Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the living word" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    „Wspólny świat” w Norwidowskiej perspektywie
    “The common world” in Norwid’s perspective
    Autorzy:
    Halkiewicz-Sojak, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233734.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    kryzys wspólnego świata
    źródła wartości
    paidea
    aretologia
    żywe słowo
    crisis of the common world
    sources of values
    aretology
    the living word
    Opis:
    Studia składające się na czwartą książkę autorską Agnieszki Ziołowicz pt. We wspólnym świecie wyrosły z jej wcześniejszych badań nad polską dramaturgią XIX wieku, ale zarazem przekroczyły ich horyzont i problemowy, i metodologiczny. Autorka, po pierwsze, rekonstruuje tutaj Norwidowskie rozumienie kryzysu aksjologicznego prowadzącego do destrukcji podstaw wspólnego świata; odwołuje się do pisarstwa Norwida bez zakładania gatunkowych ograniczeń oraz do szerokiego kontekstu filozoficznego. Po drugie, analizuje poglądy i idee artysty, które wskazuje on jako środki zapobiegające dalszemu rozpadowi społecznej wspólnoty. Ten drugi aspekt wyznacza kompozycję pracy; autorka zajmuje się kolejno: propozycją powrotu do antycznych, chrześcijańskich i renesansowych źródeł etyki (od pitagorejczyków do etyki chrześcijańskiej), Norwidowskim projektem wychowania moralnego opartego na tradycji ćwiczeń duchowych oraz sztuką żywego słowa w Norwidowskiej refleksji i praktyce.
    The studies comprising Agnieszka Ziołowicz’s fourth book entitled We wspólnym świecie [In The Common World] emerged from her earlier research on 19th-century Polish dramaturgy, but at the same time went beyond their horizon – both in terms of problems and methodology. Firstly, in her book the author reconstructs Norwid’s understanding of the axiological crisis leading to the destruction of the foundations of the common world; she refers to Norwid’s writings without assuming any genological constraints, invoking also the broad philosophical context. Secondly, she analyses the artist’s views and ideas, which he points to as means of preventing further disintegration of the social community. This second aspect determines the Christian and Renaissance sources of ethics (from the Pythagoreans to Christian ethics), Norwid’s project of moral education based on the tradition of spiritual exercises, and the art of the living word in Norwid’s reflection and practice.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2023, 41; 253-262
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    « Un pont admirable entre visible et invisible » : approches picturales de la mort et de la vie chez Lorette Nobécourt
    Pictural Approach of Death and Life in Lorette Nobécourt Works
    Autorzy:
    Zoulim, Constance
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483746.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    memento mori
    living life
    the Word
    spiritual experience
    Opis:
    Lorette Nobécourt is a living French writer (she was born in 1968). In her work takes place a quest of the "Word", the holy name she gives to literature. A great feeling of spirituality comes out from her texts. From 1999 to 2012 she wrote three texts about three different pictural works : La Raie by Chardin (french painter), L’Ordre du monde by Sujata Bajaj (indian artist) and L’Usage des jours by Guillaume Bardet (french designer). Trough her texts appears her literary and spiritual evolution. Literature proved to be a spiritual ritual, like a memento mori, but also an real prayer, an hymn in praise of the « living life ».
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2015, 5; 191-200
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego? Konieczność pogłębionej interpretacji nr 11 Dei verbum
    Should Everything that the Inspired Authors Affirm be Regarded as Affirmed by the Holy Spirit? The Need for a Deeper Interpretation of Dei verbum 11
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433642.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-26
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    reinterpretacja Dei verbum
    mowa Ducha Świętego
    Logos Wcielony
    słowo Boże
    natchnienie
    objawienie Boże
    prawda biblijna
    analogia inkarnacyjna
    uniżenie słowa Bożego
    wywyższenie słowa Bożego
    historia objawienia
    hermeneutyka biblijna
    egzegeza kanoniczna
    żywa Tradycja Kościoła
    reinterpretation of Dei verbum
    the Holy Spirit’s speech
    the Word of God
    the Logos incarnate
    inspiration
    divine revelation
    biblical truth
    incarnational analogy
    humiliation of the word of God
    exaltation of the word of God
    history of revelation
    biblical hermeneutics
    canonical exegesis
    living Tradition of the Church
    Opis:
    W numerze jedenastym Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei verbum znalazło się sformułowanie: „wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego”. W artykule ukazane zostały racje konieczności podjęcia pogłębionej interpretacji tego fragmentu. Spośród licznych przesłanek uzasadniających reinterpretację zostały wybrane te, które wynikają z odczytania cytowanego ustępu w kontekście całego numeru jedenastego i całego dokumentu soborowego. W pierwszej części artykułu wskazano najpierw na potrzebę uwzględnienia różnych możliwości rozumienia frazy, że Duch Święty „wszystko i tylko to, co sam chciał” przekazał przez ludzkich autorów. Następnie zaprezentowano różnicę między mową Boga w pojedynczym fragmencie oraz w całym kanonie. Znaczące wnioski wynikają również ze związku natchnienia z prawdą biblijną. W drugiej części tekstu za ojcami soboru odwołano się do analogii inkarnacyjnej, by na tej podstawie uzasadnić potrzebę przejścia od uniżonej formy słowa Bożego do jego wywyższenia, a także wzięto pod uwagę różnicę między Słowem Wcielonym i wypowiadanymi przez Niego słowami a pozostałymi słowami biblijnymi. Podane w DV 12 zasady interpretacji Biblii rzucają dodatkowe światło na poszukiwanie tego, co spodobało się Duchowi Świętemu wypowiedzieć przez hagiografów. W ostatniej partii materiału wyeksponowano fakt, że objawienie Boże dociera do Ludu Bożego w historii, co stanowi jeszcze jeden powód dla reinterpretacji DV 11.
    Paragraph eleven of Dei verbum, the Dogmatic Constitution on Divine Revelation, contains a formulation: “everything asserted by the inspired authors or sacred writers must be held to be asserted by the Holy Spirit.” The article presents the reasons for the necessity of undertaking a deeper interpretation of this passage. From among the numerous reasons justifying the reinterpretation, those that result from reading the quoted passage in the context of the whole of paragraph eleven and the whole of the conciliar document have been selected. The first part of the article points out the need to consider the different ways of understanding the phrase that the Holy Spirit “consigned to writing everything and only those things which He wanted” through human authors. The difference between the speech of God in a single passage and in the whole canon is then presented. Significant conclusions are also drawn from the relationship between inspiration and biblical truth. In the second part of the text, the Council fathers follow the incarnational analogy to justify on this basis the need to move from the humble form of the word of God to its exaltation, and the difference between the incarnate Word and the words he speaks, and the rest of the biblical words is taken into account. The principles of biblical interpretation given in DV 12 shed additional light on the search for what it pleased the Holy Spirit to utter through the hagiographers. The last part of the material highlights the fact that God’s revelation reaches God's people in history, which is one more reason for the reinterpretation of DV 11.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 83-118
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Digital Environment as a Space of the Evangelization Activity: New Dimension of the Obligations Arising from the Prescripts of can. 822 CIC
    Środowisko cyfrowe jako przestrzeń działalności ewangelizacyjnej. Nowy wymiar obowiązków wynikających z przepisów kan. 822 KPK
    Autorzy:
    Pastwa, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433409.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    “znaki czasu”
    komunikacja i społeczność w “erze cyfrowej”
    prawne elementy przepowiadania Słowa
    zadania pasterzy-prawodawców kościelnych
    porządkowanie i interpretacja „nowej przestrzeni życiowej”
    optymalizacja misji ewangelizacyjnej Kościoła
    “signs of the times,”
    communication and community in the “digital age”
    ” legal elements of the ministry of the Word
    tasks of church pastors-legislators
    introducting order to and interpretation of the “new living space”
    optimizing the Church’s evangelizing mission
    Opis:
    Contemporary papal enunciations are characterized by the assertive―active and optimistic, yet risk-conscious and non-critical―ecclesial approach to the opportunities/challenges of the “digital age.” If we follow these indications, imbued with the concern for the effectiveness of the evangelizing mission in the new socio-(technological-)cultural realities/contexts, and at the same time bear in mind the rule that the Church’s legal practice must take into account the current conditions of human existence—it becomes clear that this authoritatively outlined horizon of the “signs of the times” poses a challenge to theological sciences, including the canonical doctrine. As far as the latter is concerned, leaving aside the often urgent need for legislative changes/adjustments (given the peculiarities of the various regions of the world—above all at the level of particular law), the role of experts in presenting a renewed, adequate hic et nunc interpretation of certain nodal canons of the Code of Canon Law remains invaluable. We may argue that such include the prescripts of can. 822. Hence, this article attempts a two-stage delimitation of the problem meritum—according to the research steps announced in the title: (1) The digital environment as an indispensable space of the evangelization activity; (2) The new dimension of the obligations of the Church’s Pastors imposed by the prescripts of can. 822 §§ 1–3.
    Współczesne enuncjacje papieskie cechuje asertywne – aktywne i tchnące optymizmem, choć świadome zagrożeń i niebezkrytyczne – eklezjalne podejście do szans/wyzwań „ery cyfrowej”. Jeśli podążyć tropem owych wskazań, nabrzmiałych troską o skuteczność misji ewangelizacyjnej w nowych realiach/kontekstach społeczno-(technologiczno-)kulturowych, i jednocześnie mieć na względzie regułę, że w praktyce prawnej Kościoła należy uwzględniać aktualne uwarunkowania ludzkiej egzystencji – to staje się jasne, że ów autorytatywnie nakreślony horyzont „znaków czasu” stawia wyzwanie naukom teologicznym, w tym kanonistyce. Co się zaś tyczy tej ostatniej – abstrahując od pilnej niejednokrotnie potrzeby dokonania zmian/dostosowań legislacyjnych (zważywszy na specyfikę różnych regionów świata – przede wszystkim na poziomie prawa partykularnego), nieoceniona pozostaje służebna rola ekspertów prezentowania odnowionej, adekwatnej hic et nunc interpretacji niektórych węzłowych kanonów Kodeksu Prawa Kanonicznego. Można postawić tezę, że do takich należą przepisy can. 822. Stąd też podjęcie w niniejszym artykule próby dwuetapowego zakreślenia problemowego meritum – wedle zaanonsowanych w tytule kroków badawczych: (1) Środowisko cyfrowe jako nieodzowna przestrzeń działalności ewangelizacyjnej; (2) Nowy wymiar obowiązków pasterzy Kościoła nałożonych przez przepisy can. 822 §§ 1-3.
    Źródło:
    Philosophy and Canon Law; 2023, 9, 1; 1-25
    2450-4955
    2451-2141
    Pojawia się w:
    Philosophy and Canon Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies