Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theatre performance" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 45
Tytuł:
Divadelné budovy na spiši v 19. storočíDivadelné budovy na spiši v 19. storočí
Theatre buildings in The Spiš region in the 19th century
Autorzy:
Kušnírová, Eva
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485836.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
theater
thether building
Theatre company
performance
The Spiš region that has aroused creation and buildng of theatre
Opis:
Theatre culture in The Spiš region in the 19thcentury has its rich tradition that has aroused creation and construction of some Theatre buildings. In the contribution, we focus on three of them. Theatre buildings in Smolnik, in Levoča and Spišska Nova Ves were always primarily intended to theatre production. Theatre building in Smolnik, built in 1806, was the first in The Spiš region in the 19th centruy, whilst The City Theatre in Levoča was opened not until 1854 and The Spiš Theatre in Spišská Nová Ves even in 1902. Nowadays some of theatre houses continue in their activities, we mean mainly The Spiš Theatre in Spišská Nová Ves and The City Theatre in Levoča, we can take note certain activities also in Kežmarok.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2012, 2(9); 219-228
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy teatrologią a antropologią teatru
Autorzy:
Kowalewicz, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973937.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Eugenio Barba
Wsiewołod Meyerhold
theatre antropology / antropologia teatru
theatrology / teatrologia
theatrical fact / fakt teatralny
montage / montaż
rhythm / rytm
performance / przedstawienie
spectator / widz
Opis:
The author addresses Marco De Marinis’ recent proposal for theatrology. Using the proposal as a point of departure he loosely traces the presence, and often rather the absence, of two important concepts, rhythm and montage, in research analyses. His findings indicate a need for theatrology to draw closer to analyses in the field of theatre anthropology, as understood by Eugenio Barba. One of the possible paths for proceeding requires rethinking the position of the spectator/theatrologist within the theatrical fact and widening the perspective of theatre anthropology.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 5-19
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Интермедијалноста во македонскиот театар
Intermediality in Macedonian theatre
Autorzy:
Петровска-Кузманова, Катерина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635583.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
intermediality
performance
postmodern
ready-made
theatre
drama
folklore
Opis:
In the text  Intermediality in Macedonian theatre, which uses the play  Macedonian bloody wedding  by  Vojdan  Chernodrinski,  directed  by  Ljupco  Gorgievski,  as  an  example,  an attempt  is  made  at  representing  intermediality  in  theatrical  performance.  It  is  achieved through  a  ready-made  technique  in  which  a  significant  role  is  played  by  the  music  group Foltin and their performance. They use various props, which they turn into their instruments. This  leads  to  their  actualization  through  dedication  to  their  essence.  In  this  way,  the  old forms  and  elements  of  the traditional folk  culture  cross  the  bounds  of  time,  reading  the folklore signs in the style of the postmodern scene expressions.
In the text  Intermediality in Macedonian theatre, which uses the play  Macedonian bloody wedding  by  Vojdan  Chernodrinski,  directed  by  Ljupco  Gorgievski,  as  an  example,  an attempt  is  made  at  representing  intermediality  in  theatrical  performance.  It  is  achieved through  a  ready-made  technique  in  which  a  significant  role  is  played  by  the  music  group Foltin and their performance. They use various props, which they turn into their instruments. This  leads  to  their  actualization  through  dedication  to  their  essence.  In  this  way,  the  old forms  and  elements  of  the traditional folk  culture  cross  the  bounds  of  time,  reading  the folklore signs in the style of the postmodern scene expressions. 
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2012, 2
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Тупые, дикие, идиоты” a nowy teatr w Rosji na przełomie XX i XXI wieku
“Tupyje, dikije, idioty” vs. new theatre in Russia since the 1990s
Autorzy:
Osińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446773.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
new theatre in Russia
new theatre
Moscow Conceptualism
“Hudozhestvennyi zhurnal”
‘zaum’
absurd
performance of laughter
Opis:
In the Russian theatre, especially the postmodern one, since the turn of the 80s and 90s we have been able to observe that young theatre creators tend to adopt a defiant derisive attitude – both towards reality and to texts originating from the culture of the past which often constitute the subject matter of their works. A part of phenomena that are mentioned here might be presumably called ‘performances of laughter’ (as opposed to ‘performances of violence’ – this was the way the so-called new Russian drama was named by Mark Lipovetsky and Birgit Beaumers). This kind of artistic gesture was a reaction to the fact that in the former Soviet Union art was regarded as a mission and theatre was treated as a cradle of culture. They also meant a rebellion against authority figures, also the authority of tradition, and on the other hand they were an expression of surrender in the face of challenges brought in by the new social, political and cultural situation. In the article I assume that ‘performance of laughter’ and other theatre forms, whose authors undermined the possibility of rational cognition, simultaneously enhancing such strategies as absurd, eccentricity, chaos, infantilism, showing-off (in Russian „stiob”), originated from the chronologically earlier trend of visual arts, deriving from the Moscow Conceptualism. Therefore, I begin the article presenting the contents of the magazine “Hudozhestvennyi zhurnal” (2000, 26–27) dedicated to art taming the type of consciousness which medicine diagnoses as “idiotism”.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 31-42
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transmedialne „ja” – czyli podmiot performatywny w relacji z kulturą
Transmedial “self”: the performative subject in a relation with culture
Autorzy:
Pieniążek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520798.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
identity
transmedial
narrative
modernism
postmodernism
theatre
performance
Opis:
The author discusses the performative production of identity by the reception of films, theatre and installation art space. The author emphasizes the transgressive way of participation in cyberspace. Modernist, “locating” aesthetics (Racławice Panorama, Wrocław) is shown in contrast to the aesthetics of the performative spectacle of W. Ziemilski’s Prolog (Ochota Theatre, Warsaw 2011). Reception of the Racławice Panorama and the Prolog is presented in the context of postmodern identity construction. Its ontic foundation appears to be the transmedial I arising in the course of daily interaction with culture, both in the reality and the virtual space.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2013, 5, 1; 238-250
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja performatywna jako skuteczny model nauczania
Performative education as an effective teaching model
Autorzy:
Pieniążek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521130.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
education
theatre
performance
humanities
subject
drama
experience
Opis:
The article presents the author’s own teaching method, learner as a cultural actor, used on elective courses devoted to the theatre. It discusses the ways of theatricalization of learning space, shows how to combine knowledge with the ability to self-reflection and performative interpretation texts written by students. The article highlights the role of motivational factors that allow students to be able to create a few-minute performance. In the end, the author shows that performative interpretation can also be applied for other courses, making it an effective way of producing places of "cultural reciprocity", which the M. P. Markowski describes as humanities.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2014, 6, 1 "Edukacja kulturowa. Ujęcie monograficzne"; 106-119
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwrot performatywny w poznańskim teatrze alternatywnym po roku 1989
The Performative turn in the Poznanian independent theatre after 1989
Autorzy:
Grenda, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517953.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
zwrot performatywny
performatyka
estetyka performatywności
teatr alternatywny
performative turn
performance studies
independent theatre
Opis:
Głównym celem artykułu jest opis zwrotu performatywnego na obszarze teatru alternatywnego po roku 1989, przejawiającym się zarówno w twórczości poznańskich artystów, jak i w refleksji teatrologicznej, opisującej nowe zjawiska artystyczne związane z teatrem niezależnym. Pierwsza część artykułu opisuje zwrot performatywny w naukach humanistycznych, druga ukazuje cechy zwrotu performatywnego na postawie konkretnych przykładów projektów i przedsięwzięć poznańskich grup teatralnych, tworzących w Poznaniu po roku 1989
This article deals with issues of performative turn, observable both in humanities and independent theater field. At the beginning, paper analyses performative turn in academic reflection (terms like performance and performance studies), than concentrates on performative turn in artistic performances of theaters groups from Poznań, founded and works after 1989 year (TBP, TSC, TPC, T2XU, TUUR). In their performances, the artists consciously use the distingue components of performative turn.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2014, Performatywność 1(11)/2014; 30-45
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transcultural and Transcorporal Neighbors: Japanese Performance Utopias in Jerzy Grotowski, Eugenio Barba and Phillip B. Zarrilli
Autorzy:
Rafolt, Leo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508846.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
transculturalism
interculturalism
theatre anthropology
cross-cultural performance and theatre practice
Asian martial arts
Opis:
Transcultural and Transcorporal Neighbors: Japanese Performance Utopias in  Jerzy Grotowski, Eugenio Barba and Phillip B. ZarrilliThis paper is mainly focused on the concept of transcultural bodily knowledge elaborated by Eugenio Barba and Nicola Savarese in their concept of theatre anthropology. Their research on pre-existent and pre-expressive values of the human movement, especially considering Asian theatre and performative practices, will be reexamined in the context of over-imposed interculturalism in Humanities and Social Studies. The focus will be thus put on the modifications of the bodily knowledge in this sense (Yuasa), as well as on the (re)appropriations of the Asian philosophical/theoretical embodiment schemes in the Western thought, not only from the standpoint of performative research made by Eugenio Barba and Phillip B. Zarrilli, but also from the standpoint of Shusterman’s pragmatic reinterpretations of Merleau-Ponty’s legacy, Schechner/Turner’s anthropology of human performativity, etc. In this context, the key idea of unique transcultural background of the human kinesis, employed mainly by Barba, will be put in an overall context of contemporary (trans)cultural utopism. The key element for interpretation will thus be an overall context of Asian martial arts practice, especially the significance of ‘iemoto principle’ (hereditary bodily technique) for the establishment of Grotowski’s, Barba’s and Zarrilli’s psychology and physiology of performance tactics. Transkulturowi i transcieleśni sąsiedzi: japońskie utopie performatywne u Jerzego Grotowskiego, Eugenia Barby i Philipa B. ZarrilliegoArtykuł skupia się głównie na pojęciu transkulturowej wiedzy cielesności, wypracowanym przez Eugenia Barbę i Nicolę Savaresego w ich ujęciu antropologii widowiska. Ich badania nad uprzednimi i przedekspresywnymi wartościami ruchu ludzkiego, zwłaszcza w kontekście teatru azjatyckiego i praktyk performatywnych, zostają wpisane w kontekst nadreprezentowanego w humanistyce i naukach społecznych interkulturalizmu. Uwaga autora skupia się na zmianach w wiedzy cielesnej w tym kierunku (Yuasa), jak też recepcji azjatyckich filozoficznych/teoretycznych schematów wcielania w myśli Zachodu, nie tylko z punktu widzenia badań performatywnych Barby i Zarrilliego, lecz również w Shustermanowych pragmatycznych reinterpretacjach myśli antropologii performatywności Merleau-Pontiego, Schechnera i Turnera itd. W tym kontekście kluczowa idea jednego transkulturowego podłoża ludzkiej kinesis, wykorzystywana głównie przez Barbę, jest wpisana w nowy kontekst współczesnego (trans)kulturowego utopizmu. Zasadniczym elementem interpretacji stają się azjatyckie sztuki walki, zwłaszcza znaczenie zadasy iemoto (dziedzicznej techniki cielesności) w ustanowieniu psychologii i fizjologii taktyk performatywnych u Grotowskiego, Barby i Zarrilliego.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2015, 4
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowe rejestracje teatru - opis i problematyzacje zjawiska
Film Recordings of Theater – Description and Problematisations
Autorzy:
DOMALEWSKI, ADAM
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921095.pdf
Data publikacji:
2016-10-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
film recordings of theatre
TV theatre
performance
theatre in Poland
film production
Opis:
The paper attempts to distinguish film recordings of theater from the TV theater genre. The decisive criterion for this distinction proposed by the author is the chronology of the production process - film recordings of theater performances provide a record of pre-existing theater performances, whereas TV theatre includes all theatre-like productions created for the small screen and which do not have their own stage ‘odginali In each of these cases there are different tasks and difficulties facing producers and executors. The next part of the article focuses on film recordings of theater: the reasons for which they are made (documentation, dissemination, promotion) and the differences between their types. Referring to the work of Jacek Wachowski, the author also presents a brief discussion about the possibilities and consequences of technical mediation of any performances, not only theatrical shows. The article concludes with an attempt to define the status of the film recording of a performance in relation to its original theatrical nature (the “residuum of the theater”).
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 18, 27; 332-338
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki «The Routledge Companion to Puppetry and Material Performance»
A Review of «The Routledge Companion to Puppetry and Material Performance»
Autorzy:
Jurkowski, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519904.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr lalkowy
lalkarstwo
perfomans materialny
puppet theatre
puppetry
material performance
Opis:
Recenzja omawia The Routledge Companion to Puppetry and Material Performance jako wartościową publikację na temat teatru lalek, a także wybór referatów wygłoszonych podczas Puppetry and Postdramatic Performance International Conference on Performing Objects in the 21 Century, która odbyła się na Uniwersytecie Connecticut w kwietniu 2011 roku. Książka została zredagowana przez Johna Bella (Ballard Institute Museum of Puppetry), Claudię Orenstein (Hunter College) oraz Dossię N. Posner (Northwestern University). Tom zawiera teksty dwudziestu ośmiu autorów podzielone na trzy części: 1. Teoria i praktyka, 2. Nowe dialogi z historią i tradycją, 3. Współczesne badania i hybrydyzacje. Redaktorzy deklarują, że prezentuje ona w większości prace anglojęzycznych badaczy, którzy przyglądają się lalce i materialnemu performansowi z perspektywy filozofii, historii i teatru. Książka charakteryzuje się nie tylko zróżnicowaną tematyką, ale także różnorodnością metodologiczną. Jest dowodem na to, że współczesny teatr lalek i materialny performans przyciągają wybitnych badaczy i intelektualistów, którzy zręcznie posługują się metodami wypracowanymi przez współczesną psychologię, filozofię, antropologię i teatrologię.
This review presents The Routledge Companion to Puppetry and Material Performance as a valuable publication on puppet theatre, and a selection of papers delivered at the Puppetry and Postdramatic Performance International Conference on Performing Objects in the 21 Century held at the University of Connecticut in April 2011. The book is edited by John Bell, Director of the Ballard Institute Museum of Puppetry, Claudia Orenstein, Associate Professor of the Hunter College Theatre Department, and Dossia N. Posner, theatre studies professor at Northwestern University. The volume contains texts by twenty-eight authors divided into three parts: 1. Theory and Practice, 2. New Dialogues with History and Tradition, 3. Contemporary Investigations and Hybridizations. The editors declare that it presents for the most part work of English-language scholars who look at the puppet and material performance from the viewpoints of philosophy, history and theatre. The book stands out not only because of the varied subject matter but also because of its methodological diversity. It is proof that contemporary puppet theatre and material performance attract outstanding researchers and intellectuals who deftly apply methods developed by contemporary psychology, philosophy, anthropology and theatre studies.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 318-331
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr więzienny jako niekonwencjonalna forma resocjalizacji
Theatre prison as an unconventional form of resocialization
Autorzy:
Szymura, Adam
Szymik, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1926022.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
Areszt Śledczy w Gliwicach
teatr więzienny
przedstawienie
resocjalizacja
Detention Centre in Gliwice
prison theatre
performance
resocialization
Opis:
Artykuł ma na celu przybliżenie działalności teatru więziennego w Areszcie Śledczym w Gliwicach i jego oddziaływania na osadzonych jako jednego z elementów procesu resocjalizacyjnego. Przytoczone zostały autentyczne wypowiedzi wychowawcy, a zarazem reżysera przedstawienia oraz relacje uczestników – „aktorów” uczestniczących w próbach i sztuce, odgrywających role według ustalonego scenariusza (stąd też cytacje w 1. os. lp.). W końcowej partii artykułu znalazły się informacje dotyczące premiery przedstawienia autorstwa ppor. Adama Szymury pt. „Zakonnicy i wariaci”, będącego zwieńczeniem jego kilkumiesięcznej pracy z więziennym zespołem teatralnym.
The aim of the article is to bring closer the activity of prison theatre in The Detention Centre in Gliwice and its impact on prisoners as one of the elements of the resocialization process. The original statement of the educator and the performance director was quoted, as well as the participants’ reports – “actors” participating in rehearsals and the performance, playing their roles according to the set script (therefore included citations in 1st person singular). At the end of the article there is information connected with 2LT Adam Szymura’s performance premiere entitled “Zakonnicy i wariaci”, which is the culmination of his several-month work with the prison theatre team.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2016, 2; 141-150
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hauntology, Performance and Remix: Paradise // Now?
Autorzy:
Lorek-Jezinska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632456.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
hauntology
performance
technology
remix
the Living Theatre
Komuna Warszawa.
Opis:
Drawing upon concepts of hauntology and spectrality and their applications in performance and media theory, the article investigates the relation between live performance, performative memory and technology in Komuna Warszawa’s project Paradise Now? RE//MIX Living Theatre. Premiered in 2013 as the 31st part of the remix sequence bringing together the past works of international experimental artists and theatres and present-day Polish performers and dancers, Paradise Now remix offers a critical and self-referential commentary on what is left after the demise of political theatre and the utopian dream of paradise. My main argument focuses on the technological processes by which Komuna Warszawa spectralizes both the memory of the Living Theatre’s Paradise Now and its own performance through re-mediating, digitizing and remixing fragmentary images and scenes. Their ultimate effect is a melancholic sense of disappearance, impossibility and technologically produced vacuum.
Źródło:
Avant; 2017, 8, 2
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meyerhold Bound: Montažstrojs “Vatrotehna (2.0)” and the Barbaric Discipline of the Machine
Autorzy:
Rafolt, Leo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508848.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Montažstroj
re-performability
physical theatre
avant-garde theatre
radical performance
Opis:
Meyerhold bBound: Montažstroj's Vatrotehna (2.0) and the Barbaric Discipline of the MachineThe paper deals with Montažstroj’s two versions of Vatrotehna performance, inspired by Aeschylus’ Prometheus Bound and Meyerhold’s tragic execution. Context of both performances is analyzed, especially in the light of re-performability in post-sociorealist and neo-capitalist conditions. Montažstroj’s performances are, hence, seen as radical in situ performance praxis, community oriented, and deeply rooted in traditions of avant-garde theatre. Therefore, questions like iterability, social proxemics and political engagement of the performance arise as most important. Aeschylus’ plot intertekst and Meyerhold’s performative intertext thus function as a platform for re-examining and re-performing in a rigid, utmost barbaric biomechanical mode, furthermore – in totally mediatized and mechanicocentric society. Skok Meyerholda: Vatrotehna (2.0) grupy Montažstroj i barbarzyńska dyscyplina maszynyArtykuł analizuje dwie wersje widowiska Vatrotehna, inspirowanego Prometeuszem skowanym Ajschylosa i tragicznością interpretacji Meyerholda w wykonaniu grupy Montažstroj. Przedstawiony został kontekst obu wykonań, a zwłaszcza perspektywa re-performatywności w warunkach postsocrealistycznych i neokapitalistycznych. Wykonania Montažstroju uznane są za radykalną in situ performatywną praxis, zorientowaną na wspólnotę i głęboko zakorzenioną w tradycjach teatralnej awangardy. W związku z tym kluczowe okazały się takie kwestie jak iteratywność, proksemika społeczna i polityczne zaangażowanie widowiska. Fabularny intertekst Ajschylosa i performatywny intertekst Meyerholda stają się platformą ponownego zbadania i ponownego wykonania w surowym, niemal barbarzyńskim trybie biomechaniki, co więcej – w totalnie zmediatyzowanym i maszynocentrycznym społeczeństwie.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2017, 6
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preperformatywne cienie i ślady antropologii. O pograniczu nauk społecznych i teatru
Pre-performative Shadows and Traces of Anthropology. On the Borderline between Social Sciences and Theater
Autorzy:
Kozłowski, Marcin Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096378.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
anthropology
ritual
theatre
cultural performance
social drama
antropologia
rytuał
teatr
widowisko kulturowe
dramat społeczny
Opis:
Many anthropologists have their share in precursory ideas important for the development of Performance Studies. This article aims to present three main categories of anthropological contribution to the abovementioned field: debate, practice, and concepts. Although the meeting between Theatre and Anthropology in terms of a theory was late, the first signs of their collision can be found in ancient philosophy and literature topos Theatrum Mundi. In early Anthropology, we have the analysis of religion which takes into account relation between ritual and theatre. This analysis started a long debate and contributed to the theoretical basis of Performance Studies. In terms of research methods, both fields discussed prefer to rely on experience gained through fieldwork (Anthropology) and participation in the creative process (Performance Studies). This type of approach refers us to the participant observation, in which the scholar in his physical and mental self is forced to play various “roles”. Apart from its key role in the debate and equally important contribution to research practice Anthropology has a significant share in creating a theoretical basis of Performance Studies. The two most important concepts here are a cultural spectacle and social drama. The expression pre-performative used in this paper aims at emphasizing that the history and ubiquity of the performative aspect of cultural and social activities are vast and performative actions existed long before they started to be part of anthropological analyzes or became a ground on which new branch of social science started to grow.
Wśród prekursorskich myśli istotnych dla studiów performatywnych znajduje się dorobek wielu antropologów. Centralnym celem tego artykułu jest zaprezentowanie trzech głównych kategorii antropologicznego wkładu do tej dziedziny. Przedstawieniu kolejno podlegać będą: debata, praktyka i koncepcje. Chociaż spotkanie między teatrem a antropologią w wymiarze teoretycznym było późne, to pierwsza refleksja o takim charakterze wiązana być może z pojawieniem się toposu teatrum mundi w starożytnej filozofii i literaturze. Wczesna antropologia podjęła się analiz religii, uwzględniając kwestię relacji rytuału i teatru, co rozpoczęło jedną z najdłuższych debat, stanowiącą teoretyczne podłoże studiów performatywnych. Obie dziedziny preferują w swojej metodzie doświadczenie, pochodzące z badań terenowych lub partycypacji w procesie twórczym. Takie ujęcie odsyła nas do obserwacji uczestniczącej, w której to etnograf w swej cielesno-intelektualnej rozciągłości zmuszony jest do odgrywania różnych „ról’’. Antropologia, co oczywiste, oprócz kluczowej debaty i nie mniej ważnej praktyki badawczej odznacza się istotnym teoretycznym wkładem do studiów performatywnych, który omówiony zostanie na podstawie dwóch koncepcji: widowiska kulturowego i dramatu społecznego. W tym sensie wyrażenie pre-performatywny nie usiłuje zaprzeczyć odwieczności i wszechobecności performatywnego aspektu kulturowo-społecznych działań, a raczej wskazuje na czas, w którym – po pierwsze – nie stanowił on sformułowanego i wyjściowego elementu dla podejmowanych analiz antropologicznych i – po drugie – nie przyczynił się do powołania odpowiednich katedr.
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2017, 5, 2; 7-28
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imperium teatralne Maxa Reinhardta
Max Reinhardt’s Theatre Empire
Autorzy:
Leyko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36132187.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia teatru
Max Reinhardt
estetyka teatralna
inscenizacja
produkcja teatralna
theatre history
theatre studies
theatre aesthetic
stage performance
theatrical production and management
Opis:
Max Reinhardt – reżyser, który w sposób istotny kształtował styl i konwencje teatru europejskiego w XX wieku – stworzył także nowoczesny model teatru jako przedsiębiorstwa; prowadził jednocześnie kilka scen, a rozmach, z jakim kierował swoim imperium teatralnym, sprawił, że w środowisku niemieckojęzycznym bywał nazywany „der Theatrarch”. Działalność Reinhardta jako dyrektora teatrów berlińskich – Deutsches Theater, Kammerspiele i Grosses Schauspielhaus – została przedstawiona na tle systemu organizacji teatrów niemieckich, jaki obowiązywał od roku 1869 po wprowadzeniu „Gewerbefreiheit”, czyli prawa o wolności zarobkowania, na mocy którego działalność teatralna została potraktowana na równi z innymi przedsiębiorstwami gospodarczymi i handlowymi. System ten „zepsuł” w pewnym sensie teatr, którego misją było dotychczas powszechne podnoszenie kultury społeczeństwa niemieckiego i sankcjonował dynamiczny przyrost scen jako miejsca popularnej rozrywki. W obliczu silnej konkurencji Reinhardtowi udało się nie tylko prowadzić kilka teatrów na wysokim poziomie artystycznym, a mimo to przynoszących poważne zyski finansowe.
Max Reinhardt, a director who had an enormous influence on the style and convention of European theatre in the 20th century, can also be credited with creating a modern model of theatre enterprise; he ran several theatres at the same time, and the gusto with which he ruled his theatre empire earned him the name of der Theatrarch in the German-speaking community. Reinhardt’s actions as manager of Berlin theatres—the Deutshes Theater, the Kammerspiele, and the Grosses Schauspielhaus—is presented against the backdrop of the German theatre management system that had been in place since 1896, when Gewerbefreiheit, the freedom of trade law that made theatre enterprise no different from any other commercial endeavour came into effect. In a sense, the law spoiled the theatre whose mission had hitherto been to raise the culture of German society, and as a result, the number of theatres offering popular entertainment increased dramatically. Faced with strong competition, Reinhardt was nevertheless able to run several theatres without lowering high artistic standards and still turn a profit.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 45-58
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 45

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies