Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the will" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Modlitwa Jezusa w Getsemani w wersji synoptycznej (Mt 26,36-46; Mk 14,32-42; Łk 22,39-46) jako paradygmat oddania się woli Ojca
Jesus’ Prayer in Gethsemane in the Synoptic Version (Matt 26:36-46; Mark 14:32-42; Luke 22:39-46) as a Paradigm of Submission to the Father’s Will
Autorzy:
Witkowski MS, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394552.pdf
Data publikacji:
2021-07-29
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Getsemani
agonia
posłuszeństwo
wola Pana
Gethsemane
agony
obedience
the will of the Lord
Opis:
Artykuł ukazuje zmaganie się Jezusa w Getsemani, aby mogła ostatecznie zrealizować się wola Boża. Szczególnie akcentują ten motyw Marek oraz Mateusz. W wersji Łukasza Jezus jako wzorcowy Nauczyciel jest gotowy od razu pełnić zamysł Ojca. Ukazana przez trzeciego Ewangelistę walka (avgwni,a) wyraża napięcie Jezusa, Jego emocje, aby stało się to, co przygotował dla Niego Bóg. Temat związany z modlitwą w Getsemaniznajduje swój wyraz także w Hbr 5,7-8, w kontekście kapłaństwa Jezusa, które od samego początku ściśle łączyło się z Jego ofiarą z życia. Przytoczony fragment z Listu do Hebrajczyków wykazuje różnice w interpretacji. W świetle synoptyków wydaje się jednak, że eu vla,beia – „bojaźń” powinna przyjąć odcień respektu, czci wobec woli Ojca. Jej rozpoznaniu towarzyszyło cierpienie Jezusa, które zaowocowało Jego pełnym posłuszeństwem. Wola Boża jako ostateczne kryterium decyzji znajduje swoje potwierdzenie także w pierwotnym Kościele. Wspólnota z Cezarei Nadmorskiej wyraża pragnienie jej realizacji, gdy wszystkie zabiegi zostały wyczerpane, aby powstrzymać Pawła przed zbliżającą się jego śmiercią (Dz 21,11-14). W ten sposób oddanie się woli Ojca, staje się punktem odniesienia we wszystkich okolicznościach chrześcijańskiego życia.
The article shows Jesus’ struggle in Gethsemane for God’s will to be finally accomplished. Particularly,the Evangelists Mark and Matthew emphasize this theme. In Luke’s version, Jesus, the perfect Teacher, is ready to fulfil his Father’s plan right away. The struggle shown by the third Evangelist (avgwni,a) expresses Jesus’ strain, his emotions, to make what God had prepared for Him to happen. The theme of prayer in Gethsemane is also expressed in Hebrews 5:7-8, in the context of Jesus’ priesthood, which from the very beginning was closely related to his sacrifice of life. The quoted passage from the Letter to the Hebrews raises differences in interpretation. However, in the light of the Synoptics, it seems that eu vla,beia – “fear” should assume a shade of respect, reverence for the will of the Father. Its recognition was accompanied by the suffering of Jesus, which resulted in his full obedience. The Will of God as the ultimate criterion for the decision is also confirmed in the early Church. The community of Caesarea Martima expresses its desire to implement it when all efforts have been exhausted to prevent Paul from imminent death (Acts 21:11-14). In this way, submission to the Father’s will becomes the point of reference in all circumstances of Christian life.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 1; 51-71
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scotus’s Analysis of the Structure of the Will in the Light of 14th-Century Philosophical and Theological Discussions
Autorzy:
Koszkało, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39570142.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
free will
medieval philosophy
acts of will
complexity of the will
14th-century ethics
Opis:
This article addresses the issue of the two-level nature of acts of the will, i.e. its ability to voluntarily refer to its own acts. First, we will examine the ancient sources of the concept of the two-level will (Plato and Augustine). Then, we will focus on the views of John Duns Scotus on the types of acts of will, with particular emphasis on the concept of non velle and its application in philosophical and theological issues. Against the backdrop of Scotus’s concept, we will examine the ways in which 14th-century thinkers engaged with his position and developed his account of the two-level acts of will and types of acts of will. Finally, the article discusses a significant change in the function of non velle and the use of this type of volitional act in 14th-century ethics by exploring the views of Buridan and Kilvington.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2023, 59, 2; 21-51
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determinizm czy wolność w ujęciu Roberta Spaemanna
Determinism or freedom by Robert Spaemann
Autorzy:
Kożuchowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154327.pdf
Data publikacji:
2014-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Robert Spaemann
German philosophy
determinism
freedom of the will
theories brain researchers
Opis:
From the article we learn how timely and significant are the deliberations, especially on the freedom of human will, of one of the most prominent living German philosophers R. Spaemann. He presents his attitude in the dispute with the representatives of modern materialistic determinism, brain scientists and neurophilosophers. For these intelectuals our decisive acts are nothing more than states of the brain. These acts may come to life by the power of neural processes, not by the power of reasons (motives) initiated by us, as Spaemann convincingly shows. From the main and largest part of the article we learn why thedeterministic vision is not acceptable. Now it leads itself to absurd because of contradictions and mistakes in its assumptions (petitio principii, regressus ad infinitum) and (openly declared) proclaimed dogmatism. Moreover, it is contrary to experience, facts, practice of life, commonly accepted opinions on freedom. The famous Dennett’s experiment, which was supposed to give an argument against the classic thesis on our free will, in reality did not showany connection with our decisive acts.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2014, 15; 393-403
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gilles’a Deleuze’a interpretacja filozofii Fryderyka Nietzschego
Autorzy:
Pałasiński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667983.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the will to power
affirmation
eternal return
Deleuze Gilles
Nietzsche Friedrich
Opis:
This article is trying to explain Gilles Deleuze’s interpretations of Nietzsche philosophy. It seems that Friedrich Nietzsche was a great inspiration for Deleuze. Deleuze in his works about Nietzsche’s philosophy describes his own philosophical position which relates to such problems as: what is philosophy? or what is affirmation? At the same time, Deleuze is trying to explain what nihilism, the will to power, and Nietzsche’s conception of the eternal return are. Deleuze’s interpretation goes beyond Nietzsche’s philosophy which proves its originality.
Źródło:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2014, 4
2391-6540
2083-9952
Pojawia się w:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potwierdzenie testamentu wileńskiego złotnika Wincentego Slegla (1519). Przyczynek do dziejów elity mieszczańskiej Wilna i jej związków z Poznaniem
Confirmation of the last will of Vilnius goldsmith Vincent Slegel (1519). A contribution to the history of the Vilnius bourgeois elite and its ties with Poznań
Autorzy:
Manyś, Bernadetta
Sliesoriūnas, Gintautas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120075.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Wilno
Poznań
mieszczaństwo
złotnik
rzemieślnik
testament
potwierdzenie ostatniej woli
Vilnius
Poznan
bourgeoisie
craftsman
confirmation of the will
Opis:
In the following paper the author attemps to analyse the confirmation of the testament of the Vilnian burger – craftsman, goldsmith and town councillor – Vincenty Slegel, written in the 1519.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2022, 2 (33); 11-34
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akty woli w myśli średniowiecznej: od św. Augustyna do Wilhelma z Auxerre
The First and Second Orders of the Will in Medieval Thought: From Augustine to William of Auxerre
Autorzy:
Michałowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488481.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pragnienia pierwszego i drugiego rzędu
złożoność woli
warunkowość woli
etyka wczesnośredniowieczna
etyka dwunasto- i trzynastowieczna
first and second order desires
the complexity of the will
the conditionality of the will
early medieval ethics
12th and 13th century ethics
Opis:
Koncepcja autonomii osoby Harry’ego Frankfurta, uznawana obecnie za jedną z ważniejszych teorii autonomii, podkreśla istotną rolę zdolności podmiotu moralnego do świadomej refleksji nad sobą i swoim życiem i ufundowana jest na zdolności podmiotu do formułowania pragnień pierwszego oraz drugiego rzędu. Intrygujące, że już w myśli średniowiecznej daje się zauważyć propozycje, które budują prekursorski wobec współczesnych teorii obraz podmiotu moralnego, odnosząc się do złożonej struktury woli, jak również dwurzędowości jej aktów. W niniejszym artykule śledzę rozwój terminologii oraz argumentacji wykorzystywanej w tych średniowiecznych koncepcjach, które odwołują się do pragnień pierwszego oraz drugiego rzędu oraz rozróżnień między różnymi aktami woli. Skupiam się na koncepcjach powstałych do pierwszej połowy XIII wieku wprowadzających do debaty woluntarystycznej terminologię, niuanse pojęciowe oraz argumentację, która stanie się punktem wyjścia dla późnośredniowiecznych teorii woli.
Harry Frankfurt’s concept of autonomy that has been acknowledged as one of the most important theories of autonomy underlines the essential role of a moral agent’s ability to reflect on herself and her life. The core element of the concept is the ability of a moral agent to formulate first as well as second order desires. Intriguing seems the fact that we can find the concepts referring to the complexity of the will and its first and second order acts already in medieval thought. In this paper I examine the development of the terminology and argumentation employed in these medieval concepts which analyze first and second order acts of the will as well as the subtle difference between various acts of the will. I focus on the concepts formulated until the first half of the 13th century pointing out to the terminology and arguments which became the point of departure for late medieval theories of the will.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 3; 151-172
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozytywny akt woli (kan. 1101 § 2 KPK) w świetle doktryny i orzecznictwa rotalnego
Positive Act of Will (Can. 1101 § 2 CIC) in the Light of Doctrine and Rotal Judgment
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1773689.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
symulacja zgody małżeńskiej
pozytywny akt woli
marriage
simulation of conjugal consent
a positive act of the will
Opis:
Jednym z tytułów nieważności małżeństwa jest symulacja zgody małżeńskiej (simulatio consensus matrimonialis), usankcjonowana w kan. 1101 § 2 obowiązującego KPK. W takim przypadku ma miejsce wyraźny rozdźwięk pomiędzy słowami (lub równoznacznymi znakami) a zgodą małżeńską rozumianą jako akt woli (kan. 1057 § 2 KPK), a więc akt wewnętrzny. Wypowiadane słowa czy odpowiednie znaki nie znajdują wówczas pokrycia w woli kontrahenta, tymczasem to właśnie wola przesądza o powstaniu węzła małżeńskiego, stosownie do kan. 1057 § 1 KPK. W strukturze symulacji zgody małżeńskiej, zarówno całkowitej (wykluczenie samego małżeństwa), jak i częściowej (wykluczenie jakiegoś istotnego elementu małżeństwa lub istotnego przymiotu) istotnym komponentem jest pozytywny akt woli, mocą którego nupturient dokonuje owego wykluczenia. Odnosząc się do symulacji zgody małżeńskiej, Jan Paweł II w przemówieniu do Roty Rzymskiej z 29 stycznia 1993 r. powiedział, iż „byłoby poważną raną zadaną trwałości małżeństwa, a więc jego świętości, gdyby fakt symulacyjny nie był zawsze skonkretyzowany przez domniemanego symulanta w pozytywnym akcie woli”. Po przedstawieniu rysu historycznego kształtowania się normy prawnej (kan. 1101 § 2 KPK) autor, uwzględniając osiągnięcia tak doktryny, jak i orzecznictwa Roty Rzymskiej, określa bliżej pojęcie pozytywnego aktu woli, następnie wskazuje sposoby i formy powzięcia go, wreszcie omawia jego dowodzenie.
One of the titles of nullity of marriage is the simulation of conjugal consent (simulatio consensus matrimonialis), sanctioned in can. 1101 § 2 of the CCP in force. In such a case, there is a clear discrepancy between the words (or equivalent signs) and the marriage consent understood as an act of will (can. 1057 § 2 of the Code of Canon Law), i.e. an internal act. The spoken words or the appropriate signs are then not covered by the will of the counterparty, while it is the will that determines the formation of the marriage bond, in accordance with can. 1057 § 1 of the Code of Criminal Procedure. In the structure of the simulation of marital consent, both total (exclusion of the marriage itself) and partial (exclusion of some essential element of marriage or an essential attribute), an essential component is a positive act of the will, by virtue of which the spouse disqualifies this. Referring to the simulation of marriage consent, John Paul II, in his speech to the Roman Rota of January 29, 1993, said that “it would be a serious wound inflicted on the durability of marriage, and therefore its sanctity, if the simulation fact were not always specified by the alleged simulator in a positive act of will.” After presenting a historical outline of the shaping of the legal norm (can. 1101 § 2 of the Code of Criminal Procedure), the author, taking into account the achievements of both the doctrine and the jurisprudence of the Roman Rota, defines the concept of a positive act of will, then indicates the ways and forms of taking it, and finally discusses its proving.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 2; 123-152
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wola dziecka ponad ustawą? Glosa krytyczna do Wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 czerwca 2022 r., sygn. akt SK 3/20
The Child’s Will Above the Law? A Critical Commentary on the Judgment of the Constitutional Tribunal of June 22nd, 2022, ref. no. SK 3/20
Autorzy:
Żochowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27310059.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prawo rodzinne
kontakty z dzieckiem
wola dziecka
wykonywanie kontaktów z dzieckiem
family law
contact with a child
the will of the child
making contact with the child
Opis:
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 22 czerwca 2022 r. o sygn. akt SK 3/20 stwierdził zakresowo niekonstytucyjność przepisów przewidujących nakazanie zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej osobie, pod której pieczą pozostaje dziecko niewykonujące lub niewłaściwie wykonujące kontakt. W ocenie Trybunału Konstytucyjnego niezgodne z Konstytucją RP jest nakazanie zapłaty w sytuacji, gdy niewykonanie lub niewłaściwe wykonanie kontaktu związane jest z zachowaniem dziecka niewywołanym przez osobą sprawującą pieczę nad dzieckiem. Orzeczenie to choć zdawać by się mogło krokiem w stronę upodmiotowienia dziecka i troski o jego dobro, to przy głębszej refleksji jawi się jako zagrożenie dobra dziecka w dłuższej perspektywie. Wyrok zaprzecza przyjętej – choć krytykowanej – koncepcji kontaktu jako prawa i obowiązku tak rodzica, jak i dziecka. Podkreślenia wymaga, że kwestionowana konstrukcja normatywna została przyjęta jako efekt szeregu orzeczeń ETPCz w sprawach ojców pozbawionych możliwości realizacji kontaktów z dziećmi – które to sprawy Rzeczypospolita przegrywała. Bagatelizować nie można również naruszenia procedury, które było konieczne, aby taki wyrok zapadł.
The Constitutional Court in its judgment of 22 June 2022, ref. No. SK 3/20 declared the limited unconstitutionality of the provisions providing ordering for payment of a specified sum of money to the person under whose custody was a child nonperforming or incorrectly performing contact. In the opinion of the Constitutional Court, it is inconsistent with the Constitution of the Republic of Poland to order payment in a situation where non-performance or improper performance of contact is related to the child's behavior, not caused by the person who was in custody of the child. This decision, although it would seem in reverse, is a step towards the empowerment of the child and care for its well-being, upon deeper reflection, appears as a threat to the child's well-being in the long run. The judgment denies the accepted – though criticized – concept of contact as a right and duty of both the parent and the child. It should be emphasized that the challenged construction was adopted as a result of a number of ECtHR judgments in cases of fathers deprived of contact with their children – cases which the Republic of Poland was losing. Nor can one downplay the breach of procedure that was necessary for the judgment to be made.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2023, 22, 2; 603-622
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Testamentum pestis tempore conditum’
Autorzy:
Sobczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098374.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
testamentum pestis tempore conditum
testament
zaraza
epidemia
the last will and testament
plague
epidemic
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest szczególnej formie testamentu uznanej w konstytucji Dioklecjana i Maksymiana w 290 r. (C. 6,23,8), nazywanej tradycyjnie testamentum pestis tempore conditum. Była to złagodzona co do wymogów forma testamentu, stosowana jedynie w czasie zarazy i mająca na względzie niebezpieczeństwo zarażenia się i związaną z tym obawę świadków testamentowych oraz dotykające testatora trudności w sporządzeniu testamentu. Uwagi na jej temat poprzedzam syntetyczną prezentacją zwyczajnych form testamentu znanych prawu rzymskiego, gdyż analizowana forma szczególna była tylko złagodzoną postacią zwyczajnej. Stawiam dwa zasadnicze problemy: w jakich okolicznościach testamentum pestis tempore conditum było dopuszczalne i na czym polegało odstępstwo od zwyczajnej formy testamentu. Analizie poddaję terminy casus maior, morbo oppresso, morbo oppressos i iungi atque sociari. Niestety zwięzła treść reskryptu uniemożliwia precyzyjną i jednoznaczną odpowiedź na powyższe pytania. W mojej ocenie testamentum pestis tempore conditum było stosowane, gdy dotknięty chorobą zakaźną testator sporządzał testament, przebywając w miejscowości, w której panowała zaraza o takim rozmiarach, które pozwalały uznać ją za siłę wyższą. Nie wystarczał tu zaś stan epidemii jako taki ani też choroba potencjalnego świadka testamentu, jeżeli testator pozostawał zdrowy. Złagodzenie wymogów formalnych testamentu polegało na tym, że świadkowie nie musieli składać swych pieczęci w bliskim kontakcie z chorym testatorem, jednakże czynność ta musiała odbyć się w obecności testatora, choć w pewnym dystansie od niego. Nie przekonują mnie zaś propozycje wykładni zakładające brak jakiejkolwiek styczności testatora ze świadkami podczas czynności sporządzania testamentu, zwłaszcza przyjmujące, że świadkowie składali swoje pieczęcie pod nieobecność testatora.
This paper is about a special form of last will and testament (testamentum) admitted by Diocletian and Maximian’s constitution of 290 and traditionally referred to as the testamentum pestis tempore conditum, although the terms pestis or pestilentia did not appear in the rescript. It was a modified, less rigorous version for a last will, to be used only during outbreaks of plague, and took into consideration the risk of infection to the witnesses and the problems facing the testator. As the special type of will I examine in this paper is only a less restrictive modifcation of the ordinary form, I precede my comments with an overview of the typical formula for a last will generally used in Roman law. I look at two basic problems: the circumstances in which testamentum pestis tempore conditum was admissible, and the nature of the modifications. My analysis focuses on the terms casus maior, morbo oppresso, morbo oppressos and iungi atque sociari. Unfortunately, the very concise content of the rescript makes it impossible to give an unequivocal and precise answer to these problems. In my opinion, the testamentum pestis tempore conditum was used when a person suffering from an infectious disease during an epidemic in his locality wanted to draw up his will, but there were conditions on the applicability of this type of will. The epidemic had to have reached a state when it could be recognized as force majeure; furthermore, it could not be used if one of the prospective witnesses had contracted the disease but the testator was still healthy. The relaxation of the formalities meant that the witnesses did not have to put their seals on the document in close contact with the sick testator, but they still had to perform their duty in his presence. I am not convinced by interpretations which claim that there was no contact at all between the witnesses and the testator, and especially that the witnesses were released from the requirement of having to perform their duty in the testator’s presence.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 169-202
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O rozgraniczaniu statutów i wsysaniu regulacji prawnej (na przykładzie prawa stosowanego do oceny różnych aspektów powołania i funkcjonowania wykonawcy testamentu i zarządcy sukcesyjnego przedsiębiorstwem)
On delineating the scope of applicable laws (using the example of the law relevant for the executor of the will and the succession administrator of the enterprise)
Autorzy:
Pazdan, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030075.pdf
Data publikacji:
2020-12-10
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
executor of the will
succession administrator of the estate
lex successionis
the law applicable to the administration of the estate
absorbing rules into legis successionis
partial issue
preliminary issue
Opis:
The position of the executor of the will is governed by the law applicable to succession (Article 23(2)(f) of the EU Regulation 650/2012), while the position of the succession administrator of the estate of a business of a physical person located in Poland is subject to the Law of 5 July 2018 on the succession administration of the business of a physical person (the legal basis for such solution is in Article 30 of the EU Regulation 650/2012). However, if the court needs to determine the law applicable to certain aspects of appointing or functioning of these institutions, which have a nature of partial or preliminary questions, these laws will apply, as determined in line with the methods elaborated to deal with partial and preliminary questions in private international law. The rules devoted to the executors of wills are usually not self-standing. In such situations, the legislators most often call for supportive application of the rules designed for other matters existing in the same legal system (here — of the legis successionis). This is referred to as the absorption of the legal rules.
Źródło:
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego; 2020, 27; 159-177
1896-7604
2353-9852
Pojawia się w:
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy czasownik chcieć jest semantycznie prosty?
Is the verb chcieć 'to want' semantically simple?
Autorzy:
Batko, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567918.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Lexical semantics
lnaguage primitive
verbs relating to the states of will
Opis:
The goal of this article is to investigate whether the verb chcieć 'to want' is a definible notion. A. Wierzbicka locates this predicate on her first list of semantic primitives (1972), A. Bogusławski, on the other hand, proposes to decompose this verb into a "feeling a deficit" 1998a). Apart from these references some other proposals are presented. First of all, the author tries to distinguish units withe the shape chcieć based on inflectional and syntactical differences. Several intuitions included in proper definitions taken from contemporary Polish dictionaries are also commented upon (SJPDor, ISJP, USJP). The paper implements as the analytic tool advanced structuralist semantics developed by Bogusławski (see: 1976, 1994, 1998b, 2007, Danielewiczowa 2002, Wajszczuk 1997).
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2011, 2(6); 63-76
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wina i sumienie. Komentarz etyczny do epilogu Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego
The Guilt and Conscience. An Ethical Commentary to the Epilogue of Dostoyevskys Crime and Punishment
Autorzy:
Wierzbicki, Alfred Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048641.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
conscience
culpability
Übermensch
the will to power
receptivity and activity of conscience
confession of guilt
ontological culpability
synderesis
heart
anamnesis
Opis:
Dostoyevsky’s famous novel Crime and Punishment can be interpreted as an argument with Nietzsche’s view on the genealogy of conscience. While Nietzsche believes that conscience is a product of a disease and inhibits the will to power, Dostoevsky shows the situation of crossing the border as a source of moral illness and self-destruction of the human person. Crime and Punishment, as well as Dostoevsky’s novel Demons and The Trial of F. Kafka, also criticize modern and postmodern society, in which there is a strong trend, stimulated by psychoanalysis, to liberate people from guilt. With reference to Martin Buber’s views, the author of the article formulates a thesis on the ontological nature of guilt, treating its confession as a necessary act of self-enlightenment in conscience.Examining the structure of conscience in the context of guilt, a deeper level must be indicated, called synderesis in the scholastic tradition. Considering the elements of experience present in the experience of conscience, the author criticizes the intellectualist interpretation of synderesis. He takes into account the deep level of understanding of conscience in the category of heart made by D. v. Hildebrand and the anamnesis category of J. Ratzinger.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2012, 9; 39-50
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From medium to meaning. O propagandowych środkach wyrazu w filmie „Triumf woli” Leni Riefenstahl
“From medium to meaning.” On propaganda forms of expression in the film „Triumph of the Will” by Leni Riefenstahl
Autorzy:
Laskowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22623654.pdf
Data publikacji:
2020-11-27
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
propaganda
from medium to meaning
Stewart M. Hoover
komunikacja audiowizualna
perswazja
Leni Riefenstahl
Triumf woli
audiovisual communication
persuasion
Triumph of the Will
Opis:
Podstawowym celem niniejszego artykułu jest określenie najczęściej używanych propagandowych środków wyrazu w filmie Triumf woli Leni Riefenstahl. Tak sformułowany cel badawczy można przedstawić w postaci następujących pytań: Jakie propagandowe środki wyrazu zostały zastosowane w filmie? Za pomocą jakiej symboliki przygotowano przekaz propagandowy w filmie Leni Riefenstahl? Odpowiedzi na te pytania zostały zinterpretowane w kontekście teorii Stewarta M. Hoovera from medium to meaning. Autor zwrócił w niej uwagę na istotne pytanie: Na ile media przekazują znaczenie? Na ile nadają zjawisku znaczenie? Analogicznie do tego można zadać pytanie – w odniesieniu do filmu Riefenstahl: Na ile jej film mógł nadać znaczenie nazistowskiej propagandzie? Jaką rolę kino odgrywało w polityce Adolfa Hitlera w popularyzacji znaczenia jego poglądów? Artykuł ma charakter przeglądowy. Pośrednim jego celem jest zwrócenie uwagi na przekaz znaczenia w komunikacji audiowizualnej.
The main purpose of this paper is to determine the most frequently used propaganda forms of expression in the film Triumph of the Will by Leni Riefenstahl. This research target may be presented in the form of the following questions: Which propaganda forms of expression have been used in the film? Which symbols have been used to convey the message in Leni Riefenstahl’s film? The answers to these questions will be interpreted in the context of Stewart M. Hoover’s theory “from medium to meaning.” Its author paid attention to the essential question: To what extent do media convey meaning? To what extent do they give meaning to a phenomenon? Analogically, a question may be asked, with reference to Riefenstahl’s film: to what extent her film might have given meaning to the Nazi propaganda? What was the role of cinema in Adolf Hitler’s policy and in popularising his views? The article is a review paper. Its indirect goal is to draw attention to the transfer of meaning in audiovisual communication.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 4; 83-93
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między instynktem a racjonalnością – wartość najwyższa dla Nietzschego i Sokratesa
Autorzy:
Wodziński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644429.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Nietzsche
Sokrates
der höchste Wert
Axiologie
der Wille zur Macht
Socrates
supreme value
axiology
the will to power
wartość najwyższa
aksjologia
wola mocy
Opis:
Das Ziel des Artikels ist die Polemik mit der gebräuchlichen Auffassung der Frage nach ein Anerkennung des höchsten Wertes bei Sokrates und Friedrich Nietzsche. Der eine wird als der extremer Rationalist dargestellt, dem anderen wird dagegen die Apotheose der Vitalität und des instinktiven Verhaltens zugeschrieben, das den Willen zur Macht stärken soll. Die im Artikel durchgeführte Analyse ausgewählter Motive aus den Schriften von Xenofon und Platon zeigt, dass die Gedanken des Atheners nicht einem dogmatischen ethischen Intellektualismus entspringen. Als seine wahren Ziele erweisen sich das Erwecken der Unsicherheit bei seinen Gesprächspartnern sowie der Vorsprung in der Diskussion, was häufig die Form von mündlichem Agon annahm, einer Entsprechung des Willens zur Macht bei Nietzsche. Die Zusammenstellung der Gestalt von Kalikles aus Platons Gorgias mit dem Gedanken Nietzsches verdeutlicht, dass ausser reinem instinktivem Verhalten auch die Fähigkeit seiner Beherrschung und Selbstüberwindung für sie zählte. Der Artikel gelangt zu der Schlussfolgerung, dass man weder Sokrates noch Nietzsche die gewöhnlichen extremen Haltungen zuschreiben sollte und dass für beide Philosophen als der höchste Wert der Besitz eines "Instinkts der Rationalität" galt - einer solchen Benutzung des Potenzials unserer plastischen Natur also, das den Willen zur Macht mit dem Verstand vereinbart.
Challenged in this paper is the general perception of how the concept of supreme value was perceived by Socrates and Friedrich Nietzsche. Socrates is usually described as an extreme rationalist while Nietzsche is referred to as a proponent of vitality and instinctive behaviour designed to increase the will to power. It follows from an analysis of Xenophon’s and Plato’s works by the author of this paper that the Athenian’s ethical intellectualism was far from dogmatic. For his real goal was to raise his interlocutors’ doubts in the discourse and stimulate critical thinking. This took often the form of a verbal agon, which actually corresponds with Nietzsche’s will to power. Yet a juxtaposition of Callicles from Plato's Gorgias with Nietzsche's thought indicates that what mattered for them both apart from pure instinctiveness was the ability to control and overcome that phenomenon. The author concludes that neither Socrates nor Nietzsche should be associated with holding customarily extreme positions, and that the value considered by both as the supreme one was possessing an "instinct of rationality", that is taking such advantage of the potential of our plastic nature which reconciles the will to power with reason. 
Celem niniejszego artykułu jest polemika z przyjętym postrzeganiem kwestii uznawania wartości najwyższej przez Sokratesa oraz Fryderyka Nietzschego. Jednego przedstawia się zazwyczaj jako skrajnego racjonalistę, drugiemu przypisuje się natomiast wychwalanie witalności oraz postępowania instynktownego, którego celem miało być wzmaganie woli mocy. Przeprowadzona w artykule analiza wybranych wątków z pism Ksenofonta i Platona pokazuje, że myśli Ateńczyka nie można przypisać dogmatycznego intelektualizmu etycznego. Jego prawdziwymi celami okazują się: rozbudzanie niepewności swoich interlokutorów, zdobywanie nad nimi przewagi w dyskusji, co przyjmowało często formę słownego agonu, będącego odpowiednikiem woli mocy Nietzschego. Natomiast zestawienie postaci Kaliklesa z Platońskiego Gorgiasza z myślą Nietzschego pokazuje, że oprócz czystej instynktowności liczyła się dla nich również umiejętność jej opanowania i samo-przezwyciężenia. Konkluzją artykułu jest wykazanie, że zarówno Sokratesowi, jak i Nietzschemu nie należy przypisywać zwyczajowych, skrajnych stanowisk, a wartością uznawaną przez obu za najwyższą było posiadanie „instynktu racjonalności” – czyli takiego wykorzystania potencjału naszej plastycznej natury, które uzgodni wolę mocy z rozumem.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2019, 27
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kreowanie rzeczywistości w filmach dokumentalnych. Kazsus Leni (Helene Amalie Berthy) Riefenstahl na podstawie produkcji Triumf woli i Olympia
Creating of reality in propaganda documentaries. The case of Leni (Helene Amalie Berthy) Riefenstahl on the basis of Triumph of the Will and Olympia
Autorzy:
Jeż, Aleksandra
Narożna, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195060.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
L. Riefenstahl
A. Hitler
film dokumentalny
Triumf woli
Olympia
kreowanie rzeczywistości
manipulacja
documentary film
“Triumph of the Will”
” Olympia”
creating of reality
propaganda
manipulation
Opis:
The aim of this article is to present the biography of a film director- L. Riefenstahl, with an emphasis on her propaganda documentary works by the example of two documentaries: “Triumph of the Will” and “Olympia”. The thesis stated by the authors of this article is about creating reality by L. Riefenstahl. The authors present the propaganda techniques used by the director in her documentaries. The authors base this work on the analysis of audiovisual productions, historical method and finally- deduction. L. Riefenstahl was the artist with a great experience. As the director, not only was she innovative and unconventional, but also she was able to use and transfer her experience gained on other fields of her own life onto audiovisual productions. Therefore, the critics value Riefenstahl’s works due to their innovatory character and technical nuances. Although L. Riefenstahl is one of the most talented documentary directors, still, vast majority of her films were vile propaganda at the service of the 3rd Reich. Worshipping Hitler, love of symbols and faith in NSDAP is highly visible in Riefenstahl’s works.
Celem artykułu naukowego jest przedstawienie życiorysu reżyserki Leni Riefenstahl z naciskiem na jej twórczość w zakresie filmu dokumentalnego, na przykładzie dwóch produkcji Triumf woli i Olympia. Autorki stawiają hipotezę o kreowaniu rzeczywistości przez twórczynię tych dzieł. Prezentuj narzędzia propagandy, jakie reżyserka użyła w dokumentach. Korzystają przy tym z analizy zawartości materiałów audiowizualnych, metody historycznej oraz dedukcji. Okazuje się, że L. Riefenstahl miała ogromny warsztat zawodowy, była nowatorska i niekonwencjonalna w swojej pracy w roli reżysera, a własne doświadczenia z innych płaszczyzn działalności doskonale potrafiła przełożyć na sferę produkcji audiowizualnej. Stąd też krytycy filmowi doceniają jej dorobek w zakresie innowacyjności i w kwestiach technicznych. Jednak jej dzieła były na usługach III Rzeszy. Zauważa się w nich kult wodza, zamiłowanie do symboliki i wiarę w działania NSDAP.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2017, 16; 106-122
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies