Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Commission of National Education" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Komisja edukacji narodowej a encyklopedia, albo słownik rozumowany nauk, sztuk i rzemiosł (cz. 2. Wymiar dydaktyczny)
    The commission of national education versus the encyclopaedia, or a systematic dictionary of the sciences, arts, and crafts (part two. The didactic dimension)
    Autorzy:
    Janeczek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1181279.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Enlightenment
    history of science
    history of philosophy
    the Commission of National Education
    the Polish-Lithuanian Commonwealth
    encyclopédie ou dictionnaire universel raisonné des sciences
    des arts et des métiers
    Opis:
    This paper combines on the one hand the educational ideals and didactics in the schools of the Polish–Lithuanian Commonwealth reformed by the Commission of National Education (1773), and on the other hand one of the most representative testimonies of the then intellectual culture, i.e. Encyclopédie ou dictionnaire universel raisonné des sciences, des arts et des métiers, published in the years 1751–1780. It shows continuity with regard to learned culture and the place of philosophy in modern school. In accord with the standards of the Encyclopédie the European school preserved the course of philosophy in the spirit of philosophia recentiorum, at least at the university level. This philosophy took a critical approach in its assimilation of the elements of modern epistemology, especially the accomplishments of modern natural sciences. Such attitude was also typical of the school reformed in the mid-eighteenth century in the Commonwealth, especially by the orders of Piarists and Jesuits. The Commission had introduced independent mathematical and natural subjects, a fact that limited philosophy. In secondary schools philosophy was reduced to logic and practical ethics, and at universities to natural law with social, political, and economic elements. For this reason they even departed from a traditional structure of university, with a propedeuctic faculty of philosophy, when in the spirit of the physiocratic physical and moral orders a two-element structure of universities was established. Despite these changes, philosophical elements can be found even in the didactics of natural sciences in the schools of the Commission. The same tendencies are apparent in the then European school, therefore in the form of interpretations drawing on the category of substance and its properties, or even the conception of the animal soul.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2016, 59, 2; 3-22
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Periodyzacja obecności Towarzystwa Jezusowego na ziemiach polskich. Struktury organizacyjne oraz edukacyjno-oświatowe i pastoralne formy aktywności
    The Periodization of the Presence of The Society of Jesus on the Polish Territory. Organisational Structures as well as Educational and Pastoral Forms of Activity
    Autorzy:
    Bieś, Andrzej, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448655.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-28
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    jezuici w Polsce
    kolegia
    konwikty
    Komisja Edukacji Narodowej
    kasata jezuitów
    szkolnictwo jezuickie
    Jesuits in Poland
    colleges
    papal monastery boarding schools
    the Commission of National Education
    dissolution of the Jesuit Order
    Jesuit education
    Opis:
    Licząca już 450 lat obecność Towarzystwa Jezusowego w granicach państwa polskiego skłania do całościowego spojrzenia i przedstawienia dziejów oraz działalności tej wspólnoty zakonnej, zarówno historii jej instytucjonalnego trwania, jak i rozwijanej aktywności o charakterze duszpasterskim i edukacyjnym. W tak długim okresie funkcjonowania z całą pewnością należy wyodrębnić okresy pozwalające lepiej dostrzec i dokładniej omówić dokonujące się zmiany – rozwój lub regres instytucji i jej zaangażowań. Podstawą zaproponowanej periodyzacji dziejów jezuitów na ziemiach polskich są niezależne od samej wspólnoty zmiany warunków zewnętrznych, głównie politycznych, zmuszające zakonników do adaptacji a zarazem zachowania własnej tożsamości (charyzmatu). Pierwszy okres obejmuje rozwój w granicach Rzeczpospolitej Obojga Narodów (1564–1773), następnie pierwszy rozbiór (1772) i papieską kasatę zakonu (1773), okres ograniczenia działalności do tzw. Ziem Zabranych zaboru rosyjskiego (1773–1820), po czym okres galicyjski (1820–1918) związany z zaborem austriackim i częściowo pruskim, później okres piąty po odzyskaniu niepodległości (1918–1939), II wojnę światową (1939–1945) i jako ostatni etap funkcjonowanie po zakończeniu wojny. W prezentowanej obecnie części I artykułu szczegółowo omówione zostały dwa pierwsze okresy. Ponad dwustuletni okres staropolski charakteryzuje się dynamicznym rozwojem strukturalno-terytorialnym od podległej prowincji austriackiej wiceprowincji do czterech samodzielnych prowincji skupionych w asystencji polskiej. Bezpośrednio z rozwojem strukturalnym łączy się rozbudowa systemu jezuickich szkół humanistycznych oraz związanych z nim innych dzieł edukacyjno-oświatowych, jak np. seminaria duchowne, alumnaty papieskie, konwikty, kolegia szlacheckie czy bursy muzyczne. Ważnym wsparciem dla jezuickiej pracy dydaktyczno-wychowawczej w tym okresie były sodalicje mariańskie, teatr szkolny oraz możliwość publikowania w 11 własnych drukarniach. Prace pastoralne koncentrowały się przy własnych kościołach i kaplicach. Odprawiano w nich Msze święte, nabożeństwa, głoszono kazania i nauki katechizmowe oraz słuchano spowiedzi. Jezuici ożywili zanikające bractwa kościelne, starając się nadać im formy bardziej praktyczne. Przykładem może być Bractwo Miłosierdzia założone przez Piotra Skargę w Krakowie a następnie rozpowszechnione w innych miastach. Ponadto jezuici pełnili obowiązki kapelanów na dworach monarchów i biskupów, magnackich i szlacheckich, w szpitalach i więzieniach, podczas wypraw wojennych; prowadzili także wędrowne misje ludowe. Poza duszpasterstwem bezpośrednim związanym z administrowaniem sakramentów wielu jezuitów było zaangażowanych w oddziaływanie pastoralne zapośredniczone przez słowo drukowane. Pierwszy rozbiór Rzeczpospolitej (1772) i papieska kasa zakonu (1773) spowodowały dezorganizację rozległych struktur i poważne przeobrażenia w działalności. Pozostała osobowa i materialna baza po wprowadzeniu w życie papieskiej kasaty w granicach Rzeczpospolitej stała się podstawą dla działalności Komisji Edukacji Narodowej. Na terenach pierwszego zboru austriackiego majątek pojezuicki został przejęty przez rząd w Wiedniu a byli zakonnicy-nauczyciele do 1780 roku kontynuowali swoje prace w dawnych szkołach przekształconych w gimnazja państwowe. W zaborze pruskim król Fryderyk II zwlekał z ogłoszeniem kasacyjnego breve do 1780 roku, nakazując jezuitom utrzymanie prowadzonych dotąd instytucji szkolnych, a następnie wraz ze zniesieniem zakonu utworzył z byłych jezuitów stowarzyszenie Institutum Litterarium Regium. Natomiast 18 domów zakonnych z 201 jezuitami znajdującymi się na ziemiach włączonych do Rosji nie doczekało się nigdy formalno-prawnego zniesienia zakonu, gdyż caryca Katarzyna II nie pozwoliła na promulgowanie papieskiego dokumentu. Utrzymując status quo i kontynuując dotychczasowe formy apostolatu, jezuici w Rosji stali się zaczątkiem odrodzenia zakonu.
    The 450-year of presence of the Society of Jesus within the Polish borders induces us to take a holistic and comprehensive view and to present the history and activities of this religious community, the history of its institutional existence as well as developing pastoral and educational activities. Undoubtedly, over such a long period of service, it is necessary to distinguish periods allowing to notice and closely discuss changes taking place – the development or decline of the institution and its commitments. The basis of the proposed periodization of the Jesuits’ history on the Polish territory are the changes of the external conditions, mainly political, which made Jesuit monks adapt and retain their own identity (charism). These changes were independent of the community itself. The first period covers the development within the borders of the Polish-Lithuanian Commonwealth (1564–1773), then the first partition (1772) and the papal dissolution of the Order (1773), the period of activities restricted to the so-called Taken Lands (Polish: Ziemie Zabrane) in the area of the Russian Partition (1773–1820). Then there is the Galician period (1820–1918) related to the Austrian Partition and, partly, to the Prussian Partition, then the fifth period after Poland regained independence (1918–1939), the Second World War (1939–1945) and as the last stage the service after the end of the war. In the presented first part of the article, the first two periods have been discussed in detail. The over 200-hundred Old Polish period is characterised by a dynamic structural and territorial development from the vice-province subordinate to the Austrian province to four self-governing provinces in the Polish assistance. The structural development is directly connected with the expansion of the system of the Jesuit schools of humanities as well as other associated educational activities like for example spiritual seminars, papal seminaries, papal monastery boarding schools, noblemen colleges and music dormitories. The Sodalities of Our Mary, school theatre and the possibility to publish in 11 own printing houses, all offered an important support for the Jesuit didactic and educational work in this period. Pastoral activities focused on their own churches and chapels where masses and services were celebrated, sermons were given, catechism was taught and confessions were heard. Jesuits revived declining religious communities by trying to make them adapt more practical forms. The Confraternity of Charity, founded by Piotr Skarga in Krakow, which then spread to other cities, may serve an example here. Furthermore, Jesuits held the positions of chaplains on royal courts and of bishops of noblemen and magnates, in hospitals and prisons, during military expeditions. They also conducted itinerant parish missions. Apart from the direct ministry associated with administering the sacraments, many Jesuits were involved in indirect pastoral influence by means of the printed word. The first partition of the Commonwealth (1772) and the papal dissolution of the Order (1773) caused the disorganisation of the extensive structures and serious transformations in the activities. Within the borders of the Commonwealth, the personal and material base remained after the papal dissolution was brought into force and became the basis for the activities of the Commission of National Education. On the territory of the first Austrian Partition, the former Jesuit assets was confiscated by the government in Vienna and former monks-teachers since 1780 continued their work in the former schools transformed into state middle schools. Under the Prussian Partition, King Frederick II delayed the enforcement of the papal brief until 1780 and ordered Jesuits to maintain the educational institutions they ran and then after the dissolution of the Order, he transformed former Jesuits into an association Institutum Litterarium Regium. 18 religious houses with 201 Jesuits on the territory annexed to Russia were never formally and legally dissolved as Empress Catherine II did not allow to promulgate the papal decree. By maintaining status quo and continuing their previous forms of apostolate, Jesuits in Russia began the revival of the order.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 57-87
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uniwersały Rady Nieustającej z lat 1775–1788. Część IV: Polityka społeczna
    Universals of the Permanent Council in 1775–1788. Part IV: Social policy
    Autorzy:
    Głuszak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2189305.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Rada Nieustająca
    uniwersały
    polityka społeczna
    Akademia Lekarska
    żebractwo
    włoczęgostwo
    zbiegli włościanie
    Komisja Edukacji Narodowej
    the Permanent Council
    universals
    social policy
    the Academy of Medicine
    begging
    vagrancy
    fugitive peasants
    the Commission of National Education
    Opis:
    Obok materii sądowniczych i ekonomicznych działania Rady Nieustającej koncentrowały się wokół szeroko rozumianej polityki społecznej: rekrutacji studentów do Akademii Lekarskiej w Krakowie, zapobiegania żebractwu, włóczęgostwu i zbiegostwu chłopów z Rosji. Ponadto Rada Nieustająca działała w obszarze edukacji – wydawała uniwersały poświęcone gromadzeniu funduszy dla Komisji Edukacji Narodowej. Działania Rady Nieustającej nie zawsze były jednak skuteczne, bowiem władze miast i szlachta nie chciały podporządkować się nakazom zawartym w uniwersałach.
    In addition to judicial and economic matters, the activities of the Permanent Council focused on widely understood social policy, namely: student recruitment to the Academy of Medicine in Cracow, the prevention of begging, vagrancy and escape of the peasants from Russia. Furthermore, the Permanent Council was acting in an area of education and issued the universals devoted to raising funds for the Commission of National Education. The actions of the Permanent Council were not always effective, because the local authorities and the nobility did not want to comply with regulations contained in the universals.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2022, XXV, 25; 101-118
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Creating the Administrative Apparatus by the National Education Commission Based on its Records from 1773–1776
    Autorzy:
    Goźdź-Roszkowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619115.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    National Education Commission
    officials of the National Education Commission
    archive of National Education Commission
    cashier’s office of the National Education Commission
    office of the National Education Commission
    Joachim Gintowt-Dziewiałtowski
    Pi
    Komisja Edukacji Narodowej
    urzędnicy Komisji Edukacji Narodowej
    archiwum Komisji Edukacji Narodowej
    kasa Komisji Edukacji Narodowej
    kancelaria Komisji Edukacji Narodowej
    pełnomocnicy Komisji Edukacji Narodowej
    Opis:
    The structure of the administrative apparatus was determined by the National Education Commission in its Statute approved on February 22, 1774. The number of the administrative staff was planned modestly to include only eight officials: two secretaries, two minutes secretaries, one archive worker, a cashier  and two clerks. The Commission started appointing the officials in May 1774. Twelve persons were hired at that time. Over the next few months, the Commission went on to employ other officials, albeit at a much slower rate. Eventually, the Commission created an administrative apparatus that was much more complicated than the one envisaged in the Statute. Apart from the secretaries (one of whom soon resigned from his post in the Commission), its apparatus consisted of three units: the office, cashiers’ offices (located in Warsaw and in Vilnius), and the archive. Legal representative, who were not originally envisaged in the Statute,  were also engaged to provide legal services to the Commission. Such changes in the administrative structure may have been caused by the Commission’s involvement in handling the post-Jesuit property. Under the 1774 and 1776 laws,  the property was transformed into an educational fund administered by the National Education Commission. Managing the fund required the extension of the office, the cashier’s office and the archive.
    O kształcie aparatu administracyjnego zadecydowała Komisja Edukacji Narodowej w swej Ordynacji zatwierdzonej 21 lutego 1774 r. Zaplanowano go oszczędnie, ponieważ miał się składać tylko z ośmiu urzędników: dwóch sekretarzy, dwóch protokolistów, archiwisty, kasjera i dwóch kancelistów. Powołaniem kadry urzędniczej Komisja zajmowała się głównie w maju 1774 r. Zatrudniono wówczas aż 12 osób. W następnych miesiącach tego roku Komisja zatrudniała, choć już wolniej, dalszych urzędników. W praktyce Komisja stworzyła aparat administracyjny bardziej rozbudowany od planowanego w Ordynacji. Oprócz sekretarzy, z których jeden wkrótce zrezygnował z pracy dla Komisji, składały się nań trzy biura: kancelaria, kasa (warszawska i wileńska) i archiwum. Zatrudniono również pełnomocników przeznaczonych do obsługi prawnej Komisji, nieprzewidzianych w Ordynacji. Zmiany w kształcie aparatu były spowodowane, jak można przypuszczać, zaangażowaniem się Komisji w sprawę majątku pojezuickiego, który ustawa z 1774 r., a zwłaszcza ustawa uchwalona w 1776 r., przekształciła w fundusz edukacyjny pozostający pod zarządem KEN. Administracja funduszem wymagała rozbudowy kancelarii, kasy i archiwum.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PROBLEMY I WYZWANIA EDUKACYJNE W OKRESIE POWSTAWANIA KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ
    PROBLEMS AND DEFINITIONS DURING THE NATIONAL EDUCATION COMMISSION
    Autorzy:
    MISZCZAK, KATARZYNA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460527.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
    Tematy:
    The National Education Commission
    education
    prolem of science
    Opis:
    The National Education Commission for the duration of the appointment on October 14, 1773 as the central body of educational authority. KENrodu at the request of King Stanisław August Poniatowski, sanctioned by the Partitioning Council, approving the first partition of Poland. The Committee was composed of Lithuanian subcontractors: Joachim Chreptowicz, General of the Podole Lands and Cadet Cadet Adam Czartoryski, Vilnius Bishop Ignacy Massalski, Bishop of Płock Michał Poniatowski, Kopajnic Staroste Antoni Poniński, the youngest in the group, pedagogically gifted Ignacy Potocki, Gniezno Governor August Sułkowski and Chancellor crown Andrzej Zamojski. The National Education Commission faced the extremely difficult task of reforming Polish education, which, like the state, was plunged into a deep decline. A new era of turbulent development of civilization was approaching. The natural and mathematical sciences have been developing. The prestige of knowledge and education grew in Europe. Light and well-read people saw the necessity of making changes in the education of children and youth, which was not supported by the indifference to the affairs of the nobility and magnates.
    Źródło:
    Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy; 2018, 2; 55-62
    2084-6770
    Pojawia się w:
    Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Losy nauczycieli świeckich po III rozbiorze na przykładzie szkoły wydziałowej w Lublinie
    The fate of secular teachers after the Third Partition of Poland on the example of the departmental school in Lublin
    Autorzy:
    Meissner, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408864.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Związek Nauczycielstwa Polskiego
    Tematy:
    National Education Commission
    Departmental School in Lublin
    secular teachers
    their fate after the Third Partition of Poland
    Opis:
    Aim: The article discusses the fate of secular teachers using the example of the departmental school in Lublin after the Third Partition of Poland. This school (1780–1794) emerged from the provincial school (1774–1780). Methods: Appropriate for the history of a pedagogical thought and the history of education. Results: The staff included 4 rectors, 4 prefects, 24 teachers, and 8 language instructors of French and German. After the Third Partition, only 15 teachers As citizens of Austria, Prussia, and Russia, they faced various forms of repression. They endeavored to remain faithful to pedagogical ideals from the Enlightenment era. Where possible, they implemented the educational program of the time, as dictated by the National Education Commission. They participated in independence movements, defending values such as autonomy of higher education institutions, the right to conduct unrestricted scientific research, and the preservation of national identity. They were aware that their professional work required decisions between blind obedience and negation, as well as between betraying national values and defending them. The values recognized by the generation of Poles born in the times of captivity depended – to a large extent – on them. Conclusions: The fate of the National Education Commission teachers after the Third Partition of Poland has not been widely discussed in historical and pedagogical research. Therefore, there is a need to undertake comprehensive research on the fate of not only lay teachers, but also members of the National Education Commission, the Society for Elementary Books, inspectors, and religious teachers.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Oświatowy; 2023, LXVI, 3-4; 7-23
    0033-2178
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Oświatowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komisja Edukacji Narodowej a encyklopedia, albo słownik rozumowany nauk, sztuk i rzemiosł (cz. 1. Wymiar wychowawczy)
    The Commission of National Education versus encyclopédie ou dictionnaire universel raisonné des sciences, des arts et des métiers (part one. The educational dimension)
    Autorzy:
    Janeczek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1181882.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Enlightenment
    education
    Commission of National Education
    the Polish–Lithuanian Commonwealth
    encyclopédie ou dictionnaire universel raisonné des sciences
    des arts et des métiers
    Opis:
    This paper combines on the one hand the educational ideals and didactics in the schools of the Polish–Lithuanian Commonwealth reformed by the Commission of National Education (1773), and on the other hand one of the most representative testimonies of the then intellectual culture, i.e. Encyclopédie ou dictionnaire universel raisonné des sciences, des arts et des métiers, published in the years 1751–1780. The activity of the Commission, likewise its preceding reforms carried out in the Commonwealth in church schooling in the mid-eighteenth century, correspond with analogous changes in Europe, their specific example manifestation Encyclopédie. Their spirit was similar, it sought to reconcile modern utilitarianism – appropriate to the needs of absolutist states, which had taken the concern for education from religious groups – with an integral vision of school. In this vision, the fundamental elements was moral formation combined with religious formation. Despite some manifestations of certain rationalism and naturalism, in line with the spirit of the epoch, rather more typical of Encyclopédie than the Commission’s schooling, religion remained the foundation of morality, and the latter was the ground of the social order.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2016, 59, 1; 17-39
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ idei Komisji Edukacji Narodowej na organizację szkolnictwa w Rosji w pierwszej połowie XIX wieku
    The Influence of the Ideas Propagated by the National Education Commission on the Educational System in Russia in the First Half of the 19th Century
    Autorzy:
    Szmyt, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448842.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Komisja Edukacji Narodowej
    pierwsza połowa XIX w.
    szkolnictwo w Imperium Rosyjskim
    Wileński Okręg Szkolny
    Adam Jerzy Czartoryski
    National Education Commission
    first half of the 19th century
    education in the Russian Empire
    The Vilnius School District
    Opis:
    Po likwidacji Komisji Edukacji Narodowej i utracie niepodległości, już na początku XIX wieku w warunkach niewoli rosyjskiej myśli i koncepcje KEN z powodzeniem wykorzystywali Adam Jerzy Czartoryski, Hieronim Stroynowski, Hugo Kołłątaj, Tadeusz Czacki i wielu innych. Z jednej strony brali oni udział w reformowaniu szkolnictwa rosyjskiego, w dużej mierze opierając się na założeniach i ideach KEN, z drugiej starali się w jego strukturze zachować, a nawet rozwinąć szkoły polskie. Dzięki temu idee KEN ukształtowane w obliczu upadku Państwa Polskiego mogły uświadomić Rosjanom, że podstawy nowoczesnego systemu oświaty dali im przedstawiciele narodu przez nich podbitego. Specyfiką tego systemu był podział kraju na okręgi szkolne, które zostały utworzone przy uniwersytetach. Jednym z owych okręgów był Wileński Okręg Szkolny (Naukowy), w którym obowiązywał polski język nauczania. Tym samym, najważniejszym ośrodkiem naukowym ziem litewsko-ruskich stał się Cesarski Uniwersytet Wileński, a pod zwierzchnictwo uczelni wileńskiej przeszły wszystkie placówki oświatowe w zaborze rosyjskim, w tym częściowo również te, które wcześniej podlegały Szkole Głównej Koronnej w Krakowie. Pod opieką odnowionego uniwersytetu znalazły się więc zarówno dawne szkoły KEN, które przetrwały zawieruchę rozbiorów, jak i nowe, powstałe w okresie funkcjonowania Wileńskiego Okręgu Naukowego. Taki stan rzeczy trwał niemal trzydzieści lat, praktycznie do wybuchu powstania listopadowego. Wówczas zamknięto większość szkół polskich, a Wileński Okręg Narodowy został zlikwidowany. Upadek powstania stanowił więc zarówno symboliczny, jak i faktyczny kres funkcjonowania idei KEN na terenie Imperium Rosyjskiego. Struktura szkolnictwa oparta na dawnej koncepcji KEN jednak pozostała.
    When the National Education Commision ceased functioning and Poland had lost its independence as early as in the beginning of the 19h century under Russian rule, ideas and concepts that had been propagated by the Commision were successfully implemented by Adam Jerzy Czartoryski, Hieronim Stroynowski, Hugo Kołłątaj, Tadeusz Czacki and many others. On the one hand, they contributed to the reforms of the Russian educational system, where such reforms were largely based on the premises and ideas of the Commission; on the other hand, said thinkers attempted to preserve, and even develop Polish schools within this system. Consequently, the ideas of the National Education Commision developed on the eve of the fall of Poland made the Russians realize that the representatives of the conquered nation had provided Russia with the basis of a modern educational system. The uniqueness of this system was the division of the country into school districts that were created at universities. One of them was the Vilnius School District where Polish was the language of schooling. Thus, the Imperial University of Vilnius became the most important academic centre in the Lithuanian-Russian state. The University of Vilnius assumed authority over all educational institutions in the Russian Partition, including some of those that had been earlier subordinated to the Main Crown School in Kraków. The renamed University of Vilnius thus supervised both schools previously established by the National Education Commission that had survived the turmoils of partitions and new ones created when the Vilnius School District began to function. Such an organizational structure lasted for nearly thirty years until the outbreak of the November Uprising. Then, most Polish schools were closed down and the Vilnius School District was dissolved. The fall of the Uprising marked both a symbolic and actual end to the ideas of the National Education Commission for the Russian Empire. However, the school organizational structure based on the old conception of the Commission remained intact.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 55-78
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Commission of National Education and its transformation from 1773 to 1794
    Komisja Edukacji Narodowej i jej przemiany w latach 1773–1794
    Autorzy:
    Bartnicka, Kalina
    Dormus, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058123.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
    Tematy:
    Commission of National Education
    Polish–Lithuanian Commonwealth
    Partitions of Poland
    suppression of the Jesuit Order
    education system reform in 17th-century Poland
    Komisja Edukacji Narodowej
    Rzeczpospolita Obojga Narodów
    rozbiory Polski
    kasata zakonu jezuitów
    reforma szkolnictwa w XVII-wiecznej Polsce
    Opis:
    The unexpected news about the suppression of the Society of Jesus by Pope Clement XIV arrived in Warsaw in September 1773 during the Sejm summoned for the purpose of ratifying the First Partition of the territory of the Polish–Lithuanian Commonwealth. The pope decided to subordinate the schools and the estate owned by the Jesuits to the secular clergy. Despite the pope’s recommendation, the parliamentarians decided to nationalise post-Jesuit schools and their estate. A central state office, the Commission of National Education, was established to supervise those schools. The post-Jesuit estate, converted into an educational fund under the authority of the Commission, would be used solely for the operations of schools and teachers as well as for a profound education reform. The Commission was instituted on 14 October 1773 and took charge of education and public schools without exceptions. In 1776, despite many obstacles, it assumed full control over its educational fund and commenced work immediately. Despite the belief generally held today, in its 20 years of existence, the Commission of National Education was significantly transformed on several occasions and did not operate without stopping. What was invariable were the concept and objective of the Commission and its schools: to raise an enlightened, public-oriented and happy man, a good citizen and patriot, capable of building a happy and wealthy society and a strong state. In 1795, Poland lost its independence for 123 years, but owing to the Commission’s activity, a new nation was born that was prepared to fight for its freedom.
    Źródło:
    Rozprawy z Dziejów Oświaty; 2018, 55; 9-60
    0080-4754
    Pojawia się w:
    Rozprawy z Dziejów Oświaty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies