Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theology of the Church" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 59
Tytuł:
"Niewysłowione zjednoczenie" czasu i wieczności
An "Incomprehensible Union" of Time and Eternity
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601814.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia
czas
wieczność
Chrystus
historia
protologia
eschatologia
królestwo Boże
Kościół
misterium
theology
time
eternity
Christ
history
protology
eschatology
the Kingdom of God
Church
mystery
Opis:
Wzajemne przenikanie się czasu i wieczności winno być brane pod uwagę w każdej refleksji teologicznej. W artykule zwrócono uwagę na pewne ogólne ramy, które warto uwzględnić w rozpracowywaniu poszczególnych kwestii teologicznych. „Niewysłowione zjednoczenie” czasu i wieczności to jedna z odsłon tej samej tajemnicy Chrystusa, którą teolog winien dostrzegać w każdym z misteriów wiary. We wszystkich zagadnieniach teologicznych daje o sobie znać współistnienie czasu i wieczności przy supremacji bieguna wiecznego.
The mutual penetration of time and eternity should be taken into account in every theological reflection. The article deals with a general framework that is to be considered while working out particular theological issues. An “incomprehensible union” of time and eternity is one of the versions of the same Mystery of Christ which a theologian should recognize in every single mystery of faith. In all theological issues the coexistence of time and eternity is noticeable and the eternity polar is supreme here.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 163-182
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice metody historyczno-krytycznej w ujęciu Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950557.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Pismo Święte
Biblia
egzegeza
egzegeta
hermeneutyka
hermeneutyka wiary
metoda historyczno-krytyczna
ograniczenia
interpretacja
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Kościół
nauka
teologia
Sobór Watykański II
Dei verbum
Holy Scripture
Bible
exegesis
exegete
hermeneutics
hermeneutics of faith
historical-critical method
limitations
interpretation
Benedict XVI
Church
science
theology
the Second Vatican Council
Opis:
According to Joseph Ratzinger the appearance of the historical-critical method simultaneously gave rise to the struggle for its scope and character. This method is an indispensable tool of exegetic craft, but it has its limitations as well. It’s shortcomings of the historical-critical method that are presented and discussed one by one in the article, and they are the following: looking only for historical meaning of the text; pointing only to one dimension (the human one) of Holy Scriptures; lack of continuity as one of principles of the method; outcomes of the research being hypothetical. At the end of the article a dangerous discord between scientific research and study of theological meaning of texts is highlighted. Benedict XVI’s appeal to reinstate theological principles mentioned in the Dogmatic Constitution Dei Verbum and to link them with scientific principles was reminded of as well.
Według Josepha Ratzingera powstanie metody historyczno-krytycznej jednocześnie wywołało walkę o jej zasięg i kształt. Metoda ta jest koniecznym narzędziem egzegetycznego warsztatu, jednak posiada ograniczenia. W artykule przedstawiono i kolejno omówiono właśnie granice metody historyczno-krytycznej, do których należy zaliczyć: poszukiwanie jedynie historycznego znaczenia tekstu; ukazywanie tylko jednego z dwóch wymiarów (ludzkiego) Pisma Świętego; brak ciągłości jako jedna z zasad metody; hipotetyczność wyników badań. W zakończeniu zwrócono uwagę na niebezpieczny rozdźwięk między badaniami naukowymi a studium teologicznego znaczenia tekstów. Przypomniano również apel Benedykta XVI o przywrócenie należnego miejsca w interpretacji Biblii zasadom teologicznym wskazanym w Konstytucji dogmatycznej Dei verbum oraz o ich powiązanie z zasadami naukowymi.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2014, 67, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pismo Święte czytane w Kościele duszą teologii. Benedykta XVI troska o stan katolickiej egzegezy
The Holy Scripture Read in the Church as the Soul of Theology. Benedict XVIs Concern About the State of the Catholic Exegesis
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1600793.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Pismo Święte
hermeneutyka
hermeneutyka wiary
interpretacja
egzegeza
metoda historyczno-krytyczna
Kościół
nauka
teologia
Ojcowie Kościoła
Tradycja
Dei verbum
Sobór Watykański II
Verbum Domini
Benedict XVI
Holy Scripture
hermeneutics
hermeneutics of faith
interpretation
exegesis
historical-critical method
Church
science
theology
the Church Fathers
Tradition
the Second Vatican Council
Opis:
Benedykt XVI w swojej trosce o stan współczesnej egzegezy przypominał o konieczności stosowania kryteriów teologicznych w interpretacji Pisma Świętego. W ramach postulowanej przez niego „hermeneutyki wiary” należy uwzględniać tak zwane „wielkie zasady interpretacji”. Jedną z nich, którą omówiono w artykule, jest uwzględnienie żywej Tradycji całego Kościoła. Pogłębiona refleksja nad relacją Pismo Święte–Kościół prowadzi papieża do wniosku, że życie Kościoła jest właściwym miejscem interpretacji ksiąg natchnionych. Ojcowie Soboru Watykańskiego II oczekiwali, że studium Pisma Świętego stanie się duszą teologii. Ojciec Święty modyfikuje to życzenie i postuluje, by Pismo Święte czytane w komunii Kościoła stało się duszą studium teologicznego.
Benedict XVI in his concern about the state of the modern exegesis reminded of the necessity to use theological criteria while interpreting the Holy Scripture. The so-called “great principles of interpretation” should be taken into consideration as part of “the hermeneutics of faith” postulated by the Pope. Taking into account the living Tradition of the whole Church, the principle that was described in the article, is one of them. Deep reflection over the connection between the Holy Scripture and the Church makes the Pope conclude that the life of the Church is the proper place for interpreting inspired books. The Fathers of the Second Vatican Council expected the study of the Holy Scripture to become the soul of theology. The Holy Father modificated this wish and postulated that the Bible read within the communion of the Church should become the soul of theological studies.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2013, 7, 2; 173-188
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość Kościoła a świętość Pisma
The Holiness of the Church and the Holiness of Scripture
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1992187.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
znamiona Kościoła
przymioty Kościoła
znamiona Pisma
Świętego
przymioty Pisma Świętego
świętość Kościoła
świętość Pisma Świętego
świętość a grzech w Kościele
simul iustus et peccator
teologia Pisma Świętego
natchnienie biblijne
marks of the Church
attributes of the Church
marks of Scripture
attributes of Scripture
holiness of the Church
holiness of Scripture
theology of Scripture
biblical inspiration
holiness versus sin in the Church
Opis:
W artykule wykorzystano sugestię Telforda Worka, który w swojej monografii Living and Active zaproponował zużytkowanie przymiotów Kościoła do teologicznej refleksji nad Pismem Świętym. Według ewangelikalnego teologa znaki szczególne Kościoła mogą być traktowane również jako znaki szczególne Biblii. W artykule ograniczono się do przymiotu świętości Kościoła widzianej z perspektywy katolickiej. Ze współczesnych refleksji eklezjologicznych wyprowadzono konkluzje dotyczące świętości i natchnienia Pisma Świętego. Świętość Pisma wynika z nierozerwalnego związku między Pismem a Chrystusem i Jego uniżeniem. Pismo jest również owocem zbawczego działania, ponieważ Kościół jako Oblubienica Chrystusa jest współautorem Biblii. Pismo jest święte, bo jego podmiotami są święty Bóg oraz święty Kościół. Należy jednak odróżnić świętość Pisma od świętości hagiografów oraz świętości w Piśmie. Świętość Pisma leży na poziomie ontologicznym, którego warstwa treściowa i literacka może być znakiem. Pismo, podobnie jak Kościół, niesie grzechy ludzi i nie pomimo tego, ale w tym jest święte. Pisma nie wolno jednak określać protestanckim wyrażeniem simul iustus et peccator. Dopiero w pamięci Kościoła jest możliwe pełniejsze uchwycenie świętości pism. Świętość Pisma jest zawsze większa od świętości w Kościele, a świętość w Piśmie nie musi być większa niż świętość w Kościele. Wraz ze wzrostem świętości wzrastają Pisma, z drugiej strony Pismo powoduje wzrost świętości (koło hermeneutyczne). Pismo jest jednym ze środków zbawienia, bo uwielbiony Chrystus posługuje się natchnionym słowem. Dar natchnienia polegał na głębszym utożsamieniu hagiografa z istotą Kościoła i w tym sensie był to dar proroczy, który pozwala rozpoznać świętość Kościoła i dzięki temu prowadzi do uświęcenia wspólnoty wierzących.
This paper takes up a suggestion made by Telford Work, who in his monograph Living and Active proposed the use of the marks of the Church for theological reflection on Scripture. The evangelical theologian posits that the Church’s distinctive marks can also be viewed as distinctive marks of the Bible. The article is limited to the Church’s mark of holiness seen from a Catholic perspective. Contemporary ecclesiological reflections led to the conclusions about the holiness and inspiration of Scripture. The holiness of Scripture results from the inseparable connection between Scripture and Christ and His humility. Scripture is also the fruit of salvific action because the Church as the Bride of Christ is the co-author of the Bible. Scripture is holy because its subjects are holy God and the holy Church. The holiness of Scripture must, however, be distinguished from the holiness of the hagiographers and the holiness in Scripture. The holiness of Scripture lies at the ontological level, of which the content and literary layer can be a sign. Scripture, like the Church, bears the sins of men and remains holy not in spite, but because of it. Scripture must not be described with the Protestant expression simul iustus et peccator. Only in the memory of the Church is it possible to grasp more fully the holiness of Scripture. The holiness of Scripture is always greater than the holiness in the Church, while the holiness in Scripture need not be greater than the holiness in the Church. As holiness increases, Scripture increases; on the other hand, Scripture causes holiness to increase (the hermeneutic circle). Scripture is one of the means of salvation because the glorified Christ uses the inspired word. The gift of inspiration consisted in a deeper identification of the hagiographer with the essence of the Church and in this sense it was a prophetic gift which allows one to recognise the holiness of the Church and thus leads to the sanctification of the community of believers.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 2; 121-160
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy teologia wyzwolenia jest chrystocentryczna?
Narco-Religion in the Hybrid Reality of Mexico
Autorzy:
Zaborski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480310.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Ameryka Łacińska
Jezus Chrystus
Marksizm
Objawienie
Sobór Watykański II
teologia wyzwolenia
Urząd Nauczycielski Kościoła
Jesus Christ
liberation theology
Revelation
Second Vatican Council
Latin America
Marxism
Magisterium of the Church
Opis:
Kościół od ponad 2000 lat głosi, że Jezus z Nazaretu jest Zbawicielem wszechświata, Mesjaszem i Synem Bożym. Czy uniwersalizm powszechność i wyjątkowość Jezusowego objawienia, zawarta w Piśmie Świętym i Tradycji, mieści się w teologii wyzwolenia? Czy ten oddolny społeczno-polityczny ruch, powstały w Kościele po Soborze Watykańskim II i wyjątkowo powszechny w Ameryce Łacińskiej, przedstawia Osobę Jezusa w autentycznym ewangelicznym świetle? Czy do pogodzenia jest ewangeliczne przesłanie miłości z postrzeganiem Jezusa jako wyzwoliciela? Czy można połączyć chrystologię z lewicującym aktywizmem politycznym i elementami marksizmu? Jakie są różnice w ujmowaniu tych zagadnień pomiędzy Europą Zachodnią a Ameryką Łacińską? Jakie jest oficjalne stanowisko Urzędu Nauczycielskiego Kościoła w tej sprawie? Artykuł prezentuje nie tylko szczegółowe omówienie metodologii chrystologii wyzwolenia, której punktem wyjścia jest Jezus historii, ale stanowi również próbę oceny oraz przedstawienia pozytywnych i negatywnych punktów w prawidłowym odczytaniu Osoby Jezusa Chrystusa. Autor – dążąc do ukazania oficjalnego stanowiska Urzędu Nauczycielskiego Kościoła – za metodę badawczą przyjął analityczne i krytyczne badanie źródeł.
The never changing proclamation of the Church is that Jesus Christ is the Saviour of the world, Messiah and Son of God. Does the liberation theology recognise the universal and exceptional nature of Jesus’ revelation? Does this grassroots movement, born and hugely popular in Latin America after Vatican II, show His person in an authentic light? Can the Gospel message of love be reconciled with the notion of Jesus as a “liberator”? Can Christology be wed to the political activism with leftist tendencies and elements of Marxism? How are those issues treated in West Europe and Latin America? What is the official stance of the Magisterium of the Church on them? The author of this article examines the methodology employed in the christology in the liberation theology, with Jesus of history as its starting point, and the positive and negative interpretations of His person.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 154-166
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja Ojców Kościoła w Confessio catholicae fidei christiana Stanisława Hozjusza
Reception of the Fathers of the Church in Confessio catholicae fidei christiana by Stanislaus Hosius
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613322.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kardynał Stanisław Hozjusz
Confessio fidei
reformacja
teologia konntreformacyjna
Ojcowie Kościoła
argument patrystyczny
Cardinal Stanislaus Hosius
Reformation
Conter- Reformation theology
Fathers of the Church
patristic argument
Opis:
Among the famous people related to Warmia one of the most prominent is undoubtedly the bishop of Warmia, Cardinal Stanislaus Hosius, a famous diplomat, humanist, lawyer, poet, illuminator scientific life in Warmia, but also a theologian and defender of the Catholic faith. His theological views and his defending of the faith against the reformers are included in a number of his writings, but the greatest influence and fame had his work Confessio catholicae fidei Christiana (Christian profession of the Catholic faith). It was written as an extension of a creed created on request of participants of the Council in Piotrków (1551), who turned to Hosius with request to write a short statement of the most important truths of the Catholic faith. In his work Hosius many times repeatedly referred to the argument from Tradition and he used the writings of the early Christian writers. The article is an attempt to explore how Hosius, arguing with Protestants, uses patristic argument and how he uses the writings of early Christian writers. The article presents as well the idea of the reception of the Fathers of the Church in the most important work of Hosius.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 727-739
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojcowie Kościoła a teologia moralna jako nauka teologiczna
Fathers of the Church and moral theology as a theological science
Autorzy:
Wyrostkiewicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612099.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia moralna
nauka teologiczna
Ojcowie Kościoła
źródła teologiczne
prawda naukowa
moral theology
theological science Fathers of the Church
source of theology
scientific truth
Opis:
Testimonies of life and faith of the Fathers of the Church, and their teaching (letter, scriptures) impact on moral theology as a theological science. First, as “loci theologici” of contemporary theology. Omitting them would result in danger to go beyond a theology in the spirit of one, catholic and apostolic Church. Then, because the actions and writings of the Fathers of the Church are examples of exploration and argumentation for today’s theologians, also moralists. Information on the life and teachings (scriptures) are conclusive, actual and current presentation morality and the confirmation of new moral-theological views and theses. For this, however, it is necessary to use the material developed by the researchers of the Fathers of the Church (specialists in patrology). They, due to its historical and philological methods and competencies, adapt antique texts and information to the needs of contemporary theologians, also moralists.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 583-592
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje między Kościołem powszechnym a Kościołami lokalnymi w myśli ks. Jose Ramona Villara
Relations Between the Universal Church and the Particular Churches in the Thought of Fr. Jose Ramon Villar
Autorzy:
Wółkowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050836.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół partykularny
Kościół powszechny
Kościół lokalny
Lumen gentium
Sobór Watykański II
biskup
Ordo episcoporum
teologia biskupstwa
eklezjologia eucharystyczna
teologia francuska
teologia hiszpańska
Jose Ramon Villar
Particular Church
Universal Church
local Church
the Second Vatican Council
bishop
theology of bishopric
Ordo presbyterorum
eucharistic ecclesiology
french theology
spanish theology
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę poszukiwania istoty relacji Kościoła powszechnego z Kościołami partykularnymi w myśli ks. José Ramóna Villara. Prezentuje osie podziału na Kościół powszechny i Kościoły partykularne. Poszerza się zagadnienia pierwszeństwa Kościoła powszechnego, wzajemnego oddziaływania między Kościołami powszechnym a partykularnymi. Prezentowane są formy obecności Kościoła powszechnego w partykularnym oraz natura i misja episkopatu w Kościele. Całość rozważań ma charakter analityczno-syntezujący. Praca wpisuje się w nurt rozważań nad eklezjologią eucharystyczną i przede wszystkim nad teologią Kościoła partykularnego. Zagadnienia te w myśli J.R. Villara pokazują w sposób wyrazisty, jak rozumieć relację Kościoła partykularnego do powszechnego.
The article deals with the problem of searching for the essence of the relationship between the particular and the universal Church. It presents the pivots of division into the universal Church and the particular Churches. The issue of the universal Church’s primacy and the interaction between them is extended. Presented are the forms of the presence of the universal Church in the particular and the nature and mission of the episcopate. The consideration is analytical and synthesizing. The work is part of the current of reflections on Eucharistic ecclesiology and the theology of the particular Church. These issues in the thought of J.R. Villar show how to understand the relationship of the particular Church to the universal.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 225-238
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Überwindung der gesellschaftlichen Exklusion als Verpflichtung für die Soziallehre der Kirche
The Overcoming of the Social Exclusion as an Obligation for the Social Doctrine of the Church
Autorzy:
Wiemeyer, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571545.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Soziale Exklusion
Theologie der Befreiung
Papst Franziskus
Soziallehre der Kirche
Social exclusion
Theology of Liberation
Pope Francis
Social Doctrine of the Church
Opis:
Aufgrund der Erfahrungen in seinem Heimatkontinent Lateinamerika, in dem viele Menschen am Rande der Gesellschaft leben, tritt Papst Franziskus entschieden für die „Ausgeschlossenen“ ein. Diese leben häufig an und von Müllkippen, sind als Staatsbürger nicht registriert, ihre Kinder besuchen keine Schulen etc. Der Beitrag macht deutlich, dass die Soziallehre der Kirche alle Menschen umfassend zu Teilhabern ihrer jeweiligen Gesellschaft in allen Kultursachbereichen (Politik, Wirtschaft, Bildung, Gesundheit) machen will. Vor dem Hintergrund sozialwissenschaftlicher Theorien (Luhmann, Olson) wird er exemplarisch erläutert, dass in westlichen Industriegesellschaften als Großgruppen vor allem Langzeitarbeitslose und Migranten von der vollen Teilhabe an der Gesellschaft ausgeschlossen sind und sich daher die Integrationsanstrengungen vor allem auf diese beiden Personenkreise beziehen muss.
Based on his experiences in his home continent of Latin America, where many people live on the margins of society, Pope Francis resolutely supports the “excluded”. They often live on and from dumps, are not registered as citizens, their children do not attend schools etc. The article makes it clear that the social doctrine of the church wants to make all people comprehensively partakers of their respective societies in all cultural sectors (politics, economy, education, health). Against the background of social science theories (Luhmann, Olson) he is exemplarily explained that in western industrialized societies as large groups especially the longterm unemployed and migrants are excluded from the full participation in society and therefore the integration efforts above all on this must relate to both groups of people.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 4(53); 45-64
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekrety duchowej walki w mowie O wojnach Afrahata, perskiego mędrca
Secrets of spiritual struggle in the fifth demonstration On wars of Aphrahat, the Persian sage
Autorzy:
Uciecha, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613940.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Synowie Przymierza
syryjski ascetyzm wczesnochrześcijański
teologia judeo-chrześcijańska
Kościół Perski
prześladowania
Szapur II
Sons of the Covenant
early Syrian asceticism
judeo-christian theology
the Persian Church
persecutions
Shapur II
Opis:
In the Demonstration “On Wars” Aphrahat prophetically announces the times of Christian persecution and at the same time in a secret way persuades and encourages to place one’s faith in God’s Providence. The Persian comments on his contemporary events in a military convention, in the context of the ideals of spiritual struggles of the “sons of covenant”. In every difficult situation Christian “athletes” should see a call for conversion. A theological message of the speech “On Wars” has been included in the encouragement to interpret the persecution of the Church as a sign of God’s admonition; the Sage says nothing about God’s wrath or His punishment.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 389-396
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Mowy kościelne Fabiana Birkowskiego o świętym Jacku / Orationes Ecclesiasticae Fabiani Bircovii Hyacinthinae, przełożyła Beata Gaj, opracowała Maria Rowińska-Szczepaniak, Uniwersytet Opolski, Instytut Filologii Polskiej, Opole 2007, 52 [2] s., il.
The Ecclesiastical Speech of Fabian Birkowski about Saint Hyacinth / Orationes Ecclesiasticae Fabiani Bircovii Hyacinthinae
Autorzy:
Tytko, Marek Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441068.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Fabian Birkowski OP (1566-1635)
St. Hyacinth Odrowaz (1183-1257)
The Roman Catholic Church
sermon
old Polish literature
homiletics
theology
hagiography
history of Roman Catholic Church
Dominicans
św. Jacek Odrowąż (1183-1257)
Kościół Rzymsko-Katolicki
Polska
kazanie
literatura staropolska
homiletyka
teologia
hagiografia
historia Kościoła Rzymskokatolickiego
Dominikanie
Opis:
Książka Mowy kościelne Fabiana Birkowskiego o świętym Jacku (Orationes Ecclesiasticae Fabiani Bircovii Hyacinthiae) w przekładzie z łaciny na język polski dokonanym przez Beatę Gaj oraz w opracowaniu Marii Rowińskiej-Szczepaniak – wprowadza na nowo do kultury polskiej łacińskojęzyczne dzieło kaznodziei królewskiego sprzed czterystu lat. Dominikanin Fabian Birkowski (1566-1636), bakałarz i magister Akademii Krakowskiej, wykładowca literatury greckiej i rzymskiej w tejże Akademii, znany był z mów pogrzebowych z okazji zgonu sławnych osób (np. Jana Zamoyskiego, ks. Piotra Skargi, Jana Karola Chodkiewicza, Bartłomieja Nowodworskiego, króla Zygmunta III Wazy) oraz tzw. ‘mów obozowych’, kierowanych m.in. do rycerstwa w związku z jakąś ważną dla Rzeczypospolitej bitwą. F.Birkowski uczestniczył w wyprawie królewicza Władysława IV pod Chocim ‘na Turka’ oraz wcześniej w jego wyprawie ‘na Moskala’. Żył więc w czasach zajęcia Moskwy przez Polaków na pocz. XVII w., czyli wydarzenia historycznego dotąd bez precedensu. Trzeba przypomnieć, że tylko Polakom w latach 1610-1612 i Napoleonowi Bonapartemu w 1812 r. udało się zająć Moskwę. Fabian Birkowski zwycięstwo chocimskie uczcił kazaniem pt. Panu Bogu podziękowanie za uspokojenie Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego (1621), był autorem Kazania obozowego o Bogarodzicy (1623). Kazania na niedziele i święta (1628) i Orationes Ecclesiasticae (1622) stanowią zbiory jego mów kościelnych. Dzięki tłumaczeniu Beaty Gaj na jezyk polski czytelnik może się po prawie czterystu latach od powstania dzieła – zapoznać się z treścią wyboru Mów kościelnych w polskim języku literackim. W istocie jest to ważne wydarzenie kulturalne i edytorskie. Książka pt. Mowy kościelne Fabiana Birkowskiego o świętym Jacku (2007) składa się z czterech części. W części pierwszej Maria Rowińska-Szczepaniak w studium pt. Święty Jacek – Patron Królestwa Polskiego (s.VII-XXX) analizuje osobę i dzieło tego polskiego świętego także kontekście trzech mów Fabiana Birkowskiego. Studium zawiera skróconą bibliografię przedmiotu. W części drugiej zaprezentowano faksymile (fotoreprodukcje) tekstu łacińskiego z oryginalnego wydania pt. Fabiani Bircovii, Orationes ecclesiasticae z 1622 r. Są to trzy mowy Birkowskiego po łacinie: 1) Hyacinthina prima, sive de votis religiosis S. Hyacinthi (s. [196-211]), 2) Hyacinthina secunda, sive de itineribus aeternitatis (s. [211-225]), 3) Hyacinthina tertia, sive de ornamentis religiosorum (s. [225-234]). W części trzeciej pt. Fabiana Birkowskiego, Mowy kościelne zawarte też same trzy mowy w tłumaczeniu na język polski: 1) Pierwsza mowa ku czci św. Jacka, czyli o zakonnych ślubach św. Jacka (s. 4-19), 2) Druga mowa ku czci św. Jacka, czyli o drogach do wieczności (s. 19-33), 3) Trzecia mowa ku czci św. Jacka, czyli o zbroi zakonnej (s. 33-42). W części czwartej autorstwa Beaty Gaj pt. „Łaciński” święty Jacek Fabiana Birkowskiego, czyli kilka słów od tłumaczki (s. 43-52) zawarto pogłębioną analizę tłumaczonego dzieła łacińskiego, m.in. kontekstu kulturowego i chwytów retorycznych. Artykuł Beaty Gaj z odniesieniami do kultury antycznej i staropolskiej ukazuje we właściwym świetle historycznym pięknie przyswojone polszczyźnie dzieło F.Birkowskiego. Przekład jest zrozumiały, zadbano o uwspółcześnienie językowe tłumaczonego tekstu, co także jest zasługą Beaty Gaj.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 151-152
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rudolfa Bultmanna koncepcja kerygmatu pierwotnego Kościoła a pojęcie τὸ κήρυγμα w Nowym Testamencie
Rudolf Bultmann’s concept of kerygma in the early Church and the idea of tò kḗrygma in the New Testament
Autorzy:
Tomczyk, Dominik Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375692.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Rudolf Bultmann
teologia Nowego Testamentu
kḗrygma
pierwotny Kościół
„Jezus historii”
„Chrystus wiary”
demitologizacja Nowego Testamentu
New Testament theology
the early church
“the Jesus of History”
“the Christ of Faith”
demythologizing the New Testamen
Opis:
Przedmiotem badań tego artykułu jest analiza koncepcji kerygmatu pierwotnego Kościoła w ujęciu Rudolfa Bultmanna oraz określenie czym jest kerygmat w świetle tekstów Nowego Testamentu poprzez wykorzystanie metody historyczno-krytycznej oraz analizy lingwistycznej i semantycznej gr. rzeczownika τὸ κήρυγμα. Zastosowano metodę krytycznej analizy pism Bultmanna w zestawieniu z listami Pawłowymi.Cel ten został zrealizowany w dwóch częściach artykułu. W części pierwszej zostało zaprezentowane główne założenia wczesnochrześcijańskiego kerygmatu przez Bultmanna na podstawie monografii Theologie des Neuen Testaments (19808). Opisano kwestię zbawienia, jakie głosił Jezus, kim On był w ujęciu Bultmanna, zostało poruszone zagadnienie „odhistoryzowania” Boga i człowieka oraz mesjańską świadomość Jezusa. Dla niemieckiego biblisty nie jest ważny Jezus historyczny, ale Chrystus wiary, który był głoszony w powielkanocnym kerygmacie pierwotnej chrześcijańskiej gminy. W części drugiej artykułu przeprowadzono własną interpretację terminu kerygmat, szczególnie na podstawie kluczowych tekstów Pawła Apostoła (Rz 16,25; 1 Kor 1,21; 2,4; 15,14; Tt 1,3). Kerygmat jest głoszeniem Jezusa Chrystusa, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Jezus jest obiecanym Mesjaszem, zapowiadanym przez proroków Starego Testamentu, a nie tylko powielkanocną interpretacją Chrystusa wiary i kerygmatu, o której wspomina Bultmann. Ciągłość głoszonego kerygmatu Jezusa i o Jezusie jest widoczna w głoszonej Ewangelii przez Pawła oraz pozostałych apostołów.Przeprowadzone badania prowadzą do następującego teologicznego wniosku: nie można rozdzielać „Chrystusa wiary” i kerygmatu od „Jezusa historii”, podobnie jak nie można oddzielić zmartwychwstania Jezusa Chrystusa od Jego męki i śmierci. Głoszone Słowo Ewangelii jest kerygmatem samego Chrystusa, potwierdzając tym samym ciągłość „Jezusa historii” i „Chrystusa wiary”.
The paper analyses the concept of kerygma in the early Church in the interpretation of Rudolf Bultmann and attempts to define the kerygma in the light of New Testament texts using the historical-critical method as well as the linguistic and semantic analysis of the Greek noun τὸ κήρυγμα. Bultmann’s writings have been analysed using the method of critical analysis in comparison to Paul’s letters.For this purpose, the paper has been divided into two parts. In the first part, main tenets of the early Christian kerygma according to Bultmann, on the basis of the Theologie des Neuen Testaments monography 19808) have been presented. The author also discusses the issue of salvation in Jesus’s teachings, the identity of Jesus as understood by Bultmann, addresses the idea of “dehistorification” of God and man as well Christ’s messianic cognisance. For the German Biblicist, it is the Christ of Faith proclaimed in the post-Easter kerygma of the early Christian community that matters, as opposed to the Jesus of History.In the second part, the author’s own interpretation of the term kerygma based on key writings of Apostle Paul (Rom. 16:25; 1 Cor 1:21; 2:4; 15:14; Tit. 1:3) has been shown. Kerygma is the proclamation of Jesus Christ, who was crucified and resurrected. Jesus is the promised Messiah foretold by Old Testament prophets rather than the post-Easter interpretation of the Christ of Faith and the kerygma as understood by Bultmann. Continuity of the proclaimed kerygma of Jesus and about Jesus can be seen through the Gospel taught by Paul and other apostles.The studies have led to the following theological conclusion: the “Christ of Faith” and the kerygma cannot be separated from “the Jesus of History” just like the resurrection of Jesus Christ cannot be separated from his passion and death. The word of the Gospel proclaimed is the kerygma of Christ himself, thus confirming the continuity of “the Jesus of History” and “the Christ of Faith”
Źródło:
Scriptura Sacra; 2020, 24; 131-154
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja modlitwy integralnej według Orygenesa
Origens Conception of the Integral Prayer
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622327.pdf
Data publikacji:
2015-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
modlitwa chrześcijańska
modlitwa integralna
błaganie
dziękczynienie
przebłaganie
adoracja
duchowość
Orygenes
teologia patrystyczna
ojcowie Kościoła
Christian prayer
integral prayer
petition
thanksgiving
propitiation
adoration
spirituality
Origen
patristic theology
Fathers of the Church
Opis:
The analysis of nature and structure of Christian prayer in Origen’s treatise De oratione (about 234), presented in this article, shows that this opuscule can be considered as a synthesis of the theory of prayer, but it doesn’t contain its decisive and precise conception. Following St. Paul’s teaching (1 Tm 2:1) Origen distinguishes four kinds of prayer: petition, thanksgiving, propitiation and adoration; but in the same time he is convinced that in practice they can’t be separated, because they form an integral act of prayer. For instance, propitiatory prayer can’t form separate prayer, but it is necessary condition of the preparation to each prayer. Origen’s conception was continued in the Latin Church in 5th century by John Cassian and it became base for the later development of the theology of prayer.
Źródło:
Verbum Vitae; 2012, 22; 185-201
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojcowie Kościoła o tożsamości teologii
Fathers of the Church on the Identity of Theology
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038805.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teologia
tożsamość
Ojcowie Kościoła
theology
identity
Fathers of the Church
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie modelowych cech, jakimi charakteryzowała się refleksja teologiczna doby patrystycznej. Są to: nierozłączne ukierunkowanie na Boga i na człowieka; uznanie Pisma Świętego za najważniejszy punkt odniesienia każdej refleksji teologicznej; umiejętność wykorzystania w tworzeniu podstaw teologii chrześcijańskiej elementów zaczerpniętych z obu kultur, w których otoczeniu pojawiła się nowa religia, zarówno semickiej, jak i helleńskiej; dążenie do uporządkowania i zdefiniowania podstawowych prawd wiary dotyczących Trójcy Świętej i osoby Jezusa Chrystusa; zachowanie postawy pokory w procesie poznania Boga; wewnętrzna jedność i spójność myśli teologicznej; duchowa głębia myślenia i egzystencjalne utożsamianie się z wyznawanymi prawdami wiary. Powyższe cechy teologii, na które zwrócili uwagę Ojcowie Kościoła, decydują o jej tożsamości i mogą ożywić także dzisiejszy sposób jej uprawiania.
The aim of the article is to present the model features that characterized the theological reflection of the patristic era. The list would comprise of the following: focus on both God and man; recognition of the Holy Scriptures as the most significant reference point of any theological reflection; ability to use elements drawn from both cultures, the Semitic and Hellenic one, in the creation of the basics of Christian theology; striving to organize and define basic truths of faith regarding the Holy Trinity and the person of Jesus Christ; maintaining the attitude of humility in the process of knowing God; internal unity and coherence of theological thought; spiritual depth of thinking and existential identification with the confessed truths of faith. The abovementioned features of theology to which the Fathers of the Church point define its identity as a scientific discipline and can as well revive a contemporary manner of practicing.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2019, 27, 4; 41-62
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania hierarchii kościelnej wobec zrzeszeń religijnych
The tasks of Church hierarchy towards religious associations
Autorzy:
Śmigiel, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038202.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zrzeszenia religijne
grupy
ruchy
wspólnoty
stowarzyszenia
eklezjalność
hierarchia kościelna
biskup
prezbiter
duchowni
charyzmat
urząd kościelny
duszpasterstwo grupowe
religious associations
groups
movements
communities
societies
ecclesiality
Church hierarchy
bishop
presbyter
clergyman
charism
Church office
group ministry
evangelisation
theology of the laity
KEYWORDS
Opis:
Hierarchia kościelna jest gwarantem trwałości i jedności struktury eklezjalnej, ale potrzebuje zrzeszeń religijnych, aby ubogacać Kościół charyzmatami i ożywczym tchnieniem Ducha Świętego i w ten sposób chronić go przed nadmierną instytucjonalizacją. W Polsce do zrzeszeń religijnych należy około 8% katolików (participanstes), co stanowi znaczną siłę ewangelizacyjną. Zrzeszenia religijne przyczyniają się również do odnowy Kościoła i sprawiają, że jest on żywym organizmem. Natomiast od hierarchii kościelnej zrzeszenia otrzymują potwierdzenie eklezjalne, opiekę i gwarancję wykorzystania otrzymanych charyzmatów dla dobra ludu Bożego. Hierarchia broni zrzeszenia religijne przed anarchią oraz nadaje im eklezjalny kierunek. Posługa hierarchiczna również jest realizacją charyzmatu służebnego wobec innych charyzmatów i darów obecnych w Kościele.
Church hierarchy is the guarantor of permanence and unity of ecclesial structure but it requires religious associations to enrich the Church with charisms and the reviving breath of the Holy Spirit in order to protect Her from extensive institutionalisation. In Poland approximately 8% of Catholics (participanstes) belong to religious associations, which proves to be a significant power when it comes to evangelisation. Religious associations contribute to the renewal of the Church and make Her a living structure. Church hierarchy, in turn, offers ecclesial acknowledgement, care and reassurance of using the received charisms for the good of the people of God. Hierarchy protects associations from anarchy and gives them an ecclesial direction. The ministry of hierarchy is also the realisation of a charism of serving among other charisms and gifts in the Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 145-156
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 59

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies