Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Orthodox Church" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 123
Tytuł:
Прп. Паисий Величковский и последний Кошевой атаман Запорожской Сечи П. Калнышевский: малоизвестные письма
Autorzy:
Шумило, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686323.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Paisius Velichkovsky
Petro Kalnyshevsky
Holy Synod of the Ukrainian Orthodox Church
Паисий Величковский
Питер Калнышевский
Священный Синод Украинской Православной Церкви
Opis:
The article, based on the archival material from Ukrainian Archives, is devoted to little‑known correspondence between Paisius Velichkovsky and Petro Kalnyshevsky. The study is important especially in the light of the decision made by the Holy Synod of the Ukrainian Orthodox Church to canonize Petro Kalnyshevsky.
В статье на основе архивных материалов украинских архивов посвящена малоизвестной соответствия между Паисий Величковский и Петр Калнышевский. Исследование особенно важно в свете решением Священного Синода Украинской Православной Церкви канонизировать Петра Калнышевского.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Итальянские капельмейстеры в российской империи второй половины ХVІІІ века и православная церковная музыка
Italian Bandmasters in the Russian Empire of the Second Half of the XVIIIth Century and Orthodox Church Music
Autorzy:
Шумилина, Oльга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159815.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
православная церковная музыка
вторая половина ХVIII века итальянские капельмейстеры
хоровые концерты
церковнославянский текст
Orthodox church music
second half of the eighteenth century Italian bandmasters
choral concerts
Church Slavonic text
Opis:
The article examines the Orthodox church music of Italian composers of the second half of the eighteenth century, who were invited to the capital of the Russian Empire for the post of first court bandmaster. The main duties of the Italian bandmasters were to compose secular music, especially operas for the court theater. The creation of choral concerts for the court choir that took part in church services with the participation of the first persons of the Russian Empire was not included in the contractual obligations. The main purpose of the appeal of Italian ban-dmasters to this area of creativity was to create a new church repertoire, which was closer in style to the European one. The domestic choir directors, brought up on the traditions of the old church singing art, did not cope with this task. The article contains an overview of the hand-written sources in which the sacred music of the Italian bandmasters was discovered.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2020, 9; 35-47
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Роль Митрополита Варшавського Діонісія Валединського в конституюванні УАПЦ формації 1942 року
Rola Metropolity Warszawskiego Dionizego Waledyńskiego w ukształtowaniu Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego formacji 1942 roku
The role of the Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi constituting the wartime Ukrainian Autocephalous Orthodox Church
Autorzy:
Смирнов, Андрій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436954.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
Dionizy Waledyński
Kościół prawosławny
Metropolia Warszawska
kanoniczność
hierarchia
Dionisii Valedynskyi
the Orthodox Church
Warsaw Metropolitanate
canonicity
hierarchy
Opis:
Artykuł jest poświęcony zewnętrznym przemianom ukraińskiego prawosławia w latach II wojny światowej. Szczególną uwagę zwrócono na stosunki kanoniczne między Metropolią Warszawską i Patriarchatem Moskiewskim. Pod okupacją niemiecką prawosławie ukraińskie zostało podzielone na dwie grupy. Autonomiczny Kościół Prawosławny zarządzony przez metropolitę Aleksego Hromadskiego uznawał jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego. Metropolita Warszawski Dionizy Waledyński popierał ustanowenie Ukraińskiego Autokefalicznego Kościóła Prawosławnego i mianował arcybiskupa Polikarpa Sikorskiego administratorem tego Kościóła na ziemiach Ukrainy. Sikorski w lutym 1942 r. w Pińsku wyświęcił dwóch nowych ukraińskich władyków (Nikanora Abramowicza i Ihora Hubę). W maju 1942 r. w Kijowie Sobór Biskupów UAKP nadał Dionizemu godność locum tenens metropolii kijowskiej.
The role of the Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi constituting the wartime Ukrainian Autocephalous Orthodox Church The article deals with external transformation of Ukrainian orthodoxy during the World War II. Special attention is paid to the canonical relations between the Warsaw Metropolitanate and the Moscow Patriarchate. Under German occupation, ukrainian orthodoxy split into two groups. One trend was led by Metropolitan Oleksii Hromadskyi who created the Autonomous Orthodox Church under the Moscow Patriarchate. Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi gave his blessing for the establishment of the Ukrainian Autocephalous Orthodox Church and designated Archbishop Polikarp Sikorskyi as administrator of the church. In February 1942 in Pinsk Sikorsky consecrated the fi rst two bishops of the UAOC on Ukrainian territory (Nykanor Abramovych and Ihor Huba), and in May 1942 the Kyiv Council of UAOC bishops elected Dionisii as locum tenens of the Metropolitan See of Kyiv
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2019, 4; 389-406
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Языки современной акафистографии: локальные традиции и их взаимодействие
Autorzy:
Людоговский, Феодор
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167884.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
prawosławna hymnografia
akatysty greckie
akatysty cerkiewnosłowiańskie
akatyst do Bogurodzicy
Orthodox Hymnography
Skathists in Greek
Skathists in Church Slavonic
Skathist to the Theotokos
Opis:
According to the data of father Maxim Polyakin at the end of September 2012 there was around 1550 original akathists – long hymnographical forms of the Orthodox Church tradition – approved or not by the Church authorities, printed, published in the internet as well as handwritten. The Akathist par excellence (the Akathist to the Theotokos) was written in the VI century in Byzantium by an unknown author in Greek. The others were written in Greek, Church Slavonic (2/3 of all the akathists), Russian (a functional version of Church Slavonic), Serbian, Bulgarian, Polish, English, Romanian, Georgian and others. The article deals with the akathists in Greek, Church Slavonic, Russian and Polish, analyzing their structure and poetics, comparing different local types of the genre. The Greek ones are very regular, their particularity being alphabetical acrostic and the absence of the prayer at the end of akathist. The Greek akathists were translated into other languages, but in most cases they underwent creative transformations, especially in Church Slavonic, lost their classical structure, acquired local features.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2012, Język naszej modlitwy- dawniej i dziś, 3; 199-205
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Некаторыя моманты беларускага нацыянальнага руху ў лёсе Фёдара Вернiкоўскага: самаацэнка i ацэнка паплечнiкаў
O niektórych momentach białoruskiego ruchu narodowego w świetle losów Fiodora Wernikowskiego: samoocena i ocena współtowarzyszy
Some stages of the Belarusian national movement in the fate of Fyodor Vernikovski: the self-assessment and assessment of close associates
Autorzy:
Лабынцаў, Юрый
Шчавiнская, Ларыса
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944728.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Fyodor Vernikovsky
Belarusian national movement
Orthodox Church
the interwar Poland
fiodor wernikowski
białoruski ruch narodowy
cerkiew prawosławna
ii rzeczpospolita
Opis:
Artykuł poświęcono jednemu z mniej znanych obecnie przywódców białoruskiego ruchu narodowego Fiodorowi Wernikowskiemu. Mniej lub bardziej szczegółowa ocena jego działalności, którą przeprowadził sam Wernikowski, jak również jego towarzysze broni stała się kanwą niniejszego artykułu. W analizie wykorzystano również inne źródła dokumentalne, związane z Wernikowskim i jego najbliższym otoczeniem.
The article is devoted to a little-known leader of the Belarusian national movement Fyodor Vernikovsky. The author of the article focuses on detailed evaluation of his activity made by Vernikovsky himself and his close associates. In the analysis other documentary sources related to Vernikovsky and people around him within years were used.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 161-179
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Реализация антицерковной политики советской власти в 1920-1930-е годы на Гомельщине
The anti-clerical policy of the Soviet government in the 1920-1930 in the Gomel region
Antycerkiewna polityka władzy radzieckiej w latach 1920-1930 na Homelszczyźnie
Autorzy:
Грищенко, Ирина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1813934.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Russian Orthodox Church
anti-church policy of the Soviet power
church shism
church dissents
political repression
Русская Православная Церковь
антицерковная политика
обновленчество
политические репрессии
odnowicielstwo
Opis:
The article presents the characteristics of the main directions of anti-church policy of the Soviet power in the 1920-1930s. Base on archival material in the Gomel region, the authors showed the reaction of worker-peasant medium on Bolshevik policy against the church. The analysis results of the confrontation of believers and atheist state.
В статье охарактеризованы основные направления антицерковной политики советской власти в 1920-1930 гг. Анализируя архивные материалы по Гомельщине, автор показал реакцию рабочих и крестьян на политику большевиков по отношению к церкви. В статье представлены результаты конфронтации верующих и атеистического государства.
W artykule scharakteryzowano podstawowe kierunki antycerkiewnej polityki władzy radzieckiej realizowanej w latach 1920-1930. Analizując archiwalne materiały dotyczące obwodu homelskiego, autorka ukazała reakcję środowiska robotniczochłopskiego na politykę bolszewików wobec Cerkwi. W artykule przedstawiono rezultaty konfrontacji wierzących i ateistycznego państwa.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2019, 16, 16; 25-46
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Религиозно-церковная политика советского режима в отношении Польской автокефальной православной церкви на Волыни в 1939–1941 гг.
Autorzy:
Гордиенко, Вячеслав
Гордиенко, Галина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686399.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Polish Autocephalous Orthodox Church
Church religious and policy
Western Ukraine
Western Belarus
the USSR
Soviet regime
Moscow Patriarchate
ecclesiastical jurisdiction
религиозно‑церковная политика
Opis:
The article presents Soviet religious and ecclesiastical policy in the first period of the Second World War on Polish territories occupied by the Soviet Union. The article also shows aspects concerning functioning of the Polish Autocephalous Orthodox Church which structures were on the territory subjected to the Soviet Union. The article underlines contradictions in political activities used by the Soviet authorities against protestant believers living on the territories of Western Ukraine and Belarus. The facts presented in the article abolish the concept of „liberal” religious policy led both by administration of the Communist party of the Soviet Union and the authorities of the country in 1939–1941. Active actions taken by Moscow Patriarchate which aimed to subordinate protestant believers coming from parishes submitted to the Polish Autocephalous Orthodox Church on territories of Western Ukraine and Belarus have also been analyzed. It has been noticed that the secret service led Moscow Patriarchate to act to liquidate autocephaly of the Polish Autocephalous Orthodox Church on the occupied territories. The NKVD was responsible for subordinating the parishes of the Church to Moscow Patriarchate. Representatives of structures of the Polish Autocephalous Orthodox Church were forced to cooperate with Moscow Patriarchate. It is worth noticing that the actions taken against the Polish Autocephalous Orthodox Church by the authorities of the Soviet Union were also used during the process of annexation of the Baltic countries and during Soviet – German war.
В статье раскрывается содержание советской религиозно‑церковной политики в первый период Второй мировой войны на оккупированных польских землях. Показаны условия жизнедеятельности части Польской автокефальной православной церкви (ПАПЦ), которая оказалась на советской территории. Акцентировано внимание на противоречиях в отношениях советского атеистического режима к православным в Западной Украине и Белоруссии. Изложены факты, которые опровергают концепцию «либерализации» религиозной политики советского партийно‑государственного руководства в 1939–1941 гг. Анализируется активность Московского патриархата, направленную на переподчинение православных приходов ПАПЦ в Западной Украине и Белоруссии под юрисдикцию РПЦ. В статье доказывается, что инициатором деятельности Московского патриархата по ликвидации автокефалии Польской православной церкви на оккупированных землях были советские спецслужбы. Показано, что мероприятия по переподчинению православных приходов бывшей Польской православной церкви Московскому патриархату осуществлялись под контролем и опекою органов НКВД. Обосновывается вывод о том, что наличие в Западной Украине и Белоруссии полноценной, функциональной, численной и автокефальной православной конфессии вынудило советский режим к взаимодействию с Московским патриархатом. Доказывается, что вновьприобретенный опыт был потом использован партийно‑государственным руководством СССР в Прибалтике и в годы немецко‑советской войны.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2016, 8
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Религиозный фактор в формировании исторической памяти белорусского народа (на примере Православной Церкви в Беларуси в 1941-1945 гг)
The Religious factor in the formation of the historical memory of the people of Belarus (the example of Orthodox Church in Belarus in 1941-1945)
Religijny czynnik w powstaniu pamięci historycznej narodu białoruskiego (na przykładzie Cerkwi prawosławnej na Białorusi w latach 1941-1945)
Autorzy:
Велисейчик, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420247.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Великая Отечественная война
историческое покаяние постсоветское общество
историческая память
белорусский народ
Русская Православная Церковь
правда
реальность
the Great Patriotic War
historical repentance
post-Soviet society
historical memory
Belarusian people
Russian Orthodox Church
truth
reality
Wielka Wojna Ojczyźniana
rozrachunek historyczny
społeczeństwo postsowieckie
pamięć historyczna
naród białoruski
Ruska Cerkiew Prawosławna
prawda
rzeczywistość
Opis:
Конец двадцатого века ознаменовался появлением определенного дискурса исторической памяти в контексте национальной идентичности, и появлением новой эпистемологии, отмеченной такими понятиями, как «историческое покаяние» и «постсоветское общество», и релятивизацией таких понятий, как «истина» и «реальность». Цель работы − показать историческую память как память исторического пути белорусского народа, и выявить положительную или отрицательную роль Православной Церкви в истории этого народа во время Великой Отечественной войны. Эта тема до сих пор мало изучена.
The end of the twentieth century is marked by the emergence of a particular discourse of historical memory in the context of national identity, and the emergence of a new epistemology, which was indicated by such concepts as “historical repentance” and “post-Soviet society,” and relativization of the concepts such as “truth” and “reality.” The aim of this paper is to identify historical memory as a memory of the historical path of the Belarusian people, to show the positive and negative aspects of the history of this nation during the Great Patriotic War, and to show the role of the Orthodox Church in Belarus in 1941-1945. This topic still requires further research.
Dla końca XX stulecia stało się znamienne lansowanie swoistego dyskursu pamięci historycznej w kontekście tożsamości narodowej i powstania nowej epistemologii, określonej pojęciami „rozrachunku historycznego” i „społeczeństwa postsowieckiego”, relatywizacją zakresu takich pojęć jak „prawda” i „rzeczywistość”. Cel rozprawy - przedstawić pamięć historyczną jako pamięć dziejów narodu białoruskiego oraz ujawnić pozytywną lub negatywną rolę Cerkwi Prawosławnej w historii tego narodu w czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Niniejszy temat pozostaje wciąż słabo zbadany.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 45-49
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К вопросу о том, почему конфессиональный фактор не стал определяющим во втором разделе Речи Посполитой
Autorzy:
Аниперков, Вадим
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686345.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Grigory Potemkin
the Orthodox Church
the dissidents
the Four-Year Sejm
peasant revolt
the Targowica Confederation
the Second Partition of the Polish–Lithuanian Commonwealth
Григорий Потёмкин
Православная церковь
диссиденты
Четырёхлетний сейм
крестьянский бунт
Тарговицкая конфедерация
второй раздел Речи Посполитой
Opis:
The article is devoted to the analysis of the Russian political and military projects between 1789 and 1791. These projects were represented as different notes, letters, orders of Grigory Potemkin and foresaw the initiation and usage of the orthodox population of the south-eastern parts of the Polish–Lithuanian Commonwealth revolts. They were precursory approved by Ekaterina II and were intended to be used in case of a war conflict with the Polish–Lithuanian Commonwealth if the force balance was unprofitable for Russia. Four main reasons that did not let these plans to be accomplished are specified in this work. Firstly, the weakening of the Russian influence among the dissidents of the Polish–Lithuanian Commonwealth during the Four-Year Sejm (1788–1792). Secondly, the changes on the global stage, that diminished the threat of simultaneous attack of several European countries on Russia, as well as the disadvantageous for G. Potemkin court conjuncture, that of the increased influence of the new favourite – Platon Zubov. And lastly – the French Revolution influence, which forced Ekaterina II to avoid supporting the lower class, which included most of the local orthodox population. In this article Ekaterina’s II refusal to start the religious and class war in the Right-Bank Ukraine is considered as one of the factors leading to the alternative scenario of Russian military intervention in the internal affairs of the Polish–Lithuanian Commonwealth – in the formation of Targowica confederation.
К вопросу о том, почему конфессиональный фактор не стал определяющим во втором разделе Речи Посполитой. Статья посвящена анализу содержания российских военно-политических проектов 1789–1791 гг. по инициированию и использованию в собственных целях волнений православного населения в юго-восточных регионах Речи Посполитой. Эти проекты – представленные в виде различных записок, писем и распоряжений Г. А. Потёмкина – получили предварительное одобрение Екатерины II, которая была намерена использовать их в случае начала военного конфликта с участием Речи Посполитой и невыгодным для России соотношением сил. Определены четыре главные причины, не позволившие реализоваться данным планам: ослабление российского влияния среди диссидентов Речи Посполитой в период Четырёхлетнего сейма (1788–1792); изменения на международной арене, снизившие угрозу одновременного нападения на Россию ряда европейских государств; неблагоприятная для Г. А. Потёмкина дворцовая конъюнктура, связанная с усилением роли нового фаворита – П. А. Зубова; наконец – влияние Французской революции, заставившее Екатерину II воздержаться от поддержки в Речи Посполитой нижних слоёв населения, к которым относилось большинство местного православного населения. Отказ Екатерины II от развязывания в Правобережной Украине сословно-религиозной войны указывается в работе как один из факторов, обусловивший в скором времени осуществление альтернативного сценария российского военного вмешательства во внутренние дела Речи Посполитой – в виде cоздания Тарговицкой конфедерации.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2017, 9
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikona Matki Bożej Włodzimierskiej
The Vladimir Icon of the Mother of God
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440871.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
religious painting
sacred painting
the Orthodox Church
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Kościół Prawosławny
Opis:
Ikona Matki Bożej Włodzimierskiej została przywieziona z Konstantynopola na Ruś w XII w. Namalował ją artysta grecki. Ikona należy do sztuki bizantyjskiej z epoki macedońskiej, autorstwa anonimowego ikonografa1 (ikonopiśćcy). Początkowo, tuż po przywiezieniu z Bizancjum, ikona była przechowywana w pałacu książęcym w Wyszogrodzie2, następnie trafiła do Kijowa, skąd w 1155 r. została przewieziona przez księcia Andrzeja I Bogolubskiego do Włodzimierza nad Klaźmą. W 1917 r. znalazła się w Galerii Trietiakowskiej, gdzie była przechowywana do 1996 r., po czym trafiła do cerkwi pw. św. Mikołaja w dzielnicy Tołmacze w Moskwie3. Ikona Włodzimierska łączy dwa typy przedstawienia. Jeden to Dziewica typu Hodegetria („Wskazująca Drogę”) ukazująca dogmat chrystologiczny i przedstawiająca swego Syna, Tego, Który Jest Drogą. Maryja trzyma błogosławiące Dzieciątko na lewym ramieniu, a prawą wskazuje Zbawiciela. Matka Boża typu Eleusa („Dziewica Czuła”) tuli Dzieciątko do siebie, co podkreśla macierzyńskość Maryi. Przez swoją wysublimowaną doskonałość i czystość stylu Ikona Włodzimierska osiągnęła szczyt sztuki ikonograficznej. W opinii Paula Evdokimova znajduje się ona na biegunie przeciwnym do Rafaelowskiego typu Madonny4. Dzieciątko Jezus spowite jest w chiton i himation – szaty właściwe osobom dorosłym – utkane ze złota, tj. „barwy godności Bożej”5. Maryja nosi narzucony na suknię ciemny maforion, który okala jej głowę, obrzeżony drogocenną złotą lamówką i ozdobiony trzema gwiazdami; jedną nad czołem, dwie pozostałe umieszczone są na ramionach, co stanowi dogmatyczny znak jej trwałego dziewictwa. Matka Boża trzyma Dzieciątko na prawym ramieniu, lewa dłoń ledwie Go dotyka i raczej wskazuje Jezusa oczom widzów. Dzieciątko przytula twarz do twarzy matki w geście czułości. Jedną rączką ściska Jej maforion, drugą otacza Jej szyję. Zaciśnięte usta, wąski nos i nieruchomość wpatrzonych w nieskończoność oczu nadają twarzy Maryi wyraz głębokiego i przejmującego zasmucenia. Lekkie pochylenie głowy ku Dzieciątku osłabia majestatyczność Matki Boskiej. Matka Boża na prezentowanej ikonie jest obrazem Kościoła.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 4(4); 229-234
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkwie prawosławne Kielc w polityce władz centralnych i samorządowych II Rzeczypospolitej
Eastern Orthodox church buildings in the policy of central and local authorities of the Secon Republic of Poland
Autorzy:
Zubrowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218407.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
cerkiew prawosławna
cerkiew Wniebowstąpienia
Kielce
władze centralne
władze samorządowe
II Rzeczpospolita
the Eastern Orthodox Church
the Ascension Eastern Orthodox Church
Kielec
central authorities
self-goverment authorities
II Polish Republic
Opis:
Przykład kieleckich cerkwi Wniebowstąpienia Pańskiego i św. Mikołaja Cudotwórcy pokazuje w jaki sposób, w okresie II Rzeczpospolitej, traktowane było rosyjskie dziedzictwo. Choć w dyskursie publicznym wielokrotnie podkreślano, że świątynie prawosławne były narzędziem politycznym służącym do rusyfikacji ziem polskich, a w związku z tym winny jak najszybciej zniknąć z przestrzeni urbanistycznej, ich likwidacja – jak w Kielcach – rozłożona była na lata. Na nią zaś składało się wiele czynników. Nie brakowało też argumentów za pozostawieniem tych obiektów, co rodziło konflikty zarówno na poziomie władz lokalnych, jak i ministerialnych w Warszawie. Na przykładzie Kielc zobrazowano też sytuację społeczności prawosławnej, która po ewakuacji władz rosyjskich i rosyjskiego wojska w trakcie I wojny światowej, zmniejszyła się wielokrotnie i często – podobnie jak cerkwie, z uwagi na związki z caratem – narażona była na wrogi stosunek polskiej ludności. Mimo wielu utrudnień udało się jej jednak zorganizować i uzyskać zgodę władz państwowych na odprawianie prawosławnych nabożeństw w przystosowanych do tego celu świeckich pomieszczeniach.
The example of the Eastern Orthodox churches of the Ascension and of Saint Nicholas of Myra shows how – in the times of the Second Republic of Poland – Russian heritage was treated. Although in the public discourse it was often emphasised that Orthodox churches were a political tool serving the aim of Russification of Poland and therefore should quickly disappear from the urban sphere, their demolition – as in Kielce – took years and depended on many factors. Arguments for retaining the churches also existed, which generated many conflicts both on the level of local and governmental authorities. Kielce also serve as an exemplification of the situation of the Orthodox community, which – after the evacuation of the Russian authorities and army during World War I – diminished time and again. Similarly to the Orthodox churches it faced enmity from the Polish population because of its relations to the tsardom. Despite many obstacles the Orthodox community managed to organise and receive permission for celebrating services in lay premises adapted to this end.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 377-402
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo i rozwód w Kościele prawosławnym – aspekt prawno-kanoniczny
Autorzy:
Zaborowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554747.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
marriage
divorce
legal conditions to marry
the Orthodox Church
Christianity
Opis:
The study above shows briefly legal issues related to marriage in the Orthodox Church. It takes notes of fundamental differences regarding a sacramental marriage in the Latin and Orthodox Churches. The study is divided into two chapters separated into particular points.The first chapter discusses legal conditions to marry, i.e. marriage formalities and main obstacles. The second one approaches us to a divorce issue in the Orthodox church: its form and circumstances. The analysis of the issues mentioned above is to show differences and similarities between marriage-related legislation in both Christian Churches.
Źródło:
Annales Canonici; 2012, 8
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architecture of Light of the Orthodox Temple
Autorzy:
Yatsiv, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344624.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
Orthodox Church
sacral space
light
architectonics
functions of the light
system of illumination
principles of illumination
cerkiew prawosławna
przestrzeń sakralna
światło
architektonika
funkcje światła
system iluminacji
zasady iluminacji
Opis:
Main tendencies, appropriateness and features of the embodiment of the architectural and theological essence of the light are defined in architecturally spatial organization of the Orthodox Church; the value of the natural and artificial light is set in forming of symbolic structure of sacral space and architectonics of the church building.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2017, 20; 147-150
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne uwarunkowania Soboru Stu Rozdziałów
Historical conditions of the Stoglavy Synod
Autorzy:
Wilkiel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917114.pdf
Data publikacji:
2019-11-26
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
history of church
council
Russian Orthodox Church
Prawosławie
historia kościoła
sobór
Rosyjski Kościół Prawosławny
Opis:
Artykuł podejmuje historyczne uwarunkowania jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV, na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać zawiłości historyczne jakie były obecne w cerkwi na Rusi w XVI w., z których wynikała potrzeba zwołania soboru. Druga część artykułu przedstawia okoliczności otwarcia oraz przebieg obrad soborowych.
The article concerns historical conditions of one of the key councils  which took place in Russian Orthodox Church. It was convened by Tsar Iwan IV, at the beginning of 1551 in Moscow, and it was signed up in history under the name The Stoglavy Synod. The name of the Council follows its decisions -  a final document  which contained one hundred chapters. This article is to present historical complexities which were in Russian Church in 16th  century and which resulted in  the need to convoke the Council. The second part of the  article presents opening circumstances and the course of the conciliar proceedings.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 27-33
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postanowienia Soboru Stu Rozdziałów z zakresu teologii praktycznej
Decisions of the Stoglavy Synod regarding practical theology
Autorzy:
Wilkiel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913391.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
history of church
council
Russian Orthodox Church
Prawosławie
historia kościoła
sobór
Rosyjski Kościół Prawosławny
Opis:
Artykuł podejmuje analizę wybranych postanowień jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł przedstawia analizę postanowień Soboru Stu Rozdziałów, które dotyczą teologii praktycznej. Owe postanowienia ukazują również problemy praktyki liturgicznej, z jakimi borykała się ruska cerkiew w XVI w.
The article concerns historical conditions of one of the key councils which took place in Russian Orthodox Church. It was convened by Tsar Ivan IV at the beginning of 1551 in Moscow, and it was signed up in history under the name The Stoglavy Synod. The name of the Council follows its decisions – a final document which contained one hundred chapters. This article is the analysis of its decisions, concerning practical theology, as well as problems with conduction of liturgy, faced by the Russian Orthodox Church in 16th century.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 45-54
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 123

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies