Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theatre performance" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 45
Tytuł:
Scena prawdy dyskursywnej i postprawdy. „Fakty autentyczne” i fakty medialne we współczesnym teatrze polskim
Stage of discursive truth and post-truth. Reality, authenticity and media facts in contemporary Polish theatre
Autorzy:
Dobrowolski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039676.pdf
Data publikacji:
2019-04-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
theatre
drama
performance
mass media
truth
post-truth
experience
Opis:
Theatre practitioners’ statements relating to the notion of truth lead to the category of post-truth. Stage of discursive truth and post-truth article discusses theatre practice of engaging feelings, impressions and emotions to take precedence over interpretations, assessments and descriptions of facts. The article critically approaches using of media discourses in theatre in order to produce the imitation of truth. The author refers to Agnieszka Jakimiak’s and Weronika Szczawińska’s play Wojny, których nie przeżyłam [Wars I have not experienced] and other selected recent Polish plays and performances. The thesis connects the media-shaped image of Polish theatre art institution seen as an area of provocation with an experience of a viewer and an ontological status of an actor. This allows drawing a conclusion that theatre uses the category of truth instrumentally, as one of its repertoire’s tools to provoke emotional reactions in the audience. Theatre performances allow one to explore the world, but also to co-create it. The theatre is a performative and cognitive sieve provoking and shaping experience that affects reality.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2018, 30; 167-186
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowe rejestracje teatru - opis i problematyzacje zjawiska
Film Recordings of Theater – Description and Problematisations
Autorzy:
DOMALEWSKI, ADAM
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921095.pdf
Data publikacji:
2016-10-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
film recordings of theatre
TV theatre
performance
theatre in Poland
film production
Opis:
The paper attempts to distinguish film recordings of theater from the TV theater genre. The decisive criterion for this distinction proposed by the author is the chronology of the production process - film recordings of theater performances provide a record of pre-existing theater performances, whereas TV theatre includes all theatre-like productions created for the small screen and which do not have their own stage ‘odginali In each of these cases there are different tasks and difficulties facing producers and executors. The next part of the article focuses on film recordings of theater: the reasons for which they are made (documentation, dissemination, promotion) and the differences between their types. Referring to the work of Jacek Wachowski, the author also presents a brief discussion about the possibilities and consequences of technical mediation of any performances, not only theatrical shows. The article concludes with an attempt to define the status of the film recording of a performance in relation to its original theatrical nature (the “residuum of the theater”).
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 18, 27; 332-338
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dramaturgy of "Hamlet"(s) in Czech Theatre between 2000 and 2023
Autorzy:
Drozd, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39774946.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Hamlet
dramaturgy
directing
post-modern theatre
performance analysis
Czech theatre
Opis:
The paper focuses on five Czech productions of Hamlet that attracted the most critical and public attention between 2000 and 2023. Namely, the productions directed by Miroslav Krobot (2006), Jan Mikulášek (2009), Daniela Špinar (2013), Michal Dočekal (2021) and finally the most recent version by Jakub Čermák (2022). All five performances could be seen as contemporary reinterpretations of a classical text using a (post-)modern stylistic approach, as examples of post-millennium Hamlets. The paper discusses dramaturgical choices (such as the conceptualisation of the ghost, the mousetrap scene, or the character of Fortinbras) in order to identify and analyse possibilities for interpreting Hamlet as a political drama in the context of Czech performance tradition and the current political situation. The results show that performances generally present variations of Hamlet as a family drama, foregrounding different issues of memory and body, while the political reading is obsolete.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2023, 28, 43; 177-192
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy mistrzowie teatru w Chinach
Polish Masters of Theatre in China
Autorzy:
Duda, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686849.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
teatr
performatyka
Chiny
Polska
Krystian Lupa
Jerzy Grotowski
mistrz
theatre
performance studies
China
Polska
masters
Opis:
The aim of this article is to present aspects of a theatrical co-operation between Poland and China, in particular the reception in the Middle Kingdom of characters such as Jerzy Grotowski and Krystian Lupa.  
Celem artykułu jest prezentacja wybranych aspektów współpracy teatralnej pomiędzy Polską a Chinami, w szczególności zaś recepcja w Kraju Środka postaci takich jak Jerzy Grotowski i Krystian Lupa.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2019, 8, 1; 324-328
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Whose Authority May I Ask? Polish, English, German, Shakespearean or Directorial? On the Boundaries Between Ethnicity, Nationality, Religion and Theatricality in Jan Klata’s Shakespearean Productions
Autorzy:
Fabiszak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648047.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
authority
authorship
performance
post-dramatic theatre
Shakespeare productions in Poland
Jan Klata
Opis:
Jan Klata is a director who has been labelled a provocateur and who is considered to hold nothing cultural or national sacred. From the beginning of his artistic career he is said to have challenged authorities: theatrical, ethnic, national, etc. by debunking and questioning prevailing heroic myths and forms. Today, imperceptibly yet steadily, Klata himself becomes an authority and his theatrical productions gradually become classics in the eyes of the new generations of theatre directors and audiences, at the same time inciting and inevitably inviting cultural rebellion ... The article examines Klata’s treatment of theatrical and national authority in his Shakespeare productions, on the one hand, and the image of the director as an authority on the other. All in the light of the theoretical model on authority in theatre, especially in Shakespeare productions, developed by W.B. Worthen.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2018, 17, 32; 51-60
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomenologia i performatyka gestu w tańcu współczesnym
The phenomenological and performative aspects of modern and postmodern dance
Autorzy:
Fazan, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039857.pdf
Data publikacji:
2019-01-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
phenomenology of art
theory of performance
dance
theatre
M. Merleau-Ponty
E. Fischer-Lichte
M. Sheets-Johnstone
Opis:
The paper covers the problem of gestural expression and the role of the body in the aesthetic experience analysed in the Maurice Merleau-Ponty’s phenomenology of art and Erika Fischer-Lichte’s theory of performance. The author compiles these theorists’ conclusions and contextualizes them in the field of modern and postmodern dance. The ultimate goal is to analyse the artists’ statements in the context of formulated conclusions and syntheses. In summary, the author draws attention to current aesthetic research on dance and pinpoints the benefits of philosophical  phenomenological) interest in the modern and postmodern dance.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2018, 29; 215-234
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysław Hasior: od rzeźby do performansu
Władysław Hasior: from Sculpture to Performance
Autorzy:
Figzał-Janikowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830700.pdf
Data publikacji:
2021-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Władysław Hasior
visual arts performance
ephemeral action
stage design
theatre of the elements
Opis:
The aim of this article is to draw attention to the theatrical and performative aspect of visual works by Władysław Hasior. The Zakopane artist is presented not only as an acknowledged sculptor, creator of assemblages and banners, but above all, as a performer, stage designer, director of a peculiar “theatre of the elements”, and the author of open-air shows with complex dramaturgy and precisely defined course. The author of the article attempts to indicate the sources of Hasior’s theatrical interests and their development. The issue of theatricality is examined in relation to the way in which the artist’s works are displayed, and to his scenographic projects or his own artistic performances. These activities reveal the Hasior’s fascination with theatrical means of expression and the idea of a collective gathering of ceremonial nature. The ephemerality of the Hasior’s open-air shows means that they have been the area least explored by researchers to date.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 165; 53-80
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemiany teatru w dramacie. Kilka uwag o teatralnej koncepcji dramatu jako metodzie
Theatre Transformations in Drama: Some Remarks on Theatrical Concept of Drama as a Method
Autorzy:
Gracla, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807343.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przemiany teatru
teatralna koncepcja dramatu
Wielka Reforma Teatru
konstrukcja przestrzeni
spektakl
theatre transformations
theatrical concept of drama
the Great Theatre Reform
space construction
performance
Opis:
Teatralna koncepcja dramatu, jak twierdzą badacze, jest nierozerwalnie związana ze zjawiskiem Wielkiej Reformy Teatru. Podkreśla to pierwotną zależność obydwu dziedzin sztuki i owej więzi odrodzenie. W prezentowanym szkicu ośrodkiem zainteresowania stały się wybrane dramaty powstające w pierwszym trzydziestoleciu XX wieku i teorie zmierzające ku odnowie oblicza sceny, których autorami byli zarówno Prawodawcy Reformy: Craig, Appia i Fuchs, jak i ich spadkobiercy: Jessner, Reinhardt. Prześledzenie struktury dramatu ujawnia zaskakujące zbieżności z tymi teoriami. Ich jednak odkrycie, co należy podkreślić, staje się możliwe wyłącznie dzięki takiemu rozumieniu dzieła dramatycznego, które eksponuje istniejącą w nim wizję teatralną i jego teatralne przeznaczenie. Dlatego też wykorzystanie właśnie tej teorii pozwala na lepsze zrozumienie dramaturgii, odkrycie związków ze współczesnym jej teatrem i nierzadko również prześledzenie zmian zachodzących w samym teatrze, jako że nierzadko właśnie w dziele dramatycznym postulat reformowania teatru przetrwał próbę czasu.
Theatrical concept of drama, as it is assumed by researchers, is inseparably connected with the Great Theatre Reform. It emphasises its primary dependence of both areas of art and the renaissance of this bond. The presented sketch focuses on selected plays written in the first three decades of 20th century and theories aiming at the revival of stage vision suggested by authors were both the Reform creators Braig, Appia and Fuchs, as well as their followers Jessner and Reinhardt. The analysis of the play structure reveals striking similarities with these theories. However, what must be emphasised, their discovery becomes possible only if the work of drama exhibits a theatrical vision involved in it and its theatrical purpose. Therefore, the use of this specific theory allows for better understanding of drama, discovering its connections with its contemporary and frequently following changes happening in the theatre because it is in the work of drama where frequently the postulate of reforming the theatre stood the test of time.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 1; 89-100
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwrot performatywny w poznańskim teatrze alternatywnym po roku 1989
The Performative turn in the Poznanian independent theatre after 1989
Autorzy:
Grenda, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517953.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
zwrot performatywny
performatyka
estetyka performatywności
teatr alternatywny
performative turn
performance studies
independent theatre
Opis:
Głównym celem artykułu jest opis zwrotu performatywnego na obszarze teatru alternatywnego po roku 1989, przejawiającym się zarówno w twórczości poznańskich artystów, jak i w refleksji teatrologicznej, opisującej nowe zjawiska artystyczne związane z teatrem niezależnym. Pierwsza część artykułu opisuje zwrot performatywny w naukach humanistycznych, druga ukazuje cechy zwrotu performatywnego na postawie konkretnych przykładów projektów i przedsięwzięć poznańskich grup teatralnych, tworzących w Poznaniu po roku 1989
This article deals with issues of performative turn, observable both in humanities and independent theater field. At the beginning, paper analyses performative turn in academic reflection (terms like performance and performance studies), than concentrates on performative turn in artistic performances of theaters groups from Poznań, founded and works after 1989 year (TBP, TSC, TPC, T2XU, TUUR). In their performances, the artists consciously use the distingue components of performative turn.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2014, Performatywność 1(11)/2014; 30-45
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki «The Routledge Companion to Puppetry and Material Performance»
A Review of «The Routledge Companion to Puppetry and Material Performance»
Autorzy:
Jurkowski, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519904.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr lalkowy
lalkarstwo
perfomans materialny
puppet theatre
puppetry
material performance
Opis:
Recenzja omawia The Routledge Companion to Puppetry and Material Performance jako wartościową publikację na temat teatru lalek, a także wybór referatów wygłoszonych podczas Puppetry and Postdramatic Performance International Conference on Performing Objects in the 21 Century, która odbyła się na Uniwersytecie Connecticut w kwietniu 2011 roku. Książka została zredagowana przez Johna Bella (Ballard Institute Museum of Puppetry), Claudię Orenstein (Hunter College) oraz Dossię N. Posner (Northwestern University). Tom zawiera teksty dwudziestu ośmiu autorów podzielone na trzy części: 1. Teoria i praktyka, 2. Nowe dialogi z historią i tradycją, 3. Współczesne badania i hybrydyzacje. Redaktorzy deklarują, że prezentuje ona w większości prace anglojęzycznych badaczy, którzy przyglądają się lalce i materialnemu performansowi z perspektywy filozofii, historii i teatru. Książka charakteryzuje się nie tylko zróżnicowaną tematyką, ale także różnorodnością metodologiczną. Jest dowodem na to, że współczesny teatr lalek i materialny performans przyciągają wybitnych badaczy i intelektualistów, którzy zręcznie posługują się metodami wypracowanymi przez współczesną psychologię, filozofię, antropologię i teatrologię.
This review presents The Routledge Companion to Puppetry and Material Performance as a valuable publication on puppet theatre, and a selection of papers delivered at the Puppetry and Postdramatic Performance International Conference on Performing Objects in the 21 Century held at the University of Connecticut in April 2011. The book is edited by John Bell, Director of the Ballard Institute Museum of Puppetry, Claudia Orenstein, Associate Professor of the Hunter College Theatre Department, and Dossia N. Posner, theatre studies professor at Northwestern University. The volume contains texts by twenty-eight authors divided into three parts: 1. Theory and Practice, 2. New Dialogues with History and Tradition, 3. Contemporary Investigations and Hybridizations. The editors declare that it presents for the most part work of English-language scholars who look at the puppet and material performance from the viewpoints of philosophy, history and theatre. The book stands out not only because of the varied subject matter but also because of its methodological diversity. It is proof that contemporary puppet theatre and material performance attract outstanding researchers and intellectuals who deftly apply methods developed by contemporary psychology, philosophy, anthropology and theatre studies.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 318-331
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr przedmiotu i teatr podmiotu. Kulturowe uwarunkowania relacji teatr–performans
Theatre of the Object and Theatre of the Subject: Cultural Determinants of Theatre–Performance Relationship
Autorzy:
Kawalec, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807466.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatr
performans
performatyka
sztuka
kultura
podmiot
działanie
czyn
praca aktora
theatre
performance
art of performance
performance studies
art
culture
subject
acting
work of the actor
Opis:
The distinction between philosophy of the object and of the subject is deeply rooted in our culture. Many consequences, including cultural ones, follow from it. Among them is also a change regarding the ways of how the works of art are made and received and also regarding the criterion of art. One instance of this phenomenon is the so called ‘performative turn’. The distinction between theatre of the object and of the subject (which parallels the philosophical distinction) propounded by the main claim of this paper is intended to facilitate understanding of the essence of the change which accompanied the development of the art of performance. The art of the object is represented, to my mind, by the theater; the art of the subject – by the artistic performance. The criterion, in a manner similar to the case of philosophy, is the conviction (or belief) of the creators (as well as of the audience) of the primacy of the subject over the object, of human ability to create an autonomous reality, of human decisiveness regarding the fact of its existence. The conclusion of the presented investigations concerns the character of theatre: the theatre is in its essence performative, however not in the sense attributed to it by contemporary representatives of performance studies. Rather it is so in the sense of how the very nature of reality determines the relation between the subject and the object, human being and the world.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2010, 1; 147-161
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojciech Klimczyk, Wirus mobilizacji. Taniec a kształtowanie się nowoczesności (1455–1795), Tom 1: Dworskie kroki; Tom 2: Mieszczańskie gesty, Universitas, Kraków 2015.
Autorzy:
Kondrasiuk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36139125.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia teatru
historia tańca
performans teatralny
estetyka teatralna
choreografia
choreografie społeczne
kinesis
theatre history
dance history
theatrical performance
theatrical aesthetics
choreography
social choreographies
Opis:
Wojciech Klimczyk w dziele Wirus mobilizacji prezentuję historię Europy Zachodniej widzianą poprzez przemiany w jej praktykach tanecznych, albo – zgodnie z językiem używanym przez Klimczyka – przegląd kolejnych choreografii społecznych. W dwóch obszernych tomach zaszyto w istocie kilka książek pokrewnych tematycznie: historię choreografii wraz z historią tańców; społeczno-polityczną oraz kulturową historię tańca; historię stanowisk estetycznych w tej dziedzinie; kinetyczne analizy obrazów i dramatów; przegląd stanowisk filozoficznych wykonany z perspektywy definiowania ludzkiej cielesności. Autor bezpośrednio wskazuje też badaczy, którym zawdzięcza ramy teoretyczne. Swoją osobliwą wizję historyczności opiera na foucaultowskiej koncepcji „épistème", za Bourdieu opisuje mechanizmy dystynkcji, „wytwarzające” tańcem hierarchie społeczne, a od Rancière’a przejmuje ponadczasowe pojęcie „postrzegalnego”, przeformułowując je w „poruszalne”. Wszystko to pozwala mu na wyprowadzenie nadrzędnej, generalizującej kategorii kinesis, manifestującej się nie tylko w tańcu artystycznym, ale przede wszystkim – w wielu innych widowiskach kulturowych.
In his work, Wirus mobilizacji, Wojciech Klimczyk presents a history of Western Europe interpreted through the changing dancing practices, or to use Klimczyk’s own vocabulary, an owerview of subsequent social choreographies. The two sizeable volumes contain several books on related topics: a history of choreography including a history of dances; a social and political history of dancing; a history of aesthetic positions with respect to dance; kinetic analyses of paintings and dramas; an overview of philosophical reflexion with an eye to how human body is defined. Klimczyk openly refers to the scholars who have supplied him with the theoretical framework for his endeavour. His curious idea of historicity is based on Foucault’s concept of épistème; following Pierre Bourdieu, he describes the mechanisms of distinction that produce social hierarchies through dance; whereas Rancière has inspired him with the atemporal concept of the perceivable, which Klimczyk uses as an analogy for his own concept of “the movable.” All of it enables him to arrive at a more general, higher-level category of kinesis whose changeable form permeates history and manifests itself not only in artistic dance, but most of all in many other cultural spectacles.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 225-229
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upupianie Henryka, czyli Nekrošius inscenizuje Gombrowicza
Autorzy:
Kopciński, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186750.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Ślub [The Marriage]
Witold Gombrowicz
Eimuntas Nekrošius
theatre performance
‘creative betrayal’
Opis:
The subject of the essay is the staging of Gombrowicz’s Ślub [The Marriage], directed by Eimuntas Nekrošius at the National Theatre in Warsaw, treated as an example of ‘creative betrayal’ of the stage arranger towards the author of the dramatic text. ‘Creative betrayal’ is a perfect metaphor for directorial interpretation, which consists not so much in the stage materialisation of the fictional universe of the drama, as in the translation of the literary work’s meanings into the signs of a theatrical work. Referring to the theory of the spectacle as intersemiotic translation, the author shows how the stage world remains a creative reaction to the dramatic situations and conflicts designed by the playwright, as well as – to put it much more broadly – the image of a man and the shape of reality. According to the author of the essay, such a reaction as a rule contains polemic elements in relation to the playwright’s vision. Nekrošius remains polemical towards Gombrowicz, but his criticism – included in the actions of actors, scenography, costumes, and all directorial solutions – takes on a very deceitful shape. In his interpretation of The Marriage, the Lithuanian director focused on the motif and the problem of betrayal, which seems to be crucial in his worldview, based on psychoanalysis and existentialist philosophy. In this way, the stage arranger’s ‘betrayal’ became only an ironic response to the author’s ‘betrayal’, proving in fact ‘faithfulness’ to the meanings of the The Marriage, which was not noticed by the reviewers of the performance. Recalling the statements of one of them, author makes us aware of the complicated relationship between the author of a dramatic work, its director and the reviewer of the performance. And at the same time – of how typical for the dynamics of cultural life is the conflict between the participants of the artistic and critical dialogue.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2018, 5; 223-239
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy teatrologią a antropologią teatru
Autorzy:
Kowalewicz, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973937.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Eugenio Barba
Wsiewołod Meyerhold
theatre antropology / antropologia teatru
theatrology / teatrologia
theatrical fact / fakt teatralny
montage / montaż
rhythm / rytm
performance / przedstawienie
spectator / widz
Opis:
The author addresses Marco De Marinis’ recent proposal for theatrology. Using the proposal as a point of departure he loosely traces the presence, and often rather the absence, of two important concepts, rhythm and montage, in research analyses. His findings indicate a need for theatrology to draw closer to analyses in the field of theatre anthropology, as understood by Eugenio Barba. One of the possible paths for proceeding requires rethinking the position of the spectator/theatrologist within the theatrical fact and widening the perspective of theatre anthropology.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 5-19
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preperformatywne cienie i ślady antropologii. O pograniczu nauk społecznych i teatru
Pre-performative Shadows and Traces of Anthropology. On the Borderline between Social Sciences and Theater
Autorzy:
Kozłowski, Marcin Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096378.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
anthropology
ritual
theatre
cultural performance
social drama
antropologia
rytuał
teatr
widowisko kulturowe
dramat społeczny
Opis:
Many anthropologists have their share in precursory ideas important for the development of Performance Studies. This article aims to present three main categories of anthropological contribution to the abovementioned field: debate, practice, and concepts. Although the meeting between Theatre and Anthropology in terms of a theory was late, the first signs of their collision can be found in ancient philosophy and literature topos Theatrum Mundi. In early Anthropology, we have the analysis of religion which takes into account relation between ritual and theatre. This analysis started a long debate and contributed to the theoretical basis of Performance Studies. In terms of research methods, both fields discussed prefer to rely on experience gained through fieldwork (Anthropology) and participation in the creative process (Performance Studies). This type of approach refers us to the participant observation, in which the scholar in his physical and mental self is forced to play various “roles”. Apart from its key role in the debate and equally important contribution to research practice Anthropology has a significant share in creating a theoretical basis of Performance Studies. The two most important concepts here are a cultural spectacle and social drama. The expression pre-performative used in this paper aims at emphasizing that the history and ubiquity of the performative aspect of cultural and social activities are vast and performative actions existed long before they started to be part of anthropological analyzes or became a ground on which new branch of social science started to grow.
Wśród prekursorskich myśli istotnych dla studiów performatywnych znajduje się dorobek wielu antropologów. Centralnym celem tego artykułu jest zaprezentowanie trzech głównych kategorii antropologicznego wkładu do tej dziedziny. Przedstawieniu kolejno podlegać będą: debata, praktyka i koncepcje. Chociaż spotkanie między teatrem a antropologią w wymiarze teoretycznym było późne, to pierwsza refleksja o takim charakterze wiązana być może z pojawieniem się toposu teatrum mundi w starożytnej filozofii i literaturze. Wczesna antropologia podjęła się analiz religii, uwzględniając kwestię relacji rytuału i teatru, co rozpoczęło jedną z najdłuższych debat, stanowiącą teoretyczne podłoże studiów performatywnych. Obie dziedziny preferują w swojej metodzie doświadczenie, pochodzące z badań terenowych lub partycypacji w procesie twórczym. Takie ujęcie odsyła nas do obserwacji uczestniczącej, w której to etnograf w swej cielesno-intelektualnej rozciągłości zmuszony jest do odgrywania różnych „ról’’. Antropologia, co oczywiste, oprócz kluczowej debaty i nie mniej ważnej praktyki badawczej odznacza się istotnym teoretycznym wkładem do studiów performatywnych, który omówiony zostanie na podstawie dwóch koncepcji: widowiska kulturowego i dramatu społecznego. W tym sensie wyrażenie pre-performatywny nie usiłuje zaprzeczyć odwieczności i wszechobecności performatywnego aspektu kulturowo-społecznych działań, a raczej wskazuje na czas, w którym – po pierwsze – nie stanowił on sformułowanego i wyjściowego elementu dla podejmowanych analiz antropologicznych i – po drugie – nie przyczynił się do powołania odpowiednich katedr.
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2017, 5, 2; 7-28
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 45

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies