Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tibia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Two medium-sized deinotheres (Proboscidea: Mammalia) from the Miocene rocks of the Eastern Carpathians Foreland (Romania)
Autorzy:
Ţibuleac, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060448.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
hemimandible
molars
tibia
Drăgeşti
Deleni
Bessarabian
Opis:
The paper summarizes the medium-sized deinothere records from Romania, improving the palaeontological data of two less-known specimens from the Eastern Carpathians Foreland. The area is famous primarily by the large deinothere of Găicena and Mânzaţi assigned to the “Deinotherium gigantissimum”. Later, several fossils of Deinotherium were documented, but they remained generally unknown, and the morphological and biometrical data were not engaged in the further deinothere comparisons. The most important specimen is a fragmentary right hemimandible with well-fossili zed m1-m2, housed in the “Ion Borcea” Natural History Museum of Bacău. The p3-p4 and m3 preserved only the roots; even there are not obvious reworking signs. Furthermore, a tibia sin. fragment were firstly added. The fossil remains were unearthed from the Late Bessarabian rocks (MN 9) near Drăgeşti (Bacău County). The second specimen represents an isolated M2 sin of Deinotherium giganteum stored at the Museum of Paleontology “Alexandru Ioan Cuza” University of laşi. It was collected from a microconglomerate bed (Early Bessarabian, ?MN 7-8-Mn 9) cropping out in the Pietrăria Hill Quarry (Deleni, laşi County). The age of fossil-bearing layers was accurately documented by several mollusc assemblages.
Źródło:
Geological Quarterly; 2018, 62, 3; 669--684
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of body balance of patients treated with the Ilizarov method for tibial nonunion
Autorzy:
Pajchert-Kozłowska, Andżelika
Pawik, Łukasz
Szelerski, Łukasz
Żarek, Sławomir
Górski, Radosław
Pawik, Malwina
Fink-Lwow, Felicja
Morasiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324128.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
body balance
pedobarography
nonunion
tibia
Ilizarov method
równowaga ciała
pedobarografia
brak zjednoczenia
piszczel
Metoda Ilizarowa
Opis:
Purpose: The biomechanics of the musculoskeletal system in patients after tibial nonunion treatment using the Ilizarov method have not yet been fully explored. From the orthopaedic and patient point of view, after the treatment, an assessment should be carried out of the biomechanics of the musculoskeletal system. The aim of this study was to assess the body balance of patients treated with the Ilizarov method for tibial nonunion. Methods: The research group included 24 individuals with a mean age of 55 years, who were treated for aseptic tibial nonunion with the Ilizarov method. The control group was matched to the study group in terms of gender and age, and consisted of 32 subjects with a mean age of 50.5 years and no significant medical history. This study evaluated the balance of patients with the use of pedobarography. Results: In the control group, a statistically significantly shorter path of centre of gravity was observed. There were no statistical differences between the study and control groups for the field area of the centre of gravity. There were no statistical differences between the study and control groups for the minor axis length or major axis length of the centre of gravity. There was a relationship between the centre of pressure path length and the age of the participants in both the control group and the study group. Conclusions: Treatment of patients with tibial nonunion with the Ilizarov fixator achieves similar balance to healthy volunteers. In the pedobarographic evaluation, patients treated for tibial nonunion using the Ilizarov method had similar statics of the musculoskeletal system to healthy volunteers.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 3; 131--137
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stress distribution comparisons of foot bones in patient with tibia vara : a finite element study
Autorzy:
Özkan, A.
Atmaca, H.
Mutlu, I.
Celik, T.
Ugur, L.
Kisioglu, Y.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307337.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
tibia vara
genu varum
mechanical axis
load bearing
kość piszczelowa
kolano szpotawe
biomechanika
Opis:
Blount’s disease, or tibia vara, is the most common cause of pathologic genu varum in children and adolescents. Changes in the loading of knee structures such as tibial articular cartilage, menisci and subcondral bone are well documented in case of genu varum. But the mechanical effects of this condition on foot bones are still questionable. In this study, the authors hypothesized that stress distributions on foot bones might increase in patients with tibia vara when compared with patients who had normal lower extremity mechanical axis. Three-dimensional (3D) finite element analyses of human lower limb were used to investigate and compare the loading on foot bones in normal population and patient with tibia vara. The segmentation software, MIMICS was used to generate the 3D images of the bony structures of normal and varus malalignment lower extremity. Except the spaces between the adjacent surface of the phalanges fused, metatarsals, cuneiforms, cuboid, navicular, talus and calcaneus bones were independently developed to form foot and ankle complex. Also femur, tibia and fibula were modeled utilizing mechanical axis. ANSYS version 14 was used for mechanical tests and maximum equivalent stresses (MES) were examined. As a result of the loading conditions, in varus model MES on talus, calcaneus and cuboid were found higher than in normal model. And stress distributions changed through laterally on middle and fore foot in varus deformity model.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2013, 15, 4; 67-72
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of addition of herbs on body weight and assessment of physical and chemical alterations in the tibia bones of broiler chickens
Wpływ dodatku ziół do paszy na masę ciała oraz cechy fizyczne i chemiczne kości piszczelowych kurcząt brojlerów
Autorzy:
Kwiecien, M.
Winiarska-Mieczan, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16157.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
animal feeding
body weight
bone
broiler chicken
chemical property
feed additive
physical property
tibia
herb
addition
mineral component
Opis:
Bones, even after their growth has been completed, react to both external and internal factors which include feeding. The process of bone mineralization, including limb bones, is a very important index of the effectiveness and quality of feeding procedures, aswell as a measure of the organism’s health status. Antibiotics, which used to be very popular growth stimulators in feeding, have recently been replaced with natural feed additives, namely herbs. Although the usefulness of herbs has been known for a long time, little information has been found so far concerning their use in animal feeding and effect on the physical parameters and the chemical composition of the bones chickens. The aim of the present work was to determine a potential influence of herbs added to chickens’ diets on the body weight, chosen physical parameters of tibia bones: their weight, length and the content of the basic mineral components of the bone. The experiment was conducted on 210 broiler chickens of the Ross 308 line, divided into seven feeding groups: the control group (I – a mixture containing an antibiotic) and six experimental ones (II – hops, III – lime, IV – lemon balm, V – pansy, VI – peppermint, VII – nettle). In the bone samples, their weight, length, and the chemical composition of ash: Ca, Mg and P were determined. The results obtained in the present study reveal that an addition of nettle or lemon balm to the mixtures led to an increase in the body weight of broiler chickens. An addition of hops (II) to the mixtures led to a decrease in the length of the bones. An addition of lemon balm, pansy, peppermint or nettle to the mixtures had a negative effect on the level of Mg in the bones.
Kości, nawet po zakończeniu swego wzrostu, reagują na czynniki wewnętrzne i zewnętrzne, do których należy również żywienie. Proces mineralizacji tkanki kostnej, w tym kości kończyn, jest bardzo ważnym wskaźnikiem efektywności i jakości stosowanego żywienia, ale również i miernikiem stanu zdrowotnego organizmu. Antybiotyki, do niedawna popularne w żywieniu stymulatory wzrostu, zaczęto zastępować naturalnymi dodatkami paszowymi, np. ziołami. Mimo że przydatność ziół jest znana od dawna, to w żywieniu zwierząt, jak dotąd, nie ma jednoznacznych informacji na temat ich wpływu na organizm kurcząt oraz parametry fizyczne i skład chemiczny kości. Celem pracy było określenie potencjalnego wpływu dodatku ziół do mieszanek paszowych na masę ciała, wybrane parametry fizyczne kości piszczelowych: masę i długość oraz zawartość podstawowych mineralnych składników koścca. Doświadczenie przeprowadzono na 210 kurczętach brojlerach Ross 308, podzielonych na 7 grup: kontrolną (I – antybiotyk) i 6 doświadczalnych (II – chmiel, III – lipa, IV – melisa, V – bratek, VI – mięta, VII – pokrzywa). Określono masę powietrznie suchą kości piszczelowych, długość całkowitą, a po mineralizacji – zawartość podstawowych składników mineralnych: Ca, Mg i P. Stwierdzono, że wprowadzenie do mieszanek pokrzywy i melisy istotnie zwiększyło masę ciała kurcząt, a dodatek chmielu spowodował skrócenie kości. Zastosowanie dodatku melisy, bratka, mięty i pokrzywy wpłynęło na zmniejszenie koncentracji Mg w kościach.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wytrzymałościowa MES stabilizacji kości piszczeli metodą ZESPOL z uwzględnieniem własności ortotropowych kości
FEM strenght analysis of tibia stabilization with ZESPOL fixator, including orthotropic properties of bone
Autorzy:
Kozub, B.
Matuszyk, Ł.
Łagan, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/99220.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
złamanie kości
kość piszczelowa
system ZESPOL
leczenie złamań
MES (metoda elementów skończonych)
bone fracture
tibia bone
ZESPOL system
fracture healing
FEM
Opis:
W niniejszej pracy poruszono problem stabilizacji ukośnie złamanej kości piszczelowej przy wykorzystaniu systemu ZESPOL. W celu zaprezentowania rozkładu naprężeń oraz odkształceń wykonano, przy zastosowaniu metody elementów skończonych model układu stabilizator-kość, który został poddany numerycznej wytrzymałościowej analizie. W modelu została uwzględniona struktura kości zbitej jak i trabekularnej, przy zachowaniu własności ortotropowych. Analizę wytrzymałościową wykonano zarówno dla kości zdrowej jak i osteoporotycznej.
The present work deals with the problem of stabilization of fractured tibia with application of ZESPOL system. In order to present the stress and deformation distribution, a model of the stabilizer-bone system was performed using the finite element method. The model has been subjected to strength analysis. The structure of compact and trabecular bone was incorporated into the model while retaining orthotropic properties. Strength analysis was performed for both the healthy and osteoporotic bone.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2011, 5; 63-68
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clinical and Radiological Outcome of Complex Proximal Tibia Fractures Managed with Hybrid/Ilizarov Fixator with or without Minimal Internal Fixation
Autorzy:
Hegde, Atmananda S.
Madegowda, Arkesh
Khanna, Vikrant
Rao, Seetharam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409353.pdf
Data publikacji:
2021-08-21
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
proximal tibia
fractures
hybrid fixator
Opis:
Background. Complex high grade proximal tibia fractures with associated extensive soft tissue injury pose a management challenge. The timing of surgery and fracture fixation options depend upon the extent of soft tissue damage. Post-operative complications such as wound breakdown, infection and infected non-union are common in such cases managed early with open reduction and internal fixation. Such fractures can be treated with primary closed reduction and Ilizarov/hybrid fixator application. Materials and methods. It is a retrospective cross sectional study conducted at two tertiary care multispecialty hospitals to report the mid-term clinical and radiological outcomes of complex high grade proximal tibia fractures. These injuries were managed by closed reduction and external fixation with/without minimal internal fixation as a definitive procedure and outcome measures were checked with serial radiographs and functional scores at a regular interval of follow up. 17 patients with Schatzker’s type 5 or 6 proximal tibia fractures with soft tissue compromise were operated on at two tertiary care referral centres from 2017 to 2019. These cases were operated on by two experienced trauma surgeons. Periodic follow-up was done and radiological and functional progression noted from case records. Results. Average time to union was noted to be 12.59 weeks and mean time of fixator removal was 21.4 weeks. At the end of 1 year of follow-up, average range of motion was 121.76 degrees, average WOMAC score was 74.81(63-82) and KOOS score was 78.24(63-85). Conclusions. 1. Hybrid/Ilizarov fixator method is a safe way of fixing high energy proximal tibia fractures. It is associated with a good functional outcome, less soft tissue complications and allows early weight bearing. 2. We recommend this method of treatment for complex high grade proximal tibia fractures.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(4); 279-285
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radiation-free Insertion of Interlocked Intramedullary Tibial Nail in Closed Extra-articular Displaced Tibial Shaft Fractures in an Emergency Setup
Autorzy:
Charak, Sumeet Singh
Chib, Mohinder Singh
Darokhan, Mohammad Azhar Ud Din
Jamwal, Preeti
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411972.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
tibia
fractures
operative treatment
C-arm
results
Opis:
Background. Interlocking nailing is considered a gold standard surgical treatment of mid-shaft closed diaphyseal tibial fractures. With increasing exposure of orthopaedic surgeons to radiation, we propose a solution to this health hazard through a study wherein we perform the surgery without any radiation or C-arm exposure. Material and methods. This prospective study was done at GMC Jammu from January 2017 to February 2020 and included 218 patients, with 18 patients having bilateral tibia fractures in the age group 15 to 58 years (mean of 37.6 years), including 63.7% males (n=139) and 36.3% females (n=79). The 236 extra-articular closed tibial mid-diaphyseal fractures were operated on and intramedullary tibial nailing was performed without a single C-arm exposure. Postoperative x-rays were done and reduction assessed by standard acceptable criteria. Results. Among 236 cases in which nailing was done, 227 (96%) patients were successfully distally locked, including 128 (56.3%) locked through the jig and 99 (43.6%) by “hit and trial method.” All cases met acceptability criteria set for management of tibia by nailing. Conclusions. 1. This study strengthens the proof that closed extra-articular diaphyseal fractures of the tibia can be managed by nailing without using the C-arm with excellent results. 2. The C-arm is always available for cases where distal locking could not be achieved. 3. The technique has a great role in centres with limited facilities of intra-operative radiography in emergency operation theatres.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(6); 427-431
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The application of intramedullary nails and transmedullary support screws in surgical treatment of distal tibia fracture
Zastosowanie gwoździ śródszpikowych i śrub kierunkowych w leczeniu operacyjnym złamań końca dalszego kości podudzia
Autorzy:
Bęcki, Marcin
Falis, Mirosław
Synder, Marek
Lipiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2186039.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
distal tibia fractures
Goldzak classification
intramedullary nail
TMS screw
złamanie dalszego końca kości podudzia
klasyfikacja Goldzaka
gwóźdź śródszpikowy
śruby TMS
Opis:
Introduction. Fractures of the distal tibia are a difficult treatment problem due to the specific anatomy of this area and the soft tissue injuries resulting from trauma. A distal fracture is short, has a wide marrow cavity, and the asymmetric muscle forces acting on it can cause secondary displacements despite the originally correct positioning. Against the background of the problems presented above, the fixation with an intramedullary nail (IMN) with the use of TMS (trans medullary support) screws directional screws seems to be the best alternative for treatment. Aim. The aim of this study was to evaluate the bone fracture repositioning after surgical treatment of tibia fracture, the time of bone healing and the function of the upper ankle joint. Materials and methods. Forty patients treated surgically due to a fracture of the distal tibia with the use of an intramedullary nail and TMS screws were included in this study. The mean follow-up time was 25.3 months. The function of the ankle joint of the injured limb was evaluated using the AOFAS, VAS and SF-36 questionnaires. Radiological documentation was assessed in terms of correct bone fragment repositioning, placement of directional screws and correct union of the fibula. Post-operative X-rays as well as X-rays taken at the end of treatment in AP and lateral projection were also assessed, evaluating LDTA (lateral distal tibial angle) and ADTA (anterior distal tibial angle). Results. The function of the ankle joint after surgical treatment of a distal tibia fracture using the IMN + TMS method is as follows: AOFAS score 91.5, VAS 2.2 / 10 points. The range of motion of the ankle joint: the angles of ankle movement were significantly greater in the case of the uninjured limb compared to the injured one. Bone union was obtained in all patients. In 80% of patients, it was achieved in less than 6 months. Assessment of repositioning after surgery – mean LDTA angle after surgery was 89 and mean ADTA angle after surgery was 86 (standard LDTA 90, ADTA 85). Conclusions. The function of the ankle joint after treatment of a distal tibial fracture with an intramedullary nail and TMS screws according to the AOFAS and VAS scale was very good and allowed for the anatomical bone fragment fixation. The bone healing after fixation of the distal tibial fracture with an intramedullary nail and TMS screws was shorter than 6 month in most cases.
Wstęp. Złamania dalszego końca kości podudzia stanowią trudny problem leczniczy ze względu na specyfikę anatomii tej okolicy. Z punktu widzenia biomechaniki odłam dystalny jest krótki, ma szeroką jamę szpikową, a działające na niego asymetryczne siły mięśniowe mogą spowodować wtórne przemieszczenia, pomimo pierwotnie prawidłowego nastawienia. Z tego powodu zespolenie gwoździem śródszpikowym z użyciem śrub kierunkowych TMS (trans medullary support screws) wydaje się być najlepszą alternatywą. Cel. Celem pracy jest ocena uzyskanej repozycji odłamów kostnych po leczeniu operacyjnym złamań końca dalszego kości podudzia przy użyciu gwoździa śródszpikowego oraz śrub TMS, a także ocena czasu uzyskania zrostu kostnego oraz funkcji stawu skokowego górnego po leczeniu operacyjnym. Materiał i metody. Ocenie poddano 40 chorych leczonych operacyjnie z powodu złamania końca dalszego kości podudzia przy użyciu gwoździa śródszpikowego oraz śrub TMS. Średni czas obserwacji wyniósł 25,3 miesiąca. Funkcję stawu skokowego uszkodzonej kończyny oceniano za pomocą kwestionariuszy AOFAS, VAS oraz SF-36. Oceniano także dokumentację radiologiczną pod kątem prawidłowości repozycji odłamów, umiejscowienia śrub kierunkowych oraz prawidłowości zespolenia kości strzałkowej. Ocenie poddano radiogramy pooperacyjne oraz kończące leczenie w projekcjach AP i bocznej, oceniając kąty LDTA (lateral distal tibial angle) i ADTA (anterior distal tibial angle). Wyniki. Funkcja stawu skokowego po leczeniu operacyjnym złamania końca dalszego kości piszczelowej metodą IMN + TMS przedstawia się następująco: wynik kwestionariusza AOFAS wynosił 91,5/100 punktów, VAS 2,2/10 punktów. Zakres ruchomości stawu skokowego były istotnie większy w przypadku kończyny nieuszkodzonej. Zrost kostny uzyskano u wszystkich chorych. U 80% pacjentów wystąpił on w okresie krótszym niż 6 miesięcy. Ocena repozycji po leczeniu operacyjnym – średni kąt LDTA po operacji wynosił 89°, a średni kąt ADTA 86° (normy LDTA 90°, ADTA 85°). Wnioski. Funkcja stawu skokowego po leczeniu operacyjnym złamania końca dalszego kości piszczelowej gwoździem śródszpikowym oraz śrubami TMS w skali AOFAS odpowiada ocenie bardzo dobrej, a w skali VAS odpowiada odczuwaniu łagodnego bólu. Zespolenie tą metodą pozwala na uzyskanie anatomicznej repozycji odłamów kostnych, a zrost kostny odłamów w większości przypadków uzyskano w czasie krótszym niż 6 miesięcy.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 1; 5-12
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies