Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Apology" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Ethical Dimension of Time in Plato’s Apology of Socrates
    Autorzy:
    Pacewicz, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/633653.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Socrates
    the Apology
    the ethical dimension of time
    Opis:
    The aim of the present article is to analyse the Apology in its aspect of time. When defending himself against the charges, Socrates appeals to the past, the present and the future. Furthermore, the philosopher stresses the meaning of the duration of time. Thus, the seems to suggest that all really important activities demand a long time to benefit, since they are almost invariably connected with greater efforts. While the dialogue proves thereby to be an ethical one, the various time expressions also gain an ethical dimension.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2011, 2, 1; 123-138
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istotne składniki treści czynności liturgicznych sprawowanych według Justyna Męczennika i ich ewolucja
    Essential constituents of the content of the liturgical activitiesperformed according to Justin Martyr and their evolution
    Autorzy:
    Superson SAC, Jarosław A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585092.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    św. Justyn
    1 Apologia
    lektura biblijna
    przepowiadanie
    oratio universalis
    pocałunek pokoju
    Saint Justin
    the First Apology
    Bible reading
    preaching
    kiss of peace
    Opis:
    In the First Apology of Justin Martyr we find information about Christians and their practice of celebrating the Eucharist. In this work, the reading of the word was also described, which consisted of: one reading, preaching, oratio universalis, and also the kiss of peace during the administration of the sacrament of initiation together with the Holy Mass. The author of the article, using sources earlier than the First Apology, as well as those dated over a dozen or several decades after it, tries to present the contemporary state of the liturgy of the word along with its elements and its development. This allowed the identification and closer approach to the essential components of the liturgical activities performed during the Eucharist celebrated in the second century
    W Apologii pierwszej św. Justyna Męczennika znajdujemy informacje o chrześcijanach i ich praktyce sprawowania Eucharystii. W dziele tym została opisana także lektura słowa, która składała się z jednej lektury, przepowiadania, oratio universalis, a także z pocałunku pokoju w czasie udzielania sakramentu inicjacji w czasie Mszy Świętej. Autor artykułu, korzystając ze źródeł wcześniejszych niż 1 Apologia, jak i tych datowanych na kilkanaście lub kilkadziesiąt lat po niej, starał się przybliżyć ówczesny stan liturgii słowa wraz z jej elementami oraz jej rozwój. Pozwoliło to na wskazanie i przybliżenie istotnych składników czynności liturgicznych sprawowanych w czasie Eucharystii celebrowanej w II wieku.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 33-52
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polemika pomiędzy Piotrem Mohyłą a Kasjanem Sakowiczem wokół sprawowania sakramentu spowiedzi w cerkwi ruskiej (i unickiej) na podstawie utworów polemicznych ich autorstwa
    The controversy between Peter Mohyla and Kassian Sakovych around the sacrament of confession in the Ruthenian (and Uniate) church on the basis of their polemical works
    Autorzy:
    Misiejuk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917290.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-27
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    controversy
    apology
    the sacrament of confession
    the sin
    orthodox church
    polemika
    apologia
    sakrament spowiedzi
    grzech
    cerkiew
    Opis:
    Artykuł podejmuje argumenty teologiczno-pastoralnej polemiki wokół sprawowania sakramentu spowiedzi w prawosławnej słowiańskiej tradycji XVII wieku na podstawie dzieł: „Lithos…” metropolity Piotra Mohyły oraz „Perspectiwy…” księdza Kasjana Sakowicza.
    The article takes the arguments of the pastoral and theological polemics around the celebration of the sacrament of confession in the Orthodox Slavic traditions of the 17th century, based on the works of: “Lithos...” of metropolitan Peter Mohyla and „Perspectiwa…” of rev. Kassian Sakovych.
    Źródło:
    ELPIS; 2019, 21; 121-126
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Matka Jezusa w dyskursie apologetycznym Ojców Kościoła
    Mother of Jesus in the apologetic discourse of the Fathers of the Church
    Autorzy:
    Kochaniewicz, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596388.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-01
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Ojcowie Kościoła
    apologia
    herezja
    mariologia
    Matka Boża
    Fathers of the Church
    apology
    heresy
    Mariology
    Mother of God
    Opis:
    Refleksja Ojców Kościoła nad postacią Matki Najświętszej uwzględniała wymiar apologetyczny, który był reakcją na pojawiające się heterodoksyjne interpretacje objawienia. Niniejsze studium, na przykładzie trzech tytułów maryjnych – nowej Ewy, Dziewicy i Bożej Rodzicielki – usiłuje ukazać rolę argumentacji maryjnej w obronie podstawowych prawd wiary. Dokonana analiza pozwoliła ukazać, że refleksja mariologiczna autorów chrześcijańskiego antyku dokonywała się w ścisłym powiązaniu z refleksją nad tajemnicą Chrystusa. Zaakcentowanie dziewiczego poczęcia i porodzenia Chrystusa pomagało w obronie bóstwa Syna Bożego, tytuł Bożej Rodzicielki (Theotokos) okazał się pomocny w obronie zjednoczenia dwóch natur w osobie Wcielonego Słowa, natomiast podkreślenie integralności cielesnej Maryi po porodzeniu Chrystusa pozwalało przypomnieć o walorze życia konsekrowanego. Zastosowanie antytezy Ewa–Maryja zwróciło uwagę na uczestnictwo dwóch niewiast w odwiecznym planie Bożym, realizującym się w ekonomii Starego i Nowego Przymierza. Dzięki istniejącej zależności między mariologią, chrystologią i eklezjologią można dostrzec, że błąd popełniony w chrystologii prowadził w konsekwencji do błędu w mariologii, natomiast błędna interpretacja prawd maryjnych odkrywała błędy natury chrystologicznej. Świadomi tej zależności Ojcowie Kościoła nie traktowali mariologii jako odrębnej, autonomicznej dyscypliny, lecz rozwijali ją w ścisłym związku z nauką o Chrystusie.
    The reflection of the Fathers of the Church over the person of the Blessed Mother took into account the apologetic dimension which was a reaction to the emerging heterodox interpretations of the Revelation. This study, on the example of three Marian titles: the new Eve, the Virgin and the Mother of God, attempts to show the role of the Marian argument in defending the fundamental truths of faith. The analysis made it possible to show that the Marian thought of the authors of the Christian Antiquity was closely related to the reflection on the mystery of Christ. The emphasis on the virgin conception and birth of Christ helped defend the divine Son of God, the title of God the Mother (Theotokos) proved helpful in defending the unification of the two natures with the body of the Incarnate Word, while stressing the bodily integrity of Mary after the birth of Christ made it possible to recall the value of the consecrated life. The use of the antithesis of Eve–Mary drew attention to the participation of the two women in the eternal plan of God, realising itself in the economy of the Old and New Covenants. Thanks to the existing relationship between Mariology, Christology and ecclesiology, it can be seen that the error committed in the field of Christology led, in consequence, to a mistake in Mariology, while an erroneous interpretation of Marian truths revealed Christological errors. Conscious of this relationship, the Fathers of the Church did not treat Mariology as a separate, autonomous discipline, but developed it in close connection with the doctrine of Christ.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2018, 29, 1; 5-22
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apologetyczne oblicze biskupa Kazimierza Górnego
    The apological face of the bishop Kazimierz Górny
    Autorzy:
    Mastej, Jacenty
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042883.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    Biskup Kazimierz Górny
    apologia chrześcijaństwa
    wiarygodność Kościoła
    rodzina
    patriotyzm
    godność osoby ludzkiej
    wiara
    życie moralne
    Bishop Kazimierz Górny
    apology of Christianity
    family
    patriotism
    human dignity
    faith
    moral life
    the credibility of the Church
    Opis:
    The subject of this presentation is to present the apologetic face of the First Bishop of Rzeszów, Kazimierz Górny, on the basis of selected pastoral letters, conferences and sermons. The above presentation highlights the apologetic face of Bishop Kazimierz Górny, who, being a defender of the human person, the Church, the principles of Catholic faith and morality, and patriotic values, is at the same time a man of dialogue and consensus. Steadfast in the principled matters of God, he remains always open and cordial towards every human being. He is especially sensitive to people who are poor, sick, lost or who are looking for God. The apologetic face of Bishop Kazimierz shown does not exhaust the beauty of his person and the richness of his personality. It is worth emphasizing that we can see His apologetic face not only in His teaching - as presented above - but also in the attitude to life, i.e. the testimony of life, and especially in the sensitivity of the heart, Christian joy and a cordial smile, which is the simplest way to the heart of every human being.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 161-173
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Action in the socially justified interest versus defamation in the press statement
    Autorzy:
    Olejniczak, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393141.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    społecznie uzasadniony interes
    dobra osobiste
    naruszenie czci
    bezprawność
    prasa
    nieprawdziwa informacja
    należyta staranność
    przeproszenie
    justified public interest
    publicity rights
    impairment of dignity
    lawlessness
    the press
    untruthful information
    due diligence
    apology
    Opis:
    A perpetrator’s action in the socially justified interest is sometimes perceived as a circumstance excluding lawlessness of his conduct. It also applies to a person infringing publicity rights. The topic is broad and triggers a widespread debate. The article focuses on an analysis of civil law issues of publicity rights protection and only the problems that occur in case a perpetrator of publicity rights infringement is charged with defamation, which is based on facts (not opinions). The author supports the thesis that in such cases a defamer’s profession is not important, and what can exclude lawlessness of his conduct and only when the accusation is true is an action with “due diligence” within the protection of socially justified interest. Social significance of the press and imposition of special duties in the field of information collection and dissemination on a journalist by the Act on the Press law do not constitute sufficient grounds for modifying the general rules of liability for dignity impairment only for the representatives of this profession. False press statements are not in the public interest and the aggrieved party should have the right to demand apology also from a journalist who maintained due diligence in his faulty action.
    Działanie sprawcy szkody w społecznie uzasadnionym interesie jest niekiedy postrzegane jako okoliczność wyłączająca bezprawność jego zachowania. Dotyczy to także zachowania osoby naruszającej dobra osobiste. Zagadnienie jest bardzo obszerne i budzi szeroką dyskusję. Opracowanie ogranicza się do analizy zagadnień cywilnoprawnej ochrony dóbr osobistych oraz wyłącznie do problemów, jakie pojawiają się w razie postawienia sprawcy naruszenia dobra osobistego zarzutu zniesławiającego, który oparty jest na faktach (nie dotyczy opinii). Autor broni tezy, że w tych przypadkach nie jest istotna profesja sprawcy zarzutu, a działanie „z należytą starannością” w obronie społecznie uzasadnionego interesu może wyłączyć bezprawność jego zachowania tylko wówczas, gdy zarzut jest prawdziwy. Społeczne znaczenie prasy i nałożenie na dziennikarza przez ustawę Prawo prasowe szczególnych obowiązków w zakresie zbierania i przekazywania informacji nie stanowią wystarczającej podstawy do modyfikowania tylko dla reprezentantów tej profesji ogólnych reguł odpowiedzialności za naruszenie czci. W interesie społecznym nie leżą nieprawdziwe wypowiedzi prasowe, a pokrzywdzony nieprawdziwą informacją powinien mieć prawo żądać przeproszenia także przez dziennikarza, który dochował należytej staranności w swoich krzywdzących działaniach.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 2; 179-192
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apologia wiary jako zadanie nauczania religii
    Apology for the faith as the task of catechesis
    Apologia della fede come compito dellinsegnamento della religione
    Autorzy:
    Tomasik, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/462083.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    apologia
    nauczanie religii w szkole
    świętość
    sekularyzm
    psychologizm
    prawda
    miłość
    nawrócenie
    apology
    the teaching of religion in schools
    sacrum
    secularism
    psychologism
    truth
    love
    conversion
    insegnamento della religione a scuola
    sacro
    secolarismo
    psicologismo
    verità
    amore
    conversione
    Opis:
    Back to determine apology faith in the post-conciliar theology, including practical theology, is a reference to the Fathers of the Church, the creators of the first apology, and to some concepts of the Bible, but also taking action in the spirit of the Council, which confirmed the achievements of grassroots movements in the Church, in order to the rediscovery of the Bible, the liturgy and the Fathers of the Church. Recognized in this way an apologia for faith means more than just protecting the faith, is the justification. The author first explains the meaning of the individual words contained in the title, then points to the contexts of apology for the faith, which is import_ant for its application in the teaching of religion, but also for the sake of teaching, when the disciples are to be witnesses to the faith. The headline of the article shows two faces apology, defense of faith and the reasons for it, referring to the contemporary problems faced by the teaching of the Catholic religion.
    Riassunto: Il ritorno alla definizione apologia della fede nella teologia postconciliare, fra cui la teologia pratica, costituisce un referimento ai Padri della Chiesa autori delle prime apologie così come di certi concetti biblici ma anche un’implementazione dello spirito del Concilio, il quale ha promosso le iniziative dei movimenti originati “dal basso” nella Chiesa aventi come scopo una riscoperta della Bibbia, della liturgia e dei Padri. Un’apologia della fede intesa in questo senso significa più che una semplice difesa della fede, significa anche un dare ragione di essa. L’autore dell’articolo spiega prima il senso delle singole parole incluse nel titolo per poi fare un richiamo ai contesti dell’apologia della fede, il che è significativo per la sua applicazione nell’ambito dell’insegnamento della religione anche per gli stessi insegnanti, dato che devono essere per gli alunni testimoni della fede. In buona parte l’articolo mostra due volti dell’apologia: la difesa della fede e un darne ragione, in riferimento ai problemi attuali con i quali ha a che fare l’insegnamento della religione cattolica.
    Źródło:
    Studia Katechetyczne; 2014, 10; 11-40
    0138-0672
    Pojawia się w:
    Studia Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek ponowoczesny jako podstawowy problem nowej ewangelizacji
    Postmodern man as a basic problem of new evangelization
    Autorzy:
    Sienkiewicz, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469549.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    nowa ewangelizacja
    nowa apologia
    prawda
    panowanie Boga
    ponowoczesność
    myśl starogrecka
    redefinicja
    dekonstrukcja
    narracja
    relatywizm
    sceptycyzm
    pesymizm
    modernizm
    new evangelization
    a new apology
    truth
    the reign of God
    postmodernism
    ancient Greek thought
    re-engineering
    deconstruction
    narrative
    relativism
    skepticism
    pessimism
    modernism
    Opis:
    Podstawowym kryterium rozumienia nowej ewangelizacji jest dzieło Jezusa Chrystusa. Ogłoszone przez Niego bliskie panowanie Boga przesądza o istocie nowości Jego wydarzenia wobec Starego Przymierza. Dodatkowym aspektem tej nowości jest każdorazowy kontekst, do którego należy obecnie postmodernizm jako wyjątkowe wyzwanie wobec misji ewangelizacji. Wyznacznikiem rozumienia kontekstu jest najpierw postępowanie historycznego Jezusa, a następnie Jego uczniów i pierwszych nauczycieli wiary wychodzących na spotkanie antycznego świata z jego kulturą, charakteryzującą się dążeniami uniwersalistycznymi. Najbardziej skuteczną podstawą spotkania kultur i zarazem zachodniej cywilizacji okazało się chrześcijaństwo stawiające w centrum poznanie obiektywnej i wszystkich zobowiązującej prawdy. Ponowoczesność hołdująca relatywizmowi i negująca obiektywny charakter prawdy dąży do radykalnej redefinicji obrazu rzeczywistości. Jej początkiem ma być dekonstrukcja rozumiana jako negacja dotychczasowych osiągnięć kulturowych i cywilizacyjnych, jednak bez propozycji jakiejkolwiek nowej wizji świata oraz człowieka. Stąd ponowoczesność należy określić jako radykalną formę współczesnego sceptycyzmu i pesymizmu, czemu chrześcijanie muszą przeciwstawić wciąż aktualną apologię – jako obronę wiary i ewangelizację – jako jej świadectwo. Przymiotnikowe ich dookreślenie – „nowa apologia” i „nowa ewangelizacja” podyktowane jest ich nowym kontekstem.
    The basic criterion for understanding new evangelization is the work of Jesus Christ. Announced by Him the close reign of God prejudges the novelty essence of His event to the Old Covenant and in the universalist sense. Another aspect of this novelty is every-time context that postmodernism belongs to and that is as a unique challenge to the mission of evangelization. For better understanding of the context we have to, first and foremost, carry out a historical investigation of Jesus, and then His disciples and the first teachers of the faith, that go out to meet the ancient world with its culture which is characterized by universalistic aspirations. The most effective basis for the meeting of cultures and the Western civilization was Christianity that puts in the center of learning the all requiring objective truth. The postmodernism that favours relativism and recognizes that truth impossible to determine, and the desire to know her as dangerous, calls for a radical redefinition – the reconstruction of the image of reality. Its beginning is to be deconstruction understood as a negation of the existing cultural and civilizational achievements. Unfortunately, postmodernists just stop at that point without offering any systematic and competitive vision of the world and of man. Postmodernism should therefore be defined as a radical form of modern skepticism and the collapse of the meaning of pessimism which Christians must still resist still the current apologia – as a defense of faith and evangelization – as her testimony. The adjectival clarification – „a new apology” and „new evangelization” is dictated by their new context.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 145-163
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    One Source of Revelation and Two Currents of the Revelation Transmission and Cognition: the Apological Dimension of Joseph Ratzinger’s Theology
    Jedno źródło Objawienia a dwa nurty przekazu i poznania Objawienia. Apologijny wymiar teologii Josepha Ratzingera
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1916511.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-04
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Revelation versus Scripture and Tradition
    Joseph Ratzinger’s interpretation of Dei verbum
    the theory of “two sources” (duplex fons)
    criticism of sola
    Scriptura
    material sufficiency of Scripture
    theology of Revelation
    Catholic apology
    fundamental theology
    Catholic-Protestant polemics
    ordo essendi and ordo cognoscendi
    Objawienie a Pismo i Tradycja
    Josepha Ratzingera interpretacja
    Dei verbum
    teoria „dwóch źródeł” (duplex fons)
    krytyka sola Scriptura
    teologia Objawienia
    apologia katolicka
    polemiki katolicko-protestanckie
    ordo essendi a ordo cognoscendi
    teologia fundamentalna
    materialna wystarczalność Pisma Świętego
    Opis:
    The adoption of the personalistic model of Revelation and the rejection of the theory of “two sources” of Revelation at Vatican Council II has not been fully adopted yet. Fundamental theologians have assimilated the content of the Dogmatic Constitution on Revelation, but Catholic apologists refer rather to the misinterpretation of the Council of Trent. They keep reconciling Scripture and Tradition without explicitly referring to the living reality of Revelation as unus fons from which the two currents of Revelation flow. The article refers to the legacy of Joseph Ratzinger, whose theology has significantly influenced Dei verbum. The statements of the Bavarian theologian are a kind of an interpretative key to the descriptions contained in the documents Vaticanum Secundum and Tridentinum of the relationship between Revelation on the one hand and Scripture and Tradition on the other. Only an in-depth “theology of Revelation” enables the search for answers to the relationship of the sources for the message and the knowledge of Revelation. The first paragraph criticises the theory of duplex fons, the second assesses the possibility of adopting the Catholic variant of the principle of sola Scriptura, and the next points out the need to take into account the difference between ordo essendi and ordo cognoscendi. The conclusion presents meta-questions important to the Catholic apologist. It transpires that it is precisely the ecumenical orientation of Ratzinger’s theology that opens it up to the apology of the Catholic position because it allows us to see the real division between the views of Christians. Protestant-Catholic polemics often stems from the entanglement of modern categories, which must be transcended by reference to the history of theology seen in a longer perspective. It is worthwhile for fundamental theologians and apologists to realise that systematic theology itself has an apological dimension.
    Przyjęcie personalistycznego modelu Objawienia oraz odrzucenie teorii „dwóch źródeł” Objawienia dokonane na Soborze Watykańskim II wciąż domagają się recepcji. Teologowie fundamentalni przyswoili sobie treści Konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym, ale apologeci katoliccy odwołują się raczej do źle zinterpretowanego Soboru Trydenckiego. Wciąż próbują uzgadniać Pismo i Tradycję bez wyraźnego odwołania się do żywej rzeczywistości Objawienia jako unus fons, z którego wypływają dwa nurty przekazu Objawienia. W artykule odwołano się do spuścizny Josepha Ratzingera, którego teologia znacząco wpłynęła na Dei verbum. Wypowiedzi bawarskiego teologa stanowią swego rodzaju klucz interpretacyjny do zaprezentowanego w dokumentach Vaticanum Secundum oraz Tridentinum opisu związków między Objawieniem zjednej strony a Pismem i Tradycją z drugiej. Dopiero pogłębiona „teologia Objawienia” pozwala na poszukiwanie odpowiedzi na temat związku źródeł przekazu i poznania Objawienia. W paragrafie pierwszym przedstawiono krytykę teorii duplex fons, w drugim dokonano oceny możliwości przyjęcia katolickiej odmiany zasady sola Scriptura, a w kolejnym wskazano na konieczność wzięcia pod uwagę różnicy między ordo essendi a ordo cognoscendi. W zakończeniu zostały wyprowadzone metawnioski ważne dla katolickiego apologety. Okazuje się, że właśnie ekumeniczne zorientowanie Ratzingerowskiej teologii otwiera ją na apologię katolickiego stanowiska, pozwala bowiem dotrzeć do rzeczywistych podziałów między poglądami chrześcijan. Polemiki protestancko-katolickie wynikają często z uwikłania w nowożytne kategorie, które trzeba przekroczyć przez odwołanie do historii teologii widzianej w dłuższej perspektywie. Warto, żeby teologowie fundamentalni i apologeci zdawali sobie też sprawę z tego, że teologia systematyczna sama w sobie posiada wymiar apologijny.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 63-93
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies