Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "theology of marriage" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Znaczenie przysięgi małżeńskiej w strukturze sakramentu
The significance of the nuptial promise in the structure of the sacrament
Autorzy:
Glombik, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595573.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
przysięga małżeństwa
sakrament małżeństwa
wzajemne oddanie
teologia małżeństwa
nuptial promise
sacrament of marriage
reciprocal devotion
theology of marriage
Opis:
The question of the nuptial promise is a topic in the research of canonists, liturgists and theologians. In the theology the reflection on the nuptial promise is often reduced to the explanation of its contents and the question about the minister of this sacrament. In the documents of the Catholic Church on marriage and in the theological studies the statement about the nuptial promise as the constitutive element of the sacrament is unquestionable. However, the notion of nuptial promise requires a deeper analysis. More specifically, the attention needs to be given to the significance of the nuptial promise in the structure of the sacrament. This is one of the important questions in today’s theology of marriage. Both the nature of the nuptial promise and its contents and the context of its expression have the significance for the sacrament of marriage and are connected to its essence. The present paper on the basis of the contemporary theological reflection and the documents of the Catholic Church on marriage talks over the fundamental elements of the nuptial promise and their significance and place in the structure of the sacrament. The first one is the initiation of the sacrament. The second element is the reciprocal devotion that takes place through the marital promise and realizes itself during the whole of marital life that is sacrament. Both the nuptial promise and the sacrament of marriage indicate the presence of God in the person’s life; they make it realized. The context of the expression of the nuptial promise and the marriage as sacrament take place in Christ and in the Church and have an ecclesial character. The present reflections have a theoretical character and express a need for practical implications, especially on the field of theology of preaching (homiletic, catechetic) and in the pastoral theology.
Zagadnienie przysięgi małżeńskiej jest przedmiotem refleksji specjalistów z zakresu prawa kanonicznego, liturgistów i teologów. W teologii refleksja o przysiędze małżeńskiej często jest redukowana do wyjaśnienia jej treści i kwestii szafarza sakramentu małżeństwa. W dokumentach Kościoła katolickiego o małżeństwie i opracowaniach teologów jednomyślne jest stanowisko o przysiędze małżeńskiej jako konstytutywnym elemencie sakramentu. Wyjaśnienie istoty tego związku jest współcześnie jednym z ważniejszych problemów teologii małżeństwa. Zarówno natura przysięgi małżeńskiej, jak też jej treści i okoliczności wypowiedzenia mają znaczenie dla sakramentu małżeństwa i są związane z jego istotą. Niniejszy tekst omawia podstawowe aspekty znaczenia przysięgi małżeńskiej w strukturze sakramentu na podstawie współczesnej refleksji teologicznej i dokumentów Kościoła o małżeństwie. Podstawowym jest fakt, że przysięga inicjuje sakrament, ale dotyczy także wzajemnego oddania małżonków, które dokonuje się przez wypowiedzenie słów przysięgi małżeńskiej i zostaje urzeczywistniane w całym życiu małżeńskim będącym sakramentem. Zarówno przysięga małżeńska, jak i sakrament małżeństwa wskazują na obecność Boga w życiu małżonków i tę obecność urzeczywistniają. Kontekst wyrażenia przysięgi małżeńskiej i małżeństwo jako sakrament dokonują się w Chrystusie i w Kościele, i w związku z tym mają charakter eklezjalny. Zawarte w tekście refleksje mają charakter teoretyczny i wskazują na konieczność wypracowania praktycznych implikacji, szczególnie zaś w obszarze teologii przepowiadania (homiletyka, katechetyka) i w teologii pastoralnej.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 101-125
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie dopełnienia małżeństwa naturalnego, czyli (jeszcze) niesakramentalnego
The significance of cosummation of natural marriage, i.e. not (yet) sacramental
Autorzy:
Wójcik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762035.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dopełnienie małżeństwa
teologia ciała
kan. 1142 KPK
consummation of marriage
theology of the body
can. 1142 Code of Canon Law
Opis:
Kanon 1142 KPK wprowadza pośrednio kategorię dopełnienia małżeństwa naturalnego, które nie jest jeszcze sakramentalne. Niniejszy artykuł próbuje przedstawić antropologiczne znaczenie tego dopełnienia, posługując się analizami Jana Pawła II zawartymi w jego teologii ciała. Dopełnienie małżeństwa jest aktem, który można nazwać biblijnym terminem „jednego ciała”. Charakteryzują ów akt antropologiczne terminy: „poznanie”, „dojście do kresu przedmiotowości ciała” oraz „posiadanie”. Ukazanie treści tych terminów prowadzi do konkluzji, że znaczenie dopełnienia małżeństwa naturalnego jest głęboko personalistyczne i pozwala na głębsze zrozumienie, czym jest przedmiot małżeńskiego konsensu, czyli małżeński węzeł.
Canon 1142 Code of Canon Law indirectly introduces the category of consummation of natural marriage, which is not yet sacramental. This article attempts to present the anthropological meaning of this consummation using John Paul II’s analyzes contained in his theology of the body. The consummation of marriage is an act that may be called by the biblical term of „one flesh”. This act is characterized by anthropological terms: „knowledge”; „reaching the end of the objectivity of the body” and „possession”. Showing the content of these terms leads to the conclusion that the meaning of consummation of natural marriage is deeply personalistic and allows for a deeper understanding of what is the subject of the marriage consensus, i.e. the marriage bond.
Źródło:
Annales Canonici; 2023, 19, 2; 125-138
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii małżeństwa i rodziny
Contribution of Father Professor Ludwik Adam Szafrański to the Development of the Theology of Marriage and Family
Autorzy:
Murawski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040558.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Adam Ludwik Szafrański
partycypacja
teologia małżeństwa
teologia rodziny
duszpasterstwo rodzin
teologia pastoralna
participation
theology of marriage
theology of family
family pastoral care
pastoral theology
Opis:
Ks. Adam L. Szafrański wniósł oryginalny wkład w rozwój teologii małżeństwa i rodziny. W swojej refleksji na temat małżeństwa i rodziny zastosował zaczerpnięte od św. Tomasza z Akwinu pojęcie partycypacji (uczestnictwa). Dzięki temu w uprawianym przez siebie nurcie teologii małżeństwa i rodziny wyeksponował relacje zachodzące między osobami Trójcy Świętej a osobami tworzącymi wspólnotę małżeńsko-rodzinną. Według ks. Szafrańskiego, w sakramencie małżeństwa mężczyzna i kobieta wchodzą w głębokie relacje z poszczególnymi osobami Boga Trójjedynego. Z kolei w sakramencie Eucharystii małżonkowie zyskują moc do przezwyciężania wszelkich trudności oraz wsparcie Chrystusa w budowaniu szczęśliwej rodziny. Rodzina regularnie przyjmująca Komunię św. nie zamyka się w sobie, lecz jako żywa komórka Kościoła otwiera się na potrzeby innych osób i wspólnot. Ks. Szafrański podejmował również problematykę praw i przywilejów rodziny, wychowania dzieci i młodzieży. W zakresie jego badań naukowych znalazły się tematy związane z ekologią rodziny, a więc naturalnego planowania rodziny i regulacji poczęć. Ponadto pokazywał on współczesnym ludziom, że dobra, religijna, zdrowa moralnie, duchowo, fizycznie i psychicznie rodzina jest najlepszym środowiskiem rozwoju młodego pokolenia oraz pomyślnej przyszłości narodu i ludzkości.
Father A.L. Szafrański made an original contribution to the development of the theology of marriage and family. In his reflections on marriage and family he applied, taken from St. Thomas Aquinas, the notion of mutual participation. Therefore, he exposed, within the endorsed by himself trend of the theology of marriage and family, the links between the persons of the Holy Trinity and the spouses who create the community of marriage and family. According to Fr. Szafrański, in the sacrament of marriage a man and a woman enter into a deep relation with the individual persons of the Triune God. Furthermore, through the sacrament of the Eucharist the spouses gain the power to overcome all difficulties and support of Christ in building a happy family. A family regularly receiving Holy Communion is not closed in itself, but as a living cell of the Church it is opened to the needs of other people and communities. Fr. Szafrański also undertook the issues of rights and privileges of the family, the education of children and youth. In his research he included the topics related to the ecology of the family, which implies the natural family planning and birth control. In addition, he showed the people of today that a good, religious, and morally, spiritually, physically and mentally healthy family is the best environment for the development of the young generation and for the future of the nation and the whole humanity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 189-203
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uzasadnienie nierozerwalności małżeństwa w ujęciu protestanckim
Justification of Insolubility of Marriage in the Protestant Depiction
Autorzy:
Glombik, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595248.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
marriage
insolubility of marriage
divorce
Protestant tradition
theology of creation
theology of salvation
małżeństwo
nierozerwalność małżeństwa
rozwód
tradycja protestancka
teologia stworzenia
teologia zbawienia
Opis:
The 500 anniversary of Reformation is an opportunity for reflexion on main contents of Protestant tradition and theology. One of detailed questions is the teaching on insolubility of marriage, which in general belief characterises the Catholic understanding of marriage. There is belief that Protestantism accepts divorces. Analysing the statements of Reformers, texts of theologians and ecclesial documents of the post-reformer tradition we come to belief that an essential element of understanding of marriage is its insolubility and strength, although in this same time divorces and the possibility of new marriage with the benediction of Church are acceptable. Topic of the presenting article is to show arguments for justification of insolubility of marriage in the Protestant tradition and theology. Taking in consideration the theology of creation and theology of salvation the Protestant contributions on marriage permit to distinguish three ways of justification of insolubility of marriage. The nature of marriage and aspects of life with it connected, especially the love between spouses and the will of God Creator towards marriage expressed in The Bible are mostly quoted arguments for insolubility and strength of marriage and are connected with the theology of creation. In the Protestant teaching on insolubility of marriage there is connection to the theology of salvation too. The example of it is the thinking of Karl Barth on marriage as a testimony of covenant between God and people. The presented arguments on insolubility of marriage in the Protestant tradition and theology can become an inspiration for comparative studies and for ecumenical dialogue towards the understanding of Christian marriage.
Obchody 500. rocznicy Reformacji są okazją do refleksji nad istotnymi treściami tradycji i teologii protestanckiej. Jedną ze szczegółowych kwestii jest nauka o nierozerwalności małżeństwa, która w powszechnym przekonaniu charakteryzuje katolickie rozumienie małżeństwa. W odróżnieniu od tego przyjmuje się, że w protestantyzmie dopuszczalne są rozwody. Analizując wypowiedzi ojców Reformacji, a także teksty teologów i dokumenty Kościołów tradycji poreformacyjnej, dochodzimy do przekonania, że istotnym elementem rozumienia małżeństwa jest jego nierozerwalność i trwałość, choć jednocześnie w określonych okolicznościach dopuszczalne są rozwody i możliwe jest zawarcie ponownego małżeństwa z błogosławieństwem Kościoła. Przedmiotem niniejszego tekstu jest prezentacja racji uzasadniających nierozerwalność małżeństwa w tradycji i teologii protestanckiej. Biorąc pod uwagę perspektywę teologii stworzenia i teologii zbawienia, protestanckie opracowania o małżeństwie pozwalają wyróżnić trzy sposoby uzasadnienia nierozerwalności małżeństwa. Natura małżeństwa i związane z nim aspekty życia, zwłaszcza zaś miłość między małżonkami oraz wola Boga Stwórcy wobec małżeństwa wyrażona w Piśmie Świętym są najczęściej przytaczanymi racjami za nierozerwalnością i trwałością małżeństwa i wiążą się z teologią stworzenia. W uzasadnianiu nierozerwalności małżeństwa w protestantyzmie istnieje także nawiązanie do teologii zbawienia, której przykładem jest myśl Karla Bartha na temat małżeństwa jako świadectwa przymierza Boga z ludźmi. Przedstawione racje, uzasadniające nierozerwalność małżeństwa w tradycji i teologii protestanckiej, mogą być inspiracją dla studiów porównawczych i dialogu ekumenicznego w odniesieniu do rozumienia małżeństwa chrześcijańskiego.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 95-116
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia małżeństwa w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia". Aspekty duszpasterskie
Autorzy:
Faggioni, Maurizio Pietro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088035.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
theology of marriage
Familairis Consortio
Familiaris consortio, Amoris laetitia, communio amoris, communion of persons, theology of love, psychology of love
continuity of teaching
pastoral care of families
law of gradualness
accompaniment in irregular situations
teologia małżeństwa
Familairis consortio
Amoris laetitia
ciągłość nauczania
duszpasterstwo rodzin
prawo stopniowości
towarzyszenie w sytuacjach nieuregulowanych
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie ujęć teologii małżeństwa w adhortacjach Familiaris consortio oraz Amoris laetitia z punktu widzenia duszpasterstwa. Podjęty problem rozwiązywany jest przede wszystkim za pomocą metody analizy porównawczej tekstów źródłowych. W pierwszej części artykułu przedstawiono refleksję na temat kontynuacji oraz rozwoju nauczania w Kościele. Ciągłość tego rozwoju przypomina wzrost organizmu żywego, który poprzez różne etapy dochodzi do form coraz dojrzalszych. W podobny sposób adhortacja Amoris laetitia, wychodząc od nauczania zawartego w Familiaris consortio, rozwija je zgodnie ze specyficznym, nowym podejściem papieża Franciszka, przestawionym w adhortacji Evangelii Gaudium. Druga część artykułu pokazuje, że Amoris laetitia wpisuje się w tradycję nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, współbrzmiąc z takimi dokumentami, jak: soborowa konstytucja Gaudium et spes, encyklika Humanae vitae Pawła VI, list do rodzin Gratissimam sane Jana Pawła II, a przede wszystkim adhortacja Familiaris consortio. Obydwa analizowane w artykule dokumenty postulują koncentrację na konkretnych życiowych realiach oraz przedstawiają wspólny ideał małżeństwa chrześcijańskiego, jego sakramentalności i otwartości na życie. Trzecia część artykułu, koncentrując się szczególnie na podejściu do tzw. sytuacji „nieregularnych”, pokazuje, w jaki sposób Amoris laetitia jest rozwinięciem nauczania Familiaris consortio. Rozwój doktryny przedstawiono w szerszym kontekście, prezentując nauczanie Franciszka jako kolejny etap na drodze zapoczątkowanej przez jego poprzedników, uwzględniającej „prawo stopniowości”, rozeznanie osobiste i duszpasterskie oraz integrację wiernych w sytuacjach niedoskonałych. Przeprowadzone analizy wykazały, że adhortacje Familiaris consortio oraz Amoris laetitia stanowią dwa istotne kroki na drodze Kościoła posoborowego, wyznaczonej przez konstytucję Gaudium et spes, oraz że pomiędzy dokumentami widać wyraźnie ciągłość oraz rozwój nauczania.
The article addresses the problem of the relationship between the theology of marriage in the exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia from the pastoral point of view, using primarily the method of comparative analysis of source texts. The first part of the article presents a reflection on the continuity and development of teaching in the Church. The continuity of this development resembles the growth of a living organism, which through various stages reaches ever more mature forms. In a similar way, the exhortation Amoris Laetitia, starting from the teaching contained in the Familiaris Consortio, develops them in accordance with the specific new approach of Pope Francis presented in the exhortation Evangelii Gaudium. The second part of the article shows that Amoris laetitia is part of the tradition of the Church's teaching on marriage and the family, resonating with such documents as: the conciliar constitution Gaudium et Spes, the encyclical letter Humanae Vitae of Paul VI, a letter to the families Gratissimam Sane of John Paul II, and above all the exhortation Familiaris Consortio. Both documents analyzed postulate concentration on specific life realities, and also present the common ideal of Christian marriage, its sacramentality and openness to life. The third part of the article shows how Amoris Laetitia is a development of the teaching of Familiaris Consortio, focusing in particular on the approach to the so-called "irregular" situations. The doctrine’s development is presented in a broader context, showing the teaching of Francis as the subsequent stage on the path started by his predecessors, taking into account the “law of gradualness”, personal and pastoral discernment and the integration of the faithful in imperfect situations. The analysis shows that Familiaris Consortio and Amoris Laetitia are two important steps on the path of the post-conciliar Church set out by the constitution Gaudium et Spes, and continuity and development of teaching are clearly visible between the documents.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 133-145
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina XXI wieku w perspektywie nauczania Jana Pawła II
Family of the 21st Century in the Perspective of Teaching of John Paul II
Autorzy:
Stala, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953965.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jan Paweł II
teologia małżeństwa i rodziny
troska pastoralna
John Paul II
theology of marriage and family
pastoral care of marriage and family
Opis:
Sobór Watykański II przyniósł nowa dynamikę, ukierunkowując Kościół na małżeństwo i rodzinę. Jan Paweł II często przedstawiał zagadnienia związane z małżeństwem i rodziną w swoich przemówieniach, katechezach i dokumentach, wzmacniając nie tylko teologię rodziny, ale także troskę pastoralną małżeństwa i rodziny. Papież rozbudował wizję formacji przygotowującej do małżeństwa i rodziny jako szczególnej wspólnoty. Całe życie tej wspólnoty jest bowiem oparte na sakramentalnym znaczeniu rodziny, zatem otrzymuje szczególny rodzaj uświęcenia. Ludzka miłość, a zwłaszcza miłość małżeńska i rodzinna, przedłuża miłość Boga. Rodzice są przeznaczeni do udzielania swoim dzieciom nie tylko daru życia, ale także daru wiary. Jan Paweł II obiektywnie patrzył na sytuację i rolę rodziny, dlatego w swoim nauczaniu wskazywał sposoby wzmacniania rodzin niszczonych przez cywilizację śmierci.
The Second Vatican Council brought a new dynamism in directing the Church towards marriage and family. After Vatican II John Paul II frequently has presented family issues in his speeches, catechesis and written documents supporting not only the theology of family, but also the pastoral care of marriage and family. Pope has developed a vision of the formation towards marriage and family as a special type of “community”. The whole life of this “community” is based upon the sacramental meaning of the family, and therefore receives a special consecration. Human love, especially love in marriage and family prolongs God’s love. Parents are commissioned by God to give their children not only the gift of life, but also the gift of faith. John Paul II objectively looked at the situation and role of the family, so in his teaching he has been pointing ways of strengthening families being destroyed by death civilization.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 155-174
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portret Wandy Półtawskiej na tle zawiłości społeczno-obyczajowych XX wieku
A Portrait of Wanda Półtawska Against the Background of Social and Moral Complexities of the 20th Century
Autorzy:
Wiertelak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168170.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
aborcja
Jan Paweł II
poradnia małżeńska
Ravensbrück
teologia ciała
abortion
John Paul II
marriage counselling
theology of the body
Opis:
Wanda Półtawska belonged to the departing generation of „Columbus”. Born in Lublin, where she was deprived of any of youth well-being, she always preferred to use the term “providence” to describe her adolescence. During the World War II she became the victim of medical experiments in concentration camp Ravensbrück. After the war she lived in Cracow. In her search for spiritual consolation from post-camp trauma she encounters a charismatic priest – Karol Wojtyła. This meeting developed into a genuine friendship, crowned with spiritual adoption. Półtawska turned out to be not only a devoted trustee of the bishop Wojtyła, but also his intellectual superstructure. She was and still is a voice of conscience, advocate of marital chastity und relentless defender of conceived life. Throughout her post-war life she was engaged in numerous initiatives created and developed by bishop Wojtyła, such as marriage counselling or Institute for Theology of the Family. After election of cardinal Wojtyła to the Pope she had been called to Rome, where she soon became an expert on the encyclical “Humanae Vitae”. She worked as a lecturer at the Institute for Studies of Marriage and Family, a subsidiary of Pontifical Lateran University. She also became a member of an elite academy Pro-Vita, where a famous event of miraculous healing from a cancer through the intercession of Saint Pio of Pietrelcina took place. She was present at John Paul II’s death bed. She is also known as author of many scientific and popular-scientific papers dealing with pastoral medicine. She was decorated with numerous medals and awards and is still ready to serve despite her age and devastating illness.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2016, 4; 117-141
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoba i relacja. Personalistyczny sens miłości i seksualności według Jana Pawła II
Autorzy:
Skrzypczak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368765.pdf
Data publikacji:
2020-12-10
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Jan Paweł II
małżeństwo
rodzina
personalizm
teologia ciała
John Paul II
marriage
family
personalism
theology of the body
Opis:
Nowa fala rewolucji seksualnej w swej postaci transgenderowej ogarnęła cały zachodni świat, wywołując w niektórych środowiskach w Polsce gwałtowne żądania pełnego dostępu do edukacji seksualnej, aborcji i antykoncepcji. Zarówno wrogi stosunek do Kościoła, jak i próby dyskredytowania autorytetu świętego Jana Pawła II, towarzyszące tym żądaniom, odzwierciedlają odwieczne napięcie pomiędzy Kościołem a światem, między chrześcijańską a laicką wizją człowieka. Karol Wojtyła od lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku był świadomy, że batalia o sekularyzację tego świata i o prawo do zawłaszczenia dusz ludzkich zostanie przeprowadzona na terenie ludzkiej uczuciowości i seksualności. Małżeństwo i rodzina są tym miejscem, od obrony którego zależy jakość relacji nowoczesnego człowieka z Bogiem. Jan Paweł II wiedział, że delikatne kwestie ludzkiej tożsamości, seksualności i wzajemnych odniesień wymagają oparcia w gruntownym pojęciu osoby. Wzajemnie się uzupełniająca refleksja filozoficzna i teologiczna złożyła się na jego syntetyczną wizję Boga, człowieka, Kościoła i świata. Zastosowanie przez Jana Pawła II personalistycznego klucza do odczytania zjawiska ludzkiej miłości i seksualności, małżeństwa i rodziny okazało się wyjątkowo trafnym wyborem. Ukoronowaniem całej jego personalistycznej refleksji okazała się teologia ciała, w pełni oryginalna rehabilitacja biblijnego, chrześcijańskiego spojrzenia na ludzką miłość. Jan Paweł II uważał, że „miłość, cywilizacja miłości związane są z personalizmem, bo chodzi o osobę zdolną stawać się darem dla drugich, a co więcej, znajdującą w tym radość”.
The new wave of the sexual revolution in its transgender form has swept the entire western world, causing, in some circles in Poland, violent demands for full access to sex education, abortion and contraception. The hostile attitude towards the Church, as well as the attempts to discredit the authority of Saint John Paul II, which accompany these demands, reflect the age-old tension between the Church and the world, between the Christian and the secular vision of the human being. Since the 1950s, Karol Wojtyła was aware that the battle for secularization of the world and the right to appropriate human souls would be carried out in the area of human emotionality and sexuality. Marriage and the family are the place on which the quality of modern human being’s relationship with God depends. He knew that the delicate issues of human identity, sexuality, and interrelationship needed to be grounded in a thorough understanding of the person. Mutually complementary philosophical and theological reflection contributed to his synthetic vision of God, human being, the Church and the world. John Paul’s II use of a personalistic key to read the phenomenon of human love and sexuality, marriage and family turned out to be an exceptionally accurate choice. The crowning achievement of all his personalistic reflections turned out to be the theology of the body, a fully original rehabilitation of the biblical, Christian view of human love. John Paul II believed that „love, the civilization of love are related to personalism, because it is about a person who is capable of becoming a gift to others, and moreover, finding joy in it”.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2020, 31, 2; 5-27
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od teologii ciała do duchowości małżeńskiej i rodzinnej. Prorocza myśl katechez św. Jana Pawła II
From the Theology of the Body to the Spirituality of Marriage and Family. A Prophetic Thought of the St. John Paul II’s Catechesis
Autorzy:
Kwiatkowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1017943.pdf
Data publikacji:
2015-09-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
human love
theology of the body
spirituality of marriage and family
sacrament of marriage
John Paul II
ludzka miłość
teologia ciała
duchowość małżeńska i rodzinna
sakrament małżeństwa
Jan Paweł II
Opis:
Aby wiernie odtworzyć obraz rodziny nakreślony przez św. Jana Pawła II, należy wspólnie z nim zastanowić się nad źródłem, specyfiką i ostatecznym celem wspólnoty małżeńskiej i rodzinnej. Takie poszukiwania prowadzą do odkrycia szczególnej drogi, na której członkowie rodziny odnajdują Boga i żyją Nim, a przez to stają się coraz bardziej sobą. Papież bowiem podkreślał wyraźnie, że w obliczu współczesnych zagrożeń, osoba, małżeństwo i rodzina bardziej niż czegokolwiek innego potrzebują otwarcia się na tę Prawdę, która jest fundamentem ich istnienia i miłowania. W dobie obecnej debaty wokół małżeństwa i rodziny, która znalazła swój oddźwięk również w pracach Synodu Biskupów, odkrycia wymaga ciągle proroczy charakter spojrzenia św. Jana Pawła II na mał-żeństwo.
In his catechesis Man and Woman He Created Them, St. John Paul II reveals marriage and family as a sacrament of communion between God and humanity. The truth of the nuptial mystery (sacramentum magnum) and the living out of that truth in human experience (ethos) form the image of the spirituality of marriage and family. Created in the image and likeness of God and consecrat-ed in the love of Christ and his Bride, the Church, men and women live the full and fruitful gift of themselves. In this way they don’t close themselves to what’s natural, but they build the domestic Church, where they become truly themselves. The Holy Spirit permeates the spouses with the grace of the sacrament, so they can form „one flesh” and build the communion of the family, transform-ing all its members through the Eucharist, prayer and sacramental reconciliation. From this truly human love, which finds its proper measure only in union with God, grows a particular way able to lead the spouses, parents and children to their mutual sanctification.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2015, 16; 141-156
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nierozerwalność małżeństwa według św. Jana Pawła II na podstawie wybranych dokumentów
The teaching of John Paul II on the indissolubility of marriage in some of his documents
Autorzy:
Mędrek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469425.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
teologia ciała
teologia małżeństwa i rodziny
nauczanie Jana Pawła II
chrześcijańska antropologia
communio personarum
personalizm
theology of the body
theology of marriage and family
the teaching of John Paul II
Christian anthropology
personalism
Opis:
W związku z ostatnimi synodami biskupów (2014 i 2015 r.) pojawiła się w społeczeństwie dyskusja na temat dopuszczania osób rozwiedzionych, którzy ponownie zawarli związek z innymi osobami, do Komunii Świętej. Problem ten dotyka zagadnienia nierozerwalności małżeństwa. Jan Paweł II w odpowiedzi na kryzys wynikający z „plagi rozwodów” przedstawiał w swoim nauczaniu Boży zamysł wobec małżeństwa i rodziny, broniąc nierozerwalności małżeństwa. Podstawą normy dotyczącej nierozerwalności dla św. Jana Pawła II jest rozmowa Jezusa z faryzeuszami (Mt 19, 1–9), w której Chrystus nie tylko potwierdził normę, ale odwołał się do biblijnego „początku”. Podążając za tym nauczaniem, papież konsekwentnie buduje swoją antropologię opartą na opisie stworzenia człowieka. Fundamentem jego wizji jest soborowe nauczanie, że człowiek „nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego” (Gaudium et spes 24). Małżeństwo jest wspólnotą osób (communio personarum) opartą na całkowitym i bezinteresownym darze z siebie, co zakłada nierozerwalność małżeństwa. Ponadto instytucja małżeństwa ukierunkowana jest na pełnię sakramentalną, którą osiąga wraz z przyjściem Chrystusa. Jako sakrament małżeństwo uczestniczy i wyraża nierozerwalną miłość Chrystusa do Kościoła. Na tej podstawie, antropologicznej i sakramentalnej, św. Jan Paweł II broni nierozerwalności związku małżeńskiego.
Owning to the 2014 and 2015 Synods of Bishops a question has been raised and discussed in a society about admitting the divorced and remarried people to Holy Communion. This question, in fact, pertains to the teaching of the Church on the indissolubility of marriage. John Paul II responding to the crisis caused by the “plague of divorces” showed God’s plan for marriage and family. He claimed that the conversation between Christ and the Pharisees (Mt 19:1–9) was the source of the moral norm about the indissolubility of a marital bond in which Jesus not only confirmed the norm but also reffered to the biblical “beginning”. Following Christ’s teaching, the Pope consequently developed his anthropology based on the account of creation. The foundation of his view on human being is the conciliar teaching that man “cannot fully find himself except through a sincere gift of himself” (Gaudium et spes, 24). Marriage is a communion of persons (communio personarum) based on the total and sincere gift of self which demands the indissolubility of the bond. Moreover, the institution of marriage is oriented towards its sacramental fulfilment in Christ. As a sacrament, marriage participates and expresses the unbreakable bond between Christ and the Church. John Paul II was a firm defender of marriage indissolubility who drew his teaching on these two premises, anthropological and sacramental.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2017, 24; 127-147
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie Papieża Franciszka o małżeństwie i rodzinie w posynodalnej adhortacji Amoris Laetitia w świtle Magisterium Jana Pawła II
Teaching Pope Francis abotu marriage and faily in the post-synodal exhortation Amoris Letitia in the light of the magisterium of John Paul II
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592076.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Amoris laetitia
family
Francis
John Paul II
marriage
theology of the body
Franciszek
Jan Paweł II
małżeństwo
rodzina
teologia ciała
Opis:
Papież Franciszek 8 października 2013 roku ogłosił decyzję o zwołaniu Synodu o rodzinie. Nowością był fakt, że synod odbył się w dwóch etapach: w roku 2014 jako synod nadzwyczajny, a w roku 2015 – zwyczajny. 19 marca 2016 roku papież Franciszek podpisał posynodalną adhortację Amoris laetitia, która światło dzienne ujrzała 8 kwietnia. W adhortacji znajdziemy 50 cytatów z nauczania Jana Pawła II na temat małżeństwa i rodziny, przede wszystkim w rozdziałach IV i V adhortacji, w których mowa jest o teologii ciała Jana Pawła II. Celem artykułu jest odwołanie się do katechez i innych tekstów Jana Pawła II na temat miłości małżeńskiej obecnych w adhortacji, tak by można było umieścić Amoris laetitia w szerszym kontekście nauczania Jana Pawła II i zbadać, na ile ostatni dokument o miłości w rodzinie jest twórczą kontynuacją wcześniejszego nauczania Kościoła na ten temat.
Pope Francis on 8 October 2013 announced the decision to convene the Synod on the family. The novelty was that the Synod took place in two stages: in 2014 as extraordinary synod and in 2015 ordinary.On March 19, 2016, Pope Francis signed the post-synodal exhortation of Amoris laetitia which appeared on April 8th. In the exhortation we find 50 quotes from the teaching of John Paul II on marriage and the family, especially in chapters IV and V of the exhortation, which speaks of the theology of the body of John Paul II. The purpose of this article is to appeal to the catechesis and other texts of John Paul II on conjugal love present in the exhortation, so as to place Amoris laetitia in the broader context of the teaching of John Paul II and study how the last document of love in the family is a creative continuation of the earlier Church teaching on the subject.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 2; 33-56
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludzka seksualność w posoborowym nauczaniu Kościoła
Autorzy:
Goleń, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088027.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sexuality
love
fertility
procreation
sense of sexuality
purposefulness of sexuality
theology of the body
theology of marriage
płciowość
seksualność
miłość
płodność
prokreacja
sens seksualności
celowość seksualności
teologia ciała
teologia małżeństwa
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie ludzkiej seksualności w świetle posoborowego nauczania Kościoła katolickiego. Najpierw autor dokonuje wyjaśnienia najważniejszych terminów, a potem ukazuje drogę do pozytywnego i całościowego ujęcia ludzkiej seksualności w nauczaniu Kościoła. Następnie ukazuje osobowy sens ludzkiej płciowości oraz naturalną celowość w niej zawartą. W ramach metody dedukcyjnej wykorzystano metody szczegółowe: analizy tekstów źródłowych, interpretacji, porównawczą, syntezy, wnioskowania. Głównym konkluzją z podjętych badań jest to, że przez szereg wieków Kościół katolicki bardzo powoli odczytywał prawdę o ludzkiej seksualności, podkreślając cel prokreacyjny. Najpełniej i w sposób pozytywny została ona ujęta dopiero w posoborowym nauczaniu Kościoła, a zwłaszcza papieży Jana Pawła II, Benedykta XVI oraz Franciszka.
The aim of the article is to discuss human sexuality in the context of the post-conciliar teachings of the Catholic church. First, the article clarifies the employed terminology to subsequently focus on the positive and comprehensive image of human sexuality in the church’s teachings. Further, the personal orientation and purposefulness of human sexuality is analyzed. Within the deductive method the following strategies have been deployed: analysis of source texts, interpretation, comparative analysis, synthesis, and deduction. The main conclusion of the article is that the Catholic church has been slowly uncovering the truth of human sexuality, for centuries having underscored its procreative goal. Human sexuality has been most fully and positively rendered in the post-conciliar teachings of the church, especially in the thought of Popes John Paul II, Benedict XVI, and Francis.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 1-19
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jaką rodzinę akceptuje Bóg? Biblijna wizja rodziny w świetle stworzenia człowieka
Family Acceptable to God. The Biblical Vision of the Family in the Light of the Creation of Man
Autorzy:
Nawrot, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047627.pdf
Data publikacji:
2017-03-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Family
marriage
Old Testament
creation of man
Genesis
biblical theology
rodzina
małżeństwo
Stary Testament
stworzenie człowieka
Księga Rodzaju
teologia biblijna
Opis:
Zakończony w roku 2015 w Rzymie synod, poświęcony tematyce o małżeństwie i rodzinie, ukazuje pierwszorzędną wagę przypomnienia i ugruntowania dotychczasowego nauczania Kościoła na fundamentalny temat małżeństwa i rodziny wobec pojawiających się rozbieżności w interpretowaniu zarówno magisterium Kościoła, jak i biblijnego tekstu natchnionego. Papież Benedykt XVI w swej encyklice Caritas in veritate mówi o konieczności uporządkowania miłości według zasad prawdy (CV 2), ponieważ nigdy nie można rozdzielać miłości i prawdy. Oba pojęcia współistnieją ze sobą, nie tylko się uzupełniając, lecz wpływając decydująco na swą zawartość. Miłość ożywia prawdę, zaś prawda porządkuje miłość, by nie ulec złudnym i zafałszowanym nadziejom lub promocji postaw niemających ani z prawdą, ani z miłością wiele wspólnego. Obie te wartości mają w małżeństwie i rodzinie pierwszorzędne znaczenie dla życia człowieka. Poniższy artykuł przypomina fundamentalne prawdy o tych instytucjach zawarte w tekście natchnionym w kontekście początków ludzkości.
Finished in 2015 in Rome synod, devoted to the issues of marriage and family shows the paramount importance of a reminder and consolidation of the existing Church teaching on the fundamental topic of marriage and family in the face of emerging divergence in the interpretation of both the Magisterium of the Church and the Bible. Pope Benedict XVI in his encyclical Caritas in veritate speaks of the need to understand love according to the principles of truth (CV 2), because you can never separate love and truth. Both concepts coexist, they not only complement each other but are also responsible for their contents. Love gives life to truth, and truth orders love not to undergo illusory and false hope or promote attitudes that have nothing in common with truth and love . Both of these values are in marriage and family of prime importance for human life. The article recalls fundamental truth of these institutions included in the inspired text in the context of the origins of humanity.
Źródło:
Teologia i moralność; 2016, 11, 2(20); 7-26
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is there any possibility to convert personalism to practice of psychological research? A case of quality of sexual relationship in marriage
Czy istnieje możliwość przełożenia personalizmu na praktykę badań psychologicznych? Przykład jakości relacji seksualnej w małżeństwie
Autorzy:
Biolik - Moroń, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047026.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
theology of the body
sexual relationships
marriage
spousal love
personalism
teologia ciała
relacje seksualne
małżeństwo
miłość oblubieńcza
personalizm
Opis:
Dzisiaj możemy obserwować kryzys relacji seksualnych między mężczyzną a kobietą. Są one często skoncentrowane na sobie, nietrwałe i oderwane od relacji małżeńskiej. Tą prawidłowość można dostrzec w badaniach nad satysfakcją seksualną, które nie uwzględniają aspektu relacyjnego i są skupione na jednostce. Autor artykułu pragnie zaproponować skalę personalnego postrzegania małżonka, która oparta jest na personalizmie chrześcijańskim i na teologii ciała a ma za zadanie uwzględnić relacyjny aspekt współżycia seksualnego. Jest to propozycja narzędzia, które może wzbogacić badania nad seksualnością człowieka.
Źródło:
Teologia i moralność; 2020, 15, 1(27); 225-234
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretazioni di Gaudium et spes e recezione di Humanae vitae
Interpretacje Gaudium et spes i recepcja Humanae vitae
Autorzy:
Melina, Livio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047457.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
personalizm
naturalizm
„zmiana paradygmatu”
teologia ciała
dobra małżeństwa
odpowiedzialne rodzicielstwo
duszpasterstwo małżonków
neognostycyzm
personalismo
naturalismo
cambio di paradigma
teologia del corpo
beni del matrimonio
paternità responsabile
pastorale coniugale
neo-gnosticismo
personalism
naturalism
„paradigm shift”
theology of the body
the
goods of marriage
responsible parenthood
spouses’ pastoral care
neognosticism
Opis:
The conflict of interpretations on Pope Paul VI’s encyclical Humanae vitae in his relationship with the pastoral constitution Gaudium et spes of the Vatican Council II was rekindled with the triggering of the idea that Amoris laetitia represents a “paradigm shift” for the pastoral. The essay explores the contents of the theological debate around four themes: anthropology (which personalism?), the theology of marriage (what love?), morality (what conscience?), ecclesial practice (which pastoral care?).It results that there is the truth of the incarnation against a neo-gnostic drift in the interpretation of Humanae vitae, which unhinges love from the body, the person from nature, marriage from procreation and which ends up abandoning the doctrine of Church for the conveniences of an ambiguous primacy of pastoral care.
Konflikt interpretacji encykliki Humanae vitae papieża Pawła VI w jej związku z Konstytucją duszpasterską Gaudium et spes II Soboru Watykańskiego został otwarty na nowo wraz z narodzinami idei, jakoby Amoris laetitia przedstawiała „zmianę paradygmatu” dla duszpasterstwa. Artykuł przedstawia analizę na temat treści debaty teologicznej wokół czterech tematów: antropologii (jaki personalizm?), teologii małżeństwa (jaka miłość?), moralności (jakie sumienie?), praktyki eklezjalnej (jakie duszpasterstwo?).Wynika z tego, że w interpretacji Humanae vitae wchodzi w grę ostatecznie prawda o Wcieleniu przeciwko dryfowi neognostyckiemu, który oddziela miłość od ciała, osobę od natury, małżeństwo od prokreacji i który kończy się porzuceniem doktryny Kościoła na rzecz przekonań o dwuznacznym prymacie duszpasterstwa.
Il conflitto delle interpretazioni sull’enciclica Humanae vitae di Papa Paolo VI nel suo rapporto con la costituzione pastorale Gaudium et spes del Concilio Vaticano II, si è riacceso con l’innesco dell’idea che Amoris laetitia rappresenti un “cambio di paradigma” per la pastorale. Il saggio esplora i contenuti del dibattito teologico intorno a quattro tematiche: l’antropologia (quale personalismo?), la teologia del matrimonio (quale amore?), la morale (quale coscienza?), la prassi ecclesiale (quale pastorale?). Ne risulta che nell’interpretazione di Humanae vitae è in gioco ultimamente la verità dell’incarnazione contro una deriva neo-gnostica, che scardina l’amore dalla carne, la persona dalla natura, il matrimonio dalla procreazione e che fi nisce per abbandonare la dottrina della Chiesa alle convenienze di un ambiguo primato della pastorale.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 2(24); 67-81
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies