Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theater anthropology" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Poza słowami – Marcela Marceau koncepcja milczenia
    Beyond Words – Marcel Marceau’s Concept of Silence
    Autorzy:
    Krzyżak, Anna
    Michalik, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038711.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    theater anthropology
    mime
    silence
    dialogue
    meeting
    Opis:
    The article deals with the concept of silence developed by Marcel Marceau, one of the founders of contemporary mime. An analysis of the concept of silence is proposed, starting from a broader research, linguistic and philosophical perspective, encompassing the ideas of Martin Heidegger, Maurice Merlau-Ponty, Józef Tischner and Martin Buber, which aims at an interpretation of Marceau’s theatrical concept, which is presented in his work and statements and contains many elements of philosophical anthropology. For Marceau, the human stands in the center, working in a world where words fail. Mime artist and spectator conduct a distinctive dialogue without using words, thus giving rise to reflections and leading to catharsis. Because the scope of the concept is wide, it has been included in the cognitive framework of the anthropology of silence, proving that Marceau’s concept enriches the debate on the anthropology of silence and opens the perspective for further research on his concept of theater.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2020, 33; 85-101
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od analizy dramatu do filozofii teatru: O pracach teatrologicznych Ireny Sławińskiej
    From Drama Analysis to Theater Philosophy: The Theater Scholarship of Irena Sławińska
    Autorzy:
    Kaczmarek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14523875.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    poetic drama
    religious drama
    theater anthropology
    theater philosophy
    dramat poetycki
    dramat religijny
    antropologia teatru
    filozofia teatru
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na przedstawieniu prac teatrologicznych Ireny Sławińskiej (1913–2004), wybitnej humanistki przez ponad pół wieku związanej z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, współtwórczyni polskich badań nad dramatem i teatrem. Omówiono jej badania nad językiem dramatu, dramatem poetyckim i religijnym oraz propozycje metodologiczne dotyczące analizy, antropologii i filozofii dramatu i teatru. Scharakteryzowano rolę Sławińskiej w budowaniu relacji między polską teatrologią a badaniami prowadzonymi na Zachodzie, zwłaszcza w kręgu języka angielskiego i francuskiego. Podkreślono oryginalny wkład uczonej w analizę antropologicznych podstaw wizji teatru odwołującej się do filozofii klasycznej i do chrześcijaństwa.
      This article presents the theater scholarship of Irena Sławińska (1913–2004), an eminent humanist affiliated with the Catholic University of Lublin for more than five decades, co-founder of Polish drama and theater studies. The author discusses Sławińska’s research on the language of drama, poetic and religious drama, as well as her methodological proposals for drama and theater analysis, anthropology, and philosophy. The article also describes the scholar’s role in developing relations between Polish and Western theatre studies, especially with regard to Anglo- and Francophone research, and highlights her original contribution to the analysis of anthropological foundations of the idea of theater that refers to classical philosophy and Christianity.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 3; 99-123
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Finding Kokoro through the Eyes: Butoh in Roberta Carreri’s Work and Pedagogy
    Oczy w poszukiwaniu kokoro: Butoh w twórczości i pedagogice Roberty Carreri
    Autorzy:
    Dragone, Simone
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14521725.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    butoh
    kokoro
    antropologia teatru
    praktyka międzykulturowa
    proces twórczy
    pedagogika teatru
    teatr eurazjatycki
    Butoh
    theater anthropology
    intercultural training
    creative process
    theater pedagogy
    Eurasian theater
    Opis:
    In 1984, Roberta Carreri, Odin Teatret actress since 1974, saw Niwa (The Garden), a Butoh dance performance by Muteki-Sha, and attended a three-day workshop with Natsu Nakajima, direct heir of the Butoh pioneer Tatsumi Hijikata. In 1986, she traveled to Japan to work with Natsu Nakajima and Kazuo Ohno. The meeting with the Asian masters changed her approach to training and the creative process. For her, the most remarkable aspect of this apprenticeship was the work with the eyes. The way the eyes are used in Butoh conditioned Carreri’s training and the creative process of her solo performance Judith (1988). Since those same years, the Italian actress has been developing her own pedagogy. Today, she travels globally leading the workshop Dance of Intentions, which includes “flexing the eyes,” an exercise whereby the actress transmits to trainees how it is possible to shape the quality of scenic presence through the eyes. Drawing on a rich bibliography, Roberta Carreri’s work diaries, unpublished documents, and audiovisual materials kept at the Odin Teatret Archives, this paper aims to analyze how the actress embodied the ability to find the kokoro (Japanese for “heart” or “soul”), its application to the creative process and the performance, as well as her pedagogic work, and how this Butoh apprenticeship conditioned her professional identity.
    W roku 1984 Roberta Carreri, aktorka Odin Teatret od 1974, zobaczyła spektakl tańca butoh Niwa (Ogród) w wykonaniu grupy Muteki-Sha i wzięła udział w trzydniowych warsztatach prowadzonych przez Natsu Nakajimę, bezpośrednią spadkobierczynię Tatsumiego Hijikaty, pioniera butoh. W 1986 roku Carreri udała się do Japonii, by pracować z Natsu Nakajimą i Kazuo Ohno. Spotkanie z azjatyckimi mistrzami w znacznym stopniu zmieniło jej podejście do procesu twórczego. Najważniejszym aspektem tej praktyki była praca oczu. Sposób, w jaki oczy traktowane są w sztuce butoh, wywarł głęboki wpływ na proces twórczy Carreri, szczególnie podczas pracy nad jej monodramem Judith (1988). Włoska aktorka od końca lat osiemdziesiątych rozwijała własną pedagogikę i dziś podróżuje po całym świecie, prowadząc warsztaty Dance of Intentions. W ich ramach przekazuje uczestnikom technikę pracy oczu, która wpływa na jakość scenicznej obecności aktorów. Celem tego artykułu jest przeanalizowanie, w jaki sposób Roberta Carreri ucieleśniła umiejętność odnajdywania kokoro (w języku japońskim „serce” lub „dusza”) i jak to wpływa na jej proces twórczy, a także na jej pracę pedagogiczną. Korzystając z bogatej literatury przedmiotu, dzienników pracy Roberty Carreri, niepublikowanych dokumentów oraz materiałów audiowizualnych przechowywanych w Odin Teatret Archives, artykuł stara się rzucić światło na to, w jaki sposób praktyka butoh ukształtowała tożsamość zawodową aktorki i wpłynęła na jej karierę artystyczną.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 3; 17-40
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marcel Marceau jako rzecznik mimu współczesnego
    Marcel Marceau as the Contemporary Mime Spokesman
    Autorzy:
    Krzyżak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807064.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    aktor
    antropologia teatru
    filozofia
    gest
    identyfikacja
    teatr
    milczenie
    mim
    pantomima
    actor
    anthropology of theater
    gesture
    identification
    mime
    theater
    silence
    pantomime
    philosophy
    Opis:
    Artykuł jest szkicem na temat mimu, formy teatralnej znanej od starożytności, lecz dzisiaj istniejącej w nowej odsłonie. Mim współczesny, powstały na kanwie awangardowych poszukiwań praktyków i teoretyków teatru początków XX wieku, zawdzięcza swą obecną formę twórcom francuskim, takim jak Étienne Decroux, Marcel Marceau i Jean-Louis Barrault. Koncepcja mimu przedstawiona w niniejszej pracy oparta jest na teorii i praktyce Marcela Marceau, mającej szczególny rys filozoficzny. Marceau, poświęcając całe życie propagowaniu idei i techniki mimu współczesnego poprzez spektakle, wywiady i pracę pedagogiczną, stał się jego rzecznikiem na całym świecie. Współcześnie mim to rodzaj teatru, w którym kluczową rolę odgrywają milczenie, stanowiące nowy wymiar ludzkiego istnienia, gdy słowa zawodzą, oraz postać doskonale przygotowanego technicznie aktora-mima, czyniącego na scenie to, co niewidzialne, widzialnym. Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej zarysowano historyczny kontekst mimu. Podjęto również próbę uporządkowania terminologicznego. W drugiej przedstawiono materię mimu współczesnego w aspekcie filozoficznym oraz technicznym na podstawie dokonań Marcela Marceau.
    The article is a sketch of the subject of mime, a theatrical form known since the ancient times, but nowadays existing in a new version. A contemporary mime that came into being based on the research of avant-garde theoreticians and practitioners of the early 20th century theatre owes its current shape to the French artists such as Étienne Decroux, Marcel Marceau, and Jean-Louis Barrault. The presented concept of mime is based on Marceau’s theory and practice—both having a particular philosophical touch. Marceau who dedicated his life to promoting theory and methodology of contemporary mime by means of performances, interviews and teaching has become a mime expert whose work has a timeless quality worldwide. These days mime is becoming a kind of theatre where silence plays the key role and becomes a new dimension of a human being when words fail, and where an actor-mime with perfect technical skills makes the invisible visible on stage The article consists of two parts. The first part outlines a historical context of mime. It also tries to organize its terminology. The second one presents philosophical and technical aspects of contemporary mime on the basis of Marcel Marceau’s work.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 2; 55-75
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Człowiek dążący”, czyli antropologia filozoficzna w twórczości Krystiana Lupy. Analiza zjawiska na podstawie wybranych spektakli
    Autorzy:
    Merk, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186598.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Krystian Lupa
    theater
    philosophical anthropology
    unconsciousness
    City of Dream
    The Trial
    seeking man
    Opis:
    The starting point of Krystian Lupa’s work seems to coincide with the postulate that funds philosophical anthropology – get to know yourself. For the director, cognition is a kind of process, a constant study of himself and a constant verification of his status in the world. Lupa considers the striving for understanding to be the essence of humanity. The central issue of his work is therefore the ‘seeking man’. This study outlines the philosophical context of the director’s work, and also exposes in its context such problems as: the status of carnality, sexuality and eroticism, the question of utterance, and the meaning of unconsciousness and dreams in art. These reflections are subordinated to the extraction of anthropological motifs in Lupa’s investigations, as well as to the explanation of the concept of ‘the seeking man’.
    Źródło:
    Załącznik Kulturoznawczy; 2019, 6; 501-586
    2392-2338
    Pojawia się w:
    Załącznik Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadomość teatralna Antoniego Słonimskiego zapisana w debiucie prozatorskim
    Antoni Słonimski’s Theatrical Awareness Recorded in His Prose Début
    Autorzy:
    Warońska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/520927.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Antoni Słonimski
    powieść Teatr w więzieniu
    motyw theatrum mund
    świadomość teatralna
    antropologia widowisk
    the novel Teatr w więzieniu [Theater in Prison]
    theatrum mundi
    theatralical awareness
    the anthropology of performance
    Opis:
    Na podstawie powieści Teatr w więzieniu (1921) autorka opisała różne sposoby definiowania teatru. To instytucja, wypracowująca własny ceremoniał, więc przedstawienie w więzieniu zdaje się jego parodią, jedno z widowisk, obok zawodów sportowych i występów cyrkowych, ale także sposób zdefiniowania relacji międzyludzkich, gdy postacie pokazane jako wytrawni aktorzy poprzedzają ludzi interakcyjnych Witolda Gombrowicza. Słonimski zastanawia się także nad konsekwencjami zmiany hierarchii sztuk, gdy motyw theatrum mundi zostaje zastąpiony przez kinematograf. Wyświetlane obrazy, nawiązujące do jaskini Platona, zwiększają jednak poczucie alienacji jednostek. Taki świat coraz wyraźniej staje się więzieniem.
    Based upon the novel Teatr w więzieniu [Theatre in Prison] (1921), the author has described various methods for defining this category. This institution develops its own ceremonial. Therefore, a performance in prison appears to be a parody of it, to be one of the shows – along sports competitions and circus performances – but also a method for defining interpersonal relations, as the characters, depicted as expert actors, precede Witold Gombrowicz’s interactive people. Słonimski also ponders the consequences of the change in the hierarchy of arts, as theatrum mundi is replaced by cinematograph. However, the projected images, referencing Plato’s cave, increase the sense of alienation. It is becoming progressively more evident that such a world transforms into a prison.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2018, 10, 2; 100-115
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies