Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the dignity of a human" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Godność osoby ludzkiej fundamentalną wartością dyplomacji w nauczaniu Jana Pawła II
The Dignity of a Human as the Fundamental Value of the Diplomacy in the Teachings of John Paul II
Autorzy:
Makowski, Paweł Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047713.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the dignity of a human
diplomacy
John Paul II
moral
godność osoby ludzkiej
dyplomacja
Jan Paweł II
moralność dyplomacji
Opis:
Jan Paweł II naucza, że we współczesnym świecie istnieje potrzeba poszanowania godności osoby ludzkiej, która nie maleje z upływem czasu, lecz jest coraz bardziej aktualna, szczególnie w kontekście postępu nauki czy techniki. Tymczasem niekontrolowany rozwój postępu może stanowić realne zagrożenie, dla samego człowieka poprzez obrazę jego godności z powodu: emigracji, uchodźctwa, głodu, niedożywienia, a także ubóstwa, co można uznać za podstawowe zagrożenia dla człowieka i ładu międzynarodowego. W gruncie rzeczy godność osoby ludzkiej domaga się podjęcia takich działań, które będą miały na celu jej ochronę i zarazem rozwój. Dlatego rosnąca świadomość miejsca i roli godności osoby ludzkiej, powinna być sercem wspólnego światowego dziedzictwa religijnego, kulturowego oraz prawnego. Refleksja na temat godności osoby ludzkiej w nauczaniu Jana Pawła II ukazuje, że widzi on jej różnorakie zagrożenia, ale przede wszystkim wyraża przekonanie, że godność osoby ludzkiej stanowi podstawową wartość dla egzystencji jednostki i społeczeństwa. Broniąc jej odważnie, ukazuje zadania państwa i granice demokracji. Jego wypowiedzi na temat godności winny stać się programem nie tylko dla katolików, lecz także dla ludzi dobrej woli, a szczególnie dla dyplomatów i osób odpowiedzialnych za losy całego świata. Dlatego w swoim nauczaniu do dyplomatów niestrudzenie prawdę tę przypomina.
Pope John Paul II teaches us that in the modern world there is a need of respect for the dignity of a human, which does not decrease over the time, but grows increasingly valid, particularly in the context of the progress of science and technology. Meanwhile the unrestricted progress may become a real threat to a man himself by insulting his dignity because of emigration, exile, hunger, famine, malnutrition, and poverty, which can be considered as fundamental threats to human and international order. Basically, the dignity of a human person requires taking steps that will  defend it and allow the development of it at the same time. That is why a growing awareness of the place and role of human dignity should be the heart of the joint world's religious, cultural, and legal heritage. A reflection on the dignity of the human person in the teaching of John Paul II revealed that he sees the various threats, but mainly believes that human dignity is a fundamental value for the existence of the individual and society. Bravely defending it, John Paul II emphasizes tasks of the state and the limits of democracy. His statements about the dignity ought to be implemented as a program not only for Catholics, but also for people of good will, and especially for diplomats and those responsible for the well-being of the whole world. Therefore, he tirelessly repeats this truth in his teachings aimed at diplomats.
Źródło:
Teologia i moralność; 2014, 9, 1(15); 213-232
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku sądowemu stosowaniu praw człowieka
Towards a Judicial Application of Human Rights
Autorzy:
Andrzejczuk, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844555.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
sa˛downictwo
ochrona
godność osoby
dignity of a person
Universal Declaration of Human Rights
the judiciary
protection
Opis:
The article constitutes an attempt at describing the evolution of human rights, a process that began when the idea was born and culminated when a binding decision concerning an individual was made by a competent body. We deal, then, with a process that led to a presentation of human rights in terms of values that are protected much as subjective law.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 4; 7-24
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjne aspekty prawnokarnej ochrony godności ofiar i sprawców przestępstw
The constitutional aspects of the dignity of victims and perpetrators of crime in penal law
Autorzy:
Ciepły, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596317.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
human dignity
criminal liability
the victim of a crime
the principle of humanity
criminal law
godność człowieka
odpowiedzialność karna
ofiara przestępstwa
zasada humanitaryzmu
prawo karne
Opis:
Autor artykułu podejmuje analizę treści konstytucyjnej zasady godności człowieka odnoszonej do statusu prawnego ofiary i sprawcy przestępstwa na gruncie prawa karnego. Wskazuje on, że o ile zakres podmiotowy tej zasady charakteryzuje zbieżność ochrony ofiary i sprawcy, o tyle jej zakres przedmiotowy cechuje się merytoryczną polaryzacją normatywnych konsekwencji wobec obu tych stron, wynikającą z aksjologicznych założeń odpowiedzialności karnej wskazanych w ustawie zasadniczej. Autor poświęca też uwagę zakazowi okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania interpretowanemu z perspektywy ochrony ofiar przestępstw.
The author analyzes the content of the constitutional principle of human dignity in relation to the victim and the perpetrator of a crime. The subjective scope of this principle is characterized by the convergence of the protection of the victim and the perpetrator, whereas its objective scope is characterized by a polarization of normative consequences, as a result of the constitutional assumptions of criminal liability. The author draws attention to the prohibition of cruel, inhuman and degrading treatment interpreted in light of the protection of victims of crime.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2017, 20, 4; 55-73
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ETYCZNE IMPIKACJE (NIE)OSOBOWEGO TRAKTOWANIA CZŁOWIEKA
ETHICAL IMPLICATIONS OF (IN)HUMAN TREATMENT OF A HUMAN BEING
Autorzy:
Gryżenia, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550246.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
koncepcja osoby, kryteria bytu osobowego, tożsamość, godność, prawa
osoby, aborcja, eutanazja
The concept of a person, criteria of being a person, identity, dignity,
common human rights, abortion, euthanasia
Opis:
Boecjusza definicję osoby: Individua substantia rationalis naturae, uznano za klasyczną i nie straciła ona nic ze swego znaczenia, choć w ciągu wieków dostrzegano ciągle to nowe elementy, wskazujące na wyjątkowość i złożoność bytu osobowego. Podkreślano, że człowiek jako osoba góruje nad naturą i każdą społecznością. Współcześnie następuje ścieranie się dwóch radykalnie odmiennych stanowisk. Jedno, reprezentowane przez myśl klasyczną, metafizyczną, w której człowiek jest osobą z samego faktu istnienia. Zawsze, od początku do końca – niezależnie od wieku, posiadanych sprawności, kwalifikacji i wykonywanych funkcji – człowiek jest osobą, niezmiennie jest tym, czym jest, i dlatego przysługuje mu niepodważalny kanon praw, a z naszej strony obowiązek szacunku i miłości. Przedstawiciele drugiego stanowiska mnożą kryteria, które wyłączają z grona osób coraz więcej ludzi. Osobami nie są dzieci w okresie prenatalnym i noworodki oraz ludzie starsi, chorzy, dotknięci niepełnosprawnością i pozostający w obliczu śmierci. Pierwsza grupa istot ludzkich, to „jeszcze nie osoby”, a druga, to „byłe osoby”. Jakość ich życia jest niższa niż w przypadku życia zdrowego zwierzęcia. Status bycia osobą przysługuje jedynie ludziom sprawnym, samodzielnym, aktywnie i twórczo uczestniczącym w życiu społecznym. Likwidacja najsłabszych, czyli aborcja i eutanazja, jest wymogiem wręcz niezbędnym, aby zapewnić wysoką jakość życia osobom „lepszym” i „silniejszym”. Wynika stąd jasno, że przy takim podejściu występuje realne niebezpieczeństwo „nieludzkiego” traktowania człowieka, dehumanizacji i barbarzyństwa.
Boethius’ definition of a person: Individua substantia rationalis naturae was recognized as classical and has not lost anything of its meaning, although throughout centuries many new elements showing uniqueness and complexity of personal existence have been noticed. It was highlighted that a human being as a person predominates nature and any community. Recently there has been a clash of two totally diverse standpoints. One of them represented by classical, metaphysical thought according to which a human being is a person from the very fact of existence. Always, from the beginning till the end - regardless of age, acquired skills, qualifications and functions performed – a human being is a person, invariably he/she is what he/she is and therefore he/she is entitled to unquestionable canon of rights and on our part to the duty to respect and love. Representatives of the other standpoint multiply criteria which exclude more and more people from the circle of persons. Persons are not children in prenatal period, newborns, old, sick and disabled people as well as those facing death. The former group of human beings are ‘not yet persons’ and the latter are ‘ex persons’. The quality of their life is lower than the quality of a healthy animal’s life. The status of being a person is reserved only to people who are fit, self-reliant and participate in social life in an active and creative way. Liquidation of the weakest that is abortion and euthanasia is an indispensable requirement to ensure high quality of life to the’ better ‘and ‘stronger’ ones. It can be easily concluded that such attitude may bring about real danger of ‘inhuman’ treatment of a human being, dehumanization and savagery.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2011, 2; 71-96
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo w służbie humanizacji życia
Law in The Service of Humanization of Life
Autorzy:
Stasiak, Ks. Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046655.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
proces humanizacji
godność człowieka
jednakowa i niezbywalna godność osoby
wyzwalająca funkcja prawa
demokratyczny system
zasady wolności i równości
regulator życia społecznego
wypisywanie recept
świat bardziej sprawiedliwy
humanization process
human dignity
equal and inalienable dignity of the person
liberating function of law
democratic system
principles of freedom and equality
social life regulator
writing prescriptions
a more just world
Opis:
Artykuł zamierza wykazać wpływ prawa na procesy humanizacji życia w wymiarze osobowym i społecznym. Prawo to powszechne doświadczenie wszystkich ludzi, jest tworzone przez człowieka i dla człowieka: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. Fundament prawa opiera się na jednakowej i niezbywalnej godności osoby ludzkiej. Człowiek posługuje się prawem w wysiłku realizacji swego człowieczeństwa i lepszej przyszłości. Prawo to także kluczowy regulator życia społecznego, prawo konsoliduje więzi społeczne, wzmacnia struktury państwa, tworzy wspólnotę narodów. Humanizację prawa objawia jego wyzwalająca funkcja. Prawo stanowi oparcie dla słabszych, człowiek swojej pozycji nie musi bronić siłą, jego miejsce w społeczeństwie gwarantuje mu prawo. Dzięki prawu w sytuacjach konfliktowych został wygaszony dźwięk broni. Człowiekowi w poszukiwaniu procedur organizacji życia przyświeca idea zawarta w twierdzeniu Anaksymandera z Miletu, iż człowiek pragnie być sobą, człowiek zabiega o kształt swego losu. Prawo dąży do realizacji sprawiedliwości, chce oddać każdemu to, co mu się należy. Prawo nie utożsamia się z moralnością – to jednak nie może uznać za słuszne tego, co jest złem z punktu widzenia moralnego. Prawo odwołuje się do prawdy, choć prawdy nie dekretuje, to jednak prawo oparte na kłamstwie byłoby destrukcją samego prawa. W demokratycznym państwie o tym, co jest prawem, stanowi większość obywateli. Większość głosów nie orzeka o prawdzie, nie stanowi o tym, co dobre, a co złe etycznie. Decyzja większości stanowi o tym, co jest legalne. System demokracji opiera się na zasadach wolności i równości wszystkich obywateli. Dzięki tym zasadom respektuje się zarazem zdania tych, którzy są w mniejszości. Tworzenie prawa jest sztuką „ars legesferendi”. Prawo nie jest fotografią społeczeństwa, prawo nie mówi, jak jest, lecz jak być powinno; stąd „lex respicit futura”. Prawo liczy na szansę przemiany człowieka, na budowę świata o bardziej ludzkim wizerunku. Prawnika można porównać z powołaniem lekarza. Lekarz staje nad chorym, aby go leczyć, a nie zajmować się wypisywaniem recept, choć proces leczenia następuje poprzez wypisywanie recept. Podobnie prawnik nie może ograniczać swojej uwagi do świata norm, lecz poprzez normy i ich aplikację czynić świat bardziej sprawiedliwym i godnym człowieka.
The article intends to demonstrate the impact of law on humanization processes of life in the personal and social dimension. The law, this universal experience of all people, is created by man and for man: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. The foundation of law is based on the equal and inalienable dignity of the human person. Man uses the law in the effort to realize his humanity and a better future. The law is also a key regulator of social life, the law consolidates social bonds, strengthens the structures of the state, creates a community of nations. Humanization of the law is revealed by its liberating function. The law can be the support for the weak, a man does not have to defend his position, his place in society guarantees him the law. Thanks to the law, the weapon’s sound was muted in conflict situations. Man in search of procedures for organizing life is guided by the idea contained in the theorem of Anaximander of Miletus that man desires to be himself, man strives to shape his fate. The law strives for justice and wants to give everyone its due. The law does not identify with morality – but this cannot be considered as right what is evil from a moral point of view. The law refers to the truth, although it does not decree the truth, but the law based on lies would be the destruction of the law itself. In a democratic state, what is the law is up for the decision the majority of citizens. Most voices do not rule in accordance with the truth, they do not determine what is good and what is ethically wrong. The majority’s decision is what is legal. The democracy system is based on the principles of freedom and equality of all citizens. Thanks to these principles, the opinions of those who are in the minority are respected. Creating the law is the art of “ars legesferendi”. The law is not a reflection of society, the law does not say how it is, but how it should be; hence the “lex respicit futura”. The law counts on the chance of human transformation and building a world with a more human image. A lawyer’s mission can be compared to vocation of a doctor. The doctor stands over the patient to treat him and not deal with writing prescriptions, although the treatment process is done by writing prescriptions. The comparison with the role of the doctor emphasizes this idea: the doctor writes a prescription, but it is not the prescription that heals, but the drug. Similarly, in a legal norm, it is not about the letter, the spirit of the law. The Scriptures say that the letter kills and the spirit gives life. Hence we are talking about the spirit of the law.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 333-357
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Migracja w nauczaniu społecznym Kościoła i w przemówieniach papieża Jana Pawła II
Migration in the social teaching of the Church and in the speeches of Pope John Paul II
Autorzy:
Głowiak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165237.pdf
Data publikacji:
2014-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
bagaż kulturowy
pozycja społeczna
postawa religijno-
-moralna
utrzymywanie duchowej więzi
integracja
tradycje religijne i narodowe
wsparcie religijne
ognisko rodzinne
godność ludzka
międzykulturowa solidarność
opieka duszpasterska i misja duchowa
cultural baggage
social position
the attitude of the religious-
-moral
to maintain a cultural bond
the integration
national traditions and religious
religious support
home family
human dignity
cross-cultural solidarity
pastoral care and the spiritual mission
Opis:
Migracja, jako zjawisko społeczne, stanowi wyzwanie dla społeczności międzynarodowej i dla poszczególnych państw. Z tego też powodu znalazła się również w kręgu zainteresowania katolickiej nauki społecznej. Różnorodność ludzkich doświadczeń, związanych z tym procesem, jest tak szeroka, że nauczanie społeczne Kościoła mówi o nich często i bardzo konkretnie. Z jednej strony pojawiają się tutaj tematy związane z prawem do miejsca zamieszkania na terenie własnego kraju, z drugiej podkreśla się prawo do opuszczenia kraju i osiedlenia się w innym państwie. Podstawą tego prawa jest fakt, iż ta sama osoba jest jednocześnie obywatelem określonego państwa i całego świata. W nauczaniu społecznym Kościoła podkreśla się potrzebę przyznania prawa do emigracji, sprzyjającej integracji, ułatwiającej emigrantom awans zawodowy, zdobycie przyzwoitego mieszkania, krytykując jednocześnie ciasne nacjonalizmy. Uniemożliwiają one prawdziwe braterstwo – podstawę rzeczywistego pokoju i sprawiedliwości. Jedyną racją ograniczenia migracji jest dobro wspólne państwa, przeżywającego sytuacje emigracji lub imigracji.
Migration, as a social phenomenon, is a challenge for the international community and for the individual Member States. For this reason, was also of concern Catholic social teachings. The diversity of human experience, the process is so wide, that social teaching Church says about them and often very specifically. On the one hand, they appear here topics related to the law of the place of residence within their own country, on the other hand, insists on the right to leave the country and settle in another country. The basis of this law is the fact that the same person is also a national of a particular State and around the world. In the teaching of the Church and social stresses the need to grant the right to emigrate, inclusive, to facilitate immigrants promotion, getting a decent apartment, criticizing both tight nationalism. They prevent real brotherhood-the basis for a real peace and justice. The only limitation is migration policy the common good the Member States experiencing situations of emigration or immigration.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2014, Zeszyt, XXVIII; 198-213
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies