Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Body of Christ" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Natchnienie w diachronicznie ujmowanym Ciele Chrystusa. Przyczynek do eklezjologii natchnienia
    Inspiration in the Diachronically Understood Body of Christ: Contribution to the Ecclesiology of Inspiration
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034988.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    natchnienie biblijne
    eklezjologia natchnienia
    Ciało Chrystusa
    członki Chrystusa
    jedność diachroniczna
    communio sanctorum
    biblical inspiration
    ecclesiology of inspiration
    the Body of Christ
    the members of Christ
    diachronic unity
    Opis:
    Niniejszy tekst stanowi przyczynek do teologii natchnienia. Autor wyprowadza wnioski dotyczące natchnienia biblijnego ze współczesnej myśli eklezjologicznej, ukazującej Kościół jako Ciało Chrystusa. Duch Święty działał na hagiografów włączonych w „my” Kościoła (Nowy Testament) lub przygotowujących drogę dla przyszłego Ciała Chrystusa (Stary Testament). Natchnienie zostało udzielone jednostkom, ale ze względu na wspólnotę i za pośrednictwem oddziaływania pozostałych członków Ciała Chrystusa na autorów natchnionych. Wszyscy biblijni pisarze służą sobie nawzajem także diachronicznie: Nowy Testament nie jest możliwy bez hagiografów Starego Testamentu, z kolei Stary Testament odkrywa swój najgłębszy sens dopiero wraz z nowotestamentalnym wypełnieniem. Oddziaływanie Ducha Świętego na autorów natchnionych należy postrzegać w ramach communio sanctorum oraz łączności Kościoła ziemskiego z niebieskim.
    The paper contributes to the theology of inspiration. The author draws conclusions regarding the biblical inspiration from contemporary ecclesiological thought presenting the Church as the Body of Christ. The Holy Spirit acted upon both the hagiographers included in the  “we” of the Church (the New Testament) and those preparing the way for the future Body of Christ (the Old Testament). Inspiration was given to individuals, but for the sake of the community and through the influence of other members of the Body of Christ on the inspired authors. All biblical writers serve each other diachronically, too: the New Testament is not possible without the Old Testament hagiographers, while the Old Testament reveals its deepest meaning only within the New Testament fulfillment. The influence of the Holy Spirit on inspired authors should be seen in the framework of the communio sanctorum (the union of the earthly Church with the heavenly Church).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 125-144
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od separatyzmu do pluralizmu. Biblijne modele wielokulturowości i kierunki inkulturacji
    Autorzy:
    Wojciechowska, Kalina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041236.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Die Bibel
    Pluralismus
    Multikulturalität
    Interkulturalität
    Inkulturation
    Kontextualität
    Kirche als der Leib Christi
    Bible
    pluralism
    multiculturalism
    cross-culturalism
    inculturation
    contextualism
    Church as the body of Christ
    Biblia
    pluralizm
    wielokulturowość
    międzykulturowość
    inkulturacja
    Kościół jako ciało Chrystusa
    Opis:
    Pluralizm oraz wielokulturowość są terminami od niedawna używanymi w biblistyce. Zapożyczone z nauk społecznych określenie pluralizm odnosi się do społeczności złożonej z wielu grup różnych pod względem etnicznym, rasowym oraz religijnym. Każda z tych grup ma prawo do zachowania swojej tożsamości i wartości rdzennych. Z kolei wielokulturowość skupia się na interakcjach pomiędzy grupami funkcjonującymi w ramach jednej większej społeczności. Celem prezentowanego artykułu jest analiza pluralizmu obecnego w Biblii, ukazanie, jakie istniały jego modele (od separatyzmu w czasach Abrahama do wielokulturowej wspólnoty chrześcijańskiej w I w.) i jak zmieniało się jego wartościowanie. Chrześcijaństwo od początku było społecznością pluralistyczną, którą apostoł Paweł przedstawia jako ciało Chrystusa. Wzajemne oddziaływanie różnych członków ciała służy zilustrowaniu interakcji, jakie zachodzą wewnątrz wspólnoty tworzonej przez Żydów i pogan. Również działalność misyjna Kościoła od początku opierała się na różnych modelach inkulturacji (kontekstualizacji). Pluralizm w biblistyce zaś przejawia się także w wyborze strategii translacyjnych Biblii oraz metod egzegezy i interpretacji.
      Pluralism and multiculturalism are new terms in biblical studies. Pluralism used in social sciences means a conditio of society in which members of diverse ethnic, racial, religious or social groups maintain their unique cultural identities. Multiculturalism focuses on interactions between different groups and communities within the confines of a common society. This paper aims at analysing the practice and models of pluralism in the Bible and the evaluation of pluralism in the biblical context (from separatism in the Abraham days until the multicultural Christian community in the first century). Christianity existed as a pluralistic community from the beginning. Paul the Apostle presents the Church as the body of Christ and interactions within the Christian community consisting of Jews and Gentiles are illustrated by relations between members of the body. The mission of the Church is based on various models of inculturation (contextualisation). All of these models intersect with one another in different ways. Pluralism in the biblical studies manifests itself also in the use of different Bible translation strategies and various methods of biblical exegesis and interpretation.
    Der Pluralismus und die multikulturelle Vielfalt sind Begriffe, die erst seit kurzem in der Bibelwissenschaft beheimatet sind. Der von Sozialwissenschaften übernommene Begriff des Pluralismus bezieht sich auf eine Gesellschaft, die aus ethnisch, rassisch und religiös  unterschiedlichen Gruppen besteht. Jede dieser Gruppen beansprucht das Recht auf die Erhaltung der eigenen Identität und der eigenen Werte. Der Begriff der multikulturellen Vielfalt konzentriert sich auf den Beziehungen zwischen den Gruppen, die im Rahmen einer größeren Gemeinschaft funktionieren. Das Ziel des Artikels besteht in der Analyse des in der Bibel vorhandenen Pluralismus sowie in der Präsentation seiner verschiedenen Modelle (vom Separatismus in den Zeiten Abrahams bis hin zur multikulturellen Gemeinde im 1. Jh.) und des Wandels seiner Einschätzung. Das Christentum war seit den Anfängen eine pluralistische Gemeinschaft, die der Apostel Paulus als Leib Christi darstellt. Die gegenseitige Einwirkung verschiedener Glieder des Leibes dient dazu, die Interaktion zu illustrieren, die in einer Gemeinde von Juden und Heiden besteht. Ebenfalls beruhte die Missionstätigkeit der Kirche seit den Anfängen auf verschiedenen Modellen der Inkulturation (Kontextualisierung). Der Pluralismus in der Bibelwissenschaft zeigt sich auch in der Wahl der Übersetzungsstrategien der Bibel sowie der Methoden der Exegese und Interpretation.  
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 123-138
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na marginesie refleksji księcia Myszkina oglądającego Chrystusa w grobie Hansa Holbeina
    On the Margin of Prince Myshkin’s Reflection, who saw The Body of the Dead Christ in the Tomb by Hans Holbein
    Autorzy:
    Garlej, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057301.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-26
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Fiodor Dostojewski
    Chrystus w grobie Hansa Holbeina
    motyw obrazu
    percepcyjne „zatrzymanie”
    warstwa uschematyzowanych wyglądów
    Fyodor Dostoyevsky
    The Body of the Dead Christ in the Tomb by Hans Holbein
    theme motif of a painting
    perceptual “stoppage”
    the layer of schematised appearances
    Opis:
    Rozważania poświęcono Idiocie Fiodora Dostojewskiego, szczególnie skupiając się na motywie obrazu Chrystus w grobie Hansa Holbeina, który stoi w centrum powieściowego świata. Celem artykułu jest ukazanie specyfiki tego motywu – próba dowiedzenia, że jest on odbiorczo sfunkcjonalizowany: służy zatrzymywaniu czytelniczej percepcji. Tak rozumiany, pozwala widzieć w nim przetransponowany na język obraz z życia pisarza, będący źródłem ufundowania wspomnianego motywu. Filozoficzną podstawą uzasadnienia przyjętego twierdzenia jest fenomenologia (reinterpretacje ustaleń dotyczących wybranych właściwości warstwy wyglądów uschematyzowanych w wydaniu Romana Witolda Ingardena, a przedsiębrane przez Eckharda Lobsiena, rzecznika ich pojmowania w ujęciu Edmunda Husserla).
    The considerations are devoted to Fyodor Dostoyevsky’s Idiot, focusing particularly on the theme of Hans Holbein’s painting The Body of the Dead Christ in the Tomb, which stands at the centre of the novel’s world. The aim of the article is to show the specificity of this theme – an attempt at proving that it is functionalised in terms of reception: it serves to stop the reader’s perception. Understood in this way, it allows us to see in it the image of the writer’s life, translated into language, which is the source of the foundation of the aforementioned theme. The philosophical basis for justifying the adopted claim is phenomenology (reinterpretations of the findings regarding selected properties of the schematised appearances layer as proposed by Roman Witold Ingarden, and undertaken by Eckhard Lobsien, the spokesman of their understanding in the view of Edmund Husserl).
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2022, 37, 2; 167-184
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia i symbolika ołtarza w wybranych modlitwach obrzędów poświęcenia nowego ołtarza
    The Theology and Symbol of the Altar in the Prayers of the Rite of Dedication of an Altar
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018607.pdf
    Data publikacji:
    2017-01-24
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    an altar
    dedication
    Church
    the gathering
    purification
    banquet
    sacrifice
    the Cross
    salvation
    the Body and Blood of Christ
    eternity
    ołtarz
    poświęcenie
    kościół
    zgromadzenie
    oczyszczenie
    uczta
    ofiara
    krzyż
    zbawienie
    Ciało i Krew Chrystusa
    wieczność
    Opis:
    Artykuł ukazuje bogatą symbolikę i teologię ołtarza obecną w najważniejszych modlitwach wchodzących w skład nowych Obrzędów poświęcenia nowego ołtarza. Analizie poddano trzy modlitwy ściśle związane z obrzędami poświęcenia ołtarza: modlitwę poświęcenia wody, litanię do świętych oraz modlitwę poświęcającą ołtarz. Ofi ara Chrystusa złożona na Krzyżu i uobecniana w bezkrwawy sposób na ołtarzu oczyszcza wiernych z grzechów i odnawia w nich czystość dzieci Bożych. Ołtarz stanowi także miejsce realnego spotkania Kościoła zbawionych z Kościołem pielgrzymującym. Najwięcej treści teologicznych jest obecnych w uroczystej modlitwie poświęcenia ołtarza. Przedstawia go przede wszystkim jako stół ofi ary i stół uczty eucharystycznej. Ołtarz jest miejscem, wokół którego gromadzi się wspólnota wierzących, aby karmić się Ciałem Chrystusa. W ołtarzu należy także widzieć eschatologiczny stół uczty, zastawiony przez Zbawiciela w wieczności dla wiernych wypełniających przykazania miłości. Teologia modlitw jednoznacznie pokazuje, że poświęcony ołtarz stanowi najważniejszy element wyposażenia każdego kościoła.
    This article reveals the rich symbols and theology of the altar present in the most important prayers which compose the new Rite of Dedication of an Altar. Three of them, which are connected with the Rite very closely are the subjects of the analysis which has been done. These are: the Prayer of the Dedication of Water, the Litany of the Saints and the Prayer of Dedication of an Altar. Christ’s sacrifi ce on the Cross, made present in a bloodless way on the altar, purifi es the believers from their sins, and revives in them the purity of God’s children. The altar constitutes a place where the Church dwelling in heaven and the pilgrim Church on earth meet in a real way.Most of the theological content is present in the solemn Prayer of Dedication of the altar. First of all, it presents the altar as a table of sacrifi ce and of the eucharistic banquet. The altar is a place around which the community of believers gather to be nourished by the Body of Christ. In the altar we should see the table of the eschatological banquet prepared by the Saviour in eternity for the believers who fulfi ll his commandment of love on earth. The theology of the prayers shows very clearly that a dedicated altar is the most important structure and focal point of each church.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2017, 18; 183-199
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La Santissima Trinità come fonte e modello di sinodalità della Chiesa secondo Dumitru Stăniloae
    The Most Holy Trinity as the source and model of synodality of the Church according to Dumitru Stăniloae
    Autorzy:
    Bara, Zoltán József
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148269.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Orthodox ecclesiology
    organic unity of the mystical body of Christ
    ecclesial synodality
    synodal Catholicity
    Most Holy Trinity
    ecclesiologia ortodossa
    unità organica del corpo mistico di Cristo
    sinodalità ecclesiale
    cattolicità sinodale
    Santissima Trinità
    eklezjologia prawosławna
    organiczna jedność mistycznego ciała Chrystusa
    synodalność kościelna
    katolicyzm synodalny
    Trójca Przenajświętsza
    Opis:
    Attraverso la sua opera che manifesta una teologia confessionale, centrata sul mistero di Cristo, Dio-Uomo, in cui afferma un cristianesimo cosmico e in cui è molto presente l’attuale Esicasta, Stăniloae è rappresentativo della tradizione teologica romena. Ha sviluppato un’importante teologia dell’amore che trova le sue radici profonde nel mistero trinitario, struttura dell’amore supremo. In questa prospettiva, il mondo è visto come un dono di Dio alla Chiesa come comunione d’amore immersa nelle relazioni e nell’infinito amore trinitario. La Regola conciliare non è considerata come una possibile forma di governo della Chiesa, ma come un principio fondamentale che si rifà alla tradizione apostolica e si radica in ciò che la teologia può insegnare profondamente sulla natura della Chiesa: la sua vita nella immagine della stessa vita trinitaria, la comunione dei santi in Cristo per opera dello Spirito Santo. Nel suo pensiero, fondamento, forza e modello della sinodalità ecclesiale è la Santissima Trinità.
    Stăniloae reprezentuje rumuńską tradycję teologiczną poprzez swoją pracę, w której mani¬festuje teologię wyznaniową, skupioną na tajemnicy Chrystusa, Boga–Człowieka, w której afirmuje kosmiczne chrześcijaństwo i w której obecny jest hesychast. Wypracował ważną teologię miłości, która ma swoje głębokie korzenie w tajemnicy trynitarnej, strukturze naj¬wyższej miłości. Z tej perspektywy świat jest postrzegany jako dar Boga dla Kościoła, jako komunia miłości zanurzona w relacjach i nieskończonej miłości trynitarnej. Reguła soborowa nie jest uważana za możliwą formę rządzenia Kościołem, ale za podstawową zasadę, która wywodzi się z tradycji apostolskiej i jest zakorzeniona w tym, co teologia naucza o naturze Kościoła: jego życiu w obrazie samego życia trynitarnego, obcowania świętych w Chrystusie za sprawą Ducha Świętego. W jego myśleniu fundamentem, siłą i wzorem synodalności kościelnej jest Trójca Przenajświętsza.
    Through his work which manifests a confessional theology, centred on the mystery of Christ, God-Man, in which he affirms a cosmic Christianity and in which the current Hesychast is much present, Stăniloae is a representative of the Romanian theological tradition. He developed an important theology of love which finds its deep roots in the Trinitarian mystery, the structure of supreme love. From this perspective the world is seen as a gift of God to the Church as a communion of love immersed in relationships and in the infinite Trinitarian love. The conciliar rule is not considered as a possible form of government for the Church, but as a basic principle which traces itself back to the apostolic tradition and is rooted in what the theology can teach deeply on the nature of the Church: its life in the image of the Trinitarian life itself, the communion of saints in Christ through the work of the Holy Spirit. In his thought, the foundation, the strength and the model of the ecclesial synodality is the Most Holy Trinity.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 41-70
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istota Kościoła według Josepha Ratzingera
    The Essence of the Church According to Joseph Ratzinger
    Autorzy:
    Góźdź, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601893.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół Chrystusowy
    istota Kościoła
    Ciało Chrystusa
    Corpus Christi
    Ostatnia Wieczerza
    Eucharystia
    Christ's Church
    essence of the Church
    Body of Christ
    Last Supper
    Eucharist
    Opis:
    Kościół jest ludem Bożym, który żyje Ciałem Chrystusa i w celebrowaniu Eucharystii sam staje się Ciałem Chrystusa.
    The author puts forwards a hypothesis relating to the interpretation of the thought of Joseph Ratzinger – Benedict XVI concerning the essence of the Church as the Body of Christ. Jesus Christ built His Church in a visible form through His choice of the Twelve, who were called to build a special community with Him. By building the Church, the Apostles participated in Christ’s earthly mission. The essence of the Church does not lie in the very fact of its apostolic foundation, but in the event of the Last Supper, that is of the Eucharist, which marks the actualization of the Church. The Eucharist concretizes the Body of Christ in its “physical” and its risen dimension (Corpus Christi verum) as well as its social form, where Jesus is the Head of the body of all the baptised faithful (Corpus Christi mysticum), that is in the aspect of the integral Church. The Eucharist is a manifestation of both, the individual Body of Christ (“This is my Body” 1 Cor 11:24; Mk 14:22b) and the “social” Body of Christ’s Church. Therefore, the essence of the Church is the community of Christ with the baptised faithful, whose sacramental participation actualizes of the Body of Christ through the Eucharist (“He is the Head of the Body – the Church” Col 1:18; cf. Eph 1:10; and we are “the Body of Christ and each of you is a part of it” 1 Cor 12:27, cf. 12:12–13). In other words, the essence of the Church lies in its being the Body of Christ in both of its aspects: individual and social, which are actualized through the Eucharist. Ratzinger himself also puts it in the following manner: “The Church is the People of God through the Body of Christ.” In this sense, the Church is not only a sacramental sign (signum), but it is a matter of fact (res). This is how Ratzinger advocates the original Christian idea of a strong link between the Church and the Eucharist. By doing so, he opts for the full ontical, realist approach to theology, refuting the idealist stance. For Ratzinger, the Church is more than a sign. It constitutes the full reality of Christ as its Head in communion with the faithful as members of His Body.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 5-15
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trinitarian Images of the Church according to Bruno Forte
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134405.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Kościół
    Trójca Święta
    Lud Boży
    Ciało Chrystusa
    Świątynia Ducha
    Bruno Forte
    Church
    Holy Trinity
    People of God
    Body of Christ
    Temple of the Spirit
    Opis:
    The Vatican II Council was very much concerned about presenting us an idea of the Church which could serve as a reference point concerning her identity and mission in the world today. It wanted to express a vision of the Church which could elicit new enthusiasm among the faithful and offer a new alternative to the way the world perceived reality. In concretizing this vision, the Council chose trinitarian images and symbols of the Church, regarding them as basic for our time: the Church as the New People of God; the Church as the Body of Christ; and the Church as the Temple of the Holy Spirit. The article elucidates these images in the light of the thoughts of the Italian theologian Bruno Forte. For him, the Church can best be understood from a trinitarian point of view. The Church is an icon of the Holy Trinity, and her communion is structured in the image and likeness of the trinitarian communion.
    Sobór Watykański II był bardzo zatroskany o przybliżenie wizji Kościoła, która mogłaby służyć jako konkretna pomoc w uchwyceniu jego tożsamości i misji w dzisiejszym świecie; chciał przedstawić obraz Kościoła, który mógłby wzbudzić nowy entuzjazm wśród wiernych i zaproponować nową alternatywę dla postrzegania rzeczywistości przez świat. Konkretyzując tę wizję, Sobór wybrał spośród obrazów i symboli Kościoła idee o charakterze trynitarnym i uznał je za podstawowe dla naszych czasów: Kościół jako Nowy Lud Boży; Kościół jako Ciało Chrystusa; Kościół jako Świątynia Ducha Świętego. Artykuł wyjaśnia te obrazy w świetle myśli Brunona Fortego, włoskiego teologa, który podkreśla, że Kościół może być najlepiej zrozumiany z trynitarnego punktu widzenia. Kościół jest ikoną Trójcy Świętej, a jego komunia jest zbudowana na obraz i podobieństwo komunii trynitarnej.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 3; 149-171
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Najstarsze patrystyczne świadectwa refleksji mariologicznej (Ignacy Antiocheński, Justyn Męczennik, Ireneusz z Lyonu)
    Autorzy:
    Turek, Waldemar Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158045.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ignatius of Antioch
    Justin the Martyr
    Irenaeus of Lyons
    Christ
    Mary
    Eva
    docetism
    Gnosticism
    human body
    Mariology
    Ignacy Antiocheński
    Justyn Męczennik
    Ireneusz z Lyonu
    Chrystus
    Maryja
    Ewa
    doketyzm
    gnostycyzm
    ciało ludzkie
    Mariologia
    Opis:
    Artykuł podejmuje temat refleksji mariologicznej w najstarszych tekstach patrystycznych autorstwa św. Ignacego Antiocheńskiego, św. Justyna męczennika i św. Ireneusza, biskupa Lyonu. Ukazuje mocne powiązanie mariologii z chrystologią u wszystkich trzech autorów. Św. Ignacy odrzuca zdecydowanie nauczanie doketów i ukazuje, że Maryja zrodziła Chrystusa, dała Mu prawdziwe ciało ludzkie, które później pozwoliło Mu cierpieć i umrzeć. U św. Justyna pojawia się przeciwstawienie dzieła Ewy i Maryi, a narodzenie Jezusa Chrystusa z Dziewicy ukazane jest w świetle zapowiedzi starotestamentalnych. Z kolei św. Ireneusz pogłębia w kontekście polemiki z gnostycyzmem paralelizm Ewa – Maryja, biorąc pod uwagę także porównanie między Adamem i Chrystusem. Jak Adam został uformowany z dziewiczej ziemi, tak Chrystus, nowy Adam, został ukształtowany z Dziewicy Maryi, która przez swoją wiarę i posłuszeństwo otworzyła rodzajowi ludzkiemu drogę do nowego życia.
    The article deals with the theme of theological reflection on Mary in the oldest Patristic texts written by St. Ignatius of Antioch, St. Justin martyr and St. Irenaeus, bishop of Lyons. It presents the strong ties of Mariology and Christology in all three authors. St. Ignatius decidedly rejects the teaching of the Docetists and shows that it was Mary who gave birth to Christ, giving Him a real human body that allowed Him later to suffer and die. St. Justin juxtaposes the works of Eve and Mary, and the birth of Jesus Christ from the Virgin is elucidated in the light of Old Testament prophecies. Finally, St. Irenaeus, in the context of the polemic with Gnosticism, deepens the parallel between Eve and Mary, taking into account also the comparison between Adam and Christ. As Adam had been formed from the virginal earth, so Christ, the new Adam was formed from the Virgin Mary, who through her faith and obedience opened to humanity the way to new life.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2021, 80; 69-86
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies