Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "thrombosis" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa w populacji dziecięcej – czynniki ryzyka, profilaktyka i leczenie
Venous thromboembolism in children – risk factors, prophylaxis and treatment
Autorzy:
Bartoszewicz, Ludmiła
Kalicki, Bolesław
Jung, Anna
Żuber, Janusz
Rustecka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030340.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
haemostasis
heparin
thromboembolism
thrombosis
trombofilia
zakrzepica
zatorowość
układ hemostazy
heparyna
Opis:
In the last several years there was a clear increase in the incidence of this disease in the paediatric population. This is linked with increased survival of patients with serious illnesses, which are major risk factors for thrombosis in children: cancer, systemic diseases, infections, heart defects, injuries and others. Not without significance remain therapeutic interventions in these diseases, in particular the widespread use of central vascular cannulae, which is the leading cause of thrombosis at a young age. Since idiopathic thrombosis in children is extremely rare, we should seek to detect the causes and if possible eliminate it. It is believed that, as in adults, role in the pathogenesis of thrombosis in children can play plasma composition of congenital abnormalities that increase the risk of a thrombotic disorder, these are called congenital thrombophilias. They must also be included in the course of diagnosis. Many studies have found numerous differences distinguishing childhood thrombosis. The incidence of the disease compared to the adult population is much smaller. Distribution of various forms of the disease is different than in adults. Through the developmental age, especially newborns and infants, there are reduced levels and activity of several plasma coagulation factors, therefore the standard laboratory tests norms are variable. Distinctive is also the pharmacokinetics of anticoagulants, as well as response to medical treatment. This requires vigilance in the interpretation of medical research, and appropriate dosage adjustment of medications. The most frequently used drugs are heparin, anticoagulant drugs and thrombolytics. Guidelines for the treatment of thrombosis in children did not cover the whole problem and the proper conduct of the treatment is based primarily on clinical experience of the attending physician.
W ostatnich kilkunastu latach wzrosła zapadalność na zakrzepicę w populacji dziecięcej. Wiąże się to ze zwiększoną przeżywalnością chorych na ciężkie choroby, które stanowią duże czynniki ryzyka wystąpienia zakrzepicy u dzieci, czyli nowotwory, choroby układowe, zakażenia, wady serca, urazy i inne. Nie bez znaczenia pozostają działania lecznicze w tych chorobach, a zwłaszcza szeroko stosowana kaniulacja naczyń centralnych, która jest najczęstszą przyczyną zakrzepicy w młodym wieku. Ponieważ zakrzepica u dzieci niezwykle rzadko ma charakter idiopatyczny, należy dążyć do wykrycia jej przyczyny i wyeliminowania. Uważa się, że tak jak u dorosłych rolę w patogenezie zakrzepicy dziecięcej mogą odgrywać wrodzone nieprawidłowości składu osocza zwiększające ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowej, zwane wrodzonymi trombofiliami, które również należy uwzględnić w przebiegu diagnostyki. W wyniku wzrostu zapadalności dzieci na tę chorobę zwiększono ilość badań nad tym problemem, a tym samy poszerzyła się wiedza w tym zakresie. W dotychczasowych badaniach stwierdzono liczne różnice między zakrzepicą dziecięcą i zakrzepicą dorosłych. U dzieci zapadalność na tę chorobę jest zdecydowanie mniejsza w porównaniu z populacją dorosłych. Inna jest też częstość występowania poszczególnych postaci klinicznych choroby. W wieku rozwojowym, a zwłaszcza noworodkowym i niemowlęcym, zmienne są stężenie i aktywność poszczególnych osoczowych czynników krzepnięcia, co ma wpływ na wartości norm badań laboratoryjnych układu krzepnięcia. Również farmakokinetyka leków przeciwzakrzepowych i odpowiedź na leczenie różnią się od obserwowanych w populacji dorosłych. Wymaga to od lekarza dużej uwagi w interpretacji badań oraz odpowiedniej modyfikacji dawek stosowanych leków. Najczęściej stosowanymi lekami są heparyny, leki antykoagulacyjne oraz leki trombolityczne. Wytyczne leczenia zakrzepicy u dzieci nie obejmują całości problemu i właściwe poprowadzenie leczenia opiera się przede wszystkim na doświadczeniu klinicznym lekarza opiekującego się pacjentem.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 100-105
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa – epidemiologia oraz profilaktyka
Venous thromboembolism – epidemiology and prophylaxis
Autorzy:
Nalewczyńska, Agnieszka
Maździarz, Agnieszka
Krynicki, Ryszard
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030346.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
deep vein thrombosis
low molecular weight heparin
pulmonary embolism
venous thromboembolism
heparyna drobnocząsteczkowa
zakrzepica żył głębokich
zatorowość płucna
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
Opis:
The term “venous thromboembolism” encompasses two disease entities, i.e. deep vein thrombosis and its very serious complication – pulmonary embolism. In Poland, this disease affects almost 50 thousand people, nearly a half of whom develop pulmonary embolism which accounts for 10% of all hospital deaths. The incidence rate increases with age, and 70% of cases concern people above the age of 60. The treatment of complications caused by these symptoms is very expensive. It is estimated that the cost is nearly as high as in the treatment of neoplasms. Risk factors of thromboembolism include: age >40, family and personal history of venous thromboembolism, major surgeries (within lower extremities, pelvis and abdomen), malignant cancers and certain anticancer treatment regimens as well as pregnancy and postpartum period. The severity of symptoms mainly depends on disorders of blood outflow from the lower extremities and the extent of thrombotic lesions. The more extensive thrombosis is, the greater the blood stasis and the greater the vascular disorders. The most common symptoms include pain and edema. Thromboembolism is asymptomatic is nearly a half of patients. That is why a careful interview and risk factor estimation are so important. Non-invasive methods are used, such as: ultrasound assessment of venous flow, Doppler ultrasound, plethysmography (assessment of blood volume in the lower extremities), venography and D-dimer level assessment. Proper thromboprophylaxis is the most important element that increases the safety of patients and considerably decreases health care expenditure. This review presents indications for venous thromboembolism prophylaxis in accordance with the latest guidelines.
Nazwa „żylna choroba zakrzepowo-zatorowa” (venous thromboembolism) zawiera w sobie dwie jednostki chorobowe, a mianowicie zakrzepicę żył głębokich oraz bardzo poważne jej następstwo, jakim jest zator tętnicy płucnej. W Polsce choroba ta dotyka blisko 50 tys. osób, z czego prawie u połowy wystąpi zator tętnicy płucnej, który powoduje 10% wszystkich zgonów w szpitalu. Liczba zachorowań zwiększa się z wiekiem, a 70% dotyczy osób >60. roku życia. Leczenie powikłań spowodowanych przez ten zespół objawów jest niezwykle kosztowne – szacuje się, że wydatki są zbliżone nawet do kosztów leczenia chorób nowotworowych. Do czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej należą: wiek >40 lat, żylna choroba zakrzepowozatorowa w wywiadzie rodzinnym, przebyta choroba zakrzepowo-zatorowa, duże zabiegi operacyjne (w zakresie kończyn dolnych, miednicy i jamy brzusznej), nowotwory złośliwe i niektóre schematy leczenia przeciwnowotworowego, ciąża i połóg. Ciężkość objawów zależy głównie od stopnia zaburzenia odpływu krwi z kończyn dolnych, a także rozległości zmian zakrzepowych. Im rozleglejsza zakrzepica, tym większy zastój krwi i większe zaburzenia naczyniowe. Najczęstszymi objawami są ból oraz obrzęk. Niemal u połowa pacjentów żylna choroba zakrzepowo-zatorowa przebiega bez objawów, dlatego tak ważny jest dokładny wywiad oraz oszacowanie czynników ryzyka. Stosuje się metody nieinwazyjne, takie jak: ultradźwiękowa ocena przepływu krwi w żyłach, ultrasonografia dopplerowska, pletyzmografia – ocena objętości krwi w kończynach dolnych, flebografia oraz ocena stężenia D-dimerów. Prawidłowa profilaktyka stanowi najważniejszy element zwiększający bezpieczeństwo chorych, a także zdecydowanie zmniejszający koszty opieki zdrowotnej. W opracowaniu przedstawiono wskazania do profilaktyki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej według najnowszych wytycznych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 3; 191-200
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie ultrasonografi i w ocenie powikłań zakrzepowych u dzieci z centralnymi, tunelizowanymi cewnikami dożylnymi
Ultrasound assessment of thrombotic complications in pediatric patients with tunneled central venous catheters
Autorzy:
Tomaszewski, Marek
Kosiak, Wojciech
Irga, Ninela
Połczyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058173.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
central venous catheter
pediatric patients
thrombosis
ultrasonography
cewniki centralne
dzieci
powikłania zakrzepowe
ultrasonografia
Opis:
Central venous access consists in inserting a vascular catheter to the vena cava and placing its tip in the vicinity of the opening to the right atrium. In the patients of the Clinic of Pediatrics, Hematology and Oncology at the Academic Clinical Centre of the Medical University in Gdańsk, such implantation procedures are conducted 40–50 times in a year using Broviac/Hickman catheters that are placed in the subclavian vein. In the Ultrasound and Biopsy Laboratory at the clinic mentioned above, approximately 200–250 examinations have been conducted since 2005 to assess the central venous access. Implantation of a catheter considerably increases the comfort of patients who require a long-term venous access. Nevertheless, it is an invasive procedure, burdened with a risk of numerous, early and late complications. The late complications are associated with implanted catheters and include catheter-related thrombosis. The aim of this paper was to present three patients of the Clinic of Pediatrics, Hematology and Oncology at the Academic Clinical Centre of the Medical University in Gdańsk, in whom thrombotic complications occurred as a result of long-term central venous catheters. The paper also discusses the possibilities of using sonography in the assessment of such complications. In the presented patients, it was possible to determine the size and localization of a thrombus which enabled effective treatment in two cases. The pathomechanism of catheter-related thrombosis was explained and the risk factors of such complications were discussed. The attention was paid to the necessity of conducting ultrasound examinations in pediatric patients with inserted catheters as soon as the fi rst symptoms of thrombosis appear. Based on own observations and despite the lack of validation of ultrasound imaging in the assessment of central catheters, we believe that this method is highly promising and can be recommended for the assessment of thrombotic complications in pediatric patients with central venous catheters.
Centralny dostęp dożylny polega na wprowadzeniu cewnika naczyniowego (kateteru) do żyły głównej i zlokalizowaniu jego końcówki blisko ujścia do prawego przedsionka serca. U pacjentów Kliniki Pediatrii, Hematologii i Onkologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w ciągu roku przeprowadza się 40–50 zabiegów implantacji cewników centralnych typu Broviac/Hickman przez żyłę podobojczykową. W Pracowni Diagnostyki Ultrasonografi cznej i Biopsyjnej przy wyżej wymienionej Klinice od 2005 roku wykonuje się rocznie około 200–250 badań, do których wskazaniem jest ocena centralnego dostępu dożylnego. Zastosowanie kateteru znacznie poprawia komfort pacjentów wymagających długotrwałego dostępu dożylnego. Jest jednak procedurą inwazyjną, obarczoną ryzykiem wystąpienia szeregu powikłań, zarówno wczesnych, jak i późnych. Powikłania późne dotyczą cewników już implantowanych i obejmują między innymi zakrzepicę odcewnikową. Celem niniejszej pracy jest prezentacja trzech pacjentów z Kliniki Pediatrii, Hematologii i Onkologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, u których doszło do powikłań zakrzepowych w przebiegu długotrwale utrzymywanego cewnika centralnego. Przedstawiono możliwości wykorzystania ultrasonografi i w ocenie powstałych zaburzeń. W prezentowanych przypadkach możliwe było określenie wielkości i lokalizacji skrzepliny, co pozwoliło na podjęcie skutecznego leczenia u dwojga pacjentów. Omówiono patomechanizm powstania zakrzepicy odcewnikowej oraz czynniki zwiększonego ryzyka takich zaburzeń. Zwrócono uwagę na konieczność wykonywania badań ultrasonografi cznych u dzieci z kateterem już przy pierwszych objawach sugerujących powikłania zakrzepowe. Na podstawie obserwacji własnych, pomimo braku walidacji dla diagnostyki ultrasonografi cznej w ocenie cewników centralnych, uważamy, że jest to metoda bardzo obiecująca i godna polecenia w ocenie powikłań zakrzepowych u dzieci z centralnym dostępem dożylnym.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 55; 451-459
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakrzepica zatok żylnych mózgowia w przebiegu zespołu nerczycowego – opis przypadku
Cerebral sinus thrombosis in the course of nephrotic syndrome – a case report
Autorzy:
Pawlak-Bratkowska, Monika
Kałużyńska, Anna
Kaniewska, Danuta
Krajewski, Wojciech
Wilkowski, Jarosław
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031892.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anticoagulative treatment
cerebral sinus thrombosis
complications
immunosuppressive treatment
nephrotic syndrome
zespół nerczycowy
zakrzepica zatok żylnych mózgowia
powikłania
leczenie antykoagulacyjne
leczenie immunosupresyjne
Opis:
The aim of the case report is presentation of a rare complication of nephrotic syndrome in form of cerebral sinovenous thrombosis. Ten years old boy, who had been suffering from nephrotic syndrome (biopsy showed minimal changes disease) since he was two, was admitted to the hospital in heavy clinical status with headache, vomiting, disorder of speech and consciousness. Relapse of the nephrotic syndrome began about 2 weeks earlier with heavy proteinuria. Then he was treated by high-dose of steroids (prednisone 40-60 mg/d). Because of changes in the clinical status (aphasia, stereotypic movements without sinus of local brain lesions) the computer tomography was performed. It confirmed only cerebral oedema (near subcortical nuclei). MRI revealed a thrombosis in the left sigmoid, transverse and rectus sinus. Heparin therapy was started and was continued by low molecular weight heparin and oral anticoagulants. Patient required also an intubation for 7 days. Complete renal response was achieved 16 days after admission. Described complicated relapse of nephrotic syndrome didn’t cause any neurological defect in 24-month observation period. Nephrotic syndrome is associated with increased risk of thromboembolic complications. Cerebral sinovenous thrombosis is rare but required increase diagnostic vigilance, because the course is very serious. Early diagnose and intensive therapy enable recovery without any permanent neurological disorders.
Celem pracy jest przedstawienie rzadko występującego u dzieci powikłania zespołu nerczycowego pod postacią zakrzepicy zatok żylnych mózgowia. Dziesięcioletni chłopiec od 2. roku życia chorujący na steroidozależny zespół nerczycowy na podłożu zmian minimalnych został przyjęty do szpitala z powodu pogorszenia stanu ogólnego, silnych bólów głowy, wymiotów, zaburzeń mowy i świadomości. Zaostrzenie zespołu nerczycowego wystąpiło mniej więcej 2 tygodnie przed hospitalizacją ze znacznym białkomoczem. Pacjenta leczono ambulatoryjnie wysoką dawką glikokortykosteroidów (prednizon w dawce 40-60 mg/d). Z powodu wystąpienia pogorszenia stanu klinicznego dziecka (afazja, stereotypie ruchowe bez objawów ogniskowego uszkodzenia OUN) wykonano tomografię komputerową głowy, potwierdzając jedynie zmiany obrzękowe w okolicy jąder podkorowych. Na podstawie badania rezonansu magnetycznego stwierdzono zakrzepicę w lewej zatoce esowatej, poprzecznej i prostej. Wdrożono leczenie heparyną, które później kontynuowano heparyną drobnocząsteczkową i doustnymi antykoagulantami pod kontrolą INR. Pacjent wymagał intubacji przez 7 dni. Pełną remisję zespołu nerczycowego osiągnięto w 16. dniu od przyjęcia do szpitala. Opisany powikłany epizod zaostrzenia zespołu nerczycowego nie pozostawił ubytków neurologicznych w obserwacji 24-miesięcznej. Zespół nerczycowy jest uznawany za stan podwyższonego ryzyka zatorów i zakrzepów. Powikłania zakrzepowo-zatorowe w obrębie naczyń żylnych mózgowia występują rzadko, lecz wymagają szczególnej czujności diagnostycznej ze względu na poważny przebieg. Wczesna diagnoza i intensywna terapia antykoagulantami pozwalają zakończyć leczenie bez trwałych ubytków neurologicznych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 261-264
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakrzepica w chorobie nowotworowej
Thrombosis in cancer
Autorzy:
Chojnacki, Tomasz
Rzepecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033769.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cancer
deep vein thrombosis
pulmonary embolism
venous thromboembolic disease
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
choroba nowotworowa
zakrzepica żył głębokich
zatorowość płucna
Opis:
Malignant tumours are among the strongest risk factors for venous thromboembolism. The probability scores for deep vein thrombosis and pulmonary embolism, which we use in our everyday practice, have not yet been validated in patients with cancer, which is why they should be used with caution. Prevention of thrombosis should always be implemented in patients undergoing surgery and most patients treated conservatively, which results from the application of appropriate probability scores assessing the risk of thrombosis in these patients. The prevention method should be adjusted individually depending on the characteristics of the patient and the existence of contraindications to the use of given methods, bearing in mind their availability, cost and ability to monitor the anticoagulant effect. Treatment of venous thromboembolism in patients with cancer is different from treating it in patients with no concomitant tumour. These differences relate to both the type of treatment (anticoagulant drug selection and dosage) and its duration. Low-molecular-weight heparin is the preferred form of both initial and long-term treatment, which should last at least 6 months. Both oncologists and other health care professionals working in cancer teams should make sure at each time that the patient has at least minimal knowledge about the symptoms ensuring early detection of thrombosis. Good communication with the patient considerably facilitates effective prevention and treatment.
Nowotwory złośliwe należą do najsilniejszych czynników ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Skale oceny prawdopodobieństwa zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej, którymi się posługujemy w codziennej praktyce, nie zostały dotychczas zwalidowane u pacjentów z chorobą nowotworową, dlatego należy z nich korzystać z dużą ostrożnością. Profilaktykę przeciwzakrzepową powinno się zastosować każdorazowo w przypadku osób poddawanych zabiegom chirurgicznym oraz u większości leczonych zachowawczo, co wynika z odpowiednich skal oceny ryzyka zakrzepicy u tych chorych. Metodę profilaktyki należy dobierać indywidualnie w zależności od charakterystyki pacjenta oraz istnienia przeciwwskazań do zastosowania danych metod, mając na względzie ich dostępność, koszty oraz możliwości monitorowania efektu przeciwkrzepliwego. Leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów z chorobą nowotworową różni się od leczenia pacjentów bez współistniejącego nowotworu. Różnice te odnoszą się zarówno do rodzaju leczenia (wybór leku przeciwkrzepliwego, jego dawkowanie), jak i czasu trwania terapii. Heparyna drobnocząsteczkowa jest preferowaną formą leczenia wstępnego, a także długoterminowego, które powinno trwać co najmniej 6 miesięcy. Onkolodzy wraz z pozostałym personelem służby zdrowia pracującym w teamach onkologicznych powinni każdorazowo upewnić się, że pacjent posiada przynajmniej minimum wiedzy o objawach umożliwiających wczesne wykrycie zakrzepicy. Dobra komunikacja z pacjentem zdecydowanie ułatwia prowadzenie skutecznej profilaktyki i leczenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 1; 48-67
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakrzepica przetrwałej tętnicy pośrodkowej jako przyczyna zespołu cieśni kanału nadgarstka – opis przypadku
Thrombosis of the persistent median artery as a cause of carpal tunnel syndrome – case study
Autorzy:
Rzepecka‑Wejs, Ludomira
Multan, Aleksandra
Konarzewska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061202.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CTS
diagnostic imaging
median nerve
thrombosis of the persistent median artery
cts
diagnostyka obrazowa
nerw pośrodkowy
ultrasonografia
zakrzepica przetrwałej tętnicy pośrodkowej
zespół cieśni kanału nadgarstka
Opis:
Carpal tunnel syndrome is the most frequent neuropathy of the upper extremity, that mainly occurs in manual workers and individuals, whose wrist is overloaded by performing repetitive precise tasks. In the past it was common among of typists, seamstresses and mechanics, but nowadays it is often caused by long hours of computer keyboard use. The patient usually complains of pain, hypersensitivity and paresthesia of his hand and fingers in the median nerve distribution. The symptoms often increase at night. In further course of the disease atrophy of thenar muscles is observed. In the past the diagnosis was usually confirmed in nerve conduction studies. Nowadays a magnetic resonance scan or an ultrasound scan can be used to differentiate the cause of the symptoms. The carpal tunnel syndrome is usually caused by compression of the median nerve passing under the flexor retinaculum due to the presence of structures reducing carpal tunnel area, such as an effusion in the flexor tendons sheaths (due to overload or in the course of rheumatoid diseases), bony anomalies, muscle and tendon variants, ganglion cysts or tumors. In some cases diseases of upper extremity vessels including abnormalities of the persistent median artery may also result in carpal tunnel syndrome. We present a case of symptomatic carpal tunnel syndrome caused by thrombosis of the persistent median artery which was diagnosed in ultrasound examination. The ultrasound scan enabled for differential diagnosis and resulted in an immediate referral to clinician, who recommended instant commencement on anticoagulant treatment. The follow‑up observation revealed nearly complete remission of clinical symptoms and partial recanalization of the persistent median artery.
Zespół cieśni kanału nadgarstka jest najczęstszą neuropatią kończyny górnej, która występuje u osób pracujących fizycznie, jak również długotrwale wykonujących precyzyjną pracę ręką. Dotąd dotyczył on przede wszystkim maszynistek, szwaczek i mechaników, jednak obecnie występuje także u osób pracujących długo przy komputerze. Pacjent skarży się na ból, przeczulicę oraz drętwienie ręki i palców unerwionych przez nerw pośrodkowy. Objawy nasilają się często w godzinach nocnych. Przy dłuższym czasie trwania choroby do dolegliwości bólowych dołączają się zaniki mięśniowe mięśni kłębu kciuka. W przeszłości diagnoza potwierdzana była zazwyczaj w badaniu czynnościowym przewodnictwa nerwowego. Obecnie wykorzystuje się tomografię rezonansu magnetycznego, a zwłaszcza badanie ultrasonograficzne. Badania te pozwalają na różnicowanie przyczyn wystąpienia dolegliwości. Zespół cieśni kanału nadgarstka jest z reguły spowodowany uciskiem na przebiegający pod troczkiem zginaczy nerw pośrodkowy przez znajdujące się tam nieprawidłowe struktury, takie jak wysięk w pochewkach ścięgien zginaczy w związku z chorobami reumatoidalnymi lub zmianami przeciążeniowymi, anomalie kostne i ścięgnisto‑mięśniowe gangliony lub zmiany o charakterze rozrostowym. Także choroby naczyń, a szczególnie zmiany w przetrwałej tętnicy pośrodkowej, mogą powodować pojawienie się dolegliwości typowych dla zespołu cieśni kanału nadgarstka. W pracy przedstawiono przypadek zespołu cieśni nadgarstka spowodowanego zakrzepicą przetrwałej tętnicy pośrodkowej, rozpoznaną w badaniu ultrasonograficznym. Badanie ultrasonograficzne umożliwiło zróżnicowanie przyczyny dolegliwości i ukierunkowanie dalszego toku postępowania. Pacjentka w trybie pilnym została skierowana do klinicysty, w efekcie czego wdrożono skuteczne leczenie przeciwzakrzepowe i uzyskano znaczne ustąpienie dolegliwości i częściową rekanalizację przetrwałej tętnicy pośrodkowej.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 51; 487-492
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wskazania do niestandardowego stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej u chorych z rakiem jajnika – opis dwóch przypadków i przegląd piśmiennictwa
Indications for a non-standard use of thromboprophylaxis in patients with ovarian cancer – two case reports and a literature review
Autorzy:
Krasiński, Zbigniew
Lisiecki, Radosław
Krasińska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030155.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cancer
deep vein thrombosis
venous thromboembolism
rak
zakrzepica żył głębokich
żylna choroba zatorowo-zakrzepowa
Opis:
The authors report two cases of gynecologic malignancy in women receiving different thromboprophylactic regimens. Presently, everyday clinical problems are not always solved based on the well-established standards for the preventive management in venous thromboembolism. The paper presents a review of the literature on the principles for the use of lowmolecular- weight heparins in patients undergoing oncologic surgeries, with particular attention to the aspects of thrombotic risk and suggestions on non-standard management in cases not included in the guidelines. The recommendations of scientific associations, due to their inertia, are released with a delay relative to research, and may present inconsistent views due to the differences in publication timing. This article is to raise readers’ awareness of the scale of the problem and the importance of the effects of thromboembolic complications on prognosis in cancer. The need to assess the risk of these complications at every stage of cancer treatment should be emphasized. Additionally, risk assessment can be used as an opportunity to educate patients in this aspect.
Autorzy opisują dwa przypadki kobiet z nowotworami narządów rodnych, u których zastosowano różne schematy profilaktyki przeciwzakrzepowej. Obecnie dobrze opracowane standardy postępowania zapobiegającego żylnej chorobie zatorowo-zakrzepowej nie zawsze są w stanie rozwiązać problemy kliniczne dnia codziennego. W pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa dotyczącego zasad stosowania heparyn drobnocząsteczkowych u chorych poddawanych zabiegom onkologicznym, zwracając uwagę na aspekty ryzyka zakrzepowego oraz sugerując niestandardowe postępowanie w przypadkach, które nie są uwzględniane w wytycznych. Zalecenia towarzystw naukowych ze względu na swoją inercję ukazują się z pewnym opóźnieniem w stosunku do szeregu prowadzonych badań, a niekiedy ze względu na różny czas publikacji w pewnych zagadnieniach przedstawiają niespójne poglądy. Niniejszy artykuł ma uświadomić czytelnikom skalę problemu, wagę wpływu powikłań zatorowo-zakrzepowych na rokowania w chorobie nowotworowej. Należy podkreślać konieczność oceny ryzyka występowania tych powikłań na każdym etapie leczenia onkologicznego. Dodatkowo ocenę ryzyka można wykorzystać jako okazję do edukacji chorych w tym aspekcie.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 53-62
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ stosowania octanu medroksyprogesteronu na wskaźniki układu krzepnięcia krwi kotów
The consequences of medroxyprogesterone acetate administration on the indicators of coagulation system in queens
Autorzy:
Radwińska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180779.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
koty
kotki
zapobieganie rui
octan medroksyprogesteronu
badania krwi
czas protrombinowy
zakrzepica
wskaźniki krzepnięcia krwi
czas częściowej tromboplastyny po aktywacji
medroxyprogesterone acetate
thrombosis
PT
aPTT
queens
Opis:
Medroxyprogesterone acetate (MPA), is one of the most popular contraceptive administered to queens. The results of long-term research in human medicine indicate, that progestogens use, including MPA, is associated with various complications. The majority of animal studies have investigated the carcinogenic effects of MPA and its role in neoplastic processes, in particular, for the mammary gland. Coagulation problems, which are often reported in human subjects, have not been examined in animals. The aim of this study was to determine, whether the administration of MPA as a contraceptive, contributes to changes in the feline hemostatic system. Blood for laboratory analyses was sampled from queens administered the hormone in the form of oral tablets and depot injections. The results from the study have revealed enhanced procoagulant activity (shorter PT and aPTT), without augmented anticoagulant or fibrinolytic activity. Similarly to humans, prolonged administration of MPA to queens, can increase the risk of thrombosis.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 03; 190-192
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unsuccessful replantation of metacarpal hand after venous thrombosis – case report
Autorzy:
Elsaftawy, Ahmed
Jabłecki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396502.pdf
Data publikacji:
2013-12-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
metacarpal hand amputations
replantation
venous microcirculation thrombosis
microsurgical anastomosis
Opis:
Trans-metacarpal hand replantation is one of the most complex and difficult procedures in the reconstructive microsurgery. As far as we know the arrangement of the palmar arterial network, the problem lies in the absence of accurate venous maps at the dorsum of the hand. The quality of venous circulation structure at the replanted hand determine the success of the surgery. In this paper we present a case of a failed replantation of a metacarpal hand after early thrombosis at the venous microcirculation system.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 12; 721-726
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thrombosis of the deep dorsal penile vein and corpora cavernosa of the penis as the first symptoms of colon cancer. Case report and literature review
Autorzy:
Roslan, Marek
Przudzik, Maciej
Borowik, Michał
Wronka, Henryk
Kozielec, Zygmunt
Michalak, Maciej
Grabysa, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035859.pdf
Data publikacji:
2020-11-17
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
corpus cavernosus thrombosis
deep dorsal penile vein thrombosis
metastatic colorectal cancer
Opis:
The case describes an 86-year-old man with thrombosis of the deep dorsal vein and corpora cavernosa of the penis who developed symptoms 4 months before hospitalisation. An accurate imaging diagnostics supplemented with a biopsy of the corpus cavernosum confirmed the initial diagnosis. Moreover, an adenocarcinoma of the hepatic flexion of the colon with numerous metastatic lesions, including those to the crus of penis were found. Diagnostic and therapeutic difficulties were described and the results obtained were discussed in the context of available literature.
Źródło:
OncoReview; 2020, 10, 3; 98-102
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thromboembolic recurrence frequency analysis in patients with deep vein thrombosis of lower extremities
Analiza częstości nawrotów zakrzepowo-zatorowych u pacjentów z zakrzepicą żył głębokich kończyn dolnych
Autorzy:
Vasyliuk, Sergyi
Atamaniuk, Vitaliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033266.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Pomocy Doraźnej
Tematy:
anticoagulation
dabigatran etexilate
rivaroxaban
therapy
thrombosis
warfarin
Opis:
INTRODUCTION: To estimate the incidence of thromboembolic recurrence in patients whose deep vein thrombosis (DVT) during the initial and long-term anticoagulation and after its termination was treated. MATERIAL AND METHODS: There were examined and treated 98 patients with deep vein thrombosis of various locations. Patients were observed during anticoagulation therapy (n=98) and after its perfor-mance (n=76) for between 7 and 120 months. Depending on the scheme of anticoagulation therapy patients were divided into three groups: the first group (n=32) received warfarin, the second group (n=34) – rivaroxaban, the third one (n=32) – dabigatran etexilate. RESULTS: In terms of initial and long-term anticoagulant therapy, regardless of the choice of treatment regimens, DVT recurrence or pulmonary embolism cases we have not observed. After the treatment, during the first year, recurrence of DVT was more frequent in patients of all groups. In patients of the first group their frequency was 15.38±7.08%, the second group – 8.7±5.88%, the third one – 3.7±3.63%, which did not differ significantly (p=0.33). In general, the overall observation period showed a recurrence rate among the patients of the first group was 10 cases, 4 cases in the second group, and three cases in the third group (p<0.05). There was no signifi-cant difference in the incidence of thrombosis recurrence was observed between patients taking rivaroxaban and dabigatran etexilate, whereas there was a significant difference between the first and third groups (p<0.05). CONCLUSIONS: Long-term anticoagulation with warfarin is the least predictable as for the risk of re-currence of DVT (p<0.05), when the application of Rivaroxaban and dabigatran etexilate showed no significant difference in the incidence of DVT recurrence. Patients with provoking persistent risk factors and non-triggering factors require continued anticoagulation therapy indefinitely, or until this risk factor has been eliminated.
WSTĘP: Oszacowanie częstości nawrotów zakrzepowo-zatorowych u pacjentów z zakrzepicą żył głębokich (eng. deep vein thrombosis - DVT) w trakcie wstępnego i długoterminowego leczenia przeciwzakrzepowego oraz po jego zakończeniu. MATERIAŁ I METODY: Przebadano i leczono 98 pacjentów z zakrzepicą żył głębokich w różnych lokalizacjach. Pacjentów obserwowano podczas leczenia przeciwzakrzepowego (n = 98) i po jego wykonaniu (n = 76) przez okres od 7 do 120 miesięcy. W zależności od schematu leczenia przeciwzakrzepowego pacjentów podzielono na trzy grupy: pierwsza grupa (n = 32) otrzymała warfarynę, druga grupa (n = 34) - rywaroksaban, trzecia (n = 32) - eteksylan dabigatranu. WYNIKI: Pod względem początkowej i długotrwałej terapii przeciwzakrzepowej, niezależnie od wyboru schematów leczenia, nie zaobserwowano nawrotów DVT lub przypadków zatorowości płucnej. Po leczeniu w pierwszym roku nawrót DVT był częstszy u pacjentów ze wszystkich grup. U pacjentów w pierwszej grupie ich częstość wynosiła 15,38±7,08%, w drugiej grupie - 8,7±5,88%, w trzeciej - 3,7±3,63%, co nie różniło się istotnie (p = 0,33). Ogólnie rzecz biorąc, ogólny okres obserwacji wykazał, że odsetek nawrotów u pacjentów z pierwszej grupy wynosił 10 przypadków, 4 przypadki w drugiej grupie i trzy przypadki w trzeciej grupie (p <0,05). Nie stwierdzono istotnej różnicy w częstości nawrotów zakrzepicy między pacjentami przyjmującymi rywaroksaban i eteksylan dabigatranu, podczas gdy istniała znacząca różnica między pierwszą a trzecią grupą (p <0,05). WNIOSKI: Długoterminowe leczenie przeciwzakrzepowe warfaryną jest najmniej przewidywalne, jeśli chodzi o ryzyko nawrotu DVT (p <0,05), gdy stosowanie rywaroksabanu i eteksylanu dabigatranu nie wykazało istotnych różnic w częstości nawrotów DVT. Pacjenci z prowokującymi uporczywymi czynnikami ryzyka wymagają ciągłej terapii przeciwzakrzepowej przez czas nieokreślony lub do momentu wyeliminowania tego czynnika ryzyka.
Źródło:
Critical Care Innovations; 2020, 3, 1; 1-8
2545-2533
Pojawia się w:
Critical Care Innovations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Use of Radioisotopic Tests for Diagnosing Lower Limb Venous Thrombosis – Own Research
Autorzy:
Janczak, Dariusz
Janczak, Piotr
Skóra, Jan
Dorobisz, Karolina
Merenda, Marcin
Litarski, Andrzej
Szyber, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397020.pdf
Data publikacji:
2012-12-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
venous thrombosis
radioisotopic tests
Opis:
Inflammatory mediators play an important role in thrombosis etiopathology. Diagnostic radioisotopic tests can be used to assess the activity of thrombo-inflammatory process. The aim of the study was to assess the suitability of Tc-99m HMPAO labelled leukocyte scintigraphy in the diagnostics of deep vein thrombosis. Material and methods. The study covered 45 patients with lower limb deep vein thrombosis treated in 2009 at the Department of Vascular, General and Transplantological Surgery of the Wrocław Medical University. Scintigraphic test were performed during the first few days after the onset of symptoms and 8 weeks later. Results. All patients with active deep vein thrombosis had higher levels of TC-99m-HMPAO markers in sick limbs. After 8 weeks, 93% of patients still had elevated levels of radioisotope in limbs with an active thrombosis process. However, the levels of markers were clearly lower than in the acute phase of thrombosis. Conclusions. 1. In the chronic phase of thrombosis, 93% of patients still have higher levels of radioisotopic markers, which indicates an active inflammatory process. 2. Tc-99m HMPAO labelled leukocyte scintigraphy demonstrates high sensitivity in the diagnostics of deep vein thrombosis.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 12; 605-612
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of Apolipoprotein (A) In Pathogenesis and Clinical Course of Deep Venous Thrombosis
Autorzy:
Chrapko, Marek
Skwarzyński, Adam
Karakuła, Wacław
Zubilewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395992.pdf
Data publikacji:
2015-02-03
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
fibrinolysis
apolipoprotein (a)
deep venous thrombosis
Opis:
Deep venous thrombosis is widespread disease, which complications, like: pulmonary embolism and postphlebitis syndrome areimportant social problem. There are many well-known and accurately described risk factors, though in many cases etiology remains unexplained. Further research into causes of deep venous thrombosis seem to be fully justified. The aim of the study was the evaluation of the influence of apolipoprotein (a) serum level in patients with deep venous thrombosis and the changes of its concentration during the treatment. Materials and methods. 26 patients with newly diagnosed deep venous thrombosis (DVT) were enrolled to the study. Diagnosis of DVT was established by use of physical examination and duplex Doppler. Measurements of apolipoprotein (a) and D-dimers serum level were recorded on the following days, starting from the day of the initial diagnosis: 1, 7, 14 and 84. Results. Statistically significant increase of the level of serum apolipoprotein (a) has been found during properly conducted treatment. Conclusions. Alterations of the concentration of serum apoliprotein (a) during the deep venous thrombosis treatment, indicates the involvement of apolipoprotein (a) in pathogenesis of deep venous thrombosis.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 11; 518-522
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symulacje komputerowe jako metoda oceny ryzyka wystąpienia zakrzepu po zabiegu wszczepienia protezy wewnątrznaczyniowej u pacjentów z tętniakiem brzusznego odcinka aorty
Computer simulations for the assessment of thromosis risk after endovascular stentgraft implementation in patients with the aneurism of aorta abdominal section
Autorzy:
Polańczyk, A.
Stefańczyk, L.
Zbiciński, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2070998.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
stent-graft
przewężenie
zagięcia kątowe
skrzep
proteza wewnątrznaczyniowa
CFD
stenosis
angular bends
thrombosis
endovascular prosthesis
computational fluid dynamics CFD
Opis:
Czynnikami zwiększającymi ryzyko powstania zakrzepu u pacjentów po zabiegu wszczepienia stent-graftu są przestrzenna konfiguracja, zagięcie kątowe lub przewężenia odnogi protezy. W pracy zastosowano model 3D przepływu krwi w protezach wewnątrznaczyniowych u 10 pacjentów po operacji wstawienia stent-graftu do oceny hemodynamiki przepływającej krwi. Wyniki obliczeń wskazują, że występowanie zagięć kątowych lub przewężeń odnogi protezy powodują zmiany hemodynamiki przepływu, które mogą prowadzić do zwiększonego ryzyka powstawania zakrzepu.
The methane fermentation process has long been used as a method of organic matter utilization and biogas production. In this work a polyimide membrane was used with success to enhance the methane content in biogas from the Polish agricultural plant. At 68% CH4 in feed gas, 82% methane content was achieved. Biogas with methane content over 70% is very promising as an alternative energy source and it can be the feed in a cogeneration generator.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2010, 2; 103-104
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie żył kończyn dolnych
Standards of the Polish Ultrasound Society – update. Sonography of the lower extremity veins
Autorzy:
Małek, Grzegorz
Nowicki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057913.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
standards
varicose veins
veins
venous insufficiency
venous thrombosis
niewydolność zastawek
standard
zakrzepica żylna
żylaki
żyły
Opis:
This article has been prepared on the basis of the Ultrasonography Standards of the Polish Ultrasound Society (2011) and updated based on the latest findings and reports. Ultrasound examination of the lower extremity veins is relatively easy and commonly used to confirm or rule out venous thrombosis. However, a relatively easy compression test frequently requires experience, particularly in situations when imaging is difficult (due to lymphedema, dressing or thick tissues). The technique is time-consuming and requires assessment of each deep vein every 1 cm. Lesions in the deep veins cannot be ruled out when the vessels are assessed in only 2–3 points – a full examination is needed. The value of the method is the highest when the proximal section is assessed and the lowest when crural veins are evaluated. Doppler sonography is the basic method used when patients are prepared for a surgery of varicose veins. The assessment of the superficial veins prior to this procedure is tedious and requires knowledge of anatomy together with numerous variants. A considerable challenge is posed by re-assessment of recurrent varicose veins following a previous surgery. The Standards include anatomic nomenclature proposed by the Polish Society for Vascular Surgery and Polish Society of Phlebology, which should facilitate communication with clinicians. The most beneficial patient positions have been thoroughly discussed in terms of safety and effectiveness of the examination. Sometimes during such an examination, no venous pathology is found, but other changes with symptoms that suggest deep thrombophlebitis are detected. In such a situation, it is necessary to conduct an initial (or complete, if possible) assessment of lesions as well as provide recommendations connected with further, more detailed diagnosis.
Pracę przygotowano na podstawie Standardów badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego (2011) i zaktualizowano, opierając się na najnowszych doniesieniach z piśmiennictwa. Badanie ultradźwiękowe żył kończyn dolnych jest metodą względnie prostą i powszechnie stosowaną do rozpoznawania lub wykluczania zakrzepicy żylnej. Z założenia prosta w wykonaniu próba uciskowa bardzo często wymaga dużego doświadczenia, zwłaszcza w sytuacjach utrudniających obrazowanie (obrzęk chłonny, opatrunek czy duża grubość tkanek). Technika badania jest pracochłonna i wymaga oceny każdej żyły głębokiej co 1 cm. Nie można więc wykluczyć zmian w układzie żył głębokich, oceniając naczynia tylko w 2–3 punktach – konieczne jest pełne badanie. Wartość metody jest największa w ocenie żył odcinka proksymalnego, najmniejsza zaś w ocenie żył podudzia. Ultrasonografia dopplerowska stanowi podstawową metodę w przygotowaniu pacjenta do operacji żylaków. Ocena żył powierzchownych przed tym zabiegiem jest żmudna i wymaga znajomości anatomii wraz z licznymi odmianami. Dużym wyzwaniem bywa ocena żylaków nawrotowych, po wykonanej wcześniej operacji. W standardzie uwzględniono mianownictwo anatomiczne zaproponowane przez Polskie Towarzystwo Chirurgii Naczyniowej i Polski Towarzystwo Flebologiczne, co powinno ułatwić komunikację z klinicystami. Szczegółowo omówiono proponowane podczas badania pozycje, najbardziej korzystne ze względu na bezpieczeństwo pacjenta i efektywność wyniku. Wielokrotnie podczas tego badania nie znajduje się patologii żylnej, ale inną, dającą objawy sugerujące zapalenie zakrzepowe żył głębokich. W takiej sytuacji konieczna jest wstępna ocena zmian (lub gdy to możliwe – pełna) i dalsze ukierunkowanie bardziej szczegółowej diagnostyki.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 58; 287-296
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies