourable effect on straw weight. In both treatments, thousand grain weight was higher than in the control. After the combined application of both preparations the barley grain was characterized by the highest protein concentration. The application of only Kelpak resulted in an increased accumulation of N, P, K and Mg in barley grain. The combined application of Kelpak and Lithovit caused an increase in the accumulation of N and Mg in grain. Conclusion. The beneficial effect on yield of the biostimulant Kelpak at a rate of 2 $dm^3∙ha^(-1)$ or the combined application of preparations Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ and Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ at the tillering (4-5 leaf stage) justifies the application of those preparations in the cultivation of spring barley.
    Biostymulatory wspomagają wzrost i rozwój roślin, powodują zwiększenie odporności na stres i mogą mieć korzystny wpływ na plonowanie roślin rolniczych jak i warzywnych. Celem pracy była ocena wpływu biostymlatorów na komponenty plonowania, plon ziarna i słomy, masę korzeni oraz akumulację NPK i Mg w ziarnie jęczmienia jarego. Ścisłe doświadczenie polowe prowadzono w latach 2010-2011, w Stacji Badawczej Wydziału Rolnictwa i Biotechnologii w Mochełku (53°13’N; 17°51’E). W doświadczeniu jednoczynnikowym z jęczmieniem jarym odmiany Nuevo badano wpływ biostymulatora Kelpak (w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$) lub łącznej jego aplikacji z preparatem Lithovit (odpowiednio w dawkach 1.5 $dm^3$ + 1.5 $kg∙ha^(-1)$) na cechy biometryczne roślin i plon ziarna. Nalistna aplikacja biostymulatora Kelpak w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$ w fazie krzewienia (fazie 4-5 liści) lub łączne zastosowanie preparatów Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ i Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ miało korzystny wpływ na plon ziarna. Aplikacja biostymulatora Kelpak w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$ spowodowała zwiększenie świeżej masy korzeni jęczmienia jarego, a łączne zastosowanie obu preparatów miało korzystny wpływ na masę słomy. W obu wariantach aplikacji masa tysiąca nasion była większa niż w obiekcie kontrolnym. Największą koncentracją białka charakteryzowało się ziarno jęczmienia po łącznym stosowaniu obu preparatów. Zastosowanie biostymulatora Kelpak spowodowało zwiększenie akumulacji N, P, K i Mg w ziarnie jęczmienia. Łączna aplikacja preparatów Kelpak i Lithovit spowodowała zwiększenie akumulacji N i Mg w ziarnie. Korzystny wpływ biostymulatora Kelpak w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$ lub łącznej aplikacji preparatów Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ i Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ w fazie krzewienia (4-5 liści) uzasadnia stosowanie tych preparatów w uprawie jęczmienia jarego.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2017, 16, 2; 77-85
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nawożenie azotem a plon i jakość roślin kukurydzy z przeznaczeniem na zakiszenie
    Effect of nitrogen fertilization on yield and quality of whole maize plants for silage
    Autorzy:
    Gołębiewska, Małgorzata
    Wróbel, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/42938172.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    białko ogółem
    kukurydza
    nawożenie azotem
    odmiana
    plon świeżej masy
    plon suchej masy
    plon energii brutto
    brutto energy
    cultivar
    dry matter
    green matter
    nitrogen fertilization
    maize yield
    total protein
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki trzyletnich badań przeprowadzonych w latach 2003–2005 w Zakładzie Produkcyjno-Doświadczalnym w Bałcynach. Badania dotyczyły wpływu zróżnico¬wanego nawożenia azotem: 0 (kontrola), 30, 60, 90, 120, 150, 180, 210, 240, 270 kg N·ha-1 na plonowanie dwóch odmian kukurydzy: Junak (FAO 210-220) i Boruta (FAO 230-240) uprawianych z przeznaczeniem na kiszonkę z całych roślin. Wykazano, że plon surowca kiszonkarskiego był determinowany warunkami pogodowymi w poszczególnych latach badań. W warunkach Polski północno-wschodniej badane odmiany Junak i Boruta, plonowały na wysokim i bardzo zbliżonym poziomie, dając plon suchej masy roślin odpowiednio 171,9 dt·ha-1 i 170,0 dt·ha-1. Dawka 150 kg N·ha-1 w uprawie kukurydzy kiszonkowej okazała się najbardziej plonotwórcza i jednocześnie uzyskany plon charakteryzował się korzystnym udziałem kolb. Systematyczny wzrost plonu białka następował do dawki 240 kg N·ha-1, a plon energii brutto do dawki 150 kg N·ha-1. Zwiększenie nawożenia azotem do 270 N·ha-1 powodowało przyrost zawartości białka ogółem w roślinach. Wzrost nawożenia azotem zdecydowanie obniżał zawartość tłuszczu i włókna surowego w surowcu kiszonkarskim, wpływ dawki był zmienny.
    The results are presented of the 3-years field trials conducted in 2003-2005 in the Production - Experimental Station in Bałcyny. The research aimed at evaluation of the effects of different doses of nitrogen fertilization: 0 (the control), 30, 60, 90, 120, 150, 180, 210, 240, 270 kg N·ha-1 on yields of two maize cultivars: Junak (FAO 210-220) and Boruta (FAO 230-240) grown for silage The yield of silage raw material was detemined by weather conditions in the years of study. In the conditions of North-East Poland dry matter yields of the cultivars Junak and Boruta were similar and relatively high: 171,9 dt∙ha-1 and 170,0 dt∙ha-1, respectively. The dose of 150 N kg∙ha-1 in cultivation of the silage maize caused the highest yield increase characterized also by a favourable participation of cobs. A gradual increase of protein yield was observed up to the N dose 240kg ha-1, and the yield of brutto energy grew up to the N dose 150 kg∙ha-1. The increase of nitrogen fertilization to 270·ha-1 caused an increase of total protein content. The increased nitrogen fertilization reduced the content of fat and raw fibre in silage material, however the effect of N dose was variable.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 256; 117-132
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of melatonin, GA3 and NAA on vegetative growth, yield and quality of ‘Canino’ apricot fruits
    Autorzy:
    Abd El-Naby, S.K.M.
    Abdelkhalek Ahmed Mohamed, M.
    El-Naggar, Y.I.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12684291.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    plant cultivar
    apricot
    Canino cultivar
    fruit tree
    fruit quality
    fruit yield
    vegetative growth
    field experiment
    gibberellic acid
    melatonin
    plant growth regulator
    naphthaleneacetic acid
    titratable acidity
    total soluble solid
    Opis:
    A field experiment was carried out during 2017–2018 in the Horticulture Research Station farm in El Kanater El Khayreia, El Kalubeia Governorate, Egypt, to find out the response of foliar application of melatonin, GA3 and NAA on vegetative and fruit attributes of ‘Canino’ apricot. Different plant growth regulators influenced all variable parameters related to vegetative growth and fruit. Results revealed that between all growth regulators, the foliar application of melatonin following by GA3 there was the highest vegetative growth as compared to other treatments, while GA3 gave the highest yield following by melatonin as compared to other treatments. Treatment with NAA improved vegetative growth, yield and fruit quality to a lesser extent as compared to the control.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 3; 167-178
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The yield and nutritive value of selected carrot cultivars with orange- and purple-colored storage roots
    Plonowanie i wartość odżywcza wybranych odmian marchwi o pomarańczowym i purpurowym zabarwieniu korzeni spichrzowych
    Autorzy:
    Majkowska-Gadomska, J.
    Wierzbicka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11541852.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    vegetable
    plant cultivation
    plant cultivar
    carrot
    yield
    nutritional value
    orange-coloured root
    purple-coloured root
    root
    Daucus carota ssp.sativus var.sativus
    Daucus carota ssp.sativus var.atrorubens
    macroelement
    total sugar
    sugar
    L-ascorbic acid
    Opis:
    The aim of an experiment conducted in 2006–2008 was to determine the effect of soil fertilization with Crop Care on the yield and chemical composition of carrot cultivars with orange- and purple-colored storage roots. The yield and chemical composition of three carrot cultivars: ‘Florida F1’ with orange-colored roots, ‘Deep Purple F1‘ with purple-colored roots and ‘Purple Haze F1‘ with roots that have a purple cortex and an orange core were compared in this study. Plants were grown in control soil with sufficient quantities of nutrients to support the development of carrot roots as well as in soil additionally fertilized with Crop Care. The results of the study showed that carrots of cv. ‘Florida F1’ produced a much higher total yield and marketable yield than carrots of cv. ‘Deep Purple F1’ and ‘Purple Haze F1’. Additional fertilization significantly increased the marketable yield of the carrots. The edible parts of purple root cultivars were characterized by a higher content of dry matter, L-ascorbic acid and total carbohydrates. The application of the Crop Care fertilizer significantly increased the dry matter content of carrots. Roots of cv. ‘Deep Purple F1’ contained the highest levels of N, K and Mg, while cv. Florida F1 was most abundant in Ca and Na.
    Przedstawione wyniki dotyczą porównania plonowania i składu chemicznego trzech odmian marchwi o korzeniu pomarańczowym – ‘Florida F1’, purpurowym – ‘Deep Purple F1’ oraz o korze purpurowej i rdzeniu pomarańczowym – ‘Purple Haze F1’. Rośliny uprawiano na glebie kontrolnej zawierającej niezbędną ilość składników potrzebną do prawidłowego rozwoju korzeni spichrzowych marchwi oraz na glebie dodatkowo nawożonej nawozem Crop Care. Wykazano, że marchew odmiany ‘Florida F1’ osiągnęła istotnie większy plon ogółem i handlowy w porównaniu z plonem roślin odmian ‘Deep Purple F1’ oraz ‘Purple Haze F1’. Dodatkowe nawożenie wpłynęło istotnie na zwiększanie plonu handlowego korzeni. Odmiany marchwi o korzeniach purpurowych charakteryzowały się większą zasobnością części jadalnej w suchą masę, kwas L-askorbinowy oraz cukry ogółem. Dodatkowe nawożenie nawozem Crop Care spowodowały istotne zwiększenie zawartości suchej masy. Analizując zawartość składników mineralnych, wykazano, że odmiana ‘Deep Purple F1’ zawierała w korzeniach spichrzowych najwięcej N, K, Mg, natomiast ‘Florida F1’ Ca oraz Na.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 4; 75-84
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reakcja rzepaku ozimego na zróżnicowaną ilość wysiewu nasion w rejonie podkarpackim
    Reaction of winter rapeseed to varied number of sown seeds in Podkarpacie area
    Autorzy:
    Jarecki, W.
    Bobrecka-Jamro, D.
    Noworol, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/833756.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    rzepak ozimy
    reakcje roslin
    nasiona
    plony
    wydajnosc tluszczu
    zawartosc tluszczu
    bialko ogolne
    odmiany roslin
    odmiany mieszancowe
    zroznicowanie odmianowe
    ilosc wysiewu
    region podkarpacki
    winter rape
    plant response
    seed
    yield
    fat productivity
    fat content
    total protein
    plant cultivar
    hybrid cultivar
    cultivar variability
    Podkarpacie region
    Opis:
    W latach 2009/10–2011/12 przeprowadzono ścisłe dwuczynnikowe doświadczenie polowe, którego celem było określenie reakcji mieszańcowych odmian rzepaku ozimego na zróżnicowaną ilość wysiewu nasion, tj. 40 oraz 60 szt.·mˉ². Liczba roślin przed zimowym zahamowaniem wegetacji była zbliżona do zakładanej, a ubytki roślin po zimie wyniosły średnio 14%. W okresie wegetacji istotnie więcej roślin zanikło na obiekcie z gęstszym wysiewem nasion w porównaniu do rzadszego. Plon nasion wyniósł średnio 3,7 t·haˉ¹ dla normy wysiewu 40 szt.·m-2 i 4,3 t·haˉ¹ dla normy 60 szt.·mˉ². Różnicę tę potwierdzono statystycznie. Spośród składowych plonu jedynie liczba łuszczyn na roślinie była istotnie zróżnicowana w wyniku zmiennej normy wysiewu. Liczba nasion w łuszczynie i MTN nie podlegały istotnemu zróżnicowaniu. Zastosowanie wyższej normy wysiewu powodowało wzrost zawartości tłuszczu surowego i zmniejszenie białka ogólnego w nasionach. Uzyskane różnice mieściły się jednak w granicy błędu statystycznego. Na obiekcie z większym zagęszczeniem łanu odnotowano istotny wzrost wydajności tłuszczu z ha. Badane odmiany nie różniły się istotnie składowymi plonu. Odmiana Primus F1 przewyższała istotnie odmianę Visby F1 zawartością tłuszczu w nasionach.
    In years 2009/10–2011/12 strict field research was conducted whose goal was to determine the reaction of mixed varieties of winter rapeseed to varied amount of sown seeds, i.e. 40 pieces on sqm and 60 pieces on sqm. The number of plants before winter vegetation pause was almost the same as expected and plant loss after winter amounted to c.a. 14%. During the vegetation period considerably more plants disappeared on the area where seeds were sown denser in comparison to the area with rare sowing. The seed crop amounted on average to 3.7 t·haˉ¹ and 4.3 t·haˉ¹ , respectively, after using the standard of 40 pieces/sqm and 60 pieces/sqm and the difference was statistically proven. Among the elements of crop structure only the number of pods was considerably modified by the varied amount of sown seeds. The number of seeds in a pod and the mass of thousand seeds were not considerably changed. After using a higher sowing standard the content of raw fat in seeds increased and the amount of general albumen dropped. The obtained differences fell on the verge of statistical significance. On the area with denser sowing considerable increase of fat efficiency / ha was noticed. The examined varieties did not differ considerably as far as the examined features were concerned. Only Primus F1 variety exceeded considerably Visby F1 variety as far as the fat content was concerned. The goal of the research was to specify the influence of varied amount of sown seeds on quantity and quality of winter rape crop varieties Primus F1 and Visby F1.
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2013, 34, 1
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ nawożenia azotem na plon i zawartość suchej masy, azotu ogólnego oraz popiołu w drugiej 4-letniej rotacji uprawy wierzby wiciowej
    Impact of the Nitrogen Fertilization on Yield, Dry Matter, Ash and Total Nitrogen Content in the Second 4-year Rotation of Basket Willow Cultivation
    Autorzy:
    Styszko, L.
    Dąbrowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1813728.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    wierzba wiciowa
    Salix viminalis
    genotyp
    nawożenie azotem mineralnym
    warianty koszenia pędów
    plon
    świeża masa
    sucha masa
    zawartość azotu ogólnego
    zawartość popiołu surowego
    basket willow
    genotype
    mineral nitrogen fertilization
    variants of shoots mowing
    yield
    fresh matter
    dry matter
    total nitrogen content
    raw ash content
    Opis:
    Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanego nawożenia azotem mineralnym i wariantów koszenia pędów w pierwszym 4-letnim cyklu na plon biomasy 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis) oraz na zawartość w niej suchej masy, azotu ogólnego i popiołu w drugim 4-letnim cyklu uprawy. Doświadczenie polowe, w czterech powtórzeniach, wykonano w latach 2012-2015 w Kościernicy, gmina Polanów (16°24´N i 54°8´E). Gleba pod doświadczeniem była lekka, klasy bonitacyjnej RIVa-IVb, kompleksu żytniego dobrego, bielicowa właściwa – pseudobielicowa o składzie piasku gliniastego lekkiego do głębokości 100 cm, a głębiej – gliny lekkiej. Zawartość próchnicy w warstwie 0-30 cm gleby wyniosła 1,41%. Pierwszy 4-letni okres odrastania pędów był realizowany w latach 2008-2011, a drugi – w latach 2012-2015. W ramach doświadczenia, rozlosowano na dużych poletkach cztery dawki azotu mineralnego: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 i 180 kg N·ha-1. Natomiast w zakresie dawek azotu na małych poletkach, rozlosowano 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr i Tordis. Corocznie w kwietniu w latach 2008-2015 stosowano nawożenie azotem mineralnym. W 2007 roku na poletku o powierzchni 25,3 m2 wysadzono łącznie po 56 zrzezów wierzby w dwóch rzędach tj. 22134 szt.·ha-1. Podczas zbioru w latach 2011 i 2015 koszono oddzielnie odrastające pędy wierzby na poszczególnych rzędach poletka. W pierwszej 4-letniej rotacji na pierwszym rzędzie koszono 2-krotnie (po 3 latach i po 1-rocznym odrastaniu), a na drugim rzędzie – jednokrotnie (po 4 roku odrastania). Plon świeżej masy oceniono po ścięciu wszystkich pędów wierzby oddzielnie na każdym rzędzie poletka oraz pobrano próby biomasy do analiz laboratoryjnych (suchej masy w świeżej masie, popiołu oraz azotu ogólnego). W badaniach wykazano, że plony biomasy w drugiej 4-letniej rotacji najsilniej zależały od wariantu koszenia pędów w poprzedniej rotacji, genotypu wierzby, a w mniejszym stopniu od zastosowanej dawki azotu mineralnego. Dwukrotne koszenie pędów w pierwszej 4-letniej rotacji obniżyło w następnej rotacji plon suchej masy i roczny przyrost tego plonu o 71,3%, zmniejszyło zawartość suchej masy w pędach o 1,7%, a powiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach o 0,019%. Genotypy wierzby reagowały w plonie biomasy w zróżnicowany sposób na warianty koszenia. Coroczne nawożenie azotem podwyższyło plon suchej masy wierzby przeciętnie o 66,2%, ale ten efekt bardzo silnie zależał od wariantu koszenia pędów w pierwszej 4-letniej rotacji oraz genotypu wierzby. Genotypy 1047, 1047D, Start, Sprint i Turbo nie reagowały w plonie biomasy pędów na wzrastające dawki nawożenia azotem, a u pozostałych genotypów reakcja była zróżnicowana. Uszeregowanie genotypów reagujących na nawożenie azotem, od największego do najmniejszego przeciętnego rocznego przyrostu plonu suchej masy, było następujące: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, klon 1054 – 3,54 t·ha-1 i Jorr – 3,03 t·ha-1. Coroczne nawożenie azotem zwiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach wierzby przeciętnie o 0,017%, ale nie miało to wpływu na zawartość w nich popiołu surowego.
    The purpose of the present paper was an assessment of impact of the mineral nitrogen fertilization and variants of shoots mowing in the first 4-year cycle on the yield of 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.) and dry matter, ash and total nitrogen content in the second 4-year cycle of cultivation. The field experiment, in four repetitions, was realized in 2012-2015 in Kościernica, (16°24´N and 54°8´E). The soil used in the experiment was light, RIVa-IVb soil quality class, a good rye soil complex, appropriate podsolic – pseudopodsolic with a composition of light loamy sand up to the depth of 100 cm, and deeper: light loam. The humus content in the layer of 0-30 cm of soil was 1.41%. The first 4-year cycle of the regrowth of the shoots was in 2008-2011, the second – in 2012-2015. As part of the experiment, four doses of mineral nitrogen were randomized on large plots: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 and 180 kg N·ha-1, and within these doses on small plots – 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr and Tordis. Nitrogen fertilization was applied in 2008-2015 each year in April. In 2007, on the plot sized 25.3 m2, in two rows 56 willow cuttings were planted per row, that is 22,134 pcs.·ha-1. During the harvest in 2011 and 2015, growing willow shoots on individual rows of the plot were mowed separately. In the first 4-year rotation, the first row was mowed twice (after 3 years and after annual regrowth), and the second row was mowed once (after 4 years of regrowth). The yield of fresh matter was assessed after cutting all the willow shoots separately on each plot row and biomass samples for laboratory analyzes were taken (dry matter in fresh matter, ash and total nitrogen). The research showed that biomass yield in the second 4-year rotation most depended on variants of shoots mowing in previous rotation, willow genotype and less depended on adopted mineral nitrogen doses. Twice shoots mowing in the first 4-year rotation was the reason of dry matter yield reduction and annual regrowth of this yield by 71,3% in the next rotation and dry matter content reduction in the shoots by 1,7% and increasing total nitrogen in the shoots by 0,019%. The reaction of willow genotypes to the variant of shoots mowing, in biomass yield, was varied. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in dry matter yield of willow, average by 66,2% but that effect depended very strongly on variants of shoots mowing in the first 4-year rotation and willow genotype. Genotypes 1047, 1047D, Start, Sprint and Turbo, in biomass yield, did not react to the increasing doses of nitrogen fertilization, and the reaction in the other genotypes was varied. The arrangement of the genotypes reacting to nitrogen fertilization, from the largest to the smallest average annual increase in yield of dry matter was as follows: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, 1054 – 3,54 t·ha-1 and Jorr – 3,03 t·ha-1. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in content of total nitrogen in the willow shoots, average by 0,017%, but that effect had not an impact on the raw ash content.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2018, Tom 20, cz. 2; 1234-1251
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-31 z 31

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies