Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Congregation of the Clergy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ks. Kajsiewicz i zmartwychwstańcy wobec duchowieństwa uczestniczącego w powstaniu styczniowym
Rev. Kajsiewicz and the Resurrectionistis in connection with the participation of clergy in January Uprising
Autorzy:
Mleczko CR, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545184.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
powstanie styczniowe
duchowieństwo
Hieronim Kajsiewicz
zmartwychwstańcy
Aleksander Jełowicki
Wincenty Barzyński
Adolf Bakanowski
The January Uprising
clergy
Congregation of the Resurrection of our Lord Jesus Christ
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie postawy ks. Hieronima Kajsiewicza i zmartwychwstańców wobec duchowieństwa uczestniczącego w powstaniu styczniowym. Po pierwsze, autor przybliża okoliczności publikacji i treść słynnego listu otwartego ks. Kajsiewicza. Po drugie, przypomina zasługi ks. Aleksandra Jełowickiego wobec polskich księży-emigrantów w Paryżu. Po trzecie, ukazuje dwa konkretne przypadki relacji między zmartwychwstańcami a duchownymi uczestniczącymi w powstaniu styczniowym (ks. Wincenty Barzyński oraz ks. Adolf Bakanowski). W końcu, prezentuje wizję kapłana i jego posługi, jaką mieli ówcześni zmartwychwstańcy i ich wysiłki na rzecz formacji duchowieństwa (Kolegium Polskie w Rzymie). Postawę ks. Kajsiewicza i zmartwychwstańców wobec księży uczestniczącego w powstaniu styczniowym można określić jako ściśle chrześcijańską: piętnowali grzech, ale przyjmowali grzesznika. Przestrzegali kapłanów przed niewłaściwą drogą, ale przymusowych emigrantów przyjmowali z wyciągniętą pomocną dłonią. Niestety, taka postawa często nie spotykała się z pozytywnym odzewem. Ks. Kajsiewicz zyskał miano zdrajcy, a ks. Jełowickiemu odpłacano zawiścią. Tylko pewna liczba kapłanów potrafiła zrozumieć prawdę głoszoną przez zmartwychwstańców: że największym patriotą jest ksiądz, który prowadzi głębokie życie duchowe i intelektualne; jak wiele dla Ojczyzny może zdziałać duchowny, który przede wszystkim jest kapłanem.
The aim of the article is to present the attitude of Rev. Hieronim Kajsiewicz and the Resurrectionists towards priests taking part in January Uprising. Firstly, the author explains the circumstances of publication and the contents of the famous open letter of Rev. Kajsiewicz. Secondly, he recalls the merits of Rev. Aleksander Jełowicki towards Polish emigrant priests in Paris. Thirdly, he presents two specific instances of relations between the Resurrectionists and priests participating in January Uprising (Rev. Wincenty Barzyński and Rev. Adolf Bakanowski). Last but not least, the author presents the notion of priestly service in the eyes of contemporary Resurrectionists and their efforts for the benefits of priestly formation (Polish College in Rome). The attitude of Rev. Kajsiewicz and the Resurrectionists towards priests participating in January Uprising can be defined as strictly Christian: they condemned the sin but accepted the sinner. They warned priests against choosing a wrong way but gave forced emigrants a helping hand. Unfortunately such attitude often met with negative reception. Rev. Kajsiewicz was pronounced a traitor and Rev. Jełowicki met with envy. Only some priests were able to understand the truth preached by the Resurrectionists: that the greatest patriot is a priest who leads a deep spiritual and intellectual life and that more can be done for the homeland by being first and foremost a priest.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 111-130
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karne usuniecie ze stanu duchownego w rozumieniu Kodeksu Prawa Kanonicznego z 25 stycznia 1983 i Listu Kongregacji do spraw Duchowieństwa z 18 kwietnia 2009
Penalty of Dismissal from the Clerical State According to the Code of Canon Law from the 25th of January 1983 and the Letter of the Congregation of the Clergy from the 18th of April 2009
Autorzy:
Rakoczy, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38953023.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
usunięcie ze stanu duchownego
Kongregacja do spraw Duchowieństwa
List Kongregacji z 18 kwietnia 2009
celibat
kanoniczne skutki usunięcia duchownego
odpowiedzialność ordynariusza
dismissal of the clerical state
the Congregation of the Clergy
the Letter of the Congregation of the Clergy from the 18th of April 2009
canonical effects of dismissal
the responsibility of the ordinary
Opis:
The Code of Canon Law in can. 219 guarantees the basic right which lays down that every faithful in the Church has the opportunity to choose the state of life. One of them is the state of clergy. This right cannot be removed. In spite of this the canon law foresees situations when a priest can be dismissed from the clerical state. However, the circumstances in which the dismissal can take place have not been clear. Particularly, two problems have come into consideration. On the one hand, the particular care of the lawgiver assumed that the dismissal from the clerical state could not be done in an arbitral way. On the other hand, he was afraid that the possibility of using this juridical tool by ordinaries would result in abuses. Although the judicial process seemed to be inconvenient and time consuming, it turned out that it was always preferable. The Letter of Congregation of the Clergy from the year 2009 partially relates to the aforementioned questions. The Holy See searched for the cases of presbyteries staying in serious irregularity of their lives and came to conclusion that the dismissal from the clerical state would be the only possible solution for the problem. The Congregation of the Clergy has quoted the special faculty, received from the Bishop of Rome, regarding dismissing the priests committing canonical crimes, mainly against celibacy. After the promulgation of the Letter, the penalty of dismissal has not change its category in the canonical order. The punishment remains, still, optional and should be applicable only in the case of necessity. Before a priest is dismissed, the ordinaries are obligated to apply all known means of the pastoral care.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2010, 6, 1; 37-58
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies