- Tytuł:
-
Drop Test Simulation for An Aircraft Landing Gear Via Multi-Body Approach
Zastosowanie metody układów wieloczłonowych do symulacji wypuszczania podwozia w samolocie - Autorzy:
-
Leo, R
Fenza, A
Barile, M
Lecce, L. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/140029.pdf
- Data publikacji:
- 2014
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
landing gear
drop test
multi-body
leaf spring
ADAMS
podwozie
testy numeryczne
testy eksperymentalne - Opis:
-
This work deals with the effectiveness of a multi-body approach for the study of the dynamic behavior of a fixed landing gear, especially the research project concerns the drop tests of the AP.68 TP-300 aircraft. First, the Digital Mock-up of the of landing gear system in a C.A.D. software has been created, then the experimental structural stiffness of the leaf spring has been validated using the FEM tools MSC. Patran/Nastran. Finally, the entire model has been imported in MSC.ADAMS environment and, according to the certifying regulations, several multi-body simulations have been performed varying the heights of fall and the weights of the system. The results have shown a good correlation between numerical and experimental tests, thus demonstrating the potential of a multi-body approach. Future development of the present activity will probably be an application of the methodology, herein validated, to other cases for a more extensive validation of its predictive power and development of virtual certification procedures.
Praca dotyczy efektywności analizy dynamicznej stałego podwozia samolotu wykonanej przy pomocy oprogramowania dla układu wieloczłonowego. Przedstawiono dowód zgodności między symulacją numeryczną a wynikami eksperymentalnych testów spadowych dla samolotu AP.68 TP-300. Po wykonaniu makiet cyfrowych głównych części składowych podwozia w oprogramowaniu C.A.D. 3D, importowano je do środowiska ADAMS i zmontowano wirtualnie by odtworzyć rzeczywiste więzy. W środowisku ADAMS zrealizowano także model obiektu testowego. Kadłub samolotu i podstawowe części podwozia zostały zamodelowane jako ciało sztywne. Jedynie resor piórowy i opona były symulowane jako ciała elastyczne. W symulacji wykorzystano model opony ze środowiska ADAMS dodając informację o podłożu z pliku danych drogowych. Opracowano symulacje mające odtworzyć przebieg doświadczalnego testu spadowego, scharakteryzowany przez określoną masę i wysokość spadku. Wyniki wykazały dobrą korelację między symulacją cyfrową i testem doświadczalnym, co stanowi wstępny dowód możliwości przyszłej redukcji kosztów dzięki wirtualnej certyfikacji nowych opracowań podwozi samolotowych. Przyszły rozwój prowadzonych obecnie badań będzie prawdopodobnie iść w kierunku zastosowania tej metodologii do innych przypadków, co pozwoli na szerszą walidację mocy predykcyjnej metody. Będzie także opracowana wirtualna procedura certyfikacji. - Źródło:
-
Archive of Mechanical Engineering; 2014, LXI, 2; 287-304
0004-0738 - Pojawia się w:
- Archive of Mechanical Engineering
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł