Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the treatment of diseases" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Czy Tutanchamon miał dentystę? Historia stomatologii w starożytnym Egipcie
    Did Tutankhamun Have a Dentist? The History of Dentistry in Ancient Egypt
    Autorzy:
    Kucharzewski, Marek
    Sitek-Ignac, Natalia
    Saran, Anna
    Stwora, Izabela
    Wilemska-Kucharzewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036393.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    starożytny egipt
    historia stomatologii
    leczenie chorób zębów
    ancient egypt
    history of dentistry
    treatment of diseases of the teeth
    Opis:
    Prezentowany artykuł będzie próbą znalezienia odpowiedzi na prozaiczne z pozoru pytanie – czy Tutanchamon miał dentystę? Współczesna stomatologia kojarzona jest z coraz bardziej zaawansowaną techniką leczenia oraz drogim i nowoczesnym sprzętem znajdującym się w zdecydowanej większości gabinetów. Autorzy przedstawiają w pracy sytuację panującą w starożytnym Egipcie, gdzie mimo braku dostępu do najnowszych osiągnięć, istniało zainteresowanie tą dziedziną nauki. Z dzisiejszej perspektywy trudno nam uwierzyć, że starożytni potrafili leczyć próchnicę, usuwać zęby oraz unieruchamiać je za pomocą „złotych drucików”. Mimo że nie znali szczoteczek do zębów, dbali szczególnie o higienę jamy ustnej stosując ziołowe płukanki. Wbrew powszechnym przekonaniom historia stomatologii liczy sobie tysiące lat, a odkrycia archeologiczne potwierdzają, że kultury starożytne dysponowały podstawową wiedzą stomatologiczną i już wtedy można było wstępnie diagnozować oraz leczyć stany chorobowe w obrębie jamy ustnej. Cywilizacja starożytnego Egiptu to nie tylko rozwinięta kultura, polityka, ale także medycyna, w tym stomatologia.
    This article will attempt to find an answer to a seemingly mundane question – Did Tutankhamun have a dentist? Modern dentistry is associated with increasingly advanced treatment technology and expensive and sophisticated equipment located in most offices. In this paper, the authors present the situation in ancient Egypt, where in spite of the absence of access to the latest developments, there was interest in this field of science. From today's perspective, it is difficult to believe that the ancients were able to treat caries, remove teeth and immobilize them with a 'golden wire'. Although they did not know toothbrushes, they took particular care of oral hygiene using herbal mouthwashes. Contrary to popular belief, dental history is thousands of years old and archaeological discoveries confirm that ancient cultures had basic dental knowledge and even then pre-diagnosis and treatment of conditions in the oral cavity was possible. The civilization of ancient Egypt had not only a developed culture, politics, but also medicine including dentistry.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 55-61
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Praktyka leczenia korespondencyjnego w połowie XVI wieku (na podstawie listów medyków włoskich do polskich pacjentów)
    The Practice of Correspondence Treatment in the Mid-Sixteenth Century (on the Basis of Letters by Italian Medics to Their Polish Patients)
    Autorzy:
    Odrzywolska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31017003.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    historia medycyny
    listy medyków
    choroby w XVI w.
    metody leczenia
    history of medicine
    correspondence of medics
    diseases of the 16th century
    treatment methods
    Opis:
    Przedmiotem badań w artykule jest zjawisko stawiania diagnozy i podejmowania leczenia na podstawie odczuwanych objawów chorobowych zgłaszanych przez chorego korespondencyjnie. Diagnozowanie i leczenie pacjenta na odległość – bez uprzedniego badania i naocznej obserwacji objawów chorobowych – było praktykowane w czasach renesansu. Z takiej formy terapii korzystali chorzy niemający bezpośredniego dostępu do lekarzy cieszących się w środowisku medycznym, ale też i dworskim, największą sławą.
    The subject of the studies is the phenomenon of making the diagnosis and undertaking treatment based on the patient’s perceived symptoms reported by correspondence. Diagnosing and treating a patient from a distance – without prior examination and visual observation of symptoms – was practised during the Renaissance. Patients used this form of therapy when they had no direct access to those doctors who enjoyed the most fame in the medical community and at courts.
    Źródło:
    Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2023, 66; 7-33
    0029-8514
    Pojawia się w:
    Odrodzenie i Reformacja w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Realizacja funkcji magicznej w tekście jednego chamaiła
    THE MAGIO FUNCTION AS REALIZED IN A CHAMAIŁ
    Autorzy:
    Kożinowa, Ałła
    Tarełko, Michaił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611303.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Quran
    chamaił
    cultural borderland
    verbal code
    object code
    actional code
    Slavic words
    the treatment of diseases
    the use of herbs
    text compilation
    Koran
    pogranicza kulturowe
    kod werbalny
    kod przedmiotowy
    kod akcjonalny
    wyrazy słowiańskie
    leczenie chorób
    użycie ziół
    tekst kompilacyjny
    Opis:
    Odnaleziony przez autorów w Mińsku fragment muzułmańskiego podręcznego notatnika zwanego chamaiłem, pochodzący z okresu I Rzeczypospolitej, jest autentycznym świadectwem pogranicza kulturowego i językowego. Poświadcza przenikanie się w tekście kodów werbalnego, przedmiotowego i akcjonalnego, łączenie praktyk magicznych muzułmańskich ze słowiańskimi, a na gruncie językowym mieszanie w jednym zdaniu elementów polskich z białoruskimi, przy czym wyrazy słowiańskie zostały zapisane pismem arabskim. Tak więc cytaty z Koranu sąsiadują ze sprzecznym z tradycją muzułmańską zaleceniem użycia alkoholu jako leku, a liczne przepisy na leczenie chorób takich jak wysypka, krwawienie, suchoty, febra, żółtaczka, łamanie kości zalecają użycie odpowiednich ziół, co jest znane lokalnej społeczności słowiańskiej. Występują w badanym chamaile także zalecenia oryginalne, szerzej w kręgu słowiańskim nieznane, co wskazuje na kompilacyjny charakter tego tekstu.
    In Minsk, Byelorussia, the authors of the article have found a fragment of a Muslim pocket notebook called chamaił, dating back to the times of the 1st Polish Republic. It is a genuine piece of evidence for the existence of a cultural and linguistic borderland in that area. It documents interpenetration of the verbal, object and actional codes, combining magic Muslim and Slavonic practices. Linguistically, it evidences the mixing of Polish and Byelorussian elements (Slavonic elements being written in Arabic script). Quotations from the Koran are provided next to advice to use alcohol as medication, which is against the Muslim tradition. Numerous prescriptions to treat such illnesses as a rash, bleeding, tuberculosis, fever, jaundice or bone pains advise to use appropriate herbs, a practice known to the local Slavonic community. The chamaił also contains original pieces of advice, unknown in larger Slavonic circles, which suggests that the text is a compilation.
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2001, 13; 231-246
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teodoret z Cyru wobec kultu pogańskiego w świetle dzieła "Leczenie chorób hellenizmu"
    Autorzy:
    Piechocka-Kłos, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158274.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Theodoret of Cyr
    pagan worship
    Treatment of the diseases of hellenism
    Roman Empire
    antiquity
    Teodoret z Cyru
    kult pogański
    Leczenie chorób hellenizmu
    Cesarstwo Rzymskie
    historia starożytna
    Opis:
    W niniejszej publikacji przedstawiono szczegółową analizę dzieła Teodoreta z Cyru, teologa i egzegety greckiego z V w. pt. Leczenie chorób hellemnizmu w odniesieniu do fragmentów przedstawiających kwestię kultu pogańskiego, a konkretnie jego stanowiska względem niego. Antiocheńczyk doskonale rozumie, że literatura, kultura i filozofia są miejscem spotkania chrześcijaństwa z hellenizmem, dlatego wprost nie odrzuca całego dorobku kultury greckiej, ponieważ wierzy, że próba pojednania chrześcijaństwa z hellenizmem jest możliwa, jednak bez udziału kultu pogańskiego. Wyższość nad hellenizmem należy przyznać bez wątpienia chrześcijaństwu. Autor apologii proponuje poganom lekarstwo, aby wyleczyli się z choroby zarozumiałości.  Teodoret z Cyru potępił m.in. sekretne praktyki i kłanianie się rzeźbom (III, 84; III 85), odrzucił krwawe i bezbożne ofiary (VII, 3; VII, 10; VII 22; VII, 24), przestrzegł, aby nie mylić kultu męczenników z ofiarami błagalnymi dla zmarłych za pomyślność żyjących (VIII, 33; VIII 34) oraz krytycznie odniósł się do wyroczni greckich (X, 2-3; X, 9). W celu pełniejszego ukazania przywołanego w temacie zagadnienia, omówiono również kontekst historyczno-społeczny analizowanej apologii oraz okoliczności kształtowania się rozumu i duchowości samego autora.
    This paper presents a detailed analysis of the work of Theodoret of Cyrus, the theologian and representative of the fifth-century Antiochian exegetical school, entitled Cure of the Greek Maladies, with reference to the passages presenting the question of pagan worship and, more specifically, his [Theodoret’s] position towards it. The Antiochenian understands perfectly well that literature, culture and philosophy are the meeting point between Christianity and Hellenism. He does not explicitly reject the entire output of Greek culture, because he believes that an attempt to reconcile Christianity with Hellenism is possible, but without the participation of pagan worship. Christianity’s superiority to Hellenism must undoubtedly be granted. The author of the apologia offers the pagans a remedy to cure themselves of the disease of conceit.  Theodoret of Cyrus condemned, among other things, secret practices and bowing to statues (III, 84; III 85), rejected bloody and impious sacrifices (VII, 3; VII, 10; VII 22; VII, 24), warned not to confuse the cult of martyrs with supplication offerings to the dead for the well-being of the living (VIII, 33; VIII 34), and was critical of the Greek oracles (X, 2-3; X, 9). In order to show more fully the issue referred to in the theme, the historical and social context of the apologia are analysed and the circumstances of the formation of the author's own reason and spirituality are also discussed.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2022, 17; 255-270
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies