Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "theology of prayer" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Modlitwa jako narzędzie budowania nowej kultury życia
Prayer as a tool for building a new culture of life
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047542.pdf
Data publikacji:
2018-01-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
moral theology
life
prayer
the dignity of the person
teologia moralna
życie
modlitwa
godność osoby
Opis:
Protecting of human life from conception until to natural death is part of the ongoing spiritual struggle between the culture of death and the civilization of love. The destruction of life is the fruit of the negation of God and the attempt to take over the work of creation. The tool in the hands of believers is the prayer that brings man to God and contemplates his work of creation and salvation in Christ and elevating the human person to the dignity of the child of God. The exhortation of the Gospel of life promoted by St John Paul II in the encyclical Evangelium vitae leads to perception of its value and prevents the banishment of human behavior in the face of suffering.
Źródło:
Teologia i moralność; 2017, 12, 2(22); 69-78
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das multireligiöse Gebet als Wegweiser für den Dialog der Religionen
Multireligious Prayer as a Signpost for Dialogue between Religions
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144021.pdf
Data publikacji:
2021-02-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg
osoba
modlitwa
modlitwa międzyreligijna
modlitwa multireligijna
dialog międzyreligijny
teologia religii
synkretyzm
God
person
prayer
interreligious prayer
multireligious prayer
interreligious dialogue
theology of religion
syncretism
Opis:
Zapoczątkowane w 1986 r. przez papieża Jana Pawła II spotkania modlitewne w Asyżu w intencji pokoju i sprawiedliwości spotkały sie zarówno z entuzjazmem, jak i z fala. krytyki. Jedni mówili o początku nowej ery dialogu międzyreligijnego, inni oskarżali papieża o synkretyzm i wyprzedaż tożsamości chrześcijańskiej. W artykule podjęto próbę teologicznej oceny spotkań modlitewnych w Asyżu w świetle wypowiedzi Magisterium Ecclesiae na temat dialogu międzyreligijnego oraz najnowszych osiągnięć teologii religii. Pod uwagę wzięto zwłaszcza nauczanie Jana Pawła II, który po pierwszym spotkaniu modlitewnym w Asyżu wielokrotnie zabierał głos w tej sprawie. Papież zwrócił szczególna uwagę na działanie Ducha Świętego, który jest obecny w każdej autentycznej modlitwie. Właśnie owa komunia w Duchu Świętym, poprzedzająca komunię kościelną, do której zmierza misyjna działalność Kościoła, jest najpoważniejszym argumentem teologicznym na rzecz spotkań modlitewnych chrześcijan i niechrześcijan. Różnice miedzy religiami nie pozwalają jednak na wspólna modlitwę. Dlatego papież zwrócił uwagę, iż w Asyżu nie chodziło o to, by sie razem modlić, lecz by „być razem, aby się modlić”. Dlatego należy rozróżnić między modlitwa międzyreligijną a multireligijną (Asyż). Niektórzy teologowie, jak np. J. Dupuis, sugerują, by uczynić krok w kierunku modlitwy międzyreligijnej. Takie postępowanie mogłoby jednak otworzyć drogę do synkretyzmu i rozmycia chrześcijańskiej tożsamości.
The interreligious prayer for peace and justice which Pope John Paul II initiated in Assisi in 1986 filled many with enthusiasm and caused storm of criticism. Some talked about the beginning of a new era in interreligious dialogue, others accused the Pope of syncretism and weakening of the Christian identity. In this article an attempt is made to assess theologically the prayer meetings in Assisi from the perspective of the official statements of the Magisterium Ecclesiae on interreligious dialogue and of recent developments in the theology of religions. The author focuses primarily on the teaching of John Paul II, who repeatedly referred to this issue after the first prayer meeting in Assisi. The Pope drew particular attention to the Holy Spirit present in every authentic prayer. Precisely this communion in the Holy Spirit - that precedes the ecclesial communion aimed at by the missionary activities of the Church - is the most serious theological argument in favor of the prayer meetings of Christians and non-Christians. Differences between religions, however, do not allow to make a common prayer. Therefore the Pope pointed out that the main reason for being in Assisi was not to pray together but „to be together in order to pray“. Thus one should distinguish between interreligious and multireligious prayer (Assisi). Some theologians, such as J. Dupuis, suggest taking a step towards interreligious prayer. This practice, however, could open a way to syncretism and blurring of Christian identity.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 117-138
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Actio i contemplatio – dwa skrzydła apostolatu bł. Bolesławy M. Lament
Actio and contemplatio – two wings of the apostolate blessed Bolesława M. Lament
Autorzy:
Kimsza, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469768.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bolesława Lament
kontemplacja
działanie
duchowość monastyczna
duchowość eucharystyczna
teologia modlitwy
contemplation
action
monastic spirituality
Eucharistic spirituality
theology of prayer
Opis:
Bł. Bolesława Lament reprezentuje nurt duchowości chrześcijańskiej właściwy osobom konsekrowanym: kontemplacyjno-apostolski. Te dwa wymiary składają się na treść niniejszego artykułu. Autor dokonuje syntezy actio i contemplatio w życiu bł. Bolesławy, czyniąc w ten sposób jeden, najbardziej właściwy chrześcijańskiemu życiu, model czerpiący z szeroko pojętej mistyki, prowadzącej do apostolskiego działania i apostolskich dzieł ukierunkowujących na mistykę.
Blessed Bolesława Lament represents the mainstream of Christian spirituality proper to consecrated people who are both contemplative and apostolic. This article shows these two. The author makes the synthesis of actio and contemplatio in the life of the Blessed Bolesława, thus making the one, the most appropriate model of Christian life. It is drawn from a broader mysticism that leads to apostolic action and works with the aim on mysticism.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2018, 25; 103-112
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwa międzyreligijna w perspektywie dialogu doświadczenia religijnego
Interreligious Prayer in Perspective of Dialogue of Religious Experience
Autorzy:
Ledwoń, Ireneusz S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144001.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia religii
dialog międzyreligijny
modlitwa międzyreligijna
spotkania asyskie
theology of religions
interreligious dialogue
interreligious prayer
Assisi meetings
Opis:
In context of interreligious dialogue development, especially the meetings of the representatives of different religions led by the Pope in Assisi and criticized by various ecclesiastical circles, an essential question appears concerning theological ground for Christians’ participation in interreligious prayer. The author of the article indicates the origins of the above mentioned criticism, refutes charges of syncretism and relativism aimed at Assisi, and gives the reasons for the possibility of such a prayer within the so-called dialogue of religious experience. The possibility is grounded, above all, on such facts as common origin and destiny of mankind, unity of God’s economy of salvation, uniqueness of Jesus Christ’s saving mediation, universality of the action of the Holy Spirit in the world and in religions, and uniting role of the Church toward mankind. The practical aspect of the problem resolves mainly to the necessity for taking into consideration the principle lex orandi - lex credendi and sensibly avoiding all appearances of syncretism and proselytizing.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 143-161
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrzęd nałożenia paliusza metropolitom - historia i teologia
The Rite for Imposing the Pallium on Metropolitan Archbishops – History and Theology
Autorzy:
Litawa, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585210.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
paliusz
obrzęd nałożenia paliusza
modlitwa poświęcenia paliusza
teologia paliusza
liturgia
Pallium
Rite for Imposing the Pallium
Prayer for Benediction of Pallium
Theology of Pallium
Liturgy
Opis:
The term pallium derives from Latin and signifies “coat”. It is a strip made of white wool, worn on shoulders, used as an element of a liturgical attire of a Metropolitan Archbishop. The pallium is decorated with six Greek crosses, three pins and silk black trimmings. Its meaning is to emphasize the liturgical function and power of a Metropolitan Archbishop and his unity with the Holy See. The liturgical rite for imposing the pallium in the history had many modifications, and the present form was approved by Pope Francis in 2015. The rite itself underlines the pastoral responsibility of the Shepard towards his flock. It is a visible sign of unity, of the communion with Holy See and it is also a call for evangelical fortitude.
Nazwa „paliusz” pochodzi od łacińskiego słowa pallium, które oznacza płaszcz. To pas z białej wełny noszony na ramionach, będący elementem stroju liturgicznego metropolitów. Zakładany jest na ornat i opuszczany końcami na piersi i plecy. Ozdobiony jest wyszytymi sześcioma czarnymi równoramiennymi krzyżami, trzema szpilkami, zakończony również czarnymi, jedwabnymi fragmentami. Noszony jest wyłącznie jako element stroju liturgicznego, mający podkreślić funkcję i władzę metropolity w zgromadzeniu oraz jego łączność ze Stolicą Apostolską. Liturgiczny obrzęd nałożenia paliusza przeżywał w historii – od wczesnego średniowiecza do czasów współczesnych, różne modyfikacje, by w 2015 r. przyjąć obecny kształt. Obrzęd poświęcenia i nałożenia paliusza każdemu metropolicie uświadamia pasterskie obowiązki wobec powierzonych mu owiec. Jest widocznym symbolem jedności, znakiem komunii i więzi miłości ze Stolicą Apostolską oraz wezwaniem do ewangelicznego męstwa.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 105-126
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Codzienność, która stała się liturgią. Życie i działalność Cipriano Vagagginiego
Everyday life which became liturgy. The life and activities of Cipriano Vagaggini
Autorzy:
Matczak, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056730.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
teologia liturgii
Cipriano Vagaggini
Sobór Watykański II
historia liturgii
Ateneum świętego Anzelma
Instytut liturgiczny świętego Anzelma
bierzmowanie
modlitwa eucharystyczna
theology of liturgy
The Second Vatican Council
history of the liturgy,
Athenaeum of St. Anselm
Liturgical Institute of St. Anselm
confirmation
Eucharistic Prayer.
Opis:
Cipriano Vagaggini is listed among the greatest theologians of the twentieth century. Being all-round educated, familiar with the benedictine spirituality and fascinated with the liturgy of the western and eastern church, he may be called a true renaissance man. His work is still a valid guideline to the research on the relationship between liturgy and theology. The fact that he was engaged in the aforementioned renewal of the liturgy is also the testament to his greatness. He was employed in the following commissions concerning the preliminary works as well as the works concluding the Second Vatican Council: De Mysterio sacrae Liturgiae eiusque relatione ad vitam Ecclesiae, De Sacramentis et Sacramentalibus and De liturgiae aptatione ad traditionem et ingenium populorum, Consilium ad exsequendam Con-stitutionem de Sacra Liturgia. Furthermore, he worked on the new Ordo Missae, the lection-aries, the Eucharistic Prayers, the sacrament of confirmation and the sacramentals. The prod-uct of his activity is not only the many liturgical texts, but also a number of publications that.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 99-109
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład Tomasza Cranmera w rozwój angielskiej reformacji
Autorzy:
Medwid, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571686.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Thomas Cranmer
English Reformation
Henry VIII
Protestantism
Book of Common Prayer
theology of the Eucharist
Tomas Cromwell
Bishops’ Book
Articles
Tomasz Cranmer
angielska reformacja
Henryk VIII
modlitewnik dla wiernych
teologia Eucharystii
Tomasz Cromwell
Księga Episkopatu
królewskie artykuły
Opis:
The article concerns the life and work of Tomas Cranmer and shows the process of maturing English Reformation and her complexity under royal leadership. Cranmer has contributed significantly to the reform of the English Church as a professor of the University of Cambridge and the Archbishop of Canterbury. He was very involved in matter the annulment of the marriage of Henry VIII. Over the years, he was climbing the ladder of increasing positions and dignity. He took an active role in discussions about theological differences between the conservatives and the reformers. He disciplined some reformers. He was the author of several books, which are aimed at improving reforms in the country. The largest participation of the Cranmer’s work in the English Reformation was the influence of the creation, edition and shape the Book of Common Prayer. As a part of his reform program he worked on the revision of canon law, a correction formula of the prayer book and formation of doctrine, which were ingrained in the Bible and the patristic thought. He argued about spiritual presence of Christ in the Eucharist. He cooperated with European and English reformers. He was charged with treason, found guilty and sentenced to death.
Źródło:
Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naturalne metody stymulacji doświadczenia ekstazy w praktykach prawosławnych hezychastów
Natural Methods of Stimulation of the Experience of Ecstasy in the Practices of Orthodox Hesychasts
Autorzy:
Przybył-Sadowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640896.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
ekstaza religijna
wizje religijne
techniki psychosomatyczne
Kościół prawosławny
tradycja prawosławna
prawosławie
teologia prawosławna
hezychazm
palamizm
Grzegorz Palmas
Ewagriusz z Pontu
theosis
modlitwa kontemplacyjna
modlitwa Jezusowa
modlitwa serca
Religious ecstasy
religious visions
psychosomatic technics
Orthodox Church
Orthodox tradition
Orthodoxy
Orthodox theology
hesychasm
palamism
Gregory Palamas
Evagrius of Pontus
contemplative prayer
Jesus prayer
prayer of the heart
Opis:
This article is an attempt to analyse the Orthodox monastic tradition of contemplative (hesychastic) prayer, the goal of which was to achieve an ecstatic unification with God and the divinisation (theosis) of human nature. Until the 11th century the practice of this kind of prayer was passed on orally, preserving the spiritual father-disciple relation. However, some of its elements can be found in the writings of some of the Fathers of the Church – e.g. Athanasius of Alexandria, the Cappadocian Fathers – Basil the Great, Gregory of Nyssa, Gregory of Nazianzus – as well as in the works of Evagrius of Pontus and John Climacus. The continuation of this tradition includes the works of the leading Byzantine theologist of the 11th century St Symeon the New Theologian (949-1022). However, it was not until the 14th century, as a result of the dispute caused by the statements of the Byzantine monk Barlaam of Calabria, that there was a systematic approach to hesychasm in Byzantine writings. In response, St Gregory Palamas (1296-1359), based on the book of the fathers of the Church, systematically described the doctrine of hesychasm in three treatises (triads) entitled In Defence of the Holy Hesychasts, and written in the years 1338-1341. This doctrine, sometimes known as palamism after St Gregory Palamas, was recognised as an authentic expression of Orthodox faith at the council in Constantinople in 1351. The article analyses the most important elements of the hesychastic method and descriptions of the visions experienced during the practice of it.
Źródło:
Studia Religiologica; 2011, 44; 121-133
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja modlitwy integralnej według Orygenesa
Origens Conception of the Integral Prayer
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622327.pdf
Data publikacji:
2015-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
modlitwa chrześcijańska
modlitwa integralna
błaganie
dziękczynienie
przebłaganie
adoracja
duchowość
Orygenes
teologia patrystyczna
ojcowie Kościoła
Christian prayer
integral prayer
petition
thanksgiving
propitiation
adoration
spirituality
Origen
patristic theology
Fathers of the Church
Opis:
The analysis of nature and structure of Christian prayer in Origen’s treatise De oratione (about 234), presented in this article, shows that this opuscule can be considered as a synthesis of the theory of prayer, but it doesn’t contain its decisive and precise conception. Following St. Paul’s teaching (1 Tm 2:1) Origen distinguishes four kinds of prayer: petition, thanksgiving, propitiation and adoration; but in the same time he is convinced that in practice they can’t be separated, because they form an integral act of prayer. For instance, propitiatory prayer can’t form separate prayer, but it is necessary condition of the preparation to each prayer. Origen’s conception was continued in the Latin Church in 5th century by John Cassian and it became base for the later development of the theology of prayer.
Źródło:
Verbum Vitae; 2012, 22; 185-201
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies