Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the singing" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Трансформації традиційної різдвяної обрядовості бойків українських Карпат на початку ХХІ століття (Transformacії tradicіjjnoї rіzdvjanoї obrjadovostі bojjkіv ukraїnskikh Karpat na pochatku KHKHІ stolіttja)
The transformations of the Bojkos’ Christmas Rites of the Ukrainian Carpathian mountains in the beginning of XXI century
Трансформации традиционной рождественской обрядности бойков украинских Карпат в начале ХХІ века
Autorzy:
Громова (Gromova), Наталія (Natalіja)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178696.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the Bojkos
Bojkivshchyna
Christmas
sheaf
kerechun
Christmas carol singing
vertep
polaznyk
rite
motivation
transformation
бойки
Бойковщина
Рождество
сноп
керечун
колядование
вертеп
полазник
обряд
мотивация
трансформация
Opis:
The thesis researches Christmas rites in Bojkivshchyna during Ukraine’s independence and is based upon analysis of scientific literature and a large amount of information sources. The author found out that motivation for many Christmas ceremonies was changed or lost; many rites cease to be actively used altogether. However it is proved that the basis of Christmas rites in Bojkivshchyna is retained better if compared to other Ukrainian regions. The paper describes and analyses reasons for changes and transformations of the traditional Bojkos’ winter rituals.
В статье рассматриваются изменения формы и содержания рождественских обрядов этнографической группы украинцев, автохтонных жителей Карпат – бойков. Объясняются причины этих трансформаций. Доказывается, что при всех изменениях зимняя календарная обрядность бойков сохранена в наше время значительно лучше, чем обрядность других историко-этнографических областей Украины.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2016, 2; 175-193
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kijowska kultura muzyczna XVII/XVIII wieku i jej wpływ na formowanie się śpiewu cerkiewnego w Rosji
Kiev Musical Culture of the 17th and 18th centuries and its Influence on the Formation of the Orthodox Singing in Russia
Musische Kiewer Kultur im 17./18. Jh. Und ihr Einfluss auf die Formung des Kirchengesangs in Russland
Киевская музыкальная культура XVII/XVIII веков и ее влияние на становление церковного пения в России
Autorzy:
Wołosiuk, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494596.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Kiev
Musical Culture of the 17th and 18th centuries
Influence
Formation of the Orthodox Singing
Russia
Opis:
В статье производится анализ культурных связей России и Украины в XVII-XVIII веках. Показысается влияние украинских богословских школ на формирование научной и культурной жизни Российского государства. Автором подчеркивается то обстоятельство, что в Россию, начиная с XVII века, приглашаются украинские учёные заданием которых было создание образовательной системы. Вместе с ними в России появилась западная модель богословской мысли, регулярная наука и новые для местной традиции елементы эстетической культуры, проявляющиеся в литературе, живописи и музыке. Автора главным образом интересует музыкальная культура России XVII-XVIII веков, развивающаяся под влиянием киевских образцов. Подчеркивается, что мимо теоретической стороны, которая до этого времени в России была неизвестна, развитие музыкальной культуры происходило главным образом в практической среде. В Россию приезжают отдельные певцы и целые коллективы, которые внедрают партесное пение; именно партес становится образцом, согласно которому с XVII века развивается церковная музыкальная культура. Важно вспомнить, что украинские певцы образуют первые светские коллективы, находящиеся на содержании царского двора или аристократии и в репертуарах которых появляются первые итальянские оперы в России. Украинское влияние становится решающим для появления первой национальной композиторской школы, связанной с петербургскими капеллами. В связи с этим автор подчеркивает, что музыкальная культура Украины определила собой развитие церковной и светской музыки.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2012, 54, 1-2; 185-196
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Música litúrgica en la reflexión sobre el Misterio Pascual
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668853.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgical music
Paschal Triduum
choir singing and lay brother’s singing
Mass of the Lord’s Supper
Liturgy of the Passion
Easter Vigil
música litúrgica
Triduo Pascual
cantos del coro y de los hermanos
egos durante el Triduo
Misa de la Cena del Señor
Liturgia de la Pasión
Vigilia Pascual
Opis:
If “the music is an integral part of the solemn liturgy” (SC 112) it is tremendously important that during the crucial ceremonies at churches, particularly those involving liturgical celebrations, it would become its clear sign. Since, when we prepare liturgical music we always draw our special attention to: liturgical year, namely, to a particular season, feast or celebration, examining the contents of the holy mass antiphon (referring to entrance songs and the holy communion), the mass order, the collect and the readings, especially the Gospel. And this entire content of liturgical prayers and readings is to be reflected through music of the celebrations. Therefore the music becomes integral because its role is not merely supplementary, complementary, substitutive nor decorative, but incorporated in liturgy with which it is inextricably linked. Music springs from liturgy and leads to liturgy. It enriches mass liturgy, makes it more grandly and clearly rendered.It should be no different during the Easter Triduum for which the music ought to be even more thoroughly prepared as for the most important season of the liturgical year, that is, the Feast of Christ, suffering, crucified and resurrected. As it is the greatest event of the mystery of redemption observed here and now. The importance of the Easter Triduum was indicated by Pope Benedict XVI during his General Audience on 19 March 2008. May his words serve as the conclusion of my speech:These three days are commonly known as ‘holy’ because they allow us to re live the event central to our Redemption. They lead to nucleus of Christian faith: the passion, Heath, and resurrection of Jesus Christ. These three days could be considered as one single day. They make up the heart and are the key to both the liturgical year and the life of the Church. … Remembering the mysteries of Christ also means a willing and complete adherence to the history of today, convinced that when we celebrate, it is vivid and present reality… These holy days reawaken a great hope in us: Christ was crucified, yet he rose again and conquered the world. Love is stronger than hate, it has triumphed and we should affiliate ourselves with this victory of love. We should therefore start again from Christ and work together with him for a world founded on peace, justice and love.
Si “la música constituye la parte integral de la liturgia solemne” (KL 112), es muy importante que durante las celebraciones más importantes en el templo, y especialmente durante las celebraciones litúrgicas, ella se convierta en un signo muy comprensible, transparente. Cuando de hecho preparamos la música litúrgica, debemos tomar siempre en consideración: el año litúrgico, es decir el período, la solemnidad o recuerdo, nos centramos en el contenido de la antífona de la misa en referencia a los cantos de entrada y de la comunión), el formulario de la misa, el contenido de la colecta y de las lecturas de la misa, especialmente el Evangelio. Todos estos valores y contenidos de las oraciones y de las lecturas litúrgicas contempladas deben verse reflejados en la música que se propone para una celebración concreta. Ahí radica su integralidad: no es un simple complemento, añadido, substitución, entretenimiento musical, sino que es idéntica que la liturgia, está relacionada con la misma de forma indisoluble, intrínseca. Fluye de la misma y a ella conduce. La enriquece, la embellece y constituye su signo más comprensible. No ocurre de forma distinta con la música durante el Triduo Pascual. Esta música debe ponderarse mucho más, porque nos encontramos con el punto culminante del año litúrgico, la fiesta de Cristo sufriente, crucificado y resucitado. Es el acontecimiento salvífico más importante que celebramos en ese momento. Hacia el gran significado y expresividad de estos días santos del Triduo Pascual llamó nuestra atención el papa Benedicto XVI durante la audiencia general del 19 de marzo de 2008. Que estas palabras sean una conclusión particular de mi intervención. El Santo Padre dijo: Los próximos tres días se llaman comúnmente “santos” porque nos hacen revivir el evento central de nuestra Redención; nos reconducen de hecho al núcleo esencial de la fe cristiana: la pasión, la muerte y la resurrección de Jesucristo. Son días que podemos considerar como un único día: constituyen el corazón y el punto de apoyo de todo el año litúrgico, así como de la vida de la Iglesia. […] Recordar los misterios de Cristo significa también vivir en profunda y solidaria adhesión al hoy de la historia, convencidos que todo lo que celebramos es una realidad viva y actual. […] Estos días renuevan en nosotros la gran esperanza: Cristo crucificado ha resucitado y ha vencido al mundo. El amor es más fuerte que el odio, ha vencido y debemos asociarnos a esta victoria del amor. Así que debemos recomenzar desde Cristo y trabajar en comunión con Él por un mondo fundado en la paz, en la justicia y en el amor
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie muzyki kościelnej w historii Kościoła
The Importance of Church Music in the History of the Church
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038515.pdf
Data publikacji:
2020-02-11
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
muzyka kościelna
liturgia
znaczenie w historii
Kościół
chorał gregoriański
polifonia dawna i współczesna
śpiew wiernych
instrumenty muzyczne w celebrowanej liturgii
Church music
liturgy
historical importance
the Church
Gregorian chant
past and modern polyphony
singing at church
musical instruments in liturgy
Opis:
Jeśli spojrzymy na wieki istnienia Kościoła, to od samego początku dostrzeżemy prawdę o tym, że on nie mówił, ale śpiewał swoją modlitwę – najpierw psalmami, następnie usystematyzował ją w doskonały sposób w chorale gregoriańskim, kolejno pojawiła się polifonia. W pewnym momencie dopuszczono do liturgii organy oraz inne instrumenty. Dopiero w XX w. do liturgii wprowadzono w sposób oficjalny śpiew wiernych podczas liturgicznych celebracji. Przez przeszło 2000 lat istnienia chrześcijaństwa ten muzyczny język był niezwykle bogaty i różnorodny, jak to zostało przedstawione w poniższym artykule. Zawsze też należy się wszystkim zatroskanym o kształt i jakość muzycznej szaty liturgii wdzięczność. Dlatego słowa na zakończenie nowej instrukcji Episkopatu Polski o muzyce są bardzo wymownym sygnałem do dbałości o jej jakość: „biskupi wyrażają wdzięczność wszystkim zatroskanym o wysoki poziom muzyki kościelnej. Zobowiązują do zapoznania się z treścią instrukcji oraz starannego jej przestrzegania wszystkich odpowiedzialnych za muzykę kościelną w Polsce, w tym szczególnie duszpasterzy, organistów, katechetów, dyrygentów zespołów śpiewaczych i instrumentalnych, członków chórów kościelnych, kompozytorów. Równocześnie zachęcają do twórczej współpracy wszystkich, dla których piękno liturgii jest nadrzędną ideą artystycznej działalności” (II IEP 65). Ważne jest zatem nie tylko oddziaływanie i znaczenie muzyki w Kościele dzisiaj i w historii, stanowi ono także wyzwanie dla przyszłych pokoleń chrześcijan.
If we take a look at the centuries-long history of the Church, we will see the truth that she did not speak, but sang her prayer from the very beginning. First, there were psalms, then systematized in a perfect way in the Gregorian chanting, succeeded by polyphony. At one point, organs were admitted to the liturgy by Church authorities along with other instruments. It was only in the twentieth century that singing of the faithful was officially introduced to the liturgy. For more than 2000 years of its existence, the Christian musical language was extremely rich and diverse, as shown in this article. Moreover, we should be eternally grateful to all those who care about the shape and quality of the musical liturgical garment. Therefore, the final words of the new Polish Episcopate Instruction on music are a very meaningful signal of care for its high level: “the bishops express their gratitude to all those concerned about the high quality of church music. They oblige all those responsible for church music in Poland, especially priests, organists, catechists, conductors of singing and instrumental ensembles, members of church choirs, and composers to familiarize themselves with the contents of the Instruction and to carefully observe it. At the same time they encourage creative cooperation of all those for whom the beauty of the liturgy is the overriding idea of artistic activity” (II IEP 65). So not only is the impact and significance of music in the Church important today and throughout history, but it is also a challenge for future generations of Christians.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2019, 24, 1; 71-104
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańska symbolika instrumentów muzycznych
Christian symbolism of musical instruments
Autorzy:
Towarek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154345.pdf
Data publikacji:
2014-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
musical instruments
harp of the Cross
God the Ultimate Violin-Maker
Christ the Musician
Christ the Singing Logos
The Church Fathers
Opis:
The Christian symbolism of musical instruments presented in this article belongs to one of the most beautiful and the deepest layers of theology of church writers and it is based primarily on the so-called evolution of the divisions of music: musica mundana, musica humana and musica instrumentalis (Boecius; cf. Casiodoro). They directed their attention and allegorical theology primarily to the string instruments already known in the Bible (harp, lyre, zither, psalterium). And so, the harp was to signify the spiritual, whereas the zither – the corporal; sometimes also the two natures of Christ (harp – Divine nature; zither – the human nature). In many authors we encounter a comparison of zither to a suffering body of Christ and His passion, during which the tendons were strained to its limits, and the bones were numbered, and He himself sounded as a spiritual song of virtues due to his patience(Tertullian, Casiodoro, Venantius Fortunatus). Hence, there was born in the theology of the patristic period and the Middle Ages an allegory of the so-called „harp of the Cross” on which theSon of God hanged (Paulinus of Nola, Nicetas of Remesiana, Honorius of Autun, Bernard of Clairvaux, Bonaventura), who is a Logos Singing and playing a new song on this instrument. The Father God was compared to the Ultimate Violin-Maker who built Universum in a shape of a giant zither where the spirit and the matter, celestial choruses, heaven and hell, elements and all that the senses experience were the strings (Honorius of Autun, Clemens of Alexandria, Athanasius of Alexandria, Rupert of Deutz).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2014, 15; 221-232
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie i funkcje introitu mszalnego
Significance and functions of the Mass introit
Autorzy:
Towarek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167873.pdf
Data publikacji:
2013-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Mass introit
Antiphon
verse
the entrance singing
liturgical singing
Opis:
Throughout the centuries the Mass liturgy shaped its form of introduction and preface in the form of singing that is defined as “introit” from the Latin “introitus” (entrance) and introire (to enter), belonging to a group of proprium missae singing. Its origins should be searched in the 4th and the 5th centuries in the so-called papal station liturgies (penitent and festive), connected either with the singing of the litany to Saints (on the way to the station church), or on festive days the singing of antiphon intermingled with the lines of psalm (the liturgy of awaiting the pope in the station church), which is confirmed by Instructio ecclesiastici ordinis (Ordo Romani I). In terms of the selection of texts one may differentiate: the biblical introits (introitus regularis), where the antiphon is taken from the same psalm which is in the introit, or from the Epistle for a given day (the reading from the New Testament) and the non-biblical introits (introitus irregularis), taken from the texts of the early-Christian writers or the Apocrypha (e.g., Sedulius; the 4th Book of Ezra). In some cases their influence and significance became so strong that specific masses and even Sundays took their proper names from the first words of the text, e.g., Rorate, Gaudete, Laetare, Requiem. In modern times this type of singing is recalled by the books published following the Second Vatican Council, e.g., Graduale Romanum, Ordo Cantus Missae, and in particular, by Missale Romanum, where in Institutio Generalis it is recalled that the singing at the commencement of the Mass should be performed by a schola or a cantor interchangable with the congregation, or alternatively by a schola or the faithful, or it may be recited by the congregation, some of them or by a lector. In the music practice of the church in Poland following Vaticanum II the introits have been almost completely supplanted by the church songs, as well as by songs having nothing to do with the liturgy. While the above-mentioned rubrics of Institutio Generalis explicitly define the norms which stem from the function of the mass singing for the entrance: it is to open the liturgical action, deepen the unity of the congregation, introduce the minds into the experiencing of the mystery of the liturgical period or a celebration of a festive occasion and to accompany the procession of a priest and the entourage to the altar. That conditions specific requirements demanded of church musicians regarding the preparation and the appropriate selection of proper songs, hymns and chants, as far as they are not directly taken from the missal form in the form of an introit.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2013, 14; 359-370
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Hee Haw”. Performanse śpiewu i tekstów songów Nicka Cave’a z formacją The Birthday Party na płycie The Birthday Party (1980)
“Hee Haw:” Singing and performing song lyrics on Nick Cave and The Birthday Party’s album The Birthday Party (1980)
Autorzy:
Tański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143257.pdf
Data publikacji:
2022-08-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
rock performance
punk
song’s language and style
rock lyrics
the lyrical and the musical “I
singing
Nick Cave’s work
habitus
the grain of the voice
the pheno-text
the geno-text
voice
performatyka rocka
język i styl piosenki
teksty piosenek rockowych
persona tekstowo-muzyczna
głos
śpiew
twórczość Nicka Cave’a
ziarno głosu
feno-tekst
geno-tekst
Opis:
W artykule podjęto próbę interpretacji aspektów performatywnych śpiewu i tekstów piosenek Nicka Cave’a oraz autorstwa gitarzysty Rowlanda Stuarta Howarda (1959–2009), a także Micka Harveya, Vincenta Eugene’a Craddocka (znanego jako Gene Vincent) i Billa Davisa (właściwie: William Douchette) z albumu śpiewającego pianisty z grupą The Birthday Party The Birthday Party (1980). Studium, wpisując się w nurt rock song lyrics studies, jest recepcyjnym śladem i refleksją nad początkami drogi twórczej wybitnego autora tekstów piosenek oraz kompozytora muzyki rockowej i wokalisty, obdarzonego interesującym głosem. Teza prezentowanej pracy jest następująca: pochodzący z Australii wokalista od pierwszych nagrań z zespołem The Boys Next Door (płyta Door, Door z roku 1979) pisze utwory o miłości, bólu i samotności, a przede wszystkim każdy kolejny krążek autora Into My Arms to zapis doświadczenia tęsknoty, nie inaczej jest zatem i w przypadku omawianego tutaj albumu, który wyraża żal i smutek – uczucia autora/piosenkarza, „ja” opowiadającego/śpiewającego, persony tekstowo-muzycznej, czy inaczej mówiąc – piosenkowego podmiotu performatywnego. Śpiew Nicka Cave’a można określić jako metaforę habitusu punkowych miniatur piosenkowych, będących tekstowymi i głosowymi ekspresjami buntu, w których dominuje ironia, konstytutywną zasadą poetyki tych utworów zaś jest groteska.
This article attempts to interpret the performative aspects of Nick Cave’s singing and song lyrics written in collaboration with the guitarist Rowland Stuart Howard (1959–2009), Mick Harvey, Vincent Eugene Craddock (also known as Gene Vincent) and William Douchette (also known as Bill Davis). I focus specifically on the album The Birthday Party (1980) which Nick Cave recorded together with his band The Birthday Party. This analysis, representative of rock song lyrics studies, is a receptive trace and a reflection on the beginnings of this outstanding songwriter, rock musician, and singer’s career. I argue that the Australian singer, beginning with the first recordings with the band The Boys Next Door (Door, Door from 1979), writes about love, pain, and loneliness, and show how each new album by the author of Into My Arms records the experience of longing. The Birthday Party, therefore, is no different; it expresses regret and sadness – the feelings of the author/singer, the narrating/singing “I,” the lyrical and the musical persona or, in other words, the singing and performing subject. Cave’s signing is a metaphor for the habitus of punk song miniatures, which are lyrical and vocal expressions of rebellion, filled with irony, while the main principle of the poetics of these works is the grotesque.
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 27; 44-57
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śpiewanie - aktywność muzyczna niedoceniana i zaniedbywana
Singing – underestimated and neglected musical activity
Autorzy:
Szubertowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833060.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
śpiew od poczęcia do starości
wartość śpiewu dla zdrowia i kontaktów społecznych
śpiew w rodzinie i zespołach
the value of singing for health and social contacts
singing from conception until old age
singing in families and bands
Opis:
Popularność i ogólna dostępność środków przekazujących muzykę w każdym czasie i miejscu spowodowała, zwłaszcza w ostatnim stuleciu, że dla wielu osób podstawową formą kontaktu z muzyką jest jej słuchanie. Media emitujące w nadmiarze gotową, łatwą w odbiorze muzykę nie zachęcają do śpiewania zwłaszcza w zespołach. Odpowiedzią na ten stan rzeczy są natomiast wyniki badań, które wskazują na wartość śpiewu jako ogólnodostępną, a ostatnio niedocenioną i zaniedbaną aktywność, niezwykle cenną dla zdrowia i życia społecznego ludzi w każdym wieku. Zawarte w artykule treści na ten temat pochodzą z badań, doświadczeń i refleksji osób zainteresowanych tą formą aktywności muzycznej.
The popularity and wide accessibility of the media delivering music at any time and place has led to the fact, especially during the last century, that for many people, the basic form of contact with music is listening to it. The media playing an excess of ready and not challenging music, do not encourage people to sing, especially in bands. A response to this state of affairs are the results of the tests which indicate the value of singing as a widely accessible, and recently underestimated and neglected activity, which is extremely precious for the social life and health of people of all ages. The subject matter within this topic contained in the following article comes from the research, experiences and thoughts of those interested in this form of musical activity.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo; 2021, 5; 225-244
2450-9760
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Jasek z Milówki jako wybitny śpiewak i depozytariusz lokalnej religijnej tradycji muzycznej
Józef Jasek of Milówka as an Outstanding Singer and a Depositary of the Local Religious-Musical Tradition
Autorzy:
Strycharz-Bogacz, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26731698.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Milówka
żywa tradycja śpiewów religijnych
obrzędowość doroczna i rodzinna
tradycja muzyczna Górali Żywieckich
indywidualny styl wykonawczy
living tradition of religious singing
annual and family ritual cycles
musical tradition of the Żywiec highlanders
individual performance style
Opis:
Artykuł dotyczy Józefa Jaska z Milówki, wybitnej indywidualności w tradycyjnej kulturze Żywiecczyzny. Pochodził on z rodziny o tradycjach muzycznych. Śpiewać nauczył się od ojca, ludowego śpiewaka i matki, która znała wiele pieśni z kółka różańcowego. Józef Jasek miał sześcioro bardzo muzykalnych dzieci (m.in. córkę Irenę Golec, która jest matką Pawła i Łukasza Golców, popularnych współczesnych polskich muzyków). Był śpiewakiem pogrzebowym oraz przewodnikiem odpustowym i kalwaryjskim. Jako depozytariusz lokalnej religijnej tradycji muzycznej wypracował też swój indywidualny styl wykonawczy. Podczas badań terenowych przeprowadzonych w Milówce w 1973 roku przez pracowników i studentów Instytutu Muzykologii KUL zostały nagrane aż 92 śpiewy w jego wykonaniu, zdeponowane w Archiwum Muzycznego Folkloru Religijnego przy Katedrze Etnomuzykologii i Hymnologii KUL. Stanowią one niezwykle cenny zapis foniczny niematerialnego dziedzictwa kulturowego oraz interesujący materiał do studiów etnomuzykologicznych. Repertuar śpiewany przez Józefa Jaska obejmuje liczne gatunki religijnych śpiewów z żywej tradycji (pieśni adwentowe, kolędy i pastorałki, śpiewy wielkopostne i pasyjne, pieśni wielkanocne, maryjne, przygodne, do świętych, śpiewy pogrzebowe, pieśni kalwaryjskie, dziadowskie, do Opatrzności Boskiej), funkcjonujące w opisanej przez tego depozytariusza bogatej lokalnej obrzędowości dorocznej i rodzinnej.
This article concerns the life and activity of Józef Jasek of Milówka (1910–82), an eminent personality in the traditional culture of the Żywiec region. Born into a family with musical traditions, he learned to sing from his father, a folk singer, and his mother, who knew many religious songs from a rosary group. Józef had six highly musical children (including his daughter Irena, mother of contemporary popular Polish musicians Paweł and Łukasz Golec). Jasek was a funeral singer as well as he led singing during pilgrimages to sanctuaries, including Kalwaria Zebrzydowska, where he was performing Calvarian songs. As depositary of the local religious-musical tradition, he developed his own individual performance style. During field studies carried out in Milówka in 1973 by staff and students of the Institute of Musicology of the John Paul II Catholic University of Lublin (KUL), as many as 92 pieces sung by Jasek were recorded. Deposited in the Archive of Music Religious Folklore of KUL (AMFR KUL), attached to the KUL’s Department of Ethnomusicology and Hymnology, they constitute an extremely valuable audio document of intangible cultural heritage, as well as interesting material for ethnomusicological studies. The repertoire performed by Józef Jasek comprises numerous vocal religious genres belonging to the living tradition: songs for Advent, Christmas carols and pastoral Christmas songs, songs for Lent, Passiontide and Easter, Marian songs, songs for use in everyday life, songs to the saints, repertoire for funerals, Calvarian songs, wandering beggars songs, and songs to Divine Providence. All of them had their place in the rich local annual and family ritual cycles as described by Jasek himself.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 2; 141-161
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chiquitania – eine lebendige Glaubensgeschichte
Chiquitania – a living history of faith
Chiquitania – żywa historia wiary
Autorzy:
Skrabania, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480216.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Bolivien
Chiquitano-Missionsgeschichte
Chiquitos-Ethnie
Jesuiten-Reduktionen
gesungener Glaube
Bolivia
Chiquitano-history of the mission
Chiquitos-Ethnicity
Jesuits-Reductions
faith presented through singing
Boliwia
Chiquitano – historia misji
Chiquitos – odrębność etniczna
redukcje jezuickie
wiara poprzez śpiew
Opis:
In den Jesuiten-Reduktionen der Chiquitos im heutigen Ostbolivien fanden christlicher Glauben, wirtschaftliche Entwicklung, künstlerischer Ausdruck und handwerkliche Fähigkeiten zu einer Symbiose zusammen. Dahinter stand die Grundidee einer Einheit von Evangelisierung und menschlicher Entwicklung sowie das Bestreben, an die autochthone Kultur und Religiosität anzuknüpfen. Dies wurde durch Kommunikation des Evangeliums im Rahmen eines dialogischen Prozesses realisiert, bei dem Hörbereitschaft und Sensibilität für den Anderen die notwendige Voraussetzung allen missionarischen Handel ist. In Folge dessen bedienten sich die Jesuiten im Rahmen des von ihnen geschaffenen Systems der „Reduktionen“ bei ihrer Unterweisung im christlichen Glauben nicht nur der einheimischen Sprachen, sondern auch der Künste, der Architektur, des religiösen Theaters und insbesondere der Musik sowie der feierlichen musikalischen Gestaltung der Liturgie in reich ausgestatteten Kirchen. Es war eine erfolgreiche Methode der Evangelisierung, da sie die diesbezüglichen Begabungen unter den Indios förderte. Aus heutiger Perspektive betrachtet, ist ein solches missionarisches Tun nur auf dem Weg des Dialogs möglich, in einer Begegnung der Kulturen, die sich im gegenseitigen Vertrauen annähern und zu einer Symbiose einer neuen Glaubenskultur verschmelzen. Vergisst man dies, so wird auch unter den Bedingungen der heutigen Welt Christsein in einer Kirche der Zukunft, die den prophetischmissionarischen Dialog pflegt, nicht gelingen. Das lehrt uns die Geschichte der missionarischen Kirche der Chiquitano-Mission Ost-Boliviens.
In the former Jesuit reductions of Chiquitos in today’s eastern Bolivia the Christian faith, economic development, artistic expression and handiwork abilities formed a symbiosis. This symbiosis is rooted in the fundamental idea of the deep relation of evangelization and integral human development, and of the desire to connect indigenous culture with religion. This was realized by communicating the gospel in the context of a dialogical process in which willingness to listen and respect for others was is the necessary condition for any missionary activity. As a result, the Jesuits created a system of “reductions” in order not only to instruct the residents in the Christian faith in their indigenous languages but also to encourage the integration of their art, architecture, religious theater and especially music with the Christian faith. Above all, the liturgy with its solemn musical design in richly decorated churches was developed, which was seen as a successful method of evangelization, utilizing talents available among the Indians. From today’s perspective such a missionary approach is only possible through dialogue, an encounter of cultures approaching each other in mutual respect and merging into a symbiosis of a new religious culture. This approach can only succeed when we are open for today’s world, for being a Christian in church of the future, which maintains the prophetic and missionary dialogue. This is the central message of this article, presenting the missionary Church through the example of Chiquitano-Mission in eastern Bolivia.
W byłych jezuickich redukcjach Chiquitos w dzisiejszej wschodniej Boliwii wiara chrześcijańska, rozwój gospodarczy, twórczość artystyczna i rzemiosło utworzyły symbiozę. Symbioza ta jest zakorzeniona w fundamentalnej idei głębokiej relacji między ewangelizacją i integralnym rozwojem człowieka, a pragnieniem połączenia tubylczej kultury z religią. Zostało to zrealizowane poprzez przekaz ewangelii w kontekście procesu dialogu, w którym wola słuchania innych i szacunku wobec nich jest konieczna dla jakiejkolwiek działalności misjonarskiej. W efekcie jezuici utworzyli system „redukcji”, aby nie tylko uczyć mieszkańców chrześcijańskiej religii w ich językach, ale również zachęcić do integracji ich sztuki, architektury, teatru religijnego, a szczególnie ich muzyki z wiarą chrześcijańską. Przede wszystkim rozwinięto uroczystą liturgię na bazie muzyki poważnej w bogato ozdobionych kościołach, co uważano za efektywną metodę ewangelizacji, przy wykorzystaniu zdolności, jakie przejawiali Indianie. Z perspektywy dnia dzisiejszego tego rodzaju misyjne podejście jest możliwe tylko poprzez dialog, spotkanie kultur wzajemnie szanujących się i łączących się w symbiozie nowej kultury religijnej. Tego rodzaju podejście może się powieść tylko wtedy, gdy będziemy otwarci na współczesny świat, na bycie chrześcijaninem w kościele przyszłości, który popiera dialog profetyczny i misjonarski. To jest myśl przewodnia tego artykułu, przedstawiającego Kościół misyjny na przykładzie misji wśród plemion Chiquitano we wschodniej Boliwii.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 63-79
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KSIĄDZ HENRYK NOWACKI 18911968 I JEGO BADANIA NAD MUZYKĄ CERKIEWNĄ
Rev. Henryk Nowacki (1891-1968) and his research on the orthodox church music
Autorzy:
Sawicki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/946274.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:
ks. Henryk Nowacki
śpiew liturgiczny Kościoła Prawosławnego
muzyka cerkiewna
znamienny śpiew
liturgical singing of the Orthodox Church
Orthodox church music
znamenny chant
Opis:
The author of the article familiarized us with father Henryk Nowacki, a distinguished musicologist, historian and a researcher of the Orthodox church music. The author made thorough critical analysis of the articles published by father Nowacki from 1929 to 1931 in Hossanna journal. Furthermore, he points out father Nowacki’s paucity on basis of content and elaboration. Next, the author of the article claims that father Nowacki’s main thesis were the result of making use solely from Russian sources concerning the Orthodox music. In spite of the above-mentioned reservations, the author of the article stands in a position that father Nowacki’s elaborations concerning the Orthodox church music became a stimulant to further studies on the Orthodox church music in Poland.
W prezentowanym artykule autor przedstawił sylwetkę ks. Henryka Nowackiego, wybitnego muzykologa, historyka oraz badacza muzyki cerkiewnej. Autor dokonał szczegółowej analizy krytycznej prac ks. Nowackiego z dziedziny muzyki cerkiewnej, publikowanych w latach 1929–1931 na łamach czasopisma Hosanna. Autor zwraca uwagę na liczne braki merytoryczne i warsztatowe oraz istotne uzależnienie głównych tez autora od literatury rosyjskiej. Mimo wielu niedociągnięć prace ks. Henryka Nowackiego stały się, zdaniem autora, silnym impulsem dla dalszych badań nad muzyką cerkiewną w Polsce.
Źródło:
Musica Ecclesiastica; 2020, 15; 89-123
2353-6985
Pojawia się w:
Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia „razdielnorieczija” i śpiewu wielogłosowego w nauczaniu staroobrzędowców rosyjskich
Razdelnorechie and Polyphonic Singing in the Teaching of Russian Old Believers
Autorzy:
Sawicki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420290.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
śpiew liturgiczny kościoła prawosławnego
znamienny śpiew
staroobrzędowcy
liturgical singing of the Orthodox Church
znamenny chant
Old Believers
Opis:
Artykuł zawiera rozważania na temat dwóch bardzo istotnych problemów dotyczących śpiewu cerkiewnego na Rusi. Autor w pierwszej części analizuje genezę dość unikalnego zjawiska muzyczno-językowego, określanego mianem „razdielnorieczija” (in. chomonii). Przedstawiając problem z punktu widzenia jednej z bardziej konserwatywnych grup wyznawców prawosławia – staroobrzędowców, stara się udowodnić, że elementy chomonii zawarte w tekstach liturgicznych, zawartykch w staroruskich śpiewnikach były przez nich traktowane nie tylko w kategorii wypełniaczy melizmatów, (podobne do łacińskich tropów). Zwolennicy „starych tradycji” zarówno chomonię, jak również wielogłosowe sprawowanie nabożeństw traktowali jako jeden ze znaków sakralnych. W drugiej części artykułu, autor stara się odpowiedzieć na pytanie, o przyczyny negatywnego stosunku staroobrzędowców do śpiewów wielogłosowych.
This article discuses two very important problems concerning liturgical singing in Ruthenia. The first part of the article contains an analysis of the musical and linguistic phenomenon of razdelnorechie (also known as homonia). The author, presenting the issue from the Old Believers’ point of view, tries to prove that elements of homonia in liturgical texts, contained in Old Believers songbooks, have not only been treated as a fillers of melisma (similar to latin tropus). Supporters of ‘the old tradition’ treated homonia and polyphonic services as sacred signs. The author in the second part of the article tries to find out the reasons of the Old Believers’ negative attitude to polyphonic singing.
Źródło:
ELPIS; 2014, 16; 201-209
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie staroobrzędowców pomorskich w kwestiach odnoszących się do śpiewu cerkiewnego
Autorzy:
Sawicki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420332.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
liturgical singing of the Orthodox Church
znamenny chant
Pomorian old believers
Pomorian Answers
śpiew liturgiczny kościoła prawosławnego
znamienny śpiew
staroobrzędowcy pomorscy
odpowiedzi pomorskie
Opis:
W artykule omówiono nauczanie staroobrzędowców pomorskich w kwestiach odnoszących się do śpiewu cerkiewnego, w szczególności jego form praktykowanych przez tą wspólnotę. Autor podejmuje się próby wskazania istoty niechęci staroobrzędowców wobec nowych melodii cerkiewnych. W tym celu przeprowadza analizę krytyczną dostępnych źródeł historycznych, w szczególności fragmentów odnoszących się do śpiewu liturgicznego zawartych w powstałym w 1723 r. na Wygu traktacie teologicznym pt. Pomorskie Otvety. Autor wskazuje na zmiany, jakie w XVII wieku dokonały się w śpiewie jako jedną z przyczyn rozłamu w łonie Cerkwi moskiewskiej.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój drukarstwa muzycznego u staroobrzędowców popowców w XIX i na początku XX wieku
The music printing development with Popovtsy in the 19th century and at the beginning of the 20th century
Autorzy:
Sawicki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420311.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
śpiew liturgiczny kościoła prawosławnego
znamienny śpiew
staroobrzędowcy
liturgical singing of the Orthodox Church
znamenny chant
old Believers
Opis:
Głównym zadaniem, jakie postawił sobie autor przytoczonego artykułu, było nakreślenie początków pojawienia się drukarstwa muzycznego u staroobrzędowców uznających kapłaństwo. Analizując pierwsze przedsięwzięcia w dziedzinie drukowania śpiewników cerkiewnych zawierających nuty, wykazał jego pionierskość. Jednocześnie wskazuje na liczne niedociągnięcia redakcyjne oraz samego druku. Analizując wkład ks. Prof. Dymitra Razumowskiego w cały proces przygotowania do druku śpiewników autor udowadnia, iż realizacja wydania była możliwa tylko dzięki wzajemnej współpracy pomiędzy wydawcą a redaktorem. W dalszej kolejności autor wyjaśnia przyczyny nie przyjęcia nowo wydrukowanych ksiąg przez środowiska staroobrzędowców tak w Rosji, jak i na emigracji. Drugą część pracy autor poświęcił na opisanie działalności wydawniczej prowadzonej w Kijowie a potem w Moskwie przez Łazarza Kałasznikowa, a szczególnie wielkiego wkładu, jaki włożył w popularyzację różnych form staroruskiego śpiewu cerkiewnego. Na podstawie dostępnych źródeł autor wykazał, iż przedsięwzięcia wydawnicze realizowane przez Kałasznikowa zawdzięczają swoje powodzenie poparciu udzielonemu wydawcy przez władze cerkiewne oraz sprzyjającym staroobrzędowcom uwarunkowaniom politycznym.
The main goal of this article’s author is to describe the beginnings of the music printing with the Old Believers acknowledging priests (Popovtsy). The first attempts of printing the orthodox songbooks containing notes have been pioneering. However, there were quite a few editorial as well as printing flaws. The current author, by analyzing priest’s professor Dymitr Razumowski contribution into the whole process of songbooks printing, proves that it has been possible to organize edition only thanks to the cooperation between the editor and publisher. Further, there are explained the causes of printed songbooks rejection among the Old Believers not only in Russia but also among those who emigrated. The second part of this work is dedicated to Lasar Kalashnikov’s editorial activity carried in Kiev and afterwards in Moscow, especially his great contribution into popularization of different forms of the Old Believers’ church singing. Based on the accessible sources, it is described that Kalashnikov’s editorial successes have been only possible owing to the fact of the orthodox church authorities’ support and political favourable for the Old Believers circumstances.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 127-138
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój formuł melodycznych w staroruskiej monodii cerkiewnej na przykładzie dogmatyka tonu drugiego na podstawie wybranych zachodnioruskich irmologionów XVI-XVIII w.
The Development of the Melodic Formulas in Old Ruthenian Orthodox Church Monody on the Example of Dogmaticon of the Second Tone Based on Selected 16th-18th Century West Ruthenian Irmologions
Autorzy:
Sawicki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795773.pdf
Data publikacji:
2020-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
śpiew liturgiczny Kościoła prawosławnego
muzyka cerkiewna
znamienny śpiew
liturgical singing of the Orthodox Church
Orthodox church music
znamenny chant
Opis:
W artykule autor dokonał analizy formuł melodycznych zastosowanych w dogmatyku tonu drugiego. W tym celu posłużył się wybranymi Irmologionami, zarówno tymi najstarszymi, pochodzącymi z terytoriów dzisiejszej Białorusi i Ukrainy, jak również śpiewnikami pochodzącymi z cerkwi unickich Południowego Podlasia, w szczególności Rokitna i Witoroża. Autor wskazuje na istotną rolę prawosławnych monasterów, a po zawarciu Unii brzeskiej (1596 r.) także parafii w rozwoju staroruskiego śpiewu cerkiewnego. W toku prowadzonych badań autor wykazał, iż pomiędzy melodyką dogmatyka tonu drugiego a tekstem zachodzi ścisły związek. Ponadto prowadzone badania ukazały, iż struktura melodii dogmatyka tonu drugiego oraz dobór formuł melodycznych, mimo upływu lat, nie uległy istotniejszym zmianom.
In the work in question, the author has analysed the melodic formulas used in the dogmaticon of the second tone. For this purpose, the author has used selected Irmologions, both the oldest, which originate from the territories of today’s Belarus and Ukraine, and song books originating from the southern Podlachia Uniate Orthodox churches, in particular of Rokitno and Witoroże. The author points to the important role of the Orthodox monasteries and, after the signing of the Union of Brest (1596), also to that of the parish, in the development of the Old Ruthenian Orthodox church singing. In the course of the research, the author has proven a close connection between the dogmaticon of the second tone melodics and the text. Moreover, the conducted research has shown that, despite the passage of time, there has been no change in the structure of the dogmaticon of the second tone and in the selection of the melodic formulas. Key words: liturgical singing of the Orthodox Church; Orthodox church music; znamenny chant
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 39-55
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies