Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the UN" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 40
Tytuł:
«Burza» Szekspira w Folks un Jugnt-Teater: Inscenizacja Leona Schillera (1938/39)
Shakespeare’s «The Tempest» in the Folks un Jugnt-Teater: The Staging by Leon Schiller 1938/1939
Autorzy:
Timoszewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146930.pdf
Data publikacji:
1992-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Leon Schiller
teatr jidysz
Burza Shakespeare'a
Władysław Daszewski
Folks Un Jungt-Teater
Abraham Morewski
teatr żydowski w Polsce
Yiddish theater
Shakespeare's The Tempest
Jewish theater in Poland
Opis:
Inscenizacja Burzy Szekspira w inscenizacji Leona Schillera ze scenografią Władysława Daszewskiego w Folks un Jugnt-Teater w Łodzi (9 października 1938) uchodzi za jedno z największych osiągnięć teatru jidysz w Polsce. Wagę współpracy wybitnego polskiego reżysera z teatrem jidysz podkreślali mówcy na bankiecie, który odbył się po premierze, a recenzenci odkrywali polityczne podteksty spektaklu. Scenografia Daszewskiego na płytkiej scenie była wybitnym osiągnięciem, podobnie jak rola Prospera grana przez Abrahama Morewskiego, jednego z najwybitniejszych aktorów żydowskich XX wieku. Łódzki spektakl zalicza się także do najważniejszych osiągnięć wśród szekspirowskich inscenizacji Schillera, ale i w całej jego twórczości.
The production of Shakespeare’s The Tempest staged by Leon Schiller with scenography by Władysław Daszewski in the Folks un Jugnt-Teater in Łodź (October 9th 1938) is considered to be one of the greatest achievements of Yiddish theatre in Poland. The author describes the political background of the production. The significance of the cooperation of a distinguished Polish director with a Yiddish theatre was stressed by speakers at the banquet which took place after the premiere, while the reviewers uncovered the political undertones of the production. Daszewski’s scenography on a shallow stage was a great achievement, as was the part of Prospero played by Avrom Morevsky, one of the most eminent Jewish actors of the 20th century. The Łodź production also turns out to be an important reflection of the evolution of the interpretation of Shakespeare’s play in Schiller’s work, as well as an important element of his artistic achievement.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1992, 41, 1/4; 439-452 (pol), 439-457 (eng)
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amerykański parasol dyplomatyczny nad Izraelem w Organizacji Narodów Zjednoczonych
American Diplomatic Umbrella over Israel in the United Nations
Autorzy:
Huczko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509500.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Organizacja Narodów Zjednoczonych
Rada Bezpieczeństwa
weto USA
rezolucje ONZ
konflikt izraelsko-palestyński
polityka i dyplomacja USA.
the United Nations
the Security Council
US veto
UN resolutions
Israeli-Palestinian conflict
US policy and diplomacy
Opis:
Organizacja Narodów Zjednoczonych jest międzynarodową organizacją działającą na rzecz pokoju międzynarodowego, promującą go oraz służącą swoją bezstronnością w rozwiązywaniu konfliktów. Na forum Rady Bezpieczeństwa, najważniejszego organu ONZ, społeczność międzynarodowa szuka rozwiązań dla wybuchających i trwających konfliktów oraz implementuje te rozwiązania. Weto, którym dysponują stali członkowie Rady Bezpieczeństwa może skutecznie paraliżować pokojowe wysiłki innych członków czyniąc ONZ nie zawsze efektywną instytucją. Przykładem stosowania weta przez stałego członka Rady Bezpieczeństwa, wbrew oczekiwaniom innych członków ONZ, jest ochrona, której USA udziela Izraelowi niedopuszczając do przegłosowywania niekorzystnych dla Izraela rezolucji. Wspieranie Izraela przez USA na forum ONZ umożliwia mu prowadzenie, kosztem Palestyńczyków, ekspansywnej polityki na Bliskim Wschodzie. Taka polityka, zarówno USA, jak i Izraela, czyni konflikt izraelsko-palestyński niemożliwym do rozwiązania. Celem rozważań w niniejszym artykule badawczym jest właśnie przedstawienie wspierającej Izrael polityki USA w ONZ oraz konsekwencji takiego działania. Poniższa analiza systemowa pokazuje, że wetowanie niekorzystnych dla Izraela rezolucji Rady Bezpieczeństwa przez USA ma istotny wpływ na trwanie konfliktu izraelsko-palestyńskiego stanowi przeszkodę dla społeczności międzynarodowej w wysiłkach na rzecz pokoju na Bliskim Wschodzie.
The United Nations is an international organisation acting for international peace, promoting it and serving with its neutrality in conflict resolution. In the C forum, the most important body of the UN, the international community is looking for solutions to the bursting out and lasting conflicts as well as it implements those solutions. Veto, disposed by the permanent members of the Security Council, may effectively paralyse peaceful efforts of other members making the UN not always an effective institution. An example of the application of veto by a permanent member of the Security Council, contrary to expectations of other UN members, is the protection provided by the US for Israel, preventing voting down resolutions unfavourable for Israel. The support given to Israel by the US in the UN enables it carrying out, at the expense of Palestinians, an expansionist policy in the Middle East. Such a policy, both of the USA and Israel, makes the Israeli-Palestinian conflict unresolvable. An aim of considerations in this research article is just to present the US policy supporting Israel in the UN as well as consequences of such an activity. The below specified systems analysis shows that vetoing the unfavourable for Israel resolutions being made by the Security Council by the USA has a material impact on persistence of the Israeli-Palestinian conflict and is an obstacle for the international community in efforts for peace in the Middle East.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2014, 34/2014 Stosunki Międzynarodowe; 67-78
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Book review: Alexandra Xanthaki, Sanna Valkonen, Leena Heinämäki and Piia Nuorgam (eds.), Indigenous Peoples’ Cultural Heritage: Rights, Debates, Challenges, Brill-Nijhoff, Leiden-Boston: 2017
Autorzy:
Jakubowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706660.pdf
Data publikacji:
2018-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
indigenous peoples
cultural heritage
UN Declaration on the Rights of Indigenous Peoples
Opis:
Review of a book: Alexandra Xanthaki, Sanna Valkonen, Leena Heinämäki and Piia Nuorgam (eds.), Indigenous Peoples’ Cultural Heritage: Rights, Debates, Challenges, Brill-Nijhoff, Leiden-Boston: 2017
Źródło:
Polish Yearbook of International Law; 2017, 37; 303-307
0554-498X
Pojawia się w:
Polish Yearbook of International Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Common Concepts of Immanuel Kants "The Perpetual Peace" and The Charter of the United Nations
Autorzy:
Aleksandra, Musiał,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903549.pdf
Data publikacji:
2019-06-18
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
The UN Charter
Perpetual Peace
equality of all nations
independence of states
sovereignty of states
international judicial power
federative union of nations
Opis:
The essay compares selected Kantian ideas stated in The Perpetual Peace with the institutions established by the Charter of the United Nations and the Statute of the International Court of Justice. The concept of a nation and its position in international law in view of the Charter will be presented and linked with the Kantian theory of sovereignty of Nations. The core of the paper is an afterthought on the supremacy of three separate powers over the Nations, hence the question of the rules of procedure held by the International Court of Justice will be regarded as the consequence of the idea of sovereign equality. The Kantian concept: "Nations, as states, may be judged like individuals”: (Kant, 1917, p. 128) is observed from the perspective of state’s demand for independence. The institution of the International Court of Justice is presented as a universal supreme body. The key issue of the essay is the federative character of union as a guarantee of eternal peace seen as common point in both of the documents discussed.
Źródło:
Studies in Global Ethics and Global Education; 2018, 10; 47-55
2392-0890
Pojawia się w:
Studies in Global Ethics and Global Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyber operations and Article 42.7 of the Treaty on European Union
Operacje cybernetyczne a art. 42.7 Traktatu o Unii Europejskiej
Autorzy:
Suwara, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192188.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
cyberatak
operacje cybernetyczne
agresja zbrojna
atak zbrojny
klauzula pomocy i wsparcia
art. 42 ust. 7 TUE
art. 51 Karty Narodow Zjednoczonych
cyber-attack
cyber operations
armed aggression
armed attack
aid and assistance clause
Article 42(7) TEU
Article 51 of the UN Charter
Opis:
The threat posed by the occurrence of cyber-attacks constitutes a challenge to national security. Such attacks may target and disturb the daily functioning of any state. Faced with complex and diverse crises, the European Union (EU) has improved its response capacities over the last decades, introducing a so-called ‘aid and assistance clause’ into Article 42(7) of the Treaty on European Union (TEU) applicable in the case of armed aggression against an EU member state on its territory. The main objective of this publication is to examine potential conditions for the application of Article 42(7) TEU in response to cyber operations. The author argues that under certain conditions, the aid and assistance clause in Article 42(7) TEU may be invoked in response to certain cyber operations against an EU member state on its territory.
Zagrożenia wynikające z dokonywania cyberataków stanowią wyzwanie dla bezpieczeństwa narodowego. Takie ataki mogą być wymierzone w każde państwo, aby zakłócić jego codzienne funkcjonowanie. W obliczu złożonych i różnorodnych kryzysów Unia Europejska w ostatnich dekadach zwiększyła swoje możliwości reagowania, wprowadzając do art. 42 ust. 7 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) tzw. klauzulę pomocy i wsparcia, mającą zastosowanie w przypadku zbrojnej agresji przeciwko państwu członkowskiemu UE na jego terytorium. Głównym celem niniejszej publikacji jest analiza potencjalnych warunków zastosowania art. 42 ust. 7 TUE w odpowiedzi na operacje cybernetyczne. Autor argumentuje, że w określonych sytuacjach klauzula pomocy i wsparcia z art. 42 ust. 7 TUE może być stosowana w odpowiedzi na niektóre operacje cybernetyczne przeciwko państwu członkowskiemu UE na jego terytorium.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 1; 69-96
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gestos de libertad. Notas sobre las cartas de Rodolfo Walsh
Autorzy:
Foglia, Graciela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185397.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Rodolfo Walsh
Carta a Paco Urondo
Carta a Vicki
Carta a mis amigos
Carta
abierta de un escritor a la junta militar
Letter to Paco Urondo
Letter to Vicki
Letter to my friends
Open
letter from a writer to the military junta
Opis:
Este artículo se propone analizar las cuatro cartas que el escritor y periodista argentino Rodolfo Walsh, cuadro político de la organización guerrillera Montoneros, escribe entre la muerte del poeta Paco Urondo y la suya propia. “Mi querido Paco”, “Carta a Vicki”, “Carta a mis amigos”, “Carta abierta a la Junta Militar”, escritas todas en el marco de la divergencia de Walsh con la conducción de Montoneros, difieren en sus destinatarios explícitos y en sus formas, pero tienen en común la marca política. La hipótesis con la que se trabaja es que Walsh las escribe, no solo porque con ellas se remite a uno de los objetivos más primitivos de la escritura, el del culto a los muertos, sino también porque la carta es más íntima y pública a la vez que otros géneros; la carta es la forma con la cual Walsh puede expresar afectividad y a la vez intervenir políticamente. Además, siguiendo a Foucault, por un lado, la escritura es siempre escritura de sí y eso significa autoconocimiento y cuidado de sí; por otro lado, para el pensador francés la práctica de libertad está asociada a ese cuidado de sí, de ahí que las cartas puedan ser leídas como gestos de libertad.
Źródło:
Itinerarios; 2017, 25; 67-83
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gulag Argot as a Site of Memory in Julija Voznesenskaja’s The Women’s Decameron
Autorzy:
Bagozzi, Valentina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014866.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
Julija Voznesenskaja
Leonid Gorodin
Gulag argot
lieu de mémoire
The Women’s Decameron
memory
language of (Un)freedom
Opis:
The present contribution focuses on the presence of Gulag argot in Julija Nikolaevna Voznesenskaja’s The Women’s Decameron, more specifically on the short stories told by Zina, the former Lager prisoner by means of linguistic analysis and the recently published Dictionary of Russian Slang Expressions: The Lexicon of Penal Servitude and Camps in Imperial and Soviet Russia by Leonid Gorodin. The following study aims to describe the aforementioned stylistic strategy from The Women’s Decameron as a form of skaz, but also to underline how language works in this context as lieu de mémoire. It is possible to define the Gulag argot as a site of memory, especially when considering the recent study and exhibition by the Gulag Museum in Moscow, named The Language of Unfreedom. This exhibition called attention to the extent in which the lexicon of Gulags has become part of everyday language, its violent heritage ignored, and this original violence underplayed. The work of the Gulag Museum in Moscow underlines the important role of language in preserving history. The memory of Gulag camps is also a recurring theme in Julija Voznesenskaja’s literary and journalistic work; therefore, the usage of Gulag argot cannot be interpreted only as a literary motif, but also as a way to preserve the tragic memory of concentration camps.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2021, 12; 7-15
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
IDEA ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU W ŚWIETLE ZASADY „ZŁOTEGO ŚRODKA”: UWAGI TEORETYCZNE I PRAKTYCZNE
IDEA OF SUSTAINABLE DEVELOPMENT IN THE LIGHT OF RULES “GOLDEN MEAN”: THEORY AND PRACTICE NOTES
Autorzy:
Biały, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512568.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
philosophy of sustainable development
the UN and the idea of sustainable development
“the golden mean” and virtue
freedom of conscience
ethical compromise
the common good
the human family
Opis:
One of the key problems of the modern world is the entrance onto the path of sustainable development, where in theory, the concept of sustainable devel-opment implies steady progress on economic and social in harmony with the natural environment, to ensure a high quality of life for present and future gen-erations. Thus, this article raises the question of how a man, and more broadly: the progress of humanity, is the starting point and also the point of arrival of this concept? For ambivalence (which can easily be noted here), creates a varie-ty of dilemmas, which opens a new field of discussion in various disciplines, including philosophy, and bioethics. One of them (speaking more in detail) is whether the concept of sustainability in the matter of human development and environmental protection means the same as the Aristotelian principle of “golden mean”? The answer, which is given, is negative. The author proposal: is the need to assimilate the principle of the “golden mean” in the framework of the concept of human development and environmental protection. This will be her love for the human person, discovered in a free and flawless conscience.
Źródło:
Studia Ełckie; 2016, 18, 4; 339 - 357
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immunitet państwowego statku powietrznego w świetle prawa międzynarodowego
Immunity of a state aircraft in light of international law
Autorzy:
Kułaga, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693430.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
state immunity
the UN Convention on the immunity of states and their property
state aircraft
state sea vessel
international sea law
international air law
immunitet państwa
Konwencja Narodów Zjednoczonych o immunitecie państw i ich własności
państwowy statek powietrzny
państwowy statek morski
międzynarodowe prawo morza
międzynarodowe prawo lotnicze
Opis:
The immunity of a state aircraft is an interesting research area, but rarely addressed in international law or discussed in the doctrine of international law. Little interest in this regard is surprising if we compare it with the relatively broadly discussed issue of immunity of state vessels. The result of the research process presented in the article is the thesis that an aircraft owned or operated by a State for non-commercial purposes is entitled to immunity under certain multilateral conventions. Interestingly, crucial in this respect are treatises related to the law of the sea, rather than air law. It is also justifiable to claim that the discussed immunity arises from general international law.
Immunitet państwowego statku powietrznego stanowi interesujące zagadnienie badawcze, które jak dotąd nie zostało w sposób wyraźny uregulowane w prawie międzynarodowym i stosunkowo rzadko jest omawiane w doktrynie prawa międzynarodowego. Niewielkie zainteresowanie immunitetem państwowego statku powietrznego budzi pewne zaskoczenie, jeżeli porównamy je ze stosunkowo dużym znaczeniem, jakie przypisuje się immunitetowi państwowych statków morskich.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 69-80
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce Norwida w kulturze
Norwid’s place in culture
Autorzy:
Masłowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1799422.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
człowiek
cesarstwo
cywilizacja
dialog
dobro
inteligencja
kopuła
kościół
kultura
nowoczesność
od-poczynanie
Oświecenie
parabola
poezja
praca
Romantyzm
Solidarność
transcendencja pozioma
uniwersalizm etyczny
humanity
empire
civilization
dialogue
goodness
intelligence
copula
church
culture
modernity
un-making
the Enlightenment
parable
poetry
work
Romanticism
Solidarity
horizontal transcendence
ethical universalism
Opis:
Norwida, nawet w obecnej fazie „postnowoczesności”, nie sposób sprowadzić do jednej formuły – jest raczej „konstelacją”, wymagając od czytelników „dyskusji nieustającej” problemów czasu. W centrum uwagi znajduje się człowiek w perspektywie dualistycznej, zmuszającej do poszukiwania syntezy materii z duchem, w perspektywie uniwersalizmu etycznego. Odwołuje się do „kopuły„monologu-nieustannie-się-parabolizującego”: kultury jako paraboli świata. Oryginalna estetyka „bieli” odwołuje się jakby do „łagodnego powiewu wiatru” z Biblii świadczącego o przejściu Boga i jest znakiem sprzeciwu wobec romantycznego uwielbienia wulkanu, któremu przeciwstawia wagę pracy. Filozofia ta, rozwinięta przez Brzozowskiego, Tischnera i Jana Pawła II doprowadziła do samoograniczającej się rewolucji „Solidarności” lat 1980-81, i ostatecznie do delegitymizacji i upadku komunizmu; po dwusetletnim panowaniu krwawego mitu rewolucji francuskiej – do przemiany paradygmatu przemian historycznych w świecie. Norwid opracowywał romantyzm epoki przemysłowej, i przeciwstawiając się mesjanizmowi martyrologicznemu narodu wypracował swoisty „mesjanizm pracy”. Łączył go z wizją Kościoła człowieka, który „przepala glob, Sumieniem”. Kościołowi globu – przeciwstawiał parafiańszczyznę, „kościół zmieniony w salonik”. Liczy się człowiek a nie instytucja, dobro a nie Sakrament formalny. Chodzi o zmartwychwstawanie świata, a sztuka jest kościołem pracy. Bliska mu była perspektywa antropocentryczna, gdzie człowiek wezwany jest do „od-poczynania”, poczynania na nowo, w drugiej potędze – błędów przeszłości. Swoim językiem i stylem Norwid konstruował nową warstwę społeczną – inteligencji – (Łapiński) jako rodzaj kopuły narodu, zwornika sumienia, świadomości zbiorowej. Tworząc rodzaj międzyosobowej transcendencji poziomej zarówno wzwyż jak wszerz społeczeństw. Przeciwieństwem narodu ze swoją kulturą jest „cesarstwo” – źródło niewoli. Zniewalające zwłaszcza Europę Środkowo-Wschodnią. Szczególnie ważne jest starcie się cywilizacji azjatyckiej z chrześcijaństwem, czyli Europą zachodnią, „rzymską”. Poeta stawia jednak Słowianina w opozycji zarówno do Wschodu jak do Zachodu. Pada nacisk na procesualny a nie esencjonalistyczny charakter kultur narodowych. Problem dialogiczności Norwida czy dominującego monologu dzieli badaczy. Ale Norwid jest w pewnym sensie Mistrzem, nauczycielem, który wciela Innego, wciela Mądrość własnym Głosem i Gestem. Istota Mądrości jest antropocentryczna, gdyż człowiek jest kapłanem, choć „bezwiednym / I niedojrzałym”, co obala podział na sacrum i profanum. Poprzez swój uniwersalizm etyczny Norwid przynosi odpowiedzi również na Oświeceniowy kryzys pojęcia uniwersalizmu racjonalności. Emancypacja jednostki nie powinna bowiem prowadzić do rezygnacji z przynależności, co jest wspólne modernizmowi Norwida i Europy środkowej (Ch. Delsol). Kultury jako wyraz pragnienia zbiorowego kształtują odpowiedzialność i poczucie przynależności – są też odpowiedzią na kryzys indywidualizmu narcystycznego naszej epoki.
Even in today’s “postmodern” world, Norwid cannot be reduced to a single formula. He is rather a “constellation,” requiring that readers join the “continual discussion” on issues specific to a given era. His focus is on humanity, which he regards from a dualist perspective that necessitates pursuing a synthesis of matter and spirit under the sign of ethical universalism. Norwid refers to the “cupola of ‘a monologue-that-keeps-parabolizing-itself’” andregards culture as the parable of the world. His original aesthetics of “whiteness” refers, as it were, to the biblical “gentle gust of wind,” which announces God’s presence and indicates the rejection of the Romantic veneration for volcanoes, which he contrasts with the importance of work. This kind of philosophy, developed by Brzozowski, Tischner and John Paul II, has led to the self-limiting revolution of Solidarity in the years 1980-81, and ultimately to the de-legitimization and fall of communism; finally, after the bloody myth of the French Revolution reigned for two hundred years, this philosophy altered the paradigm of historical changes around the world. Norwid elaborated on the industrial-era Romanticism and opposed martyrological messianism, developing the original idea of a “messianism of work,”linking it with a vision of human Church, which “burns through the Globe with conscience.”He would contrast the global church with the parochial “church-turned-living-room.”Human beings count more than institutions, he argued, just like goodness prevails over formal sacraments. With the ultimate goal defined as the resurrection of the world, art becomes a church of work. Norwid embraced an anthropocentric perspective, in which human beings are called upon “to un-make” [od-poczynać] the mistakes of the past, and thus to begin afresh at a whole new level. With his language and style Norwid was constructing a new social stratum: intelligentsia (Łapiński), understanding it as the nation’s copula, i.e. the unifying force of conscienceand the collective consciousness. It would form an interpersonal, horizontal transcendence spanning the length and breadth of societies. The opposite of nation and its culture is “empire” – the root of subjugation – which particularly enslaved Central and Eastern Europe. Of special importance is the clash between Asian civilization and the “Roman” one, i.e. Christianity or Western Europe. However, the poet opposes Slavs to both the Westerners and the Easterners, emphasizing the processualand not the essentialistcharacter of national cultures. The question whether Norwid’s work is fundamentally dialogic or monologic in character continues to divide scholars. However, Norwid is in a way a Master or teacherwho embodies the Other and incarnates Wisdom in his Voice and Gesture. The nature of Wisdom is anthropocentric because man is a priest, although “involuntary / And immature,” which abolishes the distinction between the sacred and the profane. Through his ethical universalism Norwid provides a solution to the Enlightenment crisis of universal reason. Emancipation of the individual should not entail abandoning a sense of belonging, which is something that Norwid’s modernism shares with that of Central Europeans (Ch. Delsol). Understood as the expression of collective desires, cultures shape responsibility and a sense of belonging, at the same time constituting an answer to the crisis of narcissistic individualism characteristic for our times.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny; 5-36
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Military-political potential for maintaining peace and stability by global governance structures (for example, the UN)
Potencjał wojskowo-polityczny w zakresie utrzymania pokoju i stabilności przez globalne struktury zarządzania (na przykładzie ONZ)
Autorzy:
Kalyayev, Anatoliy
Rudenko, Lesia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2136039.pdf
Data publikacji:
2021-12-13
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
bezpieczeństwo narodowe
bezpieczeństwo wojskowe
globalny ład
bezpieczeństwo zbiorowe
działania pokojowe
operacje pokojowe ONZ
administracja publiczna w sferze bezpieczeństwa wojskowego
national security
military security
global governance
collective security
peacekeeping activities
UN peacekeeping operations
public administration in the sphere of military security
Opis:
Artykuł koncentruje się na efektywności globalnych struktur zarządzania w obszarze bezpieczeństwa na tle narastającej konfrontacji między potężnymi graczami geopolitycznymi, napięć między krajami bogatymi i biednymi oraz walki o zasoby i rynki. Celem artykułu jest określenie roli i zarysowanie perspektyw globalnego zarządzania bezpieczeństwem, w szczególności na przykładzie odpowiednich instrumentów ONZ. Rada Bezpieczeństwa ONZ jest postrzegana jako instrument utrzymywania pokoju. Nakreślono jej status i uprawnienia. Operacje pokojowe ONZ są uważane za zjawisko systemowe. Zidentyfikowano problemy, które negatywnie wpływają na skuteczność i powodzenie operacji pokojowych oraz tendencje w dalszym rozwoju działań pokojowych sił ONZ. Te ostatnie powinny być gotowe do szybkiego podjęcia zadania neutralizacji zagrożeń i unikania konfliktów zbrojnych. Twierdzi się, że system bezpieczeństwa wymaga reorganizacji i usprawnienia poprzez rozbudowę sił pokojowych ONZ oraz tworzenie nowych wspólnych formacji wojskowych na stałe.
The article focuses on the effectiveness of global governance structures in the field of security against the background of increasing confrontation between powerful geopolitical players, tensions between rich and poor countries and the struggle for resources and markets. The aim of the article is to define the role and outline the prospects of global security governance, in particular based on the example of relevant UN instruments. The UN Security Council is seen as a peacekeeping instrument. Its status and powers are outlined. UN peacekeeping operations are argued for as a systemic phenomenon. Problems that negatively affect the efficiency, effectiveness and success of its peacekeeping operations and trends in the further development of UN peacekeeping activities have been identified. The latter are called upon to be ready to promptly address the task of neutralizing threats and avoiding military conflicts. It is argued that the security system needs to be reorganized and improved through the expansion of the UN peacekeeping force and the creation of new joint military formations on a permanent basis.
Źródło:
Studia nad Bezpieczeństwem; 2021, 6; 5-17
2543-7321
Pojawia się w:
Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosz. Północ - Południe (intuicje i fragmenty)
Miłosz. North - South (intuitions and fragments)
Miłosz. Nord – Sud (intuizioni e frammenti)
Autorzy:
Olejniczak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729630.pdf
Data publikacji:
2022-05-19
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czesław Miłosz
Italia
impronta
traccia
poetica di un frammento
Italy
trace
trail
poetics of the fragment
ślad
trop
poetyka fragmentu
Opis:
Autor „czyta” poezję Czesława Miłosza, podążając za pozostawionymi w niej włoskimi śladami. Są nimi zarówno echa udokumentowanych w biografii poety podróży do Włoch i po Włoszech, jak i tropy wywodzone z lektury włoskich pisarzy, fascynacji malarstwem, architekturą oraz ukształtowanym przez człowieka pejzażem. Wszystkie te tropy – jak się okazuje – wprowadzają w najistotniejsze motywy poezji autora Gucia zaczarowanego, a także w zasadnicze dla tej poezji elementy tradycji literackiej. Są też obrazem ewolucji poetyki Miłosza. Esej napisany jest w poetyce fragmentu, jego autor raczej dzieli się interpretacyjnymi intuicjami, niż stawia jednoznaczne konkluzje. Raczej stawia pytania o tajemnice zawarte w wierszach Miłosza, niż udziela jednoznacznych i zamykających odpowiedzi. Niejako „zaprasza” do studiowania wierszy autora Trzech zim. Te włoskie „ślady” prowadzą jednak do konkluzji o spójności dzieła poetyckiego Miłosza.
L’autore “legge” la poesia di Czesław Miłosz, seguendo le impronte italiane lasciate in essa. Sono sia echi di viaggi in Italia e in giro per l’Italia documentati nella biografia del poeta, che tracce derivate dalla lettura di scrittori italiani, dal fascino per la pittura, l’architettura e il paesaggio modellato dall’uomo. Tutti questi indizi – come risulta  – ci introducono ai motivi più significativi della poesia dell’autore di Gucio zaczarowany, così come agli elementi della tradizione letteraria che sono fondamentali per quella poesia. Sono anche un’immagine dell’evoluzione della poetica di Miłosz. Il saggio è scritto nella poetica di un frammento, con l’autore che condivide le sue intuizioni interpretative piuttosto che fornire conclusioni inequivocabili. Egli pone domande sui misteri contenuti nelle poesie di Miłosz, piuttosto che fornire risposte inequivocabili e definitive. In un certo senso, “invita” a  studiare le poesie dell’autore di Trzy zimy. Queste “tracce” italiane, tuttavia, portano a  una conclusione sulla coerenza dell’opera poetica di Miłosz.
The author interprets Czesław Miłosz’s poetry, following the Italian traces left in it. These are both echoes of travels to Italy and traces derived from reading Italian writers, fascination with painting, architecture and the landscape shaped by man. All these traces introduce the most important motifs of the poetry of the author of “Gucio Enchanted,” as well as the essential elements of the literary tradition for this poetry. They are also an image of the evolution of Miłosz’s poetics. The essay is written in the poetics of the fragment. Rather than drawing unambiguous conclusions, its author shares his interpretative intuitions. He carries out a careful inquiry into the secrets contained in Miłosz’s poems rather than presenting definitive answers. In a  way, it “invites” you to study the poems of the author of “Three Winters.” These Italian “traces” lead, however, to the conclusion about the coherence of Miłosz’s poetic work.
Źródło:
Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2022, 4; 1-18
2658-185X
Pojawia się w:
Fabrica Litterarum Polono-Italica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa bilateralna umowa podatkowa Polski z Gruzją w świetle stanowiska Polski i Gruzji wobec Konwencji Wielostronnej oraz aktualizacji Konwencji Modelowej OECD i Konwencji Modelowej ONZ z 2017 roku
New bilateral tax treaty between Poland and Georgia in the light of Poland’s and Georgia’s positions to the Multilateral Convention and the 2017 update of the OECD and the UN Models
Autorzy:
Kukulski, Ziemowit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028654.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
bilateralna umowa podatkowa
Polska
Gruzja
Konwencja wielostronna
Konwencja Modelowa OECD
Konwencja Modelowa ONZ
minimalny standard
bilateral tax treaty
Polska
Georgia
Multilateral Convention
the OECD Model
the UN Model
minimum standard
Opis:
Artykuł dotyczy rozwiązań przyjętych w nowej bilateralnej umowie podatkowej, zawartej 7 lipca 2021 r. między Polską a Gruzją, która zastąpi umowę między tymi państwami z 5 listopada 1999 r. Zgodnie z wolą obu umawiających się stron nie została ona objęta postanowieniami Konwencji wielostronnej implementującej środki prawa traktatowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku. W związku z tym wprowadzenie do niej klauzul antyabuzywnych oraz sposobów usprawniających rozwiązywanie sporów musiało nastąpić w drodze dwustronnych negocjacji. Autor analizuje wpływ Konwencji wielostronnej, Konwencji Modelowej OECD i Konwencji Modelowej ONZ na kształt zaadaptowanych w niej rozwiązań oraz ich znaczenie dla przyszłości polskiej praktyki traktatowej.
The article deals with solutions adopted in the new bilateral tax treaty between Poland and Georgia concluded on July 7, 2021, which will replace the tax treaty of November 5, 1999. This agreement, in accordance with the will of both contracting states, was not considered as a Covered- Tax-Agreement within the meaning of the provisions of the Multilateral Convention implementing tax treaty related measures to prevent base erosion and profit shifting. Therefore, the introduction of anti-abusive clauses and solutions to improve dispute resolution had to be carried out through bilateral negotiations. The author analyzes the impact of the MLI, but also the impact of the OECD and UN Models on the shape of the solutions adopted therein and their significance for the future of Polish treaty practice.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2021, 4; 37-56
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On (in)admissibility of unilateral withdrawal from the United Nations
Autorzy:
Pączek, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364199.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
wystąpienie z ONZ
Karta Narodów Zjednoczonych
prawo traktatów
Indonezja
prace przygotowawcze
natura umowy międzynarodowej
klauzula rebus sic
stantibus
: withdrawal from the UN
Charter of the United Nations
Law of Treaties
Indonesia
preparatory work
nature of a treaty
rebus sic stantibus clause
Opis:
This article aims to answer the question of the admissibility of withdrawal from the United Nations Organization. Since the Charter of the United Nations as a foundation act of the Organization does not contain any specific provisions in this regard, the author decides to refer to the general law of treaties and, based on it, to conduct a relevant analysis. Therefore, availing himself of the provisions of the Vienna Convention on the Law of Treaties, the author aims to demonstrate and characterize possible conditions which under customary international law allow the possibility of a unilateral withdrawal from a treaty. In the first place, the author refers to the intentions of the parties to the Charter of the United Nations at the time of its drafting and then to the nature of the treaty itself. As a result of the analysis, he comes to the conclusion that neither the intentions of the parties, nor the nature of the Charter of the United Nations can provide reasonable grounds for acknowledging the possibility of withdrawal from the UN as compliant with international law.
Przedmiotem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o legalność wystąpienia z Organizacji Narodów Zjednoczonych. W związku z tym, że Karta Narodów Zjednoczonych, jako akt założycielski Organizacji, nie zawiera odpowiednich postanowień w tym zakresie, autor postanawia odwołać się do ogólnych reguł prawa traktatów i na tej podstawie dokonać stosownej analizy. Posiłkując się regulacjami Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, przybliża i charakteryzuje te przesłanki, które na gruncie prawa zwyczajowego pozwalają domniemywać istnienie możliwości jednostronnego wypowiedzenia umowy międzynarodowej. Autor odnosi się w pierwszej kolejności do intencji towarzyszących stronom Karty Narodów Zjednoczonych w momencie jej opracowywania, a następnie do natury wspomnianego traktatu. W następstwie poczynionych ustaleń dochodzi do wniosku, że ani zamiar stron wyrażony w trakcie prac przygotowawczych, ani natura Karty Narodów Zjednoczonych nie dają wystarczających podstaw do uznania, że akt wystąpienia z ONZ pozostaje w zgodzie z normami prawa międzynarodowego.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 3; 117-129
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peculiarities, Models and Problems of Interaction of International Non-Governmental Organisations With Other International Actors in Ensuring Peace and Security
Specyfika, modele i problemy współpracy międzynarodowych organizacji pozarządowych z innymi podmiotami międzynarodowymi w kontekście zapewnienia pokoju i bezpieczeństwa
Autorzy:
Kruchinina, Oksana
Dorosh, Lesia
Ilnytska, Uliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147196.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
international non-governmental organisation
international security
problems of cooperation of international actors in the security area
international actor
UN
międzynarodowa organizacja pozarządowa
bezpieczeństwo międzynarodowe
problemy współpracy podmiotów międzynarodowych w obszarze bezpieczeństwa
aktor międzynarodowy
ONZ
Opis:
The efficiency and effectiveness of the international non-governmental organisations (INGOs) in ensuring peace and security as relevant and growing only in dynamic interaction and cooperation with other international actors (international governmental organisations, non-governmental actors, and civil society institutions) have been justified. The features, models and problems of interaction of INGOs with other international actors in maintaining peace, stability and security, solving and preventing modern security challenges of the international system have been comprehensively studied. Such interaction and coordination of the efforts of INGOs and other international actors is viewed through the prism of expanding the areas of competence of non-governmental international organisations and increasing their activity in various areas. Some examples of an active involvement of non-governmental organisations in the activities of the UN (and its structures), NATO, OSCE, CoE, EU are given. Challenges of the interaction of governmental and non-governmental sectors in the international arena are analysed. International non-governmental actors, being independent (mostly) of their governments and officials of other international structures, are emphasised to have the opportunity to respond to strategic security challenges quickly and effectively, update public opinion, and mobilise the international community to address security issues at the regional and global levels.
Celem artykułu jest udowodnienie, iż sprawność i skuteczność międzynarodowych organizacji pozarządowych (INGO) w zapewnianiu pokoju i bezpieczeństwa wymaga ścisłej współpracy z innymi podmiotami międzynarodowymi (międzynarodowymi organizacjami rządowymi, podmiotami pozarządowymi i instytucjami społeczeństwa obywatelskiego). W artykule dokonano analizy cech, modeli oraz problemów interakcji organizacji pozarządowych z innymi aktorami międzynarodowymi niezbędnymi w utrzymaniu pokoju, stabilności i bezpieczeństwa oraz rozwiązywaniu i zapobieganiu współczesnym wyzwaniom zagrażającym bezpieczeństwu systemu międzynarodowego. Taka interakcja i koordynacja wysiłków organizacji pozarządowych i innych aktorów międzynarodowych została ujęta przez pryzmat poszerzania obszarów kompetencji międzynarodowych organizacji pozarządowych i zwiększania ich aktywności w różnych obszarach. Podano przykłady aktywnego zaangażowania organizacji pozarządowych w działalność ONZ (i jej struktur), NATO, OBWE, Rady Europy oraz UE. W artykule przeanalizowano wyzwania jakie powstają w trakcie interakcji sektora rządowego i pozarządowego na arenie międzynarodowej. Podkreśla się, że międzynarodowe podmioty pozarządowe, będące (w większości) niezależne od swoich rządów i urzędników innych struktur międzynarodowych, mają możliwość szybkiego i skutecznego reagowania na strategiczne wyzwania bezpieczeństwa, informowania opinii publicznej i mobilizowania społeczności międzynarodowej do rozwiązywania problemów bezpieczeństwa na poziomie regionalnym i globalnym.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2022, 15; 211-225
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 40

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies