Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the president" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Інформаційна політика президентів Російської Федерації і Республіки Польща щодо України
Polityka informacyjna prezydentów Federacji Rosyjskiej i Rzczypospolitej Polskiej w stosunku do Ukrainy
Autorzy:
Кукуруз, Оксана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489311.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
information policy
state information policy
information geopolitics
information policy of the Russian president
information policy of the Polish president
Opis:
In 2013, Ukraine’s geopolitical choice was in the centre of attention of the whole world, began to take a significant part of the information space. For the authorities of the neighbouring states, it is important to know what is happening in Ukraine and, if possible, influence on situation. After the Revolution of Dignity, the annexation of the Crimea by the Russian Federation and the initiation armed conflict in the Donetsk and Luhansk regions, Ukrainian society must understand the political stance of Russia towards Ukraine. Also no less important is the position of the Republic of Poland regarding Ukraine, since it was this state until recently was considered the main advocate of Ukraine in the European Union. Information component of the foreign policy of the states in the XXI century has a decisive influence on the formation of public opinion, the position of international institutions, international relations, the image of society and the state in the world. The purpose of this article is to find out the goals of the information policy of the presidents of Russia and Poland concerning Ukraine in the period 2014–2017. The article shows: the essence of the concept of «information policy»; the existing characteristics of the information policy of Russia and Poland concerning Ukraine; the positions of the presidents of Russia and Poland concerning Ukraine, which were published on their official sites; similarities and differences in the positions of the Russian and Polish presidents toward to Ukraine. Having analyzed the public statements of the presidents of Russia and Poland concerning Ukraine in 2014–2017, the author finds some similarities and differences. For example, the Russian president, as a rule, tell about Ukraine and Russia’s role in issues related to Ukraine, while Polish presidents usually speak about Poland and Ukraine, focusing on Polish-Ukrainian relations. The Russian authorities, in the person of its president, divide Ukraine into power and people (the power is bad, the people need help). For the Polish authorities, at least until recently, in the official speeches of the presidents it was about Ukraine as a single whole (the people and the power that this people elected). In addition to the geopolitical interest of Russia and Poland to Ukraine, Russian authorities often tell about their economic interests in Ukraine; Poland authorities – about security issues (the dependence of the security of Poland and Europe as a whole on the situation in Ukraine). Russian authorities call the Ukrainian nationalists guilty of worsening Russian-Ukrainian relations. The Polish authorities also lately actualized the discussion of the activities of Ukrainian nationalists in the first half of the twentieth century. This issue has recently been the basis of modern PolishUkrainian relations. The comparison of the theoretical definitions of the concept of «information policy», which was presented at the beginning of the report and the practical aspects elucidated in the process of analyzing the public statements of the presidents of the two states in 2014–2017, gives possibility to formulate another conclusion. The information policy of the Polish president is more in line with the definition – the promulgation of the official position of the president of the state, informing the society of the goals and plans of activity, and attempts to obtain public support. Instead, the information policy of the Russian president, or rather the information geopolitics, is more oriented towards the use of technologies of information and psychological influence on the individual and mass consciousness in order to form the necessary public opinion, behaviours that will meet the goals defined by the authorities.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2018, 8; 41-50
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Если государство преступает закон ... Интервью с Марией Розановой и Андреем Синявским (ноябрь 1993 г.)
Gdy państwo depce prawo… Wywiad z Marią Rozanową i Andriejem Siniawskim (listopad 1993)
When the State Breaks the Law…
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz Władysław
Romanowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085169.pdf
Data publikacji:
2022-03-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Андрей Синявский
Мария Розанова
кровавый конфликт президента Ельцина с Верховным Советом
нарушение закона президентом Ельциным
Andriej Siniawski
Maria Rozanowa
krwawy konflikt prezydenta Jelcyna z Radą Najwyższą
łamanie prawa przez prezydenta Jelcyna
Andrei Sinyavsky
Maria Rozanova
President Yeltsin’s bloody conflict with the Supreme Council
President Yeltsin breaking the law
Opis:
Приведенный выше текст представляет собой старый, но все еще актуальный разговор с известным русским писателем в изгнании Андреем Синявским (1925–1997) и его женой Марией Розановой (1921 г.р.) – в 1983–2001 гг. главным редактором журнала «Синтаксис» (издавался на русском языке в Париже). Это интервью, записанное в Кракове в конце 1993 года двумя сотрудниками краковского «Тыгодника Повшехного» и филологами из Ягеллонского университета, в основном касается драматической ситуации в Российской Федерации после кровавого конфликта между президентом Борисом Ельциным и Верховным Советом в октябре 1993 года. В отличие от большинства представителей тогдашней демократической российской интеллигенции, как в России, так и в изгнании, Синявские были решительно против Ельцина в этом конфликте. Они обвинили тогдашнего президента в том, что, сражаясь из пушек против оппозиции, даже коммунистической, он непростительно попирал закон и способствовал росту презрения ко всякой демократии со стороны зарождающегося российского общества.
The above text is an old, but still valid conversation with the famous Russian writer in exile Andrei Sinyavsky (1925–1997) and his wife Maria Rozanova (born in 1921) – in 1983–2001 editor-in-chief of the magazine “Sintaxis” (published in Russian in Paris). This interview, recorded in Krakow at the end of 1993, by two associates of Krakow’s “Tygodnik Powszechny,” and philologists from the Jagiellonian University, mainly concerns the dramatic situation in the Russian Federation after the bloody conflict between President Boris Yeltsin and the Supreme Council in October 1993. Contrary to the majority of the representatives of the then democratic Russian intelligentsia, both in Russia and in exile, the Sinyavskys were strongly against Yeltsin in this conflict. They accused the president of the time that, by fighting with cannons against the opposition, even the communist one, he unforgivably trampled the law and contributed to the growth of contempt for all democracy on the part of the nascent Russian society.
Powyższy tekst to dawna, acz nadal aktualna rozmowa ze znanym rosyjskim pisarzem na emigracji Andriejem Siniawskim (1925–1997) i jego żoną Marią Rozanową (ur. w 1921) – w latach 1983–2001 redaktorką naczelną czasopisma „Sintaxis” (wydawanego po rosyjsku w Paryżu). Wywiad ten przeprowadzony w Krakowie pod koniec 1993 roku przez dwóch współpracowników krakowskiego „Tygodnika Powszechnego”, jednocześnie filologów z Uniwersytetu Jagiellońskiego, dotyczy gównie dramatycznej sytuacji w Federacji Rosyjskiej po krwawym konflikcie prezydenta Borysa Jelcyna z Radą Najwyższą, w październiku 1993 roku. Wbrew większości przedstawicieli ówczesnej demokratycznej inteligencji rosyjskiej, zarówno w kraju jak i na emigracji, małżeństwo Siniawskich opowiedziało się w tym konflikcie zdecydowanie przeciwko Jelcynowi. Oskarżali oni Jelcyna, iż walcząc zbrojnie przeciwko opozycji, nieważne że komunistycznej, podeptał on niewybaczalnie prawo i przyczynił się do wzrostu pogardy wobec wszelkiej demokracji ze strony rodzącego się dopiero społeczeństwa rosyjskiego.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 1(177); 249-260
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwolnienie z konstytucyjnego wymogu kontrasygnaty – rozważania na tle niekontrasygnowanych obwieszczeń Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym i Naczelnym Sądzie Administracyjnym
Autorzy:
Olga, Kazalska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902506.pdf
Data publikacji:
2019-01-17
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
President of the Republic of Poland
Supreme Court
countersignature
privilege
announcement
official act
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Sąd Najwyższy
kontrasygnata
prerogatywa
obwieszczenie
akt urzędowy
Opis:
On June 29, 2018 in Dziennik Urzędowy “Monitor Polski” (the Official Gazette of the Republic of Poland) were published two announcements by the President of the Republic of Poland – from May 24, 2018, on the vacant positions of the judges in the Supreme Court and from May 28, 2018 on the vacant positions of the judge in the Supreme Administrative Court. The obligation to announce the number of vacant judges’ positions is a result of changes in the structure of the Supreme Court introduced by the new law of 8 December 2017 and the obligation to apply these provisions to the judges of the Supreme Administrative Court. The controversy is aroused by the fact that the published announcements were not countersigned – although this competence is not included in the catalog of presidential prerogatives, exempted from the obligation of co-signing by the Prime Minister. The analysis of the constitutional shape of the countersignature and the practice of using by the President of his competences will allow to answer the question whether the President’s announcements require for their validity the signature of the Prime Minister’s or are they exempt from this requirement. In the light of the doctrinal reflections, the recognition of the announcement of the President of the Republic of Poland on vacant judicial positions in the Supreme Court and the Supreme Administrative Court may be considered as a derivative or analogous competence to the presidential prerogative of appointing judges. However, this stands in contradiction with the Constitutional Tribunal jurisprudence, which excludes the possibility of a broad interpretation of the constitutional catalog of prerogatives. Nevertheless, due to the informative, non-normative character of the announcements of the President, the issue of qualifying them to the catalog of official acts, for which the countersignature is required, raises reasonable doubts.
Źródło:
Studia Iuridica; 2018, 76; 218-243
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwierzchnictwo prezydenta RP nad siłami zbrojnymi (wybrane problemy)
Autorzy:
Balicki, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524019.pdf
Data publikacji:
2014-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prezydent RP
siły zbrojne
minister obrony narodowej
naczelny dowódca sił zbrojnych zwierzchnictwo
cywilna kontrola nad armią
President of the Republic of Poland Armed Forces
Minister of National Defence Commander-in-Chief of the Armed Forces
supreme commandment
civilian control of the military
Opis:
Artykuł przedstawia pozycję prezydenta RP w strukturze władzy wykonawczej w Polsce, z uwzględnieniem stanowiska zawartego w wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego pomiędzy prezesem Rady Ministrów a prezydentem RP (Kpt 2/08). Autor definiuje także pojęcie „zwierzchnictwa” wykonywanego przez głowę państwa nad siłami zbrojnymi (art. 134 Konstytucji RP) oraz sposób jej sprawowania zarówno w czasie pokoju (za pośrednictwem ministra obrony narodowej), jak i w czasie wojny (za pośrednictwem naczelnego dowódcy sił zbrojnych). W artykule ukazane zostały także wybrane kompetencje szczegółowe prezydenta zawarte w regulacjach ustawowych.
The article presents the status of the President of the Republic of Poland in the executive structure in Poland, taking into account the judgment of the Constitutional Tribunal on the dispute settlement between the Prime Minister and the President of the Republic of Poland (Kpt 2/08). The author also defines the Presidential power of „supreme command” over the Armed Forces of the Republic of Poland (Polish Constitution, Article 134) and the manner in which it is exercised it in times of peace (through the Minister of National Defence), as well as in times of war (through the Commander-in-Chief of the Armed Forces). The article also shows selected specific powers of the President provided for in the statutory law.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 2 (18); 13-25
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwierzchnictwo prezydenta nad Siłami Zbrojnymi RP w czasie wojny
The president’s command over the Polish Armed Forces during a war
Autorzy:
Szewczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525285.pdf
Data publikacji:
2015-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prezydent
zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi
czas wojny
naczelny dowódca sił zbrojnych
President
command over the Armed Forces
period of war
Commander-in-Chief of the Armed Forces
Opis:
Celem artykułu jest analiza normatywnych podstaw sprawowania przez głowę państwa najwyższego zwierzchnictwa nad Siłami Zbrojnymi RP w czasie wojny. W wyniku prze-prowadzonych badań autor uznaje, że znaczenie prezydenta w sprawach wojskowych w tym okresie ulega formalnie wyraźnemu wzmocnieniu w porównaniu do czasu po-koju. Przede wszystkim z uwagi na bezpośredni sposób realizowania funkcji z art. 134 ust. 1 Konstytucji oraz przysługujące jemu kompetencje do mianowania i odwoły-wania naczelnego dowódcy sił zbrojnych, który podlega bezpośrednio prezydentowi. Niemniej jednak efektywne sprawowanie zwierzchnictwa wobec armii w czasie woj-ny może okazać się trudne. Między innymi z powodu problemów z określeniem, kiedy mamy do czynienia z czasem wojny na terytorium RP, koniecznością zgodnego współ-działania z prezesem Rady Ministrów czy też zupełnym brakiem przepisów prawnych traktujących o funkcjonowaniu państwa w czasie wojny, w tym kierowaniu jego obroną. Dodatkowo autor wskazuje na liczne luki prawne dotyczące instytucji naczelnego do wódcy sił zbrojnych, które powodują, że obecny stan normatywny w tym przedmiocie zasługuje na bardzo niską ocenę.
The objective of this paper is to analyse normative grounds for the president’s exer-cise of command over the Polish Armed Forces during a war. As a result of his research conducted, the author states that significance of the head of the state as regards mili-tary affairs in the period of war is subject to visible formal enhancement as compared to the period of peace. This is mainly due to the direct method of fulfilment of the pres-ident’s functions under Article 134, par. 1 of the Constitution and the president’s power to appoint the Commander-in-Chief of the Armed Forces, who reports directly to the president. However, effective exercise of the president’s command over the army during a war may prove difficult. The reasons for this may be, among others, problems in deter-mining, whether there is a period of war in the territory of the Republic of Poland, it is necessary to act jointly and cooperate with the Prime Minister or there are no legal pro-visions relating to functions of the state during a war, including, supervision over de-fense of the state. Additionally, the author indicates to some legal gaps relating to the in-stitution of Commander-in-Chief of the Armed Forces, as a result of which the current normative status of the subject issue has to be evaluated as very poor.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2015, 2(24); 87-109
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarzuty wobec idei intronizacji Chrystusa Króla. Ujęcie krytyczne
Allegations against the idea of enthronement of Christ the King. Critical approach
Autorzy:
Łapucha, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516575.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
Enthronement
Christ the King
state
confessional state
theocracy
nation
president
Intronizacja
Chrystus Król
państwo
państwo wyznaniowe
teokracja
naród
prezydent
Opis:
Idea intronizacji Chrystusa Króla jest problemem bardzo złożonym i wręcz niemożliwym do jednoznacznej oceny. Można jednak na nią spojrzeć jak na wydarzenie niezwykłe i wręcz przełomowe. Tematem niniejszego artykuły jest ukazanie zarzutów z jakimi musiało się zmierzyć dzieło intronizacji Chrystusa Króla w Polsce oraz ich krytyczna ocena. W opracowaniu zostały wyodrębnione trzy główne zarzuty wobec idei intronizacyjnej: zarzut tworzenia państwa katolickiego, zarzut zawłaszczenia kategorii narodu przez zwolenników intronizacji oraz zarzut zaprowadzania porządku teokratycznego w Polsce. Powyższe argumenty oponentów tego dzieła i prowadzone wokół nich dyskusje doprowadziły to tego, że w społeczeństwie polskim odważono się na nowo podjąć dyskurs dotyczący miejsca religii w przestrzeni publicznej. Brak jest jednak rzetelnego uzasadnienia ukazującego zasadność powyższych zarzutów w debacie publicznej. Niejednokrotnie argumentacja przeciwników dzieła intronizacji Chrystusa Króla ukazywana jest w kategoriach lęków lub obaw, które mało mają wspólnego z rzeczową dyskusją na ten temat.
The idea of enthronement of Christ the King is a very complex problem and impossible to unambiguously assess. However, you can look at it as an unusual and even groundbreaking event. The subject of this article is to show the charges against which the work of enthronement of Christ the King in Poland had to face and their critical assessment. Three main accusations against the idea of enthronement were elaborated in the study: the accusation of forming a Catholic state, the accusation of appropriating the category of the nation by supporters of enthronement and the charge of establishing theocratic order in Poland. The above arguments of the opponents of this work and discussions around them led to the fact that the Polish society was dared to take up a new discourse regarding the place of religion in public space. However, there is no solid justification showing the legitimacy of the above allegations in the public debate. Often the arguments of the opponents of the work of the enthronement of Christ the King are presented in terms anxiety or fear, which have little to do with a substantive discussion on this subject.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2019, 29; 59-74
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zamach na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w świetle art. 134 Kodeksu karnego
Assassination attempt on the life of the President of the Republic of Poland pursuant to Article 134 of the Criminal Code
Autorzy:
Kosmaty, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23999674.pdf
Data publikacji:
2023-12-06
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
prezydent
zamach
zbrodnia
przygotowanie
destabilizacja państwa
president
assassination
crime
preparation
destabilisation of the state
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie problematyki szczególnej prawnokarnej ochrony Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W nawiązaniu do przedwojennego ustawodawstwa został poddany analizie art. 134 Kodeksu karnego, kryminalizujący zachowania będące zamachem na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który postrzegany nie jako konkretna osoba, lecz jako podmiot uosabiający majestat Rzeczypospolitej Polskiej jest jednym z głównych gwarantów sprawnego i niezakłóconego funkcjonowania organizmu państwowego. Zamach na osobę sprawującą ten urząd może być początkiem zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej destabilizacji państwa, a zagrożenie jego bezpieczeństwa pojawia się już w momencie przygotowań do popełnienia tego przestępstwa. Autor nie neguje przy tym faktu, że ten przepis wzmacnia także ochronę życia i zdrowia tej osoby, uznaje jednak, że jest to uboczny przedmiot ochrony. W artykule przedstawiono argumenty przemawiające za penalizacją wszelkich zachowań noszących znamiona przygotowania do zbrodni zamachu na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wzorem twórców Kodeksu karnego z 1932 r.
The aim of this article is to present the issue of special criminal law protection of the President of the Republic of Poland. With reference to pre-war legislation, Article 134 of the Criminal Code was analysed, which criminalises behaviour constituting an attempt on the life of the President of the Republic of Poland, who, perceived not as a specific person but as an entity embodying the majesty of the Republic of Poland, is one of the main guarantors of the efficient and undisturbed functioning of the state organism. An assassination attempt on the holder of this office may be the beginning of both internal and external destabilisation of the state, and the threat to its security appears already at the moment of preparation to commit this crime. While the author of the article does not deny that this provision also strengthens the protection of this person’s life and health, he recognises that this is an incidental object of protection. The article presents arguments in favour of the criminalisation of any behaviour bearing the features of preparation for the crime of an attempt on the life of the President of the Republic of Poland, following the example of the authors of the Criminal Code of 1932.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2023, 15, 29; 161-180
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakres i formy współpracy Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki
Scope and Forms of Collaboration of the President of the Office of Electronic Communications and the President of the Energy Regulatory Office
Autorzy:
Małecka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508094.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
Prezes UKE
Prezes URE
President of the Office of Electronic Communications
President of the Energy Regulatory Office
Opis:
Artykuł prezentuje od strony teoretycznoprawnej i praktycznej współpracę Prezesa UKE z Prezesem URE. W pierwszej części zostały zaprezentowane przepisy dotyczące współpracy obu organów oraz możliwe formy współpracy wypracowane przez doktrynę. Treścią drugiej części artykułu jest analiza przykładów współpracy Prezesa UKE z Prezesem URE opartych na następujących dokumentach: Memorandum w sprawie współpracy na rzecz przeciwdziałania zjawisku kradzieży i dewastacji infrastruktury (dalej: Memorandum) oraz Porozumieniu na rzecz likwidacji barier w inwestycjach telekomunikacyjnych i energetycznych (dalej: Porozumienie).
The article presents the collaboration of the President of UKE and the President of URE from a theoretical and a legal perspective. The first part of the paper discusses provisions concerning the collaboration of both bodies and the possible forms of collaboration developed by the doctrine. The second part deals with the analysis of examples of collaboration of the two sectorial regulators, the President of UKE and the President of URE, based on the following documents: Memorandum on the Collaboration for Counteracting the Phenomenon of Theft and Devastation of Infrastructure and the Agreement on the Elimination of Barriers in Telecommunication and Energy Investments.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 4; 47-55
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakres i charakter zmian w systemach ochrony danych osobowych instytucji publicznych w świetle przepisów RODO
Scope and nature of changes in personal data protection systems of public institutions in the light of the provisions of the gdpr (general data protection regulation)
Autorzy:
Mazur, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/890935.pdf
Data publikacji:
2019-01-17
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
rozporządzenie RODO
ochrona danych osobowych
przetwarzanie danych osobowych
Krajowe Ramy Interoperacyjności
prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych
administrator danych osobowych
inspektor danych osobowych
polityka ochrony danych
polityka bezpieczeństwa informacji
metodyka zarządzania ryzykiem
regulation of personal data protection
personal data protection
personal data processing
national interoperability framework
president of the office of personal data protection
personal data controller
data protection policy
information security policy
risk management methodology
Opis:
Unijne rozporządzenie RODO wprowadziło zasady i przepisy dotyczące ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem ich danych osobowych niezależnie od obywatelstwa czy miejsca zamieszkania. Artykuł skupia się na zagadnieniach związanych bezpośrednio z rozporządzeniem o ochronie danych osobowych oraz związanych z dokumentami normującymi ochronę danych osobowych i ich przetwarzanie w instytucjach publicznych w Polsce. Autor przedstawia podstawowe zmiany po wejściu rozporządzenia RODO, wskazuje znaczenie poszczególnych organów i podmiotów odgrywających kluczową rolę w ochronie danych na terytorium Polski. Opisuje dokumenty ustanawiające minimalne standardy dla systemów ochrony danych osobowych, które należy opracować w instytucjach publicznych w celu zagwarantowania bezpieczeństwa. W artykule autor podjął się próby wskazania zakresu i charakteru zmian w systemach danych osobowych w świetle wprowadzonych przepisów RODO.
The EU GDPR Regulation introduced rules and regulations on the protection of individuals with regard to the processing of their personal data regardless of their citizenship or place of residence. The article focuses on issues related directly to the regulation on the protection of personal data and related to documents that regulate the protection of personal data and their processing in public institutions in Poland. The author presents basic estimates about the entry of the GDPR Regulation, indicates the importance of individual Dobies/organisations and entities playing a key role in the protection of personal data on the territory of Poland. It describes the documents that establish minimum standards for personal data protection systems to be developed in public institutions to guarantee security. In this article, the author attempted to indicate the scope and nature of changes in personal data systems in the light of the provisions of the GDPR Regulation.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2018, 31; 169-186
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występek czynnej napaści na Prezydenta RP w Kodeksie karnym z 1997 r.
The offence of active assault on the President of the Republic of Poland in the Criminal Code of 1997
Уголовный проступок активного нападения на Президента Республики Польша в Уголовном кодексе 1997 г.
Злочин активного нападу на Президента Республіки Польща в Кримінальному кодексі 1997 року
Autorzy:
Dąbkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33542483.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
матеріальне кримінальне право
Президент Республіки Польща
кримінально-правовий захист Президента Республіки Польща
активний напад
злочини проти Республіки Польща
материальное уголовное право
Президент Республики Польша
уголовно-правовая охрана Президента Республики Польша
активное нападение
преступления против Республики Польша
substantive criminal law
President of the Republic of Poland
criminal law protection of the President of the Republic of Poland
active assault
offences against the Republic of Poland
prawo karne materialne
Prezydent RP
prawnokarna ochrona Prezydenta RP
czynna napaść
przestępstwa przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie prawnokarnej ochrony Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przed zachowaniami wyczerpującymi znamiona czynnej napaści. Asumpt do podjęcia studiów nad przywołanym problemem stanowiło jego relatywnie niewyczerpujące omówienie w dotychczasowym piśmiennictwie. W tekście zaprezentowano racje, które skłoniły ustawodawcę do objęcia taką ochroną głowę państwa polskiego. Dokonano również względnie kompletnego omówienia struktury przestępstwa penalizowanego w art. 135 § 1 Kodeksu karnego. Na potrzeby rozważań posłużono się metodą dogmatycznoprawną. Na podstawie poczynionych ustaleń stwierdzono, że polski ustawodawca to Prezydentowi przyznaje najszerszy zakres ochrony przed czynną napaścią spośród katalogu wszystkich funkcjonariuszy publicznych. Dalsze istnienie tej regulacji, pomimo nielicznych stanowisk kontestujących, uznać należy za pożądane. Warte podkreślenia jest też to, że chroni ona nie tyle samą osobę sprawującą urząd prezydencki, co stoi na straży godności i majestatu Rzeczypospolitej Polskiej, której najwyższym przedstawicielem jest, zgodnie z Konstytucją RP, Prezydent. Z tychże racji wywodzić należy uzasadnienie dla dalszej penalizacji tego występku w polskim prawie karnym.
Метою цієї статті є представити кримінально-правовий захист Президента Республіки Польща від будь-якої поведінки, яка є активним нападом. Причиною проведення досліджень із зазначеної проблеми стало її відносно невичерпне обговорення в літературі на сьогоднішній день. У тексті подано причини, які спонукали законодавця поширити такий захист на главу польської держави. Відносно широко обговорено склад правопорушення, передбаченого ст. 135 § 1 Кримінального кодексу. Для цілей міркувань використано догматико-правовий метод. На підставі висновків з’ясувалося, що польський законодавець надає президенту найширшу сферу захисту від активного нападу з-поміж усіх посадових осіб. Подальше існування цього регулювання, незважаючи на кілька протилежних позицій, слід вважати бажаним. Варто також підкреслити, що закон захищає не стільки особу, яка займає президентську посаду, скільки охороняє гідність і велич Республіки Польща, найвищим представником якої, згідно з Конституцією Республіки Польща, є Президент. З цих причин слід вивести обґрунтування для подальшого покарання за цей злочин у польському кримінальному праві.
Цель данной статьи – представить уголовно-правовую охрану Президента Республики Польша от поведения, исчерпывающего состав активного нападения. Поводом для проведения исследования указанной проблемы послужило то, что она на сегодняшний день сравнительно недостаточно исчерпывающим образом обсуждена в литературе. В тексте представлены причины, побудившие законодателя распространить такую охрану на главу польского государства. Также было проведено относительно полное обсуждение структуры преступления, криминализированного в статье 135 § 1 Уголовного кодекса. В статье был использован догматический правовой метод. На основании исследований был сделан вывод о том, что польский законодатель предоставляет президенту самый широкий объем охраны от активного нападения из каталога всех публичных должностных лиц. Дальнейшее существование этого положения, несмотря на небольшое количество оспариваемых позиций, следует считать желательным. Стоит также подчеркнуть, что оно защищает не столько само лицо, занимающее президентский пост, сколько достоинство и величие Республики Польша, высшим представителем которой, согласно Конституции Республики Польша, является президент. По этим причинам следует вывести обоснование для дальнейшей криминализации этого проступка в польском уголовном праве.
The purpose of this article is to present the criminal law protection of the President of the Republic of Poland against conduct with features of active assault. The study of this problem was prompted by its relatively non-exhaustive coverage in the existing literature. The text presents the rationale which led the legislator to extend such protection to the Head of the Polish State. The paper also includes a relatively complete overview of the structure of the offence penalised in Article 135 § 1 of the Criminal Code. For the purpose of the considerations, a dogmatic-legal method was used. Based on the findings, it was concluded that out of all public officials, the Polish legislator grants the widest scope of protection against active assault to the President. The continued existence of this regulation, in spite of the few contesting positions, should be regarded as desirable. It is also worth emphasising that it protects not so much the very person holding the presidential office, as upholds the dignity and majesty of the Republic of Poland whose supreme representative is, according to the Constitution, the President. These are arguments should serve to justify further penalisation of this offence in Polish criminal law.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 2; 195-211
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybory w dobie koronawirusa – Republika Czeska
The Elections at the Time of Coronavirus – The Czech Republic
Autorzy:
Jirásková, Věra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833785.pdf
Data publikacji:
2021-08-19
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
elections
Parliament of the Czech Republic
Chamber of Deputies of the Czech Republic
MPs
senators
President of the Czech Republic
pandemic
coronavirus
Sars-19
wybory
Parlament Republiki Czeskiej
Izba Poselska Republiki Czeskiej
posłowie
senatorowie
Prezydent Republiki Czeskiej
pandemia
koronawirus
Opis:
Artykuł poświęcony jest szczególnym warunkom, w jakich odbywały się wybory w Republice Czeskiej w 2020 roku. Na ich przebieg miały wpływ ograniczenia w związku z ogłoszeniem stanu wyjątkowego, zmieniły się również odpowiednie regulacje prawne. W okresie po ogłoszeniu przez Prezydenta Republiki Czeskiej wyborów do Izby Poselskiej, które mają się odbyć w październiku 2021 roku, Sąd Konstytucyjny uchylił kilka przepisów ustawy o wyborach do parlamentu. Dlatego Parlament dąży obecnie do osiągnięcia porozumienia w sprawie nowego prawodawstwa (nowej prawnej regulacji).
The article is dedicated to the special conditions under which elections were held in the Czech Republic in 2020. The process of the elections was affected by restrictions in connection with the declaration of a state of emergency. Therefore, the legal regulations (or legislation) were also changed. At the time when the President of the Czech Republic called the elections to the Chamber of Deputies, which are to take place in October 2021, the Constitutional Court annulled several provisions of the Act on Elections to Parliament. Therefore, Parliament is currently seeking agreement on new legislation (or regulation).
Źródło:
Studia Wyborcze; 2021, 31; 17-34
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybory Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w latach 1998-2020
Election of the First President of the Supreme Court in Poland between 1998 and 2020
Autorzy:
Księżak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498885.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Sąd Najwyższy
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
wybory Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
Supreme Court
First President of the Supreme Court
election of the First President of the Supreme Court
Opis:
Od wejścia w życie Konstytucji RP Zgromadzanie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego pięciokrotnie dokonało wyboru kandydatów, spośród których Prezydent powołał Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego. Sposób głosowania, mimo zmieniającego się otoczenia normatywnego, był przez cały czas podobny i składał się z dwóch etapów. Najpierw miało miejsce tzw. głosowanie indykacyjne, służące wskazaniu kandydatów na kandydatów, później przez oddanie jednego głosu na kandydata, spośród wskazanych w pierwszym głosowaniu, który wyraził zgodę na kandydowanie. W głosowaniach tych nie istniała możliwość głosowania przeciw kandydatowi ani wstrzymania się od głosu (z wyjątkiem patowego głosowania w 2004 r.). W konsekwencji przyjętego sposobu głosowania, kandydaci na każdym Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego uzyskali liczbę głosów, których suma odpowiadała liczbie oddanych głosów ważnych. Powodowało to, że na liście kandydatów najwyżej jeden kandydat legitymował się poparciem ponad połowy głosujących i niemożliwe było, by pozostali kandydaci uzyskali ponad 50% głosów. W wyborach w roku 1998 r. żaden kandydat przedstawiony Prezydentowi nie uzyskał ponad połowy głosów. W wyborach w 1998 r. kandydat części sędziów, który uzyskał najmniej głosów, nie został przedstawiony Prezydentowi. We wszystkich pozostałych wyborach (2004 r., 2010 r., 2014 r., 2020 r.) kandydaci wszystkich głosujących sędziów zostali przedstawieni Prezydentowi – innymi słowy reprezentanci 100% głosujących sędziów byli wśród kandydatów, spośród których Prezydent dokonywał wyboru. W żadnym Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego nie doszło do podjęcia odrębnych uchwał nad poszczególnymi kandydatami. W żadnym Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego nie doszło do podjęcia uchwały końcowej, zatwierdzającej wcześniejszy wybór kandydatów i służącej przedstawieniu Prezydentowi kandydatur zgodnie z art. 183 ust. 3 Konstytucji RP. Przedstawienie Prezydentowi wyłonionych kandydatów następowało poprzez techniczną czynność Przewodniczącego Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego przekazania dokumentów Prezydentowi. Prezydent w latach 1998, 2004, 2010, 2014 powołał na stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego tego z przedstawionych mu kandydatów, który uzyskał największą liczbę głosów. W 2020 r. Prezydent powołał kandydatkę, która uzyskała drugi w kolejności wynik głosowania.
Since the entry into force of the Constitution of the Republic of Poland, the General Assembly of Judges of the Supreme Court has selected five candidates from among themselves whom the President appointed the First President of the Supreme Court. The voting method, despite the changing normative environment, was similar at all times and consisted of two stages. First, there was the so-called an indicative vote to identify the candidates for candidates, then by casting one vote for a candidate from among those indicated in the first vote who consented to be a candidate. In these votes, it was not possible to vote against the candidate or abstain from voting (except for the stalemate in 2004). As a result of the adopted voting method, the candidates at each General Assembly of the Supreme Court of Judges obtained the number of votes equal to the number of valid votes cast. As a result, on the list of candidates, at most one candidate had the support of more than half of the voters, and it was impossible for the other candidates to obtain over 50% of the votes. In the 1998 elections, none of the candidates presented to the President obtained more than half of the votes. In the 1998 elections, the candidate of some of the judges who obtained the least votes was not presented to the President. In all other elections (2004, 2010, 2014, 2020) the candidates of all voting judges were presented to the President – in other words, representatives of 100% of the voting judges were among the candidates from which the President selected the First President of the Supreme Court. No separate resolutions on individual candidates were adopted in any of the General Assembly of Supreme Court Judges. No final resolution was adopted in any General Assembly of Supreme Court Judges approving the earlier selection of candidates and serving to present candidates to the President in accordance with Art. 183 paragraph 3 of the Polish Constitution. Selected candidates were presented to the President by way of a technical act of the Chairman of the General Assembly of the Supreme Court of Justice, that is by handing over the documents to the President of Poland. In the years 1998, 2004, 2010 and 2014, the President appointed the candidate who obtained the highest number of votes to the position of the First President of the Supreme Court. In 2020, the President appointed a candidate who obtained the second-best result of the vote.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 1(5); 103-127
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybory parlamentarne i prezydenckie na Węgrzech - aspekty prawne
Parliamentary and Presidential Elections in Hungary. Legal Aspects
Autorzy:
Gapski, Maciej P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38907400.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
demokracja
system wyborczy
Zgromadzenie Krajowe
Prezydent Republiki Węgierskiej
democracy
electoral system
the House of the Nation
the President of the Hungarian Republic
Opis:
In Hungary, between the 80s and 90s, as in majority of Middle-East European countries, democratic changes of political system took place. They resulted in, inter alia , reforms of electoral system shaped on the German-like pattern. In the presented article the author analyses Hungarian election law, revealing regulations adopted in the Constitution and in the Act on the election relating to general and direct parliamentary elections as well as indirect presidential elections. Discussing the mode of single-house Hungarian parliament electing, it was described in details abiding mixed-member electoral system that combines majority and proportional system elements. Apart from deliberations on electoral law, a short presentation of the Parliament’s role in the system and its competences is also given. In a further part of the analysis, attention was also drawn to the President’s status within the political system. A precise review of all presidential rights and obligations was carried out as well as mode of choosing the president by the Parliament was followed. In the concluding section, the author summarized deliberations on Hungarian electoral law. By criticizing the complexity of that system he proved that despite its complexity it plays its role properly and vastly contributes to the stability of Hungarian democracy.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2007, 3, 1; 231-243
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z organami Unii Europejskiej oraz państw członkowskich w świetle regulacji ustawy z 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw
Co-operation of the President of the Railway Transport Office (UTK) with the authorities of the European Union and of other Member States in the light of the provisions of the Act of 16 November 2016 amending the Railway Transport Act and certain other acts
Autorzy:
Gołąb, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508583.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
transport kolejowy
sektor transportu kolejowego
regulacja transportu kolejowego
prawo Unii Europejskiej
organy regulacyjne
sieć organów regulacyjnych
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego
Komisja Europejska
Agencja Kolejowa Unii Europejskiej
dyrektywa 2012/34/UE
rail transport
rail transport sector
regulation of rail transport
EU law
regulators
Network of regulators
President of the Railway Transport Office
European Commission
European Union Agency for Railways
Directive 2012/34/EU
Opis:
21 listopada 2012 r. Parlament Europejski i Rada przyjęły dyrektywę 2012/34/UE w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego. Chociaż termin transpozycji postanowień dyrektywy minął już 16 czerwca 2015 r., Sejm Rzeczypospolitej Polskiej dopiero 16 listopada 2016 r. uchwalił ustawę o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw stanowiącą jedną z najistotniejszych zmian ustawy o transporcie kolejowym w ostatnich latach, a podyktowaną w założeniu projektodawców właśnie koniecznością implementacji postanowień dyrektywy 2012/34/UE. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie zmian w zakresie współpracy Prezesa UTK z Komisją, Agencją Kolejową UE oraz organami regulacyjnymi pozostałych państw członkowskich UE na gruncie regulacji ustawy z 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw.
On 21 November 2012, the European Parliament and the Council adopted Directive 2012/34/EU establishing a single European railway area (recast). Although the deadline for implementing the provisions of the Directive has expired on 16 June 2015, the lower chamber of the Parliament of the Republic of Poland (Sejm) only adopted the Act amending the Railway Transport Act and some other acts on 16 November 2016. This is by far the most extensive and important change to the Railway Transport Act introduced in recent years. The purpose of this paper is to present changes in the cooperation between the President of the UTK and the Commission, the EU Railway Agency and the regulators of other EU Member States on the basis of the Act of 16 November 2016 amending the Railway Transport Act and certain other acts.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 4; 49-59
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych z niezależnymi organami nadzorczymi kościołów i związków wyznaniowych w Polsce na przykładzie działalności Kościoła Katolickiego
Autorzy:
Ciechanowska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050138.pdf
Data publikacji:
2022-01-20
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
the President of the Personal Data Protection Office
Catholic Church Inspector of Data Protection
personal data protection
independence
cooperation
Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych
Kościelny Inspektor Ochrony Danych
ochrona danych osobowych
niezależność
współpraca
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie współpracy Prezesa Urzędu Ochrony Danych z niezależnym organem  nadzorczym powołanym  przez Kościół katolicki. Biorąc pod uwagę niezależność i autonomię Kościoła katolickiego przewidzianą m.in. w Konstytucji RP oraz Konkordacie między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską z dnia 28 lipca 1993 roku, autor ma na celu wskazanie podstawy, zakresu  oraz zasad współpracy między ww. organami.  Postara się również przedstawić jakie korzyści przyniesie taka współpraca nie tylko organom, ale jaki może mieć wpływ na podniesienie poziomu  ochrony i bezpieczeństwa danych osobowych.
This article aims to present the cooperation between the President of the  Personal Data Protection Office and the independent supervisory authority appointed by the Catholic Church. Taking into account the independence and autonomy of the Catholic Church provided for, among others, in the Constitution of the Republic of Poland and in the Concordat between the Holy See and the Republic of Poland of 28 July 1993, the author aims to indicate the basis, scope and principles of cooperation between the above mentioned authorities.  Taking into account the independence and autonomy of the Catholic Church stipulated inter alia in the Constitution of the Republic of Poland and in the Concordat between the Holy See and the Republic of Poland of 28 July 1993, the author aims to indicate the basis, scope and principles of cooperation between the above mentioned authorities.  The author attempts to present the benefits of cooperation between the abovementioned authorities and the impact it may have on increasing the level of personal data protection and security
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2021, 19, 4; 169-179
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies