Temat: the Church Movement - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Некаторыя моманты беларускага нацыянальнага руху ў лёсе Фёдара Вернiкоўскага: самаацэнка i ацэнка паплечнiкаў
O niektórych momentach białoruskiego ruchu narodowego w świetle losów Fiodora Wernikowskiego: samoocena i ocena współtowarzyszy
Some stages of the Belarusian national movement in the fate of Fyodor Vernikovski: the self-assessment and assessment of close associates
Autorzy:: Лабынцаў, Юрый
Шчавiнская, Ларыса
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944728.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Fyodor Vernikovsky
Belarusian national movement
Orthodox Church
the interwar Poland
fiodor wernikowski
białoruski ruch narodowy
cerkiew prawosławna
ii rzeczpospolita
Opis:: Artykuł poświęcono jednemu z mniej znanych obecnie przywódców białoruskiego ruchu narodowego Fiodorowi Wernikowskiemu. Mniej lub bardziej szczegółowa ocena jego działalności, którą przeprowadził sam Wernikowski, jak również jego towarzysze broni stała się kanwą niniejszego artykułu. W analizie wykorzystano również inne źródła dokumentalne, związane z Wernikowskim i jego najbliższym otoczeniem.
The article is devoted to a little-known leader of the Belarusian national movement Fyodor Vernikovsky. The author of the article focuses on detailed evaluation of his activity made by Vernikovsky himself and his close associates. In the analysis other documentary sources related to Vernikovsky and people around him within years were used.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 161-179
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wizja Kościoła papieża Franciszka
Autorzy:: Napiórkowski, Andrzej Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040910.pdf
Data publikacji:: 2020-09-12
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: J. Ratzinger
Wende
liberaler Theologe
Zweites Vatikanisches Konzil
Redaktion der Konzilsdokumente
Kirche
Marxismus
Faschismus
Studentenbewegung 1968
Ekklesiologie
Mariologie
change
liberal theologian
the Second Vatican Council
editing of the conciliar documents
Church
marxism
fascism
the student movement in 1968
ecclesiology
mariology
Joseph Ratzinger
przemiana
teolog liberalny
Sobór Watykański II
marksizm
faszyzm
mariologia
eklezjologia
Opis:: Rekonstrukcja gestów, zachowań i słów Franciszka pod kątem jego rozumienia Kościoła niesie ze sobą spore trudności. Forsowana przez niego eklezjologiczna koncepcja przysparza mu z jednej strony rzesze zwolenników, a z drugiej prowokuje wielu do krytyki i postawy odrzucenia. Aby bez zniekształceń zrozumieć jego naukę o Kościele, należy sięgnąć do dokumentu z Aparecidy biskupów latynoamerykańskich (2007) oraz jego papieskiej adhortacji Evangelii gaudium (2014). Poturbowany Kościół J. Bergoglio znajduje się przede wszystkim na obrzeżach chrześcijaństwa i wyrasta z argentyńskiej opcji dla różnego typu wykluczonych. Stąd doktrynalnie i duszpastersko nieroztropnie wystawia się taka wspólnota na niebezpodstawne zarzuty propagowania religijnego synkretyzmu, osłabiania wyjątkowości i jedyności Jezusa Chrystusa, stawiania pod znak zapytania eklezjalnej sakramentalności.
The reconstruction of Francis' gestures, behaviors, and words in terms of his understanding of the Church brings with it considerable difficulties. On the one hand, the ecclesiological concept he fostered attracts crowds of followers, and on the other, it provokes many to criticize and to the attitude of rejection. In order to understand his teaching on the Church without distortion, one needs to refer to the Aparecida Document of Latin American Bishops (2007) and to his papal exhortation Evangelii gaudium (2014). The battered Church of J. Bergoglio is located primarily on the outskirts of Christianity and grows out of the Argentine option for various types of people who are excluded. Hence, such a community imprudently exposes itself to the accusations, which are not groundless, of promoting religious syncretism, weakening the uniqueness and oneness of Jesus Christ, calling into question the ecclesiastical sacramentality.
Die intellektuelle wie die spirituelle Bildung von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI. verlangt, dass man von seinem Entwicklungsprozess sprechen muss. Der Artikel zeigt die meistens unterlassene Etappe der Entwicklung des jungen Ratzingers auf, wo er sich vom Standpunkt einer progressiven und manchmal unverantwortlichen theoretischen akademischen Theologie zu einem Denker entwickelt, der in der Gemeinschaft des Glaubens steht und ein Wächter der christlichen Doktrin und Lehrer in Einheit des Geistes und der Tradition der Kirche wird. Ein Licht auf diese Wende in der Haltung des deutschen Theologieprofessors wirft die Vorbereitungsetappe zum Zweiten Vatikanischen Konzil sowie dessen Beratungen, aber auch die schmerzliche Erfahrung der Studentenrevolte 1968, die ihn in Tübingen vorfand. Auf diese Weise wird aus einem liberalen deutschen Theologen ein außerordentlicher katholischer Theologe der Gesamtkirche.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 33-57
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The Eucharist or the Lords Supper in the light of the Catholic-Pentecostal dialogue (1972-2015)
Autorzy:: Kocoł, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1066273.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:: Catholic Church
Eucharist
Pentecostal churches
The Pentecostal Movement
the Lord`s Supper
Opis:: The ongoing Catholic-Pentecostal dialogue highlighted a certain disproportion in the approach of each of the parties to the Eucharist or the Lord's Supper. For Pentecost Christians participation in the Lord's Supper is of secondary importance. Common conversations been shown that in Catholic spirituality the Eucharist occupies a significant and central place. It is the presence of the sacrifice that took place once and for all on the cross of Christ. Pentecostals are not unanimous, however, in the meaning of the Lord's Supper. For this community usually the Lord's Supper means only commemoration of Last Supper. They do not believe, however, that during it the bread and wine will transform truly, really, and substantially into the Body and Blood of Christ, which is the fundamental doctrine of the Catholic Church. The presence of the Savior during this rite, according to the Pentecostals, is only spiritual. Although Pentecostal Christians do not attach so much importance to the Eucharist, as Catholics do, nevertheless for the followers of both communities this celebration is an important spiritual experience. This article aims to show similarities and differences in relation to the above issues in the light of the Catholic-Pentecostal dialogue.
Źródło:: World Scientific News; 2019, 130; 137-148
2392-2192
Pojawia się w:: World Scientific News
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Tajni współpracownicy Służby Bezpieczeństwa w oazowym Ruchu Światło-Życie
Secret collaborators (SCs) of the Security Service in the Light-Life (Oasis) Movement
Autorzy:: Derewenda, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1887463.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Ruch Światło-Życie
oazy
ks. Franciszek Blachnicki
Służba Bezpieczeństwa
tajni współpracownicy
historia Kościoła
młodzież
ruchy odnowy w Kościele
Light-Life Movement
oases
Rev. Franciszek Blachnicki
Security Service
secret collaborators
history of the Church
youth
Church renewal movement
Opis:: Ruch Światło-Życie, zwany potocznie oazą, swoją działalność rozwinął w okresie Polski Ludowej. Pierwsze oazy ks. Franciszek Blachnicki zainicjował już w latach pięćdziesiątych XX wieku. W roku 1969 powstał ruch oazowy, który proponował dzieciom i młodzieży uczestnictwo w formacji chrześcijańskiej, realizowanej w stylu przedwojennego harcerstwa. Dynamicznie rozwijający się Ruch Światło-Życie stworzył poważną alternatywę dla organizacji młodzieżowych koncesjonowanych przez władze komunistyczne. Na początku lat siedemdziesiątych Służba Bezpieczeństwa rozpoczęła proces inwigilacji środowiska oazowego. Do jego rozpracowania SB wykorzystała działających w środowisku kościelnym tajnych współpracowników oraz werbowała nowych spośród animatorów Ruchu. Najczęściej pozyskiwano uczniów klas maturalnych, strasząc ich niezdaniem matury lub uniemożliwieniem dostania się na studia. Najwięcej TW w Ruchu Światło-Życie pochodziło z krakowskiego środowiska akademickiego. Wiązało się to z prężnym działaniem tego środowiska, a jednocześnie z jego silną inwigilacją przez aparat władzy. Informacje dostarczone przez TW umożliwiły SB dokładne poznanie struktur ruchu oazowego. Zebrane informacje zostały wykorzystane przez SB do przeprowadzenia na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych akcji dezinformacyjnych i dezintegracyjnych wobec tego środowiska. Gdy ks. Franciszek Blachnicki rozpoczął w roku 1982 działalność duszpasterską i polityczną w Republice Federalnej Niemiec, SB umieściło w jego najbliższym otoczeniu dwoje agentów (małżeństwo Jolantę i Andrzeja Gontarczyków): pseudonimy „Yon” i „Panna”. Agenci zdobyli zaufanie ks. Blachnickiego i pełnili odpowiedzialne funkcje w Chrześcijańskiej Służbie Wyzwolenia Narodów i w ośrodku Ruchu Światło-Życie w Carlsbergu w RFN. Agenci działali na szkodę ks. Blachnickiego i dzieł. prowadzonych przez niego. Uciekli z Carlsbergu dopiero w pół roku po śmierci ks. Blachnickiego, w listopadzie 1987 r. Mimo zakrojonych na szeroką skalę działań Służby Bezpieczeństwa ruch oazowy rozwijał się bardzo dynamicznie. Obecnie stanowi jeden z największych ruchów odnowy Kościoła na świecie.
The Light-Life Movement, also known as the Oasis Movement, began its work in the period of the Polish People's Republic. Rev. Franciszek Blachnicki started the first Oases as early as the 1950s. In 1969 the Oasis Movement started work; it was a proposal to children and youths to participate in Christian formation in the style of the pre-war Scouting movement. The dynamically developing Light-Life Movement was a serious alternative to youth organizations „licensed” by the communist authorities. At the beginning of the 1970s the Security Service launched the process of placing the Oasis circles under surveillance. In order to uncover the Movement the Service used secret collaborators who were active in the Church circles, and it also recruited new ones among the animators ofthe Movement. Most often pupils of final forms of secondary schools agreed to be enlisted, as they were blackmailed with the possibility of failing the maturity exam or of not being admitted to the university. Most secret collaborators in the Light-Life Movement came from the Krakow university circles. This was connected with the rapid development of the Movement there, and at the same time with its strict surveillance conducted by the authorities. The information supplied by the secret collaborators made it possible for the Security Service to precisely learn about the structures of the Oasis Movement. The gathered information was used by the Security Service for conducting disinformation and disintegration actions in the Movement circles at the end ofthe 1970s and the beginning of the 1980s. When Rev. Franciszek Blachnicki started pastoral and political work in the Federal Republic of Germany in 1982, the Security Service placed two agents in his immediate vicinity (the married couple, Jolanta and Andrzej Gontarczyks) who used the pseudonyms „Yon” and „Panna”. The agents won Rev. Blachnicki's trust and performed responsible functions in the Christian Service for the Liberation of Nations and in the Light-Life Movement center in Carlsberg in the FRG. The agents acted to the detriment of Rev. Blachnicki and the works he conducted. They escaped from Carlsberg only half a year after Rev. Blachnicki's death, in November 1987. Despite the Security Service's large-scale operation the Oasis Movement developed dynamically. At present it is one of the greatest Church renewal movements in the world.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 2; 173-193
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Sukcesja urzędu biskupiego w nauczaniu Kościoła Rzymskokatolickiego i Kościoła Polskokatolickiego w RP z uwzględnieniem problemu biskupów wędrownych (episcopi vagantes)
Succession of the episcopal ministry in the teaching of the Roman Catholic Church and the Polish-Catholic Church in the Republic of Poland with regard to the problem of wandering bishops (episcopi vagantes)
Autorzy:: Wawrzyńczak, Szymon Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22676882.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:: sukcesja apostolska
ekumenizm
Kościół Rzymskokatolicki
Kościół Polskokatolicki w Rzeczypospolitej Polskiej
starokatolicyzm
apostolic succession
ecumenism
Roman Catholic Church
Polish-Catholic Church in the Republic of Poland
Old Catholic movement
Opis:: The issue of apostolic succession is one of the subjects of ecumenical dialogue between the Roman Catholic Church and the Polish-Catholic Church in the Republic of Poland. Thanks to studies conducted in this area, it is possible to ascertain the preservation in the Polish-Catholic Church of the historical succession, originating through the Churches of the Union of Utrecht from the Roman Catholic Church. A difference, howewer, is the approach of the two communities to the succession of the episcopal ministry outside the community of the Church. The Old Catholic Churches, and hence the polish-catholics, do not recognise the validity of episcopal ordinations conferred outside the ecclesial community and without a specific mandate to confer them, even if the proper rite of conferral has been observed. The Roman Catholic Church, while regarding the conferral and reception of episcopal orders without papal nomination as giving rise to excommunication, nevertheless recognises their sacramental effect if the substance, form and proper intention of the conferral have been preserved.
Źródło:: Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 4; 57-70
1231-1634
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Rola Światowej Rady Kościołów w ruchu ekumenicznym
The Role of World Council of Churches in the Ecumenical Movement
Die Rolle des Ökumenischen Rates der Kirchen in der ökumenischen Bewegung
Autorzy:: Karski, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340933.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Światowa Rada Kościołów
ŚRK
ruch ekumeniczny
Wspólna Grupa Robocza ŚRK i Kościoła rzymskokatolickiego
regionalne organizacje kościelne
dialog multilateralny
dialog bilateralny
World Council of Churches
Ecumenical Movement
Joint Working Group between the WCC and the Roman Catholic Church
regional ecumenical organizations
bilateral dialogue
multilateral dialogue
Opis:: Der 1948 im Amsterdam ins Leben gerufene Ökumenischer Rat der Kirchen mit 349 Mitgliedskirchen heute ist die beste Repräsentation des nichtrömischkatholischen Christentums. Die seit 1965 bestehende Gemeinsame Arbeitsgruppe zwischen dem ÖRK und der römisch-katholischen Kirche ist zum Symbol der einen ökumenischen Bewegung geworden. Dank der aufgenommenen Zusammenarbeit wird die alljährige Gebetswoche für die Einheit der Christen seit vierzig Jahren in allen Erdteilen nach einem gemeinsamen Rahmenprogramm gefeiert. Mit aktiver Mitarbeit der katholischen Theologen ist die Konvergenzerklärung zu Taufe, Eucharistie und Amt, die größte bisher Errungenschaft im multilateralen Dialog auf Weltebene, zustande gekommen. Auf Anregung der Gemeinsamen Arbeitsgruppe sind viele wertvolle Studiendokumente entstanden. Jedoch die Erwartungen auf katholische Mitgliedschaft im ÖRK wurden nicht erfüllt. Mit Unterstützung des ÖRK sind die regionale kirchliche Zusammenschlüsse, u.a. die Konferenz Europäischen Kirchen, entstanden, die vielen kleinen Kirchen die Teilnahme an der internationalen ökumenischen Bewegung ermöglichten. Drei von diesen Zusammenschlüssen, Rat der Kirchen im Mittleren Osten, Karaibische Konferenz der Kirchen und Pazifische Konferenz der Kirchen, haben unter ihren Mitgliedern auch die römisch-katholische Kirche. Es besteht auch eine gute Zusammenarbeit zwischen der KEK und dem Rat der Europäischen Bischofskonferenzen. Der ÖRK hat den Impuls zur bilateralen Gesprächen zwischen den doktrinär verwandten Kirchen gegeben. Unter dem Patronat der Kommission für Glauben und Kirchenverfassung haben die Lutheraner und Reformierten einen Dialog aufgenommen, der 1973 durch die Unterzeichnung der Leuenberger Konkordie zur vollen Kirchengemeinschaft zwischen den Mitgliedern beider Kirchentraditionen in Europa geführt hat. Der ÖRK hat auch einen wichtigen Beitrag zur Annäherung zwischen den orthodoxen und den vorchalkedonischen Kirchen geleistet. Trotz der Entwicklung und Dezentralisierung der ökumenischen Bewegung bleibt der ÖRK die breiteste Repräsentation der Bewegung. Mit anderen Worten: der ÖRK ist das vollkommenste Werkzeug im Dienst der Ökumene.
Źródło:: Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 57-71
2081-6731
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Rola świadectwa w nowej ewangelizacji na przykładzie nowych ruchów eklezjalnych
The Role of Testimony in the New Evangelization: The Case of the New Movements in the Church
Autorzy:: Płusa, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1621726.pdf
Data publikacji:: 2015-10-25
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: świadectwo chrześcijańskie
nowa ewangelizacja
nowe ruchy w Kościele Katolickim
nawrócenie pastoralne
Christian testimony
new evangelization
kerygma
new movement in the Catholic Church
pastoral conversion
Opis:: The issue of testimony in evangelization is today quite widely addressed, both in pastoral literature and in the formation of new movements within the Church. The teaching of the Church also raises this issue as the center of evangelization engagement. In this paper, we engage the problem of the role of testimony from the point of view of the evangelization movements, and its importance for the new evangelization. Our analysis of this topic first addresses the problem of the aim set by the new religious movements, and which is: the transformation of human life under the influence of an encounter with Christ and one’s witness to it. The testimony, which is intended to attract a man to Christ, is born of a certain Christian experience and is the result of a personal relationship with God. This origin of the testimony dictates the motivation of the witness. This motivation is included in the testimony of life, which is a tool for both pre-evangelization and evangelization. Testimony of one’s word has its center of gravity in the proclamation of the kerygma and the Gospel of grace. Fruitful testimony strengthens the identity of disciple-missionary and co-creates pastoral conversion of ecclesial communities. This is also an expression of the call of the new evangelization to the baptized who have lost a personal relationship with Christ and the Church.
Źródło:: Verbum Vitae; 2015, 27; 275-296
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Posługa muzyka kościelnego w świetle Musikalisch-liturgisches Wörterbuch Bernharda Kothego (1821–1897)
The service of a church musician in the light of Bernhard Kothe’s (1821–1897) Musikalisch-liturgisches Wörterbuch
Autorzy:: Pawlik, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2083146.pdf
Data publikacji:: 2021-12-09
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Bernhard Kothe
muzyka kościelna
ruch cecyliański
posługa organisty
church music
Cecilian Movement
the organist's service
Opis:: W tradycji Kościoła katolickiego muzyka stanowi nieodzowną i integralną część jego uroczystej liturgii. To stwierdzenie przypomina o trwającym od wieków przekonaniu o jedności tych dwóch rzeczywistości. Na przestrzeni wieków różne przyczyny powodowały okresy lepszej lub gorszej kondycji muzyki liturgicznej. Drugą połowię XVIII i początek XIX wieku przyjęło się uważać za czas kryzysu. Przejawiał się on przede wszystkim w niskim poziomie wykształcenia, niedbalstwie i swawoli muzyków kościelnych, a także braku odpowiedniej literatury muzycznej i czerpaniu ze świeckich wzorców. W odpowiedzi na te zjawiska w 1868 roku powstało towarzystwo Allgemeiner Cäcilienverein. Ruch ten zrzeszał duchownych i świeckich zaniepokojonych stanem ówczesnej muzyki kościelnej. Szczególny nacisk położono na edukację. W tym celu zaczęto opracowywać zbiory literatury muzycznej, podręczniki, czasopisma. Jedną z takich pozycji jest wydany w 1890 roku słownik Musikalisch-liturgisches Wörterbuch Bernharda Kothego. Jest to uporządkowany zbiór wiadomości ujętych w formie podstawowych haseł wraz z ich opisami, co nadaje mu formę leksykonu. Zawiera on nie tylko ogólną wiedzę muzyczno-liturgiczną, ale także przemyślenia autora na temat posługi muzyka kościelnego.
In the tradition of the Catholic Church, music is an indispensable and integral part of its solemn liturgy. This statement is a reminder of a centuries-old belief in the unity of these two realities. Over the centuries, various causes have resulted in periods of better or worse condition of liturgical music. The second half of the 18th century and the beginning of the 19th century were considered a time of crisis. It manifested itself primarily in the low level of education, carelessness and frolics of church musicians, as well as the lack of appropriate musical literature and drawing on secular models. In response to these phenomena, the Allgemeiner Cäcilienverein society was founded in 1868. This movement brought together clergy and laity concerned about the state of contemporary church music. Particular emphasis was placed on education. For this purpose, collections of music literature, textbooks and magazines began to be developed. One of such items is Bernhard Kothe's Musikalisch-liturgisches Wörterbuch dictionary published in 1890. It is an organized collection of information presented in the form of basic entries with their descriptions, which gives it the form of a lexicon. It contains not only general music and liturgical knowledge, but also the author's thoughts on the ministry of a church musician.
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 58, 2; 141-159
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Podstawy prawosławnego zaangażowania w ruch ekumeniczny
Principles of Orthodox Involvement into the Ecumenical Movement
Autorzy:: Doroszkiewicz, Warsonofiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340935.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Kościół prawosławny
ruch ekumeniczny
Światowa Rada Kościołów
granice Kościoła
ważność sakramentów
the Orthodox Church
the Ecumenical Movement
The World Council of Churches
the limits of the Church
the validity of sacraments
Opis:: The Orthodox Church from the very beginning of the Ecumenical Movement has been engaged into the healing of all sort of divisions and dissection. Many of the dissections divide Christians until today. In all the theological discussions Orthodox theologians emphasize that the Church is not simply an institution, but a mode of existence. The mystery of the Church even in its institutional dimension, is deeply bound to the being of man, to the being of the world and to the very being of God. The Church is also inseparable of its tradition and it cannot solve its present problems without constant referring to the decisive and formative centuries of the first millennium of Christianity. Therefore the contemporary involvement of the Orthodox Church into the Ecumenical Movement comes out from very nature of the ecclesial identity. Ecumenical activities of the Orthodox Church constitute the fulfillment of the wish of our Lord that all may be one.
Źródło:: Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 73-82
2081-6731
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Początki odnowy posoborowej w Kosciele katolickim w Polsce (do 1972). Zarys wybranych problemów
The beginnings of post-council renewal in Roman Catholic Church in Poland (until 1972). An outline of chosen problems
Autorzy:: Białkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/545192.pdf
Data publikacji:: 2017-12-31
Wydawca:: Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:: Kościół katolicki
Sobór Watykański II
recepcja
posoborowa
kolegialności
synody duszpasterskie
ruchu ekumenicznego
reforma
świeccy
synodalność
Catholic Church in Poland
Vatican Council II
reception
post-council renewal of liturgy
collegiality
pastoral synods
ecumenical movement
projects of structural church reforms
promotion of laity in the Church
Opis:: Recepcja Soboru Watykańskiego II to jeden z najważniejszych, żywych procesów eklezjalnych zachodzących w Kościele katolickim począwszy od drugiej połowy lat sześćdziesiątych XX w. Analiza faktograficzna zjawiska pozwala na wyodrębnienie – w historii Kościoła w Polsce – trzech faz recepcji Vaticanum II. Są to kolejno: 1) faza wczesna (lata 1966-1978) z wyraźnie wyodrębnionymi dwoma podokresami: 1966-1972 oraz 1972-1978; 2) faza dojrzała (lata 1978-1989); 3) faza późna (lata 1989-1999). Niebagatelny wpływ na przebieg recepcji w Polsce, jej specyfikę, dynamikę oraz konkretne możliwości aplikacji nauczania w życie wspólnot kościelnych miały uwarunkowania związane z funkcjonowaniem Kościoła w warunkach państwa totalitarnego. W niniejszym artykule przedstawione zostały kolejno: uwarunkowania polityczno-systemowe; uwarunkowania prawno-kanoniczne; uwarunkowania społeczno-religijne. Jako instytucjonalne narzędzia recepcji Soboru Watykańskiego należy postrzegać należy powołane przez Konferencję Episkopatu Polski specjalne komisje, na czele z Komisją Soborową. Dla zobrazowania procesu recepcji Vaticanum II w Polsce – w pierwszej fazie obejmującej podokres lat 1966-1972 – dokonano wyboru kilku charakterystycznych obszarów odnowy posoborowej. Widocznym znakiem wprowadzania posoborowych zmian była odnowa liturgii i studiów biblijnych (zapoczątkowano nową edycję ksiąg liturgicznych w języku polskim oraz wydano nowe krytyczne tłumaczenie ksiąg Pisma św. – „Biblią Tysiąclecia”). Odnowa kolegialności i synodalności polegała na opracowaniu i wejściu w życie Statutu Konferencji Episkopatu Polski (1969 r.); umocnieniu i pogłębieniu charakteru duszpasterskiego instytucji synodów diecezjalnych oraz prowincjonalnych; przywróceniu Rad Kapłańskich. Wiele uczyniono również by nadać nowe, ożywcze impulsy ruchowi ekumenicznemu. Podjęto prace przygotowawcze w celu przeprowadzenia nowoczesnej odnowy struktur kościelnych (projekt opracowany przez zespół arcybiskupa Bolesława Kominka w 1967 r.). Ostatecznie urzeczywistnienie – tego istotnego wymiaru recepcji nauczania soborowego – nastąpiło częściowo poprzez postanowienia bulli Pawła VI „Episcoporum Poloniae coetus” z 1972 r. Sobór Watykański II przyniósł także zasadnicze zmiany w postrzeganiu roli świeckich w Kościele. Nastąpiła rewolucyjna zmiana paradygmatu udziału świeckich w życiu Kościoła (od obecności do zaangażowania). Na polskim gruncie prześledzono ją na przykładzie dwóch odmiennych formacyjnie ruchów katolickich (odgrywającego rolę prekursora idei soborowych środowiska ZNAK oraz stworzonego przez ks. Franciszka Blachnickiego Ruchu Światło-Życie). Przedstawione w ogólnym zarysie przykłady były pewnymi propozycjami i nie wyczerpały bogatych oraz różnorodnych doświadczeń recepcji Soboru Watykańskiego II w Kościele w Polsce.
The reception of II Vatican Council is one of the most important ecclesial processes occurring in the Catholic Church since the second half of the 1960’s. Factographic analysis of the process allows one to distinguish – in the history of the Church in Poland – three phases of reception of Vaticanum II. These are: 1) the early phase (1966-1978) with two clear stages: 1966-1972 and 1972-1978; 2) the mature phase (1978-1989); 3) the late phase (1989-1999). Conditions connected with the functioning of the Church in totalitarian state had a considerable influence on the reception of the Council in Poland, its specificity, dynamism as well as the actual possibilities of applying the teaching in the life of church communities. The present article presents respectively the political and systemic conditions; legal and canonic conditions; religious and social conditions. Special commissions headed by the Council Commission, set up by the Episcopal Conference of Poland, should be viewed as the institutional tools of the reception of the Vatican Council. To depict the process of the reception of Vaticanum II in Poland – in the first stage of the early phase (1966-1972) – a few characteristic areas of the post-council renewal have been chosen. A visible sign of introducing post-council changes was the renewal of the liturgy and biblical studies (a new edition of liturgical books in Polish was initiated and a new critical translation of the Holy Scripture published – the Millenium Bible). The renewal of collegiality and synodality consisted in drafting and putting into effect the Statute of the Episcopal Conference of Poland (1969); strengthening and deepening the pastoral character of the institution of diocesan and provincial synods; reinstating Presbyteral Councils. Much was done to give the ecumenical movement new reviving impulses. Preparations were made to conduct a modern renewal of church structures (project drafted by Archbishop Bolesław Kominek and his co-workers in 1967). Final accomplishment came partly through the resolutions of the bull of Paul VI Episcoporum Poloniae Coetus from 1972. Vatican Council II also brought considerable changes in the perception of the role of the laity in the Church. There was a revolutionary change of the paradigm of participation of laity in the life of the Church (from presence to involvement). In Poland it was followed through on the example of two formationally different Catholic movements (the precursory milieu of ZNAK and – the originated by Rev. Franciszek Blachnicki - Light-Life Movement). The general outline of examples does not exhaust the rich and diverse experience of the reception of Vatican Council II in the Polish Church.
Źródło:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 229-272
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Odnowa posoborowa w Kościele katolickim w Polsce w latach 1978-1989. Zarys wybranych problemów
Post-Council Renewal in the Catholic Church in Poland in the Years 1978-1989. An Outline of Chosen Problems
Autorzy:: Białkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/545137.pdf
Data publikacji:: 2018-12-31
Wydawca:: Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:: Kościół katolicki
PRL
Sobór Watykański II
recepcja Vaticanum II
Jan Paweł II
Konferencja Episkopatu Polski
Komisje Episkopatu Polski
nauczanie soborowe
reforma liturgii
kolegialność biskupów
synodalność
ekumenizm
odnowa życia zakonnego
ruchy katolickie
Catholic Church
Polish People’s Republic
Second Vatican Council
reception of Second Vatican Council
Commissions of the Polish Episcopate
application of council teachings
reform of liturgy
collegiality of bishops
idea of synodality
ecumenical movement
renewal of monastic life
Catholic movemens
Catholic associations
Opis:: Lata 1978-1989 to w Kościele katolickim w Polsce faza dojrzała recepcji Soboru Watykańskiego II. Do najważniejszych zjawisk mających wpływ na jej przebieg należały: przemiany polskiej religijności w latach osiemdziesiątych XX w.; nowy model relacji państwo-Kościół katolicki; społeczny wymiar trzech pielgrzymek Papieża-Polaka do Ojczyzny (1979-1983-1987); zmiany personalne i pokoleniowe w Episkopacie Polski. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Aplikacja nauczania soborowego w teologii polskiej zaznaczyła swoją obecność w pracach: ks. Józefa Kudasiewicza (biblistyka), ks. Józefa Tischnera (katolicka nauka społeczna), ks. Adama Ludwika Szafrańskiego (eklezjologia), o. Stanisława Celestyna Napiórkowskiego OFMConv. (mariologia, ekumenizmu), ks. Wacława Hryniewicza OMI (ekumenizm), o. Jana Charytańskiego SJ (katechetyka), ks. Franciszka Blachnickiego (teologia pastoralna i liturgika), ks. Eugeniusza Werona SAC (teologia laikatu), biskupa Wilhelma Pluty (teologia pastoralna), ks. Franciszka Woronowskiego (teologia pastoralna) oraz ks. Tadeusza Dajczera (religioznawstwo i fenomenologia religii). Publikacja czterech tomów „Liturgii Godzin” oraz wydanie w 1986 r. „Mszału Rzymskiego dla Diecezji Polskich” stanowiły zwieńczenie odnowy liturgicznej. Z kolei ukazanie się krytycznego III wydania „Biblii Tysiąclecia” (1980 r.), było realizacją postulatów zgłaszanych już w drugiej połowie lat sześćdziesiątych XX w. Kolegialność biskupów znalazła w pełni odzwierciedlenie w przepisach nowego Statutu Konferencji Episkopatu Polski (1987 r.), a synodalność rozwijała się poprzez synody. W latach 1978-1989 trwały obrady jednego synodu prowincjonalnego i dziewięciu synodów diecezjalnych. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było zainaugurowanie dwustronnych dialogów doktrynalnych (odnośnie ważności chrztu św. oraz małżeństw mieszanych). Przystosowana odnowa życia zakonnego w dekadzie lat osiemdziesiątych XX w. miała przede wszystkim wymiar jurydyczny związany z rewizją prawa zakonnego oraz przyjęciem nowych konstytucji. Aktywność świeckich zaowocowała rozwojem wcześniej działających ruchów i stowarzyszeń oraz narodzinami nowych. Dynamiczny wzrost był udziałem Drogi Neokatechumenalnej, Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym, Ruchu Światło-Życie, Ruchu Rodzin Nazaretańskich oraz Wspólnot Życia Chrześcijańskiego.
The years 1978-1989 in the Catholic Church in Poland constitute a mature stage of the reception of the Second Vatican Council. Among the most important phenomena that influenced the process were: changes in Polish religious life in the 1980’s; new model of state-Church relationship, social aspect of the three pilgrimages of the Polish Pope to Poland (1979-1983-1987); personal and generational changes in Polish Episcopate. An important role was played by the activity of special Commissions of the Polish Episcopate, which gave the whole process an appropriate tempo and determined the main directions of changes. The application of council teachings in Polish theology could be found in the works of: Rev. Józef Kudasiewicz (Bible studies), Rev. Józef Tischner (Catholic Social Teaching), Rev. Adam Ludwik Szafrański (Ecclesiology), Fr. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (Mariology, Ecumenism), Rev. Wacław Hryniewicz OMI (Ecumenism), Fr. Jan Charytański SJ (Catechetics) Rev. Franciszek Blachnicki (Pastoral Theology and Liturgics), Rev. Eugeniusz Weron SAC (Theology of the Laity), Bishop Wilhelm Pluta (Pastoral Theology), Rev. Franciszek Woronowski (Pastoral Theology) and Rev. Tadeusz Dajczer (Religious Studies and Phenomenology of Religion). Publication of four volumes of Liturgy of Hours and Roman Missal for Polish Dioceses (1986) constituted the culmination of liturgical renewal. Publication of critical third edition of the Millennium Bible (1980) was the realization of the postulates set in the second half of the 1960’s. Collegiality of bishops was fully reflected in the regulations of the new Statute of Polish Episcopal Conference (1987), and the synodality developed through synods. In the years 1978-1989 there was one provincial synod assembly and nine diocesan synod assemblies. A considerable achievement of the ecumenical movement was the inauguration of bilateral doctrinal dialogues (about the validity of baptism and mixed marriages). The renewal of monastic life in the 1980’s was predominantly of juridical dimension connected with the revision of monastic law and adopting new constitutions. Activity of the laity resulted in the development of existing movements and associations and the creation of new ones. Neocatechumenal Way, Catholic Charismatic Renewal, Light-Life Movement, Families of Nazareth Movement and Christian Life Communities enjoyed a dynamic growth.
Źródło:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 130; 263-323
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Odnowa posoborowa w Kościele katolickim w Polsce w latach 1972-1978. Zarys wybranych problemów
Post-council renewal in Catholic Church in Poland in the years 1972-1978. A draft of selected problems
Autorzy:: Białkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/545125.pdf
Data publikacji:: 2018-06-30
Wydawca:: Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:: Kościół katolicki
PRL
Sobór Watykański II
recepcja Vaticanum II
Komisje Episkopatu Polski
nauczanie soborowe
reforma liturgii
idea synodalności
ruch ekumeniczny
odnowa życia zakonnego
katolickie szkolnictwo wyższe
aktywność wiernych
teologia polska
studia biblijne
formacja seminaryjna
ruchy
movements
stowarzyszenia
Catholic Church
PPR
Second Vatican Council
Vatican II reception in Poland
commissions of Polish Bishops’ Conference
implementation of council’s ideas
liturgical reform
implementation of the idea of synodality
ecumenical movement’s achievements
renewal of oders’ and congregations’ life
renewal of catholic university education
laity’s activity
Polish theology
biblical studies
formation of seminarians
societes
Opis:: Lata 1972-1978 zamykają fazę wczesną recepcji Soboru Watykańskiego II w Kościele katolickim w Polsce. Teoretyczne i praktyczne wcielanie idei soborowych odbywało się w specyficznych warunkach społeczno-politycznych państwa totalitarnego. Do najważniejszych zjawisk charakteryzujących drugą fazę należały: przemiany polskiej religijności; atomizacja środowisk laikatu; wzrost znaczenia kanałów komunikacji społecznej Kościoła instytucjonalnego z wiernymi; relacje hierarchów Kościoła katolickiego z opozycją demokratyczną; próby uregulowania stosunków dyplomatycznych PRL-Stolica Apostolska. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Do najbardziej zaangażowanych gremiów należały: Komisja Liturgiczna, Komisja do Spraw Ekumenizmu, Komisja Apostolstwa Świeckich, Komisji do Spraw Nauki Katolickiej, Komisja Duszpasterstwa Ogólnego. Skromne, ale zasadnicze cele zostały osiągnięte w zakresie aplikacji nauczania soborowego w teologii polskiej. Wśród wielu tytułów na szczególną uwagę zasługuje – opublikowana w 1972 r. – książka „U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II” pióra kardynała Karola Wojtyły. Ważne dla odnowy posoborowej prace wydali również: ks. Stanisław Olejnik (teologia moralna), ks. Wincenty Granat (teologia dogmatyczna), ks. Franciszek Blachnicki (teologia pastoralna i liturgika), o. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (historia ekumenizmu), ks. Feliks Zapłata SVD (misjologia), ks. Eugeniusz Weron SAC (teologia laikatu). Reforma liturgii objęła kilka wymiarów, przy czym wskazać można co najmniej trzy zasadnicze: przygotowania i redakcji nowych ksiąg liturgicznych; praktycznego przystosowania świątyń do nowego rytu mszy św. poprzez zmianę umiejscowienia ołtarza, tabernakulum oraz inne adaptacje architektoniczne; nowej formacji służby liturgicznej. Natomiast pogłębienie studiów biblijnych najpełniej uwidoczniło się poprzez tłumaczenie Pisma św. – tzw. Biblię Poznańską, która ukazała się w 1975 r. Z kolei praktyczna realizacja idei synodalności wyrażała się w kolejnych synodach: III Synodzie Warszawskim; Duszpasterskim Synodzie Archidiecezji Krakowskiej; I Synodzie Katowickim; II Synodzie Gdańskim; II Synodzie Częstochowskim; II Synodzie Lubelskim; II Synodzie Gnieźnieńskim. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było podjęcie działalności przez Komisję Mieszaną Polskiej Rady Ekumenicznej i Komisji do spraw Ekumenizmu Episkopatu Polski. Dla wielu zgromadzeń zakonnych przystosowana odnowa życia wiązała się z powrotem do źródeł i pierwotnego ducha wspólnot. Odnowa katolickiego szkolnictwa wyższego wymagała szczególnego uporządkowania, uregulowania i ujednolicenia kwestii prawno-kanonicznej wydziałów teologicznych oraz ATK, co było przedmiotem szczególnej troski kardynała Karola Wojtyły. Wśród ruchów katolickich przykładem posoborowych przemian był dynamiczny rozwój Ruchu Żywego Kościoła/ Ruchu Światło-Życie. W omawianym okresie wyraźny nacisk położono na kształtowanie się struktur oraz dopracowanie założeń koncepcyjnych.
The years 1972-1978 close the early phase of Vatican II reception in the Catholic Church in Poland. Theoretical and practical implementation of council’s ideas took place in particular socio-political conditions of a totalitarian state. The most important phenomena characteristic for the second phase were: changes in Polish piety, atomization of laity groups, growing importance of social communication channels running joining the institutional Church and laity; relationship between catholic hierarchy and democratic opposition; attempts at regulating diplomatic relations between Polish People’s Republic and the Holy See. An important role was played by commissions of Polish bishops entrusted with special tasks. They made sure that everything happened at a proper speed and controlled the tendencies of transformation. The most engaged groups were: Liturgical Commission, Ecumenical Commission, Commission for the Apostolate of Laity, Commission for Catholic Teaching and Commission of General Pastoral Care. Modest, but most important aims were achieved as far as implementing council’s teaching in Polish theology are concerned. A book by cardinal Karol Wojtyła entitled “At the roots of renewal. A study of Vaticanum II implementation” merits special attention. Works which proved crucial to the post-council renewal were published by fr. Stanisław Olejnik (moral theology), fr. Wincenty Granat (dogmatic theology), fr. Franciszek Blachnicki (pastoral theology and liturgical studies), fr. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv (history of ecumenism), fr. Feliks Zapłata SVD (mission studies), fr. Eugeniusz Weron SAC (theology of laity). The liturgical reform had several dimensions. Three major ones need to be underscored: preparation and editing of new liturgical books; practical adaptation of churches to the new rite of the Mass by relocation of the altar, tabernacle and other architectonical adaptations; new formation of altar boys. Deeper interest in biblical studies was manifest in publishing the translation of the Bible, the so called Poznań Bible in 1975. Practical implementation of the idea of synodality was expressed in following synods: III Warsaw Synod, Pastoral Synod of the Archdiocese of Cracow, I Synod in Katowice; II Synod in Gdańsk; II Synod in Częstochowa; II Synod in Lublin; II Synod in Gniezno. A major success of the ecumenical movement was the activity of Mixed Commission of Polish Ecumenical Council and Commission for Ecumenism of Polish Bishops’ Conference. For many congregations and orders this renewal had to do with returning to the sources and reawakening the founders’ spirit. The renewal of catholic university education called for exceptional ordering, regulating and unifying canon-law-related matters of theological departments and Academies of Catholic Theology. Cardinal Wojtyła paid special attention this necessity. Among catholic movements an example of the changes in question was dynamic development of the Movement of Living Church/Light-Life Movement. Emphasis was also put on creating institutional structures and perfecting concepts and assumptions.
Źródło:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 129; 387-446
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Obszary współdziałania PZPR, administracji terenowej i Służby Bezpieczeństwa na przykładzie powiatów województwa krakowskiego 1957–1975. Zarys problematyki
Areas of Cooperation between the Polish United Workers’ Party, Local Administration and the Security Service. A Case Study of the Districts in the Cracow Voivodeship, 1957– 1975. An Overview of Research Problems
Autorzy:: Kasprzycki, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24987768.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: Security Service
Polish United Workers’ Party
local administration organs
‘people’s right-wing movement
the Catholic Church
farmers’ groups
Cracow Voivodeship
Służba Bezpieczeństwa
PZPR
organy administracji terenowe
Kościół katolicki
kółka rolnicze
województwo krakowskie
"prawica ludowa"
Opis:: W artykule podjęto rozważania na temat obszarów współdziałania (współpracy) PZPR, administracji terenowej i Służby Bezpieczeństwa w zakresie działań kontrolnych i represyjnych. Analizą objęto powiaty województwa krakowskiego w latach 1957–1975. We wstępie scharakteryzowano rolę i pozycję każdego z wymienionych podmiotów w strukturze lokalnego systemu władzy. Zwrócono uwagę na wzajemne relacje i oddziaływania tych instytucji, także o charakterze personalnym. Następnie, na podstawie analizy źródeł, wskazano obszary, w których dochodziło do współdziałania, co zilustrowano konkretnymi przykładami. W podsumowaniu sformułowano wnioski wynikające z analizy dokumentów, jednocześnie wskazano na konieczność dalszych badań w poszukiwaniu innych pól współpracy PZPR, administracji i SB. Zwrócono też uwagę na możliwość występowania płaszczyzn współdziałania tych podmiotów na terenie innych województw ówczesnej Polski, odmiennych niż wskazane w artykule.
This article deals with the areas of cooperation between the Polish United Workers’ Party, the local administration and the Security Service in matters of control and repression. The analysis covers the districts (powiat) in the Cracow voivodeship, 1957–1975. The introduction describes the role and position of each of those actors within the local power structure, with a focus on the mutual interrelations and impacts of those institutions, including at the personal level. Based on source analysis, this is followed by a listof areas where cooperation took place, as illustrated by specific examples. The summary contains conclusions based on an analysis of the documents. More research is needed into areas of cooperation between the party, local administration officials and the security apparatus. Attention is also drawn to possible other areas of cooperation between those actors in other voivodeships at the time.
Źródło:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2020, 18; 232-290
1733-6996
Pojawia się w:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Między „jarzmem fanariockim” a „jarzmem jezuickim”. Polemiki wokół bułgarskiej kwestii cerkiewnej między periodykami „Bułgaria” a „Dunajski Łabędź” w latach 1859–1861
Between the “Phanariote Yoke” and the „Jesuitical Yoke”. The 1859–1861 polemics between “Bulgaria” and “The Danubian Swan” journals concerning the issue of the Bulgarian Church
Autorzy:: Popek, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/909964.pdf
Data publikacji:: 2016-03-08
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Bulgaria
the Church Movement
the Church Union
19th Century
Bulgarian Revival
Bułgaria
Ruch cerkiewny
Unia kościelna
XIX wiek
Bułgarskie odrodzenie narodowe
Opis:: At the turn of 1850s and 1860s there was a serious discussion inside the Bulgarian Church Movement, which had fallen apart into four parties: national, pro-Turkish moderates, pro-Russian moderates and pro-Uniate. One of the most fervent debates took place between the journals “The Danubian Swan” (edited by Georgi Sava Rakovski, connected with the national party the Church Movement) and “Bulgaria” (published by the leader of pro-Uniate party Dragan Tzankov). The discussions focused on the topics pivotal for the Bulgarian national case: the relation of the Church Movement to the Ottoman Empire, the Patriarchate of Constantinople, the Catholic Church and the Great Powers (especially Russia and France), the problem of the Bulgarian cultural model, the medieval heritage and Christian dogmas. One of those topics concerned the relation of the Church movement to the Ottoman Empire – in general both journals declared loyalty to the Sultan, but the problem mainly concerned the Turkish censorship. “Bulgaria” and “The Dunabian Swan“ agreed that the Patriarchate of Constantinople is the main enemy of Bulgarian interests. Liberating the Bulgarian Church from Greeks was their primary goal. Tzankov wanted to realize this goal in cooperation with the Catholic Church, for Rakovski, instead, the Church Union would lead to the new enslavement of the Bulgarians, who would fall under the “yoke of Jesuits”. That problem was also connected with the search for an ally between the Great Powers: “Bulgaria” wanted to cooperate with France, which was the main patron of Catholicism in the World, whereas “The Dunabian Swan” tried to gain Russian support. The activists of the Church Movement realized that the Union will have a significant impact on the future of the Bulgarian culture. Tzankov was a proponent of the modernization of the Bulgarian society according to Western standards. Rakovski warned that the Union will be the beginning of the collapse of the Bulgarian nation and a betray of its age-old connection with the Orthodox Church. They proved these visions with historical examples – during the discussion the editor of “Bulgaria” created an alternative and false version of the Medieval history of Bulgaria, in which he tried to prove the existence of deep relations between Bulgarians and the Catholic Church. Another important part of the discussion between the journals revolved around Christian dogmas and was based on the old polemics about dogmas lasting since the 9th century between the Western and Eastern Christianity. The arguments used in the articles about the Church Movement by Rakovski and Tzankov only very rarely had a rational character, they were usually based on emotions, stereotypes and the Bulgarian sense of pride.
Źródło:: Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2015, 22, 2; 55-74
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:: Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Main Revival Movements in the Catholic Church Before the Second Vatican Council
Autorzy:: Białkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/519357.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:: the Catholic Church
the Second Vatican Council
rebirth of Biblical studies
Liturgical Movement
Ecumenism
Nouvelle Théologie
Opis:: From the middle of the 19th century until convocation of the Second Vatican Council (1962–1965), several spiritual and intellectual revival movements were visible in the Catholic Church. They had one overarching objective – return to the origins (French: ressourcement). The revival of Biblical Studies, as the first of these movements, was implemented mainly at two specialist universities: the School of Practical Biblical Studies (French: École pratique d’études bibliques) of Father Marie-Joseph Lagrange OP and at the Pontifical Biblical Institute (Pontificium Institutum Biblicum) founded by Pope Saint Pius X. The Movement of Liturgical renewal, on the other hand, began at the Benedictine abbeys in Belgium, France and Germany, and was later popularised by Father Prosper Guéranger OSB, Father Lambert Beauduin OSB and Father Odo Casel OSB. Similarly as in the case of the Biblical revival, the teaching of successive Popes – and of Pius XII in particular – had a significant influence on changes in the Catholic liturgy. In contrast, the Ecumenical Movement was characterised by its bottom-up nature, and its beginnings were associated initially with Protestant missionary circles. An important contribution to this transformative movement were meetings between the Catholic and the Anglican Church, known as the Malines Conversations (French: Conversations des Malines), as well as the Una Sancta ecumenical movement developing robustly in Germany. Finally, the last crucial phenomenon – ain particular from the perspective of genesis of the Second Vatican Council – was the rise of Nouvelle Théologie, a new school of thought in Catholic theology. Its representatives include leading theologians of the 20th century: Father Henri de Lubac SJ, Father Karl Rahner SJ, Father Yves Congar OP, Father Marie-Dominique Chenu OP, as well as Father Joseph Ratzinger (Pope Benedict XVI) and Father Hans Küng. It should be emphasised all the above Catholic renewal movements had a decisive influence on development of dominant tendencies at the Second Vatican Council, and the consequent conceptual framework used in the Council documents.
Źródło:: Historia i Polityka; 2018, 24 (31); 73-86
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:: Historia i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "the Church Movement" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język