- Tytuł:
-
Zasady leczenia guzów gonadalnych jajnika
Sex cord stromal tumors of the ovary: principles of management - Autorzy:
-
Markowska, Janina
Mardas, Marcin - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1030827.pdf
- Data publikacji:
- 2010
- Wydawca:
- Medical Communications
- Tematy:
-
Sertoli-Leydig cell tumors
granulosa cell tumor
grupa otoczkowiakowłókniaków
guzy gonadalne
guzy sznurów płciowych i zrębu z obrączkowatymi cewkami
guzy z komórek Leydiga i Sertoliego
gynandroblastoma
leczenie
management
sex cord stromal tumors
sex cord tumors with annular tubules
thecoma-fibroma group
ziarniszczaki - Opis:
-
Sex cord stromal tumors of the ovary are rare neoplasms that account for only 7% of all ovarian malignancies. They are derived from the sex cords and the ovarian stroma or mesenchyme. Most common in this group is granulosa cell tumor that accounts for approximately 70% of malignant sex cord stromal tumors and divides into adult and juvenile type. Surgery remains the mainstay of initial management and is necessary to establish a definitive tissue diagnosis. In patients wishing to preserve their fertility unilateral salphingo-oophorectomy seems to be reasonable. In patients with advanced disease and in postmenopausal women total abdominal hysterectomy with bilateral salphingo-oophorectomy and complete surgical staging should be performed. Most of these tumors are classified as stage I at the time of diagnosis. Patients with stage I disease have a very good prognosis (5-years survival 84-95%) and do not require adjuvant treatment. Only long-term, careful follow-up is recommended. In advanced stages adjuvant chemotherapy with BEP is usually considered standard first line. Serum tumor markers are very useful in follow-up, especially inhibins and estradiol. Other sex cord stromal tumors include tumors from thecoma-fibroma group, Sertoli-Leydig cell tumors and very rare gynandroblastoma and sex cord tumors with annular tubules.
Guzy gonadalne jajnika są rzadko występującymi nowotworami, które stanowią około 7% nowotworów złośliwych jajnika. Rozwijają się one zarówno z elementów gonady żeńskiej, jak i męskiej oraz z komórek podścieliska i fibroblastów. W tej grupie guzów najczęściej występują ziarniszczaki, które są odpowiedzialne za występowanie prawie 70% złośliwych guzów gonadalnych. Dzieli się je na postać dojrzałą, stanowiącą 95% ziarniszczaków, i młodzieńczą, która stanowi jedynie 5% przypadków w tej grupie. Podstawę leczenia stanowi zabieg operacyjny, który jest niezbędny do ostatecznego rozpoznania histopatologicznego. U pacjentek z niskim stopniem zaawansowania, chcących zachować płodność, zasadne jest leczenie oszczędzające z jednostronnym usunięciem przydatków. Z kolei u kobiet z zaawansowaną chorobą i po menopauzie wskazane jest przeprowadzenie zabiegu radykalnego: wycięcie macicy z przydatkami i maksymalna redukcja guza. Większość guzów rozpoznaje się w stadium I według FIGO. Pacjentki w I stopniu zaawansowania mają bardzo dobre rokowanie (5-letnie przeżycia: 84-95%) i nie wymagają dalszego leczenia. Zaleca się wyłącznie długoletnią, dokładną obserwację. W zaawansowanych przypadkach (FIGO >II) niezbędne jest leczenie uzupełniające. Najczęściej rozpatrywane postępowanie pierwszego rzutu to chemioterapia według schematu BEP (bleomycyna + etopozyd + cisplatyna). Pomocne w monitorowaniu przebiegu choroby są markery nowotworowe, szczególnie inhibina i estradiol. Do guzów gonadalnych zalicza się również guzy z grupy otoczkowiakowłókniaków, grupę guzów z komórek Leydiga i Sertoliego, jak również niezwykle rzadkie: gynandroblastoma oraz guzy sznurów płciowych i zrębu z obrączkowatymi cewkami. - Źródło:
-
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 4; 265-272
2451-0750 - Pojawia się w:
- Current Gynecologic Oncology
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki