Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "thiram" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Thiram - toxic inhalational lung injury
Autorzy:
Siwiec, J.
Siek, E.
Grzywa-Celińska, A.
Mackiewicz, B.
Czekajska-Chehab, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085136.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
thiram
lung injury
inhalation
Opis:
Introduction. Thiram, a fungicides, is widely used on seeds and as foliar agent on turf, vegetables and fruit. It is also used in the rubber industry as a vulcanization accelerator. When absorbed through the respiratory system, it is rapidly metabolised to dimethylthiocarbamate and carbon disulphide, causing noxious effects. A brief review is presented of the literature, centering on the interesting case of a 45-year-old woman admitted to the hospital suffering from acute respiratory failure. Results. Computer tomography in angiographic option (angio-CT) showed an extensive, irregular area of ground glass in both upper lobes and apical segments of the lower lobes of the lungs. A significant enlargement of both atria was also described. There was no improvement after cardiac treatment and patient was transferred to the pulmonary department where she was succesfully treated with systemic glucocortycosteroids. The patient remains under the supervision of the pulmonary out-patient department.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2019, 26, 4; 672-673
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of vitamin D3-enriched diet on intestinal calcium absorption in rats intoxicated with carbaryl and thiram
Autorzy:
Witkowska, D.
Oledzka, R.
Sedrowicz, L.
Duliban, D.
Szelachowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371489.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
diet
calcium transport
carbaryl
vitamin D3
intestinal calcium absorption
pesticide
thiram
rat
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1992, 01, 4; 89-96
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tiuram : oznaczanie w powietrzu na stanowiskach pracy
Thiram : determination in workplace air
Autorzy:
Dobrzyńska, E.
Woźnica, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137624.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
tiuram
metoda analityczna
powietrze na stanowiskach pracy
HPLC-DAD
thiram
analytical method
workplace air
Opis:
Tiuram jest bezbarwną substancją: stałą, palną i nielotną o charakterystycznym zapachu, nierozpuszczalną w wodzie. Substancja znalazła zastosowanie w Polsce przede wszystkim w rolnictwie jako substancja aktywna chemicznych środków ochrony roślin (głównie fungicydów) oraz w przemyśle chemicznym jako, tzw. przyspieszacz procesów wulkanizacji w produkcji gumy. Tiuram jest stosowany również w medycynie i kosmetologii, jako filtr przeciwsłoneczny i środek przeciwgrzybiczny. Mechanizm toksycznego działania tiuramu jest wielokierunkowy. Głównymi objawami zatrucia substancją są: bóle głowy, nudności i wymioty, zaburzenia rytmu serca oraz trudności w oddychaniu. Często w następstwie zatrucia ostrego rozwija się: zapalenie spojówek, zapalenie oskrzeli, pokrzywka i wypryski skórne.
Thiram is a colorless, combustible and non-volatile solid substance with a characteristic odor, practically insoluble in water. In Poland, thiram is used mainly as an agricultural chemical active ingredient of plant protection products (mainly fungicides) and as an accelerator in the chemical industry. In medicine or cosmetology, it is used as a sunscreen and antifungal agent. The mechanism of toxicity of thiram is multidirectional. The main symptoms of poisoning with thiram are headache, nausea and vomiting, heart rhythm disturbances, and difficulty in breathing. Often, as a result of acute poisoning conjunctivitis, bronchitis, urticaria and skin eruptions develop.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2015, 1 (83); 119-130
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficacy of selected seed dressings in protection of pasture grasses against Fusarium avenaceum [Fr.] Sacc.
Autorzy:
Golebniak, B
Muszynska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/65306.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
seed treatment
Benlate 50 WP preparation
fungicide
phytopathology
carbendazim
plant protection
greenhouse experiment
pasture grass
thiram
fungi
Fusarium avenaceum
Opis:
In greenhouse experiments, the fungicides containing benomyl (Benlate 50 WP), thiram and carbendazim (Sarfun T 65 DS), or only thiram (Zaprawa Nasienna T Zawiesinowa) were the most effective in protection of meadow fescue, perennial ryegrass and Italian ryegrass against strongly pathogenic F. avenaceum isolate. The seed treatment fungicides containing an azole compound (Baytan Universal 19.5 DS, Premis 025 DS and Raxil 02 DS) showed low effectiveness. F. avenaceum infection of pasture grasses was not controlled by Polyversum biofungicide containing Pythium oligandrum oospores.
W doświadczeniach szklarniowych oceniano siedem preparatów chemicznych (Baytan Universal 19,5 DS, Premis 025 DS, Raxil 02 DS, Benlate 50 WP, Sarfun T 65 DS, Zaprawa Nasienna T Zawiesinowa. Penncozeb 80 WP) oraz jeden biopreparat - Polyversum, zarejestrowany i produkowany w Republice Czeskiej, zawierający oospory Pythium oligandrum. Doświadczenia przeprowadzono na trzech gatunkach traw pastewnych: kostrzewie łąkowej (Festuca pratensis), życicy trwałej (Lolium perenne) i życicy wielokwiatowej (L. multiflorum). Nasiona traw inokulowano sztucznie silnie patogeniczym izolatem F. avenaceum. Najlepszą skuteczność w ochronie traw pastewnych przed F. avenaceum wykazały następujące preparaty: Benlate 50 WP (benomyl), Sarfun T 65 DS (karbendazym + tiuram), Zaprawa Nasienna T Zawiesinowa (tiuram). Zaprawy zawierające substancje aktywne z grupy triazoli (Baytan Universal 19,5 DS, Premis 025 DS i Raxil 02 DS) okazały się mało skuteczne, a biopreparat Polyversum w ogóle nie chronił traw przed F. avenaceum.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 1999, 39, 2
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tiuram – pyły
Thiram
Autorzy:
Struciński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138324.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
tiuram
disulfid tetrametylotiuramu
narażenie zawodowe
alergia skóry
inhibicja dehydrogenazy aldehydowej
najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS)
thiram
tetramethylthiuram disulfide
occupational exposure
allergic contact dermatitis
aldehyde dehydrogenase inhibition
maximum allowable concentration (occupational exposure limit)
Opis:
Tiuram (disulfid tetrametylotiuramu) jest związkiem chemicznym należącym do grupy ditiokarbaminianów występującym w postaci bezbarwnego lub żółtawego proszku. Jest stosowany przede wszystkim w przemyśle chemicznym jako tzw. przyspieszacz wukanizacji przy produkcji gumy oraz w rolnictwie jako składnik preparatów grzybobójczych (fungicydów). Ma on również wiele innych zastosowań, m.in. jako: składnik antyseptycz-nych mydeł i aerozoli, środek przeciwświerzbowy, dodatek do farb i lakierów oraz aktywator w produkcji tworzyw sztucznych czy chemosterylant w opatrunkach i plastikowych urządzeniach medycznych. Z dostępnych danych wynika, że tiuram nie jest produkowany w Polsce, niemniej jednak jest on wykorzystywany w krajowym przemyśle chemicznym (głównie gumowym) oraz jako składnik formułowanych w kraju chemicznych środków ochrony roślin. W dostępnym piśmiennictwie doniesienia na temat toksycznego działania tiuramu u ludzi są bardzo nieliczne, nie ma też danych umożliwiających ustalenie zależności dawka-efekt u osób narażonych zawodowo. Obserwowane skutki narażenia ostrego obejmują: bóle głowy, nudności i wymioty, zaburzenia rytmu serca, podrażnienie górnych dróg oddechowych i oczu, a podczas narażenia przewlekłego dochodzą też objawy neurologiczne. Czę-to w następstwie zatrucia pojawiają się objawy zapalenia skóry, pokrzywka i wypryski skórne. W badaniach dodatkowych stwierdza się uszkodzenie wątroby. Tiuram jako metylowy analog disulfiramu blokuje metabolizm alkoholu etylowego, prowadząc do powstania objawów, tzw. „szoku disulfiramowego”. W ostatnich latach coraz więcej uwagi przywiązuje się do wywoływania przez tiuram alergii skóry oraz oczu na skutek narażenia inhalacyjne-go, a także kontaktu z przedmiotami wykonanymi z tworzyw zawierających tiuram (np. rękawiczki lateksowe). Tiuram jest związkiem wykazującym stosunkowo niewielką toksyczność ostrą, niezależnie od drogi podania. Wartości LD50 przy podaniu per os dla szczurów i myszy sięgają nawet 4000 mg/kg m.c. Koty i owce są znacz-nie bardziej wrażliwe na toksyczne działanie pojedynczych dawek tiuramu niż gryzonie; wartość medialnej dawki śmiertelnej wynosi około 200 mg/kg m.c. W przypadku narażenia dermalnego, wartości LD50 na ogół przekraczają 2000 mg/kg m.c. Ogromna większość dostępnych danych z badań toksyczności przewlekłej tiuramu pochodzi z eksperymentów paszowych. Wśród obserwowanych skutków dominowały objawy neurologiczne, zmniejszenie tempa przyrostu masy ciała, zmiany parametrów hematologicznych, uszkodzenie oraz zmiany morfologiczne nerek, wątroby i innych narządów. Wartości NOAEL wyznaczone w długoterminowych badaniach na różnych gatunkach zwierząt wynoszą 0,4 ÷ 5 mg/kg m.c. W badaniach in vitro tiuram wykazuje umiarkowane działanie mutagenne zarówno bez udziału aktywacji meta-bolicznej, jak i z jej udziałem. Wyniki genotoksyczności w modelach doświadczalnych in vivo przyniosły wyni-ki ujemne. Tiuram w badaniach na zwierzętach nie wykazuje działania rakotwórczego. Zwiększenie się częstości występowania nowotworów jamy nosowej u szczurów stwierdzono jedynie przy łącznym narażeniu na tiuram i azotan (III) sodu, co było związane z powstaniem w organizmie zwierząt rakotwórczej N-nitrozodimetylo-aminy. Tiuram został zaklasyfikowany przez ekspertów IARC do grupy 3. Udowodnione działanie embriotok-syczne i teratogenne ujawniało się po podaniu dużych, toksycznych dla matek dawek. Wykazano też, że tiuram niekorzystnie wpływa na rozrodczość zwierząt doświadczalnych, oddziałując na proces spermatogenezy u sam-ców, a także zaburzając cykl rujowy u samic. Tiuram łatwo wchłania się do organizmu przez układ oddechowy i pokarmowy. Ulega on szybkiemu metaboli-zmowi i jest wydalany głównie z wydychanym powietrzem i z moczem. Wśród jego metabolitów są m.in. disiarczek węgla i kwas dimetylotiokarbaminianowy (lub jego aniony), które są współodpowiedzialne za obserwowa-ne skutki toksycznego działania tiuramu. Mechanizm toksycznego działania tiuramu jest wielokierunkowy. Wynika on m.in. z jego zdolności do chelatowania metali i związanych z tym zdolności do hamowania aktywności enzymów (m.in. β-hydroksylazy dopaminy). Jest on również odpowiedzialny za zaburzanie metabolizmu wę-glowodanów i alkoholi (inhibicja dehydrogenazy aldehydowej) oraz gospodarki wapniowej organizmu. Działa również hepatotoksycznie, niszcząc struktury błon komórkowych hepatocytów oraz wpływa na aktywność różnych form molekularnych cytochromu P-450. Proponowaną wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) tiuramu równą 0,5 mg/m3 wyliczono na podstawie wyników dwóch eksperymentów paszowych przeprowadzonych na psach rasy beagle. Uzyskane w tych doświadczeniach wartości NOAEL uśredniono, a następnie przeliczono na równoważne dla człowieka stężenie tego związku w powietrzu i podzielono przez sumaryczny współczynnik niepewności. Wartość ta jest równa dotychczas obowiązującemu w Polsce normatywowi higienicznemu. Ze względu na brak działania draż-niącego tiuramu, proponowanie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) nie znaj-duje uzasadnienia. Biorąc pod uwagę właściwości tiuramu, proponuje się utrzymanie dotychczasowego oznakowania substancji w wykazie NDS literami: „A“ – substancja o działaniu uczulającym, „Ft” – substancja działająca toksycznie na płód oraz „I“ – substancja o działaniu drażniącym.
Thiram (tetramethylthiuram disulfide) is a dithiocarbamate compound widely used as an agricultural fungicide, accelerator in the rubber industry, seed disinfectant, a lubricating oil additive, animal repellent, and ingredient of medicated soaps and antiseptic sprays. Currently the compound is not manufactured in Poland, but it is used in the chemical industry and in agriculture. Thiram has a low toxicity to humans and laboratory animals – studies have reported oral LD50 for rodents as high as 4000 mg/kg b.w., but for cats and sheep only 200 mg/kg b.w. Dermal LD50 values usually exceed 2000 mg/kg b.w. The following manifestations were reported in humans exposed to thiram: skin irritation with erythema and urticaria, conjunctivitis, mucous membrane irritation, upper respiratory tract irritation, ocular irritation, coughing, headache and fatigue. Chronic exposure to thiram may lead to liver and neurological dysfunction and anaemia. It is worth noting that thiram is a potent inhibitor of aldehyde dehydrogenase and, thus, induces alcohol intolerance like Antabuse (disulfiram). Recently, the debate has intensified because of the growing number of allergic contact dermatitis cases caused by thiram present in products like latex gloves. Most assays have shown that thiram does not elicit genotoxic and carcinogenic action. It has been classified by the International Agency for Research on Cancer (IARC) into group 3. Only high, maternally toxic doses cause embryotoxic and teratogenic activity of thiram. The substance impairs laboratory animals’ fertility by disrupting the hormonal control of ovulation and affecting the spermatogenesis. Thiram is easily absorbed by respiratory and gastrointestinal tracts, distributed in all organs and rapidly eliminated from the body. The recommended maximum exposure limit (MAC) for thiram of 0.5 mg/m3 is based on two NOAEL values (0.4 and 0.04 mg/m3) derived from chronic feeding studies in beagles and relevant uncertainty factors. No STEL and BEI values have been proposed. The substance has “I” (irritant), “A” (sensitizer) and “Ft” (fetotoxic) notations.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 3 (49); 145-180
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies