Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the diocesan bishop" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-27 z 27
    Tytuł:
    Moderator kurii w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku i partykularnym prawie polskim
    Moderator of the Curia in the 1983 Code of Canon Law and the Particular Polish Law
    Autorzy:
    Kukulska, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879521.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zadania kurii diecezjalnej
    zasada koordynacji
    zarządzanie diecezją
    biskup diecezjalny
    tasks diocesan curia
    the principle of coordination
    management diocese
    the diocesan bishop
    Opis:
    The legislature in the 1983 Code of Canon Law introduced into the structures of the diocesan curia new ecclesiastical office under the name of moderator of the curia. It has competence in the administrative aspects of the functioning of the diocesan curia. It is the organ that the diocesan bishop may appoint to the principle of coordination of administrative tasks. Moderator of the curia is established according to the discretion of individual bishops of the diocese. It is also the office that is directly involved in the exercise of executive power. The Bishop may appoint a moderator of the curia for the Vicar General, or a priest who is not a vicar general, if the circumstances so require. The tasks of the moderator of the curia should care about the most fruitful execution of the tasks assigned to individual employees curia, curia employees convene meetings to present and exchange information and reconciliation of current tasks, ensuring the presence of curial staff, chairing meetings of all employees of the curia, or at least the chairmen of the papers, delegate notaries.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 2; 67-82
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Walor prawny opinii zespołu proboszczów konsultorów w procedurze usunięcia proboszcza
    The Legal Value of the Opinion of the Group of Parish Priests in the Proceeding of Removal of Parish Priests
    Autorzy:
    Kaczor, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1771264.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    urząd proboszcza
    rada kapłańska
    biskup diecezjalny
    procedura administracyjna
    usunięcie
    the office of parish priest
    the presbyteral council
    the diocesan bishop
    administrative
    procedure
    removal from office
    Opis:
    Zgodnie z procedurą kodeksową usunięcia proboszcza wymagane jest zasięgnięcie opinii zespołu proboszczów konsultorów przez biskupa diecezjalnego. Co do obligatoryjności tegoż organu panują różne opinie. W podejmowaniu działania udział biorą tylko niektórzy członkowie tego gremium, którzy indywidualnie i samodzielnie ustosunkowują się do sprawy przedstawionej przez biskupa. Zespół proboszczów konsultorów jest organem kolektywnym. Biskup nie jest związany opinią konsultorów, jednak nie powinien postępować wbrew niej, chyba, że ma pewność co do zaistnienia przyczyny usunięcia proboszcza. Może narazić się w takim wypadku na niegodziwość czynności prawnych, a co za tym idzie, na obowiązek naprawienia szkody powstałej w wyniku wydania takiego aktu prawnego. Etap zasięgnięcia opinii dwóch proboszczów konsultorów stanowi jedną z gwarancji zachowania zasady bezstronności oraz równego traktowania strony.
    In accordance with the code procedure for the removal of a parish priest, the diocesan bishop must take advice of the group of parish priests. There are different opinions about necessity of this consultative group. Only some members of this group take part in giving his advice to the matter which was presented by the bishop. The group of parish priests is a collective body. The diocesan bishop is not obliged to accept their opinion, nonetheless he cannot act contrary to it, unless he is sure of reasons for the removal of the parish priest from his office. In such a case, he may cause the illicit of the legal act, consequently he will be obliged to repair the damage inflicted which arose as a result of issuing such a legal act. The stage of seeking the opinion of two parish priests is one of the guarantees of maintaining the principle of impartiality and equal treatment of the party.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 3; 183-196
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La figura ed i compiti processuali del Vescovo diocesano nel processo matrimoniale secondo la riforma del Papa Francesco
    Osoba i zadania procesowe biskupa diecezjalnego w procesie małżeńskim w świetle reformy papieża Franciszka
    Autorzy:
    Krakowski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950716.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    reform
    Franciszek
    proces małżeński
    biskup diecezjalny
    sędzia
    nieważność małżeństwa
    reforma
    pope francis
    the process of marriage
    the diocesan bishop
    judge
    nullity of marriage
    processus brevior
    Opis:
    Since the beginning of the pontificate of Pope Francis we have heard in his preaching the calling to reform the structures of the church. Bergoglio presented his pastoral-evangelical idea of the functioning of the Church in the exhortation Evangelii Gaudium. Naturally the reform made by the Bishop of Rome also applies to the canon law. Directed by voices of hierarchy gathered at the Synod of Bishops 2014 and the spiritual good of the faithful, who are waiting for an explanation of their canonical situation, 15 August 2015 Pope Francis promulgated the Motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus, to accelerate and simplify the process of annulment of the marriage. Pope wanted the heart of the faithful were not too long enslaved by darkness of doubt because of delays in the judgment. In the center of his reform Pope put the diocesan Bishop, who together with the Bishop of Rome becomes the guarantor of the unity of the Catholic faith and discipline. According to the principles of the reform, the bishop not only organizes and is responsible for the court structure in the local church, but he also has to personally fulfill the task of the first judge of the faithful, for whom he was established a shepherd. The new laws allow the bishop to establish a single judge and introduces the institution of processus brevior, which is provided for particular obvious situations. The only judge in this process is the bishop. It seems that the reform process of marriage, made in the spirit of historical continuity, will bring much spiritual fruit and contribute to the perception of the person the diocesan bishop not only as pastor bonus, but at the same time as iustus iudex.
    Od początku pontyfikatu papieża Franciszka słyszymy w jego przepowiadaniu nawoływanie do reformy struktur kościelnych. Swoją pastoralno-ewangeliczną koncepcję funkcjonowania Kościoła Bergoglio przedstawił w adhortacji Evangelii Gaudium. Naturalnie, reforma dokonywana przez Biskupa Rzymu dotyczy również prawa kanonicznego. Kierowany głosami hierarchów gromadzonych na Synodzie Biskupów w 2014 roku oraz dobrem duchowym wiernych, którzy oczekują na wyjaśnienie swojej sytuacji kanonicznej, papież Franciszek 8 września 2015 roku promulgował Motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus tak, by przyspieszyć i uprościć proces stwierdzenia nieważności małżeństwa. Wolą Papieża było ty, by serca wiernych nie były zbyt długo zniewolone przez mroki wątpliwości z powodu opóźnień w wydaniu wyroku. W centrum swojej reformy Ojciec Święty postawił postać biskupa diecezjalnego, który wraz z Biskupem Rzymu staje się gwarantem katolickiej jedności w wierze i dyscyplinie. Według założeń reformy, biskup nie tylko organizuje i odpowiada za strukturę sądowniczą w swoim Kościele lokalnym, ale ma również wypełniać osobiście zadanie pierwszego sędziego wiernych, dla których został ustanowiony pasterzem. Nowe ustawodawstwo daje biskupowi możliwość ustanowienia sędziego jednoosobowego oraz wprowadza instytucję processus brevior, który przewidziany jest w sytuacjach szczególnie oczywistych. Jedynym sędzią w tym procesie jest sam biskup. Wydaję, że reforma procesu małżeńskiego, dokonana w duchu ciągłości historycznej, przyniesie wiele owoców duchowych i przyczyni się do postrzegania osoby biskupa diecezjalnego nie tylko jako pastor bonus, ale jednocześnie jako iustus iudex.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 2
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Emigranci w Polsce - kultura przyjęcia
    Immigrants in Poland – the culture of reception
    Autorzy:
    Necel, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372597.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Kościół
    biskup diecezjalny
    proboszcz
    imigrant
    kultura
    gościnność
    przyjęcie
    prawo imigranta
    parafa
    kapelan
    the Church
    the diocesan bishop
    parish priest
    immigrant
    culture
    hospitality
    reception
    immigrant law
    parish
    chaplain
    dialogue
    Opis:
    The migration of population in the second decade of the twenty-rst century, in the lives of the global, as well as inter-continental and inter- national communities, is a structural phenomenon undergoing intensi- cation and it is aecting all areas of human life and the life of the Church. e Church in Poland got used to speaking about Polish emigration, the “very old” one and the “old” one, as well as the latest, which came about alongside joining the structures of the European Union and the Schengen group. A vital problem within the immigration area is the return of Polish families to Poland, at least from the British Isles and France, and, gaining dynamics from time to time, the issue of repatriation of Poles from distant Kazakhstan and the presence of Ukrainians and other Eastern nationalities on the streets of Polish cities. Mass media inform about the situation on Lampedusa island, on the Syrian-Turkish and Turkish-Iraqi borders, and the situation in the Balkans and Hungary. e crisis plunged Greece cannot manage to solve the prob- lems of the coming people. Pope Francis sympathized with the European immigrants, lamented that so many of them deceased on the way to the European continent. e politicians discussed how to divide the coming groups of refugees among the countries. With the foregoing outline, at the turn of 2014-2015, the Republic of Poland along with the rest of European Union, is faced with the necessity to develop a common immigration policy, and the Church, in agreement with the Erga migrantes instruction, should elaborate the specics of the ministry towards the immigrants. 
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 87-103
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Requirements for the Provision of the Office of Pastor Under the Current Polish Synodal Legislation
    Wymogi prowizji na urząd proboszcza w obowiązującym polskim ustawodawstwie synodalnym
    Autorzy:
    Wnuk, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804614.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    diocesan bishop
    pastor
    candidate for the office
    diocesan synod
    provision of the office
    Opis:
    In the provision of the office of the pastor, norms of universal law and particular law must be observed. In canons 521 §§2–3, 522, 527 §§2–3, and 538 §1, the code legislator refers to regulations applicable in particular Churches. The legislation of Polish synods clarified requirements for administrative acts of the provision of the office of pastor. They pertain to ecclesiastical authority, candidates for the post of pastor, the entrusting of the office and the formalities associated with these acts. Provisions of universal law were replicated or paraphrased in the majority of the synodal regulations. However, innovative directives concerning diocesan bishops or requirements for candidates for the office of pastor are spelled out in some of them. Typically, these would be the completion of a special formation course and passing of an examination for pastors. For a provision to be valid, the office must be vacant. The reasons for the loss of office also are defined in the law of synods. Also, reasons due to the age of pastors are regulated. Only some synods require a written form of the act entrusting the office of pastor.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 149-170
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymogi prowizji na urząd proboszcza w obowiązującym polskim ustawodawstwie synodalnym
    Requirements for the Office of Pastor in Contemporary Law of Polish Synods
    Autorzy:
    Wnuk, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804734.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    diocesan bishop
    pastor
    candidate for the office
    diocesan synod
    entrusting of the office
    Opis:
    Przy dokonywaniu prowizji na urząd proboszcza należy zachować przepisy powszechnego prawa kanonicznego i partykularnego. Ustawodawca kodeksowy w kan. 521 § 2-3; 522; 527 § 2-3; 538 § 1 odsyła do regulacji obowiązujących w Kościołach partykularnych. W polskim ustawodawstwie synodalnym doprecyzowano wymogi dotyczące aktu administracyjnego związanego z powierzeniem urzędu proboszcza. Dotyczą one władzy kościelnej, kandydata na proboszcza, powierzanego urzędu oraz formy, jaką należy zachować przy tym akcie. W większości uchwał synodalnych dokonano powielenia lub parafrazy przepisów prawa powszechnego. W niektórych jednak zawarto innowacyjne dyspozycje dotyczące biskupa diecezjalnego czy wymogów stawianych kandydatom na proboszczów. W większości jest to ukończenie przez tych kandydatów odpowiedniej formacji i zdanie „egzaminu proboszczowskiego”. Do ważności prowizji konieczny jest wakans powierzanego urzędu. W ustawodawstwie synodalnym również określono przyczyny utraty urzędu. Ponadto wśród przyczyn w szerokim zakresie uregulowano złożenie rezygnacji przez proboszczów, którzy osiągnęli odpowiedni wiek. Jedynie kilka synodów wskazało na zachowanie formy pisemnej przy powierzeniu urzędu proboszcza.
    In the provision of the office of the pastor norms of universal law and particular law must be observed. The legislator in can. 521 § 2-3; 522; 527 § 2-3; 538 § 1 refers to regulations being in force in particular Churches. In the law of Polish synods were clarified requirements for administrative acts of the provision of the office of the pastor. There are pertain to ecclesiastical authority, candidates for the post of pastor, the entrusting of the office and the formalities of these acts. Universal law was manifolded or paraphrased in the most of regulations of synods. However, innovative directives about the diocesan bishop or requirements for candidates for the office of the pastor are set in some of them. Typically it is finishing by these candidates a special formation and passing “the examination for pastors”. For validity of the provision it is necessary for the office to be vacant. Reasons of loss of office also are defined in the law of synods. Moreover, among causes in broad range submitting resignation by pastors who have completed appropriate age is regulated. Only a few synods writing form of entrusting of the office of the pastor is emphasized.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 171-193
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Importance of the Diocesan Synod to the Particular Church
    Autorzy:
    Kantor, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668265.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    The Bishop
    Diocesan synods
    Particular Church
    Pope Francis
    synodality
    Opis:
    “Particular Churches, in which and from which, the one and only Catholic Church exists, are principally dioceses. Unless the contrary is clear, the following are equivalent to a diocese: a territorial prelature, a territorial abbacy, a vicariate apostolic, a prefecture apostolic and a permanently established apostolic administration” (canon 368 of the Code of Canon Law). In December 2016, the Bishop of Tarnów convened the 5th Synod of the Diocese of Tarnów. The main purpose of a Synod – in the opinion of the Bishop of Tarnów – was to demonstrate the spiritual, pastoral and material heritage of the Christ’s Church in the Diocese of Tarnów; to revive faith, hope and love in the personal and community relationship with Christ in the Church; and to indicate new pastoral ways in the changeability of the world towards the unchangeability of Christ. Taking this into consideration the article analyzes the following issues: the definition of a synod; the purpose of a synod; convocation of and presiding over a diocesan synod; the preparation of a synod; Pope Francis about synodality, and finally “The Church is our neighbour” – a synod as an expression of love for the Church.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2019, 9, 2; 231-244
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urząd moderatora kurii diecezjalnej
    The Office of the Moderator of the Curia
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432373.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    urząd
    kuria diecezjalna
    moderator
    biskup diecezjalny
    wikariusz generalny
    office
    diocesan curia
    moderator of the curia
    diocesan bishop
    vicar general
    Opis:
    W celu usprawnienia pracy kurii biskup diecezjalny tam, gdzie to będzie wskazane, może mianować moderatora kurii diecezjalnej. Niniejszy artykuł podejmuje kwestię urzędu moderatora. Najpierw zwrócono uwagę na to, że moderator kurii diecezjalnej jest nowym organem w strukturze kurii diecezjalnej. Następnie przedstawiono zagadnienie osoby piastującej stanowisko moderatora kurii biskupiej. Na koniec omówiono zadania moderatora kurii diecezjalnej.
    In order to improve the curia’s work, a diocesan bishop can nominate the moderator of the curia if it is necessary. This article discusses the office of the moderator of the curia. First it focuses on the fact that the moderator of the curia is a new office in the structure of the diocesan curia. Then it describes the character of the person holding the office of the moderator of the curia. Finally it outlines the duties of the moderator of the diocesan curia.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2020, 52; 215-236
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urząd dyrektora muzeum diecezjalnego w aspekcie kanonicznym
    The diocesan museum director’s office in the canonic view
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019670.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dyrektor muzeum diecezjalnego
    muzeum diecezjalne
    diecezja
    biskup
    statut
    formacja
    director of the diocesan museum
    diocesan museum
    diocese, bishop
    statute
    formation
    Opis:
    The following article is devoted to the office of the diocesan museum director in the canonic view. In the first part, the necessity of the diocesan museum director’s job is presented. The second part depicts the qualifications and the formation of the diocesan museum director. The final part is devoted to the duties of the diocesan museum’s leader.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 5-22
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gwarancja sprawiedliwości oraz reforma procesu małżeńskiego widziana przez pryzmat konieczności jego przyśpieszenia i ułatwienia wiernym kontaktu z trybunałem; przygotowanie pracowników i odpowiedzialność biskupa
    The Guarantee of Justice and Reform of the Process of Marriage as seen Through the Prism of Necessity its Acceleration and Facility the Faithful. The Contact with a Tribunal; Preparation of Employees and the Responsibility of the Bishop
    Autorzy:
    Malecha, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806760.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    snellimento del processo
    accesso al tribunale
    preparazione dei ministri
    responsabilità del vescovo diocesano
    garanzia della giustizia
    riforma del processo matrimoniale
    misericordia
    verità
    przyspieszenie procesu
    dostęp do trybunału
    przygotowanie pracow-ników
    odpowiedzialność biskupa diecezjalnego
    gwarancja sprawiedliwości
    reforma procesu małżeńskiego
    miłosierdzie
    prawda
    acceleration of the process
    access to the tribunal
    preparation of em-ployees
    responsibility of the diocesan bishop
    guarantee of justice
    reform of the matri-monial process
    mercy
    truth
    Opis:
    Artykuł dotyczy zagadnienia odnoszącego się do konieczności uczynienia bardziej sprawnym, bardziej dostępnym i możliwie zupełnie bezpłatnym procesem prowadzącym do deklaracji nieważności małżeństwa, a także przygotowania pracowników wymiaru sprawiedliwości i o odpowiedzialności biskupa diecezjalnego. Na wstępie zostały przedstawione propozycje Relatio Synodi (nn. 48 i 49) odnośnie do wspomnianej problematyki. Są one skonfrontowane z nowościami wprowadzonymi do procesu kanonicznego dla spraw o orzeczenie nieważności małżeństwa, wprowadzonymi przez papieża Franciszka w podpisanych 15 sierpnia i opublikowanych 8 września 2015 r. motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus i Mitis et misericors Iesus. W opracowaniu przeanalizowana została recepcja w przywołanych dokumentach reformy papieża Franciszka propozycji zawartych w dokumencie końcowym Relatio Synodi Nadzwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów z października 2014 r. Z przeprowadzonej analizy wynika, że została podtrzymana jako zasadnicza zasada, która zakłada stwierdzenie prawdy obiektywnej dotyczącej ważności węzła. Z tej szczególnej racji miłosierdzie nie może nigdy nie pomijać prawdy. Kolejno są wskazywane różne możliwości (często niewykorzystane), które oferowały przepisy dotychczas obowiązujące, które czyniły procedury dotyczące badania nieważności małżeństwa bardziej dostępniejszymi i sprawnymi, oraz omawiana jest kwestia dotycząca kosztów sądowych i bezpłatnej pomocy. Ta sama problematyka jest następnie analizowana i przedstawiana w świetle nowych przepisów. Z kolei autor zatrzymuje się na zagadnieniu przygotowania pracowników, duchownych i świeckich ze wskazaniem na zadania i odpowiedzialność biskupa diecezjalnego. Na zakończenie autor próbuje dostarczyć odpowiedź na pytanie, w jaki sposób nowe przepisy gwarantują przestrzeganie sprawiedliwości w procesach małżeńskich.
    The article concerns the issues relating to the need to make more efficient; more accessible and possibly totally free of charge process leading to the declaration of the nullity of marriage; the preparation of tribunal’s employees and the responsibility of the diocesan bishop. At the beginning the author presented the proposals of Relatio Synodi (no. 48 and 49) with regard to the above mentioned issues. They are confronted with the changes introduced to the canonical process for cases of the nullity of marriage; introduced by Pope Francis in motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus and Mitis et Misericors Iesus that were signed on August 15; 2015 and published on September 8; 2015. The paper discusses the reception – in the mentioned documents – the reform of Pope Francis proposals contained in the final document Relatio Synodi of Extraordinary Assembly of the Synod of Bishops in October 2014. The analysis shows that it has been upheld as a fundamental principle which implies to find the objective truth concerning the validity of the bond. With this particular reason; mercy can never ignore the truth. Successively various ways are indicated (often unused) that offered law previously in force; which made the procedure for the examination of nullity of marriage more accessible and more agile; and also is discussed the issue concerning the court costs and free service. The same issues are then analyzing and presenting in the light of the new regulations. In turn; the author stops on the issue of the preparation of employees; clerics and lay persons paying attention to the duties and responsibility of the diocesan bishop. In conclusion the author tries to answer the question of how the new regulations guarantee observance of justice in the process of marriage.
    Il contributo tratta della questione riguardante la necessità di rendere più agili, accessi-bili e possibilmente del tutto gratuite le procedure per la dichiarazione di nullità del matri-monio, nonché della preparazione degli operatori di giustizia e della responsabilità del vescovo diocesano. In apertura vengono presentate le proposte della Relatio Synodi (nn. 48 e 49) in merito alla menzionata problematica. Esse vengono confrontate con le novità apportate al proces-so canonico per le cause di dichiarazione di nullità matrimoniali, introdotte dalle lettere apostoliche motu proprio datae dal Sommo Pontefice Francesco il 15 agosto 2015 e pu-bblicate l’8 settembre 2015, ossia dalle lettere Mitis Iudex Dominus Iesus e Mitis et mise-ricors Iesus. Pertanto, il presente studio consente di meglio comprendere la portata della recezione, nei citati documenti di riforma di Papa Francesco, delle proposte contenute nel documento conclusivo Relatio Synodi dell’Assemblea sinodale straordinaria celebrata nel mese di ottobre 2014. Nell’analisi condotta si ribadisce il ruolo fondamentale che assume, nel processo ma-trimoniale, l’accertamento della verità oggettiva sulla validità del vincolo. Per questa spe-cifica ragione, la misericordia non può mai prescindere dalla verità. Vengono successiva-mente indicate le diverse possibilità (spesso non sfruttate), che offriva la normativa finora vigente, al fine di rendere più accessibili ed agili le procedure per il riconoscimento dei casi di nullità, nonché viene affrontata la questione circa le spese giudiziarie ed il gratuito patrocinio. La stessa problematica è poi studiata e presentata alla luce della nuova legge. Ci si sofferma sull’opportunità della preparazione di operatori, chierici e laici con dedi-zione prioritaria, e sulla responsabilità del vescovo diocesano. Da ultimo, si tenta di for-nire una risposta al quesito del livello di garanzia offerto dalla nuova legge sull’osservanza della giustizia nei processi matrimoniali.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 4; 151-175
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Struktura i pracownicy Diecezjalnego Wydziału Katechetycznego
    The structure and agents of the Diocesan Catechetical Office
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502472.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Diecezjalny Wydział Katechetyczny
    organizacja katechizacji w diecezji
    biskup diecezjalny
    statut
    pracownicy
    służba diecezjalna na rzecz katechezy
    Diocesan Catechetical Office
    the organization of religious education in the diocese
    diocesan Bishop
    statute
    agents
    the diocesan service of catechesis
    Opis:
    The aim of the article is to show structure and agents of the Diocesan Catechetical Office. In the first part of the article we presented the Diocesan Catechetical Office as a crucial element of organizing catechetical service in the diocese. In the second part the structure of the Diocesan Catechetical Office was shown, whereas the third part was dedicated to the agents of the Diocesan Catechetical Office.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 2; 27-39
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompetencje biskupa diecezjalnego w zakresie posługi słowa Bożego według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r.
    Competences of the Diocesan Bishop in his Divine Word Ministry According to the Code of Canon Law of 1983
    Autorzy:
    Boryc, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807310.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    biskup diecezjalny
    kompetencje
    nauczanie katechetyczne
    zadanie nauczania
    słowo Boże
    diocesan bishop
    competences
    the Word of God
    catechetics
    ministry
    Opis:
    The article offers an answer to the question as to what competences are granted by the Code of Canon Law (1983) to the diocesan bishop for his Divine Word ministry. The legislator directs the bishop to fulfil this ministry personally and also to moderate and oversee its fulfilment by other thus entitled persons. The diocesan bishop, being the chief preacher of the Word of God in the diocese entrusted to his care, must remember that he is expected to undergo a constant spiritual and intellectual formation because he is to safeguard the heritage of Faith and Tradition. Hence, he will be able to guard himself against promoting views which do not reflect the teaching of the Church. The prerequisite for maintaining the bishop’s authority deriving from his episcopal anointment is that he remain in ties of unity and obedience to the Pontiff of Rome and the College of Bishops. The authenticity of his testimony, on the other hand, will add credibility to his authority. He can fulfil his ministry at any location in the world unless he is expressly forbidden to do so by the Ordinary of the place due to a serious cause. In comparison with the Code of 1917, this is a major change. Formerly, such privilege was restricted only to cardinals. With regard to his colleagues in his Divine Word ministry, the diocesan bishop is obliged by the law to take care of their formation and growth. He is entitled to revoke the mandate of those who teach content that disagrees with the Magisterium. In terms of catechetics, he has necessary competences to lay down norms that further expand on the Universal Law but keep within it. Of particular note to the bishop are the media, especially those who are responsible for dissemination of the Catholic doctrine.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 291-307
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prezbiter jako administrator diecezjalny a sakrament bierzmowania
    A presbyter as diocesan administrator and the sacrament of confirmation
    Пресвитер как епархиальный администратор и таинство Миропомазания
    Пресвітер як адміністратор дієцезії та тайна миропомазання
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33527301.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    sakrament
    bierzmowanie
    biskup
    administrator diecezjalny
    szafarz bierzmowania
    sacrament
    the sacrament of confirmation
    bishop
    diocesan administrator
    minister of the sacrament of confirmation
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia administratora diecezjalnego jako szafarza sakramentu bierzmowania. W pierwszej części niniejszego studium przedstawiono prawo wiernych do otrzymania sakramentu bierzmowania. W części drugiej ukazano problematykę szafarza bierzmowania, natomiast część trzecia została poświęcona rozwiązaniu kwestii: czy administrator diecezjalny ex ipso iure ma obowiązek i prawo udzielania sakramentu bierzmowania? Konkluzje zawarto we wnioskach zamykających podjęte rozważania.
    Метою статті є представити питання адміністратора дієцезії як служителя тайни миропомазання. Перша частина цього дослідження стосується права вірних отримати тайнy миропомазання. Друга частина представляє питання служителя миропомазання, а третя частина присвячена вирішенню питання: чи має адміністратор дієцезії ex ipso iure обов’язок і право уділяти миропомазання? Висновки містяться в заключних підсумках.
    Цель данной статьи – представить вопрос о епархиальном администраторе как служителе таинства Миропомазания. В первой части данного исследования изложено право верующих на принятие таинства Миропомазания. Во второй части представлена к обсуждению проблематика служителя Миропомазания, а третья часть посвящена решению вопроса: имеет ли епархиальный администратор ex ipso iure обязанность и право совершать таинство Миропомазания? Выводы приводятся в заключении обсуждения.
    The purpose of the article is to present the issue of a diocesan administrator as a minister of the sacrament of confirmation. The first section of the study outlines the right of a worshipper to receive the sacrament of confirmation. The second section presents the issue of the minister of the sacrament of confirmation, while the third section is devoted to answering the question: Is the diocesan administrator, ex ipso iure, obliged and entitled to administer the sacrament of confirmation? The conclusions are included in the summary at the end of the undertaken considerations.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 59-79
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kanoniczna instytucja muzeum kościelnego
    The library of the theological seminary from legal point of view
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022634.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    muzeum
    muzeum kościelne
    muzeum diecezjalne
    wystawy muzealne
    library
    the library of theological seminary
    canon law
    book collection
    diocesan bishop
    the rector of the seminary
    librarian
    Opis:
    This article presents the library of the theological seminary in canonical terms. The library of the seminary is an institution which collects, processes and offers readers the collections owned by the seminary. The first part of this article shows the necessity for the seminary library. It then describes the collection of the seminary library, which should contain primarily works in the field of Christian philosophy, psychology, theological sciences and materials necessary for learning foreign languages. It is emphasized that the seminary library is not only a book collection, but also the entire infrastructure, the aim of which is to serve the functioning of the library. The paper also presents those people who are in charge of the seminary library: a diocesan bishop, the rector of the seminary and a librarian, as well as other library staff, both full-time ones and volunteers
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 13-30
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekshumacja w świetle prawa kanonicznego
    Autorzy:
    Story, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179234.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    ekshumacja
    cmentarz
    proces beatyfkacyjny
    Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych
    inspektor sanitarny
    biskup diecezjalny
    exhumation
    cemetery
    the beatifcation process
    Congregation for the Causes of Saints
    health inspector
    diocesan bishop
    Opis:
    Human being has always been a religious being and faith, regardless of its form, has not only obliged them to bury the dead, but also to protect their remains from being destroyed by animals or other human beings. In its regulations, the current Code of the Canon Law does not directly speak about the exhumation. However, exhumation is referred to in a variety of legal regulations issued by the particular church in the form of instructions issued by some of the Polish dioceses, as well as regulations provided by the administrators of particular denominational cemeteries. While speaking about exhumation, it is important to stress that in the light of the canon law it mainly takes place during the beatification process and is a requirement of the canonization law which should happen during that process in the diocese or before the beatification of the servant of God. In conclusion, it is important to highlight that the Catholic Church respects and refers to the civil law while setting the norms in regards to when and why the exhumation should be conducted.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2018, 25; 405-415
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przygotowanie i przebieg I Synodu Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Preparation and conduct of I Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
    Autorzy:
    Łukaszewicz, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469648.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    synod diecezjalny
    diecezja koszalińsko-kołobrzeska
    biskup Ignacy Jeż
    prawo synodalne
    Diocesan Synod
    the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
    Bishop Ignacy Jeż
    Synod law
    Opis:
    Synod diecezjalny to zgromadzenie wybranych kapłanów oraz wiernych świeckich, którzy służą pomocą biskupowi dla dobra ich Kościoła partykularnego. Jedynym ustawodawcą na synodzie jest biskup diecezjalny, zaś pozostali jego członkowie mają wyłącznie głos doradczy. Po zakończeniu wszystkich sesji biskup diecezjalny dokonuje ostatecznej redakcji uchwał synodalnych, podpisuje je i zarządza ich opublikowanie. Mając na uwadze wskazania prawa kościelnego, pierwszy biskup diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej Ignacy Jeż podjął decyzję o zwołaniu synodu diecezjalnego. Faza przygotowawcza synodu przypadła na lata 1984–1985. Synod rozpoczął się uroczyście 10 maja 1986 roku, a zakończył 9 grudnia 1989 roku. Złożyły się na niego przede wszystkim, następujące po sobie na przemian, prace Synodalnych Komisji Problemowych, prace i spotkania Komisji Głównej oraz kolejne sesje plenarne. Owocem prac synodu był zbiór prawa diecezjalnego promulgowany przez biskupa Ignacego Jeża w dniu ostatniej sesji synodu, 9 grudnia 1989 roku.
    The Diocesan Synod is a gathering of elected priests and lay faithful who are to help a bishop for the good of the particular Church. The only legislator at the Synod is a diocesan Bishop while the rest of its members have only an advisory vote. After all session, the diocesan Bishop makes the final editing of the Synod’s resolutions, signs them and orders their publication. Taking into consideration the indications of the Church law the first bishop of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese, Ignacy Jeż made a decision on summoning a diocesan synod. The period of the Synod’s preparation fell in 1984–1985. The Synod began solemnly on 10 May, 1986 and ended on 9 December, 1989. It comprised of the work of the Synod committees, the work and meetings of the Main Committee occurring alternately, and the subsequent plenary sessions. All the work resulted in a statue book of the diocesan law promulgated by Bishop Ignacy Jeż in the last session of the Synod on 9 December, 1989.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 377-400
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rady, które wspierają biskupa diecezjalnego
    Autorzy:
    Iwańczak, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554767.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    particular Church
    diocese
    diocesan bishop
    auxiliary collegial organs
    diocesan councils
    “extracanonical” councils
    pastoral service
    managing the diocese
    Kościół partykularny
    diecezja
    biskup diecezjalny
    pomocnicze organy kolegialne
    rady diecezjalne
    rady „pozakanoniczne”
    posługa duszpasterska
    zarządzanie diecezją
    Opis:
    As for the internal ordering of particular Churches, the actual Code of Canon Law mentions a few collegial organs, which assist in managing the diocese (cann. 460–514). The object of this paper is not to analyze all the auxiliary collegial organs mentioned by the Code, but to consider only those organs, which are councils – the councils, which support the diocesan bishop. Such councils are: the finance council; the episcopal council; the presbyteral council; the mission council and the college of consultors; the pastoral council – all of them support the bishop, especially in the pastoral service as well as in managing the spiritual and temporal goods of the diocese. The diocesan bishop, apart from these “canonical” councils, can also institute in his diocese other councils, which are not in the Code, for example: the decanal council, the religious council, the council concerning young people, the catechetical etc. All these serve as consultative organs of the bishop. Their opinions, advices or proposals should support the diocesan bishop and assist him in managing his diocese in a proper way.
    Jeśli chodzi o wewnętrzną organizację Kościołów partykularnych, aktualny KPK wymienia kilka organów kolegialnych, które pomagają w zarządzaniu diecezją (kan. 460–514). Celem niniejszego opracowania nie jest analiza wszystkich pomocniczych organów kolegialnych podanych przez kodeks, ale jedynie tych, które są radami – radami wspierającymi biskupa diecezjalnego. Należą do nich: rada do spraw ekonomicznych, rada biskupia, rada kapłańska, rada misji i kolegium konsultorów, rada duszpasterska – wszystkie wspomagają biskupa przede wszystkim w posłudze duszpasterskiej, a także w zarządzaniu dobrami duchowymi i doczesnymi diecezji. Biskup diecezjalny obok tych „kanonicznych” rad może również ustanowić w swojej diecezji inne, których nie ma w kodeksie, na przykład: radę dziekańską, radę zakonną, radę do spraw młodzieży, radę katechetyczną itp. Wszystkie one są organami doradczymi biskupa. Ich propozycje, porady czy opinie powinny wspierać biskupa diecezjalnego i pomagać mu w prawidłowym zarządzaniu jego diecezją.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2017, 13
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego w aspekcie prawnym
    The library of the theological seminary from legal point of view
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1023168.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    biblioteka
    biblioteka wyższego seminarium duchownego
    prawo kanoniczne
    księgozbiór
    biskup diecezjalny
    rektor seminarium
    bibliotekarz
    library
    the library of theological seminary
    canon law
    book collection
    diocesan bishop
    the rector of the seminary
    librarian
    Opis:
    This article presents the library of the theological seminary in canonical terms. The library of the seminary is an institution which collects, processes and offers readers the collections owned by the seminary. The first part of this article shows the necessity for the seminary library. It then describes the collection of the seminary library, which should contain primarily works in the field of Christian philosophy, psychology, theological sciences and materials necessary for learning foreign languages. It is emphasized that the seminary library is not only a book collection, but also the entire infrastructure, the aim of which is to serve the functioning of the library. The paper also presents those people who are in charge of the seminary library: a diocesan bishop, the rector of the seminary and a librarian, as well as other library staff, both full-time ones and volunteers.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 5-21
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowa duszpastersko-religijna w diecezji włocławskiej w świetle uchwał synodalnych biskupa Macieja Łubieńskiego (1631-1641)
    Renewal of pastoral-religiosus in the diocese of Włocławekin the light of resolutions Synods Bishop Maciej Łubieński (1631-1641)
    Autorzy:
    GRĘŹLIKOWSKI, KS. JANUSZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662006.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    biskup Maciej Łubieński; synody diecezji włocławskiej; reforma trydencka; ustawodawstwo diecezjalne; Sobór Trydencki; diecezja włocławska
    Bishop Maciej Łubieński; synods diocese Włocławek; the Tridentine reform; legislation diocesan; Council of Trent; the diocese of Włocławek
    Opis:
    Dar reform and renewal of pastoral offered to the Church the mid-sixteenth century in the resolutions of the Council of Trent, implemented and put into practice the particular Churches by successive centuries been zealously and fruitfully undertaken by Bishop Matthias Łubieński and with great gusto on three synods, two diocesan in 1634 and 1641 r. and at the Synod for archdeaconry of Pomerania in 1640. Their resolutions have become not only an opportunity to carry out pastoral renewal of the Church of Wloclawek, but also helped to deepen knowledge of and respect for the law and become an effective instrument to preserve the unity and discipline of the Church in the diocese, as well as the introduction of the Tridentine reform. Placed firmly in the conciliar decrees and resolutions of provincial synods statutes governed the many sectors of pastoral life of the diocese then Kuyavian-Pomeranian activating pastors, and engaging religiously and morally lay faithful. This outstanding legislator, reformer and supporter of the renewal of the Tridentine Church and its pastoral structures, he realized that the renewal of pastoral care and repair of life of religious and moral needs to find its origin in the reform of the clergy, maintaining discipline and discipline of the Church and in the life and behavior of the clergy in line with the spirit the priestly vocation. Resolutions of the Synod of Bishop Łubieński were a manifestation of his zeal legislative, - a reformist. Strongly urged by the harmonization of laws relating to the sacramental life, the discipline of the clergy and the development of religious life, while the development of pastoral care. His legislative activity, legal and pastoral was as structured, broad and comprehensive. She referred first to the fact purely legislative activity, and also had a practical nature, as refer to and serve the renewal of pastoral care and religious life of the faithful. Pastoral renewal efforts also served to reinforce the organization deaneries and the revival of activity deans, among others, in the control of pastoral remind parish priests of their duties in the field of studying parishioners, care for the sick and the poor, regulations relating to the defense of the Catholic faith threatened the Reformation, the regulations relating to teach the truths of the faith, teaching catechetical exercise and the sacraments, worship of God, and affairs liturgical celebrations. It all had to serve the post-conciliar renewal of pastoral ministry in the Church Wloclawek.
    Dar reformy i odnowy duszpasterskiej ofiarowany Kościołowi połowy XVI wieku w uchwałach Soboru Trydenckiego, realizowany i wprowadzany w życie Kościołów partykularnych przez kolejne wieki, został gorliwie i owocnie podjęty przez biskupa Macieja Łubieńskiego i to z wielkim rozmachem na trzech synodach, dwóch diecezjalnych w 1634 i 1641 r. oraz na synodzie odbytym dla archidiakonatu pomorskiego w 1640 r. Ich uchwały stały się nie tylko okazją do przeprowadzenia odnowy duszpasterskiej Kościoła włocławskiego, ale także przyczyniły się do pogłębienia znajomości i szacunku dla prawa oraz stały się skutecznym instrumentem do zachowania jedności i karności kościelnej w diecezji, jak też wprowadzania reformy trydenckiej. Osadzone mocno w dekretach soborowych oraz statutach prowincjonalnych uchwały synodów normowały wiele sektorów życia duszpasterskiego ówczesnej diecezji kujawsko-pomorskiej, uaktywniając samych duszpasterzy, jak i angażując religijnie i moralnie wiernych świeckich. Ten wybitny ustawodawca, reformator i zwolennik odnowy trydenckiej Kościoła i jego struktur duszpasterskich, zdawał sobie sprawę, że odnowa duszpasterstwa i naprawa życia religijno-moralnego musi znaleźć swój początek w reformie duchowieństwa, zachowaniu karności i dyscypliny kościelnej oraz w życiu i postępowaniu duchownych zgodnym z duchem powołania kapłańskiego. Uchwały synodalne biskupa Łubieńskiego były przejawem jego gorliwości ustawodawczo – reformistycznej. Usilnie zabiegał o ujednolicenie przepisów prawnych odnoszących się do życia sakramentalnego, dyscypliny duchowieństwa oraz rozwoju życia religijnego, a jednocześnie rozwoju duszpasterstwa. Jego działalność ustawodawcza i prawno-duszpasterska była w miarę usystematyzowana, szeroka i całościowa. Odnosiła się bowiem najpierw do działalności czysto ustawodawczej, a także miała charakter praktyczny, gdyż odnosiła się i służyła odnowie duszpasterstwa i życia religijnego wiernych. Odnowie duszpasterstwa służyły też podejmowane wysiłki zmierzające do usprawnienia organizacji dekanatów oraz ożywienie działalności dziekanów, m.in. w zakresie kontroli duszpasterstwa, przypominania proboszczom ich powinności w zakresie poznawania parafian, opieki nad chorymi i ubogimi, zarządzenia odnoszące się do obrony wiary katolickiej zagrożonej reformacją, regulacje odnoszące się do nauczania prawd wiary, nauczania katechetycznego, sprawowania i przyjmowania sakramentów, kultu Bożego i spraw liturgicznych. To wszystko miało służyć posoborowej odnowie duszpasterstwa w diecezji włocławskim.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 121-168
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aneks 1 – Nabożeństwo Słowa „Marzenie Boga” prowadzone przez biskupa Edwarda Dajczaka z obłóczyn kleryków WSD w Skrzatuszu, 14 września 2019 r.
    Annex 1 – Devotion of the word “Dream of God” led by Bishop Edward Dajczak from the bedding of clerics of the WSD in Skrzatusz, September 14, 2019
    Anhang 1 – Andacht des Wortes „Gottes Traum” unter der Leitung von Bischof Edward Dajczak von den Geistlichen der WSD-Geistlichen in Skrzatusz, 14. September 2019
    Autorzy:
    Dajczak, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570830.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    homilia
    bp Edward Dajczak
    Diecezjalne Spotkania Młodych
    Skrzatusz
    sanktuarium maryjne
    diecezja koszalińsko-kołobrzeska
    homily
    Bishop Edward Dajczak
    Diocesan Meetings of the Young
    Marian sanctuary
    Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 343-345
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aneks 2 – Homilia biskupa Edwarda Dajczaka wygłoszona podczas Diecezjalnego Spotkania Młodych w Skrzatuszu, 14 września 2019 r.
    Annex 2 – Homily of bishop Edward Dajczak delivered during the Diocesan Youth Meeting in Skrzatusz, September 14, 2019
    Anhang 2 – Predigt von Bischof Edward Dajczak während des Jugendtreffens der Diözese in Skrzatusz am 14. September 2019
    Autorzy:
    Dajczak, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570781.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    homilia
    bp Edward Dajczak
    Diecezjalne Spotkania Młodych
    Skrzatusz
    sanktuarium maryjne
    diecezja koszalińsko-kołobrzeska
    homily
    Bishop Edward Dajczak
    Diocesan Meetings of the Young
    Marian sanctuary
    Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 345-349
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy biskup diecezjalny może wpływać na decyzje swego sądu? Refleksje na kanwie wypowiedzi papieża Franciszka do Trybunału Roty Rzymskiej z 29 stycznia 2021 r.
    Can a Diocesan Bishop Influence the Decisions of his Diocesan Tribunal? Reflections on the Pope Francis’ Statement to the Roman Rota on January 29, 2021
    Autorzy:
    Majer, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1773652.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół katolicki
    Rota Rzymska
    biskup diecezjalny
    sądownictwo kościelne
    wikariusz sądowy
    stwierdzenie nieważności małżeństwa
    niezawisłość sędziowska
    Mitis Iudex Dominus Iesus
    Catholic Church
    Roman Rota
    diocesan bishop
    Ecclesiastical judicature
    the judicial
    vicar
    judicial independence
    Opis:
    Inspiracją do napisania artykułu była wypowiedź papieża Franciszka, w której zachęcał biskupa, niezgadzającego się z decyzją własnego trybunału diecezjalnego, do samodzielnego osądzenia sprawy. Analizowane są następujące zagadnienia: władza sądownicza biskupa diecezjalnego, wezwanie papieża Franciszka do osobistego rozpoznawania spraw sądowych przez biskupa, potestas vicaria wikariusza sądowego (oficjała) i jego niezależność od biskupa w sądzeniu spraw. Troska biskupa diecezjalnego o poprawne sprawowanie sprawiedliwości, zgodnie z prawem i Magisterium Kościoła, nie może polegać na interweniowaniu w konkretnych sprawach, ale wyraża się w szeroko rozumianej trosce biskupa o sąd diecezjalny, przede wszystkim zaś w obsadzaniu urzędów sądowych kompetentnymi osobami, którym biskup winien zapewnić warunki do rzetelnego sprawowania posługi sądowniczej.
    This paper was inspired by the Pope Francis’ statement in which he encouraged a bishop who disagreed with the decision of his own diocesan tribunal to judge the case himself. The following issues are analyzed in the paper: 1) the judicial power of the diocesan bishop, 2) the Pope Francis’ call for the bishop to personally judge, and 3) the potestas vicaria of a judicial vicar (offcialis) and his independence from the bishop in judging. The concern of a diocesan bishop for the proper administration of justice, in accordance with the law and the Magisterium of the Church, cannot consist in intervening in specific cases, but it should be expressed in a bishop’s concern for the diocesan tribunal in the broadest sense of the term, especially in the filling of judicial offices with competent persons to whom a bishop should provide with conditions for the reliable exercise of judicial ministry.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 2; 167-197
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diocesan Synod from the Catholic and Lutheran Perspectives
    Synode diocésain des points de vue catholique et luthérien
    Sinodo diocesano dalla prospettiva cattolica e luterana
    Autorzy:
    Kroczek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046997.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Roman Catholic Church
    Evangelical Church of the Augsburg Confession in the Republic of Poland
    diocesan synod
    bishop
    église catholique romaine
    église évangélique d’augsbourg en république
    de pologne
    synode diocésain
    évêque
    chiesa cattolica romana
    chiesa evangelica-augusta nella repubblica di
    polonia
    sinodo diocesano
    vescovo
    Opis:
    The aim of the article is to verify the hypothesis that the institutions of diocesan synod in the perspective of the Roman Catholic Church and that of the Evangelical Church of the Augsburg Confession in the Republic of Poland are very similar. The method to achieve the aim is the comparable analysis of the legal provisions of the fundamental laws of the Churches which refer to diocesan synod. The general conclusion is that the institutions of diocesan synod seen in the two perspectives are completely incompatible. They are different institutions.
    Le but de l’article est de vérifier l’hypothèse selon laquelle, en République de Pologne, la perspective de l’Église catholique romaine et celle de l’Église évangélique d’Augsbourg concernant l’institution du synode diocésain sont similaires. La manière d’atteindre cet objectif consiste à proposer une analyse comparative des dispositions des règles fonda mentales de ces Églises qui s’appliquent au synode diocésain. La conclusion générale est que l’institution du synode diocésain présentée des deux points de vue est totalement incompatible. Ce sont des institutions différentes.
    Lo scopo del presente articolo è di verificare l’ipotesi che nella Repubblica di Polonia, la prospettiva della Chiesa cattolica romana e di quella evangelica-augusta riguardante l’istituzione del sinodo diocesano siano simili. La via per raggiungere questo obiettivo consiste in un’analisi comparata delle disposizioni delle regole fondamentali di queste Chiese che si applicano al sinodo diocesano. La conclusione generale della ricerca svolta è che l’istituzione del sinodo diocesano presentata da entrambe le prospettive è del tutto incompatibile. Sono istituzioni diverse.
    Źródło:
    Ecumeny and Law; 2020, 8; 7-18
    2353-4877
    2391-4327
    Pojawia się w:
    Ecumeny and Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Connotazione giuridica e teologica del diaconato permanente alla luce del Nuovo Codice di Diritto Canonico, del Catechismo della Chiesa Cattolica e del Motu Proprio ‘Omnium in mentem’
    Juridical and Theological implication of the Permanent Diaconate in the light of the New Code of Canon Law, the Catechism of the Catholic Church and the 292 Motu Proprio ‘Omnium in mentem’ .......
    Autorzy:
    Selejdak, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1006341.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-20
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Code of Canon Law
    Eucharist
    Word of God, Sacrament of Holy Orders
    Grades of the Sacrament of Holy Orders
    Diaconate, Presbyterate, Episcopate
    Common Priesthood
    Acting in the person of Christ the Head
    Permanent Diaconate
    Diaconal Functions
    Diaconal service of the Liturgy
    Word and Charity, Diocesan Bishop
    Extraordinary Minister
    Catechism of the Catholic Church
    Opis:
    The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms thatthrough the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms that through the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican Council, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself toCouncil, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself to
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 122-151
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Usunięcie z urzędu kościelnego według motu proprio papieża Franciszka Come una madre amorevole
    Removal from the ecclesiastical office according to the motu proprio of Pope Francis’s As a loving mother
    Autorzy:
    Stokłosa, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553737.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-01
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    papież Franciszek
    motu proprio Come una madre amorevole
    usunięcie z urzędu kościelnego
    delicta graviora
    nadużycia seksualne wobec małoletnich
    biskup diecezjalny
    eparcha
    pope Francis
    motu proprio As a loving mother
    removal from the ecclesial office
    sexual abuse of minors
    diocesan bishop
    eparchy
    Opis:
    Papież Franciszek 4 czerwca 2016 roku ogłosił motu proprio Come una madre amorevole. W dokumencie tym precyzuje już istniejące normy dotyczące usunięcia osoby z urzędu kościelnego z poważnych przyczyn, które są zawarte odpowiednio w kan. 193 KPK/83 i kan. 975 KKKW. Zgodnie z jego postanowieniami przyczynę tę stanowią zaniedbania w sprawowaniu urzędu przez biskupów diecezjalnym i innych podmiotów wymienionych w motu proprio, które przyniosły poważną krzywdę osobie fizycznej lub określonej wspólnocie wiernych. Wśród tych poważnych przyczyn jest niedbałość sprawujących określone urzędy w reagowaniu na przypadki nadużyć seksualnych wobec małoletnich oraz osób dorosłych, które mają habitualne upośledzenie używania rozumu. Ponadto nowe przepisy regulują, w jaki sposób mogą oni zostać usunięci z zajmowanego stanowiska. Jeśli wystąpią poważne oznaki zaniedbania w sprawianiu powierzonego urzędu, to jedna z upoważnionych Kongregacja Kurii Rzymskiej, po otrzymaniu takich informacji, przeprowadza administracyjne dochodzenie zgodnie ze wskazaniami zawartymi w papieskim dokumencie. Po jego zakończeniu, w przypadku uznania usunięcia tytulariusza z urzędu za stosowne, Kongregacja może wydać odpowiedni dekret o usunięciu lub zachęcić piastującego urząd do złożenia rezygnacji w ciągu piętnastu dni. Jeśli zainteresowany nie przedłoży rezygnacji w przewidzianym terminie, to dykasteria będzie mogła wydać dekret o usunięciu. Decyzja Kongregacji o usunięciu z urzędu wymaga szczególnego zatwierdzenia przez biskupa Rzymu.
    Pope Francis proclaimed motu proprio As a loving mother on the 4th of June 2016. In the document, the Pope specifies the already existing norms for the removal of a person from the Church office for serious reasons, which are contained in can. 193 CIC/83 and can. 975 of the CCEO. According to the document, this failure is seen in the negligence in exercising the office by diocesan bishops and other subjects mentioned in the motu proprio, which have caused serious harm to the physical person or specific community of the faithful. Among these serious causes is the negligence on the part of those who exercise certain authority to respond to cases of sexual abuse of minors and adults who have a habitual impairment in the use of reason. In addition, the new regulations govern how they can be removed from their posts. If there are serious signs of negligence in the performance to the assigned office, one of the authorized Congregations of the Roman Curia, upon receiving such information, shall carry out administrative inquiries in accordance with the indications contained in the papal document. Upon its conclusion, if the removal of the titular from the office is considered appropriate, the Congregation may issue a suitable decree of removal or encourage the one who holds the authority to resign within fifteen days. If the person concerned fails to submit the resignation within the prescribed time, then the dicastery will be permitted to issue a decree of removal. The decision of the Congregation to remove one from the office requires a special approval of the Bishop of Rome.
    Źródło:
    Sympozjum; 2017, 2(33); 231-247
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosunek lokalnych władz partyjnych do Kościoła gorzowskiego na przełomie lat 50. i 60. XX wieku w świetle korespondencji zgromadzonej w Archiwum Diecezjalnym w Zielonej Górze
    Autorzy:
    Kufel, Robert R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33344420.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Gorzów church
    Diocesan Archives in Zielona Góra
    People’s Power in Poland
    Presidium of the Provincial National Council in Zielona Góra
    Polish Episcopal Conference
    Cardinal Stefan Wyszyński
    Bishop Teodor Bensch
    Bishop Wilhelm Pluta
    Bishop Jerzy Stroba
    Kościół gorzowski
    Archiwum Diecezjalne w Zielonej Górze
    władza ludowa w Polsce
    Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze
    Konferencja Episkopatu Polski
    kard. Stefan Wyszyński
    bp Teodor Bensch
    bp Wilhelm Pluta
    bp Jerzy Stroba
    Opis:
    Po krótkim okresie tolerowania przez władze komunistyczne działalności Kościoła katolickiego w Polsce, od 1947 roku rozpoczęły się ciągle nasilające się akty przemocy i ograniczeń działalności Kościoła w Polsce. Świadczą o tym: likwidacja organizacji katolickich, wycofywanie nauki religii ze szkół, procesy aresztowania i usuwanie biskupów, kapłanów ze stolic biskupich czy z parafii, niemal całkowite ograniczenia prasy i wydawnictw katolickich. Po śmierci w 1953 roku radzieckiego przywódcy Stalina nastąpiła tzw. odwilż, która dokonywała się w krajach bloku sowieckiego (oprócz Rumunii i Czechosłowacji). Zelżenie terroru komunistycznego w Polsce w latach 1954-1955 było rezultatem decyzji podejmowanych przez aparat władzy, bardzo pewny swej dominacji w społeczeństwie. Wydarzenia Października ’56 dały polskiemu społeczeństwu nadzieję na dalszą odmianę rzeczywistości społeczno-politycznej. Od 1960 roku władze komunistyczne ponownie represjonowały Kościół w Polsce. Na tle tych wszystkich wydarzeń, które dokonywały się w całym kraju, powyższy artykuł przedstawia stosunek lokalnych władz partyjnych na przełomie lat 50. i 60. XX wieku do Kościoła gorzowskiego, oparty o dokumentację przechowywaną w Archiwum Diecezjalnym w Zielonej Górze. Przedstawiciele lokalnych władz partyjnych, korzystając z uprawnień nadanych im przez zwierzchników z Komitetu Centralnego PZPR, skutecznie ograniczali działalność Kościoła gorzowskiego, reprezentowanego przez kolejnych biskupów – Teodora Benscha i Wilhelma Plutę.
    After a brief period of tolerance by the communist authorities for the activities of the Catholic Church in Poland, ever-increasing acts of violence and restrictions on the activities of the Church in Poland began in 1947. This is evidenced by the liquidation of Catholic organizations, the withdrawal of religious lessons from schools, the processes of arresting and removing bishops, priests from episcopal capitals or parishes, and the almost total restrictions on the Catholic press and publishing. The death of Soviet leader Joseph Stalin in 1953 was followed by the so-called Khrushchev Thaw, which took place in the Soviet bloc countries (except Romania and Czechoslovakia). The exacerbation of communist terror in Poland in 1954–1955 was the result of decisions made by the state authorities very confident in its domination of society. The events of October 1956 gave Polish society hope for a further change in socio-political reality. Since 1960, the communist authorities have again repressed the Church in Poland. Against the backdrop of all these events, which were taking place throughout the country, the above article presents the attitude of the local party authorities in the late 1950s and early 1960s toward the Church in Gorzów, based on documentation kept in the Diocesan Archives in Zielona Góra. Representatives of the local party authorities, using the powers given to them by their superiors from the PZPR Central Committee, effectively restricted the activities of the Gorzów Church, represented by successive bishops Teodor Bensch and Wilhelm Pluta.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 209-222
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jeden czy dwa groby? Transformacja obrazu czasu i przestrzeni sakralnej Lublina w dziełach Jana Długosza na przykładzie dominikańskiego kościoła św. Stanisława
    One or two tombs? Transformation of the image of time and sacred space of Lublin in the works by Jan Długosz on the example of the St Stanisław Dominican Church
    Autorzy:
    Chachaj, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891960.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Władysław Jagiełło
    Grzegorz Camblak
    biskup kijowski Andrzej
    Jan Długosz
    Ruś
    kościół i klasztor Dominikanów w Lublinie
    relikwie Krzyża Świętego
    spór o przynależność diecezjalną Lublina w XV wieku
    Władysław II Jagiełło
    Kiev Bishop Andrew
    Ruthenia
    Dominican Church and Monastery in Lublin
    relics of the True Cross
    argument over the diocesan affiliation of Lublin in the 15th century
    Opis:
    The article is an attempt to direct the reader’s attention to the doubts concerning credibility of the sources indicating the time and circumstances of bringing the relics of the True Cross to the Lublin Dominican Church. The existing sources basically differ from each other in this respect, which made researchers take an attitude towards credibility of the accounts, or make attempts at reconciling their contents. An analysis of the context of the events connected with the possible circumstances of bringing the relics from Ruthenia to Lublin shows that it is possible to fix the date of the event in the first decades of the 15th century and to indicate King Władysław II Jagiełło and the Polish Dominicans as the people who were especially involved in it. At the same time it means that it is necessary to depart from the literal understanding of Jan Długosz’s account of the circumstances of bringing the relics to Lublin, and also to ask the question about the causes why he made changes in his account of the events.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 41-61
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-27 z 27

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies