Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the priesthood" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Głód ducha i sens powołania – próba diagnozy
The craving for the spirit and the sense of vocation – an attempt at diagnosis
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40019746.pdf
Data publikacji:
2023-03-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
powołanie
kapłaństwo
życie konsekrowane
głód ducha
znaki czasu
vocation
priesthood
consecrated life
craving for the spirit
signs of the times
Opis:
Z punktu widzenia biblijnego i nauczania kościelnego kategoria powołania jawi się jako kluczowa dla zrozumienia i określenia miejsca człowieka w świecie i nadania mu sensu. Wydaje się jednak, że obecnie ta kategoria znajduje się w kryzysie, o czym świadczy znikome odwoływanie się do niej w teologii i w życiu duchowym, a niejednokrotnie zastępuje się ją innymi kategoriami, wśród których na pierwsze miejsce wchodzi modna kategoria profesjonalizmu. Z drugiej jednak strony, człowiek odkrywa dzisiaj głód ducha rozumiany jako poszukiwanie głębszego sensu swojej misji w świecie. Jest on na pewno wzbudzany przez Ducha Świętego oraz same wydarzenia i zjawiska historyczne, które dzisiaj obserwujemy, potwierdzające, że chodzi o głód Ducha Świętego, który ukierunkowuje życie ludzkie na Boga. Odnowione odwołanie się więc do kategorii powołania może przyczynić się do wzbudzenia w człowieku nowego zapału duchowego i czynnego uczestniczenia w dziejach.
From the biblical point of view as well as for what the teachings of the Church state the notion of vocation appears to be a key category for the understanding and determining the place of man in the world and for making him meaningful. However, it seems that, currently this category is confronted with a period of crisis, which is reflected in a scarce number of references made to it in theology and spiritual life. It happens quite often that other categories are substituted for it like for instance “professionalism” which is one of the most fashionable categories of this sort these days. On the other hand, man discovers today a craving for the spirit understood as a search for a more profound meaning of his mission in the world. It is certainly inspired by the Holy Spirit and the very historical events and phenomena which we can observe today and which confirm the fact that it is about the craving for the Holy Spirit who turns people towards God. The renewed reference to the category of vocation may contribute to the stimulation of a new spiritual zeal in man and to an active participation in the course of history.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 2(43); 107-122
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura liturgii i jej znaczenie dla życia Kościoła w świetle Konstytucji Sacrosanctum Concilium
The nature of the liturgy and its importance for the life of the Church in the light of the constitution Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Pakuła, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28410606.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
liturgy
liturgy reform
nature of the liturgy
meaning of the liturgy
Christ the priest
common priesthood
sacrifice of Christ
liturgia
natura liturgii
znaczenie liturgii
Chrystus kapłan
kapłaństwo 
wspólne
ofiara Chrystusa
Opis:
The Second Vatican Council contributed much to the development of the theology of the liturgy, liturgical theology, but also introduced some practical and legal changes in the celebration and organization of liturgical life. The way to liturgical reform was reopened primarily by involving the laity. Liturgy, as the source and summit of Christian life, gives meaning to the Church and strengthens it on the way of salvation. The article reflects on and develops the truths contained in the “Conciliar Constitution on the Sacred Liturgy” regarding the nature of the liturgy itself as well as its meaning in the life of the Church. The text covers the issues covered in numbers 5–13. The author wants to clarify and deepen the document’s message in the light of Church teaching and the Bible.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 4; 41-51
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etap propedeutyczny w formacji seminaryjnej w Polsce
The Propaedeutic Stage in Poland’s Seminary Formation
Autorzy:
Mraczek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430821.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
etap propedeutyczny
formacja do kapłaństwa
seminarium duchowne
kandydaci do kapłaństwa
propedeutic stage
formation for the priesthood
seminary
candidates for the priesthood
Opis:
Etap propedeutyczny stanowi aktualnie integralną część formacji do kapłaństwa. W artykule zostają ukazane dokumenty Kościoła dotyczące tego aspektu formacji począwszy od Soboru Watykańskiego II. Autor przedstawiając i analizując kolejne dokumenty poświęcone formacji do kapłaństwa, prezentuje postępujący rozwój idei okresu propedeutycznego aż do najnowszego dokumentu Droga formacji prezbiterów w Polsce. Ukazane zostają zarówno motywy wprowadzenia tego etapu, zakładane cele oraz środki służące formacji. Artykuł podejmuje również trudności związane z koniecznością wprowadzenia rocznego etapu propedeutycznego w polskich seminariach duchownych, związane między innymi z małą liczbą zgłaszających się kandydatów czy brakiem przygotowanego szczegółowego programu wychowawczego. Autor wskazuje również na możliwość skorzystania z doświadczeń niektórych diecezji w Polsce związanych z tym etapem formacji (w kilku seminariach duchownych już wcześniej taki etap był wprowadzany).
The propaedeutic stage is now an integral part of the formation for the priesthood. The article presents the documents of the Church concerning this aspect of formation starting from the Second Vatican Council. By presenting and analyzing successive documents on priestly formation, the author presents a progressive development of the idea of the propaedeutical period up to the latest document The Way of Priestly Formation in Poland. The motives for introducing this stage, the assumed goals, and the means for formation are presented. The article also discusses the difficulties connected with the necessity of introducing the one-year propaedeutical stage in Polish seminaries, associated, among others, with the small number of candidates or the lack of a detailed educational program. The author also points to the possibility of taking advantage of the experience of some dioceses in Poland related to this stage of formation (in several seminaries, such a stage has already been introduced).
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 3; 155-170
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Candidates for the Priesthood in Poland A.D. 2020: A Research Report
Autorzy:
Pawlina, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1603592.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
seminarzyści
klerycy
kandydaci do kapłaństwa
powołania
młodzież
seminarian
vocations
candidates for the priesthood
youth
Opis:
The article essentially aims at answering who were the Polish young men wishing to become priests in 2020 as compared with the candidates who entered Polish seminaries in 2000. The answer was based on quantitative and qualitative surveys conducted in 2000 and 2019 among seminarians at the very beginning of their priestly formation. The questionnaires, though exposing great cognitive possibilities, cannot measure what concerns the mystery of vocation or faith. Despite these limitations, the obtained results have allowed us to find out, for example, where the seminarians came from and what their backgrounds were. They also show their interests, the level of their general and religious knowledge as well as their values. Of importance was to get to know their visions of the priesthood and the Church. The present paper, as a synthesis of the study published in book form, gives a profile of the contemporary candidate for the priesthood. The results of the research can be used by formators and all those who make arrangements for the introduction of the new Ratio Institutionis in Poland.
Artykuł odpowiada zasadniczo na dwa pytania: kim jest młody człowiek pragnący zostać księdzem w 2020 r. oraz kim byli kandydaci wstępujący do seminarium w roku 2000. Odpowiedzi uzyskano dzięki badaniom ilościowym i jakościowym przeprowadzonym w roku 2000, a następnie w roku 2019 wśród tych, którzy do seminarium wstąpili, ale jeszcze nie rozpoczęli formacji. Badania ankietowe, choć dają duże możliwości poznawcze, to jednak nie mierzą tego, co dotyczy tajemnicy powołania czy też wiary. Pomimo tych ograniczeń uzyskane wyniki pozwalają na to, aby dowiedzieć się dla przykładu skąd pochodzą wstępujący do seminariów, z jakich rodzin i środowisk się wywodzą. Analiza wyników przeprowadzonych badań ukazuje też sferę ich zainteresowań, poziom wiedzy ogólnej i religijnej oraz świat wartości. Ważną sprawą jest też ukazanie wizji kapłaństwa i Kościoła, jaką mają ci, którzy pragną w nim służyć. Niniejszy artykuł – stanowiący syntezę badania, które w całości ukazało się w formie książkowej – tworzy pewnego rodzaju portret współczesnego kandydata do kapłaństwa. Wyniki prezentowanych badań mogą posłużyć formatorom seminaryjnym oraz tym wszystkim, którzy przygotowują wprowadzenie w Polsce nowego Ratio Institutionis.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 2; 451-469
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia sakramentu święceń ze szczególnym uwzględnieniem stopnia diakonatu na podstawie zmian w 2009 roku w kan. 1008 oraz 1009 KPK
The Theology of the Sacrament of Holy Orders, with Particular Emphasis on the Degree of Deaconate, based on the Changes Since 2009 in the can. 1008 and 1009 CIC.
Autorzy:
Trojanowski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28903515.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sakrament święceń
kapłaństwo powszechne
kapłaństwo służebne
diakonat
sacrament of the orders
universal priesthood
ministerial priesthood
diaconate
Opis:
Problematyka diakonatu stanowi jedną z kwestii teologicznych, które nadal wymagają głębokiej refleksji. Dyskusja na ten temat powraca, chociaż zmierzając w różnych, często przeciwnych kierunkach. Zmiany w Kodeksie prawa kanonicznego wprowadzone przez dokument Benedykta XVI Omnium in mentem nie dotyczą tylko samej kwestii diakonatu. Interwencja papieska w prawo kanoniczne przyczyniła się nie tylko do ponownego odczytania ostatniego Soboru w kwestii diakonatu, ale także wszystkich trzech stopni sakramentu święceń (różnic między nimi i sakramentalnego charakteru). Innym aspektem jest kapłaństwo powszechne i kapłaństwo służebne, relacja i różnice pomiędzy nimi. Wyznaczenie przez papieża Benedykta XVI kierunku do pogłębionej refleksji doprowadziło nas do tezy, iż diakonat, mimo że stanowi pierwszy stopień sakramentu święceń, nie włącza jeszcze do kapłaństwa hierarchicznego, a przez to diakon nadal uczestniczy w kapłaństwie powszechnym.
The problem of the diaconate is one of the theological issues that still require a lot of reflection. The discussion on this topic returns, although often in different, often opposite directions. The changes to the Code of Canon Law introduced by the motu proprio of Benedict XVI Omnium in mentem do not only concern the issue of diaconate. The papal intervention into canon law contributed to the rereading of the last council regarding the diaconate, but also all three degrees of the sacrament of Orders (the differences between them and the sacramental character). Another aspect is the universal priesthood and the ministerial priesthood, the relationship and the differences between them. The direction for deeper reflection by Pope Benedict XVI led us to the thesis that the diaconate, although constituting the first degree of the sacrament of Holy Orders, does not yet include it in the hierarchical priesthood, and thus the deacon still participates in the common priesthood.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 101-120
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Włocławek period of fr. Stefan Wyszyńskis pastoral ministry : youth and the seminary formation for the priesthood (Part 2)
Włocławski okres posługi duszpasterskiej ks. Stefana Wyszyńskiego : prezbiterat i czas kapłańskiej posługi duchowej (część druga)
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057418.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
ks. Stefan Wyszyński
diecezja włocławska
kapłaństwo
II wojna światowa
zniewolenie komunistyczne
Fr. Stefan Wyszyński
the diocese of Włocławek
priesthood
communist enslavement
World War II
Opis:
Prezentowany artykuł analizuje finalizację formacji do kapłaństwa, jak też „włocławski okres” posługi pasterskiej Ks. Stefana Wyszyńskiego. Dokonana przez autora interpretacja materiałów źródłowych ma na celu ukazanie roli i znaczenia tego czasu dla całokształtu działalności Ks. Stefana Wyszyńskiego, przyszłego Prymasa Polski. Eksploracja powyższych badań będzie polegała na analizie tekstów źródłowych metodą historyczną, polegającą na rekonstrukcji faktów historycznych i ich reinterpretacji metodą indukcyjno-dedukcyjną. Podstawowym zaś celem badawczym powyższego artykułu jest przedstawienie „włocławskiego okresu” życia Wyszyńskiego w kontekście ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej Polski. Trzeba bowiem przyznać, że zagrożenia, jakie niosła inwazja ówczesnej antychrześcijańskiej ideologii marksistowsko-leninowskiej, jak też nazistowski hitleryzm z całą grozą II wojny światowej były niezwykle poważne i zagrażały istnieniu polskiego Kościoła i Narodu. Mimo wszystko, nawet w okresie najbardziej brutalnych represji Wyszyński bronił zarówno osobistej godności każdego człowieka, jak też chrześcijańskiej tożsamości Polaków. Co więcej, zdaniem autora niniejszego studium, formacja seminaryjna, posługa pasterska w diecezji włocławskiej, studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, stypendia zagraniczne, jak też czas II wojny światowej były swego rodzaju poligonem doświadczalnym, gdzie Ks. Stefan Wyszyński mógł zdobyć, jak również rozwinąć doświadczenia duszpasterskie niezbędne dla późniejszej działalności jako ordynariusza diecezji lubelskiej, a później archidiecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej oraz Prymasa Polski.
The presented article analyzes the completion of formation for the priesthood in the Seminary and, then, the “Włocławek period” of the pastoral ministry of Fr. Stefan Wyszyński. The author’s interpretation of the source materials aims to display the meaning and significance of that time for the overall activity of Fr. Stefan Wyszyński, the future Primate of Poland. The exploration of the above research is based on analyzing source texts using the historical method to reconstruct historical facts and, after that, their reinterpretation by the inductive-deductive method. Therefore, the above article’s primary research goal is to present the “Włocławek period” of Wyszyński’s priestly life in the context of Poland’s social and political situation. However, the threats posed by the invasion of the then anti-Christian Marxist-Leninist ideology and Nazi Hitlerism with all the horrors of World War II were dire. They threatened the existence of both the Polish Church and the Nation. After all, even in the period of the most brutal repressions, Wyszyński defended each man’s personal dignity and the Christian identity of Poles. Moreover, according to the author of this study, the seminarian formation, pastoral ministry in the diocese of Włocławek, studies at the Catholic University of Lublin, foreign scholarships, as well as the time of World War II were a kind of testing ground, where Fr. Stefan Wyszyński was able to gain and develop the pastoral experience necessary for his future activity as ordinary of the Lublin diocese, and, later, the Archdiocese of Gniezno and Warsaw, and the Primate of Poland.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2021, 28; 57-74
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Connotazione giuridica e teologica del diaconato permanente alla luce del Nuovo Codice di Diritto Canonico, del Catechismo della Chiesa Cattolica e del Motu Proprio ‘Omnium in mentem’
Juridical and Theological implication of the Permanent Diaconate in the light of the New Code of Canon Law, the Catechism of the Catholic Church and the 292 Motu Proprio ‘Omnium in mentem’ .......
Autorzy:
Selejdak, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1006341.pdf
Data publikacji:
2020-11-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Code of Canon Law
Eucharist
Word of God, Sacrament of Holy Orders
Grades of the Sacrament of Holy Orders
Diaconate, Presbyterate, Episcopate
Common Priesthood
Acting in the person of Christ the Head
Permanent Diaconate
Diaconal Functions
Diaconal service of the Liturgy
Word and Charity, Diocesan Bishop
Extraordinary Minister
Catechism of the Catholic Church
Opis:
The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms thatthrough the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms that through the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican Council, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself toCouncil, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself to
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 122-151
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapłan szafarzem Najświętszej Eucharystii w nauczaniu Kościoła
The Priest as a Minister of the Holy Eucharist in the Teaching of the Church
Autorzy:
Serowik, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512355.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
priesthood
Eucharist
minister of the Eucharist
Opis:
The purpose of the article is to show the identity of the priest resulting from participation in the only priesthood of Christ and to indicate the main places of the priestʼs responsibility towards the Eucharist, of which he is the minister. The Church teaches that with the event of Jesus Christ, the Old Testament priesthood is replaced by the priesthood of Christ, and since then priests, by virtue of the ordained sacrament, exercise their office by participating in the only priesthood of Jesus Christ and exercise it in persona Christi Capitis. The ministerial priesthood becomes a special task to proclaim the Gospel and celebrate the Holy Sacraments. This task, responsibility, first and foremost relates to the mystery of the Eucharist, in which the ministry of priests finds its fullness. A dignified celebration of the Holy Sacrifice in the congregation of the faithful, care for respecting and deepening the awareness of the Sacrum Eucharist and receiving it in a state of sanctifying grace, these are the main places of responsibility of priests who, being ministers of the Eucharist, are especially responsible for it.
Źródło:
Studia Ełckie; 2020, 22, 2; 189-200
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsekracja kapłańska w aramejskich wizjach Lewiego oraz w tekstach biblijnych – analiza porównawcza
The Priestly Consecration in the Aramaic Levi Document and in Biblical Texts: A Comparative Analysis
Autorzy:
Lewczyk, Dymitr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512720.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Priestly Ordination
Book of Exodus
the Aramaic Levi Document
the priesthood
Opis:
This work is an attempt at a comparative analysis of canonical and apocryphal texts about the priestʼs ordination. Based on Chapter 29 in the Book of Exodus and Chapter 7 of the Aramaic Levi Document, we will try to show the common elements accompanying this ceremony and explain their meaning. First, we will try to find the reasons for the election to the priestly ordination of heroes in the given descriptions, and mostly of Aaron and his sons in the Book of Exodus and Levi in A.L.D. We will also try to show the causes of similarity and difference in the rites accompanying the ceremony of priestly ordination. An important part of the work is the description of the history of the individual elements of the ordinance, such as dressing up in priesthood robes, anointing, and the idiomatic expression “filling hands”. Based essentially on the contents of the above passages, we will try to capture their direct relationship with the other texts in the Scriptures, discussed in the Aramaic Levi Document and with some other books of apocryphal literature.
Źródło:
Studia Ełckie; 2020, 22, 1; 71-85
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługa akolity w ujęciu duchowościowo-liturgicznym
The Acolyte’s Ministry Seen from a Spiritual and Liturgic Perspective
Autorzy:
Olech, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035060.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
akolita
duchowość akolity
posługa akolity
kapłaństwo wspólne
kapłaństwo służebne
święcenia niższe
nadzwyczajny szafarz Komunii Świętej
acolyte
acolyte spirituality
acolyte ministry
common priesthood
ministerial priesthood
minor ordination
extraordinary minister of the Holy Communion
Opis:
Potrydenckie obrzędy święceń akolitatu (święcenia niższe) wskazywały na to, że akolita ma być Bożym światłem dla innych (por. Mt 5,16; Flp 2,15-16). Akolici mają też być synami światłości (por. Ef 5,8; Łk 11,36), przyobleczonymi w zbroję światła (por. Rz 13,12), a będąc gorliwymi we wszelkiej sprawiedliwości, dobroci i prawdzie, mają oświecać siebie, innych i Kościół (por. Ef 5,9). Ponadto, przynosząc do ołtarza wino i wodę, sami mają składać w ofierze życie czyste i dobre uczynki (por. Rz 12,1). Duchowość akolity w ujęciu motu proprio Ministeria quaedam i obrzędów ustanowienia akolitów polega głównie na realizacji kapłaństwa wspólnego, tak przy stole Eucharystii, jak i w życiu. Duchowość akolity można też określić mianem eucharystycznej, która polega na składaniu duchowych ofiar w życiu i we Mszy Świętej oraz łączeniu ich z uobecnioną na sposób sakramentalny jedyną ofiarą Chrystusa w każdej Eucharystii. Duchowość eucharystyczna jest zarazem duchowością komunii, wyrasta bowiem z Boga jako komunii Osób, a od strony człowieka polega na budowaniu osobistych więzi z Osobami Trójcy Świętej. Prowadzi to do solidarności i służby, czyli odkrywania ludzi jako sióstr i braci w jednym Kościele i tworzenia z nimi więzów przyjaźni i współpracy w budowaniu mistycznego Ciała Chrystusowego. Duchowość komunii polega więc na konkretnym zaangażowaniu na rzecz innych ludzi, konkretnej pomocy im oraz konkretnych działaniach mających na celu budowanie wspólnoty między ludźmi, czego źródło i szczyt znajduje się w posłudze akolity siostrom i braciom podczas Eucharystii.
The post-Tridentine rites for the ordination to the acolytate (minor orders) indicated that an acolyte was to be God's light for others (cf. Mt 5:16; Phil 2:15-16). Acolytes are also to be the children of light (cf. Eph 5:8; Lk 11:36), clothed with the armor of light (cf. Rom 13:12), and being zealous in all righteousness, goodness and truth they are to enlighten themselves, others and Church (cf. Eph 5:9). In addition, bringing wine and water to the altar they should sacrifice their own pure life and good works (cf. Rom 12:1). The acolyte’s spirituality according to motu proprio Ministeria quaedam and the rites of institution of acolytes consists mainly in the fulfilling of the common priesthood, both at the Eucharist table and in life. The acolyte's spirituality can also be called eucharistic which consists in making spiritual sacrifices in life and at the Holy Mass and joining them with the only sacrifice of Christ in each Eucharist. The eucharistic spirituality is also a spirituality of communion because it grows out of God as the communion of Persons and consists, on the human side, in building personal relationships with the Persons of the Holy Trinity. This leads to solidarity and service which means discovering people as sisters and brothers in one Church and creating bonds of friendship and cooperation with them in building the mystical Body of Christ. Therefore, the spirituality of communion consists in a real commitment to other people, real help for them and real actions aimed at building community between people, the source and summit of which is in the acolyte's serving brothers and sisters in the Eucharist.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 8; 25-37
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serce Jezusa szkołą duchowości kapłańskiej
Jesus’ Heart as a school of priesthood spirituality
Autorzy:
Lec, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553741.pdf
Data publikacji:
2020-05-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Serce Jezusa
miłość Jezusa
szkoła
duchowość kapłańska
adoracja Najświętszego Sakramentu
działalność duszpasterska
czystość serca
Maryja – Matka Kapłanów
Jesus’ Heart
Jesus’ love
school
priesthood spirituality
adoration of the Blessed Sacrament
pastoral activity
purity of heart
Mary Mother of Priests
Opis:
Na wstępie wyjaśniam takie terminy jak: „Serce Jezusa”, „duchowość” oraz „duchowość kapłańska”. W artykule odpowiadam na następujące pytania: Czego można się nauczyć w szkole Serca Jezusowego? Na co seminarzysta powołany do kapłaństwa, a na co kapłan może liczyć, ucząc się w szkole Serca Jezusowego? Czego może nauczyć Serce Jezusa i jakie wartości może przekazać Ono duchowości kapłańskiej? Odpowiadając na wyżej postawione pytania dotyczące szkoły Serca Jezusa i duchowości kapłańskiej, w artykule stwierdzam przede wszystkim, że w szkole Serca Jezusa uczymy się odwzajemniać coraz to większą i dojrzalszą miłością za nieskończoną miłość Jezusa, którą On nieustannie okazuje całemu światu i wszelkiemu stworzeniu. Następnie udowadniam, że w szkole Serca Jezusa uczymy się różnych rodzajów modlitwy. Zwracamy przy tym szczególną uwagę na eucharystyczne Serce Jezusa. Mamy świadomość, że duchowość kapłańską bardzo ubogacamy i wzmacniamy codzienną, dłuższą adoracją Najświętszego Sakramentu. Następnie przekonuję, że w szkole Serca Jezusa uczymy się od Dobrego Pasterza posługi kapłańskiej podejmowanej z miłością, cierpliwością i odwagą. Stwierdzam, że w szkole Serca Jezusa uczymy się dbać o czystość kapłańskiego serca i oddanie jego całego naszemu Panu. W końcu staram się udowodnić, że w szkole Serca Jezusa uczymy się właściwego odniesienia do Maryi, Matki Kapłanów, i właściwej postawy wobec świętych.
In the introduction I explain such terms as „the Sacred Heart of Jesus”, „spirituality” and „priestly spirituality”. In the article, I respond to the following questions: What can we learn at the school of Sacred Heart of Jesus? What the priest or the seminarian can rely on learning at the Sacred Heart of Jesus school? Which values can Sacred Heart teach? What Sacred Heart can rely to priestly spirituality? Replying to the questions mentioned above referring to the school of Sacred Heart and the priestly spirituality I claim in the article first of all that at Sacred Heart of Jesus school we learn to reciprocate huge and more mature love for everlasting love of Jesus that He shows the whole world and the creation constantly. Next, I prove that at Sacred Heart of Jesus school we learn different kinds of prayers. We pay special attention to Eucharistic Heart of Jesus. We are aware that we enrich and reinforce priestly spirituality by daily, longer adoration of Blessed Sacrament. I convict subsequently that at school of Sacred Heart of Jesus we learn from Good Shepherd the priestly service doing with love, patience and courage. I claim that at school of Sacred Heart we learn to care for purity of priestly heart and to give the whole of it to our Lord. Finally, I endeavour to prove that at school of Sacred Heart of Jesus we learn an appropriate reference to Mary Mother of Priests and the appropriate attitude to the saints.
Źródło:
Sympozjum; 2020, 1(38); 65-80
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Włocławek period of fr. Stefan Wyszyńskis pastoral ministry : youth and the seminary formation for the priesthood (Part 1)
Włocławski okres posługi duszpasterskiej ks. Stefana Wyszyńskiego : młodzież i seminaryjna formacja do kapłaństwa (Część 1)
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2044102.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Stefan Wyszyński
Włocławek diocese
priesthood
the interwar period
seminar formation
diecezja włocławska
kapłaństwo
formacja seminaryjna
okres międzywojenny
Opis:
Niniejszy artykuł analizuje młodość i proces formacji seminaryjnej Stefana Wyszyńskiego. Podstawowym celem badawczym powyższego artykułu jest zatem ukazanie wczesnego okresu życia Wyszyńskiego w kontekście ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej Polski. Interpretacja materiałów źródłowych koncentruje się na ukazaniu roli i znaczenia tego przedziału czasowego dla całej przyszłej posługi ks. Stefana Wyszyńskiego, tak istotnej zarówno dla Kościoła, jak też narodu polskiego. Eksploracja powyższych badań będzie polegała na analizie tekstów źródłowych metodą historyczną w celu rekonstrukcji faktów historycznych i ich reinterpretacji metodą indukcyjno-dedukcyjną. Zdaniem autora niniejszego studium, wychowanie w domu rodzinnym, okres młodości, jak też formacja seminaryjna były swego rodzaju poligonem doświadczalnym, gdzie Stefan Wyszyński mógł zdobyć, jak również rozwinąć doświadczenia duszpasterskie niezbędne dla późniejszej działalności jako księdza-społecznika, ordynariusza diecezji lubelskiej, a później archidiecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej, jak też Prymasa Polski.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 267-282
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakony i zgromadzenia męskie w XX wieku w (Archi)Diecezji Łódzkiej
Male orders and monastic congregations appearing in the (Arch)Diocese of Łódź in present times
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784029.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
archidiecezja łódzka
zgromadzenia zakonne
duszpasterstwo
działalność szkolno-wychowawcza
the archdiocese of Łódź
monastic congregations
priesthood
didactic activities
Opis:
In the territory of the diocese of Łódź, which was established in 1920, both newly and previously formed monastic congregations undertook their activities. There were also some unprecedented appearances like those of third orders existing temporarily (Dolorist Brothers, Albertine Brothers, Sacred Heart Brothers) and permanently (Brothers of Mercy, Christian Brothers). As far as the traditional ‘’first’’ orders and monastic congregations existing in the Old Polish period, the first ones that appeared in the 20th century in the diocese of Łódź were Vincentians who came to Pabianice in 1919. In turn, after the Second World War Carmelites of the Ancient Observance and Oratorians settled in Łódź and Tomaszów Mazowiecki respectively. What is more, during the interwar period 3 centres were founded by Salesians: a didactic centre in Łódź, a priesthood centre in Łódź and a care centre in Lutomiersk. The remaining monastic congregations are in charge of one parish both in Łódź and in the territory of the archdiocese: Oblates (Grotniki), Passionists, Claretians, Dehonians (Bełchatów) and Pallottines. Dominicans arrived as the last ones, moving into a 3-storey tenement house in Łódź in 2004. Monks conduct their activities in various social environments and attempt to fulfil their mission in the local Church.
Na terytorium powstałej w 1920 roku diecezji łódzkiej podejmowały pracę zarówno nowe zgromadzenia zakonne, jak i zakony o starej metryce powstania. Pewną nowość stanowią zakony laickie działające okresowo: bracia doloryści, albertyni, Bracia Serca Jezusowego oraz posługujący ciągle: bonifratrzy i bracia szkolni. Z zakonów kleryckich i zgromadzeń zakonnych działających w czasach staropolskich jako pierwsi w 1919 roku przybyli do Pabianic Misjonarze św. Wincentego à Paulo. Po II wojnie światowej osiedlili się karmelici trzewiczkowi w Łodzi i filipini w Tomaszowie Mazowieckim. W okresie międzywojennym salezjanie zorganizowali trzy placówki: szkolno-wychowawczą w Łodzi, duszpasterską w Łodzi i opiekuńczą w Lutomiersku. Pozostałe zgromadzenia zakonne mają po jednej parafii w Łodzi i na terenie archidiecezji: oblaci (Grotniki), pasjoniści, klaretyni, sercanie (Bełchatów) i pallotyni. Jako ostatni w 2004 roku w trzypiętrowej kamienicy w Łodzi zamieszkali dominikanie. Duszpasterze zakonni swoją działalnością obejmują różne środowiska społeczne i usiłują realizować swoje posłannictwo w Kościele lokalnym.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 301-323
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterska pomoc w społecznej readaptacji osobom przebywającym w jednostkach penitencjarnych
Ministration help in social and personal rehabilitation for prisoners
Autorzy:
Wojtas, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811100.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
więzienie w Biblii
duszpasterstwo więzienne
kapelan więzienny
penitencjarystyczna resocjalizacja
praktyki religijne
prison in the Bible
prison priesthood
prison chaplain
penitentiary resocialization
religious practices
Opis:
Biblijne źródła duszpasterstwa więziennego jako podstawa do pracy z człowiekiem izolowanym w więzieniu przynoszą potrzebę właściwej pracy penitencjarnej. Artykuł prezentuje krótkie omówienie pracy duszpasterstwa więziennego w ostatnich stu latach oraz po 1990 r. głównie analizując to, jak ono rozwija się obecnie poprzez różne formy naprawiania i budowania relacji interpersonalnych. Przytoczone świadectwa więźniów świadczą o tym, że duszpasterstwo więzienne przyniosło pomoc w przemianie ich życia.
Biblical sources of prison chaplaincy work with prisoners help prisoners to start own work to change life in proper way. A short history of prison chaplaincy after 1990 and how it is developing now. Personal testimony of prisoners whom prison chaplaincy had helped to start to run a new and proper life.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2019, 11(47), Numer specjalny; 507-524
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus – posłany od Ojca w Duchu Świętym – wzór misjonarza
Jesus – sent from the Father in the Holy Spirit – a model of a missionary
Autorzy:
Szczurek, Jan Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553704.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Trójca Święta
Duch Święty
misyjny wymiar Kościoła
misje
misjonarz
objawienie
zbawienie
kapłaństwo
Trinity
Holy Spirit
missionary dimension of the Church
missions
missionary
revelation
salvation
priesthood
triplex munus
Opis:
Artykuł jest próbą określenia trynitarnych podstaw misji i wskazania wniosków praktycznych. Składa się z trzech części poświęconych kolejno tożsamości Posłanego, celowości Jego posłania i uczestnictwie misjonarzy w posłannictwie Chrystusa i Ducha Świętego. Tożsamość Posłanego (jednorodzonego Syna i Ducha Świętego) jest ukazana z perspektywy wewnątrztrynitarnych relacji. Syn został posłany przez Ojca, aby był „Nauczycielem, Królem i Kapłanem wszystkich” (LG, 13a). Duch Święty zaś „niesie” światu zmartwych¬wstałego Chrystusa i gromadzi Jego uczniów „w jednym Kościele Chrystusa” (KKK 1097). W ten sposób dokonuje się zbawianie świata, które jest głównym celem posłania Syna (por. J 3,17). Uczestnictwo misjonarza w posłaniu wcielonego Syna polega na realizacji Jego kapłaństwa wyrażającego się w mesjańskim triplex munus (nauczanie, uświę¬canie, kierowanie albo w funkcji: prorockiej, ofiarniczej i pasterskiej). Jezus z Nazaretu jest wzorem dla misjonarza jako najwyższy i wieczny Kapłan, który „przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę” (Hbr 9,14). Główny wniosek wyraża się w stwierdzeniu, że budowanie wspólnoty zbawionych musi być przede wszystkim patrocentryczne i dziejozbawczo kom-plementarne, czyli chrystologicznie i równocześnie pneumatologicznie ugrunto¬wane.
The article is an attempt to determine the Trinitarian foundations of the mission and to indicate its practical conclusions. It consists of three parts dedicated in turn to the identity of the Messenger, the purposefulness of his mission and the participation of missionaries in the mission of Christ and of the Holy Spirit. The identity of the messenger (the only-begotten Son and the Holy Spirit) is shown from the perspective of intra-trinitarian relations. The Son was sent by the Father to be „teacher, king and priest of all” (Lumen gentium, 13a). The Holy Spirit, in turn, „brings” the risen Christ to the world and gathers his disciples „in one Church of Christ” (Catechism of The Catholic Church, 1097). In this way the world is going to be saved, which is the main goal of the sending of the Son (cf. Jn 3:17). The missionary’s participation in the mission of the incarnated Son consists in the realization of his priesthood expressed in the messianic triplex munus (teaching, sanctifying, directing, or: in the prophetic, sacrificial and pastoral function). Jesus of Nazareth is a model for the missionary as the high and eternal Priest who „offered himself, blameless as he was, to God through the eternal Spirit” (Heb 9:14). The main conclusion is expressed in the statement that the redeemed community building must be primarily patricentric and salvifically comple¬mentary: Christologically and pneumatologically grounded on the same time.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 2(37); 11-45
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies