Temat: topos - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Пошуки духовного абсолюту в творчості Олександра Олеся та європейських символістів
Searching for spiritual Absolutes in the Works of Oleksander Oles and European Symbolists
Autorzy:: Tsurkan, Ihor
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807247.pdf
Data publikacji:: 2019-10-23
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: topos; dusza; modernizm; serce; kordocentryczność
topos; soul; modernism; heart; cordocentrism
Opis:: Poszukiwania absolutu duchowego w twórczości Ołeksandra Ołesia i symbolistów europejskich Autor artykułu stawia sobie za cel próbę identyfikacji Absolutu duchowego w poetyckim świecie poetów-modernistów. Szczególne miejsce poświęcono refleksji nad toposem duszy w poezji epoki, będącej, zdaniem autora, wyrazicielem człowieczego dążenia do transcendencji. Пошуки духовного абсолюту в творчості Олександра Олеся та європейських символістів У статті зосереджується увага на пошуках духовного Абсолюту в поетичній світобудові поетів-модерністів. Розглянуто топос душі, що став виразником усіх поривань людини до Трансценденту в поезії епохи.
The article focuses on the searches of the spiritual Absolute in poetic universe of the modernists. It is considered the topos of the soul, which has become of all the aspirations for people to the Transcendent in the poetry of the epoch.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 37-51
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Topoi umuzycznione. Przegląd koncepcji toposu w muzyce
Musical topoi. The chosen perspectives of topos in music
Autorzy:: Sołtysik, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1358073.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: filozofia muzyki
historia muzyki
retoryka muzyczna
topos w muzyce
topos transkulturowy
philosophy of music
history of music
musical rhetoric
topos in music
transcultural topos
Opis:: This article studies topos as a concept and its influence in Western Music. For this end, the history of how the understanding of topos developed, as well as how it manifested itself, shall be presented. This term, one which originates from the Ancient Greek’s study of Rhetoric, quickly gained acceptance in many cultural contexts. It is thanks to this growth that it was promptly incorporated into ars musica. During the Middleages, this concept from the Antique era was revived, notably influencing the illustrative nature of this era’s music. The concept continued throughout the Common era proceeding, especially in reinforcing the role of affects in music. The 20th century witnessed the progression of many unique understandings of topos coindependently. The contemporary thought of this era has presented numerous propositions of one is to understand the term that oscillates between the fields of musicology, literature studies, and philosophy. It can be said, that defining topos in the field of music will be closely tied with the emerging „transcultural” phenomenon; an appropriate paradigm with which to observe the variables shaping European culture, such as globalization and orientalism.
Treść artykułu ma ukazać różne ujęcia topoi w sztuce muzycznej. W tym celu zostaje przedstawiona historia pojęcia toposu. Ten termin z antycznej retoryki dość szybko stał się pojęciem używanym w szerszym kontekście kulturowym, dzięki czemu połączono go również z ars musica. W okresie średniowiecza dokonała się adaptacja starożytnych koncepcji oraz rozwinięcie ich w stronę ilustracyjności, w epokach nowożytnych nastąpiło zaś wzmocnienie roli afektów. W XX stuleciu wiele ujęć umuzycznionego topoi zaczęło funkcjonować równolegle. Współczesna myśl w omawianym zakresie dostarcza licznych propozycji oscylujących między muzykologią, literaturoznawstwem a filozofią. Można przypuszczać, że pojmowanie toposu w muzyce będzie się w przyszłości wiązało z perspektywą transkulturową, która wydaje się odpowiednim paradygma- tem badawczym wobec zachodzących w kulturze europejskiej procesów, takich jak globalizacja i orientalizacja.
Źródło:: Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 199-228
2545-3068
Pojawia się w:: Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: HETEROTOPIEN IN DER UKRAINISCHEN GEGENWARTSPROSA (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER)
HETEROTOPIA IN THE UKRAINIAN CONTEMPORARY PROSE (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER)
Autorzy:: Bigun, Borys
Martin, Erik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/911953.pdf
Data publikacji:: 2019-06-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Heterotopie
Utopie
Topos
künstlerischer Raum
Postmoderne
heterotopia
utopia
topos
artistic space
postmodernism
Opis:: Borys Bigun, Erik Martin, HETEROTOPIEN IN DER UKRAINISCHEN GEGENWARTSPROSA (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER).„PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. T. XXIV, S. 45-53. ISSN 1733-165X. Der Begriff der „Heterotopie“, der von Michel Foucault in seinem Aufsatz „Andere Räume“ entworfen wurde, gehört zu den am häufigsten verwendeten Konzepten der aktuellen Raumwissenschaften. Literarisch-künstlerische Heterotopien fixieren eine Destruktion des homogenen sozialen Raumes, in deren Verlauf das Utopische und das Real-Pragmatische, die bis dahin eine Einheit bildeten, unter dem Druck der ehemals repressierten oder verdrängten, nun aber ihren Eingang in die Kultur wieder findenden Ideen als zwei konträre Prinzipien auftreten. Im Beitrag wird am Beispiel einiger repräsentativer Werke von Jurij Andruchovyč, Serhij Žadan und Vjačeslav Šnajder der Semantik und den Funktionen der Heterotopien im Kontext der literarischen Kartierung des Raums der postsowjetischen Ukraine nachgegangen.
Borys Bigun, Erik Martin, HETEROTOPIA IN THE UKRAINIAN CONTEMPORARY PROSE (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER). “PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. Vol. XXIV, P. 45-53. ISSN 1733-165X. The concept of “heterotopia”, developed by Michel Foucault in his work “Of Other Spaces”, is one of the most frequently used notions in contemporary spatial studies. Literary and artistic heterotopias capture the destruction of a homogeneous social space, during which utopian and real-pragmatic principles that used to constitute one unified whole start to function as elements confronting each other under the pressure of previously repressed or played down and currently re-actualized ideas pertaining to a certain culture. Basing on the representative works by Yuriy Andrukhovych, Serhiy Zhadan and VyacheslavShnaider, the paper analyzes the semantics and functions of heterotopias in the context of literary mapping of post-Soviet Ukraine.
Źródło:: Porównania; 2019, 24, 1; 45-53
1733-165X
Pojawia się w:: Porównania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: De l’argumentation à la politesse: l’étude des stratégies discursives de persuasion dans la critique de cinéma
From argumentation to politeness: A study of the discursive strategies of persuasion in a film review
Autorzy:: Topa-Bryniarska, Dominika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2083393.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: discursive strategies of persuasion
argument from community
linguistic politeness
topos of quantity
topos of quality
dyskursywne strategie perswazyjne
argument ze wspólnoty
grzeczność językowa
topos ilości
topos jakości
Opis:: From argumentation to politeness: A study of the discursive strategies of persuasion in a film review. The purpose of the paper is to examine the discursive strategies of persuasion exploring the rhetorical argument from community combined with linguistic politeness. Based on eighty reviews of two French comedies, the author shows how the persuasive strategies reflect some methods used in advertising discourse, especially with regard to the rhetoric principle of movere and delectare and indirect means of interpretation, activated in discourse by the use of quantity and quality.
Celem artykułu jest zbadanie dyskursywnych strategii perswazyjnych, wykorzystujących retoryczny argument ze wspólnoty zespolony z grzecznością językową. W oparciu o osiemdziesiąt recenzji dwóch francuskich komedii, autorka ukazuje, jak strategie perswazyjne odzwierciedlają niektóre metody stosowane w dyskursie reklamowym, szczególnie w odniesieniu do retorycznej zasady movere i delectare oraz pośrednich sposobów interpretacji, aktualizowanych w dyskursie za pomocą toposów ilości i jakości.
Źródło:: Kwartalnik Neofilologiczny; 2019, 1; 87-99
0023-5911
Pojawia się w:: Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Miejsca Leśmiana – dzisiaj (o najnowszej recepcji krytycznoliterackiej)
The place of Leśmian today (on contemporary literary criticism reception)
Autorzy:: Gorczyńska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/682636.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Bolesław Leśmian
reception
literary criticism
literary critical topos
recepcja
krytyka literacka
topos krytycznoliteracki
Opis:: The paper, being a postscript to the book Miejsca Leśmiana. Topika recepcji krytycznoliterackiej (Leśmian’s places. The topos of critical reception) (2011), outlines the history of literary criticism reception of Bolesław Leśmian’s output from the first years of the 21st century to the jubilee year 2017. Not only did the accelerated reception visible already in the early 1990s continue to gain momentum but it even got stronger in the analyzed period. Critics are bolder and bolder in speaking of Leśmian as a precursor of the 20th century modernism and postmodernism; “(post) modernizations” of Leśmian are accompanied, in turn, by changes on the level of language (even though some of them are rather superficial). Despite the discontinuity highlighted by critics, this “return to Leśmian”, which has lasted for over two decades, is to a large extent a come-back to approaches and threads of earlier reception. There are, however, significant shifts, e.g. in the uses of the topos of Leśmian’s Jewish/Polish identity. Totally new phenomena, in contrast, include politicization of the discourse about the poet.
Artykuł stanowiący postscriptum do książki Miejsca Leśmiana. Topika recepcji krytycznoliterackiej (2011) szkicuje historię krytycznoliterackiego odbioru twórczości Bolesława Leśmiana od pierwszych lat XXI wieku do jubileuszowego roku 2017. Przyspieszenie recepcji, wyraźnie zaznaczające się już na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku, w omawianym okresie nie tylko utrzymało się, ale wręcz wzmogło. Krytycy coraz śmielej mówią też o prekursorstwie Leśmiana względem dwudziestowiecznego modernizmu i postmodernizmu; „(post)modernizacjom” Leśmiana towarzyszą z kolei zmiany na poziomie językowym (choć część z nich ma charakter raczej powierzchowny). Mimo akcentowanej przez krytyków nieciągłości, trwający od ponad dwóch dekad „powrót do Leśmiana” jest w znacznej mierze powrotem do ujęć oraz wątków wcześniejszej recepcji. Zdarzają się jednak znaczące przesunięcia, np. w użyciach toposu żydowskości/polskości Leśmiana. Do zjawisk zupełnie nowych należy natomiast upolitycznienie dyskursu o poecie.
Źródło:: Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 31-47
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:: Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: „Est locus, aestifero” (Carm. I, 18) jako przykład topiki locus amoenus w poezji Wenancjusza Fortunata
“Est locus, aestifero” (Carm. I, 18) as an Example of the Topic locus amoenus in the Poetry of Venantius Fortunatus
Autorzy:: Gacia, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1892261.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Wenancjusz Fortunat
topos locus amoenus
poezja
Venantius Fortunatus
topos of locus amoenus
poetry
Opis:: In this article the author presents a poem “Est locus, aestifero” which appeared in the first book of Carmina against the background of the topic locus amoenus in the poetry of Venantius Fortunatus. The poem has 18 lines and is written in elegiac meter. It is a description of the village (country estate) Bissonum, near Bordeaux. The ecphrasis, in which elements of the topic we are interested in are woven into, combines with a very clear motif of laudation. This is a characteristic feature of the poetry of Venantius Fortunatus. The Polish translation of the poem is an integral part of the essay.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 3; 21-30
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Deconstructing the Topos of Poland as a Jewish Necropolis in Texts by Israeli Authors of the Third Post-Holocaust Generation
Autorzy:: Budzik, Jagoda
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/594865.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Holocaust memory
Israel
Israeli literature
topos of Poland
topos of cemetery
third generation
Opis:: The paper aims at recognizing and describing the ways of deconstructing the topos of Poland as a Jewish necropolis, a process that in the last decade appears more and more often in the works of Israeli authors of the third generation after the Shoah. The generation concept – as I argue – can serve here as a useful tool for understanding the shift which occurred in the specific national context of Israeli Holocaust discourse and strongly influenced the image of Poland in Israeli literature and culture. Poland depicted as a Jewish necropolis has become one of the central motifs present in Israeli literary as well as the artistic canon of Shoah representations. As the central space where the Shoah occurred, Poland was obviously perceived as a land marked by death and formed exclusively by the experience of the Holocaust. However, in the aftermath of two major shifts that have occurred in the last decades: a meaningful change in the Israeli Holocaust discourse and the new reality of Poland after 1989, and also as a consequence of the growing time distance separating yet another generation from the events themselves, numerous authors born in Israel mostly in the 1970s and in the 1980s began approaching the above-mentioned motif critically. This tendency, one of the few typical for the third generation, is demonstrated either through the motif ’s deconstruction and subversive usage or, more radically, by employing the genre of alternate history and changing the place’s identity (e.g. Tel Aviv by Yair Chasdiel). The topos of Poland as a necropolis has therefore been turned into a part – or even a starting point – of the reflection on collective memory patterns (e.g. Kompot. The Polish-Israeli Comic Book), stereotypes (e.g. Bat Yam by Yael Ronen), and on the authors’ own roots and identity (e.g. The Property by Rutu Modan). By analyzing the abovementioned texts, I will explore the process of constant interaction occurring between collective and the individual memory, between the Israeli national perspective and Polish landscapes, between an author and space and, finally – between the category of the third generation and its representatives themselves.
Źródło:: Polish Political Science Yearbook; 2018, 2 (47); 379-389
0208-7375
Pojawia się w:: Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: No-signaling in topos formulation and a common ontological basis for classical and non-classical physical theories
Autorzy:: Kuś, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047596.pdf
Data publikacji:: 2020-12-29
Wydawca:: Copernicus Center Press
Tematy:: no-signalling
topos
quantum logic
Opis:: Starting from logical structures of classical and quantum mechanics we reconstruct the logic of so-called no-signaling theories, where the correlations among subsystems of a composite system are restricted only by a simplest form of causality forbidding an instantaneous communication. Although such theories are, as it seems, irrelevant for the description of physical reality, they are helpful in understanding the relevance of quantum mechanics. The logical structure of each theory has an epistemological flavor, as it is based on analysis of possible results of experiments. In this note we emphasize that not only logical structures of classical, quantum and no-signaling theory may be treated on the same ground but it is also possible to give to all of them a common ontological basis by constructing a “phase space” in all cases. In non-classical cases the phase space is not a set, as in classical theory, but a more general object obtained by means of category theory, but conceptually it plays the same role as the phase space in classical physics.
Źródło:: Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2020, 69; 129-143
0867-8286
2451-0602
Pojawia się w:: Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The Literary Image of Love in Japanese Court Culture
日本の宮廷文化における愛の文学的印象表象
Autorzy:: Kordzińska-Nawrocka, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1810461.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
Tematy:: courtly love
Heain period
irogonomi
aware
topos of kyūkon
topos of shinobu koi
topos of tsumaarasoi
kayō
sōmonka
Manyōshū
Kokinshū
ochō monogatari
Opis:: 愛は日本の歴史が始まって以来、インスピレーションとライトモチーフの源として日本文学の中で脈々と受け継がれてきた。愛の感情は、文字使用以前の時代に言語表現の最初の諸形式の中で重要な位置を占めていた。愛は宮廷生活の重要な側面であると日本文学を最初に築き上げた者たちによってすぐさま認識されるようになり、ほとんどの作家の主題として用いられた。本論文は主に平安時代（8世紀〜12世紀）の純文学におけるライトモチーフとしての宮廷愛の役割について考察を与える。前半部では、語彙・記号論的観点から見た愛の定義について考え、後半部では、古代の叙情詩と叙事詩における愛の印象イメージを提示する。
Źródło:: Analecta Nipponica; 2011, 1; 45-66
2084-2147
Pojawia się w:: Analecta Nipponica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Intertextuelle Relevanz bei Franz Kafk
Intertekstualność u Franza Kafki
Intertextuality in Franz Kafka’s works
Autorzy:: Sadziński, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/967230.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: intertextuality
speech
script
text
topos
Opis:: Teksty są co najmniej w dwójnasób transcendentne. Z jednej strony poprzez język, tworzywo tekstu, który konstytuując się w diachronii i funkcjonując w synchronii, transcenduje (transzendiert) – żeby użyć sformułowania Karla Jaspersa – (za)przeszłą rzeczywistość w postaci powstałych wtedy znaków i ich znaczeń w nieznaną z tamtej perspektywy przyszłość, a więc i w naszą teraźniejszość. Z drugiej zaś istniejące już teksty wchodzą z sobą w interakcję, co powoduje, że tworzą się niejako hiperteksty w czasie i w przestrzeni. Jest jeszcze i trzeci wymiar – to autor tekstu i czytelnik (każdy z osobna), którym tekst pozwala – jak mówi Gerhard Kurz – wyjść „poza siebie”, bo tylko wtedy odczuwamy potrzebę powrotu do „własnego ja”, odrzucając po drodze kolejną maskę (gr.łac. persona). W artykule pokazano to na przykładzie tekstów Franza Kafki. Spośród wielu poruszonych tam wątków ograniczmy się tutaj jedynie do toposu syren, które zniewalały żeglarzy swym śpiewem. U Kafki syreny już definitywnie nie śpiewają, wobec czego Odyseusz niepotrzebnie kazał zatykać sobie uszy woskiem. Kafka stawia tylko kropkę nad i, bo już i we wcześniejszej literaturze niemieckiej ten śpiew cichł coraz bardziej. I tak w znanej pieśni Heinego Loreley poeta już nie jest pewny skuteczności śpiewu syren – on jedynie chce w to wierzyć: „Wierzę, że fale w końcu pochłoną i żeglarza i łódź”. Bo w czasach nihilizmu śpiew – i sztuka w ogóle – traci swą moc. W balladzie Rybak Goethego syrena wprawdzie jeszcze tryumfuje, ale to nie za sprawą śpiewu. Śpiew bowiem dominuje w drugiej zwrotce („Śpiewała do niego, mówiła do niego”), natomiast rybak pogrąża się w odmętach morza dopiero w czwartej zwrotce, gdzie dominuje perswazja słowna („Mówiła do niego, śpiewała do niego”). Ta inwersja – notabene brak jej w polskim tłumaczeniu Hanny Januszewskiej w Dziełach wybranych J. W. Goethego (PIW 1983) – nie mogła być u Goethego przypadkowa: symbolizuje ona typową dla lustrzanego odbicia odwróconą proporcję – rybak tak naprawdę ujrzał własne odbicie w wodzie, biorąc je za postać syreny. Śmierć w odmętach morza była ceną za brak samowiedzy. Nie darmo zatem napis na świątyni Apollina w Delfach głosił: „Γνῶθι σεαυτόν (Gnothi seauton) – Poznaj samego siebie”.
Texts are transcendental in a at least two ways. On one hand, they are transcendental through the language – the substance of texts – which by constituting diachronic relationships and functioning in synchrony transcend – to use Karl Jaspers’ term – past reality in the form of the then existing signs and their meanings into future then unknown from that perspective, and thus also the present as known to us. On the other hand, texts interact with each other and as it were, create hypertexts in time and space. There also exists a third dimension – the author and the reader (each independently) whom the text allows, to quote Gerhard Kurz, to go ‘beyond oneself’ because only then we experience the need to return to ‘one’s own I’, rejecting on the way a successive mask (Greek and Latin persona). In this article the concept is illustrated in the context of Franz Kafka’s texts. Among the multitude of themes presented, let us limit ourselves to the topos of the Sirens who lured sailors with their singing. In Kafka’s works the Sirens no longer sing, so Odysseus need not have asked to have his ears blocked with wax. At that point Kafka only completed the process of change, for already earlier in German literature the singing had grown quieter and quieter. Thus in Heine’s wellknown song “Loreley” the poet is no longer convinced about the effectiveness of the mermaid’s singing – he only wishes to believe in it: “I think that the waves will devour the boatman and the boat as one” (as translated by A.Z. Foreman). Because in times of nihilism the singing – and art in general – had lost their power. In Goethe’s “Fisherman” the mermaid still triumphs, but not because of her singing. Her song dominates in the second verse (“She sang to him, she spoke to him” as translated by John Storer Cobb), but the fisherman immerses himself in the abyss of the sea only in the fourth verse which is dominated by verbal persuasion (“She spoke to him, she sang to him”). This inversion – nota bene lacking in the Polish translation by Hanna Januszewska in “Dzieła wybrane” J.W. Goethe (PIW 1983) – could not have been accidental: it symbolizes the reversed image typical of a mirror reflection – in reality the fisherman had seen his own reflection in the water and mistook it for the image of a mermaid. His death in the abyss of the sea was a price paid for lack of selfknowledge. It was not without reason that the inscription on the Temple of Apollo in Delphi read: “Γνῶθι σεαυτόν (Gnothi seauton) – Know thyself!”.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2014, 10; 9-22
2449-6820
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "topos" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język