Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the limitation period" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Przerwanie biegu przedawnienia roszczeń przez wszczęcie mediacji
    Interruption of the running of the limitation period of claims by initiating mediation
    Autorzy:
    Kuźmicka-Sulikowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693293.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    limitation period
    interruption of the limitation period
    mediation
    initiation of mediation
    przerwania biegu przedawnienia
    mediacja
    wszczęcie mediacji
    Opis:
    The article addresses the issue of interrupting the running of the limitation period through the initiation of mediation. First, this issue is analysed in the context of other circumstances provided for in the Civil Code, which may interrupt the running of the limitation period but frequently provoke controversy. These examples are used to demonstrate that interpretative difficulties arise in respect of the initiation of mediation proceedings as well, as an event interrupting the running of the limitation period. Such difficulties are primarily due to the fact that while Article 1836 § 1 of the Code of Civil Procedure (CCP) states that mediation proceedings are initiated from the moment one of the parties serves the mediator with a petition to conduct mediation proceedings, there is no regulation addressing the matter of formal defects in the petition; legal scholars take diametrically opposing positions in respect of whether it is possible to remedy these defects and initiate the mediation process, and whether the running of the limitation period can thereby be interrupted. In addition, Article 1836 § 2 CCP is another source of uncertainty as it provides for a range of circumstances in which the proper serving of the petition does not lead to the initiation of mediation proceedings. The article subjects these regulations to thorough analysis, with particular attention paid to the impact of these situations on interruption of the limitation period on claims (including assessment of the justifiability of such legal solutions and with reference to the views of scholars, as well as de lege ferenda remarks). Mention is also made of issues associated with the limitation period in cases where the court directs the parties to engage in mediation.
    Artykuł dotyczy kwestii przerwania biegu przedawnienia roszczeń przez wszczęcie mediacji. W artykule poddano analizie ten przypadek, przedstawiając go najpierw w kontekście pozostałych przewidzianych w Kodeksie cywilnym przyczyn przerwania biegu przedawnienia, które budzą liczne kontrowersje, i na tym tle pokazano, że wątpliwości interpretacyjne powstają także w odniesieniu do tej przyczyny przerwania biegu przedawnienia, zwłaszcza jeśli chodzi o mediację inicjowaną przez stronę. Wynikają one przede wszystkim z tego, że choć zgodnie z art. 1836 § 1 k.p.c. wszczęcie mediacji następuje z chwilą doręczenia przez stronę mediatorowi wniosku o przeprowadzenie mediacji (z dołączonym dowodem doręczenia jego odpisu drugiej stronie), to jednak nie uregulowano prawnie sytuacji, gdy wniosek taki zawierał będzie braki formalne (a poglądy doktryny co do tego, czy możliwe jest ich uzupełnienie i wszczęcie wówczas mediacji, a co za tym idzie – przerwanie biegu przedawnienia, są diametralnie zróżnicowane). Ponadto źródłem wspomnianych wątpliwości jest też art. 1836 § 2 k.p.c., w którym ustawodawca przewidział cały szereg przypadków, w jakich pomimo prawidłowego doręczenia wspomnianego wyżej wniosku nie będzie dochodzić do wszczęcia mediacji. W artykule poddano je dokładnej analizie, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu takich sytuacji na przerwanie biegu przedawnienia roszczeń (w tym oceniając zasadność tych rozwiązań prawnych oraz odnosząc się do poglądów doktryny i zgłaszając uwagi de lege ferenda). Podniesiono także kwestie wiążące się z przedawnieniem w przypadku, w którym to sąd kieruje strony do mediacji.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 125-136
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Politics of Limitation of Claims in Poland: Post-Communist Ideology, Neoliberalism and the Plight of Uninformed Debtors
    Autorzy:
    Kuźmicka-Sulikowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/685830.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    claims
    limitation period
    taking the expiry of the limitation period into account
    polish civil law
    political and legal changes
    Opis:
    The text will present arguments raised by the supporters of two different positions regarding the manner of taking into account the expiry of the limitation period, namely those that are supposed to speak in favor of taking this circumstance by the courts ex officio, and those which prevail to take it into account only in the event of raising the plea of limitation by the one against whom the claim is due. Against this background, a polemical analysis will be made with these arguments, including inquiries about interests of which entities or social groups are implemented and protected for each of these solutions. It will be shown that some of the arguments put forward actually emphasize that the institution of limitation is to serve not so much as a party involved in a given claim (creditors or debtors), but rather institutions of the judiciary. It will also be shown that the solution currently in force in Polish civil law, within which the taking into account of the fact that a given claim is time-barred is possible only if the one against whom the claim is entitled raises the relevant claim of limitation, in fact prefers only the more affluent and better educated social strata, deepening the social exclusion of those who, due to, for example, worse property status, do not have the necessary knowledge, nor can afford to take advantage of legal aid. The latter, in effect, often do not plead the expiration of limitation period, because they do not know that they are entitled to it (in general, or are unable to assess when the claim became due, at which point the limitation period began or has ended). Polish civil law is a good example here for considering, firstly, that in the 20th century the regulations concerning the limitation of claims were changed several times, and each time a discussion on how to consider the expiry of the limitation period came to life (which provides rich argumentation with which one can confront) and also because historical and political entanglements play a significant role here. Namely, the text will show that the main resistance against taking into account the expiration of limitation period ex officio (which is a solution that protects the poorer people who can not afford legal assistance) is due to the fact that this solution, which was in force in the original version of the current Polish Civil Code, was modeled on the solutions of Soviet law. This means that after the political change in Poland in 1989, it was automatically attempted to eliminate it, and replace it with a solution used in European countries, where only if the one against whom the claim is entitled raises the relevant claim of limitation, even without any reflection on the substantive legitimacy of such a change and without analyzing the practical social effects of a solution, within which the expiry of the limitation period only is taking into account on when relevant plea is raised, not ex officio. Immersion of considerations in the realities of Polish law will also allow to show interests that have recently clashed on the occasion of the regulation of electronic writ-of-payment proceedings. In this example, it will be shown that despite the legislator making certain facade measures to protect the interests of people with less legal awareness and poorer, who can not afford to get help from a lawyer, in fact, many gates have been left, which question the reality of striving for such protection, because they allow to sue for the claim after the expiration of the limitation period in this proceeding. In this context, the latest change in Polish civil law in this area was also discussed, that is, the Act of April 13, 2018. On the basis of this Act, there has been a return to taking into account the expiration of the limitation period ex officio, but only if the entrepreneur sue the consumer. In the remaining scope, a solution was left within which the expiry of the limitation period is taking into account only when relevant plea is raised.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2019, 89; 131-160
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Remarks on the Question of Cessation of the Running of Limitation Period for Amenability to a Penalty (Selected Issues)
    Uwagi w kwestii przerwy biegu terminu przedawnienia karalności przestępstw (kwestie wybrane)
    Autorzy:
    Nowikowski, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348194.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    extension of the limitation period for the offence
    limitation period
    Penal Code
    criminal proceedings
    wydłużenie przedawnienia karalności przestępstwa
    termin przedawnienia
    Kodeks karny
    postępowanie karne
    Opis:
    The author discusses the regulations concerning cessation of the running of limitation period for amenability to a penalty contained in the Act of 13 June 2019 amending the Penal Code and certain other acts, in the draft Act amending the Penal Code and certain other acts of 16 September 2021, and in the Act of 7 July 2022 amending the act – Penal Code and certain other acts. The Constitutional Tribunal in its judgment of 14 July 2020 (Kp 1/19) decided that the Act of 13 June 2019 amending the Penal Code and certain other acts was incompatible in its entirety with Article 7 in conjunction with Article 112 and Article 119 (1) of the Polish Constitution. According to the Constitutional Tribunal, the reason for the defectiveness of this law was the Sejm’s failure to observe the correct procedure for the adoption of this law as provided for in the Constitution. Under the proposed regulation, in the case of a reasonable suspicion of another offence found in the course of criminal proceedings, the criminality of this newly disclosed offence was supposed to be extended as set out in Article 102 § 1 of the Penal Code. A circumstance to cause an extension (or cessation) of the limitation period for a newly disclosed offence would be reasonable suspicion that the offence was committed. In that case, the amenability to a penalty for that offence would be temporally extended from the date on which the first evidence-taking activity was proceeded to determine whether that offence had been committed. The author criticized this proposal and put forward arguments challenging the validity of this amendment to the Penal Code. The discussion leads to the conclusion that the proposed amendment to Article 102 of the Penal Code does not guarantee that the time in which the circumstances justifying the extension of the limitation period for the offence would occur is precisely determined. The limitation period should be set in such a way as to allow precise determination of the lapse of that period. It determines the cessation of amenability to a penalty and thus the admissibility or inadmissibility of criminal proceedings. Moreover, the amendment does not guarantee that a reasonable suspicion of committing the crime arises. This, therefore, justifies the finding that legislation does not fulfil the guarantee (protection) function relating to statutes of limitation as a precondition of a criminal trial. For these reasons, the solution offered in proposed Article 102 § 2 of the Penal Code should be considered highly debatable.
    Przedmiotem rozważań są regulacje dotyczące przerwy biegu terminu przedawnienia karalności przestępstw zawarte w ustawie z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, w projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw z dnia 16 września 2021 r. i w ustawie z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 14 lipca 2020 r. (Kp 1/19) orzekł, że ustawa z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw niezgodna jest w całości z art. 7 w zw. z art. 112 i art. 119 ust. 1 Konstytucji RP. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego przyczyną wadliwości owej ustawy było niezachowanie przez Sejm przewidzianego w Konstytucji trybu uchwalenia tej ustawy. Zgodnie z proponowaną regulacją jeżeli w toku wszczętego postępowania karnego powzięto uzasadnione podejrzenie popełnienia innego przestępstwa, to karalność tego nowo ujawnionego przestępstwa miała ulegać przedłużeniu w sposób określony w art. 102 § 1 Kodeksu karnego. Okolicznością, która powodowałaby wydłużenie (przerwę) przedawnienia karalności nowo ujawnionego przestępstwa, miałoby być uzasadnione podejrzenie popełnienia tego przestępstwa. W tym wypadku karalność tego przestępstwa ulegałaby przedłużeniu z dniem, w którym podjęto pierwszą czynność dowodową zmierzającą do ustalenia, czy przestępstwo to zostało popełnione. Autor krytycznie ocenił tę propozycję i wskazał argumenty kwestionujące zasadność tej nowelizacji Kodeksu karnego. Przeprowadzone rozważania pozwoliły na sformułowanie wniosku, że proponowana nowelizacja art. 102 Kodeksu karnego nie daje gwarancji dokładnego ustalenia czasu, w którym miałaby wystąpić okoliczność uzasadniająca wydłużenie przedawnienia karalności przestępstwa. Termin przedawnienia powinien być wyznaczony w taki sposób, który pozwala na precyzyjne ustalenie upływu tego terminu, decyduje on bowiem o ustaniu karalności przestępstwa, a tym samym dotyczy dopuszczalności albo niedopuszczalności procesu karnego. Ponadto nowelizacja ta nie daje gwarancji stwierdzenia zaistnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa. Uzasadnia to zatem stwierdzenie, że regulacja ta nie spełnia funkcji gwarancyjnej (ochronnej) związanej z przedawnieniem jako przesłanką procesu karnego. Z tych względów rozwiązanie zawarte w projektowanym art. 102 § 2 Kodeksu karnego należy uznać za wysoce dyskusyjne.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 3; 203-232
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 lipca 2019 r., sygn. I SA/Wr 365/19
    Gloss to the judgment of the Regional Administrative Court in Wrocław of 22th July 2019 (I SA/Wr 365/19)
    Autorzy:
    Porada, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2123658.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    bieg terminu przedawnienia
    postępowanie karne skarbowe
    nadużycie prawa
    zawieszenie biegu terminu przedawnienia
    period of limitation
    fiscal penal proceeding
    abuse of rights
    suspend the limitation period
    Opis:
    Glosa omawia wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, w którym po raz pierwszy wyraźnie sprzeciwiono się praktyce instrumentalnego wszczynania postępowań karnych skarbowych w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych. Sąd doszedł do wniosku, co jest istotnym novum, że zasadność wszczęcia postępowania karnego skarbowego nie może pozostawać poza kontrolą sądową. W wyroku rozwinięto również zagadnienie nadużycia prawa przez organy podatkowe, które to nadużycie stało się podstawą do uchylenia zaskarżonej decyzji, oraz zaproponowano uniwersalny test nadużycia prawa przez organy podatkowe. W związku z tym autor wyraził nadzieję, że wyrok ten będzie przełomowy, a sądy administracyjne coraz częściej zaczną kwestionować praktyki organów mające znamiona nadużycia prawa.
    Gloss elaborates the judgement of Regional Administrative Court in Wrocław, in which for the first time Court explicitly opposed against the practice of instrumentally initiating fiscal penal proceedings in order to suspend the period of limitation of a tax liability. What is new in the Polish jurisdiction, the Court concluded that validity of initiating fiscal penal proceedings should remain under court’s jurisdiction. In abovementioned judgement issue of abuse of rights by the tax authority was developed, which was legal basis to annulment of the decision. A new versatile test of abuse of rights was proposed by the Court. In connection with the above, the author expressed hope that this judgement will be crucial and polish administrative courts will increasingly begin to question doubtful practices committed by the tax authorities.
    Źródło:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2019, 3; 53-65
    1509-877X
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Initiation of Proceedings in a Case of Tax Offense as a Premise for Suspending the Limitation Period for a Tax Liability in Polish Law
    Autorzy:
    Gwóźdź, Tomasz
    Kołodziej, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2159862.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Centrum Prawa Samorządowego i Prawa Finansów Lokalnych
    Tematy:
    tax liability
    the statute of limitations
    suspension of the limitation period for tax liabilities
    penal fiscal proceedings
    instrumental use of the law
    Opis:
    The subject of the article is to discuss the premise for the suspension of the limitation period for a tax liability, concerning the initiation of proceedings in the case of a tax offense, about which the taxpayer has been notified, if the suspicion of committing a crime or offense is related to failure to fulfill this tax liability. The authors analyzed the latest jurisprudence of administrative courts, judgments of the Constitutional Tribunal, and scientific literature devoted to the indicated topic. Attention was drawn to practical problems with applying the provisions of the Tax Ordinance, including those related to providing taxpayers with constitutional guarantees, such as respecting the principle of trust in the state and the law. Doubts related to the instrumental use of the law when instituting penal fiscal proceedings by tax authorities, aimed solely at suspending the limitation period, as well as the issue of implementing the institution of fiscal penal law into tax regulations, were discussed. The article ends with conclusions and an attempt to evaluate the current legal regulations in the light of the resolution of the Supreme Administrative Court of May 24, 2021, file ref. act I FPS 1/21.
    Źródło:
    Financial Law Review; 2022, 25, 1; 51-67
    2299-6834
    Pojawia się w:
    Financial Law Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Normatywne określenie sposobu uwzględniania upływu terminu przedawnienia roszczeń jako wybór motywowany względami polityki społecznej
    Normative Indication the Method of Taking into Account the Expiration of the Period of Limitation of Claims as a Choice motivated by Social Policy Considerations
    Autorzy:
    Kuźmicka-Sulikowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/531741.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    przedawnienie roszczeń
    polityka społeczna
    sposób uwzględniania upływu terminu przedawnienia
    ochrona konsumenta
    limitation of claims
    social policy
    manner of taking into account the expiration of the limitation period
    consumer protection
    Opis:
    Artykuł ukazuje istotny aspekt cywilnoprawnej instytucji przedawnienia roszczeń dotyczący tego, czy i jeśli tak, to w jaki sposób upływ terminu przedawnienia dochodzonego przed sądem roszczenia jest brany przez ten sąd pod uwagę, przy czym problematyka ta została ujęta w taki sposób, by ukazać zależność pomiędzy motywacją, jaką kieruje się ustawodawca – względami polityki społecznej a dokonanym przez niego wyborem metody uwzględniania upływu terminu przedawnienia. Rozważania rozpoczynają się od zakreślenia obszaru poruszanej tematyki, po czym następuje pokazanie prezentowanych w literaturze prawniczej argumentów mających przemawiać na rzecz każdego z dwóch konkurencyjnych sposobów uwzględniania upływu terminu przedawnienia, to jest z urzędu lub na zarzut tego, przeciwko komu roszczenie przysługuje. Czynione jest to przy wykazaniu powiązań pomiędzy poglądami w tym zakresie a przychylaniem się do koncepcji socjalistycznych albo liberalnych. Na tym tle pokazane zostały przemiany rozwiązań w omawianym zakresie związane z niepożądanymi zjawiskami społecznymi, jakie pojawiły się w praktyce stosowania elektronicznego postępowania egzekucyjnego przewidzianego polskim kodeksem postępowania cywilnego, a także pokazana została konstrukcja silnie motywowana względami społecznymi (przedstawionymi w tekście) wprowadzona ustawą z 13 kwietnia 2018 r. nowelizującą kodeks cywilny, przynosząca istotne przeobrażenia w kwestii sposobu uwzględniania upływu terminu przedawnienia roszczeń, skutkująca powstaniem swoistego dualizmu w tym zakresie w polskim prawie cywilnym. Pokazano przy tym między innymi elastyczność wprowadzonej regulacji (np. zastrzeżenie jako zasady uwzględniania przez sąd z urzędu przedawnienia roszczenia dochodzonego od konsumenta, ale z zastrzeżeniem możliwości odstępstw od tego), a także skonfrontowano założenia wskazane w uzasadnieniu tej ostatniej powołanej ustawy z możliwością ich osiągnięcia dzięki kształtowi wprowadzonych nią przepisów.
    The article presents an important aspect of the civil law limitation period of claims, namely whether – and if so, how – the expiration of the limitation period for a claim brought before a court is taken into consideration by the court. This issue is presented in such a way as to show the relationship between the motivation which the legislator is guided by – social policy considerations – and its choice of the method of taking into account the expiration of the limitation period. The reflections start with a presentation of the subject matter, followed by an indication of the arguments presented in legal literature in support of each of the two competing ways of taking into account the expiration of the limitation period, that is, ex officio or only when the person against whom the claim is due raises an objection. This is done while demonstrating the connections between views in this area and the acceptance of socialist or liberal concepts. Against this background, there are shown changes in solutions in the discussed area related to unwanted social phenomena that appeared in the practice of the use of electronic enforcement procedure provided for by the Polish Code of Civil Procedure. The author also describes the construction, which is strongly motivated by social considerations (presented in the text), introduced by the Act of 13 April 2018 amending the Civil Code, which brings significant changes in the manner of taking into account the expiration of the period of limitation of claims, with the resulting particular dualism in this area of Polish civil law. Among other things, the text discusses the flexibility of the introduced regulation (e.g. stipulating as a rule for the court to take into account the expiration of limitation of claim claimed from the consumers, but with a possibility of departing from the rule). Furthermore, the assumptions indicated in the justification for the aforementioned Act are confronted with the possibility of achieving the desired state thanks to the wording of the provisions introduced by said Act.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2018, 3(18); 10-23
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    AKTUALNA LINIA ORZECZNICZA W ZAKRESIE ODPOWIEDZIALNOŚCI ODSZKODOWAWCZEJ KOŚCIELNYCH OSÓB PRAWNYCH ZA PRZESTĘPSTWA PEDOFILII OSÓB DUCHOWNYCH I KONSEKROWANYCH
    Current Jurisprudence in Poland Regarding the Liability of the Institutions of the Roman Catholic Church for Crimes of Paedophilia Committed by its Clergy and Consecrated Persons
    Autorzy:
    Michowicz, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096727.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przestępstwo pedoflii; art. 430 k.c.; judykatura; obowiązek zadośćuczynienia; przedawnienie roszczeń.
    the crime of paedophilia; Art. 430 of the Polish Civil Code; judicature; the duty to compensate the victim; the limitation period for claims.
    Opis:
    Przedmiotem niniejszej pracy jest analiza dyspozycji wybranych sentencji polskiego orzecznictwa w sprawach wnoszonych przez ofiary pedofilii przeciwko kościelnym osobom prawnym, z którymi krzywdziciele nieletnich związani są w formalny sposób. Zgodnie z koncepcyjnymi założeniami pracy eksploracja wyroków została dokonana w oparciu o kryteria, które z punktu widzenia teoretycznoprawnego uprawniają do sformułowania ogólnych zasad, jakimi kierują się sądy w rozpoznaniu tego rodzaju spraw. Jednocześnie analiza orzecznictwa zaowocowała szeregiem praktycznych sądów i sugestii, użytecznych w pragmatycznym oglądzie sporów przeciwko polskim instytucjom wyznaniowym o uregulowanej sytuacji prawnej.
    The aim of this paper is to examine the operative parts of selected judgements issued by Polish courts in cases brought by victims of paedophilia against the institutions of the Roman Catholic Church with which the offenders were officially associated. In line with the conceptual assumptions of this paper, the analysis of these judgements was made on the basis of criteria which from the theoretical point of view allow for the formulation of the general principles guiding courts in such cases. At the same time, this study of Polish jurisprudence has brought several practical suggestions which may be useful in handling cases against Polish religious institutions with a confirmed legal status.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 4; 189-212
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Claims for Compensation Attributed to Former Owners of the So-Called Warsaw Land
    Autorzy:
    Polus, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619223.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    annulment of the decision
    the limitation period
    interrupting
    administrative proceedings
    perpetual usufruct
    a claim for damages
    stwierdzenie nieważności decyzji
    przedawnienie
    przerwanie biegu terminu przedawnienia
    postępowanie administracyjne
    prawo użytkowania wieczystego
    roszczenie o odszkodowanie
    Opis:
    This paper refers mainly to the issue of the so-called Warsaw land, which on 21 November 1945 were passed to the Treasury, by the decree of 26 October 1945 on Ownership and Usufruct of Land in the Area of the Capital City of Warsaw. Amendments to the Civil Code and the Administrative Procedure Code have made significant changes in the pursuit of claims for damages. The paper also presents the manner of claiming for damages according to the legal regulations that were binding before 1 September 2004, as well as at the time after the amendments to the Civil Code and the Administrative Procedure Code. The regards were also enriched by the current case law.
    Główny przedmiot rozważań dotyczy gruntów warszawskich, które na mocy dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze miasta stołecznego Warszawy przeszły z dniem 21 listopada 1945 r. na własność gminy Warszawy. Nowelizacje przepisów Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania administracyjnego wprowadziły istotne zmiany w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych. W opracowaniu przedstawiono sposób dochodzenia roszczeń zarówno według stanu prawnego sprzed 1 września 2004 r., jak i po wejściu w życie nowelizacji Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania administracyjnego. Ustalenia w tym zakresie zostały wzbogacone o aktualne orzecznictwo.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 4
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komentarz na kanwie Uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego I FPS 1/21 – sądowa kontrola instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego a prawo do sądu
    Commentary on the basis of the instrumental initiation of fiscal penal proceedings and the right to court of the resolution of the supreme administrative court i fps 1/21 – judicial control
    Autorzy:
    Szymacha, Adam
    Rogalski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878733.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Resolution I FPS 1/21
    instrumental initiation of criminal fiscal proceedings
    tax liabilities
    right to fair trial
    right to property
    legal certainity principle
    suspension of the limitation period for tax liability
    Opis:
    The purpose of the article/hypothesis: The presented article focuses on a new resolution of the Supreme Administrative Court I FPS 1/21. In this resolution an assessment of instrumental initiation of criminal fiscal proceedings in order to suspend the running of the limitation period of a tax liability has been undertaken. The Supreme Administrative Court assessed that administrative courts have the right to examine the legitimacy of initiation of such proceedings. This position is important insofar as it also touches upon the issue of the right to a fair trial, as well as the right to property and legal certainty. The main aim of this article is to check the impact of this resolution on described fundamental rights. Methodology: This article will use the comparative law method. Especially the case law of different courts will be shown. The dogmatic-legal method will also be used as an auxiliary. Results of the research: This resolution is crucial for the fundamental right for fail trial. It has also impact on the right to property and principle of legal certainity. It may also be some element that strengthens the rule of law.
    Źródło:
    Finanse i Prawo Finansowe; 2021, 3, 31; 151-162
    2391-6478
    2353-5601
    Pojawia się w:
    Finanse i Prawo Finansowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktualne problemy postępowania pojednawczego
    Autorzy:
    Mikołaj, Ciesliński, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902888.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    summoned to compromise
    conciliatory court proceeding
    court settlement
    mutual concessions
    interruption the limitation period
    abuse of law
    postępowanie pojednawcze
    zawezwanie do próby ugodowej
    ugoda sądowa
    wzajemne ustępstwa
    przerwanie biegu przedawnienia
    nadużycie prawa
    Opis:
    The text refers to the evolution and problems with interpretation of provisions of conciliatory court proceeding in Polish law. Conciliatory court proceeding is regulated by articles 184–186 KPC (The Civil Proceedings Code). Author considers the role of that institution and indicates that although there was not many amendments in above provision of law there was some important court decision relating to this proceeding. Also views of doctrine is still developing. Contemporary conciliatory court proceeding can be used to the all cases that could be terminated by agreement also these that are non-litigious proceedings. It should be noticed that in practice the main role of the conciliatory court proceedings is to interrupt the limitation period. However part of the subjects in civil procedure use the institution contrary to law. They are not interested in agreement but they want only to interrupt the limitation period multiple time to keep their claim. Such way of using conciliatory court proceeding should be treated as abuse of law. Author also shows how important is right classification of conciliatory court proceeding. It can even influence the proper learning process at University. Finally there are presented proposed amendments in law prepared in Government’s Draft of 27th November 2017 relating to the conciliatory court proceeding. Author assumes that conclusion of agreement in conciliatory court proceeding is proper way to finish dispute between the parties. It gives possibility to reduce costs, time and even make people to forget and reconcile animosity.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2018, 75; 19-29
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zawezwanie do próby ugodowej. Brak skutku przedawnienia terminu przedawnienia
    Autorzy:
    Jerzy, Akińcza,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902665.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    limitation
    interrupting the period
    conciliatory hearing
    call for mediation
    the fallacy of judicial practice
    Opis:
    An important problem of practical application of the law is invalid perpetuated judicial practice. It connects call for mediation with art. 184 of the Civil Code, with the effects of limitations of art. 123 § 1 of the Civil Code. Summoning to a conciliation hearing isn’t directly aimed at the fulfillment of the provision, therefore cannot be identified with legal transactions, to be determined content of 123 § 1 of the Civil Code. Practice currently carried out in the case law leads to a prolonged state of legal uncertainty, actual creditor victimization and denying institutions of antiquity.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2017, 70; 39-48
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2015 r.
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393664.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    judicial immunity
    prosecutorial immunity
    stoppage of the flow of the period
    of limitation of prosecution
    procedural premises
    immunitet sędziowski
    immunitet prokuratorski
    spoczywanie biegu
    terminu przedawnienia karalności
    przesłanki procesowe
    Opis:
    W glosie autor przytacza trzy koncepcje teoretyczne odnoszące się do wpływu immunitetu sędziowskiego i prokuratorskiego na spoczywanie biegu terminu przedawnienia karalności. Opowiada się za tezą, iż immunitet formalny stwarza przeszkodę prawną, w rozumieniu art. 104 § 1 k.k., w dalszym toczeniu się postępowania, a ściśle w przejściu postępowania w fazę in personam, już wtedy, gdy oskarżyciel występuje o wydanie zezwolenia na ściganie osoby objętej tym immunitetem.
    The author of the gloss discusses three theoretical concepts regarding the influence of judicial and prosecutorial immunity on the stoppage of the flow of the period of limitation of prosecution. The author is for a thesis that, according to Article 104 § 1 of the Criminal Code, formal immunity creates a legal obstacle to the further course of a proceeding, namely to the transition of the proceeding into a phase in personam, already when the prosecutor applies for permission to prosecute a person granted immunity.
    Źródło:
    Ius Novum; 2015, 9, 4; 145-153
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies