Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Hague Convention" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Pekińska reforma lotniczego prawa karnego – geneza, istota, rekomendacje
Beijing Convention on criminal air law – genesis, substance and recommendations
Autorzy:
Walulik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693012.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
air law
criminal air law
Beijing Convention 2010 the Hague Convention 1970 Montreal Convention 1971
aviation terrorism
aviation safety
aviation security
highjacking
prawo lotnicze
lotnicze prawo karne
konwencja pekińska z 2010
konwencja haska z 1970
konwencja montrealska z 1971
terroryzm lotniczy
bezpieczeństwo lotnicze
ochrona lotnictwa
Opis:
The paper deals with criminal air law and its current reform. First, the author summarises the present state of international criminal air law. This includes a review of its general characteristics and of the key provisions of relevant conventions, and their incorporation in national laws. Next, certain drawbacks of regulations regarded to be the prerequisites for the reform are presented. This is followed by a description of the innovative solutions of the acts adopted at the international conference in Beijing in 2010 (i.e. the Beijing Convention and the Beijing Protocol), currently awaiting their entry into force and ratification in Poland. In conclusion, the author makes his own recommendations and remarks regarding the implementation of these acts in Poland and indicates some optional solutions and possible amendments the national criminal law.
Artykuł poświęcony jest problematyce lotniczego prawa karnego i aktualnym przemianom w tym zakresie. Autor podsumowuje bieżący kształt systemu międzynarodowego karnego prawa lotniczego i omawia jego ogólną charakterystykę, najważniejsze postanowienia obowiązujących konwencji oraz wdrażające je przepisy krajowe. Ponadto wskazuje wady obowiązujących regulacji, które wymienia się jako przesłanki reformy. W drugiej części opracowania autor opisuje nowatorskie rozwiązania aktów przyjętych podczas międzynarodowej konferencji w Pekinie w 2010 r., tj. konwencji pekińskiej oraz protokołu pekińskiego, obecnie oczekujących na wejście w życie oraz ratyfikację w kraju. Podsumowanie artykułu stanowią rekomendacje i uwagi dotyczące implementacji tych aktów w Polsce. Obejmują one wskazania co do przyjęcia pewnych rozwiązań fakultatywnych oraz ewentualnych zmian w prawie karnym.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 35-47
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ortodoksyjne prawo religijne a ochrona światowego dziedzictwa kulturowego – zarys zagadnień
Orthodox religious law and the preservation of the cultural heritage of the world – an overview of problems
Autorzy:
Rozmus, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443458.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
ikonoklazm
niszczenie zabytków
Koran
Konwencja haska
ahl al kitab
fanatyzm religijny
iconoclasm
the destruction of historic monuments
the Quran
the Hague Convention
religious fanaticism
Opis:
W ciągu ostatnich kilkunastu lat w Azji (Afganistan, Syria, Irak) w Afryce (Libia) nasiliły się akty wandalizmu związane z niszczeniem zabytków. Najbardziej widoczne jest to przy okazji niszczenia monumentalnych rzeźb (pomniki Buddy w Afganistanie) i architektury, w tym całych antycznych miast (Nimrud – Kalchu, Hatra, mury Niniwy – przedmieścia obecnego Mosulu, zagrożona jest syryjska Palmira). Niszczenie zabytków jest spektakularnym, propagandowym przejawem narzucania woli, jest również łamaniem międzynarodowych praw i konwencji, dotyczących sposobów prowadzenia wojen. Obrazoburstwo (w szerokim znaczeniu tego terminu) sta- ło się zjawiskiem nie tylko religijnym, ale również przede wszystkim politycznym. Przedmiotem artykułu jest odpowiedź czy źródeł tego wandalizmu można doszukiwać się w Koranie. Zdaniem autora publikacji tego typu zachowań nie można wywieść z  Koranu. W  świętej księdze islamu znajdują się liczne fragmenty mówiące o tolerancji wobec ludów księgi (ahl al kitab), czyli przede wszystkim Żydów i chrześcijan. Są to wersety Koranu pochodzące z sur o numerach 2: 194, 2: 257, 8: 40, 8: 73. Niszczenie obiektów kultu czy też miejsc, gdzie sprawowana jest modlitwa, takich jak kościoły, synagogi czy meczety (np. szyickie) według Koranu jest całkowicie niedopuszczalne. Obecne wydarzenia mają zatem przede wszystkim podłoże polityczne.
During the course of a dozen or so years in Asia (Afghanistan, Syria, Iraq) and in Africa (Libya) there was a surge of acts of vandalism associated with the destruction of historic monuments. This phenomenon is especially discernible in the context of the destruction of monumental sculptures (the statues of Buddha in Afghanistan) and of architectural monuments, including whole cities (Nimrud – Kalhu, Hatra, the walls of Nineveh – the suburbs of the present-day city of Mosul; the Palmyra in Syria is endangered). The destruction of monuments is a spectacular, propaganda manifestation of imposing one’s will; it is also a violation of the international rights and conventions associated with the form in which wars are waged. Iconoclasm (in the broad meaning of the term) is not so much a religious phenomenon but also (and above all) a political one. The object of the article is to provide an answer to the question whether the sources of these acts of vandalism may be traced in the Quran. According to the author of the publication, such instances of behaviour may not be derived from the Quran. In the sacred book of Islam there are many passages which mention tolerance toward the people of the book (ahl al kitab) i.e. above all Jews and Christians. These are lines of the Quran which derive from the following Suras: 2: 194, 2: 257, 8: 40, 8: 73. According to the Quran, the destruction of the objects of worship or of places where prayers are held, such as churches, synagogues or mosques (e.g. Shi’a mosques), is completely unacceptable. therefore the current events have a mainly political background.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2015, 15/1; 81-97
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona wzmocniona dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego : znaczenie, ograniczenia i perspektywy zastosowania
The enhanced protection of cultural property in the event of armed conflict : significance, limitations and future perspectives
Autorzy:
Karlikowska, Róża
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485613.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Europeistyki
Tematy:
ochrona wzmocniona dóbr kultury konflikt zbrojny
Drugi Protokół do Konwencji haskiej z 1954 r. o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego z 1999 r.
the enhanced protection of cultural property
armed conflict
1999 Second Protocol to the 1954 Hague Convention for the Protection of Cultural Property
Opis:
Enhanced protection remains the latest and most modern mechanism of cultural property protection in the case of international and non-international armed conflicts. It was established by the 1999 Second Protocol to the 1954 Hague Convention for the Protection of Cultural Property in the Event of Armed Conflict in order to protect the cultural heritage of the greatest importance for humanity much more effectively. To this end, the immunity of cultural property under enhanced protection was ensured without regard for the principle of military necessity, individual criminal responsibility for the crimes against cultural heritage was established and an appropriate institutional and financial framework was set up under the 1999 Second Protocol. This paper aims to provide a comprehensive analysis of the enhanced protection system in terms of its significance for both cultural heritage law and IHL developments, as well as its effectiveness. It also examines the obstacles to the spread of the 1999 Second Protocol and the enhanced protection itself. It is argued that a much more integrated approach to the cultural property protection in time of armed conflict and in peacetime is required; in particular the synchronization of different measures existing under the UNESCO's conventions and the simplification of procedures would be beneficial. The widespread ratification of the 1999 Second Protocol would help to reduce collateral damages and intentional destruction of cultural heritage regardless of the character of conflict and the status of the parties to the conflict. It could also contribute to the IHL development in terms of gradually moving away from the principle of military necessity.
Źródło:
Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego; 2016, 14; 28-52
1730-4504
Pojawia się w:
Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcje prawne w zakresie prawa międzynarodowego wypracowane w III Rzeszy a jej polityka okupacji
Legal concepts in the field of international law developed in the Third Reich and its policy of occupation
Autorzy:
Migdał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046964.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
systemy prawne w okresie II Wojny Światowej
Akademia Prawa Niemieckiego
prawo narodów
prawo międzynarodowe
occupatio bellica
debellatio
Konwencja Haska
Regierungsverwaltung
Kolonialverwalutng
Aufsichtsverwaltung
Grossraum
Besatzungsrichtungen
zasada wodzostwa
III Rzesza
I Republika Słowacka
Protektorat Czech i Moraw
Generalne Gubernatorstwo
II Wojna Światowa
typy i systemy okupacji
ekonomia na terenach okupowanych
polityka kulturowa i kulturalna
reżim okupacyjny
eksterminacja ludności
zbrodnie wojenne
aparat represji
Republika Weimarska
Hlinkowa Gwardia
HSPL
Hlinkowa Słowacka Partia Ludowa
Gestapo
SS
Einsatzgruppe
RSHA
Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy
Urząd Protektora Rzeszy
NSDAP
legal systems in the time of World War II
Academy of German Law
law of nations
international law
Hague Convention
Führerprinzip
the Third Reich
the First Slovak Republic
the Protectorate of Bohemia and Moravia
General Government
World War II
types and systems of occupation
economy in the occupied territories
culture and cultural policy
occupation regime
extermination of population
war crimes
repressive state apparatus
Weimar Republic
Hlinka Guard
Hlinka’s Slovak People's Party
Reich Main Security Office
Reich Protector Office
Opis:
Uwzględniając dotychczasowe doświadczenia w badaniach nad systemami okupacji krajów Osi w trakcie II wojny światowej a szczególnie dominującej III Rzeszy niemieckiej, wydaje się, że występują w tym zakresie duże braki a stan tych badań można uznać za daleko niewystarczający. Słabością istniejących badań jest ograniczenie się do polityki okupacyjnej i struktur formalnych, czyli ich pewna wycinkowość. Rzadko uwzględnia się w nich dokumentacje porównawczą, ukazującą całościowe kształtowanie się struktur organizacyjnych zarządów okupacyjnych z uwzględnieniem całokształtu doświadczenia oraz zbiorczego mechanizmu funkcjonowania, przy wykazaniu także jego efektywności. Celem niniejszego artykułu jest, próba ustalenia, czy i o ile wypełnianie okupacji lub innych form władztwa przez III Rzeszę hitlerowską nad innymi terytoriami państwowymi czy narodami stanowiło system polityczno-prawny, jak kształtowały się różne postacie władania nad poszczególnymi terytoriami i wobec podbitej ludności w określonej sytuacji prawnej, społeczno-gospodarczej i politycznej. Należy przy tym podkreślić, że pojęcie „okupacja” używane powszechnie w historii politycznej tego okresu, nie wystarczy do poprawnego opisu zjawiska w języku nauki prawa. Jest ono zbyt ogólne i prawnicze nieadekwatne do stanu prawnego ziem zajętych lub kontrolowanych przez Niemcy i to zarówno tych anektowanych w sposób bezprawny (takich jak „eingegliederte Ostgebiete” w Polsce) jak i tych które zostały podporządkowane politycznie z pozbawieniem zamieszkałych tam narodów ich suwerennej władzy politycznej (takich jak Protektorat Czech i Moraw) i wreszcie tych, które zostały jedynie włączone przymusowo w orbitę wpływów III Rzeszy z utrzymaniem w nich rządów satelickich (np. Słowacja).
Taking into account previous experiences related to the investigation of occupation systems of the Axis powers during World War II, and in particular the dominant role of the Third Reich, it seems that there are large gaps in this area and the status of those studies can be considered largely insufficient. The weakness of the existing studies is their reduction to the occupation policy and formal structures, i.e. they are rather fragmentary. Only rarely do they take into consideration comparative documentation which shows the holistic development of organizational structures of invader’s administration along with its entire experience and collective functioning mechanisms as well as the demonstration of its effectiveness. This article is an attempt to determine whether and to what extent the exercise of occupation or other forms of governance by the Third Reich under Hitler’s rule over other territories or nations constituted a political and legal system, what were different types of governance over individual territories and conquered populations in a specific legal, socio-economic and political situation. It should be noted, however, that the term “occupation” used commonly in the political history of that period is not sufficient to properly describe this phenomenon in the language of law. It is too general and inadequate to the legal status of the territories occupied or controlled by Germany, including those illegally annexed (such as “eingegliederte Ostgebiete” [annexed Eastern territories] in Poland), those that have been politically subordinated with the deprivation of peoples living there of their sovereign political power (such as the Protectorate of Bohemia and Moravia), as well as those which were only forcibly incorporated into the orbit of influence of the Third Reich but with the maintenance of satellite governments (e.g. Slovakia).
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 2; 123-165
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro dziecka w sprawach o uprowadzenie dziecka za granicę. Zmiany w prawie i ich spodziewane skutki
The welfare of a child in international child abduction cases. The changes in the law and their expected consequences
Autorzy:
Bagan-Kurluta, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782442.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
international child abduction
the Hague Child Abduction Convention
Regulation Brussels II bis
unauthorized removal of a child
welfare of a child
Opis:
The international child abduction is regulated in the Hague Convention of 25 October 1980 on the Civil Aspects of International Child Abduction, in the Council Regulation (EC) No 2201/2003 of 27 November 2003 concerning jurisdiction and the recognition and enforcement of judgments in matrimonial matters and the matters of parental responsibility, repealing Regulation (EC) No 1347/2000 (Brussels II bis), and in the domestic law - in the Code of Civil Procedure. In the recent years the Regulation Brussels II bis was subject to review. As a result drawbacks were indicated and amendments have been proposed, in particular with a view of simplifying the procedures. The changes were triggered by the increasing number of cases in which one of the parents removes the child without a consent from the other. The Ministry of Justice does not provide any data on the amount of cases taking place in Poland. It is nevertheless certain that this amount has increased in comparison to previous years. Moreover, it is acknowledged that contrary to the Hague Convention and the EU Regulation, many children abducted by their parents are retained in Poland. The amendments to the Code of Civil Procedure seem to address this situation and streamline the process of the return of the children. The question remains: do the proposed amendments to the EU Regulation and those already enacted in the Code of Civil Procedure warrant to a sufficient degree that the welfare of a child - being one of the determinants of these regulations - is safeguarded?
Źródło:
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego; 2019, 25; 5-25
1896-7604
2353-9852
Pojawia się w:
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NADZWYCZAJNA SKUTECZNOŚĆ PRAWA NORWESKIEGO W EGZEKWOWANIU PRAW DZIECKA
AN EXTRAORDINARY EFFECTIVENESS OF THE NORWEGIAN LAW IN ENFORCING THE CHILDREN`S RIGHTS
Autorzy:
Pawska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443747.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawa dziecka,
ochrona dzieci,
dyskryminacja pośrednia i bezpośrednia,
Barnevernet,
Konwencja haska,
The Children Act,
The Child Welfare Act,
zaniedbanie,
przemoc,
rozwój dziecka,
dom zastępczy,
niepełnosprawność,
Barnekonvesjonen,
Rzecznik Praw Dziecka
children`s rights,
protection of the children,
direct and indirect discrimination,
The Hague Convention,
neglect,
violence,
child`s development,
replacement house,
disability,
The Ombudsman for Children
Opis:
Artykuł o nadzwyczajnej skuteczności prawa norweskiego ma na celu wyjaśnienie czytelnikowi, dlaczego i jak szybko egzekwuje się prawa dziecka w Norwegii. Postawiona w temacie teza zostaje poddana przede wszystkim analizie prawnej. W tekście skomentowana jest również działalność Urzędu ds. Dzieci w Norwegii, który chroni dobra małoletnich w krótkim czasie. Dodatkowo uzasadniona jest działalność Rzecznika Praw Dziecka i jego wpływ na przyspieszenie spraw sądowych. Dla obywatela Polski może wydawać się to niezwykłym umocowaniem, ponieważ w Polsce tak się jeszcze nie dzieje. To w Norwegii na piedestale stoi dobro dziecka, jego zrównoważony rozwój i poczucie bezpieczeństwa w państwie i w domu, w którym zamieszkuje. Prawa dziecka są niezwykle skutecznie egzekwowane, dają na pierwszy rzut oka poczucie ogromnej ochrony. Może wydawać się, że ważniejszej od wychowania dziecka w rodzinie biologicznej. Dodatkowo zawarta jest informacja o Konwencji Stambulskiej i przygotowywanej Konwencji o Prawach Rodziny.
Reading the article about the effectively law in Norway you should pay attention to law in your country. Especially in comparison with the norwegian law. One should ask themselves whether he / she would like to live. Whether in the country where the children`s rights are just respected or in the country where the children and their best interests are in the first plan. What is more important to his / her - worth of biological family or immediacy in enforcing children`s rights.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 2, XX; 89-102
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro dziecka a odmowa jego wydania na podstawie art. 13 ust. 1 lit. b Konwencji haskiej dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę
The child’s welfare and the refusal to order the return of the child under Art. 13 (b) of the Hague Convention on the Civil Aspects of International Child Abduction
Autorzy:
Wojtaszek-Mik, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170054.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
Konwencja haska
dobro dziecka
interes dziecka
uprowadzenie dziecka
odmowa wydania dziecka
The Hague Convention
child’s welfare
interests of the child
child abduction
refusal to order the return the child
Opis:
Zawarta w artykule analiza poglądów doktryny oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Trybunału Konstytucyjnego i Sądu Najwyższego na temat pojęcia „dobra dziecka” pozwala przyjąć, że jest ono tożsame z „interesem dziecka”, o którym mowa w preambule Konwencji haskiej dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Kryterium to powinno być brane pod uwagę przez sądy w trakcie oceny przesłanek odmowy wydania dziecka uprowadzonego na podstawie art. 13 ust. 1 lit. b Konwencji haskiej. Należy jednak uwzględnić, że przepis ten stanowi wyjątek od zasady zapewnienia powrotu dziecka do państwa, z którego zostało zabrane.
The analysis of the views of the doctrine and of the European Court of Human Rights, the Constitutional Tribunal and the Supreme Court on the concept of “the child’s welfare” allows to assume that it is the same as the “interests of the child” referred to in the preamble to The Hague Convention on the Civil Aspects of International Child Abduction. This criterion must be taken into account by the courts when assessing the grounds for refusing to order the return the abducted child under Art. 13 (b) of The Hague Convention. However it should be considered that this provision constitutes an exception to the principle of ensuring the return of the child to the state from which it was taken.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2022, 50; 44-72
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nienazwana okupacja. Zarząd terenami odebranymi nieprzyjacielowi przez austro-węgierskie związki operacyjne w świetle regulaminów cesarsko-królewskiej armii
Unnamed Occupation. The Management of Captured Territories by Austro-Hungarian Operational Units in Light of the Regulations of the Imperial-Royal Army
Unbenannte Besetzung. Verwaltung der vom Feind eroberten Gebiete durch die österreichisch-ungarischen Großverbänden im Lichte der Vorschriften der k.u.k. Armee
Autorzy:
Błachnio, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162161.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
I wojna światowa
Austro-Węgry
okupacja
regulaminy
konwencja haska
World War I
Austria-Hungary
occupation
regulations
The Hague Convention
Erster Weltkrieg
Österreich-Ungarn
Besetzung
Regelungen
Haager Konvention
Opis:
Niniejszy tekst poświęcono zagadnieniu administrowania terenami odebranymi nieprzyjacielowi przez związki operacyjne cesarsko-królewskiej armii w świetle dokumentów normatywnych regulujących sposoby funkcjonowania habsburskiego wojska. Wprawdzie w regulaminach nie pojawiał się termin Besetzung – „okupacja”, ale przyjęte rozwiązania w pełni wyczerpywały jej znamiona. W artykule zilustrowane zostały struktury wyższych dowództw austro-węgierskich sił zbrojnych odpowiedzialnych za administrowanie terenami zdobytymi na nieprzyjacielu oraz sposoby organizacji tych terytoriów. Za podstawę źródłową tekstu posłużyły materiały normatywne: Konwencja dotycząca praw i zwyczajów wojny lądowej (IV konwencja haska z 1907 r.) oraz obowiązujące w habsburskich siłach zbrojnych u progu wybuchu Wielkiej Wojny regulaminy. Pewne uzupełnienie stanowią materiały archiwalne wytworzone przez cesarsko-królewskie związki operacyjne działające na froncie wschodnim w pierwszym roku I wojny światowej.
This article concerns the administration of captured territories by operational units of the Imperial-Royal Army in light of normative documents regarding the functioning of the Habsburg army. Although the term Besetzung – „occupy” does not appear in the regulations, the adopted solutions fully embraced its features. This text illustrates the structure of the higher commands of the Austro-Hungarian armed forces that were responsible for the administration and organization of the captured territories. The source material relied on normative documents: the Convention Concerning the Laws and Customs of War on Land (4th Hague Convention of 1907) and the regulations in force in the Habsburg armed forces at the outbreak of the Great War. Archival materials produced by imperial-royal operational units that were active on the Eastern Front in 1914 supplement the evidence.
Der vorliegende Text widmet sich der Frage nach der Verwaltung der vom Feind eroberten Gebiete durch die Großverbände der kaiserlich-königlichen Armee im Lichte der normativen Dokumente, die die Funktionsweise der habsburgischen Armee regelten. Obwohl der Begriff „Besetzung” in den Verordnungen nicht vorkommt, schöpfen die gewählten Lösungen seine Möglichkeiten voll aus. Der Aufsatz veranschaulicht die Strukturen der Oberkommandos der österreichischungarischen Streitkräfte, die für die Verwaltung der vom Feind eroberten Gebiete zuständig waren, sowie die Art und Weise der Organisation dieser Gebiete. Der Text stützt sich auf normative Materialien: das Übereinkommen über die Gesetze und Gebräuche des Landkrieges (Vierte Haager Konvention von 1907) und die bei Ausbruch des Ersten Weltkrieges in den habsburgischen Streitkräft en geltenden Vorschrift en. Ergänzt wird das Material durch Archivalien, die von den im ersten Jahr des Ersten Weltkriegs an der Ostfront tätigen kaiserlichen und königlichen Großverbänden erstellt wurden.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 4(282); 122-138
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies