Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tethys" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Late Carboniferous-Neogene geodynamic evolution and paleogeography of the circum-Carpathian region and adjacent areas
Późnokarbońsko-neogeńska geodynamiczna ewolucja i peleogeografia rejonu wokółkarpackiego i obszarów przyległych
Autorzy:
Golonka, J.
Oszczypko, N.
Ślączka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191280.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
plate tectonics
paleogeography
Tethys
Mediterranean
Carpathians
Carboniferous
Triassic
Jurassic
Cretaceous
neogene clays
Opis:
Twelve time interval maps were constructed which depict the plate tectonic configuration, paleogeography and general lithofacies. The aim of this paper is to provide the geodynamic evolution and position of the major tectonic elements of the area within the global framework. The Hercynian orogeny was concluded with the collision of Gondwana and Laurussia, whereas the Tethys Ocean formed the embayment between the Eurasian and Gondwanian branches of Pangea. The Mesozoic rifting events resulted in the origin of the oceanic type basins like Meliata and Pieniny along the northern margin of the Tethys. Separation of Eurasia from Gondwana resulted in the formation of the Alboran-Ligurian-Pieniny Ocean as a part of the Pangean breakup tectonic system. During the Late Jurassic-Early Cretaceous time, the Outer Carpathian rift had developed. Latest Cretaceous-earliest Paleocene was the time of the closure of the Pieniny Ocean. Adria-Alcapa terranes continued their northward movement during Eocene-Early Miocene time. Their oblique collision with the North European plate led to the development of the accretionary wedge of Outer Carpathians and foreland basin. The formation of the West Carpathian thrusts was completed by the Miocene time. The thrust front was still progressing eastwards in the Eastern Carpathians.
Dla obszaru wokółkarpackiego skonstruowano 12 map przedstawiających konfigurację płyt litosferycznych, paleogeografię i uproszczony rozkład litofacji w okresie od późnego karbonu po neogen. Przedstawiono ewolucję geodynamiczną tego rejonu na tle ruchu płyt i pozycji głównych elementów tektonicznych w globalnym układzie odniesienia. Orogeneza hercyńska zakończyła się kolizją Gondwany i Laurusji, a Ocean Tetydy utworzył zatokę pomiędzy dwom a ramionami Tetydy - Gondwaną i Laurazją. W wyniku mezozoicznych ryftów wzdłuż północnej krawędzi Oceanu Tetydy powstało szereg basenów typu oceanicznego takich jak Meliata i basen pieniński. Ocean alborańsko-liguryjsko-pieniński powstał w wyniku oddzielenia się Gondwany i Laurazji jako fragment tektonicznego sytemu rozpadu Pangei. W okresie od późnej jury do wczesnej kredy rozwinął się ryft Karpat Zewnętrznych. Na przełomie kredy i paleocenu nastąpiło zamknięcie basenu pienińskiego pasa skałkowego. W okresie od eocenu do wczesnego miocenu terany Adri-Alkapy i Karpat Wewnętrznych kontynuowały ruch w kierunku północnym, a ich kolizja z płytą euroazjatycką doprowadziła do powstania pryzmy akrecyjnej Karpat Zewnętrznych i basenu przedgórskiego. Przy końcu miocenu środkowego uformowały się ostatecznie nasunięcia Karpat Zachodnich, podczas gdy w Karpatach Wschodnich ruchy te przetrwały do końca pliocenu.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2000, 70, 2; 107-136
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Middle Triassic evolution of the northern Peri-Tethys area as influenced by early opening of the Tethys Ocean
Ewolucja środkowotriasowa północnej Paratetydy i jej związki z rozwojem Oceanu Tetydy
Autorzy:
Szulc, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191262.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
late Scythian-Carnian
Tethys
Peri-Tethys
basin analysis
sequence stratigraphy
paleogeography
paleoenvironments
Opis:
During Middle Triassic times, the Germanic or northern Peri-Tethys Basin pertained to the western Tethys Ocean. The basin was closed from the north and open toward the Tethys by tectonically controlled depressions (gates). The gates were opened in different times. The marine incursions broke first (as early as in late Scythian time) through the eastern gates and from the Polish Basin advanced gradually to the west. Semiclosed disposition of the basin resulted in its distinctive environmental diversification. Open marine environments developed along the southeastern margins which should be regarded as an integrate part of the Tethys Ocean rather than the epicontinental sea. Northward and westward from the Silesian and Carpathian domains the environments became more restricted. This resulted in significant facies diachronity between the western and eastern parts of the basin. As indicated by the faunal diversity, facies variability and geochemical properties of the sediments, during almost entire Anisian time the open marine sedimentation dominated in the eastern part while the western part displayed restricted circulation, typical for the semi-closed, evaporitic basin. The circulation reversed in Ladinian time when the westward shift of the tethyan spreading center gave rise to opening of the western gate. Meanwhile, the eastern and northern parts of the basin were uplifted and underwent emersion by the end of the Ladinian. Evolution of the southern parts of the Germanic Basin (Silesia, Holy Cross Mts., SW Germany) has been directly influenced by the Tethys rifts. The crustal motion was transmitted from the Tethys rift onto its northern periphery by reactivated Hercynian master faults. The Northern Germany and the North Sea basins were controlled by the North Atlantic-Arctic rift system. The central part of the basin was dominated by thermal subsidence. Despite of the intense synsedimentary tectonism affecting the basin, the distinguished 3rd order depositional sequences resulted from eustatic controls. The concordance between the tethyan and peritethyan sequence stratigraphy argues for the overregional, eustatic nature of the sequences. Faunal migration from the Tethys into its northern periphery followed generally the rift-controlled opening of the seaways within the Tethys. The first tethyan faunas which appeared in the south-eastern part of the Polish Basin as early as in Induan time came from the eastern branch of the Tethys Ocean (Paleo-Tethys). The next migration waves proceeded by western branches of the spreading ocean (Neo-Tethys) and entered the Germanic Basin through the Silesian-Moravian Gate (in Anisian time) and through the Western Gate from Ladinian time onward.
W czasie środkowego triasu basen germański należał do północnego obrzeżenia Oceanu Tetydy nazywanego północną Perytetydą. Taka pozycja paleogeograficzna wskazuje że basen germański należy traktować raczej jako integralną część zachodniej Tetydy niż jako typowy basen epikontynentalny. Bezpośrednie połączenie między obszarem germańskim a Tetydą utrzymywane było przez system tektonicznie generowanych obniżeń (bram) rozwiniętych w obrębie speneplenizowanego lądu windelicko-bohemskiego stanowiącego strukturalną barierę między otwartym oceanem i jego strefą peryferyjną. Przez większą część środkowego triasu basen germański wykazywał cechy basenu półzamkniętego o ograniczonej i jednokierunkowej cyrkulacji. Taki układ hydrologiczny powodował ewaporacyjny wzrost zasolenia wód basenu w miarę oddalania się od strefy dopływu wód oceanicznych. Znajduje to potwierdzenie w wyraźnym ubożeniu zespołów fauny zasiedlającej zbiornik jak i w zapisie izotopów stabilnych węgla i tlenu. Otwieranie bram miało charakter diachroniczny i postępowało ze wschodu na zachód. Najwcześniej, bo już w środkowej części wczesnego triasu otwarta była tzw. Brama Wschodniokarpacka. W anizyku głównym połączeniem była Brama Morawsko-Śląska a w ladynie Brama Zachodnia. Diachronizm w otwieraniu bram był pochodną migracji głównej strefy spreadingu tetydzkiego, która przemieszczała się ze wschodu na zachód. Wyróżnione dla basenu germańskiego sekwencje depozycyjne trzeciego rzędu wykazują dobrą korelację z sekwencjami z basenów alpejskich co pozwala stwierdzić, że cykle transgresywno-regresywne w basenie germańskim kontrolowane były głównie przez wahania eustatyczne. Subtropikalna pozycja paleogeograficzna północnej Perytetydy warunkowała jej gorący i półsuchy klimat. Okresowe zwilgotnienia w późnym ladynie i w karniku były pochodną przebudowy tektonicznej i intensywnej działalności wulkanicznej w obrębie Tetydy.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2000, 70, 1; 1-48
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upwelling regime in the Carpathian Tethys: a Jurassic-Cretaceous palaeogeographic and paleoclimatic perspective
Autorzy:
Golonka, J.
Krobicki, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059324.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Tethys
Carpathians
Jurassic
Cretaceous
palaeogeography
palaeoclimate
palaeoecology
upwelling
Opis:
Jurassic and Cretaceous global palaeogeographic reconstructions show a changing configuration of mountains, land, shallow seas and deep ocean basins, and these are used as input for paleoclimatic modelling. We have generated Oxfordian-Kimmeridgian, Tithonian-Berriasian and Barremian-Hauterivian paleoclimatic maps, showing air pressure, wind directions, humidity zones and areas favourable to upwelling conditions, modelled by the PALEOCLIMATE program and plotted on the palaeogeographic background. Paleoclimate modelling suggests that prevailing Jurassic-Cretaceous winds in the northern Tethys area came from south-south-west, and may have been parallel to the Czorsztyn Ridge, uplifted as a result of extension during the Jurassic supercontinental breakup. Upwelling may have been induced at the southeastern margin of the ridge. The model is consistent with the rock records within the earliest Cretaceous deposits. The presence of phosphates and a palaeoenvironmental analysis of benthic fauna support the upwelling model.
Źródło:
Geological Quarterly; 2001, 45, 1; 15-32
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glaucony from the condensed Lower-Middle Jurassic deposits of the Križna Unit, Western Tatra Mountains, Poland
Autorzy:
Jach, R.
Starzec, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191514.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
High-Al autochthonous glaucony
K-Ar dating
Carpathians
Tethys
Opis:
Lower-Middle Jurassic glaucony-bearing deposits crop out in the Polish part of the Križna Unit in the Western Tatra Mts. These deposits, up to 20 cm thick, consist of glaucony-rich marls and limestones. The glaucony grains constitute up to 30% volume of the deposits. They represent an evolved stage of glauconitization since they contain more than 7% K2O. The content of Al2O3 is high (up to 19.97%, average 16.98%) while the content of Fe2O3 is low (not more than 23.48%, average 12.84%). These features are interpreted as a product of diagenetic processes. The glaucony-bearing deposits were formed at an upper bathyal depth and their rate of deposition was very low, what allowed long-lasting evolution of the glaucony grains. The K-Ar age of the glaucony grains is much younger than the biostratigraphic age of the studied section. The lowering of the K-Ar dates is interpreted as a result of loss of radiogenic Ar from the lattice of the glaucony.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2003, 73, No 3; 183-192
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jurassic planktonic foraminifera from Pieniny Klippen Belt and their taxonomic and phylogenetic importance (Carpathians, southern Poland)
Jurajskie otwornice planktoniczne z pienińskiego pasa skałkowego Polski i ich znaczenie
Autorzy:
Hudson, W.
Hart, M.
Sidorczuk, M.
Wierzbowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061222.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
otwornice planktoniczne
pochodzenie
zagadnienia taksonomiczne
jura
Tethys
planktonic foraminifera
origin
taxonomical problems
Jurassic
Opis:
In this brief review of the occurrence of planktonic foraminifera in the Middle and Upper Jurassic in the Pieniny Klippen Belt (Carpathians, southern Poland), we wish to draw attention to the importance of these faunas in early evolution of the group. The appearance of planktonic foraminifera could be related to major palaeogeographic changes in the Tethys during early Middle Jurassic which induced vigorous upwelling circulation making nutritiens available in the surface waters.
Wiele wapieni pelagicznych występujących w pienińskim pasie skałkowym, zwłaszcza środkowo i górnojurajskie osady formacji wapienia czorsztyńskiego, wykazuje niezwykle liczne nagromadzenia otwornic planktonicznych. Zebrane próby pochodzą z pięciu odsłonięć, zlokalizowanych w obrębie pienińskiego pasa skałkowego, reprezentujących utwory od batonu do kimerydu (fig. 2) (por. Wierzbowski i in. 1999) - trzech z sukcesji czorsztyńskiej (Czorsztyn Zamek, potok Krupianka, Stankowa Skała) oraz dwóch z sukcesji niedzickiej (Niedzica Podmajerz, Czajakowa Skała) (fig. 1). Współczesne rozważania nad wczesną ewolucją otwornic planktonicznych (Simmons i in. 1997; Hart i in. 2003) wskazują, że dawniejsze poglądy o triasowym rodowodzie tej grupy organizmów są prawdopodobnie niesłuszne, i że wykształciła się ona dopiero na przełomie wczesnej i środkowej jury. Stan zachowania jurajskich otwornic planktonicznych w badanych płytkach cienkich przysparza jednak sporo kłopotów taksonomicznych, co dodatkowo wynika z obiektywnych trudności podania i oceny wartości cech rozpoznawczych dla poszczególnych gatunków. Znaczenie taksonomiczne szeregu cech (jak liczba komór w ostatnim zwoju, rozmiar i położenie ujścia oraz wysokość wierzchołka) jest bowiem stosunkowo ograniczone, a ekologiczne uwarunkowanie występowania tych cech jest słabo poznane. Zmienność badanych otwornic z pienińskiego pasa skałkowego w płytkach cienkich, pomimo dużego interwału stratygraficznego, z którego pochodzą (dolny baton - dolny kimeryd), jest niewielka. Wspomniane wcześniej okoliczności nie pozwalają stwierdzić n.p. jednoznacznie czy najczęściej spotykane formy należą do gatunku Globuligerina bathoniana Pazdrowa, czy też G. oxfordiana Grigelis, które różnią się zwłaszcza kształtem ujścia (pl. 1). Można się spodziewać jedynie, że okazy występujące w osadach dolnego batonu formacji wapienia niedzickiego są blisko spokrewnione, jeśli nawet nie identyczne, z gatunkiem G. bathoniana, na co może wskazywać, obserwowany niekiedy w płytkach cienkich, bardziej strzelisty kształt wierzchołka skorupki. Obfitość występowania otwornic planktonicznych w badanych osadach środkowej i górnej jury pienińskiego pasa skałkowego może mieć jednak duże znaczenie w rozważaniach nad ewolucją otwornic planktonicznych, co stanie się szczególnie wyraziste wówczas gdy podjęte próby maceracji metodą acetolizy doprowadzą do pełnej ekstrakcji skorupek tych organizmów ze skały. Masowe występowanie otwornic planktonicznych w północnej części oceanu Tethys jest zagadnieniem niezwykle ciekawym, a jednocześnie mało poznanym. W osadach europejskiej części oceanu otwornice planktoniczne występowały u schyłku wczesnego bajosu (doba Humphriesianum), a ich liczniejsze nagromadzenia z tego czasu odnotowano w wielu rejonach, jak n.p. Góry Bakony (Wernli i Görög 1999), Apeniny (rejon Umbria-Marche - Baumgartner 1990) i pieniński pas skałkowy (Tyszka 1999). Skorupki otwornic planktonicznych występowały już bardzo licznie w wapieniach pelagicznych typu ammonitico rosso w środkowej (schyłek bajosu-kelowej) i późnej jurze (Wierzbowski i in. 1999). Wapienie ammonitico rosso były charakterystyczne dla podmorskich wyniesień, a równowiekowe osady basenowe były zdominowane przez osady bogate w radiolarie. Silny rozkwit organizmów planktonicznych podczas środkowej i późnej jury mógł być związany ze zmianami paleogeograficznymi, takimi jak tworzenie się wąskich oceanicznych basenów i długich podmorskich wyniesień, które mogły wymuszać intensywną cyrkulację prądów wznoszących dostarczających do strefy przypowierzchniowej wody dużej ilości składników odżywczych. Wyraźna paleogeograficzna przebudowa europejskiej części Tethys rozpoczęła się w bajosie (Bill i in. 2001; Plašienka 2003); we wczesnym bajosie ukształtował się też śródoceaniczny grzbiet czorsztyński w pienińskim basenie skałkowym (Krobicki i Wierzbowski 2004). Wzmożona aktywność oceanicznych systemów ryftowych mogła zaowocować transgresją i otwarciem szerokich morskich połączeń między oceanem Tethys i morzami epikratonicznymi Europy. Właśnie taki proces mógł spowodować we wczesnym oksfordzie migrację otwornic planktonicznych daleko ku północy, nie tylko do epikratonicznej Polski centralnej, ale nawet znacznie dalej, do Polski północnej, Litwy, południowej Szwecji i południowej Anglii (Grigelis 1958, 1985; Grigelis i Norling 1999; Smoleń 2000; Oxford i in. 2002).
Źródło:
Volumina Jurassica; 2005, 3, 1; 1-10
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bositra limestones - a step towards radiolarites: case study from the Tatra Mountains
Autorzy:
Jach, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191672.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
thin-shelled bivalves
Middle Jurassic
Krížna Basin
Carpathians
Western Tethys
Opis:
Bositra limestones of Aalenian–Lower Bathonian age crop out in the Krížna unit in the Western Tatra Mountains (Poland). They are sandwiched between pelagic red limestones and radiolarites and display lateral facies variation. Four facies were distinguished: (i) Bositra packstones/grainstones, (ii) crinoidal packstones/ grainstones, (iii) Bositra-crinoidal packstones, and (iv) Bositra-radiolarian wackestones. The Bositra packstones/ grainstones were laid down in high-energy setting, while Bositra-radiolarian wackestones in calm condition. Crinoidal packstones/grainstones represent density current deposits. Bositra-crinoidal packstones resulted from intense bioturbation and mixing of crinoidal packstones/grainstones with background Bositra-rich deposits. Topographic gradient affected the lateral facies variation. Taphonomic factors strongly controlled by energy of the sedimentary environment, ecological factors which caused domination of Bositra bivalves in benthos assemblage and dissolution eliminating non-calcitic bioclasts could resulted in formation of the Bositra limestones. The eutrophication of water column and remodelling of the Krížna Basin, which finally led to deposition of radiolarites seem to be of considerable importance. Hence, Bositra limestones can be regarded as the record of the interme- diate stage of the basin evolution towards radiolarite formation.
Wapienie bositrowe wczesnego aalenu–wczesnego batonu, które odsłaniają się w jednostce kriżniańskiej w Polskich Tatrach Zachodnich znajdują się w profilach pomiędzy pelagicznymi czerwonymi wapieniami a radiolarytami (Fig. 1, 2; Lefeld et al., 1985; Gradziński et al., 2004). Wapienie te wykazują wyraźne facjalne zróżnicowanie. Wydzielone zostały następujące facje: (i) bositrowe pakstony/greinstony, (ii) krynoidowe pakstony/greinstony, (iii) bositrowo-krynoidowe pakstony i (iv) bositrowo-ra diolariowe wakstony (Fig. 2, 3). Bositrowe pakstony/greinstony powstały w środowisku o stosunkowo wysokiej energii, a bositrowo- radiolariowe wakstony w warunkach niskiej energii. Krynoidowe pakstony/greinstony są interpretowane jako osady prądów gęstościowych, a bositrowo-krynoidowe pakstony jako osady prądów gęstościowych zbioturbowane i zmiksowane z osadami tła depozycyjnego. Zróżnicowana morfologia basenu wpłynęła na oboczną zmienność facjalną omawianych wapieni i przestrzenny rozkład facji (Fig. 4). Powstanie wapieni bositrowych było warunkowane przez czynniki natury tafonomicznej, związane z energią środowiska sedymentacji, natury ekologicznej decydujące o dominacji bositr w zespole bentosu i procesy rozpuszczania eliminujące nie kalcytowe bioklasty. Postępująca eutrofizacja wód (Bartolini & Cecca, 1999; Cobianchi & Picotti, 2001) i przemodelowanie basenu kriżniańskiego związane z procesami ryftingu Zachodniej Tetydy, które ostatecznie doprowadziły do depozycji radiolarytów, wydają się mieć zasadniczy wpływ na powstanie wapieni bositrowych. Tak więc, wapienie bositrowe reprezentują przejściową fację poprzedzającą w czasie powstanie tetydzkich jurajskich radiolarytów.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2007, 77, No 2; 161-170
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foraminiferal assemblages as palaeoenvironmental bioindicators in Late Jurassic epicontinental platforms: Relation with trophic conditions
Autorzy:
Reolid, M.
Nagy, J.
Rodriguez-Tovar, F.J.
Oloriz, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22691.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
foraminiferal assemblage
paleoenvironmental bioindicator
Late Jurassic
epicontinental platform
trophic condition
Jurassic
Foraminifera
neritic shelf
Boreal Realm
Tethys Ocean
Opis:
Foraminiferal assemblages from the neritic environment reveal the palaeoecological impact of nutrient types in relation to shore distance and sedimentary setting. Comparatively proximal siliciclastic settings from the Boreal Domain (Brora section, Eastern Scotland) were dominated by inner−shelf primary production in the water column or in sea bottom, while in relatively seawards mixed carbonate−siliciclastic settings from the Western Tethys (Prebetic, Southern Spain), nutrients mainly derived from the inner−shelf source. In both settings, benthic foraminiferal assemblages increased in diversity and proportion of epifauna from eutrophic to oligotrophic conditions. The proximal setting example (Brora Brick Clay Mb.) corresponds to Callovian offshore shelf deposits with a high primary productivity, bottom accumulation of organic matter, and a reduced sedimentation rate for siliciclastics. Eutrophic conditions favoured some infaunal foraminifera. Lately, inner shelf to shoreface transition areas (Fascally Siltstone Mb.), show higher sedimentation rates and turbidity, reducing euphotic−zone range depths and primary production, and then deposits with a lower organic matter content (high−mesotrophic conditions). This determined less agglutinated infaunal foraminifera content and increasing calcitic and aragonitic epifauna, and calcitic opportunists (i.e., Lenticulina). The comparatively distal setting of the Oxfordian example (Prebetic) corresponds to: (i) outer−shelf areas with lower nutrient input (relative oligotrophy) and organic matter accumulation on comparatively firmer substrates (lumpy lithofacies group) showing dominance of calcitic epifaunal foraminifera, and (ii) mid−shelf areas with a higher sedimentation rate and nutrient influx (low−mesotrophic conditions) favouring potentially deep infaunal foraminifers in comparatively unconsolidated and nutrient−rich substrates controlled by instable redox boundary (marl−limestone rhythmite lithofacies).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Late Eocene evolution of nummulitid foraminifer Spiroclypeus in the Western Tethys
Autorzy:
Less, G
Ozcan, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21784.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
biometry
nummulitid foraminifer
paleontology
Foraminifera
stratigraphy
Spiroclypeus
Eocene
evolution
Late Eocene
Western Tethys
Nummulitidae
Opis:
Megalospheric forms of Priabonian Spiroclypeus of the Western Tethys were morphometrically investigated. Based on the reduction of the average number of undivided, post−embryonic chambers, the investigated populations are grouped into two successive, phylogenetically linked species, S. sirottii sp. nov. and S. carpaticus. The evolution is also demonstrated by the increase of the number of secondary chamberlets in particular chambers, by the increase of the diameter of the first two whorls and by that of the size of the proloculus, although the latter turned out to be also ecologically controlled. This evolution is supported by the stratigraphic succession of populations in the Mossano section (N Italy) and by the change of accompanying fossils. Lacking in upper Bartonian beds, the first appearance of genus Spiroclypeus seems to be synchronous with the beginning of the late Eocene. The newly described S. sirottii is associated with Heterostegina reticulata mossanensis and orthophragmines containing forms of middle Eocene acme, both marking the lower part of the Priabonian. Meanwhile S. carpaticus co−occurs with H. gracilis and/or with orthophragmines characteristic of the upper part of the Priabonian. We suppose that the Spiroclypeus sirottii–carpaticus lineage is restricted to the Priabonian. Thus, Spiroclypeus sirottii is a zonal marker for the Shallow Benthic Zone (SBZ) 19 (early Priabonian) while S. carpaticusindicates the SBZ 20 (late Priabonian).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The middle to Late Eocene evolution of nummulitid foraminifer Heterostegina in the Western Tethys
Autorzy:
Less, G
Ozcan, E.
Papazzoni, C.A.
Stockar, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21939.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
biometry
Heterostegina
nummulitid foraminifer
paleontology
Foraminifera
stratigraphy
Eocene
evolution
Late Eocene
Western Tethys
Nummulitidae
Opis:
Megalospheric forms of Western Tethyan late Bartonian to late Priabonian involute Heterostegina from numerous localities, marking different ecological conditions, were morphometrically investigated. They belong to three species, H. armenica, H. reticulata, and H. gracilis based on the presence/absence of granulation, on the chamberlet characteristics and on the relative size of proloculus. Within these species a very rapid evolution could be observed in the reduction of the number of operculinid chambers, in the increase of the number of chamberlets and partially in the increase of the proloculus size. This evolution is demonstrated by stratigraphic superpositions in several localities (especially in the Mossano section), and is supported also by the change of co−occurring fossils, starting with the disappearance of large−sized Nummulites, then followed by the appearance of the genus Spiroclypeus and then by the disappearance of orthophragmines of middle Eocene acme. Based on the reduction of operculinid chambers, two chronosubspecies of Heterostegina armenica and seven of H. reticulata are defined biometrically (four of them: H. armenica tigrisensis, H. reticulata tronensis, H. r. hungarica, and H. r. mossanensis are introduced here). This allows to subdivide the Shallow Benthic Zone (SBZ) 18 into three and SBZ 19 into two subzones. The extremely rapid evolution of H. reticulata allows to calibrate larger foraminiferal events around the middle/late Eocene boundary. The extinction of large−sizedNummulitesseems to be heterochronous in the late Bartonian in having migrated eastward, while the first appearance of Spiroclypeus is shown to be synchronous at the base of the Priabonian. The middle/upper Eocene (= Bartonian/Priabonian) boundary is to be placed at the base of the Priabona marls in the Mossano section corresponding to the SBZ 18/19 limit, to the first appearance of genus Spiroclypeus, to that of Nummulites fabianii and of Heterostegina reticulata mossanensis. It falls into the upper part of both the P 15 and NP 18 planktic zones. The Western Tethyan Eocene involute Heterostegina became extinct, apparently with no Oligocene successors.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cephalopod fauna and stratigraphy of the Adnet type red deposits of the Krížna unit in the Western Tatra Mountains, Poland
Autorzy:
Myczyński, R.
Jach, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191903.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
ammonites
nautiloids
Toarcian
Western Tethys
Opis:
The Lower Jurassic Adnet type red limestones and marlstones (Kliny Limestone Member, Huciska Limestone Formation) of the Krížna unit in the Tatra Mountains comprise cephalopod fauna represented by ammonites, belemnites and rarely by nautiloids. Ammonites belong to the families Phyloceratidae, Lytoceratidae, Hildoceratidae and Dactylioceratidae and indicate Early Toarcian Serpentinum Zone, Middle Toarcian Bifrons Zone (most probably Sublevisoni and Bifrons Subzones) and Late Toarcian Pseudoradiosa Zone. Hence, the age of Adnet type deposits may be estimated as Early Toarcian-Late Toarcian. Relatively moderate diversity of ammonite assemblage is noticed. Ammonites and nautiloids are preserved mainly as internal moulds, only some specimens display preserved calcified shells. Part of this macrofauna has resedimented character. Studied ammonite assemblage is closely related to that of the Mediterranean Province.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2009, 79, No 1; 27-39
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development of the Mid-Polish Troughversus Late Jurassic evolution in the Carpathian Foredeep area
Autorzy:
Matyja, B. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059116.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Mid-Polish Trough
Late Jurassic
northern Tethys shelf
sponge megafacies
Štramberk-type coral reefs
Opis:
Late Jurassic is the key epoch for an idea of the existence of the southeastern segment of the Mid-Polish Trough. New data on the evolution of Upper Jurassic deposits in the Carpathian Foredeep substrate provide information that there is a complete Oxfordian through Valanginian succession in the area of thick Oxfordian and Kimmeridgian deposits, proving the occurrence of the trough. Thickness of the Oxfordian and Kimmeridgian succession is twice to three times smaller than previously assumed. The facies development patterndistinguishes this area from the rest of the Late Jurassic basin. The sponge megafacies ranges up into the lower most Tithonian in this region.Tithonian Štramberk-type reefs occur near the Carpathian thrust front and alongside. The Late Jurassic and earliest Cretaceous facies are latitudinally arranged. Starting from the latest Middle Jurassic, the study area showed strong structural and facies relations to the Tethys do main. The collected data contradict the hypothesis that the Mid-Pol ish Trough continues in the Carpathian Foredeep substrate.
Źródło:
Geological Quarterly; 2009, 53, 1; 49-49
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Oxfordian ammonite genus Passendorferia Brochwicz Lewiński and the Tethyan subfamily Passendorferiinae Meléndez: origin and palaeobiogeography
Autorzy:
Mendez, G.
Atrops, F.
Bello, J.
Brochwicz-Lewiński, W.
Darpa, C.
Fozy, I.
Perez-Urresti, I.
Ramajo, J.
Sequeiros, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061354.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Upper Jurassic
ammonites
paleobiogeography
West Tethys
biostratigraphy
evolution
Mediterranean Province
Opis:
The Oxfordian ammonite group Passendorferiinae (known as "Mediterranean perisphinctids") forms a group of perisphinctids characterized by strongly evolute serpenticone coiling and subcircular to subquadrate whorl section, and forms a lateral divergent branch of the main stem Perisphinctidae. They originated probably from Late Callovian Grossouvriinae (Alligaticeras) and spread mainly in the Mediterranean (Tethyan) Province along the southern margin of Tethys, occasionally reaching the outer areas of epicontinental platforms. Their particular morphological features make them somewhat homoeomorphic with Tethyan Kimmeridgian Nebrodites. The phyletic link might be represented by the genus Geyssantia Meléndez, known from the Late Oxfordian Planula Chronozone. Separate biogeographic distribution in relation to the Perisphinctinae might reflect a progressive differentiation of western Tethyan faunas at the Callovian-Oxfordian boundary and at the onset of the Middle Oxfordian Transversarium Chronozone. Their rapid evolution gives them a biostratigraphic value similar to that of the Perisphinctinae. At the turn of the Middle-Late Oxfordian they gave rise to early Ataxioceratinae (Orthosphinctes), which replaced the Perisphinctinae in epicontinental areas, and colonised the marginal epicontinental blocks of northern Tethys. The taxonomy of this group is based upon the recognition of sexual dimorphism, using a single generic and specific name for both (M) and (m), and hence rejecting the use of former subgeneric ames for both dimorphs. A new species within this line: Passendorferia nodicostata sp. nov. from the Plicatilis Biozone (Paturattensis Subbiozone) is defined and described for the first time.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2009, 7, 1; 113-134
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Litostratygrafia i charakterystyka mikropaleontologiczna utworów kredy dolnej w środkowej części przedgórza Karpat
Lithostratigraphy and micropalaeontological characteristic of Lower Lithostratigraphy and micropalaeontological characteristic of Lower
Autorzy:
Urbaniec, A.
Bobrek, L.
Świetlik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074749.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
kreda późna
przedgórze Karpat
Perytetyda
mikroskamieniałości
formacje litostratygraficzne
Lower Cretaceous
Carpathian Foreland
Peri-Tethys
Opis:
During the Early Cretaceous a central part of the Carpathian Foreland was situated in the Peri-Tethys area. That zone was located on the SW margin of the East European Craton and it was adjacent to the Tethys basins in the south. Impact of those both zoogeographic provinces (the Boreal Sea and the Tethys Ocean) is easily noticeable in assemblages of microfauna. Character of sedimentation in the Early Cretaceous basin of the Carpathian Foreland is connected mainly with changes of the sea-level as well as tectonic activity of this region. The stratigraphy and facies data are based on near two hundreds wells profiles. Detailed sedimentological profiles and photographic documentation of the Upper Jurassic and the Lower Cretaceous deposits from about 50 boreholes were done as well as micropalaeontological and microfacial studies of core samples. The presented work is an attempt of unification and formalization of lithostratigraphic units’ nomenclature. Two boreholes: Zagorzyce-7 andWiewiórka-4 were suggested as stratotype sections of distinguished formations. Jurassic–Cretaceous boundary is probably situated within limits of Ropczyce formation in this area. Three formations have been distinguished in the profile of Lower Cretaceous above Ropczyce formation: Zagorzyce limestone-marl formation (Berriasian age), Dębica marl and organodetritic limestone formation (Valanginian) andWiewiórka limestone formation (Late Valanginian-Hauterivian). The most marked erosion surface is recorded between Zagorzyce and Dębica formations. We suppose that hiatus including a large part of Lower Valanginian profile is connected with that erosion surface. It could be refered to a rapid fall of the sea-level in the Tethys Ocean, noticed inter alia in theWestern Carpathians and the Northern Calcareous Alps. The known existing thickness of the Lower Cretaceous sediments in the middle part of Carpathian Foreland (total of three formations: Zagorzyce fm., Dębica fm. andWiewiórka fm.) rises to 188 m in Zagorzyce-1 well.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2010, 58, 12; 1161-1175
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palaeoecology of Late Triassic conodonts: Constraints from oxygen isotopes in biogenic apatite
Autorzy:
Rigo, M
Joachimski, M.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21341.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleoecology
paleontology
Late Triassic
conodont
oxygen isotope
biogenic apatite
Conodonta
paleotemperature
Triassic
Tethys
paleoclimate
reconstruction
Opis:
The oxygen isotopic composition of conodont apatite derived from the Late Triassic (Carnian to lower Norian), Pignola 2 and Sasso di Castalda sections in the Lagonegro Basin (Southern Apennines, Italy) was studied in order to constrain the habitat of Late Triassic conodont animals. Oxygen isotope ratios of conodonts range from 18.5 to 20.8‰ V−SMOW, which translate to palaeotemperatures ranging from 22 to 31ºC, assuming a δ18O of Triassic subtropical sea water of −0.12‰ V−SMOW. These warm temperatures, which are well comparable to those of modern subtropical−tropical oceans, along with the body features of the conodont animal suggest that conodont δ18O values reflect surface water temperatures, that the studied conodont taxa lived in near−surface waters, and that δ18O values of Late Triassic conodonts can be used for palaeoclimatic reconstructions.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2010, 55, 3; 471-478
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temporal dynamics of the geographic differentiation of Late Devonian Palmatolepis assemblages in the Prototethys
Autorzy:
Girard, C.
Ta, H.P.
Savage, N.
Renaud, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22384.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleontology
temporal dynamics
geographic differentiation
Late Devonian
Palmatolepis
Prototethys zob.Proto-Tethys Ocean
Proto-Tethys Ocean
Conodonta
mass extinction
morphometry
Frasnian
Famennian
Opis:
Throughout their history, species had to face environmental variations spatially and temporally. How both levels of variation interact will be of key importance in conditioning their response to major perturbations. We addressed this question by focusing on a period in Earth’s history marked by dramatic environmental and faunal changes, the Late Devonian Frasnian/Famennian boundary. From a paleogeographic point of view, this period is characterized by a cosmopolitanism of the faunas across a large ocean, the Prototethys. We considered the biotic reaction at a seldom considered scale, namely within a single subgenus of conodont, Palmatolepis (Manticolepis). Patterns of spatial and temporal differentiation were quantified using morphometrics of its platform element. The recognized cosmopolitanism of the faunas was confirmed at this scale of variation since temporal records gathered in distant areas around the Prototethys, including the seldom documented regions located nowadays in South−East Asia, displayed similar morphological trends in response to the major F/F crisis. Beyond this overall cosmopolitanism, subtle geographic structure was evidenced but was not stable through time. Geographic differentiation was maximal shortly before the F/F crisis, suggesting that despite high sea−level, tectonics leaded to complex submarine landscapes promoting differentiation. In contrast any geographic structure was swamped out after the crisis, possibly due to a global recolonization from few favorable patches.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2010, 55, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies