Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the congregation of the" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 84
Tytuł:
Pijar Łukasz Ziemecki, autor polichromii w Rzeszowie i Łowiczu. Życie i twórczość malarza w świetle źródeł archiwalnych
The Piarist Łukasz Ziemecki, Author of the Polychromes in Rzeszów and Łowicz. The Painter’s Life and Oeuvre in the Light of Archival Sources
Autorzy:
Mączyński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38711325.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Łukasz (Albert) Ziemecki
Luke of St Pantaleon
Piarist college in Rzeszów
Piarist church in Rzeszów
Piarist church in Łowicz
artist monk
Piarist congregation
Baroque polychrome painting
Polish painting in the 17th and 18th century
Łukasz od św. Pantaleona
kolegium Pijarów w Rzeszowie
kościół Pijarów w Rzeszowie
kościół Pijarów w Łowiczu
zakonnik-artysta
zakon pijarów
polichromia barokowa
malarstwo polskie XVII i XVIII wieku
Opis:
Artykuł poświęcony jest biografii malarza-pijara Łukasza od św. Pantaleona (w stanie świeckim Albert Ziemecki). Dotychczas zyskał on jedynie drobne, niepozbawione omyłek wzmianki. Gruntowna kwerenda badawcza w Archivio Generale delle Scuole Pie w Rzymie i Archiwum Polskiej Prowincji Zakonu Pijarów w Krakowie pozwoliła zebrać na jego temat szczegółową faktografię. Żył w latach 1655–1715. Był Polakiem, pochodził z Rzeszowa, do zakonu wstąpił w 1679 r., już jako wykształcony artysta. W ciągu 36 lat posługi duchownej przebywał w trzech tylko pijarskich kolegiach: Rzeszowie, Górze i Łowiczu. Miał wyjątkowy status: nie prowadził żadnej działalności edukacyjnej, zajmował się wyłącznie twórczością plastyczną, wykonując rysunki, obrazy sztalugowe i polichromie ścienne. Te ostatnie stanowiły jego opus magnum: w końcu XVII w. dekorował kościół i kolegium w Rzeszowie, na początku XVIII – kościół w Łowiczu. Pełny katalog prac tego niedocenionego malarza polskiego baroku zostanie przedstawiony w przygotowanej do osobnego wydania monografii.
The article focuses on the biography of the Piarist painter Luke of St Pantaleon (Polish: Łukasz od św. Pantaleona, lay name: Albert Ziemecki). Until now, he has been the subject of no more than short, often erroneous remarks. A thorough research query at the Archivio Generale delle Scuole Pie in Rome and the Archives of the Polish Province of the Piarist congregation in Cracow made it possible to gather detailed facts concerning his life. The painter lived in the years 1755–1715. He was a Pole, a native of Rzeszów, and entered the order in 1679, already as a trained artist. During his 36 years of monastic service, he lived in only three Piarist colleges: at Rzeszów, Góra and Łowicz. His status within the order was unique, as he did not engage in any educational activity and was exclusively involved in artistic work, producing drawings, easel paintings and wall polychromes. The latter constituted his opus magnum: at the end of the 17th century, he decorated the church and college in Rzeszów, and at the beginning of the 18th century, the church in Łowicz. A full catalogue of the works of this underestimated Polish painter of the Baroque period will be presented in a monograph, now being prepared for a separate edition.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 111-148
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education and Youth Protection in the light of the Doctrine of the Resurrectionists. The Model of the Educator
Edukacja i ochrona młodzieży w świetle doktryny zmartwychwstańców. Model wychowawcy
L’educazione e la protezione dei giovani alla luce della dottrina dei Resurrezionisti. Il modello dell’educatore
Autorzy:
Wrześniak, Małgorzata
Bizek-Tatara, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850589.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Congregation of the Resurrection
education
ideal of the educator
pedagogy of trust and dialogue
Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa
zmartwychwstańcy
wychowanie
ideał wychowawcy
pedagogika zaufania i dialogu
Opis:
Artykuł stanowi próbę zarysu wzorca wychowawcy w pedagogice Zgromadzenia Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Z analizy pism, listów i kazań wybitnych założycieli i członków zgromadzenia wynika, iż nauczyciel powinien świadczyć przykładem, być stale obecny w życiu wychowanków, darzyć ich zaufaniem i szacunkiem, unikać surowości i karcenia, jak również nie przymuszać do nauki, lecz motywować. Wzorzec doskonałego nauczyciela wychowawcy jawi się nie tylko jak uniwersalny, lecz także ponadczasowy: może być wykorzystany w instytucjach edukacyjnych niezależnie od ich usytuowania geograficznego, przynależności kulturowej i wyznaniowej oraz czasów, gdyż nie straci na aktualności. Poznanie go pozwala też zrozumieć stanowisko kategorycznego sprzeciwu, jaki zgromadzenie zajęło wobec nadużyć seksualnych wobec nieletnich.
Questo articolo è un tentativo di delineare il modello dell’educatore nella pedagogia dei Resurrezionisti. L’analisi degli scritti, delle lettere e dei sermoni dei suoi fondatori e membri più importanti mostra che questa figura deve dare l’esempio, interagire con gli studenti, avere rispetto e fiducia in loro, evitare la severità e i rimproveri, e non forzarli nell’apprendimento, ma motivarli. Questo concetto di educatore appare non solo universale, ma anche intramontabile. Può essere utilizzato nelle istituzioni educative indipendentemente dalla loro ubicazione geografica, dall’appartenenza culturale e religiosa e dai tempi, perché non perderà la sua attualità. La conoscenza di questo aspetto ci permette anche di comprendere la posizione di categorica opposizione che la Congregazione ha assunto nei confronti degli abusi sessuali sui minori.
This article is an attempt to outline the model of an educator in the pedagogy of the Resurrectionists. The analysis of the writings, letters and sermons of its outstanding founders and members show that this figure should lead by example, interact with students, trust and respect them, avoid severity and scolding, and not force them into learning, but motivate them. This concept of the educator appears not only as universal, but also timeless. It can be used in educational institutions regardless of their geographical location, cultural and religious affiliation, and times, because it will not lose its relevance. Knowing this also allows us to understand the position of categorical opposition that the Congregation took to sexual abuse against minors.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 3; 9-22 (pol); 189-202 (eng)
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundacje eremów Kongregacji Kamedułów Eremitów Góry Koronnej w dawnej Rzeczypospolitej
The Congregation of Camaldolese Hermits of Góra Koronna
Autorzy:
Łupiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31042734.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Congregation of Camaldolese Hermits of Góra Koronna
Bl. Paweł Giustiniani
Camaldolese hermitages of the Polish-Lithuanian province
establishing Camaldolese foundations
architecture of Camaldolese hermitages in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the 17th–19th centuries
Kongregacja Kamedułów Eremitów Góry Koronnej
bł. Paweł Giustiniani
eremy kamedulskie prowincji polsko-litewskiej
erygowanie fundacji kamedulskich
architektura eremów kamedulskich w Rzeczypospolitej XVII–XIX wieku
Opis:
Kongregacja Eremitów Kamedułów Góry Koronnej założona przez błog. Pawła Giustinianiego na początku XVI wieku we Włoszech, o charakterze eremickim, czyli pustelniczym stała się jednym z prężnych centrów odnowy Kościoła katolickiego w dobie reformacji. Istotą reformy założyciela był powrót do pierwotnego ducha eremickiego polegającego na wycofaniu się ze świata, aby w samotności, kontemplacji i milczeniu zjednoczyć się z Bogiem. Członkowie kongregacji na początku XVII wieku dotarli na ziemie polskie i litewskie na zaproszenie możnowładców oraz królów Władysława IV i Jana II Kazimierza, aby ocalić Rzeczpospolitą od nieszczęść, które ją dotykały. Fundatorzy mieli decydujący wpływ na zakładanie eremów, ich architekturę i przekazane posiadłości ziemskie. Kryzys, jaki nastąpił w okresie zaborów, dotknął boleśnie kamedułów. Zaborcy pozbawili kamedułów ich posiadłości i skasowali poszczególne eremy, z których zachowały się do dzisiaj tylko dwa: na Bielanach koło Krakowa oraz w Bieniszewie. Niniejszy artykuł ma na celu prześledzenie zakładania fundacji eremów kamedulskich na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej oraz respektowanie przepisów i zaleceń władz Kongregacji Eremitów Kamedułów Góry Koronnej, odnoszących się do założeń architektonicznych nowo wybudowanych fundacji.
The Congregation of Camaldolese Hermits of Góra Koronna founded by Bl. Paul Giustiniani at the beginning of the 16th century in Italy, having a hermitic haracter, became one of the thriving centers of renewal of the Catholic Church in the era of the Reformation. The essence of the founder’s reform was a return to the original hermitic spirit of withdrawing from the world to unite with God in solitude, contemplation and silence. At the beginning of the 17th century, members of the congregation arrived in Poland and Lithuania at the invitation of the magnates and kings Wladislaus IV and John II Casimir, in order to save the Commonwealth from the misfortunes that affl icted it. The founders had a decisive infl uence on the establishment of hermitages, their architecture and the transferred land estates. The crisis that occurred during the partitions aff ected the Camaldolese monks painfully. The partitioning powers deprived the Camaldolese monks of their possessions and liquidated individual hermitages, of which only two have survived to this day: in Bielany near Kraków and in Bieniszew. This article aims to trace the foundations of Camaldolese hermitages in the lands of the former Polish-Lithuanian Commonwealth and to respect the regulations and recommendations of the authorities of the Congregation of Camaldolese Hermits of Góra Koronna regarding the architectural assumptions of newly built foundations.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2023, 57; 205-225
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stručné dejiny Slovanskej benediktínskej kongregácie
The Slavonic Benedictine Congregation
Autorzy:
Somorjai, Ádam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443923.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:
Československo
sui iuris kláštor benediktínov v Komárne
rozpustenie počas komunizmu
Uhorská kongregácia
Benediktínske kongregácie všeobecne
Schválenie konštitúcií jednotlivých kongregácií do roku 1959
Slovanská kongregácia 1945, 1969
Kláštory Slovanskej kongregácie 1925, 2015
Czechoslovakia
Benedictine Convent of Komárno sui iuris
Suppression of the Benedictine Convent of Komárno
Hungarian Benedictine Congregation
Benedictine Congregations in general
Benedictines in 1925 and in 2015
List according to the foundation of all the Benedictine Congregations
Slavonic Benedictine Congregation 1945, 1969
Opis:
Od roku 1776 bol kláštor benediktínov v Komárne domom Maďarskej kongregácie benediktínov (založenej v roku 1514). Po vytvorení Slovanskej benediktínskej kongregácie v roku 1945 sa dekrétom Rehoľnej kongregácie vo Vatikáne v septembri 1947 stal sui iuris a Domom slovanskej benediktínskej kongregácie sv. Vojtecha a svätej Margity (Uhorskej) (OSB). V tomto prehľade nachádzame vysvetlenie významu slova kongregácia v benediktínskej interpretácii, kongregácie v dejinách benediktínov a v dejinách strednej a východnej Európy. Potom autor opisuje krátke dejiny Slovanskej kongregácie so zvláštnym zreteľom na jej rozpustenie počas komunizmu a nové založenie po Annus Mirabilis v roku 1989, ponúka niektoré štatistické údaje kláštorov združených v tejto Kongregácii v roku 1925 a v roku 2015. V tabuľkách je uvedený zoznam benediktínskych kongregácií podľa pápežského schválenia až do roku 1959.
Since 1776, the Benedictine Convent of Komárno was a House of the Hungarian Benedictine Congregation (established in 1514). After the creation of the Slavonic Benedictine Congregation in 1945, the Convent became sui iuris with decree of the Congregation for Religious in the Vatican in September 1947, and a House of the Slavonic Benedictine Congregation of Saint Adalbert and Saint Margaret (OSB). In this overview we find the introduction of the meaning of the word Congregation in the Benedictine interpretation, the Congregations in Benedictine History and in the History of East-Central Europe. Then the Author describes the short history of the Slavonic one, with special regard to the dispersion during Communism, and the refoundation after the Annus Mirabilis in 1989, he offers some statistical data of the Monasteries united in this Congregation in 1925 and in 2015. In the Tables a list of the Benedictine Congregations is offered according to the Pontifical approval until 1959.
Źródło:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 2; 78-92
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z kolekcji Konstancji Górskiej
From the collection of Konstancja Górska
Autorzy:
Chlebowska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233735.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Konstancja Górska
Ludwika Karnkowska
Zenon Przesmycki
rysunek polski
Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo
szarytki
rusałki
Polish drawing
Congregation of the Daughters of Charity of St Vincent de Paul
the Grey Sisters
Rusalki
Opis:
Artykuł zawiera omówienie trzech rysunków Cypriana Norwida: Amerykański marynarz (1854), Młoda mniszka ze skrzydłami u ramion (1850) oraz Rusałki (1852), sprzedanych 11 maja 2022 roku na aukcji zorganizowanej przez brytyjski dom aukcyjny „Toovey’s Antique & Fine Art Auctioneers & Valuers”. Rysunki pochodzą z pokaźnej kolekcji dzieł Norwida zgromadzonych przez bliską znajomą poety Konstancję Górską, obejmującej listy, rękopisy wierszy, ponad 80 prac plastycznych (rysunki, akwarele i grafiki), która od czasów II wojny światowej uznawana jest za zaginioną. Kolekcja Górskiej jest w literaturze przedmiotu doskonale znana: wszystkie teksty były publikowane w okresie międzywojennym, a prace plastyczne zostały szczegółowo skatalogowane oraz częściowo sfotografowane przez Zenona Przesmyckiego w 1914 roku Dokumentacja dotycząca rysunków została opublikowana na łamach „Studia Norwidana” w 2011 roku Odnalezienie kilku obiektów z zaginionej kolekcji budzi nadzieję na kolejne odkrycia spuścizny Norwida.
This article discusses three drawings by Cyprian Norwid: Amerykański marynarz [The American Sailor] (1854), Młoda mniszka ze skrzydłami u ramion [The Young Nun with wings on her Shoulders] (1850) and Rusałki [Rusalki] (1852), sold on 11 May 2022 at an auction organised by the British auction house Toovey’s Antique & Fine Art Auctioneers & Valuers. The drawings come from a substantial collection of Norwid’s works amassed by the poet’s close friend Konstancja Górska, which included letters, manuscripts of poems, and over 80 artworks (drawings, watercolours and prints), which has been considered lost since World War II. Górska’s collection is well known in the literature: all the texts were published between the wars, and the artworks were catalogued in detail and partially photographed by Zenon Przesmycki in 1914. The documentation of the drawings was published in “Studia Norwidana” in 2011. The discovery of several objects from the lost collection raises hopes for further discoveries of Norwid’s legacy.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2023, 41; 139-155
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje biskupów tarnowskich ze Zgromadzeniem Służebniczek Dębickich w latach 1880–1937
Relations of Tarnów bishops with the Congregation of the SistersServants in Dębica in the years 1880–1937
Autorzy:
Soprych, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761811.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
służebniczki dębickie
diecezja tarnowska
Alojzy Pukalski
Ignacy Łobos
Leon Wałęga
Franciszek Lisowski
The Congregation of the Sisters Servants in Dębica
Tarnow Diocese
Opis:
Założyciel Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej, bł. Edmund Bojanowski, zobowiązał siostry do stałej relacji z rządcą diecezji, na terenie której znajdują się ich placówki. Nakazywał służebniczkom podporządkowanie biskupowi. Bez jego zezwolenia nie można było otwierać nowych domów. Ordynariuszowi lub wyznaczonemu przez niego kapłanowi — komisarzowi biskupiemu, siostry zdawały też sprawozdanie z działalności. Wpisy w kronikach zakonnych oraz w dokumentach konsystorialnych świadczą o ojcowskim podejściu tarnowskich biskupów do służebniczek dębickich — począwszy od bp. Józefa Alojzego Pukalskiego (bp. tarnowskiego w latach 1851–1885), za którego rządów w diecezji siostry założyły swoją pierwszą placówkę, aż do bp. Franciszka Lisowskiego (bp. tarnowskiego w latach 1933–1939), kiedy to za jego pasterzowania papież Pius XI zatwierdził konstytucje zgromadzenia, dzięki czemu weszło ono pod szczególną opiekę Kościoła.
Founder of Servant Sisters of the Mother of God of the Virgin Immaculately Conceived bl. Edmund Bojanowski obliged the sisters to have a permanent relationship with the administrator of the diocese where the institiutons are located. He ordered the servants to subordinate the place to each bishop. Without his permission, new homes could not be opend. The sisters also reported on theiractivities to the Ordinary or to the Bishop’s Commissar appointed by him. Entries in convent chronicles and consistory documents testify to the paternal approach of Tarnów bishops to the Servants of Dębica. Starting from bp. Józef Alojzy Pukalski (Bishop of Tarnów in 1851–1885), during whose reign the sisters founded their first institution in the diocese,up to bp. Franciszek Lisowski (Bishop of Tarnów in 1933–1939), when during his pastoral care Pope Pius XI approved the Constitution of the Congregation and thus it came under the special care of the Church. 
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2022, 41, 2; 89-104
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tercjarze św. Franciszka z Asyżu w diecezji chełmińskiej i gdańskiej od połowy XIX wieku do 1992 roku
Autorzy:
Kuczkowski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088337.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Church
congregation
community
diocese
Franciscan
penitential group
Pomerania
Tertiary
The Third Order of Saint Francis of Assisi
diecezja chełmińska
diecezja gdańska
franciszkanie
tercjarze
Trzeci Zakon
św. Franciszek z Asyżu
Opis:
W opracowaniu podjęto próbę ukazania ruchu tercjarskiego w dwóch ówczesnych diecezjach – chełmińskiej i gdańskiej. Zakres chronologiczny rozważania obejmuje okres od połowy XIX wieku do 1992 roku, kiedy dokonano reorganizacji administracyjnej Kościoła w Polsce. Trzeci Zakon św. Franciszka z Asyżu, zwany Franciszkańskim Zakonem Świeckich, istnieje od prawie ośmiu wieków, jego fundamentem były ruchy pokutne. Pod wpływem działania Franciszka z Asyżu i jego współbraci grupy pokutne nabierały nowego charakteru, które wyróżniała ich ,,świeckość”. W szeregach zakonu byli ludzie różnych stanów: duchowni, królowie, bogaci i biedni. Na przestrzeni wieków z ruchu tercjarskiego Kościół wyniósł na ołtarze prawie trzysta osób.  Jedną z pierwszych kongregacji Trzeciego Zakonu św. Franciszka z Asyżu w diecezji chełmińskiej była wspólnota z Wejherowa (1862), zaś pierwszą wspólnotą z terenu Wolnego Miasta Gdańska (jeszcze przed erygowaniem diecezji gdańskiej) była kongregacja przy parafii pw. Świętej Trójcy w Gdańsku-Oliwie. Najbardziej dynamicznym okresem rozwoju ruchu tercjarskiego stał się czas międzywojenny (1918-1939). Po II wojnie światowej nastąpiło jego osłabienie. Jednym z czynników mających wpływ na taki stan rzeczy był stosunek władzy ludowej do Kościoła w Polsce. Po reorganizacji administracyjnej Kościoła w Polsce (1992) wspólnoty tercjarskie dawnej diecezji chełmińskiej znalazły się w granicach archidiecezji gdańskiej, diecezji pelplińskiej i diecezji toruńskiej. Obecnie należą one do Regionu Gdańskiego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.  
The present study attempts to show the movement of the Tertiary in two of the dioceses: Chełm and Gdańsk. The chronological range of the work covers the period between the second half of the nineteenth century up to the twentieth century, when in 1992 the Polish church was administratively reorganised. The Third Order of Saint Francis from Assisi, nowadays known as the Franciscan Lay Order, has existed since the eighth century. Its basis has been penitential movements. The influence of Francis of Assisi together with his followers made the penitential groups more secular. In the Third Order there were people of various alliances, clergy, kings, the poor and the rich. Over the centuries, the Church has recognised almost 300 Tertiaries. The Franciscan Tertiary has been active in Pomerania for many centuries. One of the first congregations of the Third Order of Saint Francis of Assisi in Chełm diocese was the community from Wejherowo (1862) and the first community from The Free City of Gdańsk (before the Gdańsk diocese was established) was the congregation at Holy Trinity Parish in Gdańsk Oliwa. The most dynamic time for the development of the Tertiary movement was the interwar period (1918-1939). After World War II the movement weakened, one reason for it being the greater power of the communists relative to that of the Church in Poland. After the Polish Church was reorganised in 1992, the Tertiary congregations of the former Chełm diocese were included in the Archdiocese of Gdańsk, the diocese of Pelplin and the diocese of Toruń. Nowadays the tertiary communities belong to the Gdańsk Region of the Franciscan Lay Order.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 118; 201-217
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Troska o dzieci i młodzież Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi w Samborze realizacją charyzmatu zakonnego (zarys problematyki badawczej)
Care for Children and Youth by the Congregation of the Franciscan Sisters of the Family of Mary in Sambor as a Realization of the Religious Charism: A Research Outline
Autorzy:
Pomarańska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339101.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dzieci i młodzież
wychowanie
ochronka
Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi
Sambor
children and youth
education
children’s shelter
Congregation of the Franciscan Sisters of the Family of Mary
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie troski o dzieci i młodzież, które są przedmiotem działalności Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi w Samborze. Wywód rozpoczyna ogólna charakterystyka Sambora i zgromadzenia. W dalszej kolejności zaprezentowano działalność wychowawczo-opiekuńczą Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi w Samborze w latach 1901-1946. Na koniec omówiono współczesne znaczenie zgromadzenia dla środowiska samborskiego. Studium opracowano na podstawie zachowanej prasy i dokumentów osobistych, wspomnień i listów pisanych po latach do sióstr.
The aim of the article is to present how the Congregation of the Franciscan Sisters of the Family of Mary in Sambor takes care of children and youth. First, a general description of the town of Sambor and the Congregation is provided, followed by a presentation of the educational and care activity of the Sisters in the years 1901–1946. The article concludes with a discussion of the contemporary importance of the Congregation for the Sambor community. The author used surviving press articles, personal documents, diaries, and letters written to the Sisters years later.
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43; 183-206
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie codzienne kamedułów w eremie wigierskim (1667–1800)
Daily life of the Camaldolese Monks in the Wigry Hermitage (1667-1800)
Autorzy:
Łupiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31025292.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Camaldolese Hermits Congregation of the Crown Mountain
Bl. Paul Giustiniani
the Rules of Eremitic
Life Camaldolese hermitages of the Polish-Lithuanian province
the hermitage in Wigry
daily life of the Camaldolese monks
monastic life in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the 17th-19th c.
Kongregacja Kamedułów Pustelników Góry Koronnej
bł. Paweł Giustiniani
reguła życia eremickiego
eremy kamedulskie prowincji polsko-litewskiej
erem w Wigrach
życie codzienne kamedułów
życie zakonne w Rzeczypospolitej XVII–XIX w.
Opis:
Stosunkowo wiele napisano na temat działalności Kongregacji Kamedułów Pustelników Góry Koronnej na terenach dawnej Rzeczypospolitej. Najczęściej przedmiotem badań są materialne dokonania zakonu, brakuje natomiast analiz dotyczących sfery duchowej, zachowywania reguły zakonnej, czy też życia codziennego kamedułów. Współczesna historiografia coraz częściej interesuje się codziennością osób konsekrowanych. Léo Moulin – belgijski historyk mediewista zauważył: „świat zakonny jest rozległy, rozmaity, złożony”. Zakony w historii Kościoła katolickiego realizowały własne charyzmaty poprzez modlitwę lub np. działalność na polu miłosierdzia. Zgromadzenie kamedułów zostało założone w Italii w XI wieku. Z czasem zakon stopniowo zmienił swój charakter z eremickiego na cenobicki. Na początku XVI wieku bł. Paweł Giustiniani zainicjował powrót do dawnego radykalnego życia pustelniczego. Centralnym eremem odnowionego zakonu kamedulskiego stała się Góra Koronna (Monte Corona) koło Perugii. Życie codzienne Kongregacji Kamedułów określały Reguły życia eremickiego napisane przez Giustinianiego w 1516 roku, oparte na regułach spisanych przez św. Benedykta oraz św. Romualda2. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie życia codziennego kamedułów w eremie wigierskim działającym w latach 1667–1800, jednym z najbogatszych na ziemiach polskich w oparciu o teksty źródłowe – Reguły i Konstytucje kamedulskie oraz inne dokumenty archiwalne odnoszące się do omawianej wspólnoty eremickiej.
Relatively much has been written about the activities of the Congregation of the Camaldolese Hermits of the Crown Mountain in the former Polish-Lithuanian Commonwealth. Most often, the subject of research is the material achievements of the order, while there is no analysis of the spiritual sphere, the observance of the monastic rule, or the daily life of the Camaldolese monks. Contemporary historiography is increasingly interested in the daily life of consecrated persons. Léo Moulin, a Belgian medieval historian, noted: “the religious world is vast, varied, and complex.” Orders in the history of the Catholic Church have realized their own charisms through prayer or, for example, through activities in the field of mercy. Camaldolese was founded in Italy in the 11th century. Over time, the order gradually changed its character from eremitic to cenobic. At the beginning of the 16th century, Bl. Paul Giustiniani initiated a return to the former radical hermit life. The Crown Mountain (Monte Corona) near Perugia became the central house of the restored Camaldolese Order. The daily life of the Camaldolese Congregation was determined by the Rules of Eremitic Life written by Giustiniani in 1516. The aim of this article is to present the everyday life of the Camaldolese monks in the Wigry herm in the years 1667–1800, one of the richest monasteries in Poland, based on documents relating to this hermit community.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 239-253
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
75 lat Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów w Trzciance
75 years of the Congregation of the Missionary Fathers of Saletin in Trzcianka
75 Jahre Kongregation der Missionsväter von Saletin in Trzcianka
Autorzy:
Klessa, Edwin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138285.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
sprawozdanie
Zgromadzenie Księży Misjonarzy Saletynów
Trzcianka
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
report
the Congregation of the Missionary Fathers of Saletin
Koszalin-Kołobrzeg diocese
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2021, 9; 253-259
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CMSWR versus LCWR: About the Crisis and the Renewal of Consecrated Female Life in the USA
Autorzy:
Chaberek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037250.pdf
Data publikacji:
2021-03-29
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
nun
congregation
Second Vatican Council
reform
Congregation for the Doctrine of the Faith
vocation
Opis:
The article discusses the history of reforms of American religious sisters initiated by Pius XII and concluded by a joint agreement between the LCWR and the Commissions of the Congregation for the Doctrine of the Faith. The article shows the character of the reforms undertaken before and after the Council and how two organizations representing American sisters were established. The continuous departure of the LCWR from the teaching of the Church is presented in opposition to the fidelity of the second organization with canonical status – CMSWR. The lack of vocations among the sisters gathered in the LCWR is a sign of mistakes in the reforms that were undertaken and politicization of the organization.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2020, 90, 5; 767-786
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny w Wieluniu
The Activity of the Congregation of the Missionaries of the Holy Family in Wieluń
Autorzy:
Widera, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038426.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Wieluń
the Second Polish Republic
the Second World War
the Congregation of the Missionaries of the Holy Family
II Rzeczpospolita Polska
druga wojna światowa
Zgromadzenie Misjonarzy Świętej Rodziny
Opis:
W nowej rzeczywistości po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zostały podjęte przez władze Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny działania mające na celu utworzenie domu zakonnego w Wieluniu. Nastąpiło to po aprobacie bpa Stanisława Zdzitowieckiego w 1920 r. W kolejnym roku doszło do przejęcia przez zakon dawnego klasztoru poaugustiańskiego w Wieluniu. Wkrótce nastąpił rozwój duszpasterstwa i rozpoczęły się prace remontowe średniowiecznego klasztoru. Szczególny nacisk misjonarze położyli na katechizację, głoszenie misji i odprawianie nabożeństw. Równolegle doszło do powołania nowicjatu zakonnego i szkoły misyjnej – ośmioletniego gimnazjum męskiego, do którego uczęszczali uczniowie pochodzący z całego powiatu wieluńskiego. Intensywny rozwój działalności został zahamowany przez wybuch II wojny światowej, w czasie której klasztor doznał ogromnych strat materialnych. W 1946 r. doszło do jego przekazania na rzecz diecezji częstochowskiej.
In the new reality, after Poland regained its independence, the authorities of the Congregation of the Missionaries of the Holy Family under took some steps in order to establish a monastery in Wieluń. It happener after the approval expressed by bishop Stanisław Zdzitowiecki in 1920. In the following year, the monastery of the former Post-Augustinian Conventin Wieluń was taken over by the above-mentioned Congregation. Soon, the pastoral work developed and the rep air work of the mediewal convent started. Missionaries placed particular emphasis on Catechesis, preaching missions and services. A novitiate was established simultaneously to a missionary school – an eight-year secondary school for men, which was attended by students from the en tire territoryof the district of Wieluń. However, the outbreak of the Second World War disrupted an intensive development of the activity of the Congregation of the Missionaries of the Holy Family and the convent suffered material damage then. In 1946, the convent was handel over to the Diocese of Częstochowa.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 99-126
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formacja do ślubu ubóstwa w Prowincji Polskiej Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego
Formation towards the vow of poverty in the Polish Province of the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147534.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
śluby zakonne
ubóstwo
formacja
wynagrodzenie
oblacja
Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego
sercanie
religious vows
poverty
formation
reparation
oblation
Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus, Dehonians
Opis:
Formacja do ślubu ubóstwa jest jednym z elementów formacji osób konsekrowanych zmierzającej do życia radami ewangelicznymi. W Zgromadzeniu Księży Najświętszego Serca Jezusowego wszystkie śluby zakonne wpisane są w rys wynagradzający Instytutu oraz otrzymują wymiar oblacyjny, podkreślający całkowite oddanie się Bogu poprzez konsekrację. Dokumenty Zgromadzenia obok celu i różnych aspektów formacji określają również istotę ślubu ubóstwa, zachęcając do życia jego duchem. Celem formacji jest kształtowanie serca zakonnika, który coraz bardziej winien odzwierciedlać w sobie sposób życia ubogiego, jaki obrał Jezus Chrystus. Formacja ta ma także wymiar wspólnotowy, gdyż wspólnota winna stawać się świadkiem dóbr nieprzemijających, w czym wyraża się jej wymiar profetyczny.
Formation towards the vow of poverty is one of the elements of the preparation of consecrated persons aimed at living according to evangelical counsels. In the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus all three vows are inscribed in the figure of reparation characteristic for the Institute as well as oblation dimension which underlines total devotion to God through religious consecration. The documents of the Congregation besides the goals and various aspects of formation also set out the essence of the vow of poverty, encouraging life with its spirit. The goal of formation is to shape the heart of a religious person, who supposed to more and more reflect in himself the way of life of the poor which was chosen by Jesus Christ. That formation has also the community dimension, through which the religious community should become a witness of non-remissive goods and thus its prophetic dimension.
Źródło:
Sympozjum; 2021, 1(40); 211-228
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matka Boża w życiu i w powołaniu zakonnym św. Siostry Faustyny Kowalskiej
The Mother of God in the life and religious vocation of St. Sister Faustina Kowalska
Autorzy:
Cuper, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007636.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Matka Boża
powołanie zakonne
dzienniczek
listy
charyzmat zakonny
modlitwy
mistyka
Królowa Polski
Matka Miłosierdzia
wątek maryjny
Mother of God
monastic vocation
diary
letters
charism of the congregation
prayers
mystique
Queen of Poland
The Congregation of the Sister of Our Lady of Mercy
Marian theard.20
Opis:
The presence of Virgin Mary was crucial in the life and monastic vocation of St. Sister Faustina Kowalska. The Marian thread has a special place in her Diary. Since her early childhood the confidante of Mary fulfilling her vocation chose Mother of God to be her Teacher and the Mistress of her spiritual life. She was in the convent the patroness of which was Our Lady of Mercy. Sister Faustina lived the charism of this congregation. She had visions during which she saw Mary, talked to Her and heard Her words. She communed with her beloved Mother in a special way. The apostle of Divine Mercy visited the shrines of Częstochowa and Ostra Brama for few times. She also entrusted Poland – her beloved Motherland - to Mary.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 1; 20-35
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Milatyn Nowy 1906-1946. Archidiecezja Lwowska – Dekanat Gliniany. Edycja źródła
Milatyn Novy 1906-1946. Lviv Archdiocese - Gliniany Decanate. Source edit.
Autorzy:
Marecki, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172948.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Milatyn Nowy
Zgromadzenie Księży Misjonarzy
obraz
Jezus Milatyński
Congregation of the Mission
picture
Jesus Milatinsky
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 136; 225-247
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 84

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies