Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theatre stage" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-27 z 27
    Tytuł:
    Dreaming as Performance. An Attempt to Explain the Phenomenon of the Inner Mental Theatre Stage
    Autorzy:
    Krpič, Tomaž
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22337088.pdf
    Data publikacji:
    2023-10
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    sleep
    performance
    body
    spectActor
    theatre stage
    Opis:
    This article addresses the phenomenon of sleeping performance artists. Several performance artists have investigated or included sleep in their performance art. These artists radically transform Eric Bentley’s conventional theatre model from ‘A impersonates B, while C looks on’ into “A impersonates A, while A looks on.’ The sleeping performer builds a mental inner theatre stage inside their body, becoming the ‘spectActor,’ who simultaneously embodies both the performer and the spectator. The spectActor’s consciousness is generated by memories stored in his or her body. He or she is in the state of aesthetic inner-bodymind.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2023, 177; 110-132
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dramat - scena - aktor*
    Drama – stage – actor
    Autorzy:
    SARNA, ANNA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920933.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    theatre stage
    Józef Tischner
    character
    actor
    role
    Opis:
     The author discusses the issue of acting and theatrical stage in the context of Józef Tischner’s philosophy, which sees the stage as the platform for freedom, and the meeting and parting of people, as well as their relationship with the Absolute. The language of the character is created by: the actor, screenplay, costumes, lighting and music. He introduces the idea of objectifying the stage and familiarising onself with role, the basis of which are relations between the plays characters.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 19, 28; 35-46
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr na wodzie. Wodny żywioł we współczesnym teatrze polskim
    Autorzy:
    Kostaszuk-Romanowska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186990.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    water
    theatre
    spectacle
    stage material
    Opis:
    In view of theatrical performances, water is not only an important cultural trajectory, but also an attractive, though very special, stage material. The authoress draws attention to the ambivalent character of water as an element of the spectacle. Water identifies the very essence of theatricality, which consists of the constant oscillation between illusion and reality. The effect of real water – limited by technical restrictions and in effect artificial to some extent – has an unquestionable spectacle value. The authoress recalls selected performances whose creators have chosen large-scale solutions and introduced a large amount of water to the stage. In this way, she shows how they create the symbolic value of aqua motives, how they use their semantic and sensual potential in the process of translating the cultural connotations of water into signs and meanings of a particular show.
    Źródło:
    Załącznik Kulturoznawczy; 2017, 4; 201-219
    2392-2338
    Pojawia się w:
    Załącznik Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr w historycznej przestrzeni sakralnej
    Theatre in the historic church space
    Autorzy:
    Opałka, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218117.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    teatr
    adaptacja
    inscenizacja
    scena
    widownia
    sacrum
    theatre
    adaptation
    stage production
    stage
    auditorium
    Opis:
    W artykule przedstawiono metody adaptacji przestrzeni sacrum dla celów inscenizacyjnych oraz możliwości ich zastosowania. Przestrzenie sakralne, w szczególności wnętrza kościołów, charakteryzują się dużym potencjałem, wynikającym z ich formy i funkcji. Ożywienie zdegradowanych obiektów lub zespołów obiektów historycznych wiąże się z zaszczepieniem funkcji kultury i sztuki. To docelowy model. W praktyce obecność funkcji związanych z kulturą wysoką nie zawsze prowadzi do ich pożądanego utrwalenia. O wadze problematyki mogą świadczyć tendencje odwrotne, w których obiekty kultury elitarnej adaptuje się dla innych celów. W próbie ogólnej systematyki metod adaptacji historycznych przestrzeni sakralnych dla celów inscenizacyjnych studium przypadków zawężono do wybranych przykładów włoskich, jako najbliższych kulturowo i religijnie dla przekształceń polskich świątyń.
    In the article adaptations of the sacrum space methods for staging purposes has been presented together with their application possibilities. Sacral spaces, especially church interiors, are characterised by the large potential resulting from their form and function. Revival of degradated objects or historical groups of objects is connected with culture-forming function implantation. This is a target model. In practice, presence of function connected with high culture not always leads to their desired solidification. The importance of the problem can be demonstrated by reverse tendencies, where elite culture objects are adapted for other purposes. In the attempt of general systematization of historical sacred spaces adaptation for staging purposes methods, case study has been limited to selected Italian examples. They seem to be culturally and religious close for polish temples transformation.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 60; 94-104
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr wyobrażony. Funkcja dystopii w „Śnie srebrnym Salomei” Juliusza Słowackiego
    Envisaged theatre. The function of dystopia in “The Silver Dream of Salomea” by Juliusz Słowacki
    Autorzy:
    Nabiałek, Magda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013669.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-02
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Słowacki
    dystopia
    dramat
    teatr
    scena
    drama
    theatre
    stage
    Opis:
    The article is an analysis of the function of dystopia in The Silver Dream of Salomea by Juliusz Słowacki. In this drama, dystopia is identified with an evil place which is the important part of space solutions in the world represented in the piece. A new view of Ukrainian steppe representation is possible thanks to this perspective. The analysis is focused not only on space solutions, but also on theatrical metaphors that represent the inside space of the steppe. As a result of the dystopic perspective, the formal solutions which reinforce the mystical concept of the world presented in the drama become quite conspicuous.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 345-362
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autorytet jako zadanie, wyzwanie, zobowiązanie. Kazimierz Braun i jego twórczość
    Authority as a Task, a Challenge, an Obligation. Kazimierz Braun and His Works
    Autorzy:
    Michalczuk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41376997.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Kazimierz Braun
    authority
    theatre
    stage director
    biographical drama
    Opis:
    The article is about the works of Kazimierz Braun - stage director, expert in the field of theatre, author of literary works. It recalls this artist and researcher as a theatre authority, but also it shows the authorities that formed him as an artist. Moreover, this text reveals the meaning of the figure of authority in Braun’s literature on the example of the biographical dramas he wrote. The main purpose of this article is to analyse the influence of authorities on Braun’s understanding of artistic activity, his creative strategy and its implementation in selected cultural texts. The terms of authority as a task, a challenge and an obligation in the title of the article referred to different areas of Braun’s activity, which, on the one hand, indicate the impact of authority, but on the other hand, show the way to gain it.
    Źródło:
    Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne; 2023, 15; 31-51
    2084-1302
    Pojawia się w:
    Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dramaturgia współtworzenia znaczeń wypowiedzi scenicznej. Na marginesie lektury Tekstów dla (Starego) Teatru Pawła Demirskiego
    Dramaturgy of co-creating meanings of the stage statement. Aside reading Paweł Demirski’s Texts for the (Stary) Theatre
    Autorzy:
    Popczyk-Szczęsna, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036479.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    dramaturgy
    texts for the theatre
    stage statement
    aesthetic experience
    Opis:
    The article deals with dramaturgy in the broad sense of the term – as a written creative work and the characteristic feature of human activities: artistic and social. The starting point for these discussions is the publication of an anthology of Paweł Demirski’s theatrical texts commissioned by the National Stary Theatre in Krakow. The book is an excellent testimony to stage creativity because it contains conversations with the author and actors about the stages of work in the performance. The article presents reflections on the dramaturgy of the process of creating a text and a theatrical performance, the characteristics of Paweł Demirski’s writing and the content arrangement in the anthology. Reading this book is a peculiar aesthetic experience and a challenge for the reader. The dramaturgy of the message leads to the dramaturgy of its reception: the reader updates and co-creates meanings of theatrical texts, according to individual knowledge and sensitivity. Aesthetic experience is shaped by combining different mental spaces: it is reading a text / seeing a performance.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2021, 36; 163-175
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scena i Lutnia Robotnicza (1919-1921)
    Autorzy:
    Michalczyk, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1830691.pdf
    Data publikacji:
    2021-10
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    Antonina Sokolicz
    Scena i Lutnia Robotnicza
    Workers’ Stage and Lute
    Warsaw
    theatre
    workers’ theatre
    Opis:
    The article deals with Scena i Lutnia Robotnicza (the Workers’ Stage and Lute), a group made up of workers who, under the direction of Antonina Sokolicz, were forming this theatre in 1919–1921 in Warsaw. The article presents the place of the Stage and Lute in the Sokolicz’s artistic output and biography, reconstructs the fate of the theatre in connection with its assumptions and aspirations as a workers’ theatre, and describes the most important artistic project – Hauptmann’s Tkacze (Weavers). The article was written on the basis of the preserved archival materials from Antonina Sokolicz’s personal files, press reports on the activity of the group and theoretical texts by the group’s director.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 165; 344-370
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imperium teatralne Maxa Reinhardta
    Max Reinhardt’s Theatre Empire
    Autorzy:
    Leyko, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36132187.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    historia teatru
    Max Reinhardt
    estetyka teatralna
    inscenizacja
    produkcja teatralna
    theatre history
    theatre studies
    theatre aesthetic
    stage performance
    theatrical production and management
    Opis:
    Max Reinhardt – reżyser, który w sposób istotny kształtował styl i konwencje teatru europejskiego w XX wieku – stworzył także nowoczesny model teatru jako przedsiębiorstwa; prowadził jednocześnie kilka scen, a rozmach, z jakim kierował swoim imperium teatralnym, sprawił, że w środowisku niemieckojęzycznym bywał nazywany „der Theatrarch”. Działalność Reinhardta jako dyrektora teatrów berlińskich – Deutsches Theater, Kammerspiele i Grosses Schauspielhaus – została przedstawiona na tle systemu organizacji teatrów niemieckich, jaki obowiązywał od roku 1869 po wprowadzeniu „Gewerbefreiheit”, czyli prawa o wolności zarobkowania, na mocy którego działalność teatralna została potraktowana na równi z innymi przedsiębiorstwami gospodarczymi i handlowymi. System ten „zepsuł” w pewnym sensie teatr, którego misją było dotychczas powszechne podnoszenie kultury społeczeństwa niemieckiego i sankcjonował dynamiczny przyrost scen jako miejsca popularnej rozrywki. W obliczu silnej konkurencji Reinhardtowi udało się nie tylko prowadzić kilka teatrów na wysokim poziomie artystycznym, a mimo to przynoszących poważne zyski finansowe.
    Max Reinhardt, a director who had an enormous influence on the style and convention of European theatre in the 20th century, can also be credited with creating a modern model of theatre enterprise; he ran several theatres at the same time, and the gusto with which he ruled his theatre empire earned him the name of der Theatrarch in the German-speaking community. Reinhardt’s actions as manager of Berlin theatres—the Deutshes Theater, the Kammerspiele, and the Grosses Schauspielhaus—is presented against the backdrop of the German theatre management system that had been in place since 1896, when Gewerbefreiheit, the freedom of trade law that made theatre enterprise no different from any other commercial endeavour came into effect. In a sense, the law spoiled the theatre whose mission had hitherto been to raise the culture of German society, and as a result, the number of theatres offering popular entertainment increased dramatically. Faced with strong competition, Reinhardt was nevertheless able to run several theatres without lowering high artistic standards and still turn a profit.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 45-58
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dramaty (nie)zwierzęce w teatrze lalek dla dzieci
    (Non)animal plays in puppet theatre for children
    Autorzy:
    Drwięga, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1076746.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    puppet theatre
    children’s theatre
    puppet
    animals on stage
    teatr lalek
    teatr dla dzieci
    animant
    zwierzęta w teatrze
    Opis:
    Agata Drwięga analizuje, w jaki sposób zwierzęta są obecne we współczesnych dramatach dla dzieci oraz na scenach polskich teatrów lalek. Autorka wspomina sztuki (Malwinka w Ptasim Królestwie A. Wiktorowskiej-Chmielewskiej i Marvin M. Guśniowskiej), które cechuje przedmiotowe podejście do zwierząt. Swoją uwagę koncentruje przede wszystkim na tekstach eksponujących wybrane aspekty zwierzęcej natury, jednak nieuciekających od antropomorfizacji bohaterów (Dziób w dziób M. Prześlugi, Wąż M. Guśniowskiej i Tylko jeden dzień M. Baltscheita). Ostatnim przedmiotem analizy jest spektakl Baltic. Pies na krze R. Wiczy-Pokojskiego, gdzie opowiedziano historię zwierzęcia, zachowując odrębność jego natury, jednocześnie stawiając je na równi z człowiekiem. Podejście realizatorów do kwestii zwierzęcej objawia się zarówno przez wygląd lalek, jak ich rolę w spektaklu. Animanty zwierząt niepopularnych (takich jak gołąb, wąż czy jętka) rzadziej niż lalki ssaków (kot, pies) wykazują podobieństwo do swoich, występujących w naturze, pierwowzorów. Jednocześnie lalki bohaterów nie-ludzkich niemal zawsze upodabnia się do ludzi lub infantylizuje.
    Agata Drwiega in her paper investigates how animals are present in contemporary drama for children and in Polish puppet theatre. Pieces in which animals are treated as if they were humans (in both negative and positive sense) are discussed. Investigated dramas include A. Wiktorowska-Chmielewska’s Malwinka in the Bird’s Kingdom and M. Guśniowska’s Marvin. Here, animals are generally treated as objects, and their real nature is not relevant for the content of drama. Texts concentrate on certain aspects of animal nature but also include animals which still undergo anthropomorphism (for example in: M. Guśniowska’s The Snake, M. Prześluga’s Beak in Beak and M. Baltscheit’s One Day Only). The last performance discussed in the paper is Baltic. A Dog on an Ice Floe directed by R. Wicza-Pokojski which tells the story of an animal but retains its subjectivity and places it at the same level as human experience. In general, the artist’s approach to animals is manifested by not only the puppet’s looks, but also by their role in the show. Puppets of less popular animals (e.g. pigeons, snakes or mayflies) often do not resemble original organisms, in contrast to puppets of mammals (e.g. cats, dogs). In the same time, non-human characters are almost always anthropomorphised or infantilized.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2017, 5; 103-120
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O teatrze bulwarowym: Szkic
    On Boulevard Theatre: A Sketch
    Autorzy:
    Ratajczakowa, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36140142.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    historia teatru
    teatr bulwarowy
    bulwar
    inscenizacja
    produkcja teatralna
    theatre history
    boulevard theatre
    boulevard
    stage performance
    theatrical production and management
    Opis:
    Bulwar i jego teatr to fenomen o mieszanym charakterze, społecznym, politycznym, artystycznym. Możemy mówić przynajmniej o trzech etapach jego dziejów. Na początku mamy prolog, zaczynający się w głębi XVII wieku, a nawet jeszcze wcześniej, w teatrze jarmarcznym, posiadającym własną historię. Stamtąd pochodziły pierwsze zespoły osiedlające się w drugiej połowie XVIII wieku na bulwarach, powstałych po wyburzeniu starych paryskich murów obronnych. Tu narodziła się nowoczesna kultura popularna, w miejscu heterogenicznych praktyk handlowych i konsumpcyjno-rozrywkowych, przyjaznym licznym prywatnym scenom otwieranym po zniesieniu przez rewolucję teatralnego monopolu i wspieranym przez procesy demokratyzacji. Kształtujący się tu multisystem popularnych atrakcji tworzył własną kulturę uczestnictwa i w swej pierwszej wersji powoływał się głównie do ludowej widowni. Gdy po II wojnie następuje konsekracja awangardy, powstaje Eurowizja, a film przechwytuje wielkie przedsięwzięcia handlowo-rozrywkowe, bulwar ulega marginalizacji, choć wciąż ma wiernych odbiorców.
    The boulevard and its theatre is a phenomenon of mixed social, political, and  artistic character. We can talk about at least three stages of its history. First, we have a prologue reaching back well into the 17th century and possibly even earlier, to fair theatre that has its own history as well. This is where the troupes that started taking up residence on the boulevards in the second half of the 18th century had come from. The boulevards themselves replaced the old city walls that had been torn down. This is where modern popular culture has been born, in a home to a variety of trading, entertainment, and consumption practices that welcomed a large number of private stages that, supported by the processes of democratisation, were cropping up after the Revolution abolished theatre monopolies. What emerged was a multisystem of popular attractions that developed its own culture of participation and, in its original version, referred mostly to plebeian audiences. After the Second World War, with the consecration of avant-garde, when Eurovision has been established and cinema has taken over great commercial and entertainment enterprises, boulevard theatre has become a marginal phenomenon, though it still has a loyal audience.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 27-44
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dramaturg jako archiwista. O stylu montażu dokumentalnego Witolda Wandurskiego i sceny robotniczej
    Playwright as an archivist. About Witold Wandurski’s style of editing a documentary and the Workers’ Stage
    Autorzy:
    Dorak-Wojakowska, Lilianna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521352.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Witold Wandurski
    scena robotnicza
    teatr awangardowy
    montaż
    faktomontaż
    filmowość dramaturgii teatralnej
    Workers’ Stage
    Avant-garde theatre
    editing
    documentary theatre
    film features of theatre drama
    Opis:
    Artykuł opisuje specyfikę sceny robotniczej międzywojennej twórczości teatralnej Witolda Wandurskiego, którego propozycja reformy teatru polskiego wiązała się z projektem połączenia rozwiązań formalnych z reinterpretacją materiału historycznego. Celem rozważań jest próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób specyfika sceny robotniczej wpłynęła na kształt polskiego teatru awangardowego, zmianę warunków percepcji przedstawienia teatralnego pod wpływem nowych wynalazków technologicznych, których efektem było także zastąpienie dramatopisarza postacią dramaturga jako teatralnego symbolu przemian na polu sztuki nowoczesnej.
    The article describes a unique nature of the Workers’ Stage in the Inter-War period theatre activity of Witold Wandurski, whose proposal for reforming the Polish theatre involved combining formal solutions with a reinterpretation of historical material. The aim of this work is to answer the question how the unique nature of the Workers’ Stage shaped the Polish Avant-garde theatre, as well as how it altered the perception of a theatre performance as a result of introducing new technological inventions, the effect of which was the replacement of a dramatist with a playwright, who then became a theatrical symbol of transformations in modern art.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 2 "Teatr w edukacji, terapii i profilaktyce"; 20-35
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Władysław Hasior: od rzeźby do performansu
    Władysław Hasior: from Sculpture to Performance
    Autorzy:
    Figzał-Janikowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1830700.pdf
    Data publikacji:
    2021-10
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    Władysław Hasior
    visual arts performance
    ephemeral action
    stage design
    theatre of the elements
    Opis:
    The aim of this article is to draw attention to the theatrical and performative aspect of visual works by Władysław Hasior. The Zakopane artist is presented not only as an acknowledged sculptor, creator of assemblages and banners, but above all, as a performer, stage designer, director of a peculiar “theatre of the elements”, and the author of open-air shows with complex dramaturgy and precisely defined course. The author of the article attempts to indicate the sources of Hasior’s theatrical interests and their development. The issue of theatricality is examined in relation to the way in which the artist’s works are displayed, and to his scenographic projects or his own artistic performances. These activities reveal the Hasior’s fascination with theatrical means of expression and the idea of a collective gathering of ceremonial nature. The ephemerality of the Hasior’s open-air shows means that they have been the area least explored by researchers to date.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 165; 53-80
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DZIWNE LOSY SCENICZNE SAMUELA ZBOROWSKIEGO
    CURIOUS THEATRE PATHS OF SAMUEL ZBOROWSKI
    Autorzy:
    Makaruk, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/564481.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    Samuel Zborowski
    dramat
    recenzje teatralne
    sztuka inscenizacja
    theatre play
    theatrical reviews
    play stage adaptation
    Opis:
    The story of Samuel Zborowski’s produce, called “the strangest poem of Polish litera-ture”, is not easy to recapture. Until today there is an opinion, that Słowacki’s drama was only released several times. Many authors give the erroneous date of the premiere, the opinions about the individual realizations differ a lot. Sources from which you can reproduce the story of the staging are exceptionally imperfect. Most of the reviews con-cerning the theatrical reading of Samuel come from press releases or compilations or memoirs, written many years after the premiere. Not all of the directors’ specimen have survived, there are only three of sixteen. The purpose of this article is therefore not an objective reconstruction of history Samuel Zborowski’s scenic, but a story about what and how was reminiscent of it.
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2017, 15; 21-54
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Promieniowanie ojcostwa – promieniowanie teatru. Zarys interpretacji scenicznych dramatu Karola Wojtyły
    The Radiance of Fatherhood – the Radiance of Theatre. An Outline of the Stage Interpretations of the Dramatic Work of Karol Wojtyła
    Autorzy:
    Komorowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1732104.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Karol Wojtyła
    Promieniowanie ojcostwa
    dramaturgia
    interpretacje sceniczne
    teatr profesjonalny
    teatr amatorski
    The Radiance of Fatherhood
    dramaturgy
    stage interpretations
    professional theatre
    amateur theatre
    Opis:
    Artykuł śledzi historię wystawień dramatu Karola Wojtyły Promieniowanie ojcostwa, który jest przez wielu uważany za najmniej sceniczny z dramatów autora, począwszy od światowej prapremiery z 1983 roku w reżyserii Andrzeja Marii Marczewskiego, poprzez kolejne wersje inscenizacji reżysera, interpretacje sceniczne innych reżyserów scen profesjonalnych, alternatywnych, a nawet amatorskich. W zdecydowanej większości są to spektakle polskie, choć wspomniane zostają ostatnio przygotowane prapremiery dramatu na Słowacji (2015) i w Czechach (2019). Celem tekstu jest ukazanie zmagań twórców teatralnych z tym niewątpliwie najbardziej wieloznacznym tekstem w dorobku Wojtyły, prześledzenie zaproponowanych rozwiązań wizualnych i interpretacji scenicznych dramatu.
    This article deals with the history of the stage performances of Karol Wojtyła’s play The Radiance of Fatherhood, which is considered by many to be, of all of the author’s plays, the one least suitable for performing on stage, starting with the world premiere in 1983 by Andrzej Maria Marczewski, through subsequent versions by the same director, as well as by others, both from professional and alternative theatres, including amateur ones. The vast majority of the stage performances in question were performed in Poland; however, the recently accomplished premieres of the dramatical work in Slovakia (2015) and in the Czech Republic (2019) are also mentioned. The aim of this text is to show the way many theatre artists faced the challenge of dealing with what is undoubtedly the most multidimensional text of Wojtyła’s oeuvre, as well as to trace the proposed visual solutions and stage interpretations of the dramatical work.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 231-247
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granice nowego dramatu serbskiego — płynne i stale wytyczane na nowo. Perspektywa lokalna i recepcja w Polsce
    The Borders of the New Serbian Drama — Fluid and Constantly Redefined: The Local Perspective and Reception in Poland
    Granice nove srpske drame — fluidne i stalno redefinisane Lokalna perspektiva i recepcija u Poljskoj
    Autorzy:
    Abrasowicz, Gabriela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373552.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Serbian drama and theatre
    translation of the dramatic text
    performative/ stage readings
    promotion system
    Serbian drama in Poland
    Opis:
    Since the turn of the millennium, Serbian drama has been increasingly valued and recognized in the post-Yugoslav region and in Europe. In recent years, the process of globalization has become progressively stronger, with an improved infrastructure for promotion that has made possible the crossing of material and symbolic boundaries. This in turn has led to transformations in artistic expression, as well as increasing opportunities for mobility, co-productions, and translations. The status of the drama has been somewhat problematic because of its situation between literature and theatre. Its heterogeneous nature has required the development of an appropriate method of presentation. The performative/stage reading has emerged as a compelling answer.
    Na prelazu između milenijuma srpska drama postala je cenjena i prepoznata u postjugoslovenskom regionu i Evropi. Poslednjih godina proces globalizacije je sve snažniji, infrastruktura i sistem promocije su se poboljšali, što omogućava prekoračivanje materijalnih i simboličkih granica (transformacija umetničkog izražaja, kulturna mobilnost, koprodukcije, prevodi). Treba napomenuti da je početak 20. veka (naročito njegova druga decenija) doneo ozbiljnije interesovanje u zemlji i inostranstvu za dramsku i scensku produkciju. Objavljene su antologije savremene srpske drame: Nova srpska drama, Biseri iz upravničkih fioka, koje popularišu dramske tekstove i uvode ih u književni i pozorišni krug, poboljšavajući tako njihovu recepciju. Na taj se način širi svest o ovom stvaralaštvu i povećavaju se šanse autora i autorki da kroz scenske produkcije ili scenska čitanja uđu u glavne umetničke tokove. Poljski prevodioci takođe postepeno postaju sveviše zainteresovani za dramatičare iz Srbije. Status drame može biti problematičan jer se ona nalazi između književnosti i pozorišta. Njena heterogena priroda zahteva pravilan način realizacije. Pozorišni komad treba da se vidi, čuje i govori, a ne da se samo tiho čita. Ipak, postoji scensko čitanje kao pojednostavljeni oblik pozorišta gde glumci performativno čitaju scenario pred publikom. Ovo podrazumeva istraživanje pozorišta kad produkcija nije u potpunosti ostvarena i kad je naglasak stavljen na slušanje teksta, ne na gledanje izvođenja.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2020, 10, 2; 175-202
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anna Gostyńska (1847-1918). Szkic do biografii
    Anna Gostyńska (1847-1918). A Sketch for Her Biography
    Autorzy:
    Kowalska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953998.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Anna Gostyńska
    trupa teatralna
    teatr lwowski
    jubileusz pracy scenicznej
    Aniela Aszpergerowa
    theatrical company
    Lvov theatre
    stage work jubilee
    Opis:
    The sketch is devoted to Anna Berta Gostyńska (née Dudlow) who was born on 14 June 1847 in Warsaw in the family of a shoemaker – August Dudlow, and died in Lvov on 13 July 1918. Orphaned early by her parents, she was left to her own devices. Her persistence, unusual diligence, and a real love of the theatre allowed her to make her dreams come true. She made her début on 10 June 1873 in a Warsaw garden theatre. Then, with various companies she played in the provinces (the Łódź and Lublin regions, Galicia). In April 1880 she was engaged by Jan Dobrzyński, the manager of the Lvov Theatre. There she remained till the end. She made herself famous by playing many roles, both in comedies and in tragedies, as well as in modernist dramas. With the Lvov Theatre Company she visited Kiev, Vienna and Paris. In Lvov she celebrated two jubilees of her theatrical work (in 1898 and in 1910).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 1; 129-135
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Solska i „pani Stacha”
    Solska and „Ms Stacha”
    Autorzy:
    Jakubowa, Natalia
    Marszałek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1830737.pdf
    Data publikacji:
    2021-10
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    Polish theatre betwen I and II WW
    women on stage
    Polish actresses of XX ct
    woman as a theatre director
    drama and acting in a female perspective
    Opis:
    The article is an excerpt from the book by Natalija Jakubova Irena Solska: Bremia neobichnosti (Irena Solska: The Burden of the Extraordinarity, Moscow, GITIS, 2019), a Polish translation of which is in preparation. The text is dedicated to the collaboration between Irena Solska and Stanisława Wysocka that questions the presumed incompatibility of Solska as a star of the “old theatre” with the director-centred vision of the 1920s and 1930s. To challenge this opinion one is to reconsider the role of Wysocka’s work as a director, not limiting her achievements to the staging of the poetical texts of the classics. The author draws attention to the versatility of genres and topics of this work for which Wysocka engaged Solska as a collaborator for discovering new avant-guard authors, introducing principles of choral theatre or questioning woman’s role in society through the means of psychological realism.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 165; 302-343
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le théâtre espagnol alternatif : l'avènement d'un lieu de métissages polymorphes et synergiques
    Autorzy:
    Bottin, Beatrice
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/605980.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    alternatives Theater in Spanien
    Untertitel
    Dramaturgie
    Inszenierung
    alternative Spanish theatre
    subtitling
    dramaturgy
    stage direction
    théâtre espagnol alternatif
    sous-titrage
    dramaturgie
    mise en scène
    альтернативный испанский театр
    субтитры
    драматургия
    инсценировка
    Opis:
    Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
    Since the beginning of the Twentieth Century, internationallyrenowned stages and festivals have welcomed Spanish playwrights by giving them the recognition they deserved. Not only has the subtitling technique helped to kindle the audience’s curiosity, but it has also significantly influenced and enriched the alternative creations offered by Rodrigo García, Óscar Gómez Mata and Angélica Liddell, in addition to promoting their dissemination. Yet did audiences receive their work in the same way in every country? Did the artists adapt their plays for the countries where they were performed?
    Le numéro contient uniquement les résumés en anglais
    Том не содержит аннотаций на английском языке.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2015, 39, 2
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prowadzeni światłem
    Autorzy:
    Hasiuk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/973929.pdf
    Data publikacji:
    2012-06-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Peter Brook
    staging / inscenizacja
    light / światło
    story / opowieść
    narrator
    Sufism / sufizm
    Elizabethan stage / scena elżbietańska
    griot
    intercultural theatre / teatr międzykulturowy
    Opis:
    In the play 11 & 12, based on Amadou Hampate Bâ’s story A Spirit of Tolerance: TheInspiring Life of Tierno Bokara, Peter Brook has used a narration about the past to confront the problems of the contemporary world and the nature of inter-human conflicts. In the mosaic form of the performance he has combined reference to the Elizabethan theatre and the African griot tradition with inter-cultural exploration and Japanese essentialist minimalism. He has intensified the Platonic principle of nature’s duality, which was familiar to the Elizabethans, by confronting it with the Sufi tradition and weaving it into the performance’s structure and spatial construction. The sense of sight (in the physical and spiritual sense) and the proper way of seeing, as well as the related experience of (spiritual) light, which are made into themes of 11 & 12, are indicators of the play’s evangelical message.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 105-126
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karlheinz Stockhausen’s stage cycle Licht. Musical theatre of the world
    Autorzy:
    Draus, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/780305.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    pitch
    Karlheinz Stockhausen
    stage-cycle
    Licht
    world-theatre
    The Urantia Book
    Michael
    Eva
    Lucifer
    formula-composition
    Hans Urs von Balthasar
    Opis:
     The main idea of the paper is a presentation of the stage cycle Licht, absorbing the composer for over one-third of his active creative life. The question arises as to the generic affiliation of Stockhausen’s opus magnum: close to operatic works by Luciano Berio and Mauricio Kagel or to pop productions of works by Philip Glass? Analysing the subject matter and content of Licht, as well as its message and the means of expression employed, it is difficult not to discern the unification, within a single work, of what might appear to be contrasting musical genres and kinds of theatre (mystery play, expressionist drama, happening). It is worth remembering that the composer himself does not employ any specific generic term except for Opernzyklus. He often, however, refers to the forms and genres of theatre, cultivated in many different parts of the world, which have inspired him (e.g. in Malaysia, Japan, Bali, the USA), and he admits to the evolution of his views on faith. Can the substance of Licht be reduced to a common denominator? Can the heptalogy be called ‘sacred’ theatre? Or - on the contrary - an extremely profane, ‘pagan’ avant-garde spectacle?
    Źródło:
    Interdisciplinary Studies in Musicology; 2009, 8; 217-226
    1734-2406
    Pojawia się w:
    Interdisciplinary Studies in Musicology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatro en el teatro y el fenómeno de desdoblamiento del espacio dramático (de la constitución del modelo espacial áureo a los intentos de destrucción del modelo espacial convencional en el drama español de los siglos XX y XXI)
    Autorzy:
    Aszyk, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186478.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    teatro en el teatro
    espacio dramático
    espacio escénico
    teatro español
    the play within the play
    dramatic space
    stage space
    Spanish theatre
    Opis:
    El estudio se centra en las manifestaciones de la forma del teatro en el teatro, una forma muy recurrente en el drama español desde la época áurea hasta el siglo XXI. Se examinan aquí una selección de obras en cuya estructura se han insertado representaciones teatrales ficticias y se plantea la cuestión de la relación entre el espacio dramático y el espacio escénico al crearse en el drama un espacio escénico ficticio. Con este propósito se someten a análisismás detallado, aparte de algunas piezas más recientes, Lo fingido verdadero y Comedia sin título, considerando la originalidad de los modelos espaciales elaborados por sus autores, Lope de Vega y Federico García Lorca, respectivamente.
    Źródło:
    Itinerarios; 2017, 26; 75-95
    1507-7241
    Pojawia się w:
    Itinerarios
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From painted decoration to the screen. The turn in stage illusion in the late 20th and early 21st century
    Od malowanej dekoracji do ekranu. Zwrot w iluzji scenicznej na przełomie XX I XXI wieku
    Autorzy:
    Raszewska, Magdalena
    Łarionow, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593806.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    disillusion
    illusion
    projection
    screen
    space in the theatre
    stage design
    theater
    turn
    deziluzja
    ekran
    iluzja
    projekcja
    przestrzeń teatralna
    scenografia
    teatr
    zwrot
    Opis:
    The painted decoration discovered in the Renaissance dominated the European stage for almost 300 years. In the second half of the nineteenth century, the so-called Great Reforms theater challenged this tradition, but it has survived in various guises until the present day. Today we perceive this form as anachronistic, as a quote from the past or an awkwardness of the set designer. Changing the perception of reality on the screen has also led to a change in the treatment of illusion and stage space. The screen has become not only an element of decoration, but it also shows or in extreme cases replaces reality. The impact of the new media on theatre today results not only from the introduction of technology, but also from the entrance into theater of artists from the world of the media. The new relationship leads in extreme situations to the denial of the basic definition of theater as an interaction between the creator and the recipient. The purpose of the paper is to show the interrelationships between the actor and the spectator, illusion and disillusionment. It seems that the described change will determine the direction of further development of theater. It remains an open question how the relationships between all of the participants in the interaction will be impacted by the use of screens and other electronic media. Describing and naming the attempts at qualitative change in the structure of the stage is important for the formation of new methodology for analyzing theatrical reality.
    System malowanych dekoracji, wynaleziony w późnym renesansie, zdominował sceny europejskie na 300 lat. Co prawda w II połowie XIX wieku zjawisko tzw. Wielkiej Reformy Teatru zanegowało tę tradycję, jednak przetrwała ona w różnych odsłonach aż po dzień dzisiejszy. Współcześnie mamy zdecydowane poczucie anachronizmu tej formy, wręcz odczuwamy ją jako cytat z przeszłości lub nieporadność scenografa. Zmiana sposobu postrzegania świata z realnego na oglądany za pośrednictwem ekranu spowodowała również zwrot w traktowaniu iluzji i przestrzeni scenicznej. Ekran stał się nie tylko nośnikiem dekoracji, ale również realnym elementem świata przedstawiającego lub w skrajnych przypadkach go zastępuje. Zwrot multimedialny dokonuje się dziś nie tylko dzięki obecności techniki, ale również poprzez wejście do teatru twórców ze świata mediów. Nowa zależność w skrajnej sytuacji doprowadza do zanegowania podstawowych definicji spektaklu teatralnego rozumianego jako współobecność twórcy i odbiorcy. Celem naszego tekstu będzie pokazanie zwrotu, jaki zachodzi w relacji aktor/widz, iluzja/deziluzja. Wydaje się, że ta zmiana wyznaczy kierunek dalszego rozwoju teatru. Otwarta pozostanie kwestia, jaką relację interpersonalną pomiędzy wszystkimi uczestnikami widowiska wytworzą ekrany czy inne media elektroniczne. Opisanie i próba nazwania przemiany jakościowej w strukturze dzieła scenicznego jest istotna dla kształtowania się nowych metodologii analizy rzeczywistości teatralnej.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 291-307
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Stage Names of Polish Interwar Artists
    Autorzy:
    Walkowiak, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928203.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-10
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
    Tematy:
    polskie nazwy sceniczne
    polskie pseudonimy artystyczne
    okres między wojenny
    aktorzy filmowi
    aktorzy teatralni
    Polish stage names
    Polish artistic pseudonyms
    interwar period
    film actors
    theatre actors
    Opis:
    Many performing artists in the interwar period in Poland assumed stage names, which were considered a tool of promoting one’s image, but also served other functions, such as the concealment of identity. Over two hundred such pseudonyms — together with the respective artists’ birth names — have been collected and analysed in the article. Approximately in the case of half of them was the original given name retained, and only the surname underwent a change. The comparison of the assumed names with the real ones shows that many names were shortened, and/or made to sound foreign or exotic. Minority surnames — Jewish/German, Russian, Ukrainian — were frequently made to sound Polish, while the Polish ones were foreignised (to make them look English, Italian, French) or vaguely exoticised.
    Źródło:
    Onomastica; 2018, 62; 225-241
    0078-4648
    Pojawia się w:
    Onomastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jouer à la scène et à la bourse : L’agioteur dans La Bourse de François Ponsard
    Stock Exchange in Ponsard’s La Bourse: Taking Risk and Playing Money on Stage
    Autorzy:
    Fix, Florence
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806668.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    komedia obyczajowa; pieniądze i teatr; wirtualne pieniądze; Giełda i kryzys finansowy w teatrze XIX wieku
    comedy of manners; money on stage; virtual money; stock exchange and financial crisis in 19th century theatre
    Opis:
    Giełda i zarabianie pieniędzy na scenie: Agentator w La Bourse François Ponsarda Około 1850 r. francuska gospodarka przeżywała kryzys finansowy. W teatrze pojawia się wówczas bohater, agioteur, który zapewnia sukces wielu komedii. Słowo wydaje się nowe, ale typ teatralny nie: dziedziczy on wiele cech komedii obyczajowej, a także aksjologię melodramatu. Na kanwie zapomnianej sztuki La Bourse François Ponsarda (1856) proponujemy analizę tego moralno-finansowy odczytu inwestycji finansowej jako utratę wartości i grę losową. Jouer à la scène et à la bourse : L’agioteur dans La Bourse de François Ponsard Autour de 1850, l’économie française connaît une crise financière. Apparaît alors au théâtre un personnage, l’agioteur, qui assure le succès de nombreuses comédies. Le mot semble nouveau, pourtant le type théâtral ne l’est pas : il hérite de nombreux traits de la comédie de mœurs et de la comédie de caractères, ainsi que de l’axiologie du mélodrame. Autour d’une pièce aujourd’hui oubliée, La Bourse (1856) de Ponsard, on propose d’analyser cette lecture moralisatrice de l’investissement financier comme perte de valeur et jeu de hasard.
    The 1850 financial crisis of the French economy woke the curiosity for investors who took risks at the newly opened Bourse, the Paris stock exchange. It provided the Parisian stage with a new character, the “agioteur” or “boursicoteur”, and with it many successful comedies. The term might be new, but the typology is not: the role is clearly linked to the comedy of manners and the morality of the melodrama. As can be seen in the 1856 comedy La Bourse by Ponsard, financial investments are condemned as a loss of value and games of chance.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5; 23-35
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr miejski we Lwowie i jego dyrektor w sezonie 1918-1919
    The Town Theatre in Lvov and His Director in the Season of 1918-1919
    Autorzy:
    Greszczuk, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944037.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Sezon 1918/1919 w miejskim teatrze we Lwowie
    dyrekcja Romana Żelazowskiego
    kierownik sceny artystyczno-malarskiej Andrzej Pronaszko
    1918/1919 season in the town theatre in Lvov
    Roman Żelazowski's management
    Andrzej Pronaszko as head of artistic-painting stage
    Opis:
    The beginning of the twentieth century augured considerable changes in the capital of Galicia, both economic and cultural. The fact that Poland regained independence and difficult war months were for Lvov an enormous test that had led to the city's fall. In the critical season 1918/1919, the City board entrusted the town theatre after the famous Ludwik Heller to the actor Roman Żelazowski. The months of struggles for the town became an exceptional experience for the management and actors. The repertoire included above all patriotic moods, the relationships between the repertoire, critics, and the public. The dramatic struggles notwithstanding, the traditional values of the Lvov stage remained unmoved in the majority of the Polish dramatic works. From the materials that are available emerges a picture of plays that represent Żelazowski's enduring team.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 1; 55-76
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Драматургія Лесі Українки на сцені українських театрів за 20 років незалежності держави (за матеріалами театральної преси)
    Lesya Ukrainka’s Dramas on the Scenes of Ukrainian Theatres in the Past Two Decades of Ukrainian Independence (as Reported by the Theatrical Press)
    Dramatopisarstwo Łesi Ukrainki na scenie ukraińskich teatrów w ciągu 20 lat niepodległości państwa (według prasy teatralnej)
    Autorzy:
    Pushak, Lyubomyr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929316.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Teatr koryfeuszy”
    Teatr Młody Łesia Kurbasa
    ukraiński teatr nowoczesny
    „życie sceniczne” utworów dramatycznych Łesi Ukrainki
    dramat neoromantyczny
    niesceniczność utworów dramatycznych Łesi Ukrainki
    nowoczesne podejścia reżyserów ukraińskich
    recenzje spektakli
    festiwale teatralne
    analiza repertuaru
    „Theater coryphaeus”
    The Young Theatre Kurbas
    modern ukrainian theater
    stage of life dramatic works Lesya Ukrainka
    neo-romantic drama
    not staginess dramatic works Lesya Ukrainka
    modern approach ukrainian directors
    reviews of performances
    theater festivals
    analysis of the repertoire
    Opis:
    W niniejszym artykule podejmujemy próbę odpowiedzi na dwa pytania: dlaczego utwory dramatyczne Łesi Ukrainki, należące do najwyższych osiągnięć sztuki dramatopisarskiej, w znikomym stopniu były wystawiane przez ukraińskich reżyserów oraz w jakim stopniu taka sytuacja uległa poprawie w ciągu 20 lat niepodłegłości Ukrainy. W tym celu przejrzeliśmy wszystkie dostępne materiały na stronach internetowych teatrów Ukrainy, publikacje wydania internetowego pisma „Кіно-Театр” z lat 2001-2011 oraz materiały z innej prasy internetowej. Na podstawie analizy zebranych materiałów i informacji doszliśmy do wniosku, że cały szereg współczesnych teatrów ukraińskich nowatorsko podchodzi do wcielenia dramatów Łesi. Jednak nadal najczęściej są wystawiane takie dramaty, jak Pieśń lasu (Лісова пісня) і Kamienny gospodarz (Камінний господар).
    This paper attempts to answer two questions: Why the dramatic legacy of Lesya Ukrainka, which represents the finest example of European drama writing, has rather been infrequently staged by Ukrainian directors? And to what extent this state of affairs has changed for the better throughout the past two decades of the Ukrainian independent state. To answer these questions, the author has researched all the materials available from the web services offered by Ukrainian theatres, in the internet journal „Кіно-Театр” („Cinema-Theatre”) from the years 2001-2011 as well as in other internet publications. The analysis of the materials led the author to the conclusion that a lot of contemporary Ukrainian theatres adopt an innovative approach to Lesya Ukrainka’s dramatic legacy. However, the stage is still dominated by works such as Pieśń lasu (Лісова пісня) [The Song of the Wood] і Kamienny gospodarz (Камінний господар) [The Stone Host].
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 129-147
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-27 z 27

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies