Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the European Union Enlargement" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    ECONOMIC CRITERIA OF CROATIA ACCESSION TO THE EUROPEAN UNION
    Autorzy:
    Erdmańska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/450548.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    Regional Economic Integration
    the European Union Enlargement
    Croatia
    Opis:
    The paper focuses on the economic criteria for the EU enlargement and Croatia’s present economic situation stated in The Croatia 2009 Progress Report. Additionally, it defines reasons for Croatia delay in becoming the EU member state.
    Źródło:
    International Journal of Emerging and Transition Economies (IJETE); 2010, 3, 1; 71-78
    1308-2701
    Pojawia się w:
    International Journal of Emerging and Transition Economies (IJETE)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proces rozszerzenia Unii Europejskiej jako cel operacyjny polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej
    The European Union enlargement process as an operational objective of the Polish Presidency in the Council of the European Union
    Autorzy:
    Węc, Janusz Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/506358.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    European Union
    European integration
    Polish Presidency of the EU Council
    The European Union enlargement process
    Opis:
    On balance the performance of the first Polish EU Council Presidency in the matter of the enlargement process of the European Union seems to be positive. The Polish Presidency effectively implemented the five main functions of a Presidency: the agenda-setting, brokerage, management, coordination and internal representation in the contacts with the governments of member states and the institutions of the European Union. The most important aspect was that it managed to implement almost all the operational objectives typically required for the enlargement process. Despite the objections and doubts expressed by the governments of many member states, conditioned mainly by the debt crisis of the Eurozone and the need for internal and external consolidation of the European Union, the Polish Presidency managed to maintain the concept of enlargement as an important element on the EU’s agenda. On 5 December 2011, on the initiative of the Polish Presidency, the General Affairs Council agreed a new approach to the accession negotiations involving the earliest possible opening of the most contentious negotiation chapters, including fundamental rights and policies pertaining to the area of freedom, security and justice. Employing the agenda-setting function, the Polish Presidency was the co-author of the Group Presidency programme and the author of the country’s Presidency programme and both documents provided the foundation for Poland’s activity in the process of enlargement of the European Union. The most important achievements of the Polish Presidency resulting from the implementation of the brokerage, coordination and management functions concerned Croatia, Iceland, Serbia and Montenegro. The Polish government finalised the work on the text of the accession treaty with Croatia and brought about the signing of the treaty on 9 December 2011. It also accepted the agreements referring to the status of Croatia in the transition period; that is, until the treaty becomes fully effective. The Polish Presidency also gave a significant impetus to the accession negotiations with Iceland, by opening seven negotiation chapters and concluding six. The achievement of the Polish Presidency towards the endeavours of the countries of the Western Balkans to gain accession to the European Union was the opening of procedures leading to Serbia being granted candidate country status, although the formal decision was taken on 28 February 2012 by the General Affairs Council under the chairmanship of the Danish Presidency. In addition, the politically crucial enlargement conclusions of the General Affairs Council for Montenegro, on the basis of which the European Council announced that a decision would be taken on the commencement of accession negotiations in June 2012, were achieved during the Polish Presidency. Taking into account that some member states were critical of the steps taken to normalise relationships between Serbia and Kosovo, the balanced conclusions of the Council, in the part referring to Serbia, should also be taken as a success for the Polish Presidency. Although the Polish Presidency suffered a few failures it is worth emphasising that they resulted mainly from the attitude of other member states such as Greece or the negligence of the third party countries in the enlargement process – in the cases of Turkey, Albania, Bosnia and Herzegovina, and Kosovo. The Polish government, like the others since 2009, failed to overcome the opposition of Greece to the commencement of accession negotiations with Macedonia, although other member states fully supported the concept. The Polish Presidency, like the Belgian and Hungarian Presidencies, was unable to open any new chapter in the accession negotiations with Turkey. However, the reasons were the lack of progress in the implementation of the process of reforms by the Turkish government, the still unsolved controversial issues with Cyprus, the growing assertiveness of Turkey in the foreign policy arena and the unfavourable attitude towards the accession of Turkey to the Union by some member states. Nonetheless, the Polish Presidency achieved an agreement with other member states for a positive agenda in the relations between the Union and Turkey, which led to a relatively balanced text relating to Turkey in the conclusions of the General Affairs Council on 5 December 2011. The reason for the lack of achievement in the enlargement process with Albania, Bosnia and Herzegovina, and Kosovo was the limited progress in fulfilling the Copenhagen criteria made by these countries. Therefore, these countries still remain only as states which aspire to be members of the European Union. Balancing all the stated successes and failures it should be emphasised that the Polish Presidency gave new impetus to the enlargement process of the European Union. This was visible in the proposal by the Polish government and its acceptance by the General Affairs Council of a new methodology for conducting future accession negotiations, the significant advancement of the accession negotiations with Iceland, the opening of the procedure for granting candidate country status to Serbia and establishing the political requirements for the commencement of accession negotiations with Montenegro. In addition, the Polish government signed the accession treaty with Croatia and accepted the agreements regarding the country’s status in its relationships with the European Union in the transition period until the accession treaty is fully implemented.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2013, 4; 73-87
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Accession referenda in the fifth EU enlargement
    Autorzy:
    Marczewska-Rytko, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647818.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    referendum
    accession referenda
    Central and Eastern Europe
    the European Union enlargement
    Opis:
    The aim of the article is to analyze accession referenda in the fifth EU enlargement. The article consists of four parts: the European enlargements; legal grounds for referenda in the candidate countries for EU membership in 2003; information and pre-referendum campaigns; the character, voter turnout and results of accession referenda. During the process of accession of individual countries to the European Communities/European Union accession referenda were held only in some of the states. The referendum was used in the first enlargement. The accession referendum was not invoked in the second enlargement. The institution of the referendum was not employed in the third enlargement. The fourth enlargement invoked the institution of the referendum. The fifth enlargement took place in 2004. Accession negotiations concerned two groups of states: the Luxembourg and the Helsinki group. In the fifth enlargement, the referenda for accession to the EU were held in nine countries: Malta, Slovenia, Hungary, Lithuania, Slovakia, Poland, the Czech Republic, Estonia and Latvia. The political elites in the candidate countries were in favor of accession. Euroskeptical movements were essentially marginal. In some countries which used the referendum in the process of accession there were requirements concerning a minimum voter turnout necessary for referendum results to be valid and binding. Some of the countries arranged a two-day voting.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2015, 22, 1
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontynuacja procesu rozszerzenia jako wyzwanie dla Unii Europejskiej
    Autorzy:
    Kubin, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624526.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    enlargement, the European Union
    polityka rozszerzenia Unii Europejskiej, Unia Europejska
    Opis:
    The process of integration in Western Europe, undertaken since World War II, has proven a success. Additional countries have taken actions to join the European Communities, and the EC/EU policy of enlargement has become one of its most important activities. The purpose of the article is to identify and briefly analyse certain aspects, mainly theoretical, related to the continuation of EU enlargement and to identify the most significant factors that affect its future course. The main thesis of the study is that the continuation of EU enlargement will look significantly different in the future than in the past and that it will be a difficult and lengthy process. The research problem is to identify the causes of the change in the EU enlargement process, generally appraised as one of its most successful policies. To achieve this aim, theoretical models explaining EU enlargement and practical factors affecting the enlargement process are identified. To better understand the current circumstances influencing the EU enlargement process, the article includes information on the current state of EU relations with potential new member states, selected data on the socio-economic development of those countries, and public attitudes in the EU and some candidate states. The formal conditions that must be met by a candidate state are presented in the first part of the study. The summary contains the most important conclusions.
    Proces integracji, podjęty w Europie Zachodniej po II wojnie światowej, okazał się sukcesem. Kolejne państwa dołączały do Wspólnot Europejskich (WE), a potem do Unii Europejskiej (UE), zaś polityka rozszerzenia WE/UE stała się jednym z najistotniejszych obszarów aktywności tych organizacji międzynarodowych. Celem artykułu jest identyfikacja i krótka analiza wybranych aspektów, głównie teoretycznych, związanych z kontynuacją rozszerzania UE i stanowiących najistotniejsze czynniki wpływające na dalszy przebieg tego procesu. Główną tezą opracowania jest stwierdzenie, że kontynuacja rozszerzania UE będzie wyglądać wyraźnie inaczej niż do tej pory i będzie procesem trudnym i długotrwałym. Problemem badawczym jest identyfikacja przyczyn takiej zmiany w charakterze procesu rozszerzania UE, który przecież do tej pory generalnie oceniany jest jako jedna z najskuteczniejszych polityk WE/UE. W tym celu zostaną przywołane funkcjonujące w literaturze przedmiotu teoretyczne modele wyjaśniania rozszerzania WE/UE i wskazane czynniki o charakterze ,,praktycznym”, które na rozszerzenie mają wpływ. Aby lepiej zrozumieć obecne uwarunkowania kontynuowania rozszerzenia UE, przedstawiono także stan stosunków UE z potencjalnymi nowymi państwami członkowskimi, wybrane dane o charakterze społeczno-gospodarczym tych państw oraz nastawienie opinii publicznej w UE i w niektórych państwach kandydujących do UE. W pierwszej części wskazano formalne warunki, jakie musi spełnić państwo chcące przystąpić do Unii. Podsumowanie zawiera najistotniejsze wnioski.
    Źródło:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 2
    1896-8279
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwarunkowania regionalne współpracy państw członkowskich Unii Europejskiej. Niemcy wobec aspiracji europejskich państw Bałkanów Zachodnich
    Regional conditions of cooperation of the European Union member states. Germany on the European aspirations of the Western Balkan states
    Autorzy:
    Malinowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/505699.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    enlargement of the European Union
    German foreign policy
    Western Balkans
    rozszerzenie Unii Europejskiej
    polityka zagraniczna Niemiec
    Bałkany Zachodnie
    Opis:
    The article discusses four theses regarding the attitude of Germany to the Western Balkans: 1. The main motive for Germany’s commitment to expanding the EU to Western Balkans is to complete the unification of Europe and the transfer of prosperity and stability. Germany treats enlargement policy as a test of the EU’s credibility and its ability to act extensively; 2. Without Germany, the process of enlargement to Western Balkans would not be possible; Germany gives him critical mass; 3. The unstable position of Germany regarding the date of accession of the Western Balkan states to the EU results from the necessity to take into account other priorities in European policy (reform of the euro zone) and from adverse internal conditions showing a significant potential for paralyzing EU enlargement policy (refugee crisis, changes in the German party system); 4. The current increasing EU action for the Western Balkans results from the conviction – both of the European Commission and Germany – that this is necessary in the face of the growing involvement of Russia and China.
    W artykule przedyskutowano cztery tezy dotyczące stosunku Niemiec do Bałkanów Zachodnich: 1. Głównym motywem zaangażowania Niemiec na rzecz rozszerzenia UE o Bałkany Zachodnie jest dokończenie jednoczenia Europy oraz transfer dobrobytu i stabilizacji. Niemcy traktują politykę rozszerzenia jako sprawdzian wiarygodności Unii i jej zdolności do działania zewnętrznego; 2. Bez Niemiec proces rozszerzania na Bałkany Zachodnie nie byłby możliwy; Niemcy nadają mu masę krytyczną; 3. Zmienne stanowisko Niemiec w sprawie terminu przystąpienia państw Bałkanów Zachodnich do UE wynika z konieczności uwzględnienia innych priorytetów w polityce europejskiej (reforma strefy euro) oraz z niekorzystnych uwarunkowań wewnętrznych, wykazujących spory potencjał paraliżowania polityki rozszerzania UE (kryzys uchodźczy, zmiany w niemieckim systemie partyjnym); 4. Obecne zwiększające się działania UE na rzecz Bałkanów Zachodnich wynikają z przeświadczenia zarówno Komisji Europejskiej, jak i Niemiec, że są one konieczne w obliczu zwiększającego się zaangażowania Rosji i Chin.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 4; 33-49
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The EU perspective not for Sarajevo? Bosnia and Herzegovina’s integration with the European Union: opportunities, challenges and perspectives
    Integracja Bośni i Hercegowiny z Unią Europejską: szanse, wyzwania i perspektywy
    Autorzy:
    Szynol, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625723.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The European Union
    the EU enlargement policy
    Bosnia and Herzegovina
    Western Balkans
    Unia Europejska
    polityka rozszerzenia UE
    Bośnia i Hercegowina
    Bałkany Zachodnie
    Opis:
    W 2018 roku Unia Europejska (UE) przypomniała, że przyszłość Bałkanów Zachodnich znajduje się w UE. Perspektywa „europejskiej (unijnej) przyszłości” została zaprezentowana państwom bałkańskim już piętnaście lat wcześniej, w 2003 roku, kiedy to zostały one uznane za państwa potencjalnie kandydujące do członkostwa w UE. W 2016 roku Sarajewo zawnioskowało o akcesję do Unii Europejskiej. Głównym celem niniejszego artykułu jest zatem analiza możliwości przystąpienia Bośni i Hercegowiny do UE. Niezbędne jest zidentyfikowanie - chociażby wybranych - szans i wyzwań, perspektyw i barier na drodze do dalszej integracji tego państwa z Brukselą. Tłem dla rozważań musi stać się polityka Unii Europejskiej wobec regionu Bałkanów Zachodnich, która straciła na dynamice wraz z początkiem drugiej dekady XXI wieku, by w jej końcu próbować ją (z różnych względów) odzyskać. Czy na intensyfikacji polityki rozszerzenia UE może skorzystać Bośnia i Hercegowina?
    In 2018 the European Union (EU) recalled that the future of the Western Balkans lies in the EU. The vision of an “European (Union) future” was announced to the Balkan countries fifteen years earlier, in 2003, when they were recognized as a potential candidates for membership in the EU. In 2016 Sarajevo decided to apply for membership in the European Union. Therefore, the main aim of this article is to analyse the possibility of joining the EU by Bosnia and Herzegovina. It is necessary to identify - even if chosen - opportunities and challenges, perspectives and barriers on the path to further integration of that country with Brussels. The background of these considerations must be the EU’s policy towards the Western Balkans region, which lost its dynamics with the beginning of the second decade of the 21st century, and is trying to retrieve if for various reasons nowadays. Will Bosnia and Herzegovina benefit from the intensification of the EU’s enlargement policy?
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2018, 12; 225-242
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekonomiczne aspekty integracji Bośni i Hercegowiny z Unią Europejską w drugiej dekadzie XXI wieku
    Autorzy:
    Monika, Szynol,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894608.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-14
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Bośnia i Hercegowina
    Bałkany Zachodnie
    Unia Europejska
    polityka rozszerzenia UE
    Bosnia and Herzegovina
    Western Balkans
    the European Union
    the EU’s enlargement policy
    Opis:
    At the end of the second decade of the 21st century the European Union (EU) – presenting a new strategy of enlargement policy, organising an official summit of the state leaders and devoting to potential accessions the meeting of the Council of the EU – recalled that the future of the Western Balkans lies in the EU. Therefore, there is a reasonable question: whether the intensification of the EU’s enlargement policy will affect favourably Bosnia and Herzegovina, a state considered as a potential candidate for the membership since 2003? Basing on (inter alia) official documents issued by the EU institutions, macroeconomic data and in relation to the EU’s policy towards the Western Balkans region, it is worthwhile to suppose, that – despite numerous (political, economic, social) deficits and weaknesses – Bosnia and Herzegovina, which applied for membership in the EU in 2016, will receive the status of an official candidate country soon (in the thir d decade of the 21st c entury). W końcu drugiej dekady XXI wieku Unia Europejska (UE) – wydając nową strategię polityki rozszerzenia, organizując oficjalny szczyt przywódców państw oraz poświęcając potencjalnym akcesjom spotkanie Rady Unii Europejskiej – przypomniała, że przyszłość Bałkanów Zachodnich znajduje się w UE. Zasadne staje się zatem pytanie, czy na intensyfikacji polityki rozszerzenia UE skorzystać może Bośnia i Hercegowina, państwo od 2003 roku uznawane za potencjalnie kandydujące do członkostwa? W oparciu m.in. o oficjalne dokumenty, które wydawane są przez unijne instytucje, dane makroekonomiczne oraz w odniesieniu do kształtu polityki UE wobec regionu Bałkanów Zachodnich, warto zaryzykować stwierdzenie, iż – mimo licznych (politycznych, gospodarczych, społecznych) deficytów i słabości – Bośnia i Hercegowina, która wniosek o członkostwo w UE złożyła w 2016 roku, niebawem (w trzeciej dekadzie XXI wieku) otrzyma status państwa oficjalnie kandydującego.
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2020, 1; 179-198
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies