Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Polish-Soviet War" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 31
Tytuł:
Wojenne losy Wacława Policzkiewicza (1896–1920)
Wartime Life of Wacław Policzkiewicz (1896–1920)
Autorzy:
Surmacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028269.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Wacław Policzkiewicz
organizacja harcerska
edukacja
POW
wojna polsko-sowiecka
groby żołnierzy
scouting organisation
education
Polish Military Organisation
the Polish-Soviet War
soldiers’ graves
Opis:
Wacław Policzkiewicz (1896–1920), syn lubelskiego przemysłowca, uczeń prywatnego gimnazjum męskiego zwanego Szkołą Lubelską, student Politechniki Warszawskiej, harcerz i członek POW oraz Narodowej Organizacji Młodzieży, żołnierz Wojska Polskiego. Podczas służby w 1. Pułku Piechoty Legionów brał udział we wszystkich walkach oddziału. Zginął podczas ofensywy kijowskiej 13 czerwca 1920 r. w Borodiance koło Żytomierza. Mimo starań najbliższej rodziny jego prochy nie zostały sprowadzone do Lublina. Został pośmiertnie awansowany do stopnia porucznika i odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari V klasy. Rodzina przechowywała pamiątki po młodym żołnierzu, uczestniku walk o niepodległość i granice odrodzonego państwa polskiego.
Wacław Policzkiewicz (1896–1920), a son of industrialist from Lublin, a pupil of the private male junior high school referred to as the Lublin School, a student of the Warsaw University of Technology, a scout and member of the Polish Military Organisation and the National Youth Organisation, a soldier of the Polish Army. While serving in the 1st Legions Infantry Regiment he took part in all the fights of the unit. He died during the Kiev Offensive on the 13th of June 1920 in Borodianka near Zhytomyr. Despite the efforts of his closest family, his ashes were not brought back to Lublin. He was posthumously promoted to the rank of lieutenant and awarded with the War Order of Virtuti Militari 5th Class. The family kept memorabilia of the young soldier, participant in the fight for the independence and the Polish State border.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2020, 23; 33-53
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania propagandowo-dezintegracyjne „Wojskówki” KPRP w Wojsku Polskim na przełomie lat 1919/1920
The Disintegrating Actions of the Communist Party of Poland in the Polish Army at the turn of 1919 and 1920
Пропагандистская и дезинтеграционная деятельность «Военки» КРПП в польской армии на рубеже 1919–1920 гг.
Autorzy:
Miodowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953435.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
communist propaganda
the disintegrating activities in the Polish Military
the internal front of the Polish–Soviet War
коммуническая пропаганда (распад польской армии)
внутренный фронт польско-большевитской войны
Opis:
In the months preceding the 1920 Kiev Operation, the Communist Party of Poland intensified the disintegrating activities in the Polish Military. The action had already been undertaken a year before. Provoking the anti-war atmosphere in the ranks of soldiers could have sabotaged not only Polish offensive plans but also could have spoilt a defensive campaign in case the Soviet Army invaded Poland. Incapacitation of an enemy before a decisive attack was the core of disintegrating actives led by Polish communists at the turn of 1919 and 1920. Pacific attitude manifested by a part of soldiers, as well as internal dissensions between them and officers usually against their social background were suitable factors to arrange hostile actions. Skilful use of those circumstances facilitated revolutionary indoctrination the process of disintegration of the Polish army fanned by communist agitation was gradually developing despite of battles won by the Polish during the Kiev offensive. The situation went even worse while the Polish troops were retreating. The tendency changed dramatically after the successful Battle of Warsaw (1920).
За несколько месяцев до киевского выезда Коммунистическая Рабочая Партия Польши активизировала пропагандистско-дезинтеграционную деятельность, которая велась около года в отделениях польской армии. Призывы в солдатских рядах к антивоенным настроениям на практике могли не только разрушить польские наступательные планы, а также привести к дезорганизации оборонительных действий в случае агрессии Красной армии на Польшу. Обезоруживание противника еще перед решающим боем было очень важным шагом для польских коммунистов на рубеже 1919–1920 гг. в их пропагандистско-дезинтеграционной деятельности. Благоприятными факторами в их проведении были пацифистские проявления у некоторых солдат, так и разногласия между солдатами и офицерами, которые имели место чаще всего на социальном фоне.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2014, 22; 25-42
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wacław Cybulski, bohater naszej niepodległości
Wacław Cybulski, the Hero of our Independence
Autorzy:
Jeske-Cybulska, B.
Cybulski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/166868.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa
Tematy:
Cybulski Wacław
wojna polsko-bolszewicka
powstania śląskie
druga wojna światowa
kopalnia doświadczalna Barbara
wybuchy pyłów i gazów
Wacław Cybulski
the Polish-Soviet War
Silesian uprisings
World War II
„Barbara” Experimental Mine
dust and gas explosions
Opis:
Przedstawiono sylwetkę Wacława Cybulskiego, którego bez żadnej wątpliwości można nazwać bohaterem naszej niepodległości. Jego życie poświęcone było walce o niepodległość i wolność Polski w takich wydarzeniach XX wieku, jak wojna polsko-bolszewicka, trzecie powstanie śląskie, druga wojna światowa. W czasach pokoju z wielką aktywnością oddawał się pracy na rzecz odbudowy ojczyzny. Był wybitnym naukowcem, o międzynarodowej sławie, w obszarze bezpieczeństwa pracy w górnictwie. Jako profesor i członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk oraz wieloletni dyrektor Kopalni Doświadczalnej „Barbara” wniósł ogromny wkład w rozwój światowej nauki górniczej, szczególnie w obszarze wybuchów gazów i pyłów oraz górniczych materiałów wybuchowych. Służył swoją pracą przede wszystkim polskim górnikom, ratując ich życie i zdrowie. Profesor Wacław Cybulski to piękny przykład Polaka – bohatera naszej niepodległości.
This paper presents the figure of Wacław Cybulski, who can be called the hero of our independence without any doubt. His life was devoted to the struggle for independence and freedom of Poland in such events of the 20th century as the Polish- Soviet war, the third Silesian uprising, and the Second World War. During the peace periods, he was deeply engaged in the activities of the reconstruction of his homeland. He was an outstanding scientist of international renown in the area of workplace safety in mining industry. As a professor and a member of the Polish Academy of Sciences and a long-term director of the Experimental Mine “Barbara” he greatly contributed to the development of global mining science, especially in the area of gas and dust explosions and mining explosives. The effects of his work were especially important to the Polish miners, saving their lives and health. Professor Wacław Cybulski is a great example of a Pole – the hero of our independence.
Źródło:
Przegląd Górniczy; 2018, 74, 10; 20-26
0033-216X
Pojawia się w:
Przegląd Górniczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia zaopatrzenia inwalidów wojennych z byłej Ukraińskiej Republiki Ludowej w II Rzeczpospolitej w latach 1921–1927
Autorzy:
Święch, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401321.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
wojna polsko-bolszewicka
II Rzeczpospolita
Ukraińska Republika Ludowa
ukraińscy inwalidzi wojenni
Polish-Soviet war
Second Polish Republic
the Ukrainian People’s Republic
Ukrainian war invalids
Opis:
Głównym celem artykułu jest analiza problematyki dotyczącej zaopatrzenia inwalidów wojennych z byłej Ukraińskiej Republiki Ludowej (URL), którzy walczyli u boku Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu działań wojennych wraz z innymi żołnierzami URL zostali oni internowani w Polsce. Po likwidacji obozów internowania w 1924 r. znaleźli się w trudnej sytuacji. Jednak dopiero w 1927 r. zrównano ich w prawach z polskimi inwalidami wojennymi. Niniejszy artykuł ukazuje proces legislacyjny, który doprowadził do wydania rozporządzenia w tej sprawie. Ukazuje również motywy, jakimi kierowały się polskie władze.
The main purpose of the article is to analyze the issues regarding the supply of war invalids from the former Ukrainian People’s Republic who fought alongside the Polish Army in the Polish-Soviet war. Aft er the end of hostilities, they were interned in Poland along with other soldiers of the Ukrainian People’s Republic. After the liquidation of internment camps in 1924, they found themselves in a diffi cult situation. However, it wasn’t until 1927 that they were equated with Polish war invalids. This article shows the legislative process that led to the issue of a regulation on this matter. It also shows the motives of the Polish authorities.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2020, 23; 55-69
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynek do dziejów Polskiego Biura KC Rosyjskiej Komunistycznej Partii [bolszewików] i Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski
Contribution to the History of the Polish Bureau of the RCP Central Committee [Bolsheviks] and the Provisional Polish Revolutionary Committee (Polrevkom)
Autorzy:
Zieliński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850674.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Polish Bureau of the RCP Central Committee [Bolsheviks]
the Polish-Bolshevik War
Polrevkom
the Polish-Soviet republic
Polskie Biuro KC Rosyjskiej Komunistycznej Partii [bolszewików]
wojna polsko-bolszewicka
Polrewkom
republika polsko-radziecka
Opis:
Jakkolwiek Polskie Biuro Agitacji i Propagandy KC RKP[b] i Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski mają już swoją literaturę historyczną, nadal nie są znane niektóre wątki działalności moskiewskiego Biura i Komitetu białostockiego. Celem artykułu jest uzupełnienie stanu wiedzy na ten temat o informacje zawarte w zespołach archiwalnych przechowywanych przede wszystkim w Rosyjskim Państwowym Archiwum Historii Społeczno-Politycznej (RGASPI) w Moskwie.
Although there are historical accounts of the Polish Agitation and Propaganda Department of the RCP Central Committee [Bolsheviks] as well as the Provisional Polish Revolutionary Committee, some aspects of the activity of the Moscow Bureau and the Committee in Bialystok are still unknown. The aim of this article is to bro- aden our knowledge on the subject relying on archival collections from the Russian State Archive of Social and Political History (RGASPI) in Moscow.
Źródło:
Facta Simonidis; 2011, 4, 1; 9-26
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachodnia Dywizja Strzelecka Armii Czerwonej. Przyczynek do dziejów polskojęzycznych formacji Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej w latach 1917–1919
Autorzy:
Smoliński, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038330.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona
Rosja Sowiecka
polski ruch komunistyczny
polskojęzyczne formacje Armii Czerwonej
wojna polsko-sowiecka
Rzeczpospolita Polska
Workers’ and Peasants’ Red Army
Soviet Russia
Polish communist movement
Polish-speaking Red Army units
Polish-Soviet war
the Polish Republic
Opis:
W studium autor zajął się kwestią okoliczności społecznych i politycznych, a także metodami formowania przez polskojęzycznych i polskich komunistów przebywających w sowieckiej Rosji polskojęzycznych formacji Armii Czerwonej, mianowicie Zachodniej Dywizji Strzeleckiej. Interesowały go również rzeczywiste motywy, przede wszystkim polityczne, które kierowały władzami bolszewickiej Rosji, gdy godziły się one na formowanie na podległym im terytorium polskojęzycznych formacji wojskowych. Jednocześnie ustalił on, jakie były realne efekty podejmowanych wówczas działań organizacyjnych oraz przyczyny rezygnacji przez Sowiety latem 1919 r. z dalszego istnienia Zachodniej Dywizji Strzeleckiej.
In the study the Author has tackled the issue of social and political circumstances, as well as the methods of forming Polish-speaking units of Red Army, namely the Western Rifles Division, by Polish-speaking and Polish communists staying in Soviet Russia. He was also interested in the actual motives – primarily political ones – which were driving the authorities of communist Russia when they agreed to form Polish speaking military units on their territory. At the same time, the Author has also determined the actual results of the organizational actions taken then, as well as the reasons why the Soviets decided to end the existence of the Western Rifles Division in the summer of 1919.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 105; 59-84
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykończymy tych Polaków na dobre...
We will finish off these Poles for good…
Autorzy:
Odziemkowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028892.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
wojna polsko-bolszewicka
polityka w Europie po pierwszej wojnie światowej
rewolucja bolszewicka
radiowywiad
odbudowa państwa polskiego
Polish-Soviet War
politics in Europe after the First World War
Bolshevik revolution
radio intelligence
reconstruction of the Polish state
Polish-Russian war 1918-1920
wojna polsko--rosyjska 1918-1920
Opis:
W artykule autor przedstawił sytuację polityczną po pierwszej wojnie światowej, jaka panowała w środkowej Europie. W listopadzie 1918 roku Niemcy ogarnął płomień rewolucji. W interesie wszechświatowego przewrotu leżało połączenie rewolucji rosyjskiej z rozpoczynającą się niemiecką. Na drodze marszu Armii Czerwonej do Niemiec leżała odbudowująca swoją państwowość po 123 latach niewoli Polska. Musiała zatem zniknąć jako państwo niepodległe – mogła istnieć wyłącznie jako Republika Rad w braterskim związku z Rosją. Przed partią bolszewicką nie stało pytanie „czy”, ale „kiedy” ma nastąpić likwidacja niepodległej Rzeczypospolitej. Po przegranej bolszewików latem 1920 roku Włodzimierz Lenin nie pozostawiał złudzeń, że Polska nie ma prawa istnieć, że on nie spocznie aż wykończy tych Polaków na dobre!
The paper presents the political situation in Central Europe after the First World War. In November 1918, Germany was in the flames of revolution. It was in the interest of the communists to link the Russian revolution with the beginning German revolution. But in the way of the Red Army’s march into Germany was Poland, rebuilding its sovereignty after 123 years of captivity. This meant that Poland had to disappear as an independent state - it could only exist as a Soviet Republic in a brotherly union with Russia. For the Bolshevik party, the question was not ‘whether’ but ‘when’ the liquidation of the independent Republic of Poland should take place. After the Bolsheviks defeat in the summer of 1920, Vladimir Lenin left no illusions that Poland had no right to exist and he would not rest until ‘we finished off these Poles for good!
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2020, 1(13); 7-18
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Referaty informacyjne Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego na temat wojny rosyjsko-gruzińskiej 1921 r.
Briefing Papers of Branch II of the General Staff of the Polish Army on the Russo-Georgian War of 1921
Autorzy:
Bakhtadze, Mikheil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154504.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Gruzja
Związek Sowiecki
Sowiecka Armenia
wojna
1921 rok
sowietyzacja
okupacja
Sztab Generalny Wojska Polskiego
Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Georgia
Soviet Union
Soviet Armenia
war
1921
sovietisation
occupation
General Staff of the Polish Army
Branch II of the General Staff of the Polish Army
Opis:
Po zakończeniu rosyjsko/sowiecko-gruzińskiej wojny w lutym–marcu 1921 r. Gruzja utraciła niepodległość i była okupowana przez Rosję Sowiecką. Informacje na temat tej wojny były zbierane między innymi przez Referat Informacyjny Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Informacje przygotowywane przez Referat Informacyjny były opracowywane w regularnych odstępach czasu (co dwa tygodnie). Poruszano w nich m.in. kwestię rosyjsko-gruzińskiej wojny 1920 r. i ustanowienia sowieckiej władzy w Gruzji. Oddział II Sztabu Generalnego opierał się na informacjach pochodzenia oficjalnego i nieoficjalnego. W opracowaniach przygotowywanych przez Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego trudno znaleźć informacje, które byłyby nieznane gruzińskim historykom, ale opracowania te pomagają sprecyzować niektóre szczegółowe zagadnienia. Opracowania te są interesujące z dwóch powodów. Po pierwsze informacje, którymi dysponował Sztab Generalny WP, wskazują na to, w jaki sposób był on informowany. Po drugie, jest ważne, w jakim stopniu informacje znajdujące się w tych opracowaniach polskich odpowiadają rzeczywistości. Sam fakt ujęcia w tych dokumentach kwestii związanych z Gruzją świadczy o znaczeniu Gruzji i szerzej – całego Kaukazu Południowego – dla władz polskich. Pierwsza informacja o wojnie rosyjsko-gruzińskiej pojawiła się w opracowaniu, które omawia sytuację na dzień 1 marca 1921 r. Ostatnia wiadomość, w której wspomniane są sprawy Gruzji, znajduje się w opracowaniu z 1 czerwca 1921 r. Kwestia wojny rosyjsko-gruzińskiej i ustanowienia władzy sowieckiej w Gruzji była omawiana w pięciu opracowaniach. Poza drobnymi i nieznaczącymi nieścisłościami cały ten proces został opisany poprawnie. Główny wniosek – zamach stanu i ustanowienie władzy sowieckiej za pomocą wojsk Rosji Sowieckiej – również jest poprawny. Chociaż po ustanowieniu władzy sowieckiej formalnie Gruzja była niezależną republiką, w rzeczywistości była ona okupowana, a Czerwona Armia stacjonowała na jej terytorium. Informacje zebrane w omawianych opracowaniach potwierdzają, że Sztab Generalny Wojska Polskiego był dobrze informowany w kwestii gruzińskiej. Informacje o wydarzeniach, które miały miejsce w Gruzji w 1921 r., potwierdzają zainteresowanie polskich władz wojskowych i zapewne również politycznych tym regionem, a zwłaszcza Gruzją.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 219-238
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie formacje wojskowe okresu I wojny światowej i Wojsko Polskie z lat 1918–1939 – węzłowe problemy oraz stan badań i postulaty badawcze
Polish military formations from the period of the First World War and the Polish Army in years 1918-1939 - crucial problems and the stage of research as well as research postulates
Польские воинские формирования периода Первой мировой войны и Войско Польское 1918-1939 гг. – ключевые проблемы, обзор исследова¬ний и исследовательские принципы
Autorzy:
Smoliński, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482791.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Muzeum Wojska w Białymstoku. Ośrodek Badań Historii Wojskowej
Tematy:
Polish military formations in the First World War
Polish-Soviet War
Polish Armed Forces
modernization of Polish Army
Polish military historiography
Польские военные формации Первой мировой войны
советско-польская война
Вооружённые Силы Речи Посполитой
модернизация польской армии
польская военная историография
Opis:
The article presents the stage of research concerning Polish professional litera¬ture which was published before the end of September 2014, mainly in the form of extensive footnotes. Apart from what constituted obvious issues, it does not present the complete hitherto work of Polish historiography and the full catalogue of trans¬lations of works by foreign authors concerning mostly the armed forces of our then neighbours. What is more, in the case of selected major topics of this study, the author cited a limited number of foreign-language publication as well which dealt either with the Red Army or with Reichswehr or Wehrmacht. As a result of three partitions of the Polish-Lithuanian Commonwealth the inde¬pendent Polish state disappeared from the map of Europe for 123 years. Till October 1831 the Polish armed forces continue existing, although in an abridged form. Conse¬quently, between the autumn of 1831 and the late autumn of 1918 there were no for¬mation of the Polish Army dependent solely on Polish, national, independent political centres and following Polish national interests exclusively. As a result, the continuity of the development as regards the national armed forces was broken. For that reason the Republic of Poland had to establish armed forces basically from scratch. In this extensive article the author addresses almost all issues corresponding to reconstruction, warfare, training, equipment and outlining as well as expansion of the Polish Army during the time of Polish-Lithuanian Commonwealth. The extensive pro¬fessional literature devoted to this subject suggests that a significant part of the issues described in the work have already been the subjects of more or less reliable analysis. Naturally, this does not mean that there are no problems requiring further exploration and source research. In many cases even a large number of bibliographic items are not sufficient to answer a complete range of questions. This is the case, for example, as regards Polish military formation in the East operating in years 1914-1918 which have been so far studied exclusively based on source materials located in the country and using Polish professional literature devoted to the subject. Despite recent literature increasing rapidly in numbers the situation is similar as regards other issues connected to the Polish Army. Consequently, Polish historiog¬raphy faces significant problems in determining the scale of Polish military effort in the period 1918-1921 and the size of the victory in the Polish-Soviet war of 1919- 1921. The situation is comparable with the one concerning the relationship between the status of the Polish armed forces at the peace rate and their development and modernization from 1921 to 1936-1939 as well as the level of armaments of Ger¬many and USSR. And it is indisputable that there was connection between these phenomena. In the meantime, in hitherto Polish historical professional literature, researchers often seem to abstain from these dependencies. This results in a very unilateral and little objectified description of reality which practically lacks knowl¬edge on real or potential opponents of the Polish Army.
Представленный в статье, преимущественно в виде обширных коммента¬риев, обзор исследований касается исключительно польскоязычной литера¬туры, изданной до конца сентября 2014 г. Кроме того (и это очевидно), она не представляет всей польской историографии и не приводит полного перечня переводов работ иностранных авторов, касающихся, прежде всего, воору¬женных сил наших соседей того времени. Кроме того, по некоторым важным вопросам данной работы автор приводит ограниченное количество иностран¬ных исследований, посвященных, напр., Красной армии, Рейхсверу и Вермахту. В результате трех разделов Речи Посполитой Обоих Народов на 123 года с карты Европы исчезло независимое польское государство. До октября 1831 г. сохранились польские вооруженные силы, хотя и в ограниченном формате. Таким образом, с осени 1831 г. до поздней осени 1918 г. не было ни одного формирования Войска Польского, зависящего только от польских, националь¬ных и независимых политических центров и защищающих исключительно польские национальные интересы. Таким образом, была прервана непрерыв¬ность развития национальных вооруженных сил, что привело к тому, что, как и Республику Польша, их необходимо было возрождать почти с нуля. В статье автор затрагивает почти все вопросы, связанные с возрождением, военными действиями, обучением, оснащением и обмундированием, а также с реорганизацией Войска Польского в период Второй Речи Посполитой. При¬веденная обширная библиография по данной теме позволяет утверждать, что преимущественное большинство обозначенных вопросов уже было предме¬том в большей или меньшей степени объективного анализа. Однако это не означает, что уже не осталось проблем, требующих дальнейших поисков и исследования источников. Зачастую даже обширная библиография не в состо¬янии ответить на целый ряд вопросов. Так складывается ситуация с польскими воинскими формированиями на Востоке 1914-1918 гг., которые до настоящего времени исследовались исключительно по источникам, имеющимся в Польше, а также по польскоязычным источникам по данной теме. Подобным образом, несмотря на огромный рост в последнее время числа работ, выглядит ситуация с оценкой вопросов, связанных с Войском Поль¬ским. В результате в польской историографии возникают серьезные про¬блемы с определением масштабов усилий польской армии в 1918-1921 гг. и значимости победы в советско-польской войне 1919-1921 гг. Подобным оба¬зом выглядит оценка соотношения состояния польских вооруженных сил в мирное время, а также их развитием и модернизацией в 1921-1936-1939 гг., и уровнем вооружения Германии и СССР. Очевидно, что между данными явле-ниями существовала причинно-следственная связь. Тем не менее, в польской исторической литературе исследователи зачастую, кажется, абстрагируются от данной зависимости, что приводит к весьма одностороннему и мало объ¬ективному описанию действительности, в которой практически нет объектив¬ного знания о реальных и потенциальных противниках Войска Польского.
Źródło:
Studia z Dziejów Wojskowości; 2017, 6; 179-295
2299-3916
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Wojskowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy byliśmy w wojnie z Sowietami?!
Were we at the state of war with the Soviets?
Autorzy:
Wysocki, Wiesław Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450015.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
September 1939
Soviet aggression on Poland
Diplomacy of the Second Polish Republic
The Second World War
President Ignacy Mościcki
Marshal Edward Śmigły-Rydz
Minister Józef Beck
Opis:
At the time of the agreement with the German Third Reich on Soviet aggression on Poland on September 17, 1939, the Ambassador of the Republic of Poland in Moscow was given a diplomatic note declaring that in the face of the "break-up of the Polish state" the USSR "is defending the Belarusian and Ukrainian population" in eastern Poland. This deceptive version was "bought" by the Allies of Poland in the West who pretended that Moscow was not a co-hostile against allied Poland. They explained that they didn’t want to deepen but to overthrow the German-Soviet alliance. The highest authorities of the Republic of Poland were charged that they were not consistent and did not declare a state of war between Poland and the USSR from September 17, 1939. This was a game of slander and the author documented the will of the parties to bring such charges. In the period of the Polish People's Republic, the myth of the so-justified Soviet intervention in 1939 was promulgated. Also, today, this issue for many politicians, historians and journalists remains not entirely clear. This text is an analysis of the formation of the basis of this myth, showing its political ground for various propaganda and proclamation of Western states, and ambiguous attitudes of Polish politicians, especially focused on the very naive and politically dependent General Sikorski, the chief of war and prime minister, with greater responsibility - than the ruling party of the Second Polish Republic - for establishing false opinions about Polish-Soviet relations in September 1939.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2017, 24; 247-255
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie decyzje dotyczące działań wojennych na Froncie Północno-Wschodnim w lipcu 1920 r. i ich wpływ na dalszą karierę wojskową generała broni Stanisława Szeptyckiego. Przyczynek do biografii generała
Polish Decisions Regarding Military Operations on the North-Eastern Front in July 1920 and Their Impact on the Further Military Career of General Stanisław Szeptycki. A Contribution to the General’s Biography
Autorzy:
Wojtaszak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33914954.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
biography
organization of the Polish Army
Polish-Soviet war
generals of the Polish Army
coup d'état in 1926
biografia
organizacja Wojska Polskiego
wojna polsko-sowiecka
generalicja Wojska Polskiego
zamach stanu w 1926 r.
Opis:
Generał Stanisław hrabia Szeptycki należał do grupy oficerów, którzy swoją karierę wojskową rozpoczęli w okresie zaborów w armii Habsburgów. Urodził się w Przyłbicach w zaborze austro-węgierskim. Należał do rodziny arystokratycznej, o dużym zaangażowaniu patriotycznym i religijnym. Wielu przedstawicieli rodu było biskupami (obrządek greckokatolicki) albo poświęciło się służbie wojskowej. Był wnukiem znanego polskiego komediopisarza Aleksandra Fredry. W armii austro-węgierskiej dosłużył się stopnia generała majora. Podczas I wojny światowej przeszedł do Legionów Polskich, stając na ich czele w 1916 r. W 1917 r. został generalnym gubernatorem okupacji austro-węgierskiej w Lublinie. Na znak protestu po ustaleniach w traktacie brzeskim (19 lutego 1918 r.), pomijających Polskę, podał się do dymisji. Po wojnie znalazł się w Wojsku Polskim, obejmując funkcję szefa Sztabu Generalnego. Walczył w wojnie polsko-sowieckiej, był dowódcą dywizji w 4. Armii i frontu „gen. Stanisława Szeptyckiego”, a następnie frontu Północno-Wschodniego. Po lipcowej ofensywie sowieckiej M. Tuchaczewskiego z 1920 r., ze względu na chorobę, odsunięty z dowodzenia frontem. Na skutek różnic w ocenie polskich działań militarnych wszedł w spór z Józefem Piłsudskim. W 1921 r. został dowódcą Inspektoratu Armii nr IV w Krakowie, a następnie ministrem spraw wojskowych w rządzie Wincentego Witosa. Przeciwnik Józefa Piłsudskiego. Od 1926 r., po zamachu stanu, przeszedł w stan spoczynku.
General Stanisław Count Szeptycki belonged to a group of officers who began their military career in the Habsburg army during the partitions. He was born in Przyłbice in the Austro-Hungarian partition. He belonged to an aristocratic family with great patriotic and religious commitment. Many representatives of the family were bishops (Greek-Catholic rite) or devoted themselves to military service. He was the grandson of the famous Polish comedy writer Aleksander Fredro. In the Austro-Hungarian army, he reached the rank of major general. During World War I, he joined the Polish Legions, becoming their leader in 1916. In 1917, he became the general governor of the Austro-Hungarian occupation in Lublin. As a sign of protest after the provisions of the Treaty of Brest-Litovsk (February 19, 1918) omitting Poland, he resigned. After the war, he joined the Polish Army, taking the position of Chief of the General Staff. He fought in the Polish-Soviet war and was the commander of a division, the 4th Army, and the front of „Gen. Stanisław Szeptycki” and then the North-Eastern Front. After the July Soviet offensive by M. Tuchaczewski in 1920, due to illness, he was removed from command of the front. As a result of differences in the assessment of Polish military activities, he entered into a dispute with Józef Piłsudski. In 1921, he became the commander of the Inspectorate of the Army No. IV in Krakow, and then the minister of military affairs in the government of Wincenty Witos. Opponent of Józef Piłsudski. In 1926, after the coup, the state retired.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 479-506
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Katyn Museum: The Martyrology Branch of the Polish Army Museum in Warsaw
Autorzy:
Bydoń, Bartłomiej
Frątczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116121.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Katyn Museum in Warsaw
Katyn massacre
museums
Soviet Union
Germany
World War II
war crimes
Katyn
Kharkiv
Pyatikhatky
Kalinin (Tver)
Mednoye
Kyiv
Bykivnya
Katyn relics
the Independent Historical Committee for the Investigation of the Katyn Crime (NKHBZK)
the Polish Katyn Foundation (PFK)
the Museum of the Polish Army in Warsaw (MWP)
Opis:
This article presents an outline of the history of the Katyn massacre perpetrated by the Soviet Union on almost 22,000 Polish citizens in 1940, the attempts to search for the truth about the crime, and the process of the deconstruction of the Katyn lie from 1943; it will then move to a description of the history of its commemoration (including by independent organisations such as the Independent Historical Committee for the Investigation of the Katyn Crime [Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej] and the Polish Katyn Foundation), and the documentation of the massacre at the Katyn Museum, the Martyrology Branch of the Polish Army Museum in Warsaw. Due to the complexity of this issue, the article has been divided chronologically into several chapters, starting with the signing of the German-Soviet Pact (the Ribbentrop-Molotov Pact) in 1939; the circumstances of World War II leading to the Katyn massacre; how Katyn qualifies as a war crime; and the progression of the story up until modern times. Apart from the history of the crime itself, the authors also describe the discovery of the evidence and the process of creating the Katyn Museum in Warsaw, as well as its permanent exhibition and the most important collections. The article discusses the issues of historic military architecture which was incorporated into the Katyn Museum, creating a unique exhibition containing thousands of artefacts (Katyn relics) recovered from the death pits in Katyn (Russia), Kharkiv-Pyatikhatky (Ukraine), Kyiv-Bykivnya (Ukraine) and Tver-Mednoye (Russia).
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 4; 5-117
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początek stosunków Łotwy i Polski: pierwsze kontakty, wiosna-jesień 1919 roku
Autorzy:
Jēkabsons, Ēriks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631460.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Latvian-Polish relations, the beginning of independance, war with Soviet Russia, military cooperation
łotewsko-polskie stosunki, początek niepodległoci, wojna z Rosją Radziecką, współpraca wojskowa
Opis:
Artykuł porusza kwestię początków, nawiązania międzypaństwowych stosunków łotewsko-polskich w 1919 r. Kiedy sytuacja polityczna i wojskowa na Łotwie ustabilizowała się, wkrótce pojawiło się także zagadnienie nawiązania kontaktów między łotewskimi i polskimi ruchami politycznymi, których geneza sięgała jeszcze okresu końca XIX w. Już wiosną i latem 1919 r. wyraźnie zaznaczyły się warunki, które w końcu tego roku doprowadziły do określonej łotewsko-polskiej współpracy wojskowej i politycznej. W artykule zanalizowano motywy oraz cele obydwu stron, pierwsze kontakty obu delegacji na Konferencję Pokojową w Paryżu i te mające miejsce na Łotwie, wpływy ziemiaństwa polskiego Łatgalii (b. Inflant Polskich) na stosunek Polski do tego obszaru, ustanowienie łotewsko-polskich stosunków wojskowych oraz ich rozwój latem, a następnie pobyt pierwszej łotewskiej delegacji rządowej w Polsce we wrześniu 1919 r. Właśnie latem tego roku nastąpiło stosunkowo dobrze widoczne zbliżenie obydwu państw, co było wywołane pewnymi wspólnymi interesami, a przede wszystkim zagrożeniem ze strony tych samych wrogów – bolszewickiej Rosji i reakcyjnego czynnika niemieckiego w regionie.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początek stosunków Łotwy i Polski: pierwsze kontakty, wiosna-jesień 1919 roku
Autorzy:
Jēkabsons, Ēriks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631567.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Latvian-Polish relations, the beginning of independance, war with Soviet Russia, military cooperation
łotewsko-polskie stosunki, początek niepodległoci, wojna z Rosją Radziecką, współpraca wojskowa
Opis:
The article is devoted to the establishing and beginnings of Latvian-Polish international relations in 1919 when political and military situation in Latvia was stabilized. Shortly are reviewed also the first contacts between Latvian and Polish political movements already from the end of the 19th century. During the spring and summer of 1919, distinctly emerged the conditions which led to definite Latvian-Polish military and political cooperation. The article analyzes motives and aims of both sides, the first contacts of both delegations at Paris Peace Conference, the first contacts in Latvia, the establishing of Latvian-Polish military relations and their development during the summer, the activities of first Latvian state delegation in Poland in September. During the summer of 1919, it became visible the establishing of friendly relations of both countries which was determined by common interests, first of all – the common enemies – the Soviet Russia and a reactionary German factor in the region.
Artykuł porusza kwestię początków, nawiązania międzypaństwowych stosunków łotewsko-polskich w 1919 r. Kiedy sytuacja polityczna i wojskowa na Łotwie ustabilizowała się, wkrótce pojawiło się także zagadnienie nawiązania kontaktów między łotewskimi i polskimi ruchami politycznymi, których geneza sięgała jeszcze okresu końca XIX w. Już wiosną i latem 1919 r. wyraźnie zaznaczyły się warunki, które w końcu tego roku doprowadziły do określonej łotewsko-polskiej współpracy wojskowej i politycznej. W artykule zanalizowano motywy oraz cele obydwu stron, pierwsze kontakty obu delegacji na Konferencję Pokojową w Paryżu i te mające miejsce na Łotwie, wpływy ziemiaństwa polskiego Łatgalii (b. Inflant Polskich) na stosunek Polski do tego obszaru, ustanowienie łotewsko-polskich stosunków wojskowych oraz ich rozwój latem, a następnie pobyt pierwszej łotewskiej delegacji rządowej w Polsce we wrześniu 1919 r. Właśnie latem tego roku nastąpiło stosunkowo dobrze widoczne zbliżenie obydwu państw, co było wywołane pewnymi wspólnymi interesami, a przede wszystkim zagrożeniem ze strony tych samych wrogów – bolszewickiej Rosji i reakcyjnego czynnika niemieckiego w regionie.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początek stosunków Łotwy i Polski: pierwsze kontakty, wiosna-jesień 1919 roku
Autorzy:
Jēkabsons, Ēriks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953505.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
latvian-polish relations
the beginning of independance
war with soviet
russia
military cooperation
łotewsko-polskie stosunki
początek niepodległoci
wojna z rosją
radziecką
współpraca wojskowa
Opis:
Artykuł porusza kwestię początków, nawiązania międzypaństwowych stosunków łotewsko-polskich w 1919 r. Kiedy sytuacja polityczna i wojskowa na Łotwie ustabilizowała się, wkrótce pojawiło się także zagadnienie nawiązania kontaktów między łotewskimi i polskimi ruchami politycznymi, których geneza sięgała jeszcze okresu końca XIX w. Już wiosną i latem 1919 r. wyraźnie zaznaczyły się warunki, które w końcu tego roku doprowadziły do określonej łotewsko-polskiej współpracy wojskowej i politycznej. W artykule zanalizowano motywy oraz cele obydwu stron, pierwsze kontakty obu delegacji na Konferencję Pokojową w Paryżu i te mające miejsce na Łotwie, wpływy ziemiaństwa polskiego Łatgalii (b. Inflant Polskich) na stosunek Polski do tego obszaru, ustanowienie łotewsko-polskich stosunków wojskowych oraz ich rozwój latem, a następnie pobyt pierwszej łotewskiej delegacji rządowej w Polsce we wrześniu 1919 r. Właśnie latem tego roku nastąpiło stosunkowo dobrze widoczne zbliżenie obydwu państw, co było wywołane pewnymi wspólnymi interesami, a przede wszystkim zagrożeniem ze strony tych samych wrogów – bolszewickiej Rosji i reakcyjnego czynnika niemieckiego w regionie.
The article is devoted to the establishing and beginnings of Latvian-Polish international relations in 1919 when political and military situation in Latvia was stabilized. Shortly are reviewed also the first contacts between Latvian and Polish political movements already from the end of the 19th century. During the spring and summer of 1919, distinctly emerged the conditions which led to definite Latvian-Polish military and political cooperation. The article analyzes motives and aims of both sides, the first contacts of both delegations at Paris Peace Conference, the first contacts in Latvia, the establishing of Latvian-Polish military relations and their development during the summer, the activities of first Latvian state delegation in Poland in September. During the summer of 1919, it became visible the establishing of friendly relations of both countries which was determined by common interests, first of all – the common enemies – the Soviet Russia and a reactionary German factor in the region.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztab Generalny Wojska Polskiego w bitwach nad Wisłą i nad Niemnem (sierpień-wrzesień 1920 roku)
General Staff of the Polish Armed Forces in the battles of the Vistula and the Niemen Rivers (August-September 1920)
Autorzy:
Odziemkowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328200.pdf
Data publikacji:
2023-12-05
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
wojna polsko-bolszewicka
bitwa warszawska
bitwa niemeńska
Sztab Generalny Dowództwa Wojsk Polskich
gen. Józef Rozwadowski
Józef Piłsudski
okręgi etapowe
kolej
logistyka
Polish-Bolshevik war/Polish-Soviet war
battle of Warsaw
battle of the Niemen River
General Staff of the High Command of the Polish Armed Forces
General Józef Rozwadowski
staging areas
railway
logistics
Opis:
Artykuł przedstawia funkcjonowanie i całokształt pracy planistycznej, operacyjnej oraz logistycznej Sztabu Generalnego Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich (SG NDWP) podczas dwóch krytycznych bitew wojny polsko-bolszewickiej: warszawskiej i niemeńskiej. Autor omówił rolę SG, a zwłaszcza jej szefa gen. Józefa Rozwadowskiego, w przygotowaniu wspólnie z Wodzem Naczelnym Józefem Piłsudskim planu kontruderzenia znad Wieprza, a także kierowaniu obroną Warszawy, organizowaniu działań i wyznaczaniu zadań poszczególnym frontom oraz czuwaniu nad ich właściwą realizacją. Zwycięstwo strony polskiej byłoby niemożliwe, gdyby nie ogromny wysiłek włożony przez SG w organizację sprawnej logistyki, przejawiający się przede wszystkim w stworzeniu Okręgów Etapowych wraz z obsługującymi je dowództwami (DOE) i formacjami etapowymi, których zadaniem była obrona węzłów kolejowych i zaplecza logistycznego przed działaniami sabotażystów i partyzantów. Autor zwraca szczególną uwagę na decydujące znaczenie transportu kolejowego w obsłudze logistycznej armii (przewożenie mas wojska, sprzętu, zaopatrzenia) oraz ewakuacji ludności cywilnej i jej dobytku z obszarów zagrożonych aktywnością Armii Czerwonej.
The article describes the General Staff of the High Command of the Polish Armed Forces, its functioning as well as its overall planning of operational and logistic work during the two decisive battles of the Polish-Soviet war: the battle of Warsaw and the battle of the Niemen River. The author stresses the role of General Józef Rozwadowski, the Head of General Staff, in preparing, together with Commander-in-Chief Józef Piłsudski, the plan for a counterattack from the Wieprz River, as well as in managing the defence of Warsaw, organising activities and assigning tasks to individual fronts and in ensuring their proper implementation. The victory of the Polish side would be impossible if it were not for the efficient logistics organised by the General Staff, which was manifested primarily in forming the so-called “staging areas” together with their supporting commands and formations. Their task was to defend railway junctions and logistics facilities against the saboteurs and partisans’ actions. The author especially emphasises a decisive role of rail transport in providing the army with logistics services (transportation of troops, equipment, supplies) and in evacuation the civilians and their belongings from areas threatened by the Red Army’s activities.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2023, 1, 19; 243-272
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antecedents of the internment of the highest authorities of the Second Polish Republic in Romania in September 1939
Autorzy:
Walczak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654113.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polska
Rumunia
sojusz polsko-rumuński
wojna 1939 roku
agresja sowiecka
inwazja niemiecka
najwyższe władze II Rzeczypospolitej
internowanie
Polska
Romania
the Polish-Romanian alliance
the 1939 war
Soviet aggression
German invasion
Opis:
Agresja Związku Sowieckiego na Polskę 17 września 1939 r. postawiła Królestwo Rumunii przed sprawą udzielenia jej pomocy, do której było zobligowane aliansem funkcjonującym od 1921 r. Kierownicy rumuńskiej nawy państwowej obawiali się podzielenia losu Rzeczypospolitej będącej ofiarą nie tylko ZSRR, ale broniącej się od przeszło dwóch tygodni przed napaścią III Rzeszy. Pragnąc uchronić swój kraj przed katastrofą poszukiwali sposobu uchylenia się od obowiązków sojuszniczych wobec Polski. Tymczasem polskie sfery rządzące w obliczu nieuchronnej klęski podjęły działania na rzecz przeniesienia politycznego kierownictwa państwa do Francji, chcąc u boku aliantów zachodnich kontynuować wojnę do zwycięskiego końca. Aby tam się znaleźć konieczne było uzyskanie od Rumunów zgody na przejazd do jednego z ich portów, by stamtąd móc kontynuować dalszą podróż. Zagrożenie inwazją sowiecką i niemiecką, sprawiało, iż władze w Bukareszcie korzystając z dość naciąganych powodów zdecydowały się na internowanie polskiej ekipy rządzącej. The aggression of the Soviet Union on Poland on 17 September 1939 faced the Kingdom of Romania with the matter of granting aid to Poland, to which it was obliged by an alliance from 1921 onwards. The heads of the Romanian state feared sharing the fate of the Polish Republic, which fell victim not only to the USSR, but had also been defending itself for more than two weeks against an assault by the Third Reich. Wishing to save their country from a catastrophe, they were looking for a way to evade their alliance duties towards Poland. Meanwhile, in the face of an imminent disaster, Polish leaders made steps to transfer the political leadership of the country to France, in order to continue fighting for victory alongside the Western allies. To move there, they needed to obtain an agreement from Romania to transfer to one of their ports, in order to be able to continue the journey. A threat of a Soviet and German invasion meant that the authorities in Bucharest, using rather far-fetched reasons, decided to intern the Polish government.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2018, 53, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The coverage of the Battle of Warsaw (1920) in the news service of the 'Ilustrowany Kurier Codzienny'
Bitwa Warszawska 1920 r. w serwisie informacyjnym „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” (w setną rocznicę „Cudu nad Wisłą”)
Autorzy:
Bańdo, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2065675.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish press in the 20th century
war reporting
Polish-Soviet War
Battle of Warsaw (12–25 August 1920)
Ilustrowany Kurier Codzienny
historia prasy
prasa polska
Polska XX w.
wojna polsko-bolszewicka
Bitwa Warszawska
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
This jubilee article commemorating the centenary of the Battle of Warsaw (1920) is an attempt to examine the presentation of this decisive battle of the Polish-Soviet War. Also known as the 'Miracle at the Vistula', it became one of the most popular foundation myths of the reborn Polish state, shaped and fed to the public opinion by both historiography and personal accounts of its participants. This article focuses on a series of dramatic battlefield reports in the mass circulation daily Ilustrowany Kurier Codzienny.
Artykuł jubileuszowy z okazji setnej rocznicy Bitwy Warszawskiej jest m.in. próbą przedstawienia jednego z najpopularniejszych „mitów” założycielskich odrodzonego państwa polskiego — tzw. „Cudu nad Wisłą”, ukształtowanego nie tylko przez historiografię, ale przede wszystkim przez wspomnienia uczestników wojny polsko-sowieckiej. Artykuł ukazuje „obraz” wydarzeń przekazywany czytelnikowi w serwisie informacyjnym „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”, który z łamów tego popularnego dziennika śledził przebieg dramatycznych wydarzeń w sierpniu 1920 roku.
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2020, 23, 2; 155-168
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazimierz Betley (1897–1919) – harcerz i oficer Wojska Polskiego
Kazimierz Betley (1897–1919) – scout and an officer of the Polish Army
Autorzy:
Gołębiewski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466710.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Płockie
Tematy:
wojna polsko – bolszewicka
harcerstwo w Płocku
1 pułk piechoty Legionów
Dyneburg 1919
Kazimierz Betley
Polish-Soviet war
scouting in Płock
1st regiment infantry of the Legions
Dynenburg 1919
Opis:
Kazimierz Betley był jednym z założycieli harcerstwa w Płocku, komendantem drużyny im. R. Traugutta, po podjęciu studiów w Warszawie kontynuował działalność w harcerstwie, równocześnie wstępując do Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1918 r. wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego z przydziałem do 1 pułku piechoty Legionów. W kwietniu 1919 r. brał udział w walkach z wojskami rosyjskimi o Wilno, a następnie we wrześniu 1919 r. uczestniczył w walkach pod Dyneburgiem. Został tam ciężko ranny i zmarł w Wilnie 1 października 1919 r. Pamięć o nim w międzywojennym Płocku była bardzo żywa.
Kazimierz Betley was one of the founders of scouting in Płock and the commander of the team name R. Traugutt. After his study in Warsaw, K. Betley continued to work in scouting and joined to the Polish Military Organization at the same time. In 1918 he volunteered to the Polish Army with the allocation of 1st regiment infantry of the Legions. In April 1919 he fought with Russian troops in defense of Vilnius, then in Septemper 1919 he took part in the battles of Dyneburg. There he was seriously wounded and died on 1st October in Vilnius 1919. In the interwar period in Płock the memory about Kazimierz Betley was very durable.
Źródło:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2016, 8; 83-121
0860-5637
Pojawia się w:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W cieniu zbrodni katyńskiej. Polscy jeńcy wojenni ocalali z obozów specjalnych NKWD w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie
Autorzy:
Jaczyński, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811307.pdf
Data publikacji:
2019-12-11
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
polscy jeńcy wojenni
zbrodnia katyńska
obozy specjalne NKWD dla jeńców wojennych
kryteria selekcji jeńców wojennych
sowiecki wywiad i kontrwywiad
Polish war prisoners
the Katyń crime
NKVD special camps for
war prisoners
selection criteria of war prisoners
Soviet intelligence and counterintelligence
Opis:
Nasza wiedza o zbrodni katyńskiej jest już spora, to jednak jeszcze wiele spraw budzi wątpliwości i wymaga wyjaśnienia. Jedną z takich kwestii jest wyselekcjonowanie nielicznej grupy jeńców z trzech obozów specjalnych z Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa, którzy ocaleli z zagłady katyńskiej. Badacze problematyki katyńskiej, którzy ze zrozumiałych względów wiele miejsca i uwagi w swych dociekaniach poświęcali genezie zbrodni, rekonstrukcji przebiegu wydarzeń i losom zamordowanych, na marginesie pozostawiali kwestię ocalałych. Nie trzeba było tym samym szukać odpowiedzi na nader kłopotliwe i trudne pytanie: dlaczego nieliczni polscy jeńcy wojenni uratowali się od zagłady. Jakie były kryteria, wedle których trzyosobowe gremium, tzw. „centralna trójka” NKWD, zdecydowało o zachowaniu przy życiu niespełna 400 jeńców z obozów specjalnych. Do połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku była to zapewne jedna z największych tajemnic zbrodni katyńskiej. Udostępnione wówczas dokumenty sowieckie dotyczące niespełna czterystu osób, które nie znalazły się listach śmierci, przynajmniej częściowo wyjaśniają one zagadkę ich ocalenia. Wśród badaczy problematyki katyńskiej przeważa pogląd, że jednym z głównych kryterium tej selekcji stanowiła, przydatność uratowanych dla realizacji wojskowych i politycznych celów państwa radzieckiego.
Although we have already gained a great deal of information about the Katyń crime, still many issues raise doubts and require further explanation. One of such matters is the selection of a small group of prisoners from three special camps, i.e. Kozielsk, Starobielsk and Ostaszkow, and their survival from the Katyń massacre. For obvious reasons, the historians researching the Katyń crime have devoted most of their attention to the genesis of the crime, reconstruction of the course of events and life stories of the executed, while the issue of the saved has been treated rather marginally. By adopting such an approach the researchers have avoided a rather difficult and troublesome question of why a small number of Polish prisoners of war (i.e. around 400) was salvaged and what the criteria of such a selection made by the so called “the central three” of NKVD were. Undoubtedly, until the 1990s this issue remained as one of the greatest mysteries of the Katyń massacre. At that time the soviet documents pertaining to the plight of those 400 prisoners who had not found themselves on the death list were revealed and at least partially they shed some light on this historical riddle. Among the Katyń crime researchers there prevails an opinion that one of the main criteria of the selection was usefulness of some of the prisoners for fulfilment of the Soviet state’s military and political goals.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2017, 14, 14; 129-146
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obława Augustowska – stan badań, ich uwarunkowania i perspektywy
Autorzy:
Jasiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950413.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Augustów Roundup
Soviet atrocities in Poland
Soviet politics in the liberated Polish lands
Second World War
anti-communist resistance in Poland
obława augustowska
zbrodnie sowieckie w Polsce
polityka sowiecka na wyzwalanych ziemiach Polski
II wojna światowa
antykomunistyczny ruch oporu w Polsce
Opis:
The Augustów Roundup – current state of research, its circumstances and perspectives. In January 1944 the Soviet Army crossed the former eastern border of the Second Polish Republic. With the help of the army, military formations of NKVD and military counter-intelligence SMERSH, a large-scale cleansing of the held territories started. The Augustów Roundup was the last of the large „counter-intelligence actions” of the battalion of the SMERSH Directorate troops of the 3rd Belorussian Front. It had all the hallmarks of the Katyń operation. A group, probably counting several hundred Chekists, was responsible for the physical elimination of the identified detainees. It seems that the Soviets must have had their own method of filtration in addition to a prior intelligence work. It might have been the 5-day cycle of interrogation. The detainees were beaten into the confession of being AK members or into indicating people suspected of it. A completely different technique of detention of the arrested can be observed. They were kept in small groups – a few–several persons without the right to correspondence. They were killed in the middle of nowhere, but probably, just like in the Katyń-mode, a building of some kind was necessary. The people might have been killed naked or were disrobed post-mortem to rule out identification in case the gravesite was found. Probably the remains of the victims of the Augustów Roundup are buried on the „Russian” side of the border. Now, when we are sure that the Roundup was also conducted in parts of Lithuania (not counting the investigations against the individuals placed at the disposal of NKVD-NKGB administration), as well as in a part of the Grodno region, the perfect place – from the logistic point of view – seems to be the intersection of the Polish, Lithuanian and Belorussian borders, somewhere in the vicinity of the village of Kalety, a rangers station of Giedź and the lake of Szlamy. The Augustów Roundup comprises several stages. The first one involved collecting information on Polish sovereignist underground by Soviet undercover agents and guerrillas. Perhaps, the May–June 1945 arrests might be included into this stage, starting with the arrests at the village fête in Studzienniczna in Augustów Forest. The second stage – between 12 and 19 July – was a military operation with the participation of the 62nd Division of the Interior Army of the NKVD, SMERSH officers and the local UB (secret security) and MO (militia). The third phase was a process of secondary detentions caused by the investigation by tortures to extract further information on the Polish underground. It took place between 20–21 July and autumn 1945. At this stage there were also executions. The fourth phase – from 1945/1946 to the Third Polish Republic – a protecting of the secret of the disappearance and covering the tracks, probably with the help of the Russian secret service and Polish descendants of the people involved in the Augustów Roundup on the side of the perpetrators.
 Августовская облава – состояние исследований, определяющие их факторы и перспективыВ январе 1944 г. Советская армия перешла восточную границу 2-й Польской Республики. С помощью армии, войск НКВД и военной контрразведки СМЕРШ началась крупномасштабная зачистка занятой территории. Августовская облава была последней из больших «контрразведывательных акций» армейского батальона Управления СМЕРШ-а 3-го Белорусского фронта. У нее были все признаки схожие с Катыньской операцией. Группа, предположительно, состоящая из нескольких сот чекистов занималась ликвидацией определенных задержанных. Кажется, у советов должны были быть свои методы во время фильтрации, кроме заранее проведенной разведывательной разработки. Может быть для этого употреблялся пятидневный цикл допросов. Задержанных избивали, чтобы те признались в членстве в Армии Крайовой или указали на лица, подозреваемое в этом. Отчетливо видна другая техника передержки арестованных. Они в очень небольших группах – в несколько человек, без права на переписку. Их убивают на пустошах, хотя, предположительно – так же как и в Катыньском «режиме» – нужно какое-то здание. Нельзя исключить, что людей убивали голыми или после смерти с них срывали одежду, чтобы, в случае находки могил, исключить какую-либо идентификацию. Вероятно, останки жертв Августовской облавы покоятся на «российской» стороне границы. Сейчас, когда у нас уверенность в том, что облава обхватывала часть Литвы, не считая дел возбужденных против людей, переданных в распоряжение органов НКВД-НКГБ, а также часть Гродненщины, идеальным местом, в логистическом отношении, кажется стык границ Польши, Литвы и Беларуси, где-то в окрестностях деревни Калеты, лесничества Гедзь и озера Шлямы. Августовская облава состояла из нескольких этапов. Первый заключался в собрании агентурой и собственным партизанским движением информации о польском подполье защитников независимости. Может быть к этому этапу можно причислить уже майские-июньские аресты, начиная с арестов во время народного гулянья в Студщенничной в Августовской пуще. Второй этап – между 12 и 19 июля – это военная операция, в которой принимали участье 62-я дивизия внутренних войск НКВД, работники СМЕРШ-а, местного УБ (служба безопасности) и МО (милиция). Третий этап – это процесс вторичных арестов, вызванных следствием с пристрастием, добывающем очередную информацию о польском подполье, который продолжался с 20–21 июля до осени 1945 г. На этот этап приходятся казни. Четвертый этап – с 1945/1946 по времена тн. 3-й Польской Республики – защита тайны исчезновения и сокрытие следов, может быть с помощью российских служб и польских потомков людей, замешанных в Августовскую облаву на стороне виновников.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2018, 53, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia politycznej decyzji o sowietyzacji Polski: maj–sierpień 1920 r.
The History of Political Decision on the Sovietisation of Poland: May–August 1920
Autorzy:
Nowak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233243.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish-Soviet War of 1919–20
Bolshevik party
political leadership of Soviet Russia
Eastern Europe
European diplomacy of the 20th century
communism
wojna sowiecko-polska 1919–1920
partia bolszewicka
kierownictwo polityczne Rosji sowieckiej
Europa Wschodnia
dyplomacja europejska XX w.
komunizm
Opis:
Artykuł analizuje drogę do podjęcia decyzji o sowietyzacji Polski między końcem kwietnia a połową sierpnia 1920 r. W oparciu o materiały archiwalne Biura Politycznego i Komitetu Centralnego Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików), korespondencje między członkami Politbiura oraz materiały dowództwa naczelnego Armii Czerwonej i dowództw Frontu Zachodniego i Południowo-Zachodniego z tego okresu przedstawione są wewnętrzne dyskusje i rozterki sowieckiego kierownictwa w związku ze strategiczną próbą podważenia całego systemu wersalskiego i zbrojnego przebicia się przez Polskę do Niemiec.
The article analyses the path leading to the decision about the Sovietisation of Poland between late April and mid-August 1920. Based on archival materials of Political Bureau and Central Committee of the Russian Communist Party (Bolsheviks), correspondence between members of the Politburo as well as documents of the Supreme Command of the Red Army and the commands of the Western and South-West Front from the analysed period, the author presents the internal discussions and dilemmas of the Soviet leadership in relation with the strategic attempt to undermine the entire Versailles system and to advance through Poland into Germany.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2020, 52, 3; 155-183
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polski radiowywiad w latach 1918-1920
Polish radio-intelligence 1918-1920
Autorzy:
Nowik, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328193.pdf
Data publikacji:
2023-12-05
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
radiowywiad
kryptografia
kryptoanaliza
dekryptaż
Wydział II Biura Szyfrów (Sekcja Szyfrów)
por. Jan Kowalewski
wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 (wojna polsko-rosyjska 1919-1920)
radio-intelligence
cryptography
cryptanalysis
decryption
Division II of the Cipher Bureau (Cipher Section)
Lieutenant Jan Kowalewski
Polish-Soviet War 1919-1920 (Polish-Russian War 1919-1920)
Opis:
W artykule omówiono genezę polskiego radiowywiadu oraz jego działalność podczas wojny z bolszewicką Rosją. Struktury radiowywiadu były konsekwentnie budowane od jesieni 1918 roku, z wykorzystaniem doświadczenia oficerów narodowości polskiej pełniących przed wybuchem I wojny światowej służbę w formacjach radiotelegraficznych i w wywiadzie państw zaborczych oraz w formacjach polskich tworzonych w czasie wojny w państwach Ententy. Wśród tych oficerów był między innymi por. Jan Kowalewski, który w Wydziale II Biura Szyfrów zajmował się łamaniem rosyjskich szyfrogramów. Dzięki pozyskanym informacjom Wojsko Polskie mogło prowadzić większość operacji przy znacznym rozpoznaniu siły, ugrupowań i zamiarów nieprzyjaciela, co przyczyniło się do polskiego zwycięstwa.
This article discusses the origins of Polish radio-intelligence and its work during the Polish-Soviet War. The structures of radio-intelligence were consistently built from the fall of 1918, drawing on experience of Polish officers serving before the outbreak of the First World War in radio-telegraphic and intelligence units of the Poland’s partitioners armies as well as in Polish formations established in the Entente Powers during the war. Among these officers was Lieutenant Jan Kowalewski, who in the Second Department of the Cipher Bureau was responsible for breaking Russian codes. Thanks to the information obtained, the Polish Army was able to carry out most operations with considerable recognition of the enemy’s strength, formations and intentions, which contributed to the Polish victory.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2023, 1, 19; 217-242
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolityczne znaczenie wojny sowiecko-polskiej w 1920 roku
Autorzy:
Nowak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608443.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
geopolityka
wojna sowiecko-polska 1919–1920
Europa Wschodnia
dyplomacja europejska XX w.
komunizm
eurazjanizm
geopolitics
Polish-Soviet War of 1919–1920
Eastern Europe
European diplomacy of the 20th century
communism
Eurasianism
Opis:
Artykuł analizuje znaczenie geopolityczne decydującego etapu wojny sowiecko-polskiej w 1920 r. Ekspansję rewolucyjnej Rosji, zmierzającej do podporządkowania całej Europy Wschodniej i dojścia do Niemiec, a jednocześnie próbę stworzenia przez Polskę (Piłsudskiego) niezależnego ośrodka siły między Rosją a Niemcami autor ukazuje w świetle koncepcji geopolitycznych Halforda Mackindera i jego idei Heartlandu.
The article presents an analysis of the geopolitical importance of the decisive stage of the 1920 Polish-Soviet War. The expansion of revolutionary Russia seeking to subordinate the whole Eastern Europe and the access to Germany on the one hand, and the Polish (Piłsudski’s) attempt to create an independent power centre between Russia and Germany on the other are depicted in the light of geopolitical ideas of Halford Mackinder and his ideas of Heartland.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2020, 52, 1
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki polsko-ukraińskie w powieści Stulecie Jakuba Wołodymyra Łysa
Polish-Ukrainian Relations in the Novel Jacob’s Century by Volodymyr Lys
Autorzy:
Nowacki, Albert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791145.pdf
Data publikacji:
2020-08-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
stosunki polsko-ukraińskie
Włodzimierz Lys
druga wojna światowa
okupacja niemiecka
okupacja sowiecka
pogranicze polsko-ukraińskie
historia XX wieku
Polish-Ukrainian relationship
Volodymyr Lys
Second World War
German occupation
Soviet occupation
Polish-Ukrainian borderland
history of the twentieth century
Opis:
Wołodymyr Łys to jeden z najpoczytniejszych i najbardziej rozpoznawalnych współczesnych pisarzy ukraińskich, który w zasadzie już od dawna ugruntował swoją pozycję na arenie literackiej. Napisał wiele powieści, prawdziwą jednak popularność przyniósł mu utwór Stulecie Jakuba, który doczekał się kilku wznowień, a nawet ekranizacji telewizyjnej. Autor porusza w nim wiele ważkich tematów, jak chociażby kwestie tożsamości narodowej, skomplikowanej historii ukraińskiej, pamięci itd., celem niniejszego artykułu jest jednak spojrzenie na wspomniane dzieło przez pryzmat stosunków i wątków polsko-ukraińskich. Na kartach analizowanej powieści przewija się sto lat historii Ukrainy, w którą uwikłany jest także jej bohater – Jakiw Mech. Historię swego życia opowiada z perspektywy przeżytych niemal stu lat, na których przestrzeni był obywatelem Rosji, Polski, Niemiec, Związku Sowieckiego i wreszcie wolnej Ukrainy. Akcja powieści rozgrywa się na terenie należącego przed wojną do II Rzeczypospolitej Polesia, gdzie bohater ma wiele okazji do wchodzenia w interakcje w Polakami. Na początku są to doświadczenia niezbyt pozytywne (spotkanie ze zubożałym szlachcicem-„panem”), kiedy jednak Jakub trafia do wojska polskiego, udaje mu się nawiązać bardzo dobre relacje z polskimi dowódcami, a nawet ożenić się z polską szlachcianką. Niezwykle poruszającym momentem analizowanego utworu jest próba odniesienia się do tragicznych wydarzeń wołyńskich z 1943 r. Autor pisze o tych wydarzeniach z wielkim wyczuciem, nie wdając się w dywagacje o szukaniu winnych. Stwierdza, że każda śmierć jest wielką tragedią, a oba narody wiele podówczas wycierpiały. Wbrew licznym, nierzadko krzywdzącym stereotypom, a także różnym ocenom minionych wydarzeń, dokonywanym przez historyków oraz polityków z Polski i Ukrainy, Łys zauważa, że nie wszystko w relacjach między tymi Polakami i Ukraińcami było złe, że jedni i drudzy potrafili żyć obok siebie, tworząc wspólną historię. I choć w kontaktach polsko-ukraińskich czasem pojawiała się nierówność, zazdrość, protekcjonalizm, a czasem nawet pewna doza pogardy, to – jak przekonuje ukraiński pisarz – więcej te dwa narody łączy, niż dzieli.
Volodymyr Lys is one of the most widely-read and recognisable contemporary Ukrainian writers, who has long established his position in the literary arena. He has written many novels, but he gained widespread popularity with the novel Jacob’s Century, which was reissued several times and even filmed for television. The author deals with many important topics within, such as issues of national identity, complicated Ukrainian history, memory, etc. However, the purpose of this article is to look at Volodymyr Lys’s work from the perspective of Polish-Ukrainian relations. The pages of the novel present a hundred years of the history of Ukraine in which its hero – Jacob Mekh – is also entangled. He tells the story of his life from the perspective of almost one hundred years, during which he was a citizen of Russia, Poland, Germany, the Soviet Union and, finally, a free Ukraine. The novel takes place in Polisie, which belonged to the Second Polish Republic before the war, and where the hero has many opportunities to interact with Poles. At first, these experiences are not very positive (meeting with the impoverished nobleman ‘master’, for example); however, when Jacob joins the Polish army, he manages to establish very good relations with his Polish commanders, and even marry a Polish noblewoman. An extremely moving moment in the novel is the attempt to deal with the tragic events in Volhynia in 1943. The author writes about these events with great sensitivity, avoiding a debate about who was guilty. He states that every death is a great tragedy and that both nations suffered a lot at that time. Contrary to numerous, often harmful stereotypes, as well as various assessments of past events made by historians and politicians from both Poland and Ukraine, Lys notes that not everything in the relations between these Poles and Ukrainians was bad, and that both were able to live side by side, creating a shared history. And although inequality, jealousy, protectionism and, sometimes, even a bit of contempt appeared in Polish-Ukrainian contacts, this Ukrainian writer argues that these two nations are more united than divided.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 7; 129-143
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies