Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Roman-Catholic Church" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 75
Tytuł:
Zmiana regulacji w kwestii możliwości udzielania sakramentów pokuty, Eucharystii i namaszczenia chorych chrześcijanom niekatolikom w świetle prawodawstwa Kościoła rzymskokatolickiego
Change in the regulations regarding the possibility of administering the sacraments of Penance, the Eucharist and the Anointing of the Sick to non-Catholic Christians in the light of the legislation of the Roman Catholic Church
Autorzy:
Klimkiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076686.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sakramenty
chrześcijanie akatolicy
szafarz sakramentów
prawodawstwo Kościoła rzymskokatolickiego
normy ekumeniczne
sacraments
acatholic Christians
ministers of the sacraments
legislation of the Roman Catholic Church
ecumenical standards
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienie zmiany regulacji dotyczącej możliwości udzielania sakramentów pokuty, Eucharystii i namaszczenia chorych chrześcijanom niekatolikom. Regulacja bowiem aktualnie obowiązująca –skodyfikowana w kan.  844 §§ 3-5 KPK – jest efektem modyfikacji jakie zachodziły w prawodawstwie Kościoła rzymskokatolickiego. Co ważne, normy zawarte w niniejszym kanonie stanowią „milowy krok” w dialogu ekumenicznym między Kościołem katolickim a Kościołami i Wspólnotami eklezjalnymi odłączonymi od rzymskiej Stolicy Apostolskiej.
The article presents the issue of changing the regulation regarding the possibility of administering the sacraments of  Penance, the Eucharist and the Anointing of the Sick to non-Catholic Christians. The regulation currently in force – codified in can.  844 §§ 3-5 CIC – is the result of modifications that took place in the legislation of the Roman Catholic Church. Importantly, the norms contained in this canon constitute a "milestone" in the ecumenical dialogue between the Catholic Church and the Ecclesial Churches and Communities separated from the Roman Holy See.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 85-98
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty minimalistycznych rearanżacji wnętrz kościelnych po roku 2000
Autorzy:
Wiśnicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088441.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
interior design
aesthetics
design
art of the Roman Catholic Church
sacred interior
church architecture
minimalism
architektura wnętrz
estetyka
sztuka Kościoła rzymskokatolickiego
wnętrze sakralne
architektura kościelna
minimalizm
Opis:
W artykule przybliżono tematykę minimalistycznych rewitalizacji wnętrz sakralnych Kościoła rzymskokatolickiego w oparciu o selekcję reprezentatywnych przykładów, zdywersyfikowanych pod względem geograficznym i kulturowym. Wychodząc od założeń Soboru Watykańskiego II oraz zmian artysty-cznych i społeczno-kulturowych, które zaobserwować można już w XIX wieku, artykuł analizuje czynniki, które doprowadziły do skrajnej redukcji formalnej w wystroju kościołów. Poza oczywistą kwestią, jaką jest architektura wnętrz, podjęty zostaje namysł nad sposobem eksponowania sztuki, którą stanową zarówno element kultowy, jak i estetyczny. Wzięto również pod uwagę czynniki prawne, aspekty liturgiczne oraz psychologiczne. Do analizy problemu wykorzystano realizacje i projekty z kręgu architektury europejskiej.
This text explores the subject of minimalist renovations in the sacred interiors of the Roman Catholic Church, based on a selection of representative examples, geographically and culturally diversified. Starting from the assumptions of the Second Vatican Council and the artistic and socio-cultural changes that could be observed as early as the 19th century, the article analyses the factors that led to an extreme formal reduction in church decoration. Apart from the obvious issue of interior architecture, a reflection is undertaken on the way in which art, which is both a cult and an aesthetic element, is displayed. Legal factors, liturgical and psychological aspects are also taken into account. To analyse the problem, realisations and projects from the circle of European architecture have been used.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 437-455
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władcy Rzeczypospolitej wobec Kościoła prawosławnego po soborze brzeskim 1596 roku
Autorzy:
Ciołka, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686343.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Rzeczypospolita
Kościół rzymskokatolicki
sobór brzeski
Kościół greckokatolicki
prawosławie
the Roman‑Catholic Church
Opis:
After the Council of Trent (1545–1563) the Catholic Church was revived and strong, such situation led to increasing in mission activity. Sisigmunt III by putting the idea of unity of church on Russian lands of Polish country into practise, showed his approval of the Union of Brest and ordered civil servants, voivodes, district administrators, mayors and legal advisors to follow decisions taken by the Union. Restriction of laws put Russian population off the Catholic Church and the Greek Catholic Church. Although demands to protect laws of the Church were presented from the very beginning of the Union during the Seym gatherings and their main goal was to abolish the Union and revive the hierarchy of the Eastern Orthodox Church, the fate of Orthodox people was still deteriorating.
Po Soborze Trydenckim (1545–1563) w odrodzonym i silnym Kościele katolickim wzmogła się działalność misyjna. Realizujący ideę jedności kościelnej na ziemiach ruskich państwa polskiego Król  Zygmunt III okazał swą aprobatę dla soboru brzeskiego i nakazał, aby urzędnicy państwowi, wojewodowie, starostowie, burmistrzowie oraz radcy poddali się decyzjom soboru. Ograniczenie praw zraziło ludność ruską do Kościoła rzymskiego oraz unickiego. Choć postulaty w obronie praw Kościoła prawosławnego były zgłaszane od samego początku unii  na sejmach, a ich głównym celem było skasowanie unii oraz reaktywowanie prawosławnej hierarchii cerkiewnej, to los ludności prawosławnej systematycznie ulegał pogorszeniu.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizytacja kościoła parafialnego w Dywinie w diecezji wileskiej z 1867 roku
Визитация приходского костела в Дивине Виленской епархии в 1867 г.
Візітацыя парафіяльнага касцёла ў Дзівіне Віленскай дыяцэзіі ў 1867 г.
The visitation of the parish church in Dywin of 1867
Autorzy:
Żurek, Waldemar W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218295.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
история польских Кресов Всходних
визитации храмов
имущество католических приходов
гісторыя польскіх Крэсаў Усходніх
касцельныя візітацыі
утрыманне каталіцкіх парафій.
the history of the Polish Eastern Borderlands
church visitations
the emolument of the Roman Catholic parishes
historia polskich kresów wschodnich
wizytacje
uposażenie parafii rzymskokatolickich
Dywin
Wawrzyniec Żurawski MIC
parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Opis:
Parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Dywinie, która była finansowana przez polskich królów, pochodzi z XVII wieku. Na przestrzeni lat należała do różnych diecezji. Początkowo znajdowała się w diecezji łuckiej, w 1799 r. została przeniesiona do diecezji wileńskiej, a od 1925 roku do diecezji pińskiej po jej utworzeniu w tym samym roku. Prezentowana wizytacja tego kościoła z 1867 roku jest prawdopodobnie inwentarzem i historią parafii spisanym przez ostatniego proboszcza Wawrzyńca Żurakowskiego MIC, po likwidacja parafii w 1866 r. przez władze carskie. Oryginalny wydrukowany dokument jest przechowywany w Archiwum Diecezjalnym w Drohiczynie.
Приход во имя Успения Пресвятой Девы Марии в Дивине, который возник при материальной поддержке польских королей в XVI в., на протяжении своей истории принадлежал разным епархиям. Первоначально входил в состав Луцкой епархии, затем с 1799 – в состав Виленской, а в 1925 г. перешел во вновь созданную Пинскую епархию. Представленная визитация этого костела с 1867 г. является последней, так как в 1866 г. приход был ликвидирован царскими властями. Имущество и историю костела описал последний его настоятель отец Вавжинец Жураковский МІС. Оригинал печатного документа находится в Епархиальном архиве в Дрогичин.
Парафія пад тытулам Унебаўзяцця Найсвяцейшай Марыі Панны ў Дзівіне, якая паўстала пры матэрыяльнай падтрымцы польскіх каралёў у XVI ст., на працягу сваёй гісторыі змяняла дыяцэзіяльную прыналежнасць. Першапачаткова ўваходзіла ў склад Луцкай дыяцэзіі, з 1799 г. – у склад Віленскай дыяцэзіі, а ў 1925 г. перайшла ў новаўтвораную Пінскую дыяцэзію. Прадстаўленая візітацыя гэтага касцёла з 1867 г. з’яўляецца апошняй, паколькі ў 1866 г. парафія была ліквідавана царскімі ўладамі. Інвентар і гісторыю касцёла спісаў яго апошні пробашч айцец Ваўжынец Журакоўскі МІС. Арыгінал друкаванага дакумента знаходзіцца ў Дыяцэзіяльным архіве ў Драгічыне.
The parish dedicated to the Assumption of the Blessed Virgin Mary in Dywin, which was financed by the Polish kings, dates back to the seventeenth century. It was part of different dioceses over the years. Initially, it was located in the Diocese of Lutsk, in 1799 in the diocese of Vilnius, and in 1925 it was moved to the Diocese of Pinsk, which was created the same year. The presented visitation of this church of 1867 is the last visitation, the inventory and its history, written down by its last parish priest Wawrzyniec Żurakowski MIC, after the liquidation of the parish in 1866 by the tsarist authorities. The original printed document is stored in the Diocesan Archive in Drohiczyn.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 265-290
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizyta generała zakonu jezuitów o. Pedro Arrupe SI w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w 1969 r. w dokumentach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
Visit of the General of the Jesuit Order Father Pedro Arrupe SJ to the Polish People’s Republic in 1969 in the Documents of the Ministry of the Interior
Autorzy:
Ihnatowicz, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559514.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
bezpieka
zakon jezuitów
Kościół rzymskokatolicki
Polska Rzeczpospolita Ludowa
komunizm
najnowsza historia Polski
security
Jesuit Order
Roman Catholic Church
Polish People’s Republic
Communism
the recent history of Poland
Opis:
Artykuł przedstawia przygotowania oraz przebieg wizyty generała jezuitów o. Pedra Arrupe SI w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w świetle dokumentacji funkcjonariuszy komunistycznego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Przytacza opinie, jakie były wygłaszane przez duchowieństwo polskie w związku z pobytem o. Pedra Arrupe SI w Polsce oraz odnotowuje informacje przekazywane przez donosicieli oraz funkcjonariuszy MSW. Pobyt generała jezuitów nie spotkał się z dobrym przyjęciem wśród polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego.
The article presents the preparations and the course of the visit of the Jesuit general Father Pedro Arrupe SJ to the Polish People’s Republic in the light of documentation by the officers of the communist Ministry of the Interior. The author quotes the opinions expressed by the Polish clergy regarding the presence of Father Pedro Arrupe SJ in Poland and notes the information provided by informers and officers of the Ministry of the Interior. This visit by a Jesuit general was not well received by the Polish Roman Catholic clergy.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 42; 99-104
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WIZYTA DUSZPASTERSKA KS. KARD. JÓZEFA GLEMPA, PRYMASA POLSKI W ANGLII, WALII I SZKOCJI W DNIACH OD 21 LUTEGO DO 4 MARCA 1985 ROKU ORAZ W IRLANDII W DNIACH OD 18 DO 23 STYCZNIA 1988 ROKU
PASTORAL VISITS CARDINAL JÓZEF GLEMP, PRIMATE OF POLAND, IN ENGLAND, WALES AND SCOTLAND FROM FEBRUARY 21, 1985 TO JANUARY 4, 1985 AND IN IRELAND FROM JANUARY 18, 1988 TO JANUARY 23, 1988
Autorzy:
Wyszowadzki, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489992.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
pasterska wizyta Prymasa Polski, dialog ekumeniczny, Polski rzymskokatolicki kościół w Wielkiej Brytanii
a pastoral visit by the Primate of Poland, ecumenical dialogue, Polish Roman Catholic Church in Great Britain
Opis:
The article describes a pastoral visit by Cardinal Jozef Glemp, the Polish Primate in Great Britain (England, Scotland and Wales) in 1985 and a visit in Ireland in 1988. The author portrays the significant meaning of the visit equally to the Polish Catholic community on the British Isles and to the Primate's unprecedented contribution in building a bridge between the Polish and the British communities. The visit contributed to the better understanding by the British people of the history, mentality and the cultural values of the society of the Polish nation. At the same time it also helped to influence a lively ecumenical dialog between Christian communities in Great Britain. It highlighted to the Western world the difficult political situation of the communist Poland, oppressed by leaders hostile to the church. The visit by Cardinal Glemp assisted greatly in initiating new programmes of helping Poles back home in areas of medicine, culture and society in general. The author reminds us of the significance of the Primate’s visit, vividly commented by the British media: television, radio and the press, which unanimously related with great respect and recognition for the Head of the Polish Church and all its official meetings with the hierarchy of the Catholic and Anglican churches in Britain.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 545-555
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformation of Assessment of the Neo-Union Movement in Volhynia on pages of the Lviv-Based Dilo newspaper
Autorzy:
Fedczuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33347684.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
The Dilo newspaper
Neo-Union
‘governmental Union’
Roman Catholic Church
Orthodox Church
Greek Catholic Church
Volhynia
Żabcze
gazeta „Diło”
neounia
unia rządowa
Kościół rzymskokatolicki
Cerkiew prawosławna
Cerkiew greckokatolicka
Wołyń
Opis:
W 1924 roku w Polsce zaczęto szerzyć projekt neounijny zapoczątkowany przez Kościół katolicki w celu pozyskania ludności prawosławnej dawnego Cesarstwa Rosyjskiego. W następnym roku na terenie województwa wołyńskiego powstała pierwsza parafia neounijna. Ponieważ niemal we wszystkich przypadkach wyznawcy nowego wyznania rościli sobie pretensje do majątków lokalnych parafii prawosławnych, prowadziło to do konfliktów, o których z kolei było głośno w prasie. Jednym z najbardziej wpływowych periodyków ukraińskich w międzywojennej Polsce była wydawana we Lwowie gazeta „Diło”, nagłaśniająca m.in. kwestie religijne na Wołyniu. Począwszy od 1928 roku, redakcja „Diło” zaczęła publikować artykuły dotyczące rozwoju ruchu neounijnego w sąsiednim województwie. Jednocześnie gazeta broniła interesów ludności prawosławnej, choć wydawana była przez i przede wszystkim dla grekokatolików. Jedną z głównych przyczyn było wykluczenie ukraińskiego duchowieństwa greckokatolickiego z procesu szerzenia neounii. W ten sposób kontrolowane przez Ukraiński Sojusz Narodowo-Demokratyczny „Diło” walczyło o prawosławnych wyborców na Wołyniu. Począwszy od 1931 roku, po konsekracji biskupa Mikołaja Czarnieckiego, redakcja „Diło” zmieniła zdanie na temat neounii, która została uznana za zjawisko pozytywne, pozbawione wszelkich wad przypisywanych jej przez tę samą gazetę. Ludność prawosławna regionu nie była już postrzegana jako ofiara agresji zewnętrznej, a konwertytów nie przedstawiano jako najmniej moralnych członków lokalnej społeczności. Zmieniła się także ocena stanowiska władz. Choć w ostatnich latach II Rzeczpospolitej „Diło” w mniejszym stopniu interesowało się problematyką neounijną, to w sumie jego polityka wydawnicza tego okresu w większym stopniu odzwierciedlała utrwalone poglądy greckokatolickie na temat podporządkowania prawosławnych Ukraińców papieżowi, niż miało to miejsce przed 1931 rokiem.
In 1924, the Neo-Union project launched by the Catholic Church in order to win over the Orthodox population of the former Russian Empire began to spread in Poland. The next year, the first Neo-Union parish was established in the Volhynian Voivodeship. Since in almost all cases the adepts of the new denomination laid claim to the property of local Orthodox parishes, this led to conflicts, which in turn became the subject of press coverage. One of the most influential Ukrainian periodicals in the interwar Poland was the Dilo newspaper published in Lviv, which, among other things, publicised the religious issues in Volhynia. Starting from 1928, Dilo’s editorial staff began to publish articles on the development of the Neo-Union movement in the adjacent voivodeship. At the same time, the newspaper defended the interests of the Orthodox population, although it was published by and mainly for Greek Catholics. One of the main reasons for that was the exclusion of the Ukrainian Greek Catholic clergy from the process of spreading Neo-Union. In so doing, Dilo controlled by the Ukrainian National Democratic Alliance was fighting for Orthodox voters in Volhynia. Starting from 1931, after Nicholas Charnetsky’s consecration to the episcopacy, Dilo’s editorial staff changed their opinions regarding Neo-Union, which was now recognised as a positive phenomenon devoid of all the faults ascribed to it by this same paper. No more was the Orthodox population of the region regarded as victims of external aggression, while converts were no longer presented as the least moral members of the local community. The assessment of the authorities’ position changed as well. Although in the last years of the Second Polish Republic Dilo grew less interested in the Neo-Union issues, on the whole its editorial policy of that period to a greater extent reflected the established Greek Catholic views on the subordination of Orthodox Ukrainians to the Pope than it had done before 1931.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 121-134
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The term “minister” under the Polish Code of Criminal Procedure as applicable to the Roman Catholic Church
Termin „duchowny” z polskiego Kodeksu postępowania karnego dla Kościoła rzymskokatolickiego
Autorzy:
Jakubiak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098376.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
artykuł 178 pkt 2 k.p.k
zakaz dowodowy
duchowny
spowiedź
Kościół rzymskokatolicki
article 178 point 2 CCP
the clergy – penitent privilege
minister of religion
the Sacrament of Confession
the Roman Catholic Church
Opis:
W art. 178 pkt 2 k.p.k ustawodawca zapisał: „Nie wolno przesłuchiwaćjako świadków: (…) duchownego co do faktów, o których dowiedziałsię przy spowiedzi”. Ponieważ norma w nim zawarta odwołuje się doogólnych terminów (bo wspólnych dla wielu Kościołów i wspólnot religijnych), ale i za razem niezdefiniowanych w k.p.k., jak chociażby termin„duchowny”, stosowanie przedmiotowego zakazu dowodowego okazujesię napotykać na trudności interpretacyjne. Biorąc pod uwagę powyższe problemy, głównym celem, jaki przyświecał autorowi przy powstaniu tego artykułu, było określenie desygnatów terminu „duchowny” z art. 178 pkt 2 k.p.k dla Kościoła rzymskokatolickiego. Dla jego realizacji autor określił kryteria wewnętrzne i zewnętrzne omawianego pojęcia, co z kolei okazuje się nieodzowne w opisaniu zakresu podmiotowego przywołanej normy.
In Article 178 point 2 of the Polish Code of Criminal Procedure, the legislator recognises the clergy – penitent privilege and has provided that “a minister of religion may not be examined in the capacity of witness on information communicated to him during the a penitent’s confession.” Since this provision employs general terms (i.e. such as are common to many Churches and religious associations) which have not been defned in the Code of Criminal Procedure, including, for instance, the term “minister,” interpretative difficulties often occur with the implementation of the clergy – penitent privilege. Hence my main aim in this paper was to identify the referents of the term “minister” in Article 178 Section 2 of the Code as applicable to the Roman Catholic Church. To do this, I offer a discussion both of the internal and external criteria for the term “minister,” which turns out to be an indispensable step allowing me to go on to the description of the personal scope of these provisions.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 337-359
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkolnictwo polskie a Kościół rzymskokatolicki na Podolu w okresie międzywojennym
Polish Education versus the Roman Catholic Church in Podolia in the Inter-war Period
Autorzy:
Rosowski, Witalij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1962873.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ukraina
Podole
Kościół rzymskokatolicki
Polacy
polskie szkolnictwo i oświata
Ukraine
Podolia
the Roman Catholic Church
Poles
Polish schooling and education
Opis:
Szkolnictwo polskie na terytorium Podola przed I wojną światową praktycznie nie istniało. Dopiero zmiany, jakie nastąpiły po 1914 roku w Rosji, umożliwiły rozwój oświaty polskiej. Znaczną rolę w tym odegrało duchowieństwo i Kościół rzymskokatolicki. Pierwsza szkoła z polskim językiem nauczania w guberni podolskiej powstała na początku 1916 roku przy parafii w Płoskirowie. W latach 1917-1920 opiekę nad oświatą polską na Podolu przejęła Polska Macierz Szkolna. W dość krótkim czasie sieć szkół polskich w tym regionie wzrosła do ponad 500, obejmując swym zasięgiem około 35 tysięcy dzieci i młodzieży. Po ostatecznym zajęciu Podola przez bolszewików zdecydowana większość tych szkół przestała istnieć lub działała w ukryciu. Władze radzieckie w oparciu o dekret O oddzieleniu Kościoła od państwa i szkoły od Kościoła z 1918 roku w pierwszej kolejności zabrały się do wyeliminowania nauczania religii w szkołach oraz likwidacji wszystkich nielegalnych polskich instytucji oświatowych, często funkcjonujących przy parafiach katolickich. Przez pierwsze lata panowania bolszewików sieć polskich szkół na Podolu malała z roku na rok. Dopiero po 1924 roku nastąpił wzrost liczby polskich placówek oświatowych w USRR, w tym przede wszystkim na Podolu. W 1934 roku w obwodzie winnickim, który obejmował m.in. dawne terytorium guberni podolskiej, liczono już 285 szkół polskich z ponad 23 tysiącami uczniów. Zmiana polityki państwa względem Polaków w Związku Radzieckim w połowie lat trzydziestych doprowadziła w końcu do likwidacji zdecydowanej większości polskich instytucji oświatowych oraz do represji i prześladowań miejscowej ludności polskiej. Akcja ta zbiegła się w czasie również z ostatecznym rozprawieniem się państwa sowieckiego z Kościołem rzymskokatolickim na tych ziemiach. Tym samym władze komunistyczne zniszczyły wszystko, co wyodrębniało Polaków za Zbruczem.
Polish education in the territory of Podolia before the First World War was virtually absent. Only the changes that followed 1914 in Russia had made the development of Polish education possible. The clergy and the Roman Catholic Church played a considerable role here. The first school with Polish as the i=main language in Podolia government was established in 1916 at a parish in Płoskirów. In the years of 1917-1920, the Polish School Motherland took care about Polish education in Podolia. With a fairly short period a number of Polish schools in this region had risen to over 500, with circa 35.000 children and adolescents. After the Bolsheviks had finally occupied Podolia, the decisive majority of those schools ceased to exist or became clandestine. By virtue of the decree On separation of the Church and State of 1918 the Soviet authorities first set about eliminating religious instruction from schools and getting rid of all illegal Polish educational institutions, often those that functioned at Catholic parishes. During the first years of the Bolshevik rule the network of Polish schools in Podolia decreased from year to year. It was as late as after 1924 that the number of Polish educational posts increased in the Soviet Union, including mainly in Podolia. In 1934, in the Winnicki region, which embraced among other things the former territory of the Podolia government, Polish schools numbered as many as 285 with over 23.000 students. The State changed its politics towards Poles in the Soviet Union in mid-1930, a process that ultimately had eliminated the decisive majority of Polish educational institutions, and brought about repression and persecution of the Polish population. This action converged with the final crushing of the Roman Catholic Church in those territories. Thereby the communist authorities had destroyed almost everything that made Poles beyond the Zbrucz different.
Źródło:
Studia Polonijne; 2010, 31; 171-194
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sylwetka naukowa i bibliografia prac Profesora Zdzisława Pietrzyka
The Academic Profile and the Bibliography of the Works of Professor Zdzisław Pietrzyk
Autorzy:
Cieślar, Aleksandra
Valde-Nowak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571037.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Professor Zdzisław Pietrzyk
Jagiellonian Library
history of the sixteenth–nineteenth century culture
history of the Roman Catholic Church
history of the Reformation
academic profile
biography
Profesor Zdzisław Pietrzyk
Biblioteka Jagiellońska
historia kultury XVI–XIX wieku
historia Kościoła katolickiego i reformacji
sylwetka naukowa
bibliografia
Opis:
This article presents the academic, didactic and organisational achievements of Professor Zdzisław Pietrzyk, including the functions he has so far performed, his participation in conferences and projects, his membership in organisations and scholarly societies, and the awards with which he has been honoured. It also contains a list of his academic and popular science publications.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2017, 67; 5-27
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sukcesja urzędu biskupiego w nauczaniu Kościoła Rzymskokatolickiego i Kościoła Polskokatolickiego w RP z uwzględnieniem problemu biskupów wędrownych (episcopi vagantes)
Succession of the episcopal ministry in the teaching of the Roman Catholic Church and the Polish-Catholic Church in the Republic of Poland with regard to the problem of wandering bishops (episcopi vagantes)
Autorzy:
Wawrzyńczak, Szymon Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676882.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
sukcesja apostolska
ekumenizm
Kościół Rzymskokatolicki
Kościół Polskokatolicki w Rzeczypospolitej Polskiej
starokatolicyzm
apostolic succession
ecumenism
Roman Catholic Church
Polish-Catholic Church in the Republic of Poland
Old Catholic movement
Opis:
The issue of apostolic succession is one of the subjects of ecumenical dialogue between the Roman Catholic Church and the Polish-Catholic Church in the Republic of Poland. Thanks to studies conducted in this area, it is possible to ascertain the preservation in the Polish-Catholic Church of the historical succession, originating through the Churches of the Union of Utrecht from the Roman Catholic Church. A difference, howewer, is the approach of the two communities to the succession of the episcopal ministry outside the community of the Church. The Old Catholic Churches, and hence the polish-catholics, do not recognise the validity of episcopal ordinations conferred outside the ecclesial community and without a specific mandate to confer them, even if the proper rite of conferral has been observed. The Roman Catholic Church, while regarding the conferral and reception of episcopal orders without papal nomination as giving rise to excommunication, nevertheless recognises their sacramental effect if the substance, form and proper intention of the conferral have been preserved.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 4; 57-70
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawy operacyjne aparatu bezpieczeństwa Polski Ludowej wymierzone w jezuitów Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej (1953-1989)
Operational matters of the security apparatus of the Polish Peoples Republic against Jesuits in the Greater Poland-Masovia Province (1953-1989)
Autorzy:
Ihnatowicz, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532279.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
security
Jesuit Order
Roman Catholic Church
Polish People's Republic
Communism
the recent history of Poland
bezpieka
zakon jezuitów
Kościół rzymskokatolicki
Polska Rzeczpospolita Ludowa
komunizm
najnowsza historia Polski
Opis:
W artykule przedstawiono różnorodne sprawy operacyjne jakie aparat bezpieczeństwa w okresie Polski Ludowej wytoczył przeciwko jezuitom z poszczególnych placówek Prownicji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego. Wiedzę w tym zakresie uzyskano na podstawie wieloletnich badań i analizy dokumentów pozostawionych przez Służbę Bezpieczeństwa w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej. W artykule wymieniono obszary zainteresowania aparatu bezpieczeństwa zakonem jezuitów, jak również poszczególnymi zakonnikami. Z analizy dokumentacji wynikało, że resort bezpieczeństwa chciał poznać całokształt życia zakonnika. W przeważającej aparat bezpieczeństwa mierze interesowała bieżąca praca duszpasterska i kontakty z różnymi grupami społecznymi na wielu płaszczyznach.
The article presents various operational cases that the security apparatus brought against the Jesuits from particular outposts of the Greater Poland-Masovia Province of the Jesus Society during the People's Poland. Knowledge in this area was obtained on the basis of many years of research and analysis of documents left by the Security Service in the archives of the Institute of National Remembrance. The article lists areas of interest of the security apparatus of the Jesuit order, as well as individual monks. The analysis of the documentation showed that the Ministry of Security wanted to know the whole life of the religious. The majority of the security apparatus was interested in current pastoral work and contacts with various social groups on many levels.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 47; 147-162
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawa budowy kaplicy i erygowania parafii Żebry-Perosy w latach 1956–1978
The issue of building a chapel and creating a Żebry-Perosy congregation in the years 1956-1978
Autorzy:
Celmer, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164622.pdf
Data publikacji:
2012-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
diecezja płocka
Kościół katolicki
relacje państwo–Kościół
Żebry-Perosy
Płock diocese
the Roman Catholic
the state–Church relations
Opis:
Artykuł niniejszy przedstawia problem dotyczący budowy kaplicy i utworzenia parafii Żebry-Perosy koło Ostrołęki w latach 1956–1978. W artykule zaprezentowano starania Kościoła katolickiego diecezji płockiej w tej kwestii oraz stanowisko władz komunistycznych w sprawie utworzenia nowej parafii. Przy pisaniu tekstu wykorzystano dokumenty archiwalne oraz literaturę przedmiotu. Artykuł stanowi przyczynek do dziejów najnowszych diecezji płockiej w okresie PRL-u, relacji państwo–Kościół na jej terenie oraz parafii Żebry-Perosy.
The article presents the problems concerning building of a chapel and creating a Żebry-Perosy congregation nearby Ostrołęka in the years 1956–1978. In the article there are shown the efforts of the Roman Catholic Church of Płock diocese in the issue mentioned above and the stand of the Communist Party towards the idea of creating the new congregation. Archival sources and the literature of the subject were used to write the article. The article represents a contribution to the newest history of the Płock diocese in the period of the Polish People’s Republic, the state–Church relations on its territory and the Żebry-Perosy congregation.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2012, Zeszyt, XXVI; 57-62
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serce Jezusa i gest wyciągniętych rąk
The Heart of Jesus and Gesture of outstretched Hands
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440966.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Anna Marta Żukowska
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Serce Jezusa
Kościół Rzymskokatolicki
Leslie Benson (1885-1972)
kościół pw. Matki Bożej Bolesnej w Kraśniku koło Lublina
Kraśnik
religious painting
sacred painting
Heart of Jesus
the Roman Catholic Church
The Church of Our Lady of Sorrows in Krasnik near Lublin
Krasnik
Opis:
Kilka lat temu, przemierzając toskańską prowincję Włoch, napotkałam maleńki kościółek ukryty wśród zielonych pagórków i wybujałych aż po horyzont plantacji winnych latorośli. Niepozorna bryła budowli nie robiła szczególnego wrażenia jednakże, jak się okazało, jej wnętrze skrywało „perełkę” o dużej sile wyrazu – nie tylko w sensie artystycznym, ale przede wszystkim duchowym. Była nią drewniana, polichromowana rzeźba przedstawiająca naturalnej wielkości postać Pana Jezusa z Sercem obnażonym i dłońmi wyciągniętymi w kierunku osoby przekraczającej próg kościoła. To niespodziewane powitanie przejawiające się w spotkaniu robiło ogromne wrażenie i zapisało się na trwałe w mojej pamięci. Po raz drugi wizerunek Jezusa przedstawionego w geście wyciągniętych ku człowiekowi rąk napotkałam w wersji malarskiej podczas pielgrzymki do sanktuariów Francji, w niewielkim miasteczku Paray-le-Monial, w bazylice romańskiej oraz sanktuarium dwóch świętych: św. Małgorzaty Marii Alacoque i św. Klaudiusza de la Colombiere. Majestatyczny, spowity purpurą szaty i jednocześnie ukazujący swe miłujące Serce Jezus świadczy o wydarzeniu, które miało ogromne znaczenie nie tylko dla społeczności Francji, ale i dla całej ludzkości. Tam św. Małgorzata w czerwcu 1675 roku, w oktawie Bożego Ciała, modląc się przed Najświętszym Sakramentem, ujrzała Jezusa z gorejącym sercem i usłyszała słowa: „Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że niczego nie szczędziło, aż do wyczerpania i wyniszczenia się, by im dać dowody swej miłości, a które otrzymuje w zamian jedynie niewdzięczność”. Gest wyciągniętych rąk Jezusa jest gestem przywoływania człowieka i jednocześnie zapraszaniem go do koegzystowania ze swoim Stwórcą. Propozycją otoczenia opieką, wzięciem w posiadanie niejako na wyłączność. Pragnieniem ubogacenia swoimi skarbami łask, aby wyciągnąć go z bezmiaru zatracenia. Siłą sprawczą tego gestu jest gorejące Serce Boga. Ono też zapewnia każdego człowieka, że jest on kochany („Moje Boskie serce tak bardzo płonie miłością do ludzi, a szczególnie ku tobie”), zdolny do miłości („Odpowiedz miłością na miłość”), powołany do bycia zwiastunem miłości („Wybieram ciebie jako narzędzie, aby Moja miłość została poznana na całym świecie”). To wezwanie nie straciło nic na swojej aktualności – wręcz przeciwnie – kierowane jest również do człowieka współczesnego, porażonego zwodniczym „światłem jupiterów” nowoczesnego świata, owładniętego konsumpcjonizmem i niezaspokojonym pragnieniem zysku, hołdującemu przyjemnościom i złym skłonnościom, antywartościom i postawom egoistycznym, a w konsekwencji coraz bardziej odchodzącego od Stwórcy. Bóg więc wychodzi na spotkanie, wyciąga dłonie i jak ojciec z przypowieści wypatruje „powrotu syna” – słabego i zranionego, aby przygarnąć go do Serca i zastawić stół dla ponownego spotkania. Stojąc wobec niezgłębionej Tajemnicy Boga, spróbujmy odpowiedzieć na ten gest przywołania – gest miłości niewyobrażalnej, bezwarunkowej i nieskończonej, na którą nie zasługujemy, a która poprzez Serce Jezusa ukazuje nam odwieczny plan zbawienia świata.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 159-160
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Światowej Rady Kościołów w ruchu ekumenicznym
The Role of World Council of Churches in the Ecumenical Movement
Die Rolle des Ökumenischen Rates der Kirchen in der ökumenischen Bewegung
Autorzy:
Karski, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340933.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Światowa Rada Kościołów
ŚRK
ruch ekumeniczny
Wspólna Grupa Robocza ŚRK i Kościoła rzymskokatolickiego
regionalne organizacje kościelne
dialog multilateralny
dialog bilateralny
World Council of Churches
Ecumenical Movement
Joint Working Group between the WCC and the Roman Catholic Church
regional ecumenical organizations
bilateral dialogue
multilateral dialogue
Opis:
Der 1948 im Amsterdam ins Leben gerufene Ökumenischer Rat der Kirchen mit 349 Mitgliedskirchen heute ist die beste Repräsentation des nichtrömischkatholischen Christentums. Die seit 1965 bestehende Gemeinsame Arbeitsgruppe zwischen dem ÖRK und der römisch-katholischen Kirche ist zum Symbol der einen ökumenischen Bewegung geworden. Dank der aufgenommenen Zusammenarbeit wird die alljährige Gebetswoche für die Einheit der Christen seit vierzig Jahren in allen Erdteilen nach einem gemeinsamen Rahmenprogramm gefeiert. Mit aktiver Mitarbeit der katholischen Theologen ist die Konvergenzerklärung zu Taufe, Eucharistie und Amt, die größte bisher Errungenschaft im multilateralen Dialog auf Weltebene, zustande gekommen. Auf Anregung der Gemeinsamen Arbeitsgruppe sind viele wertvolle Studiendokumente entstanden. Jedoch die Erwartungen auf katholische Mitgliedschaft im ÖRK wurden nicht erfüllt. Mit Unterstützung des ÖRK sind die regionale kirchliche Zusammenschlüsse, u.a. die Konferenz Europäischen Kirchen, entstanden, die vielen kleinen Kirchen die Teilnahme an der internationalen ökumenischen Bewegung ermöglichten. Drei von diesen Zusammenschlüssen, Rat der Kirchen im Mittleren Osten, Karaibische Konferenz der Kirchen und Pazifische Konferenz der Kirchen, haben unter ihren Mitgliedern auch die römisch-katholische Kirche. Es besteht auch eine gute Zusammenarbeit zwischen der KEK und dem Rat der Europäischen Bischofskonferenzen. Der ÖRK hat den Impuls zur bilateralen Gesprächen zwischen den doktrinär verwandten Kirchen gegeben. Unter dem Patronat der Kommission für Glauben und Kirchenverfassung haben die Lutheraner und Reformierten einen Dialog aufgenommen, der 1973 durch die Unterzeichnung der Leuenberger Konkordie zur vollen Kirchengemeinschaft zwischen den Mitgliedern beider Kirchentraditionen in Europa geführt hat. Der ÖRK hat auch einen wichtigen Beitrag zur Annäherung zwischen den orthodoxen und den vorchalkedonischen Kirchen geleistet. Trotz der Entwicklung und Dezentralisierung der ökumenischen Bewegung bleibt der ÖRK die breiteste Repräsentation der Bewegung. Mit anderen Worten: der ÖRK ist das vollkommenste Werkzeug im Dienst der Ökumene.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 57-71
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 75

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies