Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the death of God" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Nietzsche i teologia
    Nietzsche and theology
    Autorzy:
    Paluch, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009467.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-18
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Nietzsche
    teologia
    soteriologia
    śmierć Boga
    resentyment
    nadczłowiek
    theology
    soteriology
    the death of God
    ressentiment
    Übermensch
    Opis:
    The paper attempts to propose a Christian reaction to the philosophy of Friedrich Nietzsche. The first part is a concise reconstruction of his anthropological project, undertaken on the basis of his later works. The second part presents the main reasons for the attractiveness of his work and the context in which it was written. In the last part, partly with some reference to Max Scheler’s Ressentiment and Christian Morality, the author sketches the framework of the Christian answer. (1) Placing of the idea of the fullness of new life in the center of Christian soteriology, (2) recognizing the merciful love of God to human beings as an expression of the divine perfection and power and (3) looking for new convincing descriptions of the ways to the divine transcendence against a background of the experiences of self-transcendence (eros and thanatos) are the main elements of the adequate Christian reaction to the proposal of the German philosopher.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 2; 142-160
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Śmierć Boga, śmiech człowieka
    The death of god and laughter of Man
    Autorzy:
    Smerda, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622299.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Michel Foucault, Georges Bataille, Friedrich Nietzsche, the death of man, the death of God, laughter, creativity
    Michel Foucault, Georges Bataille, Friedrich Nietzsche, śmierć człowieka, śmierć Boga, śmiech, twórczość
    Opis:
    Author of the article starts with a question about the meaning of the activity that is writing. He looks for answers in ‘The Order of Things: An Archaeology of the Human Sciences’ by Michel Foucault, which – according to the author – emerged from the experience of the laughter, triggered by the book of Jorge Louis Borges, in which he included an excerpt from the Chinese encyclopedia describing the classification of animals. The author is analyzing this phenomenon in detail, inter alia in the context of what about the laughter thought Georges Bataille, who greatly inspired Foucault. However, the author does not end his deliberation with an answer to the question: ‘Why Foucault wrote ‘The Order of Things’’, where the philosopher announced ‘the death of man’ for the first time. He is trying to go deeper and answer the question: ‘why the man had to die?’
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2015, 31; 117-133
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jean-Luc Mariona mówienie o Bogu: Idol i ikona
    Jean-Luc Marion Talking about God: Idol and Icon
    Autorzy:
    Koszałka, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558533.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    ateizm
    Bóg bez bycia
    dystans
    idol
    idolatria
    ikona
    Jean-Luc Marion
    krytyka „śmierci Boga”
    atheism
    criticism of the “death of God”
    God without being
    distance
    icon
    idolatry
    Opis:
    Artykuł odpowiada na pytanie o najbardziej istotne pojęcia dla fenomenologii Jean-Luc Mariona. Ten francuski filozof wskazuje na idola i ikonę jako właściwe odniesienia w mówieniu o Bogu. Przez analogię do sztuki wskazuje, że idol jest bałwochwalczym pojęciem «Boga», które skupia na sobie, zasłaniając Boga żywego – w tym umiejscawia swoiste spojrzenie na ateizm, który staje się „śmiercią «śmierci Boga». Odpowiedzią Mariona staję się ikona jako usytuowanie ludzkiego patrzenia w nieskończonym i odkrywania jego głębi.
    This article answers the question about the most important concepts for the phenomenology of Jean-Luc Marion. The French philosopher, points to the idol and icon, as appropriate references in speaking about God. By analogy to the art, he indicates that the idol is idolatrous concept of “God”, which focuses on itself, covering the living God – in that he places the specific perspective on atheism, which becomes the “death of “death of God “. The right answer of Marion becomes an icon, as the location of a human looking at the infinite and explore its depths.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2014, 34; 201-221
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Myślenie i poezja. Czesław Miłosz i Martin Heidegger
    Thought and Poetry: Czesław Miłosz and Martin Heidegger
    Autorzy:
    Lubelska-Renouf, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690323.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    myślenie
    zachodni nihilizm
    subiektywizacja
    śmierć Boga
    dziwienie
    zło
    bycie tego
    co jest
    język
    poetry
    thought
    western nihilism
    subjectivisation
    the death of God
    wondermentatthat
    evil
    that which exists
    the language
    Opis:
    Philosophy, which is an effort of thought, often strives to become pure thought above and beyond language. This attempt, which is doomed to failure (we always think in words), challenges poetry and positions itself not beyond language but short of poetry. The classic example of this is the philosophy of Wittgenstein. The contrary of this de-poeticised thought is poetry which lieson this side of thought: it is unreflective poetry (that which does not reflect the world) and the absurd (deaf to the world). The classic example of this is the poetry of Mallarmé. Martin Heidegger and Czesław Miłosz challenge these two positions in philosophy and poetry and strive to think in a poetic way: The philosopher dreams of a poeticising thought while the poet dreams of a philosophising poetry. Their preoccupations reflected major themes, in particular western nihilism of the 20th century and its metaphysical roots; the subject /object dialectic and the radical subjectivisation which arises from it; the death of God, man and the world which is brought about by this subjectivisation; remedies to fight against this; the quiddity (essential essence) of things, their grain and physical substance, concrete and sensual; their deep wondermentatthat which exists; their deep respect and piety in the face of that which exists; the language itself, the words that they use to try to express that which exists. In terms of their thought, they are on the same path. But there are thoughts which they do not share or which they consider differently. Heidegger does not consider Evil: Nothing is more alien to his philosophy than the Good/Evil dualism. Miłosz, on the other hand, is obsessed by the question of Unde Malum? and to approach it he leans towards Transcendence. Heidegger holds to the concept of absolute Immanence. As a result they are worlds apart when they consider eschatological matters such as death. This article aims to provide an outline of the constellation of subjects considered in the philosophy of Heidegger and the poetry of Miłosz.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2014, 69; 177-198
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bóg i „śmierć Boga” w pisarstwie Tomasza Mertona
    God and “the Death of God” in the Writing of Thomas Merton
    Autorzy:
    Grzybowski, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480314.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Duchowość
    teologia „śmierci Boga”
    św. Tomasz z Akwenu
    William Blade
    Heglizm
    Egzystencjalizm
    Martin Heidegger
    Thomas Altizer
    Spirituality
    theology of “the death of God”
    Saint Thomas Aquinas
    William Blake
    Hegelianism
    Existentialism
    Opis:
    Amerykański trapista i pisarz religijny Tomasz Merton jest autorem Siedmiopiętrowej góry, Posiewu kontemplacji, Wspinaczki ku prawdzie, Nowego człowieka oraz wielu innych pozycji z dziedziny duchowości. Jest on również dociekliwym myślicielem, który porównuje filozofię scholastyczną ze współczesnym egzystencjalizmem. W Domniemaniach współwinnego świadka podejmuje polemikę z Heideggerowską koncepcją śmierci. Merton rozpatruje to zagadnienie z punktu widzenia chrześcijańskiej aksjologii. Czymś nielogicznym jest dla niego dogmat egzystencjalizmu: idea „śmierci Boga”. Całą jego twórczość spina polemika z anglikańskim teologiem, zainspirowanym filozofią Fryderyka Nietzschego, Thomasem Altizerem. Merton pokazuje tu, w jaki sposób teologia bazująca na Objawieniu oraz teologia naturalna są nośnikami poznania egzystencjalnego, w sensie scholastycznym jako rozpoznanie Istnienia. Z niego wynika świadomość dobra moralnego jako uczestnictwa w istnieniu Boga, Dawcy dobra. W świetle tego poznania koncepcja „śmierci Boga” jest czymś nieprawdopodobnym.
    Thomas Merton, the American Trappist monk and religious writer, is the author of The Seven Storey Mountain, Seeds of Contemplation, The Ascent to Truth, the New Man and many other works in the field of spirituality. He is also an analytical thinker comparing scholastic philosophy with modern existentialism. In Conjectures of a guilty bystander he takes up a polemic with the Heideggerian concept of death. Merton examines this issue from the point of view of Christian axiology. The dogma of existentialism is something illogical to him: the idea of “the death of God”. His entire work is linked to a polemic with Thomas Altizer, an Anglican theologian inspired by the philosophy of Fryderyk Nietzsche. Merton shows how theology of Revelation and natural theology are carriers of existential cognition, in the scholastic sense as the recognition of Existence. From it comes the awareness of moral goodness as participation in the existence of God, the giver of good. In the light of this recognition, the concept of “God’s death” is something unlikely.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2018, 2; 262-277
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theistic Evolution: Scientific, Philosophical and Theological Concerns
    Autorzy:
    Larmer, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082418.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
    Tematy:
    theistic evolution
    methodological naturalism
    God of the gaps
    human nature
    libertarian free will
    life after death
    BioLogos
    Nancey Murphy
    Opis:
    In this paper, I explore scientific, philosophical, and theological concerns that arise from adopting theistic evolution understood as claiming that the origin and development of life can be entirely accounted for in terms of the operation of natural causes, without any need to posit direct divine intervention. I argue that theistic evolutionists' commitment to methodological naturalism and their unjustified rejection of gap arguments suggests that their case is not nearly so strong as they suggest. I further argue that accepting theistic evolution most naturally leads to accepting a monistic physicalist account of the person that is at odds with theism's understanding of human nature.
    Źródło:
    Filozoficzne Aspekty Genezy; 2021, 18; 91-111
    2299-0356
    Pojawia się w:
    Filozoficzne Aspekty Genezy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krzyż Chrystusa krzyżem Syna. Personalistyczny przyczynek do trynitarnej koncepcji ekonomii zbawienia (1)
    The Christs Cross is the Cross of the Son. A Personalistic Contribution to the Trinitarian Conception of the Economy of Salvation (1)
    Autorzy:
    Kunka, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600911.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    krzyż Chrystusa
    ekonomia zbawienia
    śmierć
    Ojcostwo Boga
    Syn Boży
    Matka Odkupiciela
    św. Józef
    Christ's cross
    economy of salvation
    death
    divine fatherhood
    Son of God
    Mother of the Redeemer
    St. Joseph
    Opis:
    Dramat Golgoty objawia wierność Stwórcy wobec stworzenia. Ukrzyżowany Syn Boży stanowi dość trudny do odczytania, a jednocześnie bardzo wymowny znak „usprawiedliwienia” Boga, Stworzyciela nieba i ziemi. Krzyż Chrystusa nie może być natomiast odczytany jako motyw aktu oskarżenia Ojca, że opuścił swego Syna. Trzeba bowiem pamiętać o wierności Ojca także wobec Syna. Ukrzyżowany zostaje przez Niego przyjęty. Umęczony, zdjęty z krzyża, złożony do grobu, nie odchodzi ze sceny zbawczego dramatu. „Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia” (Dz 10,40) oraz „wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela” (Dz 5,31). Dokonało się to mocą miłości, mocą Ducha Świętego (por. Rz 8,11).
    The article discusses the question about the passion and death of Christ on the cross. This subject by analogy is taken in the context of the suffering of children and their parents. Jesus Christ is the Son of the God. The Incarnation, earthly life, passion and death on the cross have not changed this fact. Jesus is always the Son of the Father. Falsely accused, unjustly convicted, inhumanly beaten, dying on the cross – is always the Son of the Father. One cannot accuse Father of shedding the blood of the Son. The drama of Golgotha proves that the Father is faithful to his creation. The Resurrection shows that the Father has always remained faithful to the Son. Dying, the Son has given himself into the Father’s hands (Lk 23:46). Rising from the dead, Jesus demonstrated his reception by the Father. The Mother of the Redeemer was present on Golgotha. The Son and Mother by their suffering made a community of obedience to the Father. The source of this obedience is love.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2014, 8, 1; 69-77
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Spirò” o piuttosto „consegnò lo Spirito”? La morte di Gesù e il dono del Paràclito presentati in Gv 19,30
    He „Expired” or rather He „Handed Over the Spirit”? The Death of Jesus and the Gift of the Paraclete Presented in John 19:30
    Autorzy:
    Grochowski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148089.pdf
    Data publikacji:
    2018-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    la morte di Gesù
    consegnare lo Spirito Santo
    la famiglia di Dio
    Gv 19
    30
    the death of Jesus
    to hand the Holy Spirit over
    God’s family
    Jn 19
    Opis:
    Il racconto giovanneo che parla della morte di Gesù si caratterizza per l’uso di una specifica formulazione, non tipica per quanto riguarda il riferire la morte di qualsiasi persona: παρέδωκεν τὸ πνεῦμα (Gv 19,30). Bisognerebbe tradurla all’italiano con la frase „consegnò lo Spirito / spirito” (e non „spirò / rese lo spirito”, come della morte di Gesù parlano i Sinottici: cf. Mc 15,37 e Lc 23,46 – ἐξέπνευσεν; Mt 27,50 – ἀφῆκεν τὸ πνεῦμα). Anche se la maggioranza delle traduzioni moderne e dei commentari degli esegeti non è d’accordo con l’interpretazione che suggerisce che Gesù – nell’atto della propria morte salvatrice – realmente consegnò lo Spirito Santo ai suoi discepoli radunati presso la croce, insieme alla minoranza degli studiosi consideriamo, che il dono del Paràclito non deve necessariamente essere limitato al giorno della risurrezione del Signore (cf. Gv 20,22), ma – siccome esso non è un avvenimento singolare nella vita della Chiesa (cf. At 2,1 – 13 i 4,31!) – al nostro parere esso divenne una partecipazione di quel specifico „nucleo dei credenti” già pure sul Calvario. Questo dono è stato un „anticipo” per il giorno di una solenne effusione dello Spirito Santo nel Cenacolo il giorno della risurrezione (Gv 20,19 – 23). Il quarto evangelista comunica questa verità, scrivendo tali e non altre parole in Gv 19,30. Egli inoltre desidera sottolineare che il dono dello Spirito è strettamente legato alla costituzione della famiglia di Dio ai piedi della croce (Gv 19,24h–27) come il suo fondamento vitale e la forza unificante.
    John’s description of the death of Jesus on the cross is characterized by the use of a specific expression by the evangelist, untypical for the story speaking of one’s death: παρέδωκεντὸ πνεῦμα (Jn 19:30). It should be translated into English as „he handed over the Spirit / spirit” (but not „he expired / he gave up the spirit”, as expressed in the synoptic Gospels: Mc 15:37 and Lc 23:46 – ἐξέπνευσεν; Mt 27:50 – ἀφῆκεν τὸ πνεῦμα). Even if most of translations of the Bible and exegetic commentaries do not agree with an interpretation suggesting that Jesus, in the act of his saving death, actually gave the Holy Spirit to his disciplesgathered beside the cross, together with the minority of scholars we believe that the gift of the Paraclete does not necessarily have to be limited only to the day of Lord’s resurrection (cf. Jn 20:22), but – as it is not a one-off event in the life of the Church (cf. Acts 2:1 – 13 and 4:31!) – it has become a participation of this „nucleus of believers” also on Calvary. This gift was a „deposit / advancement” for the day of the solemn effusion of the Holy Spirit in the Upper Room on the day of the resurrection (Jn 20:19 – 23). This truth is communicated to the readers by the evangelist John, providing such and not other words in 19:30. He alsoemphasizes that the gift of the Spirit is closely related to the constitution of God’s family at the foot of the cross (Jn 19:24h–27) as its vital foundation and unifying force.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2018, 19; 291-303
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wyrazić niewyrażalne”. Psychologiczne tajemnice duszy romantycznego twórcy w "Utworach francuskich" Zygmunta Krasińskiego
    Express the “Inexpressible”: Psychological Secrets of the Soul of a Romantic Artist in Utwory francuskie by Zygmunt Krasiński
    Autorzy:
    Śmieciński, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134512.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-19
    Wydawca:
    Państwowa Uczelnia Zawodowa im. Ignacego Mościckiego w Ciechanowie
    Tematy:
    romanticism
    romantic poetry
    Zygmunt Krasiński
    psychology of creativity
    idealistic philosophy
    God
    absolute
    infinity
    “inexpressibility”
    “soul”
    “mood” (“state of the soul”)
    subconsciousness
    onirism
    dream
    death
    premonition of death
    eschatology
    romantyzm
    poezja romantyczna
    psychologia twórczości
    filozofia idealistyczna
    Bóg
    absolut
    nieskończoność
    „niewyrażalność”
    „dusza”
    „nastrój” („stan duszy”)
    podświadomość
    oniryzm
    sen
    śmierć
    przeczucie śmierci
    eschatologia
    Opis:
    W artykule przedstawiono problem dotyczący psychologii twórczości. Problematyka psychologiczna, obok filozoficznej, w wieku XIX znajdowała się w samym centrum myśli, przenikała wszystkie dziedziny życia. Podstawowym słowem kluczem dla tej dziedziny stało się w romantyzmie pojęcie „dusza” – termin bardzo wieloznaczny, skupiający w sobie wiele różnych znaczeń i semantycznych odcieni. Psychologiczna „dusza” – podobnie jak w filozofii słowa klucze: Bóg, absolut, wieczność, nieskończoność – odnosi się do idei (jakości) nieuchwytnych, w sposób ludzki niedostępnych, wprowadzających na grunt romantycznej poezji pierwiastek „niewyrażalnego”. Z taką właśnie próbą wyrażenia „niewyrażalnego” – zdaniem Autora artykułu – mamy do czynienia w Utworach francuskich Zygmunta Krasińskiego. Obrazy duszy, tkwiące głęboko w tych tekstach, stanowią odważną poetycką próbę eksploracji sfery jakości nieuchwytnych, właśnie „niewyrażalnych”. Przenoszą nas w „uniwersum nadnaturalne, gdzie duch się wciela w kształty wzniosłe lub przeraźliwie zrodzone w nieświadomości, pozwalające nam wniknąć w świat najbardziej irracjonalny, urojony”. Jednakże „dusza” Krasińskiego, jak konstatuje Autor, pozostaje w tych tekstach nie-do-poznana; więcej – powinna pozostać nie-do-poznana. Zaklęta w swym nie-do-poznaniu zaświadcza nie tylko o nowatorstwie i artyzmie fragmentów francuskich, ale także stanowi o istocie poezji romantycznej i poezji w ogóle.
    The article presents the issue of the psychology of creativity. In the 19th century, psychological issues, along with philosophical ones, were at the very center of thought, penetrating all areas of life. The basic key word for this field in Romanticism was the concept of a “soul”–  a very ambiguous term, encompassing many different meanings and semantic properties. The psychological “soul” - similarly to the key words in philosophy: “God,” “absolute,” “eternity,” “infinity”– refers to the idea (quality) that is elusive, inaccessible in a human way, introducing the “inexpressible” element to romantic poetry. This is the attempt to express the “inexpressible” – according to the author of the article – in Zygmunt Krasiński’s "Utwory francuskie" [Eng. French Works]. Images of the soul, deeply embedded in these texts, are a bold poetic attempt to explore the sphere of elusive, essentially “inexpressible”qualities. They take us into the “supernatural universe, where the spirit incarnates sublime shapes or is terribly born in the unconscious, allowing us to penetrate the most irrational and imaginary world [translation].” However, Krasiński’s “soul,” asthe author states, remains unknown in these texts; moreover –  it should remain unrecognized. Enchanted in its non-recognition, it testifies not only to the novelty and artistry of "Utwory francuskie", but also determines the essence of romantic poetry and poetry in general.
    Źródło:
    Studia Mazowieckie; 2022, 17, 2; 87-100
    1231-2797
    2720-5991
    Pojawia się w:
    Studia Mazowieckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies