Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the right to be heard" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Hearing Officers in competition proceedings conducted by the European Commission for the implementation of Article 101 and 102 TFEU
    Autorzy:
    Kownacka, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24987742.pdf
    Data publikacji:
    2023-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    the right to be heard
    hearing
    Committee
    hearing officer
    competition law
    Opis:
    The article analyzes the role played by the Hearing Officer in competition proceedings conducted by the European Commission to implement Article 101 and 102 TFEU. Currently, the Hearing Officer is a guarantor of the effective exercise of procedural rights in the course of all competition proceedings before the EC, while contributing to the objectivity, transparency and efficiency of the proceedings. The article also discusses the proposals to change the scope of the powers of the Hearing Officer, as reported in doctrine and literature, and refers to the possibility and legitimacy of introducing such institution into Polish competition law.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2023, 12, 5; 90-105
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uczestnicy wielopodmiotowych postępowań sądowoadministracyjnych
    Participants in Administrative Court Proceedings in Multi-Stakeholder Proceedings
    Autorzy:
    Polanowski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2014410.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Fundacja Inicjatyw Akademickich
    Tematy:
    administrative court proceedings
    participants in administrative court proceedings
    the right of access to court
    the right to be heard without unreasonable delay
    minimising the costs of proceedings
    postępowanie sądowoadministracyjne
    uczestnicy postępowania
    prawo dostępu do sądu
    prawo do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
    minimalizacja kosztów postępowania
    Opis:
    Artykuł ma charakter koncepcyjny i dotyczy problematyki stosowania przepisów dotyczących udziału uczestników w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Główna teza opracowania opiera się na stwierdzeniu, że osoba, która jako strona postępowania administracyjnego była zawiadamiana na podstawie art. 49a k.p.a. o czynnościach organu poprzez publiczne ogłoszenie, może stać się uczestnikiem postępowania sądowoadministracyjnego po spełnieniu warunku określonego w art. 33 § 1a p.p.s.a. Teza pomocnicza wyraża się w twierdzeniu, że względy ekonomiki procesowej przemawiają za przyjęciem takiego ograniczenia uprawnień wskazanych podmiotów, które nie będzie naruszać istoty ich prawa do sądu oraz nie będzie utrudniać realizacji tego prawa stronom i pozostałym uczestnikom postępowania. Celem artykułu jest więc wykazanie, że art. 49a k.p.a. stanowi jeden z „przepisów szczególnych”, o jakich mowa w art. 33 § 1a p.p.s.a. Przyjęta argumentacja opiera się na założeniu, że interpretacja powyższych przepisów powinna uwzględniać zarówno wymagania wynikające z prawa dostępu do sądu, jak i prawa do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki oraz konieczność minimalizacji kosztów postępowania. Opisane zagadnienie, oparte na badaniach o zasięgu krajowym, ma istotne znaczenie dla praktyki i nie zostało dotychczas szerzej omówione w doktrynie.
    This article is conceptual in nature and addresses the application of the rules on the participation of participants in administrative court proceedings. The main thesis of the paper is based on the statement that a person who, as a party to administrative proceedings, was notified, pursuant to Art. 49a of the Administrative Procedure Code, of the activities of an authority by public announcement, may become a participant in administrative court proceedings after fulfilling the condition specified in Art. 33 § 1a of the Law on Administrative Courts Proceedings. The subsidiary thesis is that reasons of procedural efficiency require the adoption of such a limitation of the rights of the designated entities that will not infringe the essence of their right to a court and will not impede the exercise of that right by the parties and other participants to the proceedings. The purpose of this paper is to provide that Art. 49a of the Code of Administrative Procedure is one of the “special provisions” referred to in Art. 33 § 1a of the Law on Administrative Courts Proceedings. The reasoning adopted is based on the assumption that the interpretation of the above provisions should take into account both the requirements arising from the right of access to court and the right to be heard without unreasonable delay and the need to minimise the costs of proceedings. The described issue, based on national research, is of significant importance for practice and have not yet been discussed in more detail in the doctrine.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Administracyjnego; 2020, 3; 123-143
    2545-2525
    2657-8832
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Administracyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case
    Autorzy:
    Pilipiec, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618333.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    legal advisor
    disciplinary case
    self-governments of legal advisors
    the right to access the court
    the right to fair proceedings
    the right to court judgement
    the right to defence
    the right to be heard
    prawo do sądu
    radca prawny
    postępowanie dyscyplinarne
    odpowiedzialność dyscyplinarna
    sąd dyscyplinarny
    samorząd zawodowy
    dostęp do sądu
    rzetelność postępowania
    domniemanie niewinności
    prawo do obrony
    Opis:
    Self-governments of legal advisors represent legal advisors practice profession in which the public repose confidence, and such self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Legal advisors self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions is formal in the disciplinary case. Disciplinary case is repressive and extrajudicial. Legal advisors right to the court is also a similar right to the state court but is guided by the disciplinary prosecutor and disciplinary court The right to the court, as a personal right of each individual, is defined in Article 45, § 1 of the Constitution which states “Everyone shall have the right to a fair and public hearing of his case, without undue delay, before a competent, impartial and independent court”. Thus, the right to the court consists of a few inseparable elements: 1) the right to access the court, that is the right to initiate court proceedings in the case of infringing the protected rights of an individual; the access has to be genuine due to, among others, the right territorial organization of courts and reasonable fees, 2) the right to fair proceedings, that is the proper shaping of the court proceedings (based on the proper procedure, honest and public trial, participation of the suing individual in the proceedings which guarantee their rights), 3) the right to court judgement (receiving a court decision solving the issue within reasonable time), 4) the right to defence, 5) the right to be heard (the right to information, taking positions, considering actual statements and legal demands). It seems that the right to court judgement, the right to defence and to be heard are all included in the widely interpreted right to fair proceedings. A complementary item to the right to sue is Article 77, § 2 of the Constitution of the Republic of Poland according to which “Statutes shall not bar the recourse by any person to the courts in pursuit of claims alleging infringement of freedoms or rights”.
    Samorząd zawodowy radców prawnych reprezentuje radców prawnych wykonujących zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Piecza sprawowana przez samorząd zawodowy ma charakter formalny i jest realizowana w postępowaniu dyscyplinarnym. Prawo do sądu w sprawach dyscyplinarnych radców prawnych jest zatem realizowane w ramach postępowania dyscyplinarnego, które ma charakter postępowania represyjnego, tj. takiego, które ma na celu poddanie jednostki jakiejś formie dolegliwości, najczęściej w postaci określonej sankcji. Postępowanie dyscyplinarne ma charakter postępowania pozasądowego (w sensie rozumienia sądów powszechnych), gdyż jest prowadzone przez organy dyscyplinarne samorządu radców prawnych, którymi są rzecznik dyscyplinarny i sądy dyscyplinarne. Prawo radcy prawnego do sądu dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym w swej treści jest podobne do prawa do sądu powszechnego. Gwarancje prawa do sądu odnoszą się do postępowania dyscyplinarnego z uwagi na jego represyjny charakter, ale również dlatego, że w postępowaniu takim dochodzi do orzekania o sytuacji prawnej jednostki. Prawo do sądu, jako prawo osobiste każdego człowieka, jest określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Prawo do sądu składa się z kilku nierozerwalnych elementów: 1) prawa dostępu do sądu, 2) prawa do rzetelnego postępowania, czyli odpowiedniego ukształtowania postępowania przed sądem (opartego o właściwą procedurę, uczciwego i publicznego procesu, z uczestnictwem podmiotu w gwarantującym jego prawa postępowaniu), 3) prawa do wyroku sądowego (uzyskania w rozsądnym terminie rozstrzygnięcia sprawy orzeczeniem sądu), 4) prawa do obrony, 5) prawa do wysłuchania (prawa do informacji, zajęcia stanowiska, rozważenia faktycznych twierdzeń i prawnych roszczeń). Wydaje się, że prawo do wyroku sądowego, prawo do obrony i prawo do wysłuchania mieszczą się w szeroko pojętym prawie do rzetelnego postępowania. Uzupełnieniem treści prawa do sądu jest art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw. Artykuł ten normuje prawo do sądu rozumiane jako środek ochrony wolności i praw. Prawo do sądu należy rozumieć jako konstytucyjną zasadę prawa. Prawo do sądu jest zasadą prawa, gdyż jest prawem człowieka, a jednocześnie jest środkiem ochrony wolności praw człowieka i obywatela.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podejmowanie czynności materialno-technicznych przez organy administracji publicznej a prawo jednostki do bycia wysłuchanym
    Undertaking Material and Technical Activities by Public Administration Bodies and the Right of an Individual to Be Heard
    Autorzy:
    Szremski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2014431.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Fundacja Inicjatyw Akademickich
    Tematy:
    right of the individual to be heard
    material and technical activities
    administrative proceedings
    administrative process
    prawo jednostki do bycia wysłuchanym
    czynności materialno-techniczne
    postępowanie administracyjne
    proces administracyjny
    Opis:
    Prawo jednostki do bycia wysłuchanym to zasada odnosząca się zarówno do prawa do sądu, jak i do prawa do procesu. Wymaga się od podmiotu orzekającego, bez względu na to, czy jest to sąd czy też organ administracji publicznej, aby umożliwił czynny udział jednostce w prowadzonym postępowaniu. Prawo jednostki do bycia wysłuchanym w kontekście prawa administracyjnego odnoszone jest głównie do sytuacji procesowej strony postępowania administracyjnego. W jurysdykcyjnym postępowaniu administracyjnym strona ma zagwarantowany szereg narzędzi procesowych, które służą ochronie jej praw. Przede wszystkim strona ma możliwość czynnego udziału w toczącym się procesie administracyjnym. Przepisy procesowego prawa administracyjnego dają możliwość składania wniosków dowodowych, wyjaśnień, uczestnictwa w przeprowadzaniu dowodów, a także wglądu w akta prowadzonej sprawy administracyjnej. Prawo jednostki do bycia wysłuchanym w ograniczonym zakresie powinno być stosowane także w zakresie czynności materialno-technicznych. Jednostka powinna mieć zagwarantowaną chociażby minimalną ochronę procesową w sytuacji dokonywania przez organy administracyjne czynności materialno-technicznych bezpośrednio wpływających na jej sytuację prawną.
    The right of the individual to be heard is a principle that relates to both the right to a fair trial and the right to a trial. The adjudicating entity is required, regardless of whether it is a court or a public administration body, to enable the active participation of the entity in the proceedings. The right of an individual to be heard in the context of administrative law relates mainly to the procedural situation of a party to administrative proceedings. In jurisdictional administrative proceedings, a party is guaranteed a number of procedural tools to protect its rights. First of all, the party has the opportunity to actively participate in the ongoing administrative process. Provisions of administrative procedural law allow for the submission of evidence applications, explanations, participation in the taking of evidence, as well as access to the files of a pending administrative case. The right of the individual to be heard to a limited extent should also apply to material and technical activities. An individual should be guaranteed at least minimal procedural protection in a situation where administrative bodies perform material and technical activities directly affecting their legal situation.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Administracyjnego; 2020, 3; 189-200
    2545-2525
    2657-8832
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Administracyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Directive (EU) 2019/1 as Another Brick into Empowerment of Slovak Market Regulator
    Autorzy:
    Kováčiková, Hana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2159130.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    competition law
    Antimonopoly Office
    safeguards
    principle of good
    administration
    right to the defence
    right to be heard
    right to access the file
    conflict of interest
    effectivity
    enforcement
    avoidance of responsibility
    Opis:
    The paper analyses the legal challenges brought to the Slovak competition law by Directive (EU) 2019/1 of the European Parliament and of the Council of 11 December 2018 to empower the competition authorities of the Member States to be more effective enforcers and to ensure the proper functioning of the internal market. The author selected particular issues from Slovak competition law and compares the state-of-the-art national situation with corresponding parts of this harmonising act. In the paper, specific attention will be given to compliance with safeguards, to the regulation of conflict of interest, to the examination of the effectiveness of enforcement, and to the possibilities of undertakings to avoid their responsibility for the breach of competition law. As the Member States have time for the transposition until 4 February 2021, this paper may initiate the debate on what to improve in Slovak legislation to achieve the goals set in this Directive.
    L’article analyse les défis juridiques qui ont été soumis au droit slovaque de la concurrence par la directive (UE) 1/2019 afin d’habiliter les autorités de concurrence des États membres à mieux faire respecter les règles et à assurer le bon fonctionnement du marché intérieur. L’auteur a choisi des questions particulières du droit slovaque de la concurrence et il compare la situation nationale actuelle avec les éléments correspondants de la présente loi d’harmonisation. Dans cet article, une attention particulière est accordée au respect des garanties, à la réglementation des conflits d’intérêts, à l’examen de l’efficacité de l’application et à la possibilité pour les entreprises d’éviter leur responsabilité en cas de violation du droit de la concurrence. Du fait que les États membres ont jusqu’au 4 février 2021 pour transposer la directive, le présent article peut lancer le débat sur les améliorations à apporter à la legislation slovaque pour concrétiser les objectifs fixés dans cette directive.
    Źródło:
    Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2019, 12, 20; 149-172
    1689-9024
    2545-0115
    Pojawia się w:
    Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola sędziego i autonomia stron w procesie cywilnym. Zagadnienia podstawowe
    The Role of the Judge and Autonomy of the Parts in the Civil Process. Basic Issues
    Autorzy:
    Pogonowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807235.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    procedura cywilna
    adwersarz
    sprawiedliwy proces
    prawo do obrony
    dostęp do sprawiedliwej procedury
    rola sędziego
    civil proceedings
    adversary
    role of the judge
    fair trial
    right to be heard
    access
    to just procedure
    Opis:
    Author focuses on problem of active role of the judge in civil cases. One of the elements of administering justice is settling civil cases – particularly those relating to the property rights arising from civil law relationships. Settling civil disputes in the civil proceedings (or a court regulatory activity in non-litigious proceedings) tends to attain the `legal peace' between the parties to the proceedings, acts as an educational and preventive body. The aim of the proceedings is to examine a case by a court – claim submitted by a party (to the proceedings) – and to adjudicate a just and complying with the law decision. As it is emphasized in a doctrine the matter concerning adjudication of a just decision (sententia iusta) in a fair proceedings is a final objective each proceedings aims at. Just settlement procedures mean that each person (entity), whom the settlement applies to, during the act is treated in a manner consistent with the relevant procedure rules, Institutionalization of just settlements concerning somebody's acts includes several element, for instance: rules determining whether the constructing entities are competent to adjudicate socially reliable decisions (e.g. courts), rules determining the manner of accurate settling the content of the accepted justice formula as well as rules regarding the manner of establishing the actual situation (e.g. hearing of evidence rules in civil proceedings). On the basis of defined in this manner objective of the civil proceedings and the conditions of just proceedings some questions arise, namely who (what entity) is responsible for carying out this objective – either a court (a judge), state authorities (e.g. public prosecutor) or the main burden should be imposed on the entities concerned with the financial outcome of a cas – parties to the proceedings. Can a court engage in establishing the facts of a case or can it only apply the legal norm most accurate for the actual facts presented by the parties and attend to the formal conditions of proceedings are observed. Authors states that the judge in civil casses should be active in that scope.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 2; 7-22
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Convention on the Rights of the Child and some aspects of civil law and family law
    Autorzy:
    Szeibert, Orlsoya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944527.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-27
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    child’s capacity to act
    child marriage
    child’s right to be heard
    age-limits
    legal history of family law
    Hungarian civil law and family law
    requirements of Convention on the Rights of the Child
    Opis:
    The aim of this paper is to have a look at some institutions of civil law and family law in the light of the requirements of the Convention on the Rights of the Child, on the occasion of the 30th anniversary of this Convention. The child’s incapacity or limited capacity to act, the child marriage and the child’s right to be heard shall be envisaged from a legal historical perspective with a special regard to the age-limits and the modifications of these age-limits on the field of civil law and family law. The subject of the historical overview is the concerned regulations of Hungary, namely the changes in the Hungarian legal rules and the regulations of the effective Hungarian Civil Code which entered into force in 2014. The paper would like to provide a guide for a travel from the end of the nineteenth century to today’s legal rules on the field of age-limits in connection with the above-mentioned institutions which designate the child’s legal position concerning some children’s rights. Some issues of the judiciary concerning the child’s right to be heard in family law proceedings will be mentioned as well to highlight a problem of the everyday legal life. The final aim of this historical travel is to discover whether the discussed legal rules being in force today meet the requirements of the Convention on the Rights of the Child and to compare the legal attitude behind the effective legal rules and the attitude of the child-focused thinking, which shall be also analysed.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 1; 187-207
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyłączenie stosowania art. 1481 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego w świetle konstytucyjnego wymogu jawnego rozpatrzenia sprawy
    Exclusion of Article 148 (1) § 3 of the Code of Civil Procedure in the Light of the Constitutional Right to an Open Hearing
    Autorzy:
    Kościółek, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083683.pdf
    Data publikacji:
    2024-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    the right to a court
    the right to a public hearing of a case
    open court sessions
    closed sessions
    motion to be heard in a trial
    prawo do sądu
    prawo do jawnego rozpatrzenia sprawy
    jawność posiedzeń sądowych
    posiedzenie niejawne
    wniosek o wysłuchanie na rozprawie
    Opis:
    The purpose of this study is to analyze the constitutionality of the provisions excluding the application of Art. 148 (1) § 3 of the Civil Procedure Code – i.e. Art. 505 (1a) and 205 (5) § 1 (1), added by the Act of 9 March 2023 amending the Civil Procedure Code and certain other acts. These provisions deprive a party of the right to submit a motion that allows preventing a case from being heard at a closed session pursuant to Art. 148 (1) § 1. This occurred in cases in which a preparatory hearing was scheduled but the dispute was not resolved, and in cases heard in simplified procedure, where the value of the subject matter of the dispute does not exceed PLN 4,000. These changes make it even more difficult to defend the thesis on the constitutionality of hearing the case in accordance with Art. 148 (1) § 1.
    Celem niniejszego opracowania jest analiza konstytucyjności przepisów wyłączających stosowanie art. 148 (1) § 3 KPC w postępowaniu cywilnym – tj. art. 505 (1a) i art. 205 (5) § 1 (1) KPC, dodanych na mocy ustawy z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw. Przepisy te pozbawiają stronę uprawnienia do złożenia wiążącego dla sądu wniosku, który pozwala zapobiec rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 (1) § 1 KPC. Doszło do tego w sprawach, w których wyznaczono posiedzenie przygotowawcze, w toku którego nie udało się rozwiązać sporu, oraz w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza czterech tysięcy złotych. Zmiany te sprawiają, że coraz trudniejsza staje się obrona tezy o zgodności rozpoznania sprawy w trybie art. 148 (1) § 1 KPC z konstytucyjnym wymogiem jawnego rozpatrzenia sprawy.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 2(78); 79-89
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies