Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the sick" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-50 z 50
    Tytuł:
    La Unción de los enfermos - sacramento de alivio y salvación según el c. 998 del Código de Juan Pablo II
    Autorzy:
    Kantor, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668129.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    sacrament of anointing of the sick
    illness
    pastoral care of the sick
    Opis:
    The Code of Canon Law of John Paul II sets forth in can. 998 as follows: “The anointing of the sick, by which the Church commends to the suffering and glori fi ed Lord the faithful who are dangerously ill, so that he may support and save them, is conferred by anointing them with oil and pronouncing the words prescribed in the liturgical books”.Through this sacramental entrusting of a sick person, the Church shows redemptive action taken by the Christ himself, who shall support the sick person with the power of God’s grace in suffering, impatience, fear, and above all in physical and spiritual weakness as well as in experienced doubts and weakening in faith.A family and persons ministering the sick (priests, hospital chaplains) should earlier take care of proper instructing about the nature of anointing of the sick and adequate preparation of the sick to receive this grace from the healing Christ. This may take place through conversation, catechesis, supporting with words of faith and common prayer, arousing a wish to receive the Christ in the mystery of anointing.This article consists of seven points: 1. The letter from James as the starting point of the discussion; 2. Several historical facts; 3. Catechism of the Catholic Church concerning the sacrament of the anointing of the sick; 4. Sacramental grace; 5. Who should and can receive the sacrament of the anointing; 6. People responsible for the better reception of the sacrament by the sick; 7. Conclusion.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2011, 1, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podmiot sakramentu namaszczenia chorych
    The Subject of the Sacrament of Anointing of the Sick
    Le sujet du sacrement de l’onction des malades
    Autorzy:
    Kumor, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917716.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sakrament chorych
    namaszczenie chorych
    choroba
    starość
    sacrament of the sick
    anointing of the sick
    sickness
    senility
    Opis:
    W opracowaniu podjęto próbę analizy i interpretacji przepisów, w oparciu o które Kościół określa kryteria dopuszczania podmiotu do sakramentu namaszczenia chorych. Uwzględniono w nim dyspozycje kan. 1004-1007 KPK/83, a także stosowne przepisy liturgiczne i – w miarę potrzeby – inne kanony korespondujące. W oparciu o komentarz współczesnej doktryny prawnej oraz w nawiązaniu – tam, gdzie było to konieczne – do wątków historycznych, wyodrębniono najpierw ogólne kryteria podmiotowe, którymi są: fakt przyjęcia chrztu, osiągnięcie stanu używania rozumu oraz wejście w stan niebezpieczeństwa na skutek choroby lub starości. Następnie dokonano analizy zasady powtarzalności tego sakramentu. W dalszej kolejności scharakteryzowano wskazane przez prawodawcę przypadki szczególne, kiedy to może zachodzić wątpliwość, co do możliwości traktowania kogoś jako podmiotu sakramentu chorych. Dalej poczyniono uwagi na temat rozumienia prośby o sakrament, która powinna występować po stronie przyjmującego. Na koniec odniesiono się do zakazu udzielania tego sakramentu chorym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim.
    The study focuses on the analysis and interpretation of regulations used by the Church to specify the criteria of admitting a subject to the sacrament of anointing of the sick. The study takes into account the dispositions of the can. 1004-1007 (1983 CIC) and the proper liturgical instructions, as well as other corresponding canons if necessary. First, general subjective criteria are distinguished on the basis of contemporary legal doctrine and in connection with historical factors whenever they are important. These criteria include: the fact of receiving baptism, the ability to use reason, and being in a dangerous condition due to sickness or old age. Next, the rule of repetition of this sacrament is analyzed. After that, special cases shown by the legislator are described, when it is uncertain whether someone can be the subject of the sacrament of anointing of the sick or not. Next, the article focuses on the understanding of the request to be given the sacrament, which should be expressed by the recipient. Finally, the text discusses the prohibition to administer the sacrament of anointing of the sick to people who remain obstinate in grave public sin.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2016, 5, 1; 161-179
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sakrament namaszczenia chorych w ujęciu teologiczno-prawnym
    Theological and Legal Dimensions of the Sacrament of Anointing of the Sick
    Autorzy:
    Zaborowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807554.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    namaszczenie chorych
    sakrament chorych
    choroba
    cierpienie
    Anointing of the Sick
    Sacrament of the Sick
    sickness
    suffering
    Opis:
    The publication presents the theology of the sacrament of Anointing of the Sick, legal norms contained in the codes of Canon Law of 1917 and 1983, as well as regulations regarding the Sacrament in the Apostolic Constitution Sacra Unctionem Infirmorum by Pope Paul VI of 30 Nov 1972. The Author’s analysis reveals the truth about the Sacrament, which is a special, personal relation between the suffering human and God, who wants to support him in this unique period of time of sickness and suffering. The legal regulation of the Sacrament of Anointing, inspired by the Second Vatican Council, tells us how to administer this sacrament in an solemn and dignified manner. Towards the end of this article one finds a general description of the Sacrament in other Christian Churches. An analysis of suffering and sickness in life of a Christian leads us to the question: how can they be joined with the saving passion of Christ in order to help build the community of Church?
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 1; 179-199
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauczanie św. Jakuba Apostoła o sakramencie namaszczenia chorych w perspektywie biblijnej
    The teaching of St. James the Apostle on the Sacrament of Anointing of the Sick in the Biblical Perspective
    Autorzy:
    Wittbrodt, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559055.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    człowiek
    sakrament chorych
    cierpienie
    namaszczenie
    uzdrowienie
    man
    the sacrament of the sick
    anointing of the sick
    suffering
    cure
    Opis:
    Choroba i związane z nią cierpienie należą w sposób naturalny do życia ludzkiego. Jednakże dla osób wierzących choroba przybiera wymiar religijny. Człowiek podeszły w latach, lub dotknięty niemocą na ciele, może swoje cierpienia łączyć z cierpieniami Chrystusa i ofiarować je jako wynagrodzenie za grzechy swoje, rodziny, lub oddać je Bogu w konkretnej intencji. Aby tak się stało, musi mieć świadomość, że Kościół ogarnia troską wszystkich - chorych i starszych, i przychodzi z pomocą poprzez sakrament chorych, który ma swoje podstawy w Biblii, jak zresztą i pozostałe sakramenty. Stary i Nowy Testament ukazuje troskę o tych, którzy dotknięci cierpieniem nie są pozostawieni sami sobie. Szczególnie św. Jakub w swoim Liście pisze: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśli popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,13-15). Zgodnie z tymi słowami Kościół ma szczególną misję niesienia Dobrej Nowiny i pociechy chorym i cierpiącym na wzór samego Chrystusa, który „przyszedł do tych, którzy się źle mają”.
    Illness and pain are in a natural way connected with human life. However, for those who believe in God, illness takes on a religious dimension. The older man affected by a physical disorder may associate his sufferings with those of Christ and offer them as penance for his sins and those of his family, or give them to God in a particular intention. For this to happen, the sick person must be aware of the Church’s concern for all the sick and elderly and its help which comes through the Sacrament of the Sick. This sacrament has its foundation in the Bible just as the other sacraments have. Both the Old and the New Testament urge us to care for those who suffer and not to leave them alone. St. James in particular writes in his letter: “Is anyone among you sick? Let him call for the priests of the Church to pray over him, anointing him in the name of the Lord. And the prayer full of faith will save the sick, and the Lord will raise him up, and if he has committed sins, he will be forgiven” (James 5: 13-15). According to these words the Church has a special mission to proclaim the Good News and to comfort the sick and suffering on the model of Christ himself, who “came to those who are sick”.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2015, 36; 55-67
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształtowanie się opieki pielęgnacyjnej nad chorymi w Europie Zachodniej w XVIII i w I połowie XIX wieku
    The development of nursing care of the sick in Western Europe in the 18th and the first half of the 19th centuries
    Autorzy:
    Supady, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032077.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
    Tematy:
    "pielęgnowanie chorych" "nursing care of the sick"
    Opis:
    The Enlightenment ideology and the French Revolution had a very negative impact on the activities of religious congregations in respect of nursing care of the sick in hospitals in the 18th century. Emperor Napoleon I attempted to improve the existing situation by restoring the right for nursing care to nuns. In the first half of the 19th century, in Germany catholic religious orders had the obligation to provide nursing care and in the 30’s of the 19th century the Evangelical Church also joined charity work in hospitals by employing laywomen, i.e. deaconesses.
    Ideologia oświecenia oraz Rewolucja we Francji miały bardzo negatywny wpływ na działalność zgromadzeń zakonnych w zakresie opieki nad chorymi w szpitalach w XVIII wieku. Cesarz Napoleon I starał się naprawić zaistniałą sytuację, przywracając siostrom zakonnym prawo pielęgnacji chorych. W Niemczech w I połowie XIX wieku ciężar opieki nad chorymi spoczywał na zakonach katolickich, a od lat 30. do pracy charytatywnej w szpitalach włączył się także kościół ewangelicki, zatrudniając w tym celu kobiety świeckie, tzw. diakonise.
    Źródło:
    Health Promotion & Physical Activity; 2019, 6, 1; 24-28
    2544-9117
    Pojawia się w:
    Health Promotion & Physical Activity
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia maryjnego tytułu „Uzdrowienie chorych”
    The Theology of the Marian Title “Health of the Sick”
    Autorzy:
    Wojtczak, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145648.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Mary
    Health of the sick
    Marian titles
    Marian cult
    the sick
    Maryja
    Uzdrowienie chorych
    tytuły maryjne
    kult maryjny
    chorzy
    Opis:
    Lud chrześcijański przyznał Maryi tytuł „Uzdrowienie chorych”. Pozdrawia i wzywa Ją nim w liturgii (mszał maryjny) i pozaliturgicznych aktach kultu (Litania loretańska), by za Jej przyczyną wyprosić łaskę zdrowia dla siebie bądź bliskich. Rodzą się zatem pytania: dlaczego Maryję nazywamy Uzdrowieniem chorych? Jaki sens teologiczny kryje ten tytuł? Niniejszy artykuł jest próbą udzielenia pogłębionej i integralnej na nie odpowiedzi. Jest to o tyle istotne, że w przeszłości tytuł ten był czasami rozumiany zbyt jednostronnie i pragmatycznie. Należy mu przywrócić mesjański wymiar. Przedłożony artykuł czyni to w dwóch punktach. Pierwszy wskazuje, że nic bardziej wzniosłego nie można powiedzieć o Maryi aniżeli to, że jest Matką Chrystusa, prawdziwego Lekarza ciał i dusz ludzkich, który nie uwolnił ludzkości od choroby i cierpienia, ale wziął je na siebie i nadał im zbawcze znaczenie. Matka włączona w tajemnicę cierpienia Syna wniosła macierzyński wkład w dzieło powszechnego zbawienia, uzdrawiania człowieka. Przez Jej macierzyństwo Bóg okazał nam swoje współczucie. Drugi punkt ukazuje zaś Maryję jako Matkę chorych i cierpiących, która potrafi ich zrozumieć, bo sama wycierpiała niewyobrażalny ból u boku Jezusa. Godne są naśladowania Jej wiara, nadzieja i miłość w przeżywaniu cierpienia, ponieważ nadają mu one zbawcze znaczenie. Od Maryi uczmy się też wrażliwości, współczucia i wyobraźni w niesieniu chorym konkretnej pomocy. Matka wyprasza im zdrowie duszy i ciała macierzyńskim wstawiennictwem u Chrystusa, który jako jedyny ma moc uzdrawiania otwartych ran i przywracania pokoju złamanym sercom. Nie może Ona wypełniać swej uzdrowicielskiej misji, jeśli Jej duchowe dzieci z ufnością i wytrwale o to nie proszą. Należy Jej zawierzać się „w procesie leczenia ran duszy i ciała”. Okazuje się, że pierwszorzędnie tytuł „Uzdrowienie chorych” przysługuje Jezusowi Chrystusowi, do Maryi zaś odnosi się wtórnie. Ponadto jego sensu teologicznego nie można zawężać do sfery życia cielesnego ani roli Maryi ograniczać do macierzyńskiego pośrednictwa. 
    Christians granted Mary the title “Health of the Sick”. They greet Her and call on Her in the liturgy (Marian missal) and in the other non-liturgical acts of cult (the Litany of Loreto), in order to receive, through Her intercession, the grace of health for themselves or their relatives. Thus some questions arise: why do we refer to Mary as Health of the Sick? What theological significance is behind this title? The present article attempts to address these issues in a detailed and integral way. This is essential since, in the past, this title was understood in a one-sided or too pragmatic way. Its Messianic dimension should be restored. This article does this in two points. The first point indicates that one cannot say anything more profound about Mary than that She is the Mother of Christ, a true Healer of human bodies and souls; who did not free humanity from disease or suffering, but He took them on Himself and granted them salvific significance. The Mother involved in the mystery of the Son’s suffering made Her motherly contribution to the work of common salvation and the healing of all mankind. Through Her motherhood God showed us His compassion. The other point presents Mary as a Mother of the sick and suffering, who can understand them, because She Herself suffered inconceivable pain at the side of Jesus. It is worthy to imitate Her faith, hope and love in enduring suffering, because they impart salvific significance to it. From Mary, we learn sensitivity, compassion and creativity when bringing concrete help to the sick. The Mother begs for their healthy souls and bodies through Her intercession with Christ, who is the only one able to heal open wounds and restore peace to broken hearts. She cannot fulfill Her healing mission if Her spiritual children do not trustfully and relentlessly ask for it. It is necessary to entrust to Her “in the process of healing the wounds of one’s soul and body”. Thus it turns out that primarily Jesus Christ deserves the title “Health of the sick”— Mary plays a secondary role. Furthermore, the theological sense of the title cannot be narrowed to the bodily aspect of life nor can it limit Mary only to the motherly role.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2023, 43; 111-131
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udzielenie sakramentu namaszczenia chorych bez zgody przyjmującego – aspekty cywilno-kanoniczne
    The Sacrament of the Anointing of the Sick without the Consent of the Recipient – Civil and Canonical Aspects
    Autorzy:
    Niedziałkowski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010878.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    namaszczenie chorych
    sakrament chorych
    dobro osobiste
    wolność sumienia
    anointing of the sick
    sacrament of the sick
    personal right
    freedom of conscience
    Opis:
    Opracowanie zawiera interpretację i analizę przepisów odnoszących się do sakramentu namaszczenia chorych. Analizie poddane zostały przepisy prawa kanonicznego oraz liturgicznego. Wyjaśnione zostało pojęcie sakramentu chorych oraz wymogi jego udzielania. Ostatnia część ma za przedmiot przepisy prawa cywilnego, które związane są z dobrem osobistym, jakim jest wolność sumienia. Analizie poddany został wyrok Sądu Najwyższego odnoszący się do przypadku udzielenia pacjentowi szpitala sakramentu chorych bez jego zgody.
    The study focuses on the interpretation and analysis of regulations about sacrament of the sick. The study analysed the canon and liturgical law. First part explained the meaning of the anointing of the sick and conditions for granting. The last part concerned the civil law, especially the personal right and freedom of conscience. The study took into account the Supreme Court ruling about give the patient a sacrament of sick without his consent.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 163-175
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgiczna troska o chorych i cierpiących w wybranych orędziach św. Jana Pawła II na Światowy Dzień Chorego
    Autorzy:
    Czerwiński, Adrian Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083199.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    św. Jan Paweł II
    orędzia na Światowy Dzień Chorego
    posługa wobec chorych w liturgii
    ewangelizacja w liturgii chorych
    Saint John Paul II
    messages for the World Day of the Sick
    care for the sick in liturgy
    evangelisation of the sick in liturgy
    Opis:
    Artykuł przedstawia nauczanie Jana Pawła II zawarte w orędziach na Światowy Dzień Chorego. Celem publikacji jest wydobycie z wybranych orędzi treści o liturgicznym posługiwaniu chorym i cierpiącym. Drugim celem jest ukazanie przemieniającej łaski Chrystusa w trudnym doświadczeniu choroby, cierpienia, śmierci, w których chory uczestniczy. Nauka ta zapisana i realizowana w liturgii jest skierowana zarówno do wierzących jak i niewierzących. W orędziach możemy odnaleźć kilka płaszczyzn, na których troska o los chorych i cierpiących jest wyrażana w liturgii. Należą do nich: centralne miejsce Mszy świętej w corocznych obchodach Światowego Dnia Chorego, podkreślenie wartości sakramentów: przede wszystkim Eucharystii i pokuty, każdorazowe wspomnienie o maryjnym sanktuarium oraz nakreślenie misji kapłanów pełniących sakramentalną posługę chorych. Papieskie pojmowanie liturgii w orędziach ogniskuje się wokół problemu przyjmowania cierpienia wedle wiary katolickiej wyrażonej w liturgii, świadczenia o autentyczności orędzia Chrystusa w chorobie oraz ewangelizacyjnej i przemieniającej roli liturgii wobec ludzi wierzących i niewierzących. Spojrzenie papieża Jana Pawła II nie ogranicza się tylko do kwestii rytualnych czy dyscyplinarnych, ale kieruje się na dialog między Bogiem, Kościołem, człowiekiem i światem, w którym liturgia ma budować jedność opartą na Chrystusie i prowadzić do moralnego, duchowego a w końcu do eschatologicznego odnowienia człowieka i świata. Rozważania te są bardzo istotne w perspektywie współczesnych zmian dokonujących się w Kościele, odrzucenia przez człowieka współczesnego nauki o krzyżu Chrystusa, którą wierni powinni z mocą Ducha Świętego głosić na nowo, epidemii koronawirusa, który pokazał liczne słabości wspólnoty wierzących  
    This article presents the teachings of John Paul II expressed in his messages for the World Day of the Sick. The aim of this publication is to extract from selected messages fragments devoted to the liturgical care for the sick and suffering. The second objective is to show the transforming grace of Christ in the difficult experience of sickness, suffering and death in which the sick participate. These teachings included in and implemented through liturgy are aimed at both believers and non-believers. In the messages, we can find several planes on which the care for the sick and suffering is expressed in liturgy. They include: the central position of the Mass in annual celebrations of the World Day of the Sick, emphasising the value of sacraments, most importantly the Eucharist and the Reconciliation, mentioning the shrine to the Virgin Mary, and outlining the mission of priests involved in sacramental ministry to the sick. The pope’s understanding of liturgy expressed in his messages focuses on the problem of accepting suffering in accordance with the Catholic faith expressed in liturgy, showing the authenticity of Christ’s message in sickness, and demonstrating the evangelical and transforming role of liturgy for believers and non-believers. The view of Pope John Paul II is not limited to ritual or disciplinary matters, but focuses on a dialogue between God, the Church, man and the world, in which liturgy is supposed to build unity based on Christ and lead to a moral, spiritual and finally eschatological renewal of man and the world. These reflections are very important from the perspective of current changes in the Church, the rejection of the teaching on Christ’s cross by the modern man, which should be preached anew by believers with the power of the Holy Spirit, and the coronavirus pandemic, which has exposed many weaknesses of the community of believers. Keywords: Saint John Paul II, messages for the World Day of the Sick, care for the sick in liturgy, evangelisation of the sick in liturgy
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 59, 1; 79-99
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zbawcze działanie Jezusa wobec chorych jako fundament ustanowienia sakramentu namaszczenia chorych
    Jesus’ salvific action towards the sick as the foundation for the institution of the sacrament of Anointing the Sick
    Autorzy:
    Froniewski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2011239.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Krankensalbung
    Sakramente
    Einsetzung des Krankensakramentes
    Heilung Jesu
    anointing the sick
    sacraments
    instituting the sacrament of the sick
    the healings by Jesus
    namaszczenie chorych
    sakramenty
    ustanowienie sakramentu chorych
    uzdrowienia Jezusa
    Opis:
    Sakrament namaszczenia chorych nie jest ujęty w Ewangeliach w żadnym zapisie, który by jednoznacznie wskazywał, że Jezus go bezpośrednio ustanowił. Stąd teologowie reformacyjni kwestionowali sakramentalność tego obrzędu. Sobór Trydencki potwierdził namaszczenie chorych jako prawdziwy sakrament, odwołując się do tekstów Mk 6,13 i Jk 5,14–15. W niniejszym artykule dokonana została próba ukazania szerszego tła ustanowienia tego sakramentu w postaci całej działalności Jezusa wobec chorych. Tok tego rozumowania przedstawiony jest w trzech częściach. Pierwsza omawia gesty i słowa Jezusa w aktach uzdrowienia jako pierwotny model dla sakramentalnej posługi wobec chorych. Druga wskazuje na duchowe aspekty uzdrowień dokonywanych przez Jezusa jako otwarcie na łaskę. Trzecia zaś na bazie tego materiału jest interpretacją zapisu Mk 6,13 jako pewnego archetypu praktyki namaszczenia chorych. Dodatkowo czwarta część artykułu wskazuje na różne inne teorie teologiczne będące próbą rozwiązania tego problemu, które stanowią pewne uzupełnienie przeprowadzonego tutaj wnioskowania upatrującego w zbawczym działaniu Jezusa wobec chorych fundamentu ustanowienia tegoż sakramentu.
    For the Sacrament of the Anointing of the Sick no record in the Gospels can be found which would indicate clearly that Jesus instituted it directly. Hence the Reformation theologians questioned the sacramentality of this rite. The Council of Trent confirmed the Anointing of the Sick as a true sacrament, referring to the words of Mark 6:13 and James 5:14–15. This article attempts to provide a broader background for the institution of this sacrament, in the form of the entire Jesus’ activity toward the sick. The line of this reasoning is presented in three parts. The first one deals with the gestures and words of Jesus in the acts of healing as the original model for the sacramental service to the sick. The second part points to the spiritual aspects of Jesus’ healings, as an opening to grace. The third part, based on the material from the first two ones, is an interpretation of Mk 6:13 as a certain archetype of the practice of anointing the sick. In addition, the fourth part of the article indicates various other theories that attempt to solve this problem – they constitute a certain complement to the reasoning performed here, which sees in the salvific action of Jesus towards the sick the foundation of this sacrament’s institution.
    Die Krankensalbung ist in keinem Bericht der Evangelien enthalten, der eindeutig darauf hindeutet, dass Jesus sie direkt eingesetzt hat. Daher stellten die reformatorischen Theologen die Sakramentalität dieses Ritus in Frage. Das Konzil von Trient bestätigte die Krankensalbung als wahres Sakrament und bezog sich dabei auf Mk 6,13 und Jak 5,14-15. Dieser Artikel versucht, den breiteren Hintergrund der Einsetzung dieses Sakraments in Form des gesamten Wirkens Jesu an den Kranken darzustellen. Der Verlauf dieser Argumentation wird in drei Teilen dargestellt. Der erste behandelt die Gesten und Worte Jesu in den Heilungsakten als das Hauptmodell für den sakramentalen Dienst an den Kranken. Der zweite weist darauf hin, dass die spirituellen Aspekte der Heilungen Jesu offen für die Gnade sind. Die dritte, auf der Grundlage dieses Materials, ist eine Interpretation von Mk 6,13 als ein gewisser Archetypus der Krankensalbung. Darüber hinaus weist der vierte Teil des Artikels auf verschiedene andere theologische Theorien hin, die einen Lösungsversuch für dieses Problem darstellen, die eine gewisse Ergänzung zu der hier vorgelegten Schlussfolgerung darstellen, die das Heilshandeln Jesu gegenüber den Kranken als Grundlage dafür sieht Sakrament.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 109-126
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konwersatorium: Medycyna na miarę człowieka. Wstęp
    Autorzy:
    Szałata, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1964162.pdf
    Data publikacji:
    2009-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    choroba
    cierpienie
    Dzień Chorego
    disease
    pain
    World Day of the Sick
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2009, 7, 1; 239-243
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblijne podstawy sakramentalnej interpretacji Listu św. Jakuba 5, 13–16
    Biblical basics of sacramental interpretation James 5, 13–16
    Autorzy:
    Głuchowski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28761806.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    a sacrament
    anointing of the sick
    elders of the Church
    presbiteroi
    prayer over the sick
    forgiveness of sins
    modlitwa nad chorymi
    namaszczenie chorych
    odpuszczenie grzechów
    sakrament
    starsi Kościoła
    Opis:
    Sobór Trydencki określił sakrament namaszczenia chorych jako „prawdziwy i we właściwym znaczeniu tego słowa sakrament, ustanowiony przez Chrystusa naszego Pana i ogłoszony przez św. Jakuba Apostoła” (DS 1716). Określił również, że „starsi Kościoła”, których św. Jakub zaleca wezwać do namaszczenia chorego (Jk 5, 14), to „kapłani wyświęceni przez biskupa” (DS 1719). Autor niniejszego artykułu odpowiada na pytanie: jak pogodzić te twierdzenia ze współczesną wiedzą biblijną na temat Listu św. Jakuba 5, 13–16. Dziś wiemy bowiem, że List Jakuba powstał zaraz po połowie I wieku, gdy nie wykształciła się jeszcze kościelna hierarchia i nie funkcjonowało pojęcie sakramentu. Analiza dokonana jest w dwóch etapach. Pierwszym jest semantyczna analiza fragmentu 5, 13–16. Drugim etapem – bazującym na wnioskach analizy semantycznej – jest odpowiedź na pytanie: Czy obrzęd ukazany w tym fragmencie jest przez autora listu pojmowany jako szczególny ryt kontynuujący działanie Jezusa.
    The Council of Trent said: „sacred unction of the sick was instituted by Chris tour Lord, as truly and properly a sacrament of the new law, promulgated to the faithful by James the Apostle” (DBS 1716) and that the presbyters of the church whom James urges to be called in are not just senior community members but priests ordained by the bishop (DBS 1719). An author of this article answers the question: How to understand these claims in the light of contemporary biblical knowledge about James 5, 13–16. We know today that Jas was written in the middle of the first century. There was no church hierarchy yet and there was no concept of the sacrament as we understand it today. The analysis is made in two stages. The first is semantic analysis of James 5, 13–16. The second is to answer the question: Whether the rite is shown in James 5, 13–16 is understood by the author of Jas as a special rite that continued Jesus’ action.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2022, 41, 1; 35-54
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół w służbie chorym
    The church in the service of the sick
    Autorzy:
    Zając, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/496347.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    Healthcare
    Social doctrine of the church
    Help the sick
    Long-term care home
    Opis:
    The century preceding the social processes of transformation in Poland in the 1990s prompted via new state and church legislation the creation and equal functioning of public and private health care facilities, including those run by church bodies. The reactivated Church institution, Caritas, along with the Diocesan Caritas of Plock, brought to life new forms of care for the sick and those in need of medical care and their families. The health care crisis in Poland, as it were, forced the genesis of such activities.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2013, 34; 125-140
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastoralne aspekty sprawowania sakramentu namaszczenia chorych
    The Pastoral Aspects of the Celebration of the Sacrament of the Sick
    Autorzy:
    Mateja, Erwin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585208.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    sick person
    anointing of the sick
    community
    voluntary work
    człowiek chory
    namaszczenie chorych
    wspólnota
    wolontariat
    Opis:
    Sorrow, pain and sickness are occurrences experienced by every person. In such situations man very often feels hopeless, especially when he is abandoned by others. For this reason the interpersonal care and support for the sick person is needed. In our times this responsibility lies not only with the health care workers but also with the relatives and acquaintances of the sick. In the case of the people who have faith and who belong to a specific parish com- munity, this care concerns also their co-believers with the priest at the centre. This study is an attempt and offers encouragement to the new approach on everything that Catholic priests have to bring support and reassurance to the sick person. It seems that not everyone approaches to the Sacrament of the Sick correctly in our times.
    Cierpienie, ból, choroba to zjawiska, których doświadcza każdy człowiek. Często w takich stanach czuje się on bezradny, zwłaszcza jeżeli jest pozostawiony sam sobie. Z tego też powodu potrzebna jest międzyludzka troska o człowieka chorego. W naszych czasach spoczywa ona na pracownikach służby zdrowia, ale też na krewnych i znajomych. W przypadku ludzi wierzących, należących do konkretnej wspólnoty parafialnej, do troski takiej muszą się poczuwać współwyznawcy z duszpasterzem na czele. Artykuł jest próbą i zachętą do ponownego spojrzenia na to wszystko, czym dysponują katoliccy duchowni pragnący przyjść z pomocą człowiekowi ciężko chorującemu. Wydaje się bowiem, że wciąż nie wszyscy poprawnie podchodzą do sakramentu namaszczenia chorych.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 373-384
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duszpasterstwo chorych w Polsce. Między teorią i praktyką
    Pastoral Care of the Sick in Poland. Theory and Practice
    Autorzy:
    Wielebski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018342.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    pastoral care of the sick
    pastoral theology
    studies on the pastoral care of the sick in Poland
    hospital chaplains
    duszpasterstwo chorych
    teologia pastoralna
    badania duszpasterstwa chorych w Polsce
    kapelani szpitalni
    Opis:
    Jak jest realizowane w Polsce duszpasterstwo chorych rozumiane jako działalność Kościoła zmierzająca do udzielenia wszechstronnej pomocy osobom przeżywającym doświadczenie choroby i cierpienia? Czy podejmowane w jego ramach działania z jednej strony biorą pod uwagę wymiar normatywny zawarty w Objawieniu i Magisterium Kościoła, a drugiej strony odczytanie pojawiających się znaków czasu? Autor artykułu postanowił zestawić ze sobą wybrane wskazania Magisterium Kościoła z wynikami prowadzonych przez siebie w 1998 roku i powtórzonych w 2014 roku badań socjologicznych, aby ukazać, jak na przestrzeni 16 lat zmieniło się to duszpasterstwo. Pragnie on też uwypuklić konieczność podjęcia takich działań, aby było ono wierne wskazaniom Magisterium i wyzwaniom współczesności.
    Jesus Christ treated the sick in a special way, healing their diseases and weaknesses (Matt 4: 23). The Church, faithful to the command of her Founder, continually engages in the ministry of the sick and suffering, regarding this ministry as an integral part of her mission. This type of ser-vice needs to become a priority especially in a prosperous and efficient society, in a culture char-acterized by idolatry of the body, dismissal of suffering and pain and by the myth of perennial youth (EiE 88). How is the ministry of the sick carried out in Poland? Does the pastoral work, on the one hand, take into account a normative dimension, contained in the Revelation and the Magisterium of the Church, as well as read the emerging signs of the times on the other? The author of the paper has compared selected guidelines of the Magisterium of the Church with the results of the sociolog-ical research he conducted in 1998 and replicated in 2014, in order to show how this ministry has changed over 16 years. The author also wishes to point out to the need for actions that would com-ply with the Magisterium and respond to the challenges of the modern day.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2015, 16; 43-77
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagadnienia teologiczne sakramentu namaszczenia chorych
    The Theological Issues of the Sacrament of the Sick
    Autorzy:
    Sobeczko, Helmut Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585057.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Sacrament of the Sick
    Christological, pneumatological and ecclesial dimension of the Sacrament of the Sick healing
    meaning of sickness
    sakrament namaszczenia chorych,
    wymiar chrystologiczny, pneumatologiczny i eklezjalny tego sakramentu,
    uzdrowienie,
    sens choroby
    Opis:
    From the rich theological problems of the renewed liturgy of the rites related to the Sacrament of the Sick — especially from the theological and pastoral introduction, biblical readings and euchological texts — the Author largely discusses only the basic ones. It concerns: Christological and paschal dimension of the Sacrament of the Sick; the strengthening role of the Holy Spirit in the life of sick person; ecclesial dimension of this sacrament. The author outlines briefly such elements like: the penitential dimension of the Sacrament of the Sick; the meaning of the sickness in the theological approach; the need for the introduction of the extraordinary minister (for example permanent deacon); the problem of distribution of the sacrament not only to those who suffer physically but also mentally (deep depression); the need of inclusion into the ritual a notion concerning the situation of dying person — present texts speak about the healing and avoid the references to the end of the earthly life obscuring the fear of the dying person (it means there are no elements of Christian Eastern hope).
    Z bogatego zakresu problematyki teologicznej nowej liturgii obrzędów sakramentu namaszczenia chorych, zwłaszcza zawartej we wprowadzeniu teologiczno-pastoralnym, w czytaniach biblijnych i tekstach euchologijnych, autor szerzej omawia jedynie zagadnienia podstawowe. Należą do nich: wymiar chrystologiczny i paschalny sakramentu namaszczenia chorych; umacniająca rola Ducha Świętego w życiu chorego; wymiar eklezjalny tego sakramentu. W sposób skrótowy zasygnalizowano jeszcze takie zagadnienia teologiczno-pastoralne, jak: wymiar pokutny sakramentu namaszczenia; sens choroby w ujęciu teologicznym; potrzeba wprowadzenia nadzwyczajnego szafarza (np. diakona stałego); problem udzielania tego sakramentu osobom chorym nie tylko somatycznie, ale i psychicznie (np. w chwili ciężkiej depresji), a także uwzględnienie w obrzędzie stanu człowieka umierającego, gdyż teksty mówią o uzdrowieniu, natomiast unikają odniesień do końca życia i tłumią lęk osoby umierającej (brak akcentów chrześcijańskiej nadziei paschalnej).
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 357-371
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ben Sira’s Idea on the Role and Tasks of the Physician in the Process of Healing the Sick (Sir 38:12–15)
    Autorzy:
    Piwowar, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43469352.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    the Book of Sirach
    physician
    prayer
    healing the sick
    Sir 38:12–15
    Sir 38:1–15
    Opis:
    The last part of Ben Sira’s reflections on the activities of his contemporary physicians and the medicine of the time contained in Sir 38:1–15 is devoted to the attitude of the medical practitioner when healing the sick person (38:12–15). The pericope has a concentric structure with the attitude of the physicians towards God at its centre (38:13–14). The frame verses are devoted to the attitude of the sick person (38:12) and the sinner (38:15) towards the physician. According to the sage, it is not enough for a suffering person to turn to God alone asking to restore their health (Sir 38:9–11), but they should call on a doctor to help them recover (38:12a). The sick person needs a doctor’s help (38:12b). The Greek text emphasises that one should not be afraid of a doctor because God created them (the Hebrew version omits this argument; see 38:12a). Therefore, physicians are desired by the Lord and, like all creatures, God has also assigned them a specific task. However, physicians cannot rely solely on their knowledge and skills while healing a sick person. They should ask (pray to) God to allow them first to make the correct diagnosis (as explicitly stated in the Hebrew version), and then to heal their patient. The last verse of the pericope (38:15) poses many difficulties, which are reflected in numerous interpretations of its content. According to the analysis made in the article, it does not contain a negative image of a medical practitioner because its main message is the link between the cause of illness and sin (traditional perception of illness expressed in the Old Testament based on the principle of retribution). In Sir 38:12–15, as well as in the entire reflection on the contemporary medicine (38:1–15), Ben Sira made an excellent synthesis between this field of science and Israel’s faith in the divine Physician.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2024, 14, 1; 47-76
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antydemoniczny charakter sakramentu namaszczenia chorych
    Antidemonic character of the sacrament of the Anointing of the Sick
    Autorzy:
    Ficoń, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28672533.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    sakrament namaszczenia chorych
    cierpienie
    choroba
    śmierć
    Szatan
    the Sacrament of the Anointing of the Sick
    suffering
    illness
    death
    Satan
    Opis:
    Sakrament namaszczenia chorych to spotkanie z Chrystusem – lekarzem duszy i ciała, który w swym Kościele kontynuuje szerzenie królestwa Bożego w świecie, podnosząc chorego z niedoli grzechu i rozpaczy. Pokazuje on, że przez swe Misterium Paschalne Syn Boży nadał cierpieniu, chorobie i śmierci nowe znaczenie, dzięki któremu człowiek cierpiący może włączyć się w dzieło zbawienia świata, mając w perspektywie wizję chwalebnego zmartwychwstania wraz Chrystusem. Sakrament ten daje możliwość przyczynienia się do wzrostu Kościoła, do własnego udoskonalenia i do oddania chwały Bogu. Przede wszystkim daje łaskę Ducha Świętego, który umacnia wiarę, nadzieję i miłość przeciw działaniu złego ducha, próbującego atakować w najbardziej newralgicznych momentach życia, jakimi są ciężka choroba i zbliżająca się śmierć. W ten sposób sakrament we wszystkich tych spektach ma wyraźnie antydemoniczny wymiar.
    The Sacrament of the Anointing of the Sick is a meeting with Christ – a physician of the soul and body, who in his Church continues to spread the kingdom of God in the world, raising the sick from the misery of sin and despair. It shows that through his Paschal Mystery, the Son of God gave suffering, illness and death a new meaning, thanks to which a suffering person can join in the work of the salvation of the world, having in perspective a vision of a glorious resurrection together with Christ. This sacrament gives man the opportunity to contribute to the growth of the Church, to his own perfection and to give glory to God, and above all gives the grace of the Holy Spirit, which strengthens faith, hope and love against the evil spirit, trying to attack in the most critical moments of life, which are severe illness and impending death. In this way, the sacrament clearly has an anti-demonic dimension in all these aspects.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 35-64
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Namaszczenie chorych czy ostatnie namaszczenie?
    Anointing of the Sick or the Extreme Unction?
    Autorzy:
    Lekan, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037799.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sakrament namaszczenia chorych
    ostatnie namaszczenie
    Kościół
    cierpienie
    świętość
    sacrament of the anointing of the sick
    extreme unction
    Church
    suffering
    holiness
    Opis:
    Obecne studium jest próbą spojrzenia na sakrament namaszczenia chorych w trzech wymiarach: celowość ustanowienia sakramentu i jej odkrywanie w praktyce Kościoła oraz świadomość współczesnych katolików dotycząca jego znaczenia. Sakrament namaszczenia jest elementem „ekonomii sakramentalnej”, czyli nowej obecności Chrystusa pośród nas w Kościele, który działa poprzez sakramenty. Celem sakramentów jest jednoczesne uświęcenie człowieka, budowanie Kościoła i oddawanie czci Bogu. Wielowiekowa praktyka z naciskiem na sprawowanie tego sakramentu w ostatnich chwilach ludzkiego życia uczyniła z niego „wydarzeniową” pomoc łaski, a nie skuteczny znak zbawczego towarzyszenia Boga człowiekowi w procesie trudnych doświadczeń. Potrzeba więc dobrego przekazu doktryny w celu wyjaśnienia istoty sakramentu i przezwyciężenia różnych błędnych wizji i teorii związanych również z nazywaniem go „ostatnim namaszczeniem”. Warto też podkreślić stosowność tego sakramentu dla wszystkich będących w trudnej sytuacji zdrowotnej, zarówno w wymiarze chorób cielesnych, jak i psychicznych, a także mocniej uwypuklać eklezjalny wymiar tego sakramentu.
    Present study is a trail to think about the Sacrament of Anointing of the Sick in three dimensions: purposefulness of institution of the sacrament, rediscovering it in the practice of the Church and consciousness of its meaning among modern catholics. The Anointing of the Sick is an element of “sacramental economy” which means new presence of Christ among us in the Church, who acts through sacraments. The purposes of the sacraments are also: the sanctification of man, building of the Church and giving glory to God. Since ages this sacrament has been practiced in the very last moments of human life, which made it “occasional” gracious help and not an effective sign of saving presence of God in the process of human's difficult experiences. Therefore, there is a need of a good mediation of the doctrine in order to explain the essence of the sacrament and to overcome false visions and theories, also those connected with calling it “extreme unction,” What is more, the practice of administering this sacrament to all people of bad health, either physically or mentally, should be emphasized, as well as its ecclesial dimension.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 2; 135-151
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus jako Zbawiciel słabych w teologii św. Łukasza (Łk–Dz)
    Jesus as the Saviour of the weak in St Lukes theology (Lk-Dz)
    Autorzy:
    Karczewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2169977.pdf
    Data publikacji:
    2012-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Theology of Luke
    Jesus and sinners
    Jesus and women
    Jesus and the sick
    Jesus and the poor
    Jesus and the persecuted
    Opis:
    The Gospel according to Luke contains the original theology. The important role played by a particular soteriology. Jesus is presented as the savior of the weak. This group is composed of sinners, women, the sick, the poor, the persecuted. This article attempts to present a synthetic description of the relationship.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2012, 13; 121-132
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Dynamism of the Sacraments of Healing in the Service of Church Community Building
    Dynamizm sakramentów uzdrowienia w służbie budowania wspólnoty Kościoła
    Autorzy:
    Kluz, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/671843.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Kościół
    wspólnota
    sakrament
    pokuta i pojednanie
    namaszczenie chorych
    Church
    communion
    sacrament
    penance and reconciliation
    anointing of the sick
    Opis:
    Pasterze Kościoła w Polsce – inspirowani proroczą wizją błogosławionego Jana Pawła – podjęli się na początku trzeciego tysiąclecia zadania urzeczywistniania Kościoła, aby był domem dla swych dzieci. Taka jest myśl przewodnia trzyletniego Ogólnopolskiego Programu Duszpasterskiego na początku drugiej dekady XXI wieku. W budowaniu wspólnoty Kościoła fundamentalną rolę pełnią sakramenty święte. Spośród wszystkich sakramentów Kościoła ważną rolę spełniają tak zwane sakramenty uzdrowienia, czyli sakrament pokuty i pojednania oraz sakrament namaszczenia chorych. Stanowią one nieodzowny składnik kościelnej tożsamości. Są to sakramenty w szczególny sposób odpowiedzialne za tworzenie i budowanie wspólnoty Kościoła. Z publikacji wynika, że pokuta i namaszczenie mają wyraźnie charakter eklezjalny. Dlatego wierne wypełnianie przez chrześcijan wszystkich zobowiązań płynących z sakramentu pokuty i namaszczenia chorych staje się zaczynem ewangelicznym, który sprawia, że w Kościele uobecnia się wspólnota jedności, miłości i pokoju. Poprzez wierność swojemu powołaniu i świadectwo życia człowiek pojednany z Bogiem w sakramencie pokuty i umocniony przyjęciem sakramentu namaszczenia przyczynia się do wzrostu całego Kościoła i do jego świętości. Wszystko zatem, co istotne w życiu Kościoła i co nadaje mu prawdziwego wymiaru i znaczenia, można odnaleźć w sakramencie pokuty i namaszczenia.
    Inspired by the prophetic vision of Blessed John Paul, the pastors of the Church in Poland made huge efforts to ensure that the Church is becoming a real home for her children. The statement became the keynote of the Polish Pastoral Program at the beginning of the second decade of the 21st century. Building the Church community is of key importance for creating a common sense of fraternity, unity and peace in the world. The sacraments play a fundamental role in enhancing the process. Among all the sacraments, the so called Sacraments of Healing, namely the sacrament of penance and reconciliation and the sacrament of anointing of the sick, are of crucial importance, since they constitute an indispensable element of ecclesial identity. The article aims at showing the clearly ecclesial character of the sacrament of penance and the sacrament of the anointing. It also points out that faithful Christian fulfilment of all obligations arising from the sacraments of penance and anointing becomes the leaven of the Gospel, making the community of unity, love and peace present in the Church. Man reconciled with God in the Sacrament of Penance and strengthened in the Sacrament of the Anointing contributes to the growth of the whole Church and her holiness. Therefore, every important aspect of the life of the Church, and all that gives it the true dimension and meaning, can be found in the Sacraments of Healing.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posłannictwo Kościoła wobec chorych
    The Church Mission Towards the Sick
    Autorzy:
    Olczyk, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559437.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    choroba
    cierpienie
    chorzy
    Kościół
    służba zdrowia
    rodzina
    pomoc duszpasterska
    sickness
    suffering
    the sick
    the Church
    medical services
    family
    pastoral help
    Opis:
    Choroba i związane z nią cierpienie przynależą w sposób naturalny do kondycji ludzkiego losu. Normalną reakcją człowieka na doświadczenie choroby jest lęk o siebie, lęk przed przyszłością, lęk wobec ogromu cierpienia. Stąd też sytuacja choroby stanowi wyzwanie moralne dla samego chorego, a także dla jego otoczenia: rodziny, przyjaciół, służby zdrowia, Kościoła. Ludzie chorzy potrzebują i często oczekują pomocy duchowej, duszpasterskiej, sakramentalnej. Kościół zatem ma wyjątkową misję niesienia Ewangelii chorym i cierpiącym na wzór samego Chrystusa, który „przyszedł do tych, którzy się źle mają”. Swoistą „Ewangelią cierpienia” jest Chrystusowa przypowieść o dobrym Samarytaninie (Łk 10, 33-37). Najdoskonalszym teologicznym tłumaczeniem tej przypowieści jest list apostolski Jana Pawła II Salvifici doloris z 11 lutego 1984 r. Z kolei najbardziej wymownym wcieleniem w życie tych treści było cierpienie i odchodzenie do Domu Ojca św. Jana Pawła II, które dokonywało się dosłownie na oczach całego świata. Warto ukazać chrześcijański etos i sens cierpienia. Jest ono bowiem drogą zbawienia. Drogą dopełniania swoim cierpieniem „braków Jezusowych udręk” (Kol 1, 24). Chrystus, utożsamiając się z każdym człowiekiem, a zwłaszcza z tym najmniejszym, słabym i chorym, nie zapomni o tych, którzy, gdy był chory, odwiedzili Go (Mt 25, 43), okazali Mu współczucie i pomoc, modlili się z Nim. Kościół wyznacza chorym horyzonty nadziei przypominając, że ostatnim słowem Boga nie jest cierpienie krzyża, ale zmartwychwstanie.
    Sickness and suffering are connected and belong in a natural way to the condition of human fate. The natural reaction of a human being for an experience of sickness is a fear of oneself, a fear of the future, a fear of the enormity of sufferings. Thus the situation of sickness is a moral challenge for the sick as well as for their surroundings: family, friends, medical services and the Church. Sick people need, and very often they await, for spiritual and pastoral and sacramental help. Thus the Church has a specific mission of spreading the Gospel around the sick and suffering as Christ did it when He “came to those who suffer”. The parable of the Good Samaritan (Luke 10, 33-37) is a kind of the “Gospel about suffering”. The most perfect interpretation of the parable is the Apostolic Letter of John Paul II Salvifici doloris of February 11th 1984. Then the most significant embodiment to life of the contents was the suffering and passing away of John Paul II to Our Father’s Home. It was happening and the whole world was watching it. The Christian ethos and the meaning of suffering are worth showing as it is the way of salvation. It is the way of filling up on one’s sufferings of “lacks of the afflictions of Christ” (Colossians 1,24). Christ, who is identifying with every human being and especially with the littlest one, with sick and weak, will not forget about those, who visited Him when He was sick (Matthew 25, 43), who showed compassion and helped Him, who prayed with Him. The Church shows to the sick horizons of hope reminding them that the last word of God is not the suffering of the Cross but resurrection.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2014, 35; 77-92
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duszpasterz wobec wspomaganego samobójstwa
    Pastoral care in the face of assisted suicide
    Autorzy:
    Orzeszyna, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339429.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    chaplain
    assisted suicide
    euthanasia
    the Sacrament of the Anointing of the Sick
    accompanying the dying
    duszpasterz
    wspomagane samobójstwo
    eutanazja
    sakrament chorych
    towarzyszenie umierającym
    Opis:
    Jeszcze nie tak dawno, bo niespełna pół wieku temu, odmawiano katolickiego pogrzebu osobom, które dopuściły się samobójstwa. Dzisiaj natomiast w krajach, w których jest zalegalizowana lub tolerowana eutanazja, a zwłaszcza tzw. wspomagane samobójstwo, pojawia się zupełnie nowy problem duszpasterski. Zdarza się mianowicie, że osoby, które decydują się na wspomagane samobójstwo, proszą jednocześnie, aby przy ich śmierci był obecny kapłan. Niektórzy nawet zwracają się z prośbą o udzielenie im sakramentu namaszczenia chorych, zanim zażyją śmiercionośny preparat. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na problem postawy duszpasterza wobec wspomaganego samobójstwa. Najpierw zostaną przybliżone społeczno-kulturowe uwarunkowania sprzyjające eutanazji, następnie dokonane rozróżnienie jej od wspomaganego samobójstwa. Dalej będzie przedstawione stanowisko Kościoła katolickiego w sprawie udzielania sakramentów osobom, które zdecydowały się na dobrowolne skrócenie sobie życia. Wnioski z analizy prowadzą do wyjaśnienia, jak należy rozumieć duszpasterskie towarzyszenie osobom rozważającym wspomagane samobójstwo.
    Not so long ago, just less than half a century ago, a Catholic funeral was denied to those who committed suicide. Today, however, in countries where euthanasia and especially so-called assisted suicide is legalised or tolerated, a whole new pastoral problem arises. Namely, it happens that people who choose assisted suicide ask at the same time for a priest to be present at their death. Some even ask for the Sacrament of the Anointing of the Sick to be administered to them before they take the lethal substance. The aim of this article is to highlight the issue of the pastoralist's attitude towards assisted suicide. First, the socio-cultural conditions favouring euthanasia will be introduced. Then, a distinction will be made between euthanasia and assisted suicide. Next, the position of the Catholic Church on the administration of the sacraments to persons who have decided to voluntarily shorten their lives will be presented. The conclusions of the analysis lead to a clarification of how accompanying persons contemplating assisted suicide by a chaplain is to be understood.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2023, 18, 2 (34); 69-84
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka redakcji soborowych obrzędów sakramentu chorych
    The Editorial Issues of the Rite of the Sacrament of the Sick after Vaticanum II
    Autorzy:
    Stefański, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585068.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Sacrament of the Sick
    Vaticanum II
    liturgical reform
    sacramental theology
    sakrament chorych
    Sobór Watykański II
    reforma liturgiczna
    teologia sakramentalna
    Opis:
    The understanding and celebration of the Sacrament of the Sick have experienced several changes through the ages. On of the results of that state was the limitation of its use only to the dying people. Therefore the reform undertaken after the Second Vatican Council pointed at the need of the restoration of the ancient practice to give the sacrament also to the sick people. This study concerns the phase of redaction of the new Ritual of the Sacrament of the Sick. The author discusses one by one the questions on theology, sacramental form and matter, subject and administrator of the Sacrament.
    Zarówno obradom soborowym, jak też redakcyjnym pracom nad nowymi obrzędami sakramentu namaszczenia chorych przyświecał in genere jeden zasadniczy cel: przywrócić ten sakrament jego „historycznie” prawowitemu „właścicielowi”, czyli człowiekowi poważnie choremu, a nie jak dotąd, wyłącznie umierającemu. Powyższe, kategoryczne stwierdzenie z pewnością zostanie wzmocnione dwiema kolejnymi prelekcjami sympozjum: ukazaniem jego teologicznego sensu oraz potrzebą reorientacji dotychczasowej pragmatyki pastoralnej odnośnie do tego sakramentu.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 347-356
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Namaszczenie chorych w liturgiach Kościołów tradycji bizantyjskiej i syryjskiej
    The Anointing of the Sick in the Liturgy of the Byzantine and Syriac Churches
    Autorzy:
    Potoczny, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585312.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Anointing of the Sick
    sacrament of healing
    Byzantine Liturgy
    Syriac Liturgy
    namaszczenie chorych
    sakrament uzdrowienia
    liturgia bizantyjska
    liturgia syryjska
    Opis:
    The Sacrament of the Sick is a clear expression of the Church’s care for the weakest members of its community. Even if the prayer for the sick is present in the whole liturgical Christian heritage, a special place in this field has the celebration of the sacrament of healing with its characteristic rite, i.e. the anointing of the body of the sick with a blessed “oil of grace”. In the liturgy of the Church the symbolic of the oil is abundant and refers mainly to the peculiar power and to the overflow of the divine graces. In the Sacrament of the Sick, through the prayer of the priests, the placing of the hands and the anointing with the blessed oil the sick person receives a special strength and healing which can have both spiritual and physical effects. The spiritual healing seems to be more important therefore almost every oriental liturgical tradition underlines the penitential character of the rite. Every sickness, also the spiritual one, make us able to receive the healing strength of the sacrament. This study shows the general outline of the development of the rite and its actual practice in two great tradition of Christian East: Byzantine and Syriac.
    Sakrament namaszczenia chorych jest jaskrawym wyrazem troski Kościoła o najsłabszych członków jego wspólnoty. Chociaż modlitwa za nich obecna jest w całym dziedzictwie liturgicznym wspólnot chrześcijańskich, to jednak szczególne miejsce zajmuje tu celebracja specjalnego sakramentu uzdrowienia, której charakterystycznym elementem jest namaszczanie ciała chorego „olejem łaski”. Symbolika oleju w liturgiach wszystkich wspólnot chrześcijańskich jest niezwykle bogata i odnosi się głównie do szczególnej duchowej mocy oraz wylania obfitych łask Bożych. W sakramencie chorych poprzez modlitwę kapłanów, włożenie rąk i namaszczenie chory otrzymuje specjalną łaskę umocnienia i uzdrowienia, która może posiadać dwie płaszczyzny: duchową i fizyczną. Ta pierwsza wydaje się ważniejsza, dlatego też niemal wszystkie tradycje orientalne podkreślają pokutny charakter obrzędu. Każda choroba, nawet duchowa, czyni nas zdolnymi do przyjęcia uzdrawiającej mocy sakramentu chorych. Niniejsze studium ukazuje ogólny zarys historii rozwoju obrzędu poprzez wskazanie głównych źródeł historycznych oraz jego kształt we współczesnej praktyce dwóch wielkich tradycji chrześcijańskiego Wschodu: bizantyjskiej i syryjskiej.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 385-401
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posługa miłosierdzia na przykładzie medycznej działalności kamilianów i oratorianów na ziemiach polskich w XX wieku
    Autorzy:
    Chomentowska, Edyta
    Polak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085435.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
    Tematy:
    medycyna klasztorna, zasada
    miłosierdzia, posługa chorym, kamilianie, orioniści
    monastic medicine, the principle of mercy,
    service to the sick, Camillians, Orionine Fathers
    Opis:
    The service of mercy on the example of the medical activity of the Camillians and Oratorians in Poland in the 20th century
    Źródło:
    Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2020, 83; 75-84
    0860-1844
    Pojawia się w:
    Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sakramenty chrześcijańskiego wtajemniczenia i uzdrowienia w doświadczeniach mistycznych św. Gertrudy Wielkiej
    The Sacraments of Christian Initiation and Healing in the Mystical Experiences of St. Gertrude the Great
    Autorzy:
    Kowalczyk, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607297.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Gertrude the Great (or Saint Gertrude of Helfta)
    mysticism
    Holy Eucharist
    Baptism
    Confirmation
    Penance
    Anointing of the Sick
    kloster Helfta
    Sacred Heart
    Opis:
    Saint Gertrude the Great (1256-1302) was a Saxon Christian saint. She died in the monastery of Helfta. As a young girl, she joined the Benedictine monastery at Helfta, under the direction of its abbess, Gertrude of Hackeborn. She is sometimes confused with her abbess, which is why she is often incorrectly depicted in art holding a crosier. She later experienced a conversion to God and began to strive for perfection in her religious life, turning her scholarly talents to scripture and theology. Many of the writings of St. Gertrude have unfortunately perished. Those now extant are: The Legatus Divinae Pietatis, the Exercises of St. Gertrude and the Liber Specialis Gratiae of St. Mechtilde. The Exercises, which are seven in number, embrace the work of the reception of baptismal grace to the preparation for death. Her glowing language deeply impregnated with the liturgy and scriptures exalts the soul imperceptibly to the heights of contemplation. St. Gertrude the Great hada very special devotion for the Sacred Heart. St. Gertrude taught that Jesus has given us the gift of His Sacred Heart so that, when suffering, we can seek our refuge and our consolation there. The characteristic trait of St. Gertrude's piety is her devotion to the Sacred Heart, the symbol of that immense charity which urged the Word to take flesh, to institute the Holy Eucharist, to take on Himself our sins, and, dying on the Cross, to offer Himself as a victim and a sacrifice to the Eternal Father.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2012, 26; 207-227
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posługa opiekuńcza duchaków i kapucynów w Szpitalu Świętego Ducha w Rzymie w XVII-XVIII wieku
    Autorzy:
    Surdacki, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158284.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-22
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Hospital of the Holy Spirit
    Rome
    the sick
    canons
    Capuchins
    Reformanti
    nursing
    care
    Szpital Świętego Ducha
    Rzym
    chorzy
    kanonicy
    kapucyni
    reformaci
    pielęgnacja
    opieka
    Opis:
    W średniowieczu i w okresie potrydenckim szpitale jako instytucje pozostające pod zarządem kościelnym były miejscem, w którym szczególnie troszczono się o życie religijne podopiecznych. Z jednakową troską dbano w nich o fizyczne wyleczenie chorego, jak i o zbawienie jego duszy. Tak też było w rzymskim Szpitalu Świętego Ducha, ufundowanym w 1198 roku przez papieża Innocentego III. Życie religijne i duchowe jego pensjonariuszy było kształtowane przez rezydujących w nim stale kanoników regularnych Świętego Ducha, często wspomaganych przez kapłanów z innych zakonów. Szpital od początku swojego istnienia składał się z dwu instytucji – przytułku dla podrzutków i lecznicy, inaczej infirmerii. Niniejszy tekst koncentruje się na służbie oraz pracy opiekuńczej i pielęgnacyjnej wykonywanej na rzecz chorych zarówno przez miejscowych kanoników Świętego Ducha, jak i kapłanów oraz zakonników spoza szpitala, głównie kapucynów czy reformatów, których wynajmowano do pomocy świeckiemu personelowi w czasie zwielokrotnionego napływu chorych osób. Na przykład w 1759 roku do pomocy zaproszono 14 kapucynów, zaś w 1783 roku – 15. Dla rzymskiej infirmerii kanoników Świętego Ducha kapucyni stanowili swego rodzaju zaplecze, z którego zawsze można było w potrzebie korzystać, zarówno gdy chodzi o pomoc duszpasterską, jak i pielęgnacyjną. Za swoją posługę, w zależności od pełnionej funkcji i wykonywanych obowiązków, kapucyni otrzymywali odpowiednie wynagrodzenie. Kapucyni czy reformaci, gościnnie usługujący w infirmerii świętoduskiej, dobrze wypełniali powierzoną misję dobroczynną wobec chorych, natomiast niemal zupełnie od swojej pierwotnej reguły odeszli sami kanonicy regularni Świętego Ducha. W omawianym okresie praktycznie porzucili opiekuńcze obowiązki względem chorych, koncentrując się na pełnieniu funkcji administracyjnych. Już w XVII wieku ich praca charytatywna była zaniedbywana i budziła wiele zastrzeżeń, jeszcze gorzej było w następnym stuleciu, kiedy w dokumentach spotyka się jedynie wezwania do przestrzegania charyzmatu zakonnego z czasów średniowiecznej fundacji. Chorzy mogli wtedy liczyć już wyłącznie na personel świecki, wspomagany przez obcych zakonników. A przecież według założyciela zakonu Guidona z Montpellier, jak i papieża Innocenty III, który zatwierdził zakon, jego członkowie mieli przede wszystkim sprawować opiekę nad chorymi. Pierwszym i obowiązkowym etapem na drodze do życia zakonnego był nowicjat, polegający na rocznej posłudze chorym w szpitalu zakonnym.  Zaniedbywanie, wręcz unikanie posługi chorym stawało się z czasem zjawiskiem permanentnym w postawie kanoników Świętego Ducha. Źródła z kolejnych lat potwierdzają, że bezpowrotnie odeszli oni od pierwotnej reguły i charyzmatu, spychając swoje powinności na zewnętrznych zakonników i służbę świecką. Opuściwszy sale szpitalne i chorych, duchacy koncentrowali swoje wysiłki na kumulowaniu beneficjów i utrzymywaniu najwyższych stanowisk administracyjnych w szpitalu. Nigdy już nie powrócili do pierwotnej reguły i czynnej pracy opiekuńczej z chorymi.
    During the Middle Ages and the post-Tridentine period, hospitals as institutions under ecclesiastical administration were places where special care was taken for the religious life of their patients. Care was administered with equal concern for the physical cure of the sick as for the salvation of their souls. This was also the case at Rome’s Hospital of the Holy Spirit, founded in 1198 by Pope Innocent III. The religious and spiritual life of its patients was shaped by the permanently resident Canons Regular of the Holy Spirit, often assisted by priests from other orders. From its inception, the hospital consisted of two institutions – a shelter for foundlings and an infirmary. This text focuses on the service, care and nursing work performed on behalf of the sick by both local canons of the Holy Spirit and priests and monks from outside the hospital, mainly Capuchins or Reformanti, who were hired to assist the lay staff during the increased influx of the sick. For example, in 1759, 14 Capuchins were invited to help, with that number reaching 15 in 1783. For the Roman infirmary of the Canons of the Holy Spirit, the Capuchins were a sort of back-up that could always be used in times of need, both when it came to pastoral and nursing assistance. Depending on their function and duties, the Capuchins received appropriate remuneration for their service. While the Capuchins or Reformanti, serving as outsiders in the infirmary of the Holy Spirit, performed well in their entrusted mission of charity to the sick, the Canons Regular of the Holy Spirit themselves departed almost completely from their original rule. During the period in question, they practically abandoned their care responsibilities towards the sick, focusing instead on administrative functions. Their charitable work was neglected and raised many objections as early as in the 17th century, and it was even worse in the following one, as evidenced by the documents, which only mentions calls for observance of the monastic charism from the time of the medieval foundation. By then, the sick could only rely on lay staff, assisted by outsider monks, despite the fact, according to the order’s founder, Guidon de Montpellier, as well as Pope Innocent III, who approved the order, its members were primarily meant to care for the sick. The first and obligatory stage on the path to religious life was the novitiate, consisting of a year’s service to the sick in a religious hospital.  Neglect, or even avoidance of service to the sick became a permanent phenomenon in the attitude of the Canons of the Holy Spirit over time. Sources from subsequent years confirm that they irrevocably departed from the original rule and charism, relegating their duties to external monks and lay servants. Having left the hospital halls and the sick, the clerics concentrated their efforts on accumulating profits and maintaining top administrative positions at the hospital. They never again returned to the original rule and active care service with the sick.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 417-436
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie religijne i sakramentalne w Infirmerii Szpitala Świętego Ducha w Rzymie w XVII-XVIII wieku
    Religious and sacramental life in the Infirmary of the Hospital of the Holy Spirit in Rome in the 17th-18th centuries
    Autorzy:
    Surdacki, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1602524.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Szpital Świętego Ducha
    życie religijne
    sakramenty święte
    spowiednicy
    Rzym
    chorzy
    Holy Spirit Hospital
    religious life
    sacraments
    confessors
    Rome
    the sick
    Opis:
    W rozwoju szpitalnictwa wielką rolę odegrał założony pod koniec XII wieku przez Guidona z Montperllier szpitalny zakon Świętego Ducha. Tenże zakon prowadził ufundowany w 1198 r. przez papieża Innocentego III największy w Europie Szpital Świętego Ducha w Rzymie, który stał się modelem dla innych szpitali w świecie chrześcijańskim. Do zjednoczenia Włoch pełnił on dwie funkcje: przytułku dla podrzutków (brefotrofium) oraz szpitala-lecznicy dla chorych (infirmeria). Obie te instytucje pod względem liczby podopiecznych (podrzutków i chorych) nie miały sobie równych na naszym kontynencie. W ostatniej ćwierci XVIII wieku mógł on pomieścić 2000 osób, w większości chorych. W dawnych czasach szpitale pozostające pod zarządem kościelnym były miejscem, w którym szczególnie troszczono się o życie religijne podopiecznych. Z jednakową troską dbano w nich o fizyczne wyleczenie chorego, jak i o zbawienie jego duszy. Tak też było w rzymskim Szpitalu Świętego Ducha. Praktyczna troska o życie duchowe chorych i dopełnienie przez nich sakramentów świętych należała do dyżurujących spowiedników, a także do kapłanów polecających duszę umierających Bogu (raccommandatori dell’anime). W XVII wieku wszyscy oni byli zakonnikami Świętego Ducha. W późniejszych czasach, zwłaszcza w XVIII wieku, funkcję te często pełnili kapłani spoza szpitala, głównie kapucyni. Liczba wymienionych duchownych zmieniała się w zależności od potrzeb, zwiększała się na ogół latem wraz ze stałym w tym okresie wzrostem skali zachorowań i tym samym nasilenia umieralności w szpitalu. Głównym obowiązkiem spowiedników i polecających duszę Bogu było udzielanie sakramentu spowiedzi pensjonariuszom szpitalnym, zwłaszcza nowo przybyłym, a w sytuacji zagrożenia życia udzielenie im wiatyku i ostatniego namaszczenia na każde wezwanie dyżurnych, a także w wolnych chwilach pogłębianie podstaw wiary chrześcijańskiej chorych. Konsekwencją spowiedzi było zawsze udzielanie chorym komunii świętej. Ze wszech miar starano się zabezpieczyć, by żaden z chorych nie zmarł bez sakramentów świętych oraz by przy konających zawsze obecny był kapłan polecający duszę Bogu.
    The hospital Order of the Holy Spirit, founded at the end of the 12th century by Guidon of Montpellier, played a major role in the development of hospitals. He ran the largest in Europe Holy Spirit Hospital in Rome, founded in 1198 by Pope Innocent III, which became a model for other hospitals in the Christian world. It performed two functions: an asylum for foundlings (brefotrophium) and a hospital-infirmary for the sick. Both of these institutions, were unmatched in Europe in terms of the number of charges (foundlings and the sick). In the last quarter of the 18th century, it could accommodate 2,000 people, most of them sick. In the old days, hospitals that were under church management were places where the religious life of those under their care was taken special care of. The physical healing of the sick and the salvation of their soul was cherished with the same care. This was also the case at the Holy Spirit Hospital in Rome. Practical care for the spiritual life of the sick and their completion of the sacraments belonged to the confessors on duty, as well as to the priests who recommended the souls of the dying to God (raccommandatori dell’anime). In the 17th century, they were all monks of the Holy Spirit. In later times, especially in the 18th century, these functions were often performed by priests from outside the hospital, mainly Capuchins. The number of the clergymen changed depending on the needs, usually increasing in summer, along with the constant increase in the incidence rate and thus the increase in mortality in hospitals. The main duty of confessors and those recommending souls to God was administering the sacrament of penance for hospital boarders, especially newcomers, and in a life-threatening situation, giving them viaticum and the last anointing at each call on duty. In their spare time, they were to deepen the foundations of the Christian faith of the sick. Holy Communion was always given to the sick as a consequence of confession. Efforts were made that none of the sick would die without the sacraments and that a priest would always be present with the dying, recommending the soul of the dying person to God.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 419-470
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawowanie sakramentu namaszczenia chorych na przestrzeni dziejów do Vaticanum Secundum
    The practice of the anointing of the sick throughout the centuries until Vaticanum II
    Autorzy:
    Błaszczyk SDB, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585098.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    anointing of the sick
    unction
    extreme unction
    oil
    minister
    matter
    form
    namaszczenie chorych
    namaszczenie
    ostatnie namaszczenie
    olej
    szafarz
    materia sakramentu
    forma
    Opis:
    As an introduction, the elaboration shows the biblical roots of the sacrament of the anointing of the sick. Further, it presents a short history of its practice from apostolic times during Carolingian Renaissance until the Second Vatican Council. The author of this paper reveals the source of the crisis of understanding of the sacrament. In the final part of the study it presents the interpretation of the Council of Florence and the Council of Trent regarding the sacrament of anointing of the sick and describes the practice after the Council of Trent until the Second Vatican Council.
    Jako wprowadzenie w artykule ukazano biblijne źródła sakramentu chorych. Następnie krótko zaprezentowano historię praktyki tegoż sakramentu od czasów apostolskich, poprzez okres renesansu aż do Soboru Watykańskiego II. Autor ukazuje źródła kryzysu rozumienia sakramentu. W końcowej części opracowania zaprezentowano interpretację sakramentu chorych według Soborów Florenckiego i Trydenckiego oraz opisano jego praktykę po Trydencie, aż do Vaticanum II.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 337-345
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komunia święta chorych i w niebezpieczeństwie śmierci w ustawodawstwie synodalnym Polski przedrozbiorowej
    Patients and Holy Communion in danger death legislation synodal Polish pre-partition
    Autorzy:
    GRĘŹLIKOWSKI, JANUSZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662622.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    polskie prawo synodalne
    synody polskie
    Eucharystia
    Komunia święta chorych
    wiatyk
    Polish law Synod
    synods Polish
    Eucharist
    Holy Communion the sick
    viaticum
    Opis:
     The issue of Holy Communion to the sick in legislation synodal Polish pre-partition is an interesting and important element of religious life and pastoral life of the Church that period. Resolutions of the synodal provide rich material defining and regulating the area of the sacramental life and religious believers. Lawmakers Synod be making and offering a number of provisions regarding the teaching and preparation of the faithful to the Eucharistic life, an important and worthy of granting and reception of the Eucharist, took care of it, took it to the faithful who are sick and in danger of death. They pointed to the difficulties and problems related to the life of the Eucharist and the reception of Holy Communion, which was to shape the life and attitude of the Christian and be secured to depart from this world. Requirements Eucharistic life find often the lack of good will and acceptance so of the faithful and pastors. Thus, the legislator Synod had direct words of rebuke and appropriate disciplinary and criminal orders. Christians proclaim in Poland distinguished Although sincere and spontaneous religiosity but in complying with the requirements of the Church as a Eucharistic life, sometimes showed a lot of tardiness and neglect.Resolutions and orders synods held in pre-partition Poland strongly influenced the religious life in Poland, including the right understanding and approach to adopt in distributing the Eucharist, the faithful sick. You could say that the legislation Synod Polish period pre-partition there were effectively the needs of the Polish Church in the religious life of the faithful and the Eucharist.
    Problematyka Komunii świętej chorych w ustawodawstwie synodalnym Polski przedrozbiorowej stanowi interesujący i ważny element życia religijnego i duszpasterskiego Kościoła tamtego okresu. Uchwały synodalne dostarczają bogatego materiału określającego i normującego tę dziedzinę życia sakramentalnego i religijnego wiernych. Prawodawcy synodalni ustanawiali i podawali szereg przepisów dotyczących nauczania i przygotowywania wiernych do życia eucharystycznego, ważnego i godnego udzielania oraz przyjmowania Eucharystii, troszczyli się o to, aby przyjmowali ją wierni chorzy i będący w niebezpieczeństwie śmierci. Wskazywali na trudności i problemy związane z życiem eucharystycznym i przyjmowaniem Komunii świętej, która miała kształtować życie i postawę chrześcijanina oraz być zabezpieczeniem na odejście z tego świata. Wymagania dotyczące życia eucharystycznego natrafiały nieraz na brak dobrej woli i akceptacji tak ze strony wiernych, jak i duszpasterzy. Toteż prawodawcy synodalni musieli kierować słowa nagany i odpowiednie zarządzenia dyscyplinarne i karne. Chrześcijanie bowiem w Polsce odznaczali się wprawdzie szczerą i żywiołową religijnością lecz w przestrzeganiu wymagań Kościoła co do życia eucharystycznego, wykazywali czasem dużo opieszałości i zaniedbania. Uchwały i zarządzenia synodów odbytych w Polsce przedrozbiorowej mocno zaważyły na życiu religijnym w Polsce, w tym na właściwym rozumieniu i podejściu do przyjmowania u udzielania Eucharystii, także wiernym chorym. Można powiedzieć, że ustawodawstwo synodalne Polski okresu przedrozbiorowego skutecznie zaradzało potrzebom Kościoła polskiego w życiu religijnym i eucharystycznym wiernych.   
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 2; 71-107
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Organizacje pielęgnowania chorych w Europie Zachodniej w okresie od XVI do XVIII wieku
    Nursing care organizations in Western Europe from the 16th to 18th centuries
    Autorzy:
    Supady, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032085.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
    Tematy:
    pielęgnowanie chorych
    zgromadzenia dobroczynne
    juan de dios
    camillo de lellis
    vincent de paul
    nursing care of the sick
    charity congregations
    camilo de lellis
    Opis:
    From the 16th to 18th centuries in Western Europe care and nursing institutions for the sick were created by the faithful of the Catholic Church. The greatest successes in that field were achieved by three persons: Juan de Dios, Camillo de Lellis and Vincent de Paul. They established charity, care and nursing congregations, orders and convents which conducted wide charity activities in Europe before the French Revolution.
    W Europie Zachodniej w okresie od XVI do XVIII wieku instytucje opiekuńczo-pielęgnacyjne dla ludzi chorych tworzone były przez wiernych Kościoła katolickiego. Największe osiągnięcia w tej dziedzinie stały się udziałem trzech osób: Juana de Dios, Camillo deLellis oraz Vincenta de Paul. Oni utworzyli zgromadzenia i zakony charytatywne i opiekuńczo-pielęgnacyjne, które w Europie przed Rewolucją Francuską prowadziły szeroko rozgałęzioną akcję dobroczynności.
    Źródło:
    Health Promotion & Physical Activity; 2019, 6, 1; 8-10
    2544-9117
    Pojawia się w:
    Health Promotion & Physical Activity
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Vinzentinerinnen im Breslauer Annakrankenhaus während des Dritten Reiches und in der Nachkriegszeit (1933–1947)
    The Daughters of Charity in the Saint Anne’s Hospital in Breslau During the Third Reich and in the Post-War Years (1933–1947)
    Autorzy:
    Schmerbauch, Maik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1992243.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Daughters of Charity
    care for the sick
    Third Reich
    Wrocław/Breslau
    World War II
    szarytki
    opieka nad chorymi
    Trzecia Rzesza
    Wrocław
    druga wojna światowa
    Opis:
    There is yet no research on the charitable engagement of the Daughters of Charity of Saint Vincent de Paul in Silesia in 19th and 20th century. They only were a minor community among the wide range of German catholic communities and orders in Silesia, but despite this they had a great impact on hospital charity in the region. This article deals with the importance of their work during the time of the Third Reich and Second World War in the Saint Anne’s Hospital in Breslau. The information has been derived from new sources found in the archives of the motherhouse of the Daughters in Cologne. The text traces their history from the beginning of the order’s engagement in Saint Anne’s Hospital at the end of the 19th century, discusses the structure and organization of their work until 1933, and their further development until the outbreak of the Second World War. The sisters’ charitable work during the War up to the end of the German period in Silesia concludes the paper. Attention is given to how the Daughters took care of the sick and the weak, and describes their service at the time of hostilities and their final evacuation from Silesia.
    W dotychczasowej literaturze brakuje badań nad działalnością charytatywną Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo na Śląsku w XIX i XX wieku. Choć Zgromadzenie było niewielką wspólnotą na tle szerokiego spektrum niemieckich katolickich wspólnot i zakonów na Śląsku, wywarło ogromny wpływ na działalność w szpitalach w tym regionie. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie znaczenia pracy szarytek w okresie III Rzeszy i II wojny światowej w szpitalu św. Anny w ówczesnym Breslau na podstawie nowych źródeł odnalezionych w archiwum ich domu macierzystego w Kolonii. Omówiono historię Zgromadzenia od początku zaangażowania w prace szpitala św. Anny pod koniec XIX wieku, strukturę i organizację ich działań do 1933 roku oraz dalszy rozwój aż do wybuchu II wojny światowej. W ostatniej części artykułu zaprezentowano działalność charytatywną sióstr w czasie wojny aż do końca okresu niemieckiego na Śląsku. Zwrócono również uwagę na sposób sprawowania opieki nad chorymi i słabymi, służbę Sióstr w czasie działań wojennych oraz ostateczną ewakuację ze Śląska.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 2; 203-222
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lo Spirito Santo nell’Unzione degli Infermi. (Studio sul rito attuale)
    Duch Święty w namaszczeniu chorych (studium na temat obecnego rytu)
    Autorzy:
    Dolhai, Lajos
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092716.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Anointing of the Sick
    current Ritual
    Holy Spirit
    the presence of the Spirit in the anointing of the sick
    euchologia
    the laying on of hands
    anointing with oil
    Unzione degli Infermi
    Rituale attuale
    Spirito Santo
    presenza dello Spirito negli unzione degli infermi
    l’imposizione delle mani
    l’unzione con olio
    namaszczenie chorych
    aktualny Rytuał
    Duch Święty
    nałożenie rąk
    namaszczenie olejem
    obecność Ducha w namaszczeniu chorych
    Opis:
    Il rinnovamento liturgico sanzionato dal Concilio Vaticano II ha come centro la Sacra Liturgia: esso già di per sé – come dice la Costituzione Sacrosactum Concilium (SC 43) – è una grazia dello Spirito Santo. Uno dei frutti più significativi di questo rinnovamento può essere considerato il nuovo ”Ordo” dell’Unzione degli infermi. Infatti, il nuovo Rituale, con la sua articolazione e ricchezza di prospettive presenta una nuova visione di questo sacramento. La modifica più importante riguarda il suo nome che da sacramento dei moribondi (sacramentum exeuntium) diventa quello degli ammalati (unctio infirmorum). Meta della mia ricerca è l’approfondimento della presenza dello Spirito Santo nell’Unzione degli infermi attraverso uno studio del rito attuale. Analizzeremo il Rituale dal punto di vista pneumatologico per poi giungere ad una sintesi dottrinale. Il metodo da me utilizzato sarà anche comparativo, perché vorrei mettere in rilievo le differenze tra i testi dell’antico Rituale (1614) a quelli della liturgia attuale (1972). La domanda principale è questa: Come viene espressa nel nuovo Ordo la presenza e l’azione dello Spirito Santo.
    The liturgical renewal endorsed by the Second Vatican Council has the Sacred Liturgy as its center: it is already in itself – as the Constitution Sacrosanctum Concilium (SC 43) states – a grace of the Holy Spirit. The new ”Ordo” of the Anointing of the Sick can beconsidered as one of the most significant fruits of this renewal. In fact, the new Ritual, with its articulation and richness of perspectives, presents a new vision of this sacrament. The most important amendment concerns its name which from the Sacrament of the dying (sacramentum exeuntium) becomes that of the sick (unctio infirmorum). The goal of my research is the deeper understanding of the presence of the Holy Spirit in the Anointing of the Sick through a study of the current rite. We will analyze the Ritual from the pneumatological point of view and then arrive at a doctrinal synthesis. The method used is also comparative, because I would like to highlight the differences between the texts of the old Ritual (1614) to those of the current  liturgy (1972). The main question is this: How is the presence and action of the Holy Spirit expressed in the new Ordo.
    Odnowa liturgiczna zainicjowana przez Sobór Watykański II przedstawia świętą liturgię jako centrum życia Kościoła. Liturgia jest już sama w sobie – jak stwierdza konstytucja Sacrosanctum concilium (SC 43) – łaską Ducha Świętego. Za jeden z najbardziej znaczących owoców tej odnowy można uznać nowe Ordo sakramentu namaszczenia chorych. W istocie nowy Rytuał ze swoją formą wyrazu i bogactwem perspektyw przedstawia nową wizję tego sakramentu. Najważniejsza zmiana dotyczy jego nazwy – zamiast o umierających (sacramentum exeuntium) mówimy teraz o chorych (unctio infirmorum). Celem moich badań jest głębsze zrozumienie obecności Ducha Świętego w namaszczeniu chorych poprzez studium aktualnego obrzędu. Rytuał zostanie przeanalizowany z pneumatologicznego punktu widzenia, a następnie dojdziemy do syntezy doktrynalnej. Zastosowałem również metodę porównawczą, ponieważ chciałem podkreślić różnice między tekstami dawnego Rytuału (1614) a tekstami obecnej liturgii (1972). Główne pytanie brzmi: W jaki sposób w nowym Ordo wyraża się obecność i działanie Ducha Świętego?
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2021, 15, 2; 81-94
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konieczność (necessitas) jako kategoria kanoniczna w prawie o sakramentach wtajemniczenia chrześcijańskiego i uzdrowienia w Kodeksie z 1983 r.
    Canonical category „necessity” on the sacramental law in the Code of 1993 year
    Autorzy:
    JANCZEWSKI, ZBIGNIEW
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661609.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo kanoniczne
    sakramenty
    chrzest
    bierzmowanie
    Eucharystia
    pokuta
    namaszczenie chorych
    konieczność
    kategoria kanoniczna
    canon law
    sacraments
    baptism
    confirmation
    Eucharist
    penance
    anointing of the sick
    necessity
    canonical category
    Opis:
    In the Code of Canon Law in the part about sacraments baptism, con- rmation, Eucharist, penance and anointing of the sick there are canonical category “necessity”. is designation has ve kinds: necessity (regular), vera necessity, pastoral necessity, grave necessity, extreme necessity. In this article are analyses canonical norms inclusive those categories. Text shows a conditions since depend necessity also, for example illness, war, eart- hquake. On the end of article is denition of canonical category necessitas. 
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 1; 69-92
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Episcopus, presbyter, sacerdos, diaconus: niektóre wyjaśnienia papieża Innocentego I w Liście do Decencjusza, biskupa Gubbio
    Episcopus, presbyter, sacerdos, diaconus: some clarifications of Innocent I in his Letter to Decentius, bishop of Gubbio
    Autorzy:
    Turek, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612829.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    diaconus
    episcopus
    fermentum
    presbyter
    sacerdos
    romana consuetudo
    chrzest
    bierzmowanie
    krzyżmo
    pokuta
    znak pokoju
    namaszczenie chorych
    baptism
    confirmation
    chrism
    penance
    sign of peace
    anointing of the sick
    Opis:
    In his Letter to Decentius, Bishop of Gubbio, Pope Innocent I discusses some liturgical questions and specifies the competences of the representatives of the clergy of the time in this regard. First of all, however, he demonstrates the particular link of the community of Rome with the figure of St Peter, which gives rise to the very special role of the Bishop of Rome in relation to other communities, especially in the West. He then concentrates especially on the duties and rights of bishops (episcopi), the principal shepherds and administrators of the divine gifts; on the basis of Sacred Scripture and Tradition he places them at the head of the ecclesiastical hierarchy. Presbyters (presbyteri) are then considered; to them the author of the Letter attributes a significant role especially in teaching and in the celebration of the Eucharist and Baptism. Confirmation is celebrated by the bishop; presbyters, even though they are priests (sacerdotes), do not possess the fullness of the priesthood. The term sacerdos is usually used in reference to bishops and presbyters; however, at times it is reserved to bishops, as, for example, in the discussion on the theme of the beginning of public penance and the admission of the repentant Christian to the community on Holy Thursday.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 67; 653-671
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność charytatywna zakonów żeńskich w Polsce nowożytnej
    Charitable activity of female religious orders in Poland in the early modern period
    Autorzy:
    Surdacki, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1023035.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    miłosierdzie
    działalność charytatywna
    dobroczynność
    szpitale
    zakony
    zgromadzenia żeńskie zakonne
    szarytki
    duchaczki
    sierocińce
    chorzy
    mercy
    charitable activity
    hospitals
    religious orders
    female congregations
    the Sisters of Charity
    the Sisters Canonesses of the Holy Spirit
    orphanages
    the sick
    Opis:
    The development of hospital services in the Polish State was associated with baptism, the development of Christianity and church organization, and above all, the arrival of religious orders. In the Middle Ages, male religious orders played a huge role in charitable activities, while in modern times female congregations dealing with charity and hospital services were of great importance in that regard. As for female religious orders in the Middle Ages, the Benedictine and Cistercian nuns were the first ones who were engaged in running hospitals and charity work, although it was not their primary mission and charisma. Sometimes hospitals were also run by the Poor Clare Sisters of the Second Franciscan Order, the Magdalene Sisters, the Bridgettine Sisters, and primarily by the Beguines, loose groups of women who were close mostly to Dominican and Franciscan churches and the rules of community life, that is the Third Order. The most important congregation, however, turned out to be the Sisters Canonesses of the Holy Spirit (duchaczki in Polish), who from the beginning of the thirteenth century run, along  with the male branch of the Order, Holy Spirit hospital in Cracow, which specialized in the care of abandoned children and was the largest and the most important one in Poland until the Enlightenment. The great development of charitable female religious congregations occurred after the Council of Trent (1545-1563). Undoubtedly, the most significant of which were the Sisters of Charity (so-called szarytki in Polish) founded by St. Vincent de Paul in Paris in 1633. In Poland, they had 29 houses, where they ran hospitals, orphanages and schools for girls, including the poor. Similar activities, although at a smaller scale, were done by the Sisters of St. Catherine from Braniewo, founded in 1571 by Regina Protman. In addition, charitable activities were undertaken by the Congregation of the Virgins of the Presentation of the Blessed Virgin Mary (founded in Cracow in the 1620s by Zofia Czeska), the Visitation Sisters (founded by St. Francis de Sales -1601, Geneva,) and the Mariavites founded in 1737 by Stefan Turczynowicz in Vilnius. Apart from the above mentioned orders, the work of mercy was developed, on the margins of its core mission, by most non-charitable female religious congregations existing in Poland in the period before the partitions.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 237-271
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rękopisy liturgiczne biblioteki Kamedułów w Bieniszewie. Materiały do studiów źródeł liturgicznych
    Die liturgischen Manuskripte der Bibliothek der Kamaldulenser in Bieniszew. Die Materialien für Studien von den liturgischen Quellen
    Autorzy:
    Pałęcki, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062591.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kameduli
    pustelnicy
    rękopisy liturgiczne
    liturgia po Soborze Trydenckim
    namaszczenie chorych
    benediktionale
    prywatne modlitwy
    profesja pustelnicza
    Camaldoleses
    eremites
    the liturgical manuscripts
    liturgy after the Council of Trent
    anointing of the sick
    the private prayers
    the eremite profession
    Opis:
    Die liturgischen Quellen der Ordensgemeinschaften gehören zu den unerlässlichen Elementen der Forschungen über die Liturgie in Polen. Zu den wichtigsten Orten, in denen Gottesdienst bis heute gefeiert wird, gehört das Kloster der Kamaldulenser in Bieniszew, das neben Konin in Mittelpolen steht. Dieser Ort, der mit der polnischen Eigenstaatlichkeit verbunden ist, hat eine große Rolle vom XVII Jahrhundert bis heute gespielt, als Ort der Kontemplation und des Gebetes. Die erhaltenen liturgischen Manuskripte in dieser Einsiedelei sind der Gegenstand von dieser wissenschaftlichen Arbeit. Die zwei vorgestellten liturgischen Manuskripte aus der Bibliothek der Kamaldulenser in Bieniszew: Manuale de Benedictionibus. Eremus Bieniszewski 1780 und Devotionale ab diversis Eremitis compositum ab anno 1710-1820 etiam in diversis Eremis, obwohl sie aus dem XVIII Jahrhundert stammen, sind der wichtigste Beitrag für Erkennung der Liturgie in Polen nach dem tridentinischen Konzil. Sie entstanden für den internen Gebrauch der Einsiedler in ihrem Kloster. Das Charakteristikum ist, dass sich neben den liturgischen Texten auch die privaten Gebete der Eremiten dort befinden. Diese sind die Widerspiegelung, nicht nur der kamaldulenser Spiritualität, sondern auch der Tendenzen des achtzehnten Jahrhunderts. Bemerkenswert ist, das in den Manuskripten nicht nur die lateinischen Texte sind, sondern auch Schriften in der polnischen Sprache aufscheinen. Dieses ist ein Hinweis auf die Poloniesirrung der Liturgie im XVIII Jahrhundert. In den besprochenen Quellen befinden sich die Texte, die oft im Leben der Einsiedler benutzt wurden. Durch 110 Jahre wurden die Manuskripte immer wieder ergänzt. Das Aufzeigen der verschiedenen kompilierten Teile, die zusammengebunden sind und eine eigene Paginierung haben, hat viel Zeit in Anspruch genommen. Im anschließenden Kodex bemerkte man mehrere Abschreiber, denn die verschiedene Handschriften zeigen dieses. Der Gebrauch der Karten zeigt die Suggestion dass die Manuskripte Anwendung im gemeinschaftlichen Leben gefunden haben. Der Mangel der Illumination, der schlechte Einband, das sind die Kennzeichen der Einfachheit vom Leben in der Einsiedelei. Die Karten mit den Texten vom Krankensegen und mit den privaten Gebeten sind mehr abgegriffen und sind daher ein Zeichen, dass diese öfter benutzt wurden.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 323-345
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La teología de la resurrección del „óleum infirmorum”
    Resurrectional theology of oil of the sick
    Autorzy:
    Łukaszewski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148037.pdf
    Data publikacji:
    2019-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Santa Unción
    Unción pascual
    Óleo de los enfermos
    Óleo pascual
    confortar
    Fe
    Esperanza cristiana
    Holy Unction
    Paschal Unction
    Oil of the Sick
    Paschal Oil
    raise up
    Faith
    Christian hope
    Opis:
    Entre los graves problemas que influyen en la vida humana se puede destacar al menos la enfermedad y el dolor. Por este motivo, una persona que sufre y además tiene al frente la previsión de su merte, puede sentir la angustia, la desesperación hasta la rebelión contra Dios (cfr. CEC 1500 – 1501). La Iglesia, por el mandato de Cristo resucitado, ofrece entonces una medicina celestial, es decir, el sacramento de la santa Unción de los enfermos con el aceite de oliva bendecido por el que Cristo alivia y salva el enfermo (cfr. c. 998 del CIC). Entonces, el mismo óleum infirmorum, es decir, la materia de esta unción pascual consiste en sí mismo el sello de la revivificación, del alivo (εγερει) y, al fin, de la resurrección sobre el que decía el Apostól Santiago (vid. St 5,4 – 15). Por este gesto salvador, que a su vez exige la fe en la gracia del Señor, en la noche de la vida del enfermo surge la estrella de la esperanza y el sufrimiento –aunque no deja de ser sufrimiento– se convierte en el canto de alabanza (Benedicto XVI). Por lo tanto, todo el rito del sacramento de confortar (állevet) de los enfermos (cfr. el Ordo Unctionis Infirmorum Eorumque Pastoralis Curae 76) que a su vez a lo largo de la historia presentaba muchos modos de celebración y recibía también los varios nombres ‒ desde la extrema unctio hasta la unctio unfirmorum (Concilio Vaticano II) ‒ permite hoy determinar a sí mismo como la gran y cuidadosa tarea de confortar el hombre lo que hace el Señor en su Iglesia, una tarea realizada por el óleo pascual. Sin embargo, toda esta misión eclesiástica debe ser responsable y permanentemente apoyada en la catequesis (Mons. Jacek Jezierski).
    Among the serious problems that influences the human life at least sickness and pain. For this reason, a person who suffers and also in front of his impending death, can feel anxiety, depression, up until the rebellion against God (cf. CCC 1500 – 1501). The Church, by command of the Resurrected Crist, offers therefore a heavenly medicine, meaning the Sacrament of Anointing of the Sick with the oil blessed olive oil by which Christ, he may supportand saves the Sick (cf. c. 998 in CCL). Therefore the óleum infirmorum itself, meaning, the matter of this Paschal Unction consists in itself the seal of revival, of ease (εγερει) and ‒ultimately ‒ of the Resurrection on what the Apostle James says (cf. Jas 5,14 – 15). For this saving gesture, that at the same time asks faith in the grace of God, in the path of sicknessarises the star of hope and suffering – although it does not leave the meaning of suffering – it is converted to a song of praise (Benedict XVI). The entire rite of the Sacrament of raise(állevet) up (cf. Ordo Unctionis Infirmorum Eorumque Pastoralis Curae 76) that at the same time much of the history presents a lot of ways of celebration and receives also a variety of names ‒ from extrema unctio to unctio infirmorum (Vatican Council II) ‒ it permits today determine as a gran and careful task of comforting man made for God in His Church, task done for the sick by the Paschal Oil. Nonetheless, this ecclesial mission must be responsible and permanently supported catechesis (Msgr. Jacek Jezierski).
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2019, 20; 435-452
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawowanie sakramentów uzdrowienia w okresie stanu epidemicznego w świetle prawa kanonicznego
    The celebration of the sacraments penance and anointing of the sick during the state of emergency epidemic according to canon law
    Autorzy:
    Janczewski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085958.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo kanoniczne
    epidemia
    sakrament pokuty
    sakrament
    namaszczenia chorych
    stan epidemiczny
    niebezpieczeństwo śmierci
    celebrowanie
    sakramentów
    Canon law
    epidemic
    sacrament penance
    sacrament anointing
    of the sick
    epidemic emergency
    danger of death
    celebration of the sacraments
    Opis:
    At the beginning of 2020 year in the world the virus outbreak began. An epidemic emergency has been introduced in Poland. The best method to stop epidemic is to reduce people-to-people contacts. Such actions create problems for the administration of the sacraments. This article is about celebration of the sacraments penance and anointing of the sick according to canon law, during the danger of an ongoing epidemic.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 3; 3-21
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Homilia w celebracji sakramentów poza Mszą Świętą
    Homily in the Celebration of the Sacraments Out of the Holy Mass
    Autorzy:
    Szypa, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038128.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    homilia
    sakrament
    chrzest
    bierzmowanie
    Eucharystia
    pokuta i pojednanie
    sakrament chorych
    małżeństwo
    święcenia
    księgi liturgiczne
    homily
    sacrament
    Baptism
    Confirmation
    Eucharist
    Penance and Reconciliation
    Anointing of the Sick
    Marriage
    Holy Orders
    liturgical books
    Opis:
    Sobór Watykański II w wielu miejscach podkreślał znaczenie przepowiadania ze szczególnym znaczeniem homilii. I choć minęło ponad 50 lat od soborowych wskazań, jest to zagadnienie ciągle aktualne. Ponieważ liturgia słowa jest integralną częścią celebracji sakramentalnej, dlatego w celu umacniania wiary wiernych muszą być dowartościowane znaki słowa Bożego, a wśród nich także homilia, która przedłuża głoszenie Słowa. Ten ważny element w sprawowaniu każdego sakramentu Kościoła w praktyce duszpasterskiej jednak praktycznie nie istnieje. Pragnienie Kościoła odnośnie do homilii wyrażone jest przede wszystkim w księgach liturgicznych do celebracji świętych sakramentów. Niepokojący jest zatem fakt, że Dyrektorium homiletyczne szczątkowo podejmuje ten temat. Częsty brak homilii w sprawowaniu sakramentów i brak szczegółowych wskazań Dyrektorium homiletycznego jest pobudką podjęcia tego zagadnienia. Celem jest odpowiedź na pytanie o życzenie Kościoła odnośnie do miejsca i treści homilii w celebracji sakramentów poza Mszą św., wyrażone w księgach liturgicznych do celebracji sakramentów dostosowanych do zwyczajów diecezji polskich.
    The second Vatican Council frequently emphasised the importance of preaching, especially homily.  Even though 50 years have passed since the Council, this is still a current issue. Since the liturgy of the Word is an integral part of sacramental celebration, the signs present in the Divine Word must be attributed full importance in order to strengthen faith, as must be homily which is an emanation of the Word of God. However, this crucial element in the celebration of each Sacrament of the Church virtually does not appear in pastoral work. The desire of the Church in respect of homily is expressed chiefly in liturgic books for the celebration of Holy Sacraments. It is worrying that this issue is given little attention in Homiletic Directory. A frequent lack of homily in the administration of the Sacraments and a lack of detailed guidance in Homiletic Directory call for an exploration of this issue. The goal is to answer the question about the Church’s wishes regarding the place and content of a homily in the celebration of the Sacraments out of Holy Mass, expressed in liturgical books for celebration of the Sacraments and adapted to the customs of Polish dioceses.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 157-168
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Ledwosz, where is the key?”, or people and animals in Iwona Siekierzyńska’s short student film “Missy”
    Autorzy:
    Przybylski, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923199.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-25
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Iwona Siekierzyńska
    Krzysztof Kieślowski
    Missy
    Three Colours
    Red
    Lodz Film School
    school movie
    artistic supervisor
    animals
    dog
    Student Academy Award
    Sylwia Karczmarczyk
    girl
    priest
    growing up
    love
    loneliness
    anointing of the sick
    spiritu
    Opis:
    Iwona Siekierzyńska school film Missy takes up the theme of a girl’s unfulfilled love for a priest. Her dog named Ledwosz not only accompanies her in the experience of encountering the man in cassock, while his anointing of a sick neighbor, but also triggers the situation that caused her infatuation. This brief and accidental contact with the priest turns out to be a breakthrough experience for the teenage girl looking for love and attention. It means her entering the adult world in which it is easy to miss a crucial moment, or hurt somebody’s feelings quite unconsciously. The young girl’s experience of the brief encounter will remain in her forever. The relation between the female character and her dog from the short film was the inspiration to consider the similarities between Missy and Three Colors: Red, by Krzysztof Kieślowski, who was the artistic supervisor of Siekierzyńska’s film. In both films it is a dog that initiates the process resulting in metaphysical experience for the main characters.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 24, 33; 185-196
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pneumatologiczny wymiar sakramentów uzdrowienia komunii
    Pneumatological dimension of the sacraments of the healing of communion
    Autorzy:
    Jagodziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2011240.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Heiliger Geist
    Kommunion
    Heilung
    Krankensalbung
    Buße und Versöhnung
    the Holy Spirit
    communion
    sacraments of healing
    the Sacrament of Anointing of the Sick
    the Sacrament of Penance and Reconciliation
    Duch Święty
    komunia
    sakramenty uzdrowienia
    sakrament namaszczenia chorych
    sakrament pokuty i pojednania
    Opis:
    Kościół jest sakramentem zbawienia w komunii i wszystkie sakramenty są sakramentami komunii – trynitarną ekonomią zbawienia urzeczywistnianą liturgicznie w siedmiu znakach ewangelicznych o charakterze żywej komunii między Bogiem a człowiekiem. „Nowe przychodzenie Chrystusa za sprawą Ducha Świętego i jego stała obecność i działanie w życiu duchowym dokonują się w rzeczywistości sakramentalnej (…) Kościół jest widzialnym szafarzem świętych znaków, podczas gdy Duch Święty działa jako niewidzialny szafarz życia, które one oznaczają (…) Chrystus rozprzestrzenia się w sposób sakramentalny w mocy Ducha–Parakleta” (Jan Paweł II, Dominum et Vivificantem, 61–64). Do sakramentów uzdro¬wienia komunii należą sakramenty pokuty i namaszczenie chorych. Wina i grzech są zakłóceniami komunikacji i ranami zadanymi komunii. Duch Święty stawia ludzi w obecności Chrystusa i umożliwia im poznanie prawdy, by mogli żyć z nią w zgodzie. Zmartwychwstały Chrystus wzywa do nawrócenia i przemiany myślenia, a inicjatywa szukania i wychodzenia naprzeciw Chrystusowi należy też do Ducha Świętego. Proces wyzwalania się człowieka z niewoli grzechu i nieprawości dokonuje się w sakramencie pokuty i pojednania pod wpływem Ducha Świętego, który oczyszcza i przemienia wszystkich ogniem swojej obecności. Każdy człowiek jest narażony na chorobę i jej konsekwencje wyłączające ze społeczności. Wczesnochrześcijańskie modlitwy poświęcenia przypisują uzdrawiające działanie w sferze cielesnej i duchowej olejowi świętemu, który otrzymuje moc od Ducha Świętego przyzywanego w modlitwie epikletycznej Kościoła. Skutkiem przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych jest szczególny dar Ducha Świętego – łaska umocnienia, pokoju i odwagi w przezwyciężaniu trudności związanych z ciężką chorobą lub niedołęstwem starości, odnowienie ufności i wiary w Boga oraz umocnienie przeciw pokusom złego ducha, zniechęceniu i trwodze przed śmiercią oraz uzdrowienie duszy i ciała. Słowa Listu św. Jakuba 5,14–15 były pierwotnie modlitwą wstawienniczą prezbiterów gminy nad chorym połączoną z symbolicznym nałożeniem rąk – solidarnym działaniem wiernych w komunikacyjnym słowie i niewerbalnym symbolu komunikacyjnym mającym na celu wyproszenie u Boga uratowania ciężko chorej osoby ze sfery śmierci jako załamania się komunikacji oraz przedłużenia życia w komunii z Bogiem i z ludźmi. Modlitwa przy namaszczeniu dotyczy także przetrwania chorego poza granicą choroby i śmierci w dającym życie Duchu Świętym oraz we wspólnocie ze zmartwychwstałym Chrystusem. Namaszczenie chorych jest świętowaniem uniwersalnej obecności posłannictwa Syna i Ducha Świętego w człowieku i w Kościele ponad chorobą i śmiercią.
    The Church is the sacrament of salvation in communion and all the sacraments are the sacraments of communion – the Trinitarian economy of salvation liturgically realized in the seven evangelical signs that are in the nature of living communion between God and man. “New coming of Christ by the power of the Holy Spirit, and his constant presence and action in the spiritual life are accomplished in the sacramental reality. (…) The Church is the visible dispenser of the sacred signs, while the Holy Spirit acts in them as the invisible dispenser of the life which they signify. Together with the Spirit, Christ Jesus is present and acting. (…) The fullness of the salvific reality, which is Christ in history, extends in a sacramental way in the power of the Spirit Paraclete” (John Paul II, Dominum et Vivificantem, 61–64). The sacraments of the healing of communion are the Sacrament of Penance and the Sacrament of the Anointing of the Sick. Guilt and sin are disruptions of communication and wounds inflicted on communion. The Holy Spirit places people in the presence of Christ and enables them to know the truth so that they can live in harmony with it. The risen Christ calls us to conversion and change of thinking, and the initiative to seek and reach out to Christ belongs also to the Holy Spirit. The process of liberating man from the bondage of sin and iniquity is always done in the Sacrament of Penance and Reconciliation under the influence of the Holy Spirit, who purifies and transforms all with the fire of his presence. Everyone is at risk of disease and its consequence is exclusion of society. Early Christian prayers of consecration attribute the healing effect in the bodily and spiritual realms to the holy oil, which receives power from the Holy Spirit invoked in the epicletic prayer of the Church. The effect of receiving the Sacrament of the Anointing of the Sick is a special gift of the Holy Spirit – the grace of strengthening, peace and courage in overcoming the difficulties associated with a serious illness or inadequacy of old age, renewing trust and faith in God and strengthening against the temptations of the evil spirit, discouragement and fear of death, and healing of soul and body. The words from the Letter of St. James 5:14–15 were originally a prayer of intercession of the priests of the community over the sick, combined with the symbolic laying on of hands – the solidarity of the faithful in a communicative word and a non-verbal communication symbol aimed at asking God to save a seriously ill person from the sphere of death as a breakdown in communication and to prolong life in communion with God and people. The anointing prayer also concerns the survival of the sick beyond the borders of sickness and death in the life-giving Holy Spirit and in communion with the risen Christ. The anointing of the sick celebrates the universal presence of the mission of the Son and the Holy Spirit in man and in the Church beyond sickness and death.
    Die Kirche ist das Sakrament des Heils in Gemeinschaft, und alle Sakramente sind die Sakramente der Gemeinschaft - die trinitarische Heilsökonomie, die liturgisch in den sieben evangelischen Zeichen verwirklicht wird, die in der Natur der lebendigen Gemeinschaft zwischen Gott und Mensch sind. „Das neue Kommen Christi durch den Heiligen Geist und seine ständige Präsenz und sein Wirken im geistlichen Leben vollziehen sich in der sakramentalen Wirklichkeit … . Zu den Sakramenten der heilenden Gemeinschaft gehören die Buße und die Krankensalbung. Schuld und Sünde sind Kommunikationsstörungen und Wunden, die der Gemeinschaft zugefügt werden. Der Heilige Geist versetzt die Menschen in die Gegenwart Christi und befähigt sie, die Wahrheit zu erkennen, damit sie in Harmonie damit leben können. Der auferstandene Christus ruft uns zur Umkehr und zum Umdenken auf, und die Initiative, Christus zu suchen und zu erreichen, gehört auch dem Heiligen Geist. Der Prozess der Befreiung des Menschen aus der Knechtschaft der Sünde und Ungerechtigkeit findet im Sakrament der Buße und Versöhnung unter dem Einfluss des Heiligen Geistes statt, der jeden mit dem Feuer seiner Gegenwart reinigt und verwandelt. Jeder ist von Krankheiten bedroht und ihre Folgen sind ausschließlich der Gesellschaft vorbehalten. Frühchristliche Weihegebete schreiben dem heiligen Öl heilende Wirkungen im physischen und spirituellen Bereich zu, das vom Heiligen Geist, der im epikletischen Gebet der Kirche angerufen wird, Kraft erhält. Die Wirkung des Sakramentes der Krankensalbung ist eine besondere Gabe des Heiligen Geistes - die Gnade der Stärkung, des Friedens und des Mutes, die mit einer schweren Krankheit oder Unzulänglichkeit des Alters verbundenen Schwierigkeiten zu überwinden, das Vertrauen und den Glauben an Gott zu erneuern , und Stärkung gegen die Versuchungen des bösen Geistes, Entmutigung und Todesangst und Heilung von Seele und Körper. Die Worte des Briefes von St. Jakobus 5,14-15 waren ursprünglich ein Fürbittegebet der Priester der Gemeinde für die Kranken, verbunden mit der symbolischen Handauflegung – der Solidarität der Gläubigen im kommunikativen Wort und nonverbalen Kommunikationssymbol mit dem Ziel, Gott um Erlösung zu bitten einen schwerkranken Menschen aus der Sphäre des Todes als Kommunikationszusammenbruch und Verlängerung des Lebens in Gemeinschaft mit Gott und mit den Menschen. Das Salbungsgebet betrifft auch das Überleben der Kranken über die Grenze von Krankheit und Tod hinaus im lebenspendenden Heiligen Geist und in Gemeinschaft mit dem auferstandenen Christus. Die Krankensalbung feiert die universelle Präsenz der Sendung des Sohnes und des Heiligen Geistes im Menschen und in der Kirche über Krankheit und Tod hinaus.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 127-142
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Selected Ways of Protection in Non-Litigious Proceedings as Exemplified by an Adult Incapacitation Case
    Wybrane sposoby zabezpieczenia w postępowaniu nieprocesowym na przykładzie sprawy o ubezwłasnowolnienie osoby pełnoletniej
    Autorzy:
    Dróżdż-Chmiel, Kinga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096289.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    incapacitation
    protective proceedings
    Land and Mortgage Register
    incapacitation petition
    entry of a warning in the Land and Mortgage Register
    protection to the sick person
    ubezwłasnowolnienie
    postępowanie zabezpieczające
    księga wieczysta
    wniosek o ubezwłasnowolnienie
    wpis ostrzeżenia do księgi wieczystej
    ochrona chorego
    Opis:
    This article is a study of a scientific and research character. It contains an analysis of the legal measures, the aim of which is to provide appropriate protection to a person who is the subject of an incapacitation petition. The synthesis is centred on an answer to the question whether it is legally admissible to file a petition for protection in the proceedings concerning an adult for the purpose of securing the property of this person. The author gives arguments in favour of the affirmative answer to this question. This is corroborated not only by the general purpose of the protective proceedings, that is protection of interests of the person concerned, but also by the functional and literal interpretation of Article 730 § 1, Article §§ 1–3 and Article 755 of the Civil Procedure Code. Issuing a decision about protection in incapacitation proceedings and entry of a warning in the Land and Mortgage Register on the basis of a judicial decision about granting protection are legally admissible instruments providing relevant protection to the sick person. Together with the legal measures which offer a chance to present arguments effectively on behalf of the person who is the subject of an incapacitation petition, they provide a guarantee of adequate protection of interests of the person concerned. The article discusses the subject from a novel perspective. The presented issue has not been analysed comprehensively in the literature on the subject so far. In the author’s opinion, the article deals with the issues of the national range, important also for practitioners of law.
    Niniejszy artykuł jest opracowaniem o charakterze naukowo-badawczym, w którym zawarta jest analiza środków prawnych służących zapewnieniu należytej ochrony osobie, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie. Skoncentrowano się na odpowiedzi na pytanie, czy jest prawnie dopuszczalne złożenie wniosku o zabezpieczenie w postępowaniu dotyczącym osoby pełnoletniej celem zabezpieczenia posiadanego przez nią majątku. Autorka podaje argumenty uzasadniające, że odpowiedź na tak postawione pytanie powinna być twierdząca. Przemawia za tym nie tylko ogólny cel postępowania zabezpieczającego, którym jest zabezpieczenie interesów osoby, której dotyczy wniosek, lecz także wykładnia funkcjonalna i literalna art. 730 § 1, art. 7301 § 1–3 i art. 755 Kodeksu postępowania cywilnego. Wydanie postanowienia o zabezpieczeniu w postępowaniu o ubezwłasnowolnienie i wpis ostrzeżenia do księgi wieczystej na podstawie postanowienia sądu o udzieleniu zabezpieczenia jest jednym z prawnie dopuszczalnych instrumentów zapewniających należytą ochronę chorego. Wraz ze środkami prawnymi dającymi możliwość efektywnego przedstawienia argumentów za osobę, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie, tworzą one gwarancję dostatecznego zabezpieczenia interesów osoby, której dotyczy postępowanie. W artykule został zaprezentowany temat w zupełnie nowym ujęciu. Przedstawione zagadnienie nie było dotychczas dostatecznie analizowane w literaturze przedmiotu. Artykuł w ocenie autorki dotyczy tematyki o zasięgu krajowym, istotnej również dla praktyków prawa.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 187-205
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowość eucharystyczna jako duchowość komunii
    Conditional Administering of Sacraments?
    Autorzy:
    Krakowiak, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32069633.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sakrament pokuty
    spowiedź
    rozgrzeszenie
    warunkowe rozgrzeszenie
    sakrament namaszczenia chorych
    chrzest warunkowy
    warunkowe udzielanie sakramentów
    wiara i sakrament
    sacrament of penance
    confession
    absolution
    conditional absolution
    the sacrament of anointing of the sick
    conditional baptism
    conditional sacraments
    faith and sacrament
    Opis:
    Autor podejmuje problem warunkowego udzielania głównie dwóch sakramentów: pokuty i pojednania oraz namaszczenia chorych. Na podstawie analizy nauczania Kościoła: lex credendi i (głównie Katechizmu Kościoła katolickiego i Codex Iuris canonici i Kodeksu prawa kanonicznego) i lex orandi (dawne rytuały i obowiązujące księgi liturgiczne) uzasadnia, że w Kościele katolickim była możliwość warunkowego udzielania tylko dwóch sakramentów: chrztu i namaszczenia chorych. Jedynie w podręcznikach teologii moralnej ich autorzy nie tylko rozważali problem warunkowego udzielania rozgrzeszenia, ale także dopuszczali taką możliwość, a nawet ją zalecali. We współczesnej teologii sakramentów świętych mocno akcentuje się prawdę, że są one sakramentami wiary, dlatego mogą je przyjmować jedynie ludzie wierzący oraz wymaga się świadomego w nich uczestnictwa. Zwłaszcza w sakramencie pokuty akty penitenta takie jak żal za grzechy i spowiedź wymagane są do tego, aby otrzymać rozgrzeszenie. Nie ma więc warunkowego rozgrzeszenia, ani warunkowego namaszczenia chorych. Sakramentów udziela się tylko tym, którzy są odpowiednio dysponowani, albo nie udziela się ich wcale.
    The author discusses the problem of conditional administering of two sacraments: of Penance and of the Anointing of the Sick. On the basis of the teaching of the Church—lex credendi (mainly the Catechism of the Catholic Church and Codex Iuris Canonici) and lex orandi (past rituals and currently valid liturgical texts)—the author claims that the Catholic Church has only recognized two sacraments as conditionally administered: of Baptism and of Anointing of the Sick. The idea of conditional administering of Penance has only been discussed in handbooks of moral theology, whose authors not only pondered upon the issue, but also admitted it as an option which they often encouraged. Contemporary theology of sacred sacraments strongly highlights the fact that they are sacraments of faith. Hence, they can only be accepted by believers who are expected to participate in them with awareness. The Sacrament of Penance, in particular, requires such acts like penitence and confession as prerequisite to absolution. Hence, there can be no conditional absolution or conditional Anointing of the Sick. These sacraments are either administered to those who have the required dispositions, or they are not administered at all.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 79-96
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sakramenty w uchwałach II Synodu Archidiecezji Katowickiej
    The sacraments in the declarations and decrees of II Archdiocesan Synod in Katowice
    Autorzy:
    JANCZEWSKI, ZBIGNIEW
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661148.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    synod archidiecezjalny
    chrzest
    bierzmowanie
    Eucharystia
    pokuta
    sakrament namaszczenia chorych
    sakrament święceń
    małżeństwo
    uchwały synodalne
    sakramenty
    archdiocesan synod
    baptism
    confirmation
    Eucharist
    penance
    anointing of the sick
    sacrament of order
    marriage
    synodal declarations and decrees
    sacraments
    Opis:
    In the years 2015-2016 in Katowice took place II Archdiocesan Synod. After its completion declarations and decrees was issued. Some of these concern issues related to the sacraments. Synodal norms raise very important pastoral problems of baptism, confirmation, Eucharist, penance, anointing of the sick, sacrament of order and marriage. Many of decrees concern preparation for the reception sacraments. This publication shows archdiocesan synodal law and interprets it.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 3; 31-55
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misteryjno-sakramentalne uczestnictwo w Passze Chrystusa w ujęciu Wacława Hryniewicza OMI
    The Mysterious and Sacramental Participation in the Pascha of the Christ According to the Waclaw Hryniewicz OMI
    Autorzy:
    Lekka, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601528.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Wacław Hryniewicz
    Pascha Chrystusa
    misteryjno-sakramentalne uczestnictwo
    siedem sakramentów
    chrzest
    bierzmowanie
    Eucharystia
    sakrament pokuty
    namaszczenia chorych
    kapłaństwa
    małżeństwa
    the Pascha of Christ
    mysterious and sacramental participation
    seven sacraments
    Baptism
    Confirmation
    Eucharist
    Penance
    Anointing of the Sick
    Matrimony and Holy Orders
    Opis:
    Artykuł podejmuje refleksję nad udziałem człowieka w Passze Chrystusa według myśli Wacława Hryniewicza OMI. Ukazuje misteryjno-sakramentalneuczestnictwo przez Słowo Boże i sakramenty. Najpierw ukazuje myśl W. Hryniewicza na temat misteryjnego uczestnictwa przez przyjęcie i głoszenie Słowa Bożego. W następnej części omawia sakramentalne uczestnictwo w siedmiu następujących sakramentach: chrztu, bierzmowania, Eucharystii, pokuty, namaszczenia chorych, małżeństwa i kapłaństwa. Pokazuje, w jaki sposób misterium paschalne Chrystusa jest w nich obecne i pozwala człowiekowi uczestniczyć w dziele odkupienia.
    The article is an attempt to systematize, in a critical way, the way of human participation in the Pascha of the Christ according to the Wacław Hryniewicz OMI. It demonstrates the mysterious and sacramental way of that participation by the Word of God and the seven sacraments. The article shows Hryniewicz’s thought about mysterious participation by the adopting the Holy Word of God and its proclaiming. In the next part, the article discusses the sacramental participation and enumerates the seven sacraments: Baptism, Confirmation, Eucharist, Penance, Anointing of the Sick, Matrimony and Holy Orders. It demonstrates how the paschal mystery of the Christ is present in them and allows human to participate in the mystery of redemption.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 149-165
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Widzialny znak niewidzialnej łaski. Tzw. komplet żywiecki w skarbcu katedry na Wawelu w świetle badań źródłowych i ikonograficznych
    A visible sign of invisible grace. The so-called Żywiec ensemble in the treasury of the Wawel Cathedral in light of source and iconographic studies
    Autorzy:
    Tracz, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560337.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    ornat
    dalmatyka
    paramenty liturgiczne
    haft
    altembas
    siedem sakramentów sakrament
    chrzest
    bierzmowanie
    Komunia św.
    namaszczenie chorych
    pokuta
    kapłaństwo
    małżeństwo
    devotio moderna
    znak
    łaska
    reformacja
    Lucas van Leyden
    Żywiec
    chasuble
    liturgical vestments
    embroidery
    brocade
    seven sacraments
    sacrament
    christening
    confirmation
    Holy Communion
    anointing of the sick
    penance
    holy orders
    matrimony
    sign
    grace
    reformation
    Opis:
    Wyjątkowe miejsce wśród tkanin liturgicznych przechowywanych w skarbcu katedry na Wawelu zajmuje garnitur składający się z ornatu i dwóch dalmatyk, określany jako tzw. komplet żywiecki (ornat — nr inw. KKK tk/334, dalmatyka ze sceną Komunii świętej — KKK tk/334A, dalmatyka ze sceną Spowiedzi — KKK 334B). Paramenty uszyto z włoskiego altembasu ok. 1525 r. we Flandrii i bogato ozdobiono haftami figuralnymi według projektu atrybuowanego Lucasowi van Leyden (zm. 1533). Źródła archiwalne jednoznacznie wiążą komplet żywiecki od 1598 r. z kościołem parafialnym Narodzenia NMP w Żywcu (obecnie konkatedra diecezji bielsko-żywieckiej), co wyklucza możliwość jego późniejszego przekazania lub też ewentualnego odkupienia. Wyjątkowość paramentów z Żywca podkreśla program ideowy nawiązujący do udzielania sakramentów świętych. Z terenu Europy zachowało się tylko kilka przykładów dekorowania tkanin liturgicznych przedstawieniami siedmiu sakramentów — np. w kolegiacie St. Vincent w Soignies (Zinnik) z końca XV w., na borcie z niezachowanej kapy z około 1470 r. fundacji hrabiego Giacoma de Savoia-Romont (Berno, Bernisches Historisches Museum, inv. 308), na haftach z flandryjskiej kapy z koń. XV w. (Detrorit, Institute of Arts), mimo iż spotykamy realizacje takich przedstawień w innych sztukach plastycznych, zwłaszcza w kręgu piętnastowiecznej sztuki niderlandzkiej — malarstwie ściennym, witrażowym, książkowym, rzeźbie (głównie w dekoracji chrzcielnic) czy też licznie zachowanych rzeźbionych lub malowanych retabulach ołtarzowych oraz na tapiseriach. Na omawianym komplecie cykl sakramentalny rozdzielono pomiędzy trzy obiekty — ornat i dwie dalmatyki, dzięki czemu był on widoczny w całości tylko wtedy, gdy używało go podczas liturgii trzech duchownych — kapłan i dwóch diakonów. Pod względem ikonograficznym przedstawione sceny udzielania sakramentów czerpią z bogatej tradycji określającej sposób ukazywania kolejnego sakramentu w oparciu o wcześniej wpracowany typ ikonograficzny, który następnie był rozbudowywany przez dodawanie dodatkowych postaci lub też za pomocą wprowadzania charakterystycznych szczegółów czerpanych z codziennej obserwacji życia liturgiczno-religijnego. Punktem wyjścia do budowania poszczególnych kompozycji jest łatwo rozpoznawalny „widzialny znak", konstytuujący kolejną scenę, za którym kryje się treść odnosząca się do „niewidzialnej łaski" właściwej dla poszczególnych sakramentów. Powstanie tak bogatego w treści ideowe zespołu haftowanych przedstawień należy wiązać z żywym piętnastowiecznym nurtem określanym jako devotio moderna oraz treściami apologetycznymi w kontekście ruchu reformacyjnego Marcina Lutra po roku 1517, negującego naukę o siedmiu sakramentach Kościoła.
    An exceptional place among liturgical vestments in the Treasury of the Wawel Cathedral occupies an ensemble consisting of a chasuble and two dalmatics, referred to as the ‘Żywiec ensemble' (Treasury of the Wawel Cathedral, chasuble — inv. no. KKK tk/334, a dalmatic depicting the Holy Communion — KKK tk/334A, a dalmatic depicting the Confession — KKK 334B). The vestments were sewn from Italian brocade around 1525 in Flan- ders and ornately decorated with figurative embroidery according to a design attributed to Lucas van Leyden (d. 1533). Since 1598 archival sources explicitly link the Żywiec ensemble to the parish church of the Nativity of the Blessed Virgin Mary in Żywiec (currently the co-cathedral of the Bielsko-Biała/Żywiec diocese), which precludes the possibility of a later transfer or any purchase of the ensemble. The exceptional character of the vestments from Żywiec is emphasized by implementation of an ideological programme referring to the administra- tion of the holy sacraments. Only a few examples of European liturgical vestments decorated with images of the seven sacraments are extant — e.g. in St. Vincent Collegiate Church in Soignies (Zinnik) from late 15th centu- ry, on the band of a no longer extant cope of 1470 founded by count Giacomo de Savoia-Romont (Bern, Bernisches Historisches Museum, inv. 308), on embroideries of a Flanders cope from the end of the 15th century (Detroit, Institute of Arts), although we may encounter instances of such images in other fine arts, in particular in 15th century Dutch art: wall paintings, stained-glass paintings, book illustrations, sculptures (esp. font decora- tions) or many surviving sculpted or painted altarpieces and tapestries. The ensemble features a sacramental cycle split between three items, i.e. the chasuble and the two dalmatics. Due to the split, its entirety was vis- ible only when used during the liturgy by three clerics: a priest and two deacons. In terms of iconography, the images depicting the administration of sacraments derive from a wealth of iconographic tradition determining the manner in which the subsequent sacrament is shown, based on a pre- viously developed iconographic type, which was then expanded by the in- clusion of additional characters or by introducing unique details taken from everyday observation of liturgical and religious life. The departure point for constructing individual compositions is an easily recognisable ‘visible sign' constituting the next scene, behind which hides the content referring to ‘invisible grace' specific to each sacrament. The fact that such set of em- broidered images, rich in ideological content, was created must be linked to a vivid 15th century trend referred to as devotio moderna and apologetic content in the context of Martin Luther's reformation movement after 1517, which renounced the Churche's teachings of the seven sacraments.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 427-463
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadczenie pracy w okresie zwolnienia lekarskiego a obowiązek lojalności wobec pracodawcy
    Autorzy:
    Zajchowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609515.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    sick leave
    loyalty
    duties of the employee
    to lost the sickness benefit
    zwolnienie lekarskie
    lojalność
    obowiązki pracownika
    utrata zasiłku chorobowego
    Opis:
    The purpose of this article is to discuss the issue of provision work during the period of sick leave in the context the principle of employee loyalty. On the basis of the doctrine and case law, the author characterized the principle of loyalty to the employee and the fundamental duties of the employee. The author indicates the work during the sick leave as a serious violation of the employee’s fundamental duties. The article discusses the effects of the employee’s use the sick leave contrary to its intended purpose, resulting from the Labour Code and the Act of benefits from social insurance in case of illness and maternity. The author also mentions examples of performing work during a sick leave, which are not constituted as a violation of basic principles to the employer. In conclusions, the author indicates that the principle of employee loyalty towards the employer is the basis of relations between the parties to the employment relation.
    Celem opracowania jest omówienie kwestii świadczenia pracy w okresie zwolnienia lekarskiego w kontekście obowiązku lojalności pracownika wobec pracodawcy. Na podstawie doktryny i orzecznictwa sądowego autorka: charakteryzuje zasadę lojalności pracownika względem pracodawcy w kontekście podstawowych obowiązków pracownika względem pracodawcy; wskazuje na świadczenie pracy w okresie zwolnienia lekarskiego jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracownika względem pracodawcy; omawia skutki wykorzystywania przez pracownika zwolnienia lekarskiego niezgodnie z jego przeznaczeniem, wynikające zarówno z przepisów Kodeksu pracy, jak i ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Autorka wymienia także przykłady wykonywania przez pracownika pracy w trakcie zwolnienia lekarskiego, które nie stanowią naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracodawcy. W konkluzjach wskazano, że zasada lojalności pracownika względem pracodawcy stanowi podstawę relacji między stronami stosunku pracy.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 2
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestrzeganie praw podstawowych osób cierpiących na chorobę Alzheimera
    Respecting the Fundamental Rights of Persons Suffering from Alzheimer’s Disease
    Autorzy:
    Vignon-Barrault, Aline
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/596584.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Alzheimer’s disease; vulnerability; establishing and further strengthening the rights of old and sick persons; juridical statute of the old people
    choroba Alzheimera; podatność na zagrożenia; ustanowienie i dalsze umacnianie praw osób starszych i chorych; status prawny osób starszych
    Opis:
    ORIGINAL TITLE: Le respect des droits fondamentaux des sujets atteints de la maladie d’Alzheimer An important part of the French population suffers from Alzheimer’s disease or neurodegenerative diseases. These affections make old people more vulnerable and make their intellectual capacities less efficient. The temptation is important to make every decision without consulting them. Even though, before they completely lose their mind, they are able to make their own choices. That is why the recent French laws guarantee numerous rights to old people and protect them from actions that undermine them. This study suggests protecting better old and sick persons. The most recent reforms help to strengthen their rights. The provisions tend to make them responsible by not treating them like children. The aim of the regulation is to condemn any kind of discrimination while showing concern for the rights of the elderly and the sick.
    TYTUŁ ORYGINALNY: Le respect des droits fondamentaux des sujets atteints de la maladie d’Alzheimer Znaczna część populacji francuskiej cierpi na chorobę Alzheimera lub choroby neurodegeneracyjne. Choroby te sprawiają, że osoby starsze są bardziej narażone na rozmaite niebezpieczeństwa, a ich zdolności intelektualne są mniej wydajne. Istnieje pokusa, by decyzje podejmować bez konsultacji z nimi. Tymczasem nie należy zapominać, że zanim osoby te całkowicie stracą rozeznanie, są w stanie dokonywać własnych wyborów. Dlatego najnowsze francuskie przepisy gwarantują liczne prawa starszym ludziom i chronią ich przed szkodliwymi działaniami. Celem artykułu jest wskazanie potrzeby lepszej ochrony osób starszych i chorych. Najnowsze reformy prawa francuskiego dążą do wzmocnienia ich ochrony i zaprzestania ich traktowania jak dzieci. Celem regulacji jest potępienie wszelkiego rodzaju dyskryminacji oraz troska o prawa osób starszych i chorych.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2019, 111; 117-141
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Safety of use of the buildings in the aspect of the indoor environmental quality
    Autorzy:
    Lis, Anna
    Vranayova, Zuzana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/88625.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Menedżerów Jakości i Produkcji
    Tematy:
    interior microclimate
    air quality
    hygienic and sanitary conditions
    sick building syndrome
    safety of use of the buildings
    mikroklimat wnętrz
    jakość powietrza
    higieniczne i sanitarne warunki
    syndrom chorego budynku
    bezpieczeństwo użytkowania budynku
    Opis:
    Safety of use of the buildings refers i.a. to ensuring appropriate hygienic and sanitary conditions and also health conditions. According to the EU Directive on the energy performance of buildings, there is a need to define the conditions for the classification of objects in terms of indoor microclimate requirements. Evaluating the quality of the interior environment in buildings and specifying the requirements of people staying in them, first of all the values of thermal microclimate parameters and air quality should be taken into account. Long-term influence of disadvantageous of environmental conditions may cause or exacerbate many symptoms associated with abnormal functioning of the organism and lead to the weakness or illness. This phenomenon is called sick building syndrome, and the symptoms of the syndrome such as eyes and respiratory tract irritation, malaise, dizziness and headache or fatigue are linked to time spent in the building. The article presents the results of research on the condition of the interior environment in educational buildings, identifies factors affecting the formation of environmental conditions in the rooms and shows the influence of the interiors environment in buildings on the human body. The relationships between the basic parameters of the interior microclimate and the state of feeling satisfaction with the environmental conditions that surrounds the human are tracked. It was found that in many cases commonly used gravitational ventilation is not able to ensure the proper conditions of the interior microclimate, and the concentrations of carbon dioxide recorded in the tested rooms exceeded the applicable standards.
    Źródło:
    System Safety : Human - Technical Facility - Environment; 2019, 1, 1; 316-323
    2657-5450
    Pojawia się w:
    System Safety : Human - Technical Facility - Environment
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-50 z 50

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies