Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tożsamość osób" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Wspólnototwórczy wymiar kultury narodowej w wypowiedziach Jana Pawła II skierowanych do Polaków
    Community-creative dimension of national culture in the speches of John Paul II addressed to the Poles
    Autorzy:
    Seul, Anastazja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/627123.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Community-creative dimension
    national culture
    the speches of John Paul II
    pilgrimages to Poland
    researchers
    other fields of Polish culture
    the analysis
    the delivered speeches
    constitutive element
    the primacy of the spiritual
    national identity
    the community of the nation
    Wspólnototwórczy wymiar
    kultura narodowa
    wypowiedzi Jana Pawła II
    spotkania
    środowiska nauki i kultury
    tożsamość narodu
    wspólnota osób
    analiza papieskich wypowiedzi
    związek między wiarą a kulturą
    myśl personalistyczna
    trzy podstawowe wartości
    wartości moralne
    Opis:
    Spotkania Jana Pawia II z przedstawicielami środowisk nauki i kultury świadczą o tym, jak bardzo wysoko ceni ich rolę w budowaniu tożsamości narodu rozumianego jako wspólnota osób. Ich zadaniem jest troska o właściwy rozwój nie tylko intelektualny, lecz także duchowy i moralny Polaków. Ich wysiłek powinien być ukierunkowany ku pełnemu przeżywaniu i doświadczania człowieczeństwa. Z analizy papieskich wypowiedzi wynika, że istnieje związek między wiarą a kulturą, między tym, co narodowe, i tym, co religijne, gdyż przez wieki wartości chrześcijańskie odnajdywały swoje odzwierciedlenie w dziejach polskiej myśli. Jan Paweł II wielokrotnie nawiązuje do myśli personalistycznej. Personaliści wyróżniają trzy wymiary kultury rozumianej jako działalność człowieka: poznawczy, praktyczny i twórczy. Odpowiada im zakorzeniona w tradycji europejskiej aksjologiczna triada: prawda, dobro i piękno. Zdaniem papieża życie duchowe koncentruje się wokół tych trzech podstawowych wartości. Jan Paweł II zachęca rodaków, aby dbali o rozwój nauki, szukali prawdy o swej historii, kulturze i narodowej tożsamości. Inspiruje słuchaczy, aby cenili sztukę, która otwiera na doświadczenie Boga i kierowali się takimi wartościami moralnymi, które mają na uwadze obiektywne dobro każdej osoby ludzkiej.
    During pilgrimages to Poland, sixteen times John Paul II met representatives of universities, researchers and representatives of other fields of Polish culture. From the analysis of the delivered speeches comes a conclusion that culture is a constitutive element of the community of the nation. The Pope emphasizes the primacy of the spiritual over the material culture and sees community of the nation as a communio personarum. He points out that culture allowed the Poles to preserve their national identity, when Poland was not on the map of Europe in the years of partition and occupation. John Paul II appreciates those culture- making factors that allow the Poles to experience a sense of national community. He draws attention to the knowledge of history, development of science and education, works of national art and religious and moral issues. He refers to the Latin culture, and thus confirms the association of Polish culture with the Western European tradition.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2013, 8, 1; 101-114
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    FINDING THE GALAXY OF DISABILITY. MARIA REIMANN’S LIFE WRITING
    O poszukiwaniu galaktyki niepełnosprawności. Narracje autobiograficzne Marii Reiman
    Autorzy:
    Ojrzyńska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036006.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-26
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    maria reimann
    disability studies
    disability life writing
    disability identity
    coming out
    as disabled
    disability communit
    studia o niepełnosprawności
    niepełnosprawność i życiopisanie
    niepełnosprawność jako tożsamość
    niepełnosprawność i coming out
    społeczność osób
    z niepełnosprawnościami
    Opis:
    The article examines how Maria Reimann’s autoethnographic book Nie przywitam się z państwem na ulicy: szkic o doświadczeniu niepełnosprawności (I Won’t Greet You in the Street: A Sketch about the Experience of Disability, 2019) addresses and problematizes such essential concepts for contemporary disability studies as: disability identity, coming out as disabled and, most importantly, disability community. It focuses on the way in which the book seeks to reconcile the seemingly contradictory and conflicting ideas about disability. It also argues that by deconstructing the disabled/non-disabled dichotomy, Reimann reinvents the idea of disability community, imagining it as a galaxy of individuals who can only find a sense of connection by recognizing the uniqueness and distinctiveness of another’s bodily and social experiences.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2020, 75; 211-228
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Famiglia e Nuova Evangelizzazione
    The family and new evangelization
    Rodzina i nowa ewangelizacja
    Autorzy:
    Melina, Livio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047637.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    „The Gospel of the family”
    person
    new evangelization
    family’s identity
    communion of persons (communio personarum)
    traditional family
    theology of the body
    gift of self.
    „Ewangelia rodziny”
    osoba
    nowa ewangelizacja
    tożsamość rodziny
    wspólnota osób (communio personarum)
    rodzina tradycyjna
    teologia ciała
    dar z siebie.
    Opis:
    Pojęcie „Ewangelia rodziny”, zainspirowany nauczaniem Jana Pawła II zawiera w sobie dwa wymiary: pierwszy pokazuje co Pismo Święte mówi na temat małżeństwa i rodziny; drugi ukierunkowuje na fakt, że rodzina chrześcijańska sama w sobie, w swoim bycie jest nosicielką Dobrej Nowiny o ile jest świadkiem miłości, i to bycie wyprzedza jakiekolwiek znaki lub działania apostolskie. W ten sposób rodzina, jako miejsce wychowania osoby ludzkiej do miłości oraz do życia we wspólnocie osób, jest w stanie dać odpowiedź na wyzwania rzucone jej przez postmodernizm: indywidualizm, prywatyzację miłości, oderwanie płciowości od prokreacji, analfabetyzm uczuciowy. Nowa ewangelizacja, skierowana do rodziny i która by przechodziła przez rodzinę, ma za zadanie dać odpowiedź epoce postmodernistycznej poprzez dwie propozycje: dać świadectwo, że wydarzenie, spotkanie oraz wspólnota z żywym Bogiem oraz człowiekiem góruje nad jakąkolwek argumentacją intelektualną lub tradycją oraz zaproponować „regułę” życia rodzinnego, która suponuje dwa inne przekonania, że nie istnieje reguła bez duchowości i że nie ma adekwatnej duchowości bez relacji we wspólnocie osób.
    The term „The Gospel of the family” inspired by the teaching of John Paul II includes two dimensions: the first one shows what the Scripture says about marriage and family; the second one focuses on a fact that the Christian family itself is a bearer of the Good News, provided that it is a witness to love and it goes ahead of any other signs or apostolic actions. In this way family, as a place of teaching the human person to love and to live in a communion of persons, is able to take up challenges brought by postmodernism: individualism, privatization of love, disconnect between sexuality and procreation, emotional illiteracy. New evangelization directed towards family and penetrating the family, has to give the response to a postmodern age, offering two ways: to give a testimony that the phenomenon, meeting and the communion with the living God and human dominates any sort of intellectual arguments or tradition as well as to propose a “principle” of  family life which assumes two other beliefs: that there is no principle without spirituality and that there is no adequate spirituality without relations in the communion of persons.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 169-180
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tożsamość osobista i jej związek z akceptacją siebie jako osoby głuchej – badania nad dorosłymi użytkownikami implantów ślimakowych z głuchotą prelingwalną
    Person Identity and Its Relation with the Self-Acceptance as a Deaf Person – Studies on the Prelingually Deaf Adults Using Cochlear Implants
    Autorzy:
    Kobosko, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098426.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    tożsamość osobista osób głuchych
    akceptacja siebie jako osoby głuchej
    głuchota prelingwalna
    implant ślimakowy
    deaf person identity
    self-acceptance as a deaf person
    prelingual deafness
    cochlear implant
    Opis:
    Tożsamość osobista, także w aspekcie doświadczania siebie jako osoby głuchej, ma ogromne znaczenie dla zdrowia psychicznego osób głuchych. W pracy postawiono pytanie o jej związek z akceptacją siebie jako osoby głuchej. Badaniami objęto 84 osoby z głuchotą prelingwalną i z implantem ślimakowym (CI), o wysokich kompetencjach językowych w języku polskim fonicznym, w wieku od 18 do 45 lat. Do opisu tożsamości osobistej wykorzystano Kwestionariusz Ja–Inni, a do oceny akceptacji siebie jako osoby głuchej  posłużono się skalą typu VAS. Okazało się, że tożsamość osobistą osób prelingwalnie głuchych z CI odróżniają od innych cechy w ich percepcji o największym nasileniu, tj. „wrażliwy” i „dobry”, a także o najmniejszym nasileniu, tj. „słyszący” i „głupi”. Wraz z niższą akceptacją siebie, jako osoby głuchej, należy spodziewać się doświadczania siebie w relacjach z innymi ludźmi jako bardziej „nieśmiałego”, „samotnego” i „słabego”, a także posiadającego większe nasilenie cech negatywnych ogółem. Właściwości te stają się ważnymi wyróżnikami w tożsamości osobistej jako osoby głuchej u objętych badaniami osób z głuchotą prelingwalną.
    Person identity, also in the aspect of experiencing the self as a deaf person, plays a vital role in the mental health of deaf and hard-of-hearing people. The aim of the present study is to examine  its relation with the self-acceptance as a deaf person.  The study involved 84 people with prelingual deafness who underwent cochlear implantation with high competencies in the Polish phonic language aged between 18 and 45. The I–Others questionnaire was used to describe a person identity. The self-acceptance was measured using the VAS-type scale. Person identity of the prelingually deaf CI users is differentiated from others by characteristics perceived by them to be the strongest, such as “sensitive” or “good”, or the weakest, such as “hearing” or “stupid”. It turned out that alongside lower self-acceptance as a deaf person we can expect the perception of self as more “shy”, “lonely”, or “weak” in interpersonal relations, as well as possessing higher intensity of negative traits overall.  These attributes are important characteristics of person identity as a deaf person.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 3; 117-133
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowość osób konsekrowanych w świetle adhortacji Jana Pawła II Vita consecrata
    Autorzy:
    Gogola, Jerzy Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571427.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Vita consecrata
    the consecrated life
    the spirituality
    the spirituality of communion
    the spirituality of consecrated persons
    the consecration
    communion
    the mission
    the identity of consecrated persons
    życie konsekrowane
    duchowość
    duchowość komunii
    duchowość osób konsekrowanych
    konsekracja
    komunia
    misja
    tożsamość osób konsekrowanych
    Opis:
    The reflection takes into account problems contained in the subject, concentrate on its three fundamental parts of components: the conception of the spirituality of the consecrated life, its identity from which results the whole lifestyle, and called actions, in accordance with rules: agere sequitur esse, and on representative its features reduce. in compliance with the exhortation structure Vita consecrata to three: the consecration, communion and the mission. The spirituality we treat as the sign of the spirit of Christ’s follower, called the special vocation for radical following with Him on the way of the monastic consecration. Therefore this is also the external sign of the spirit, there is essential the identity of the person who should exist in the way “worthy of vocation”, and thereby bear witness the saving presence of God in the today’s world, in the way almost unintentional. There are three characteristic features of spirituality of the consecrated person simultaneously determine her identity: the person devoted of God by the profession of the evangelical counsels; the person of communion with God and brothers, and prophet-witness of great God’s works, which are realized in the weak human. The whole is crowned by the short synthesis which may constitute only some advice on the subject this composed reality, and the invitation to building of this synthesis by individual consecrated persons, and their communities on the existential plane.
    Refleksja uwzględnia problematykę zawartą w temacie, skupiając się na jego trzech zasadniczych składowych: koncepcji duchowości życia konsekrowanego, jego tożsamości, z której wynika styl życia i działania powołanych w myśl zasady: „agere sequitur esse”, oraz na jej reprezentacyjnych cechach sprowadzonych za przykładem struktury adhortacji Vita consecrata do trzech: konsekracja, komunia i misja. Duchowość traktujemy jako przejaw ducha ucznia Chrystusa wezwanego szczególnym powołaniem do radykalnego pójścia za Nim drogą zakonnej konsekracji. Ponieważ jest to także zewnętrzny przejaw ducha, istotna jest tożsamość osoby, która powinna egzystować w sposób „godny powołania”, a przez to dawać świadectwo zbawczej obecności Boga w dzisiejszym świecie w sposób niemal bezwiedny. Trzy cechy charakterystyczne duchowości osoby konsekrowanej określają jednocześnie jej tożsamość: osoba oddana przez śluby rad ewangelicznych Bogu; osoba komunii z Bogiem i braćmi oraz prorok-świadek wielkich dzieł Bożych, które realizują się w słabym człowieku. Całość wieńczy krótka synteza, która może stanowić jedynie pewną wskazówkę na temat tej złożonej rzeczywistości i zaproszenie do budowania tej syntezy na płaszczyźnie egzystencjalnej przez poszczególne osoby konsekrowane i ich wspólnoty.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2014, 18, 3
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apreciacíon personal del hombre como antidoto contra crisis .contemporánea de la identidad de la “generación Y” (net-generación)
    Personal understanding of man as an antidote to the contemporary identity “generation Y” (net-generation) crisis
    Autorzy:
    Babiński, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1008932.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-09
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    pokolenie Y
    personalizm
    postmodernizm
    tożsamość społeczna
    tożsamość osób
    Generation Y
    Personalism
    Postmodernism
    Social identity
    Personal identity
    Opis:
    „Generation Y” is a term proposed among others by Zygmunt Bauman to characterize the youngest generation of contemporary societies, largely shaped by postmodernism. Postmodernist world of chaotic difference, temporary character, and uncertainty has significant effects on a person who is spilt over to no identity or many different identities and becomes in her life the tool and consumer without personality. In this context, the identity is losing sustainability and human person is losing the identity uniqueness. Awareness of subjectivity, identity and development of personal and spiritual spheres of life, as well as a reference to fundamental human values can bring solution for the postmodern person. Such development is possible when at the starting point we consider human person as a whole and unity. It cannot be limited to scientific, fragmented, and reduced to the material dimension of human existence. Life without its fundamental spiritual values loses not only its meaning but leads to self-destruction. The way to find the meaning and value of human life, as well as its dignity, is a return to classic solutions philosophy that recognizes the man as a person.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 4; 166-177
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies