Temat: the University of Krakow - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Bibliography of the Works of Rev. Dr. Hab. Andrzej Bruździński, Professor of PUJPII
Bibliografia prac ks. dr. hab. Andrzeja Bruździńskiego, prof. UPJP II
Autorzy:: Wołyniec, Bartłomiej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11347067.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Andrzej Bruździński
The pontificial University of John Paul II in Krakow
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Opis:: Bibliography of the Works of Rev. Dr. Hab. Andrzej Bruździński, Professor of PUJPII
Bibliografia prac ks. dr. hab. Andrzeja Bruździńskiego, prof. UPJP II
Źródło:: Folia Historica Cracoviensia; 2020, 26, 1; 13-22
0867-8294
Pojawia się w:: Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Plus ratio quam vis. Od mimochodem rzuconej sentencji do dewizy uniwersyteckiej
Autorzy:: Wasyl, Anna Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/636311.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Maximianus, plus ratio quam vis, university mottos, sententiae, Jagiellonian University, Kraków Academy, Karol Estreicher Jr., Roman love elegy, Cornelius Gallus, literary culture in the age of Th eoderic the Great
Opis:: Plus ratio quam vis, or, the career of a sentence Although the Jagiellonian University was established as early as in 1364, its widelyrecognized motto was chosen and inscribed on the portico leading from the Assembly Hall to Copernicus Hall much later, only in the mid-twentieth century. In 1952, Professor Karol Estreicher Jr., the head of the University Museum, came across a sentence which he considered “worth being the Jagiellonian University’s motto” (the inscription was eventually carved on the portico in 1964). Apparently, all that Estreicher knew was that the phrase plus ratio quam vis was “a part of a Latin proverb.” He had no idea whatsoever of its author or the original context in which it had been used. Frequently (still too frequently, in truth) the phrase is quoted as coined by Cornelius Gallus, usually labeled, after Ovid, the first of the elegiac poets of Rome. The mistake is justifiable, at least to some extent, as the actual author of the poetic work in which the hemistich appears was for quite a long time mistaken for Cornelius Gallus. After Pomponius Gauricus’s edition of Cornelii Galli Fragmenta (Venice, 1501 die. XII. Ianuarii, which actually means 1502, as the date is indicated more veneto), the elegiac oeuvre by Maximianus, an author active in sixth-century Italy, was, so to speak, redefined as Gallus’s. Until the late eighteenth century the false attribution continued to be repeated by many other editors, who in fact very willingly published collections of the Roman love poets, Catullus, Tibullus, Propertius, and ‘Gallus’ (= Maximianus). It is to some point ironic that in the modern era Maximianus was so easily deprived of the ‘copyright’ to his own poetry, considering that earlier, in the Middle Ages, he was an author (relatively) well-known (under his real name) and even read in and recommended for schools. This aspect brings us back to our main topic here, i.e. the choice of Maximianus’s phrase as the motto of the Jagiellonian University, one of the oldest universities in the world. Karol Estreicher himself was presumably not aware of this but Maximianus was indeed studied in the Kraków Academy in mid-fifteenth century (as two manuscripts, BJ 1954 and 2141, preserved in the Jagiellonian Library, clearly indicate). He was studied for his vivid descriptions of old age (for which he was celebrated among many medieval commentators and theorists of teaching, who apparently were not at all embarrassed by the fact that their students, when reading Maximianus, might have also read a laus Mentulae) and for his sententiositas. What is more, the Jagiellonian Library possesses a considerable collection of incunabula and old prints containing Maximianus’s (or ‘Gallus’s’) work. So paradoxically, Karol Estreicher could not have chosen better. The motto of UJ is related to its history, in the sense that it is taken from an author whose work was on the reading list in the Academy in the later Middle Ages, it is concise, intelligent, significant, and ‘decent,’ even though it was originally expressed by a poet who was not less efficient when coining memorable sententiae than when singing the praises of Mentula, the embodiment of human corporeality.
Źródło:: Terminus; 2013, 15, 1(26)
2084-3844
Pojawia się w:: Terminus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kodeks magistra Hieronima Szwarca. Przyczynek do dziejów najstarszego księgozbioru bernardynów w Krakowie
Master Hieronim Szwarc codex. A contribution to the history of the oldest book collection of the Franciscans/Bernardines in Cracow
Autorzy:: Szulc, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/911824.pdf
Data publikacji:: 2014-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Giovanni Balbis of Genoa
provenance research
Catholicon
Hieronim Szwarc
Kraków
the Bernardines
Cracow University in the 15thc.
liber catenatus
medieval manuscripts
medieval codices
Bernardyni
Uniwersytet Krakowski w XV wieku
kodeksy średniowieczne
rękopisy średniowieczne
badania proweniencyjne
Opis:: Artykuł ma na celu pokazanie na przykładzie jednego kodeksu średniowiecznego wartości i znaczenia badań proweniencyjnych księgozbiorów historycznych. Przedmiotem charakterystyki jest średniowieczny kodeks ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu − XV-wieczny odpis Catholiconu Giovanniego Balbi da Genova, popularnego w średniowieczu podręcznika gramatyki łacińskiej. Rękopis ukończony w 1457 roku, skromnie iluminowany, jest jedynym w zbiorach Biblioteki przykładem rękopiśmiennej księgi łańcuchowej (liber catenatus). Kodeks ten jest unikatowy i cenny ze względu nie tyle na treść, ile na osobę pierwszego właściciela (być może także kopisty księgi) – Hieronima Szwarca, magistra atrium Uniwersytetu Jagiellońskiego i późniejszego zakonnika w klasztorze franciszkanów obserwantów (bernardynów) w Krakowie na Stradomiu. Jak wynika z analizy zapisków proweniencyjnych odnotowanych na przedniej części wyklejki oprawy Catholiconu oraz ze źródeł historiograficznych, uniwersyteckich i zakonnych, Hieronim był synem znanego mieszczanina krakowskiego Jerzego Szwarca, który na przełomie 1453 i 1454 roku gościł w swojej kamienicy przy rynku sławnego włoskiego kaznodzieję pokutnego i reformatora zakonu franciszkanów Jana Kapistrana oraz towarzyszących mu braci. Powyższe badania źródłowe dowiodły, że prezentowany kodeks był własnością (może nawet dziełem rąk) absolwenta Uniwersytetu Jagiellońskiego, a zarazem reprezentanta kapistrańczyków, tj. licznego grona krakowskich studentów, którzy pod wpływem kazań Jana Kapistrana wstąpili do zakonu franciszkanów obserwantów i pierwszego na ziemiach polskich klasztoru bernardynów, założonego w Krakowie w 1453 roku. Druga zapiska własnościowa na oprawie księgi przynosi z kolei informację, iż w 1466 roku kodeks magistra Hieronima został przekazany (przez właściciela?) do biblioteki krakowskiego klasztoru. Należy więc do najstarszego księgozbioru bernardyńskiego w Polsce.
The present article attempts to present, with an example of a medieval codex, the value and significance of the research on provenance of historical book collections. This is the case with the book under review: it is a detailed description of the Codex from the book collection of Poznań University Library – the fifteenth century copy of Catholicon by Giovanni Balbis of Genoa, a popular and commonly used in the Middle Ages dictionary and text book (primer) of Latin grammar. The manuscript, modestly illuminated and finished in 1457, is the only specimen of a hand-written chained book (liber catenatus) currently held in the Library’s collection. The codex is unique and extremely valuable not only on account of its content, but rather because of its first owner (possibly the copyist of the original book) – Hieronim Szwarc, Master of Arts or atrium magister of the Jagiellonian University, and later a monk at Priory of Franciscans/Observants, also known as the Bernardines, in Cracow-Stradom. As it follows from the analysis of the provenance notes placed on the front side of the flyleaf of the original binding of Catholicon, as well as from available historiographical sources, both academic and monasterial, Hieronim was a son of a well-known Cracow burgher Jerzy Szwarc who, at the turn of the 1453/1454, hosted in his tenement house in the market the famous Italian penitential preacher and reformer of the Franciscan Order John of Capistrano and accompanying friars. The relevant source study has revealed that the codex was in possession (or was possibly even the work) of the Jagiellonian University graduate, and at the same time a Capistrano-follower, i.e. a member of the numerous circle of students of the Cracow Academy who, inspired by sermons delivered by John of Capistrano, joined the Franciscan/Observants Order and the first priory of the Bernardines in Poland founded in Cracow in 1453. Another ownership note provides, in turn, a statement that Master Hieronim’s codex was handed over (by the owner?) to the library of this particular priory in 1466. It belongs then to the oldest Bernardine book collection in Poland.
Źródło:: Biblioteka; 2014, 18(27); 219-234
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:: Biblioteka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: The Service of Thought. The First Decade of the Pontifical University of John Paul II in Krakow
Autorzy:: Szczurek, Jan Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/668077.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: The Pontifical University of John Paul II in Krakow
ecclesiastical university education
“service of thought”
Opis:: The paper shows how “the service of thought” (using an expression of John Paul II) has been performed at the Pontifical University of John Paul II in Krakow during last ten years. This paper presents the main cyclical scientific events, such as conferences and symposia, as well as signs of growth of the unique pontifical university in Central and Eastern Europe. For example the “Krakow methodological conferences” are of particular interest, because the discovery of an appropriate method ensures success in the search for truth.
Źródło:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2020, 10, 1; 253-282
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Ego librarista”. Działalność Jana ze Skawiny jako bibliotekarza na Wydziale Prawa Uniwersytetu Krakowskiego
Ego librarista’. The activity of Jan of Skawina as a librarian at the Faculty of Law of the University of Kraków
Autorzy:: Świeboda, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/784031.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Jan ze Skawiny
Uniwersytet Krakowski
Wydział Prawa
biblioteka
rękopisy średniowieczne
Jan of Skawina
the University of Kraków
Faculty of Law
library
medieval manuscripts
Opis:: The article is devoted to the figure of Jan of Skawina (†1520), a doctor and professor of canon law, librarian of the Faculty of Law of the University of Krakow. Although he was not one of the leading or distinguished figures from among the group of Polish scholars at the turn of the 15th and 16th centuries and his scientific legacy has not been preserved, he nevertheless showed particular zeal, as the guardian of the library book collection, for the other professors who held the position of librarian. Between 1501 and 1515 he obtained and systematized many works on the subject of law or preaching for the benefit of the faculty library, which were intended as aids to professors and law students. In retrospect, an invaluable achievement of the scholar from Kraków was inserting notes indicating that the manuscripts belonged to the collection of the Law College. These notes not only allow the codes to be assigned unambiguously to the Collegium Iuridicum library, but also inform about the previous owners and about the method and date of obtaining a given copy. Out of 46 preserved medieval books of the Faculty of Law, 39 have notes inscribed by his hand. Jan of Skawina was not only a book keeper but also a donor of several manuscripts. Owing to his efforts, several professors of law and members of Jan’s family passed on their books in their will to the Faculty of Law. In the face of the tragic fire of the Collegium Iuridicum building in 1455, Jan of Skawina’s efforts to acquire new works facilitated a partial reconstruction of the jurist library. These were mainly legal and theological works, which could serve as an aid to the work of preaching. A casual review of the works in the book collection of the Faculty of Law allows us to conclude that the selection of the letters obtained or offered by Jan of Skawina was not accidental. Seemingly modest testimonies of Jan of Skawina’s activity as a librarian turn out to be invaluable for learning about the resources and organization of the library of the Law College. The notes he has included in his manuscripts are a very important source of information about the medieval Faculty of Law of the University of Kraków. They also prove that the position of librarian did not have to be treated by university professors as a burden, but could be seen as a kind of distinction. Jan of Skawina held a number of important church and university posts, and yet he wrote about himself modestly, but with pride, using the term ‘librarista’.
Artykuł poświęcony jest osobie Jana ze Skawiny (†1520), doktora i profesora prawa kanonicznego, bibliotekarza biblioteki Wydziału Prawa Uniwersytetu Krakowskiego. Nie należał on wprawdzie do postaci pierwszoplanowych lub wyróżniających się spośród grona uczonych polskich przełomu XV i XVI stulecia, nie zachowała się także jego spuścizna naukowa, niemniej jednak jako opiekun księgozbioru bibliotecznego wykazał się szczególną gorliwością na tle innych profesorów sprawujących funkcję bibliotekarza. W latach 1501-1515 pozyskał na rzecz biblioteki wydziałowej i usystematyzował wiele dzieł o tematyce prawniczej lub kaznodziejskiej, mających służyć jako pomoc dla profesorów i studentów prawa. Z perspektywy czasu nieocenionym dokonaniem krakowskiego uczonego było umieszczenie not wskazujących na przynależność rękopisów do księgozbioru Kolegium Prawniczego. Pozwalają one nie tylko na jednoznaczne przypisanie kodeksów do biblioteki Collegium Iuridicum, ale też informują o poprzednich właścicielach oraz o sposobie i dacie pozyskania danego egzemplarza. Spośród 46 zachowanych do dzisiaj średniowiecznych ksiąg Wydziału Prawa aż 39 posiada noty wpisane jego ręką. Jan ze Skawiny był nie tylko opiekunem książek, ale także darczyńcą kilkunastu rękopisów. Dzięki jego zabiegom kilku profesorów prawa oraz członków rodziny Jana przekazało w testamencie swoje księgozbiory na rzecz Wydziału Prawa. W obliczu tragicznego w skutkach pożaru gmachu Collegium Iuridicum w 1455 roku działania Jana ze Skawiny na rzecz pozyskania nowych dzieł pozwoliły na częściowe odbudowanie biblioteki jurystów. Były to dzieła przede wszystkim prawnicze, a także teologiczne, które mogły służyć jako pomoc w pracy kaznodziejskiej. Pobieżny przegląd dzieł znajdujących się w księgozbiorze Wydziału Prawa pozwala na stwierdzenie, że dobór pism pozyskanych lub ofiarowanych przez Skawińskiego nie był przypadkowy. Na pozór skromne świadectwa działalności Jana ze Skawiny na funkcji bibliotekarza okazują się być nieocenione dla poznania zasobu i organizacji biblioteki Kolegium Prawniczego. Noty, które zamieścił on w rękopisach, stanowią niezwykle ważne źródło informacji o średniowiecznym Wydziale Prawa Uniwersytetu Krakowskiego. Dowodzą również, że stanowisko bibliotekarza nie musiało być traktowane przez profesorów uniwersyteckich jako obciążenie, ale mogło być postrzegane jako rodzaj wyróżnienia. Jan ze Skawiny piastował szereg ważnych stanowisk kościelnych i uniwersyteckich, a jednak pisał o sobie skromnie, ale z dumą – „librarista”.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 407-429
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Kwestia Utrum universale nihil sit aut posterius suis singularibus z zachowanych w rękopisie BJ 2118 Collectanea de anima
Question Utrum universale nihil sit aut posterius suis singularibus of the Collectanea de anima preserved in MS. BJ 2118
Autorzy:: Stanek, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2075170.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:: O duszy
Uniwersytet Krakowski II połowy XV w.
uniwersalia
rkp. BJ 2118
On the soul
University of Krakow in the 2nd half of the 15th century
problem of universals
MS. BJ 2118
Opis:: Presented paper contains the critical edition of the question Utrum universal nihil sit aut posterius suis singularibus of the Collectanea de anima preserved in MS. BJ 2118. Collectanea de anima is a provisional title of the collection of 6 questions dealing with the problem of the soul, composed in Krakow in the 2nd half of the 15th century. This manual has a heterogenic character, since every question differs from the others regarding its form, multidimensionality of undertaken issues and the degree of doctrinal independence. Surely, the 3rd question edited here (precisely its part that has been preserved till today, i.e. the introduction and first passage of articulus 1) is not too original work and does not include any remarkable statements. But yet, it is an important testimony of work of compilers, that nowadays only uncommonly is a subject of studies. The edited text in general is doctrinally dependent: first of all, it is based on the works by Thomas Aquinas, Albert the Great and Alexander Bonini of Alexandria (the author explicitly quotes these sources), but also on treatises by Heymericus of Campo and Pseudo-Aquinas (their works are not induced by the author). Concerning the substance of the edited question, the most interesting and “original” is a kind of ignorance of the historical background of the problem of universals and the occurrence of quite numerous mistakes. Mostly they can be easily explained, since they often arise from improper decipheration of abbreviation, overinterpretation or basing on a corrupted source. The accumulated mistakes lead the author to draw his own (singular) conclusions, that all testify the correctness of the Aristotle’s sentence: Parvus error in principio maximus erit in fine.
Źródło:: Rocznik Tomistyczny; 2020, 2, 9; 229-237
2300-1976
Pojawia się w:: Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Szczególnie zasłużeni dla nauki i kultury. Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie w latach 2015–2018
Autorzy:: Stala, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669365.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: The Pontifical University of John Paul II in Krakow
Doctors Honoris Causa
science
culture
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II Krakowie
doktorzy honoris causa
nauka
kultura
Opis:: Doctor Honoris Causa is an academic degree awarded to someone who has contributed in a special way to a specific field or to society, or Church in general. In the years 2015 to 2018 The Pontifical University of John Paul II has conferred the degree of Doctor Honoris Causa on Professor Elie Wiesel – 30 June 2015, The Pope Benedict XVI – 3 July 2015, Archbishop Celestino Migliore – 16 October 2015, Rev. Professor Michał Heller – 22 June 2016, Cardinal Professor Gerhard Ludwig Müller – 16 October 2017, Professor Rémi Brague – 11 January 2018. This article presents all these persons acclaimed by UPJPII their efforts to promote the peaceful resolution of conflict throughout the world by promoting interfaith dialogue, understanding, incisive intelligence and their significant contribution to the Church.
Doktor honoris causa jest stopniem akademickim przyznawanym komuś, kto miał szczególny wkład w rozwój określonej dyscypliny, społeczeństwa lub Kościoła. W latach 2015–2018 doktorat honoris causa Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie otrzymali: Profesor Elie Wiesel – 30 czerwca 2015, Papież Benedykt XVI – 3 lipca 2015, Arcybiskup Celestino Migliore – 16 października 2015, Ksiądz Professor Michał Heller – 22 czerwca 2016, Kardynał Profesor Gerhard Ludwig Müller – 16 października 2017, Profesor Rémi Brague – 11 stycznia 2018. W niniejszym artykule są przedstawione wszystkie osoby docenione przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie za wysiłki na rzecz pokojowego rozwiązywania konfliktów na całym świecie poprzez promowanie międzywyznaniowego dialogu, zrozumienie, wnikliwą inteligencję oraz ich znaczący wkład na rzecz Kościoła.
Źródło:: Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:: Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Boloński doktorat z prawa Wawrzyńca ze Słupcy (1517)
Wawrzyniec of Słupca’s Bologna Doctorate in Law (1517)
Autorzy:: Sroka, Stanisław A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1955681.pdf
Data publikacji:: 2021-12-03
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Universität Bologna im 16. Jahrhundert
Wawrzyniec ze Słupcy
kanonisches Recht
Universität Krakau im 16. Jahrhundert
Scholasteramt von Kjelzy
Uniwersytet Boloński w XVI wieku
prawo kanoniczne
Uniwersytet Krakowski w XVI wieku
scholasteria kielecka
University of Bologna in the sixteenth century
Wawrzyniec of Słupca
canon law
University of Krakow in the sixteenth century
Kielce scholastics
Opis:: W artykule zaprezentowano karierę Wawrzyńca ze Słupcy, ze szczególnym uwzględnieniem uzyskania przez niego doktoratu z prawa kanonicznego w Bolonii w 1517 roku. Boloński doktorat otworzył Wawrzyńcowi drogę do uniwersyteckiej kariery, wcześniej był on bowiem notariuszem publicznym, przyjął też niższe święcenia (akolitat). W 1521 roku wszedł w skład kolegium prawniczego Uniwersytetu Krakowskiego. Uzyskał też beneficja kościelne w postaci scholasterii kieleckiej i kanonii sandomierskiej. Ze względu na rychłą śmierć w 1528 roku kariera uniwersytecka Wawrzyńca ze Słupcy była krótka. Podczas egzaminu doktorskiego towarzyszyli mu w Bolonii jego koledzy ze studiów lub też inni Polacy, którzy byli tam wówczas przejazdem i chcieli zobaczyć na własne oczy przebieg egzaminu doktorskiego. Byli to: Jan Rybieński, prepozyt kruszwicki i kanonik gnieźnieński oraz poznański, Jan Łącki, kanonik poznański, a także Jan Międzyrzecki, Jan Łaski, Maciej Śliwnicki i Stanisław Szczawiński. W uniwersyteckich źródłach bolońskich zostali oni określeni mianem studentów bolońskich oraz kleryków diecezji gnieźnieńskiej, poznańskiej i ołomunieckiej. W artykule omówiono ich intelektualną drogę, często w historiografii mniej znaną, jak również pokazano, ale już bardziej skrótowo, ich późniejsze kariery.
Stanisław Sroka’s article presents the career of (Lawrence) of Słupca, with particular emphasis on his obtaining a doctorate in canon law in Bologna in 1517. The Bologna doctorate opened a way for Wawrzyniec to a university career, because earlier he was a public notary and he also accepted the minor orders (acolyte). In 1521, he became a member of the law college of the University of Kraków. He also obtained church benefices in the form of the Kielce scholastery (scholasteria) and the Sandomierz canonry. Due to his imminent death in 1528, the university career of Wawrzyniec of Słupca was short. During the doctoral exam, he was accompanied in Bologna by his fellow students or other Poles who were there at the time and wanted to witness the doctoral proceedings. This group included: Jan Rybieński, provost of Kruszwica and canon of Gniezno and Poznań, Jan Łącki, canon of Poznań, as well as Jan Międzyrzecki, Jan Łaski, Maciej Śliwnicki and Stanisław Szczawiński. In the sources at the University of Bologna, they were referred to as students of Bologna and seminarians of the Dioceses of Gniezno, Poznań and Olomouc. Sroka discusses their intellectual paths, often omitted in historiography, and briefly describes their subsequent careers.
In dem Artikel wird der Werdegang von Laurenz von Slupca (Wawrzyniec ze Słupcy) unter besonderer Berücksichtigung seiner Promotion im kanonischen Recht im Jahre 1517 in Bologna dargestellt. Der Bologna-Doktorat eröffnete ihm den Weg zu einer Universitätskarriere. Zuvor war er als öffentlicher Notar tätig und hatte auch niedere Weihen (Akolyth) erhalten. 1521 wurde er Mitglied von Collegium Iuridicum der Universität Krakau. Er erhielt auch kirchliche Pfründe, und zwar das Scholasteramt von Kjelzy (Kielce) und das Kanonikeramt von Sandomir (Sandomierz). Wegen seines frühen Todes im Jahre 1528 war die Universitätskarriere von Laurenz von Slupca von kurzer Dauer. Während seiner Doktorprüfung wurde er in Bologna von seinen Kommilitonen bzw. von anderen Polen begleitet, die sich dort zu dieser Zeit auf der Durchreise aufhielten und den Ablauf der Doktorprüfung mit eigenen Augen sehen wollten: Jan Rybieński — Propst von Kruschwitz (Kruszwica) und Kanoniker von Gnesen und Posen, Jan Łącki — Kanoniker von Posen, sowie Jan Międzyrzecki, Jan Łaski, Maciej Śliwnicki und Stanisław Szczawiński. In den Quellen der Universität Bologna werden sie als Bologneser Studenten und Kleriker der Diözesen Gnesen, Posen und Olmütz bezeichnet. Der Autor des Artikels beschäftigt sich mit ihrem intellektuellen Werdegang, der in der Geschichtsschreibung oft weniger bekannt ist, und stellt zugleich dar, wenn auch in kürzerer Form, ihre späteren Karrieren.
Źródło:: Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2021, 13; 220-240
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:: Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Jan Kośmider z Ostrzeszowa. Zapomniany medyk z początku XVI wieku
Jan Kośmider from Ostrzeszów. A Forgotten Medic from the Beginning of the Sixteenth Century
Autorzy:: Sroka, Stanisław A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2085459.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:: Jan Kośmider z Ostrzeszowa, Uniwersytet
Krakowski w XVI wieku, Wydział Lekarski
Uniwersytetu Krakowskiego, Uniwersytet w Bolonii
w XVI wieku
Jan Kośmider from Ostrzeszów, University
of Krakow in the sixteenth century, Faculty of the Medicine
at the University of Krakow, University of Bologna
in the sixteenth century
Opis:: W artykule ukazano sylwetkę Jana Kośmidera, zapomnianego lekarza z początku XVI w. Jan po studiach odbytych w Krakowie wykładał przez kilka lat (1499- 1503) na Wydziale Sztuk Wyzwolonych Uniwersytetu Krakowskiego. W 1511 r. uzyskał w Bolonii stopień doktora medycyny. Po powrocie do Polski inkorporował się do Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Krakowskiego. W 1513 r. był dziekanem tegoż fakultetu. Dał się poznać jako wytrwały obrońca prawa do wykonywania zawodu medyka tylko przez osoby legitymujące się doktoratem z tej dziedziny, za co czasami spotykały go szykany. Kariera Jana Kośmidera w Uniwersytecie Krakowskim była krótka ze względu na rychłą śmierć medyka w 1516 r. w trakcie panującej wówczas w Krakowie zarazy.
This article presents the life of Jan Kośmider, a forgotten physician from the beginning of the sixteenth century. After studying in Cracow, Jan lectured for several years (1499-1503) in the Faculty of Liberal Arts at the University of Krakow. In 1511, he obtained a doctorate in medicine in Bologna. After returning to Poland, he joined the Faculty of Medicine at the University of Krakow. He became the dean of that faculty in 1513. He was known as a persistent defender of restricting the right to practice medicine to only individuals holding a doctorate in the field, for which he was sometimes harassed. The career of Jan Kośmider at the University of Krakow was short due to his early death in 1516 during an outbreak of plague in Cracow at the time.
Źródło:: Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2020, 83; 30-36
0860-1844
Pojawia się w:: Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Polska historiografia uniwersytecka w rytmie jubileuszy. Uwagi o badaniach nad staropolskimi dziejami Uniwersytetu Krakowskiego
Polish University Historiography In The Rhythm Of Jubilees. Remarks On The Studies On The History Of The University Of Krakow In The Old Polish Period
Autorzy:: Ożóg, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2080858.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Polish university historiography
history
The University of Krakow
research
jubilee
polska historiografia uniwersytecka
historia
Uniwersytet Krakowski
badania
jubileusz
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:: he University of Krakow was founded twice, in 1364 and 1400. The jubilees of these two foundations were celebrated in 1864, 1900, 1964, 2000 and 2014. The paper present the role of university jubilees in the development of critical studies on the history of the University of Krakow until the end of the 18th century. The author analyses both the achievements and weaknesses of Polish university historiography, and shows the perspectives for its future development.
Źródło:: Historyka studia metodologiczne; 2019, 49; 361-385
0073-277X
Pojawia się w:: Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Muzeum Podręcznika Biblioteki Głównej Uniwersytetu Pedagogicznego
Museum of the Handbook - special collection of the Main Library of the Pedagogical University in Krakow
Autorzy:: Milc, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/972762.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: Muzeum Podręcznika
podręczniki
kolekcje specjalne
Biblioteka Główna UP w Krakowie
Museum of the Handbook
textbooks
special collections
Main Library of the Pedagogical University of Kraków
Opis:: W zbiorach Biblioteki Głównej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie wydzielona została specjalna kolekcja podręczników, materiałów dydaktycznych i publikacji metodycznych. Książki te zostały wycofane z obowiązujących programów nauczania. W kolekcji znaleźć można wiele ciekawych podręczników od najstarszych XIX-wiecznych, aż po najnowsze z początku XXI wieku, które zostały wycofane ostatnią reformą oświaty.
The collection of the Main Library of the Pedagogical University of Krakow has a special subcollection of textbooks, didactic materials and publications on teaching methods. These books have been withdrawn from the current teaching programs. The collection contains many interesting textbooks from the oldest, from 19th century, to the latest, from the beginning of the 21st century, which were discarded in the last reform of education.
Źródło:: Biblioteka i Edukacja; 2019, 15; 155-168
2299-565X
Pojawia się w:: Biblioteka i Edukacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Ze Szwecji do Polski. Dary Henryka Bukowskiego w bibliotekach krakowskich
From Sweden to Cracow. Henryk Bukowski’s gifts in libraries of Cracow
Autorzy:: Lemanaitė, Greta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/472313.pdf
Data publikacji:: 2018-12-28
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:: Szwecja
Henryk Bukowski
Kraków,
książki,
dary,
Akademia Umiejętności,
Muzeum Narodowe w Krakowie
Biblioteka Uniwersutetu Jagiellońskiego,
XIX wiek
Sweeden
Cracow
books
gifts
Academy of Sciences
National Muzeum in Cracow
Library of the Jagellonian University
19th cen
Opis:: One of the participants of the 1863 uprising, Henryk Bukowski, who later emigrated and settled down in Sweden, was well-known not only to the Polish expatriate community as a great antiquarian. H. Bukowski is also famous for his great work for the foundation, patronizing and donating the Polish National Museum in Rapperswil, which was not his sole activity. Being a great bibliophile, on every possible occasion he presented many valuable books to different libraries and other institutions in exile and in the country as well. It is known that in the years 1887-1890 The Academy of Science in Cracow received a collection of approximately six hundred books, accompanied by a catalogue prepared by Bukowski himself. It is worth mentioning that the Jagiellonian Library was given several dozen books, important for the Polish culture, and several hundred brochures. Also, the National Museum in Cracow has a big collection of artefacts given by the collector from Sweden. None of those collections have been explored before. The article is based on the correspondence between Bukowski and the directors of all three institutions in Cracow donated by the Swedish antiquarian .
Źródło:: Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2018, 12; 167-190
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:: Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Okruch do piętnastowiecznych dziejów podgórskiego kościoła św. Benedykta
A Scrap Contributing to the 15th Century History of St. Benedict’s Church in Podgórze
Autorzy:: Kozłowska, Anna Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143743.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:: Rękopis Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 707
Jan z Bytomia
kościół św. Benedykta
Góra Lasoty
Krzemionki
Uniwersytet Krakowski
Manuscript of the Jagiellonian Library no. 707
John of Bytom
St. Benedict’s Church
Lasota Hill
Kraków University
Opis:: Odnalezione w rękopisie BJ sygn. 707 zawiadomienie o kazaniu Jana z Bytomia i dyspucie, mających się odbyć w kościele św. Benedykta na górze Lasoty w Krakowie-Podgórzu, przynosi ważną informację świadczącą o nieznanym fakcie użytkowania tego kościoła przez kolegiatów Uniwersytetu Krakowskiego w latach trzydziestych XV wieku.
The announcement of John of Bytom’s sermon and dispute to be held in the Church of St. Benedict at the Lasota Hill in the Podgórze district of Kraków, found in the manuscript no. 707 from the collections of Jagiellonian Library, reveals an important fact that this church was used by the collegiates of the Kraków University during 1430s.
Źródło:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2019-2020, 69-70; 17-26
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Late Medieval Krakow Astrological Prognostics Concerning Health, Disease and Treatment Methods
Późnośredniowieczne krakowskie prognostyki astrologiczne o zdrowiu, chorobach i sposobach leczenia
Autorzy:: Konarska-Zimnicka, Sylwia Kamilla
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1374184.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: astrology in the Middle Ages
prognostics
calendars
almanacs
the University of Krakow
astrologia w średniowieczu
prognostyki
kalendarze
almanachy
Uniwersytet Krakowski
Opis:: Late medieval astrological predictive texts (iudicia, calendars, almanacs etc.) are an interesting source of knowledge about the past. The practice of publishing such texts was a result of the development of the so-called Krakow school of astronomy and astrology. The Krakow masters, who held the position of professors at the chair of astronomy and astrology, were obliged to prepare the said predictive texts annually. The publications included astrological predictions based on forthcoming positions of heavenly bodies and concerned almost every sphere of life of the contemporary society. They referred to trade and agriculture, including prognoses of abundant or failed harvests. They covered political issues, but also problems pertaining to marriage, as well as to children and their upbringing. Vast passages were devoted to weather forecasting, that is, astrometeorology. However, special emphasis was put on the medical topics, as health and disease were an issue of key importance for the representatives of all social strata. Astrological predictive texts, indicating the best (from the viewpoint of astrology) time for attempts to maintain or regain health, were meant to interpret theoretical knowledge with recommendations concerning the practice, which was difficult to verify with regard to sources.
Późnośredniowieczne prognostyki astrologiczne (iudicia, kalendarze, almanachy, etc.) to ciekawe źródło do poznania przeszłości. Zwyczaj ich publikowania związany był z rozwojem tzw. krakowskiej szkoły astronomiczno-astrologicznej. Mistrzowie krakowscy piastujący funkcję profesorów katedry astronomii i astrologii zobligowani byli do układania rokrocznie prognostyków, w których zamieszczali bazujące na mającym nastąpić układzie ciał niebieskich prognozy astrologiczne dotyczące niemalże każdej płaszczyzny życia ówczesnego społeczeństwa – prognozy odnoszono do handlu, gospodarki rolnej, urodzaju lub nieurodzaju; obejmowano nimi zagadnienia natury politycznej, ale też kwestie małżeństwa, posiadanego potomstwa i jego wychowania; obszerne ustępy poświęcano prognozowaniu pogody, a więc astrometeorologii. Jednakże szczególny nacisk kładziono na zagadnienia medyczne, albowiem kwestia zdrowia i choroby stanowiła kluczowe zagadnienie, które było istotne dla przedstawicieli wszystkich, bez wyjątku, stanów społecznych. Prognostyki astrologiczne natomiast, wskazując odpowiednią, z punktu widzenia astrologii, porę na podejmowanie starań o utrzymanie dobrej kondycji lub powrót do zdrowia, miały stanowić wykładnię wiedzy teoretycznej z zaleceniami dotyczącymi trudnej do zweryfikowania źródłowo praktyki.
Źródło:: Res Historica; 2020, 50; 79-97
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Skeletons of Seirocrinus Subangularis Crinoids (Crinoidea, Echinodermata) (Miller, 1821) from the Collection of the Nature Education Centre of the Jagiellonian University
Autorzy:: Kajdas, Bartłomiej
Salamon, Mariusz
Głaz, Joanna
Płachno, Bartosz J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27720399.pdf
Data publikacji:: 2023-09-28
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Nature Education Centre of the Jagiellonian University
Krakow
fossils
crinoids
echinoderms
the Jurrasic
Opis:: The Nature Education Centre of the Jagiellonian University in Krakow has in its collection a spectacular fossil of a Jurassic crinoid, in literature known as Seirocrinus subangularis (Miller). Only several museums in Central Europe can boast such a perfectly preserved and complete specimen of Seirocrinus. As seen against Polish museum collections the slab in question is an outstanding object. That very form was a cosmopolitan and pseudoplanktonic crinoid species spread throughout Asia, Europe, and Northern America, yet it has never been documented in Poland. The particular specimen reached Poland in the mid-19th century from Germany to enrich the collection of the Mineralogical Cabinet. The paper presents the turbulent history of the slab with some dozen specimens of echinoderms on it, the story which will shortly have a happy end, since it will be permanently placed as a geological exhibit at the Nature Education Centre of the Jagiellonian University.
Źródło:: Muzealnictwo; 2023, 64; 128-137
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "the University of Krakow" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język