Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the sacraments" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 47
Tytuł:
Тайна Евхаристии в богословии митрополита Иоанна Зизиуласа
The Mystery of the Eucharist in the Theology of Metropolitan John Zizioulas
Misterium Eucharystii w teologii metropolity Johna Zizioulasa
Autorzy:
Sashko, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038149.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eucharystia
Kościół
chrzest
sakramenty
biskup
Królestwo Niebieskie
eklezjologia
eschatologia
Eucharist
Church
baptism
sacraments
bishop
the Kingdom of Heaven
ecclesiology
eschatology
Opis:
Eklezjologia eucharystyczna metropolity Johna Zizioulasa uwzględnia wielowiekowe doświadczenie chrześcijaństwa wschodniego. Wychodząc od Pisma Świętego i tekstów Ojców Kościoła, metropolita Pergamonu uwzględnia prawosławną tradycję duchową oraz liturgiczną. Dla Zizioulasa Eucharystia jest „misterium Chrystusowym”; sakramentem, z którego wypływają i do którego prowadzą zarówno inne sakramenty, jak też wszystkie działania i wyzwania Kościoła. Boska Liturgia stanowi podstawę struktury Kościoła, gdyż pełni funkcję eklezjotwórczą. Wszędzie tam, gdzie jest celebrowana Boska Liturgia na czele z miejscowym biskupem, jest pełnia (gr. πλήρωμα [plērōma]) Kościoła. Ponadto Eucharystia, mając charakter eschatologiczny, zwiastuje nadejście Nowego Nieba i Nowej Ziemi.
The Eucharistic ecclesiology of the metropolitan John Zizioulas provides for centuries-old Eastern Church experience. Taking into account the Holy Scripture and the teaching of the Church Fathers the theological work of Metropolitan of Pergamon has focused upon the Orthodox spiritual and liturgical tradition. According to Zizioulas the Eucharist is the “Christ mystery,” the sacrament that on one hand is the source of other sacraments and on the other hand leads us to the other sacraments. He understands the Divine Liturgy as the foundation of the structure of the Church because it has the ecclesiological function. In every place where the Divine Liturgy is being celebrated with the local Bishop, there is the fullness of the Church (in Greek: πλήρωμα [plêrôma]). Moreover, the Eucharist with its eschatological meaning annunciates the New Heaven and the New Earth.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 149-160
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie religijne i sakramentalne w Infirmerii Szpitala Świętego Ducha w Rzymie w XVII-XVIII wieku
Religious and sacramental life in the Infirmary of the Hospital of the Holy Spirit in Rome in the 17th-18th centuries
Autorzy:
Surdacki, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602524.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Szpital Świętego Ducha
życie religijne
sakramenty święte
spowiednicy
Rzym
chorzy
Holy Spirit Hospital
religious life
sacraments
confessors
Rome
the sick
Opis:
W rozwoju szpitalnictwa wielką rolę odegrał założony pod koniec XII wieku przez Guidona z Montperllier szpitalny zakon Świętego Ducha. Tenże zakon prowadził ufundowany w 1198 r. przez papieża Innocentego III największy w Europie Szpital Świętego Ducha w Rzymie, który stał się modelem dla innych szpitali w świecie chrześcijańskim. Do zjednoczenia Włoch pełnił on dwie funkcje: przytułku dla podrzutków (brefotrofium) oraz szpitala-lecznicy dla chorych (infirmeria). Obie te instytucje pod względem liczby podopiecznych (podrzutków i chorych) nie miały sobie równych na naszym kontynencie. W ostatniej ćwierci XVIII wieku mógł on pomieścić 2000 osób, w większości chorych. W dawnych czasach szpitale pozostające pod zarządem kościelnym były miejscem, w którym szczególnie troszczono się o życie religijne podopiecznych. Z jednakową troską dbano w nich o fizyczne wyleczenie chorego, jak i o zbawienie jego duszy. Tak też było w rzymskim Szpitalu Świętego Ducha. Praktyczna troska o życie duchowe chorych i dopełnienie przez nich sakramentów świętych należała do dyżurujących spowiedników, a także do kapłanów polecających duszę umierających Bogu (raccommandatori dell’anime). W XVII wieku wszyscy oni byli zakonnikami Świętego Ducha. W późniejszych czasach, zwłaszcza w XVIII wieku, funkcję te często pełnili kapłani spoza szpitala, głównie kapucyni. Liczba wymienionych duchownych zmieniała się w zależności od potrzeb, zwiększała się na ogół latem wraz ze stałym w tym okresie wzrostem skali zachorowań i tym samym nasilenia umieralności w szpitalu. Głównym obowiązkiem spowiedników i polecających duszę Bogu było udzielanie sakramentu spowiedzi pensjonariuszom szpitalnym, zwłaszcza nowo przybyłym, a w sytuacji zagrożenia życia udzielenie im wiatyku i ostatniego namaszczenia na każde wezwanie dyżurnych, a także w wolnych chwilach pogłębianie podstaw wiary chrześcijańskiej chorych. Konsekwencją spowiedzi było zawsze udzielanie chorym komunii świętej. Ze wszech miar starano się zabezpieczyć, by żaden z chorych nie zmarł bez sakramentów świętych oraz by przy konających zawsze obecny był kapłan polecający duszę Bogu.
The hospital Order of the Holy Spirit, founded at the end of the 12th century by Guidon of Montpellier, played a major role in the development of hospitals. He ran the largest in Europe Holy Spirit Hospital in Rome, founded in 1198 by Pope Innocent III, which became a model for other hospitals in the Christian world. It performed two functions: an asylum for foundlings (brefotrophium) and a hospital-infirmary for the sick. Both of these institutions, were unmatched in Europe in terms of the number of charges (foundlings and the sick). In the last quarter of the 18th century, it could accommodate 2,000 people, most of them sick. In the old days, hospitals that were under church management were places where the religious life of those under their care was taken special care of. The physical healing of the sick and the salvation of their soul was cherished with the same care. This was also the case at the Holy Spirit Hospital in Rome. Practical care for the spiritual life of the sick and their completion of the sacraments belonged to the confessors on duty, as well as to the priests who recommended the souls of the dying to God (raccommandatori dell’anime). In the 17th century, they were all monks of the Holy Spirit. In later times, especially in the 18th century, these functions were often performed by priests from outside the hospital, mainly Capuchins. The number of the clergymen changed depending on the needs, usually increasing in summer, along with the constant increase in the incidence rate and thus the increase in mortality in hospitals. The main duty of confessors and those recommending souls to God was administering the sacrament of penance for hospital boarders, especially newcomers, and in a life-threatening situation, giving them viaticum and the last anointing at each call on duty. In their spare time, they were to deepen the foundations of the Christian faith of the sick. Holy Communion was always given to the sick as a consequence of confession. Efforts were made that none of the sick would die without the sacraments and that a priest would always be present with the dying, recommending the soul of the dying person to God.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 419-470
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana regulacji w kwestii możliwości udzielania sakramentów pokuty, Eucharystii i namaszczenia chorych chrześcijanom niekatolikom w świetle prawodawstwa Kościoła rzymskokatolickiego
Change in the regulations regarding the possibility of administering the sacraments of Penance, the Eucharist and the Anointing of the Sick to non-Catholic Christians in the light of the legislation of the Roman Catholic Church
Autorzy:
Klimkiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076686.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sakramenty
chrześcijanie akatolicy
szafarz sakramentów
prawodawstwo Kościoła rzymskokatolickiego
normy ekumeniczne
sacraments
acatholic Christians
ministers of the sacraments
legislation of the Roman Catholic Church
ecumenical standards
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienie zmiany regulacji dotyczącej możliwości udzielania sakramentów pokuty, Eucharystii i namaszczenia chorych chrześcijanom niekatolikom. Regulacja bowiem aktualnie obowiązująca –skodyfikowana w kan.  844 §§ 3-5 KPK – jest efektem modyfikacji jakie zachodziły w prawodawstwie Kościoła rzymskokatolickiego. Co ważne, normy zawarte w niniejszym kanonie stanowią „milowy krok” w dialogu ekumenicznym między Kościołem katolickim a Kościołami i Wspólnotami eklezjalnymi odłączonymi od rzymskiej Stolicy Apostolskiej.
The article presents the issue of changing the regulation regarding the possibility of administering the sacraments of  Penance, the Eucharist and the Anointing of the Sick to non-Catholic Christians. The regulation currently in force – codified in can.  844 §§ 3-5 CIC – is the result of modifications that took place in the legislation of the Roman Catholic Church. Importantly, the norms contained in this canon constitute a "milestone" in the ecumenical dialogue between the Catholic Church and the Ecclesial Churches and Communities separated from the Roman Holy See.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 85-98
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawcze działanie Jezusa wobec chorych jako fundament ustanowienia sakramentu namaszczenia chorych
Jesus’ salvific action towards the sick as the foundation for the institution of the sacrament of Anointing the Sick
Autorzy:
Froniewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011239.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Krankensalbung
Sakramente
Einsetzung des Krankensakramentes
Heilung Jesu
anointing the sick
sacraments
instituting the sacrament of the sick
the healings by Jesus
namaszczenie chorych
sakramenty
ustanowienie sakramentu chorych
uzdrowienia Jezusa
Opis:
Sakrament namaszczenia chorych nie jest ujęty w Ewangeliach w żadnym zapisie, który by jednoznacznie wskazywał, że Jezus go bezpośrednio ustanowił. Stąd teologowie reformacyjni kwestionowali sakramentalność tego obrzędu. Sobór Trydencki potwierdził namaszczenie chorych jako prawdziwy sakrament, odwołując się do tekstów Mk 6,13 i Jk 5,14–15. W niniejszym artykule dokonana została próba ukazania szerszego tła ustanowienia tego sakramentu w postaci całej działalności Jezusa wobec chorych. Tok tego rozumowania przedstawiony jest w trzech częściach. Pierwsza omawia gesty i słowa Jezusa w aktach uzdrowienia jako pierwotny model dla sakramentalnej posługi wobec chorych. Druga wskazuje na duchowe aspekty uzdrowień dokonywanych przez Jezusa jako otwarcie na łaskę. Trzecia zaś na bazie tego materiału jest interpretacją zapisu Mk 6,13 jako pewnego archetypu praktyki namaszczenia chorych. Dodatkowo czwarta część artykułu wskazuje na różne inne teorie teologiczne będące próbą rozwiązania tego problemu, które stanowią pewne uzupełnienie przeprowadzonego tutaj wnioskowania upatrującego w zbawczym działaniu Jezusa wobec chorych fundamentu ustanowienia tegoż sakramentu.
For the Sacrament of the Anointing of the Sick no record in the Gospels can be found which would indicate clearly that Jesus instituted it directly. Hence the Reformation theologians questioned the sacramentality of this rite. The Council of Trent confirmed the Anointing of the Sick as a true sacrament, referring to the words of Mark 6:13 and James 5:14–15. This article attempts to provide a broader background for the institution of this sacrament, in the form of the entire Jesus’ activity toward the sick. The line of this reasoning is presented in three parts. The first one deals with the gestures and words of Jesus in the acts of healing as the original model for the sacramental service to the sick. The second part points to the spiritual aspects of Jesus’ healings, as an opening to grace. The third part, based on the material from the first two ones, is an interpretation of Mk 6:13 as a certain archetype of the practice of anointing the sick. In addition, the fourth part of the article indicates various other theories that attempt to solve this problem – they constitute a certain complement to the reasoning performed here, which sees in the salvific action of Jesus towards the sick the foundation of this sacrament’s institution.
Die Krankensalbung ist in keinem Bericht der Evangelien enthalten, der eindeutig darauf hindeutet, dass Jesus sie direkt eingesetzt hat. Daher stellten die reformatorischen Theologen die Sakramentalität dieses Ritus in Frage. Das Konzil von Trient bestätigte die Krankensalbung als wahres Sakrament und bezog sich dabei auf Mk 6,13 und Jak 5,14-15. Dieser Artikel versucht, den breiteren Hintergrund der Einsetzung dieses Sakraments in Form des gesamten Wirkens Jesu an den Kranken darzustellen. Der Verlauf dieser Argumentation wird in drei Teilen dargestellt. Der erste behandelt die Gesten und Worte Jesu in den Heilungsakten als das Hauptmodell für den sakramentalen Dienst an den Kranken. Der zweite weist darauf hin, dass die spirituellen Aspekte der Heilungen Jesu offen für die Gnade sind. Die dritte, auf der Grundlage dieses Materials, ist eine Interpretation von Mk 6,13 als ein gewisser Archetypus der Krankensalbung. Darüber hinaus weist der vierte Teil des Artikels auf verschiedene andere theologische Theorien hin, die einen Lösungsversuch für dieses Problem darstellen, die eine gewisse Ergänzung zu der hier vorgelegten Schlussfolgerung darstellen, die das Heilshandeln Jesu gegenüber den Kranken als Grundlage dafür sieht Sakrament.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 109-126
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ teologii liturgii Jeana Corbona na sekcję liturgiczną Katechizmu Kościoła Katolickiego
The Effect of Jean Corbon’s Theology of Liturgy on the Liturgical Section of the Catechism of the Catholic Church
Autorzy:
Porosło, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040833.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jean Corbon
Katechizm Kościoła Katolickiego
liturgia
natura liturgii
sakramenty
trynitarna koncepcja liturgii
Catechism of the Catholic Church
liturgy
nature of the liturgy
sacraments
Trinitarian conception of the liturgy
Opis:
Jean Corbon († 2001), francuski teolog mieszkający w Libanie, w książce Liturgie de source (1983) przedstawił niezwykle oryginalną trynitarną koncepcję liturgii. Koncepcja ta jest zadziwiająco zbieżna z niektórymi punktami sekcji liturgicznej (nr 1066-1209) Katechizmu Kościoła Katolickiego z 1992 r. Corbon został powołany do zespołu redagującego Katechizm w celu napisania czwartej jego części dotyczącej modlitwy chrześcijańskiej. Jednakże w trakcie prac nad katechizmem powierzono mu również przejrzenie i poprawienie fundamentalnego wykładu o liturgii. Napisał on wtedy ten fragment Katechizmu od nowa i nadał mu charakterystyczną dla siebie biblijno-patrystyczną formę. Liturgia jest tam ujęta jako dzieło Trójcy Świętej, gdzie niezwykłą rolę odgrywa Duch Święty, którego działanie jest nazwane czterema synergiami: przygotowawczą, anamnetyczną, epikletyczną, komunijną (takie sformułowania zaproponował C. Folsom). Sakramenty zaś w ujęciu Corbona i Katechizmu są mocami wychodzącymi z zawsze żywego Ciała Chrystusa. To tylko nieliczne przykłady zbieżności koncepcji liturgii Jeana Corbona z myślą katechizmową. Analiza porównawcza tych tekstów pozwala na ewidentne wykazanie wpływu Corbona na sekcję liturgiczną Katechizmu Kościoła Katolickiego.
Jean Corbon (†2001), the French theologian living in Lebanon, in his book Liturgie de source (1983) presented an extraordinarily original Trinitarian conception of the liturgy. This conception surprisingly well coincides with some paragraphs of the liturgical section (Nr 1066-1209) of the Catechism of the Catholic Church of 1992. Corbon was appointed as a member of the editorial team of the Catechism in order to write its fourth part concerning the Christian prayer. However, in the course of work on the catechism he was also entrusted with the task of looking through and correcting the fundamental exposition of the liturgy. Instead, he wrote this fragment of the catechism from the beginning and gave it a biblical-patristic form that was characteristic of his thought. The liturgy is defined there as a work of the Holy Trinity, where an extraordinary role is played by the Holy Spirit, whose work is called “four synergies”: preparatory, anamnetic, epicletic and the synergy of communion (such terms were suggested by Cassian Folsom). And the sacraments, according to Corbon and the catechism, are powers that come forth from the ever-living Body of Christ. These are only some examples of the coincidence of Jean Corbon’s conception of the liturgy and of the catechismal thought. Comparative analysis of these texts allows demonstrating Corbon’s effect on the liturgical section of the Catechism of the Catholic Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 133-152
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Widzialny znak niewidzialnej łaski. Tzw. komplet żywiecki w skarbcu katedry na Wawelu w świetle badań źródłowych i ikonograficznych
A visible sign of invisible grace. The so-called Żywiec ensemble in the treasury of the Wawel Cathedral in light of source and iconographic studies
Autorzy:
Tracz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560337.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ornat
dalmatyka
paramenty liturgiczne
haft
altembas
siedem sakramentów sakrament
chrzest
bierzmowanie
Komunia św.
namaszczenie chorych
pokuta
kapłaństwo
małżeństwo
devotio moderna
znak
łaska
reformacja
Lucas van Leyden
Żywiec
chasuble
liturgical vestments
embroidery
brocade
seven sacraments
sacrament
christening
confirmation
Holy Communion
anointing of the sick
penance
holy orders
matrimony
sign
grace
reformation
Opis:
Wyjątkowe miejsce wśród tkanin liturgicznych przechowywanych w skarbcu katedry na Wawelu zajmuje garnitur składający się z ornatu i dwóch dalmatyk, określany jako tzw. komplet żywiecki (ornat — nr inw. KKK tk/334, dalmatyka ze sceną Komunii świętej — KKK tk/334A, dalmatyka ze sceną Spowiedzi — KKK 334B). Paramenty uszyto z włoskiego altembasu ok. 1525 r. we Flandrii i bogato ozdobiono haftami figuralnymi według projektu atrybuowanego Lucasowi van Leyden (zm. 1533). Źródła archiwalne jednoznacznie wiążą komplet żywiecki od 1598 r. z kościołem parafialnym Narodzenia NMP w Żywcu (obecnie konkatedra diecezji bielsko-żywieckiej), co wyklucza możliwość jego późniejszego przekazania lub też ewentualnego odkupienia. Wyjątkowość paramentów z Żywca podkreśla program ideowy nawiązujący do udzielania sakramentów świętych. Z terenu Europy zachowało się tylko kilka przykładów dekorowania tkanin liturgicznych przedstawieniami siedmiu sakramentów — np. w kolegiacie St. Vincent w Soignies (Zinnik) z końca XV w., na borcie z niezachowanej kapy z około 1470 r. fundacji hrabiego Giacoma de Savoia-Romont (Berno, Bernisches Historisches Museum, inv. 308), na haftach z flandryjskiej kapy z koń. XV w. (Detrorit, Institute of Arts), mimo iż spotykamy realizacje takich przedstawień w innych sztukach plastycznych, zwłaszcza w kręgu piętnastowiecznej sztuki niderlandzkiej — malarstwie ściennym, witrażowym, książkowym, rzeźbie (głównie w dekoracji chrzcielnic) czy też licznie zachowanych rzeźbionych lub malowanych retabulach ołtarzowych oraz na tapiseriach. Na omawianym komplecie cykl sakramentalny rozdzielono pomiędzy trzy obiekty — ornat i dwie dalmatyki, dzięki czemu był on widoczny w całości tylko wtedy, gdy używało go podczas liturgii trzech duchownych — kapłan i dwóch diakonów. Pod względem ikonograficznym przedstawione sceny udzielania sakramentów czerpią z bogatej tradycji określającej sposób ukazywania kolejnego sakramentu w oparciu o wcześniej wpracowany typ ikonograficzny, który następnie był rozbudowywany przez dodawanie dodatkowych postaci lub też za pomocą wprowadzania charakterystycznych szczegółów czerpanych z codziennej obserwacji życia liturgiczno-religijnego. Punktem wyjścia do budowania poszczególnych kompozycji jest łatwo rozpoznawalny „widzialny znak", konstytuujący kolejną scenę, za którym kryje się treść odnosząca się do „niewidzialnej łaski" właściwej dla poszczególnych sakramentów. Powstanie tak bogatego w treści ideowe zespołu haftowanych przedstawień należy wiązać z żywym piętnastowiecznym nurtem określanym jako devotio moderna oraz treściami apologetycznymi w kontekście ruchu reformacyjnego Marcina Lutra po roku 1517, negującego naukę o siedmiu sakramentach Kościoła.
An exceptional place among liturgical vestments in the Treasury of the Wawel Cathedral occupies an ensemble consisting of a chasuble and two dalmatics, referred to as the ‘Żywiec ensemble' (Treasury of the Wawel Cathedral, chasuble — inv. no. KKK tk/334, a dalmatic depicting the Holy Communion — KKK tk/334A, a dalmatic depicting the Confession — KKK 334B). The vestments were sewn from Italian brocade around 1525 in Flan- ders and ornately decorated with figurative embroidery according to a design attributed to Lucas van Leyden (d. 1533). Since 1598 archival sources explicitly link the Żywiec ensemble to the parish church of the Nativity of the Blessed Virgin Mary in Żywiec (currently the co-cathedral of the Bielsko-Biała/Żywiec diocese), which precludes the possibility of a later transfer or any purchase of the ensemble. The exceptional character of the vestments from Żywiec is emphasized by implementation of an ideological programme referring to the administra- tion of the holy sacraments. Only a few examples of European liturgical vestments decorated with images of the seven sacraments are extant — e.g. in St. Vincent Collegiate Church in Soignies (Zinnik) from late 15th centu- ry, on the band of a no longer extant cope of 1470 founded by count Giacomo de Savoia-Romont (Bern, Bernisches Historisches Museum, inv. 308), on embroideries of a Flanders cope from the end of the 15th century (Detroit, Institute of Arts), although we may encounter instances of such images in other fine arts, in particular in 15th century Dutch art: wall paintings, stained-glass paintings, book illustrations, sculptures (esp. font decora- tions) or many surviving sculpted or painted altarpieces and tapestries. The ensemble features a sacramental cycle split between three items, i.e. the chasuble and the two dalmatics. Due to the split, its entirety was vis- ible only when used during the liturgy by three clerics: a priest and two deacons. In terms of iconography, the images depicting the administration of sacraments derive from a wealth of iconographic tradition determining the manner in which the subsequent sacrament is shown, based on a pre- viously developed iconographic type, which was then expanded by the in- clusion of additional characters or by introducing unique details taken from everyday observation of liturgical and religious life. The departure point for constructing individual compositions is an easily recognisable ‘visible sign' constituting the next scene, behind which hides the content referring to ‘invisible grace' specific to each sacrament. The fact that such set of em- broidered images, rich in ideological content, was created must be linked to a vivid 15th century trend referred to as devotio moderna and apologetic content in the context of Martin Luther's reformation movement after 1517, which renounced the Churche's teachings of the seven sacraments.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 427-463
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Widzialność dzieła Zbawienia w interpretacji św. Ambrożego i św. Leona Wielkiego
The visibility of work of salvation according to Saint Ambrose and Saint Leo the Great
Autorzy:
Ozorowski, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956517.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
visibility of salvation
liturgy
sacraments
Fathers of the Church
Salvation
zbawienie
widzialność dzieła zbawienia
liturgia
sakramenty
ojcowie kościoła
Opis:
The author takes the problem of visibility of God in the world, especially after coming of Jesus Christ. Very important to him is the sentence of Saint Leo the Great: all what was visible in Christ transformed in holy sacraments. So, for all people, who participate in the Christian liturgy is more necessary to see, what is unseen; than to see what is seen. Reality unseen lasts; all what is seen – passes.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2017, 3; 131-137
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Virgo et Mater. Maryja a Kościół w duszpasterskiej myśli Ambrożego z Mediolanu i Augustyna z Hippony
Autorzy:
Kamczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158047.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ambroży z Mediolanu
Augustyn z Hippony
Maryja
Kościół
duszpasterstwo
sakramenty
macierzyństwo
dziewictwo
Ambrose of Milan
Augustine of Hippo
Mary
the Church
pastoral work
sacraments
virginity
motherhood
Opis:
Parabola Maryja-Kościół stanowi interesujący wątek rozwijających się we wczesnym chrześcijaństwie teologii i duszpasterstwa. Wielcy doktorzy Kościoła zachodniego, Ambroży z Mediolanu i Augustyn z Hippony, inspirując się dotychczasowymi refleksjami, rozwijają tę myśl i starają się wykorzystać duszpastersko. Niniejszy artykuł podejmuje próbę zestawienia myśli obu autorów, akcentując zwłaszcza ich pasterskie nauczanie. Dostrzegając źródła powiązania myśli mariologicznej z eklezjologiczną w postaciach biblijnych niewiast, rozważa dwa główne jej aspekty: dziewictwo i macierzyństwo zarówno Maryi, jak i Kościoła. Myśla ta stanowiła nie tylko przedmiot teoretycznych rozważań, lecz także ważny element pasterskiego nauczania obu biskupów.
The Mary-Church parabola is an interesting theme in developing in early Christianity theology and pastoral work. The Great Doctors of the Western Church, Ambrose of Milan and Augustine of Hippo, inspired by the reflections to date, develop this idea and try to use it in a pastoral manner. This article attempts to juxtapose the thoughts of both authors, emphasizing in particular their pastoral teaching. Recognizing the sources of the connection of Mariological and ecclesiological thought in biblical women, he considers two main aspects: virginity and motherhood of both Mary and the Church. This thought was not only the subject of theoretical considerations, but also an important element of the pastoral teaching of both bishops.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 111-138
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uświęcające zadanie Kościoła w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Wybrane aspekty
The Sanctifying Task of the Church in the 1983 Code of Canon Law. Selected Aspects
Autorzy:
Kamiński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22181073.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
uświęcające zadanie Kościoła
liturgia
sakramenty
miejsca święte
czasy święte
sanctifying task of the Church
liturgy
sacraments
holy places
sacred times
Opis:
Kościół zgodnie z poleceniem swojego Założyciela – na podstawie nauczania soborowego – nieprzerwanie realizuje misję pasterską za pomocą trzech ściśle powiązanych ze sobą zadań: nauczania, uświęcania i rządzenia. Zadanie uświęcania zostało prawnie uregulowane w Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku w IV księdze, w kan. 834-1253. Dzielą się one na trzy części, które dotyczą: sakramentów, pozostałych aktów kultu Bożego oraz miejsc i czasów świętych. Uświęcające zadanie Kościoła wyraża się przede wszystkim w liturgicznym kulcie, w którym najistotniejsze miejsce stanowią sakramenty. Prawodawca ograniczył się do wskazania warunków wymaganych do ważności oraz godziwości funkcji i aktów potrzebnych przy realizacji kultu Bożego, do określenia materii i formy w sprawowaniu sakramentów i sakramentaliów oraz koniecznych zasad moralno-prawnych odnoszących się do szafarzy, celem właściwego ich sprawowania oraz szafowania w zakresie posługi uświęcania. Wypełniając powołanie do świętości, każdy wierny zobowiązany jest do uczestnictwa w zadaniu uświęcania. Główną rolę odgrywają w nim biskupi, których wspomagają prezbiterzy i diakoni. Również wierni świeccy uczestniczą w posłudze uświęcenia przez spełnianie obowiązków chrześcijańskich.
The Church, in accordance with the command of its Founder – on the basis of the conciliar teaching – uninterruptedly carries out the pastoral mission by means of three closely related tasks: teaching, sanctifying and governing. The task of sanctification is legally regulated in the 1983 Code of Canon Law in Book IV, Canons 834-1253. These are divided into three parts, which deal with: the sacraments, the other acts of divine worship, and holy places and times. The Church’s sanctifying task is expressed primarily in liturgical worship, in which the sacraments have the most prominent place. The legislator has limited himself to indicate the conditions required for the validity and decency of the functions and acts necessary for the exercise of divine worship, to determine the matter and form in the celebration of the sacraments and sacramentals, as well as the necessary moral and legal rules relating to ministers, in order to ensure their proper celebration and administration in the field of the ministry of sanctification. In fulfilling the vocation to holiness, every believer is obliged to participate in the task of sanctification. Bishops, assisted by presbyters and deacons, play a central role. The laypeople also participate in the ministry of sanctification by fulfilling their Christian duties.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2021, 16, 18 (1); 113-123
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uświęcające zadanie Kościoła i prawo do sakramentów w niebezpieczeństwie śmierci
Sanctifying the function of the Church and the right to the sacraments in the danger of death
Autorzy:
Trojanowski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233658.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
the right to the sacraments
the sacraments
the danger of death
the rights of the faithful
the duties of ministers
prawo do sakramentów
sakramenty
niebezpieczeństwo śmierci
prawa wiernych
obowiązki szafarzy
Opis:
W celu możliwości realizowania prawa wiernych do sakramentów należy posiadać odpowiednią dyspozycję (por. kan. 843 § 1 KPK). Z tego powodu Prawodawca w szczególnych sytuacjach życia, jakim jest niebezpieczeństwo śmierci, zmienia normy, a niektóre wręcz zawiesza, aby wierni mogli przyjąć sakramenty, które w tym momencie najbardziej są im potrzebne do zbawienia. W ten sposób realizowane jest najwyższe prawo Kościoła salus animarum, które wyraża wolę Bożą i jako prawo Boże jest wyznacznikiem innych praw, które muszą być jemu podporządkowane. Dlatego analiza prawodawstwa dotyczącego poszczególnych sakramentów w niebezpieczeństwie śmierci pozwala zauważyć realizację tego prawa, a jednocześnie wykazać intencję Prawodawcy i sposób postępowania zgodny ze słusznością kanoniczną w sytuacjach wątpliwości oraz przypadkach nieuregulowanych przez prawo powszechne.
In order to exercise the right of the faithful to the sacraments, one must have an appropriate disposition (cf. can. 843 § 1 CIC). For this reason, the Legislator, in special situations in life, such as the moments of danger of death, changes the norms, and even suspends some, so that the faithful can receive the sacraments that are most needed for their salvation at that moment. The analysis of the possibility of receiving individual sacraments in danger of death is not only an exegesis of the applicable law, but also an attempt to answer the emerging difficult and doubtful issues. In this way, the highest law of the Church is realized, the salus animarum, which expresses God’s will and, as God’s law, determines other laws that must be subordinate to it. Therefore, an analysis of the legislation on individual sacraments in danger of death allows us to notice the implementation of this right, and at the same time to show the intention of the Legislator and the manner of proceeding in accordance with canonical equity in situations of doubt and in cases not regulated by canon law. The primacy of the right to salvation and the duty of the Church to sanctify the People of God must be the source and the highest standard of conduct for faithful ministers in danger of death, but also for intellectual disabilities, etc.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 454-473
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Hinge of Salvation: Body, Liturgy, and Bioethics
Autorzy:
Sikorski, John Christopher
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668610.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Person
body
communion of persons
John Paul II
liturgy
sacraments
Christian anthropology
dualism
utilitarianism
Incarnation
sacramentality
theology of the body
ritual
Opis:
Dominant trends within the philosophical debate over personhood and identity tend to discount the significance and meaning of the human body and often slip into dualistic conceptions. I will argue that a Catholic theology of the body challenges many of the prevalent understandings in bioethics today. Such a notion takes Christ’s Incarnation as its foundation and seeks to develop an account of the human body in the context of the call to communion imprinted on humanity as made in the image of the Trinitarian communion of love. Such a conception counteracts forms of utilitarian or technological reductionism of the person. While Catholic bioethicists will need to consider how such an account will have practical applicability to cases, the call to communion ought to be fostered through the liturgical life of the Church, which enables Catholic bioethicists to develop a liturgical worldview that guards against devaluations of the dignity of the human person.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SZAFARZ EUCHARYSTII I SZAFARZ KOMUNII ŚWIĘTEJ W NAUCZANIU I PRAKTYCE PASTORALNEJ KOŚCIOŁA
The Ministry of the Eucharist and the the extraordinary Ministry of Holy Communion in the teachings of the Roman Catholic Church and its pastoral practice
Autorzy:
MUĆKA, Leszek Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483423.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
minister
Eucharist
sacraments
the Holy Communion
priest
the teachings of the Catholic Church
pastoral practice
ministry
szafarz
Eucharystia
sakramenty
Komunia Święta
kapłan
nauczanie Kościoła
praktyka pastoralna
Opis:
The Ministry of the Eucharist and the extraordinary Ministry of Holy Communion in the teachings of the Roman Catholic Church and its pastoral practice. In view of decreasing numbers of vocations to the priesthood nowadays, the Church is facing a challenging issue of the faithful’s accessibility to the Holy Communion. Therefore, there has been a greater demand for ministers in order to distribute the Eucharistic Bread to the faithful. We need to make a distinction here between an ordinary (ordained) minister of the Holy Communion and an extraordinary one. The former can only be an ordinated priest, whereas the latter - an appropriately trained and prepared for the function lay person. In this context, important pastoral questions have been raised regarding the requirements for potential candidates and their preparation program respectively. On the other hand, it is important to take into consideration the opinion of some lay people on the purposefulness of implementation of the extraordinary ministry itself as an everyday practice in our parishes.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2019, XVI/16; 38-52
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stefan Wyszyński – kompetencje dotyczące wiernych obrządku greckokatolickiego w Polsce
Competences Concerning Christian Faithful Greek Catholic Rites in Poland
Autorzy:
Kawa, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029002.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
relacje Kościół-państwo
przynależność do Kościoła
sakramenty
majątek kościelny
relations between Church and State
enrollment to the Church
sacraments
ecclesiastical good
Opis:
Kompetencje Prymasa Tysiąclecia dotyczyły spraw wewnątrzkościelnych, układania relacji zewnętrznych między państwem a Kościołem oraz obrony tożsamości kulturowej i suwerenności Narodu. Realizacja tych kompetencji w formie facultas speciales odnosiła się do następujących grup zagadnień: troski o majątek Kościoła grekokatolickiego i ormiańskiego, udzielania zezwolenia na przyjęcie obrządku łacińskiego, dyspensowania od przeszkód małżeńskich i pozwolenia kapłanom na sprawowanie Eucharystii w obrządku łacińskim.
Competences of Primate of the Millennium concerned the affairs inside of the Church, external relations between the State and the Church and defense of a cultural and sovereignty of the Nation. Realizations of these competences in facultas speciales form was related to the following groups of issues: care for the good of Greek and Armenian Church, authorization of receive a Latin Rite, dispensation from the matrimonial impediments and authorization of priests for the celebration of the Eucharist in Latin Rite.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 133-142
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawowanie sakramentów uzdrowienia w okresie stanu epidemicznego w świetle prawa kanonicznego
The celebration of the sacraments penance and anointing of the sick during the state of emergency epidemic according to canon law
Autorzy:
Janczewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085958.pdf
Data publikacji:
2020-09-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo kanoniczne
epidemia
sakrament pokuty
sakrament
namaszczenia chorych
stan epidemiczny
niebezpieczeństwo śmierci
celebrowanie
sakramentów
Canon law
epidemic
sacrament penance
sacrament anointing
of the sick
epidemic emergency
danger of death
celebration of the sacraments
Opis:
At the beginning of 2020 year in the world the virus outbreak began. An epidemic emergency has been introduced in Poland. The best method to stop epidemic is to reduce people-to-people contacts. Such actions create problems for the administration of the sacraments. This article is about celebration of the sacraments penance and anointing of the sick according to canon law, during the danger of an ongoing epidemic.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 3; 3-21
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakramenty w uchwałach II Synodu Archidiecezji Katowickiej
The sacraments in the declarations and decrees of II Archdiocesan Synod in Katowice
Autorzy:
JANCZEWSKI, ZBIGNIEW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661148.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
synod archidiecezjalny
chrzest
bierzmowanie
Eucharystia
pokuta
sakrament namaszczenia chorych
sakrament święceń
małżeństwo
uchwały synodalne
sakramenty
archdiocesan synod
baptism
confirmation
Eucharist
penance
anointing of the sick
sacrament of order
marriage
synodal declarations and decrees
sacraments
Opis:
In the years 2015-2016 in Katowice took place II Archdiocesan Synod. After its completion declarations and decrees was issued. Some of these concern issues related to the sacraments. Synodal norms raise very important pastoral problems of baptism, confirmation, Eucharist, penance, anointing of the sick, sacrament of order and marriage. Many of decrees concern preparation for the reception sacraments. This publication shows archdiocesan synodal law and interprets it.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 3; 31-55
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 47

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies