Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "terapia przeciwnowotworowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Biodegradable dextran-based nanoparticles as potential anticancer drug carrier
Otrzymywanie biodegradowalnych nanocząstek dekstranowych jako potencjalnych nośników leków przeciwnowotworowych
Autorzy:
Janczewska, M.
Jung, P.
Ciach, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072960.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
anticancer therapy
polymer nanoparticles
preparation
cytotoxicity
terapia przeciwnowotworowa
nanocząstki polimerowe
preparatyka
cytotoksyczność
Opis:
Dextran-polycaprolactone nanoparticles were prepared and the influence of catalyst on particle diameter was investigated. Nanoparticles were synthesized by the simple one-pot reaction of spontaneous dextran modification with ɛ-caprolactone. Afterwards, nanoparticles were purified by dialysis, spray-dried and checked for cytotoxicity by the MTT assay. Prepared particles are a promising carrier for anticancer drug due to their biocompatibility and a narrow size distribution.
Otrzymano nanocząstki dekstranowe z użyciem polikaprolaktonu jako czynnika zwijającego oraz zbadano wpływ ilości katalizatora na ich średnicę. Synteza składa się z prostej jednostopniowej reakcji, w czasie której zachodzi polimeryzacja ε-kaprolaktonu na łańcuchu dekstranowym, a następnie spontaniczne zwinięcie łańcucha w cząstkę. Nanocząstki oczyszczono poprzez dializę, suszono rozpyłowo i przebadano pod kątem cytotoksyczności testem MTT. Otrzymane nanocząstki są obiecującym nośnikiem dla leków przeciwnowotworowych ze względu na wąski rozkład średnic oraz biokompatybilność.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2014, 4; 251--252
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciwciała monoklonalne w regulacji transdukcji sygnału receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) w komórkach nowotworowych
Monoclonal antibodies in regulation of signal transduction of Epidermal Growth Factor Receptor (EGFR) pathway in cancer cells
Autorzy:
Kampa, Rafał Paweł
Sypniewski, Daniel
Bednarek, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035845.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
kancerogeneza
terapia przeciwnowotworowa
transdukcja sygnału
egfr
przeciwciała monoklonalne
carcinogenesis
anticancer therapy
signal transduction
monoclonal antibodies
Opis:
In recent years intensive research has been dedicated to the Epidermal Growth Factor Receptor (EGFR) due to its significant role in the pathogenesis of malignant tumors. In many types of cancers intracellular pathways modulated by EGFR have been identified as crucial factors influencing tumor survival and development. On the other hand, EGFR has also been shown to be a promising molecular target for potential therapeutic agents. Attempts to modify the signal transduction exerted by EGF have been made either by blocking the activity of certain elements of the EGFR pathway or by direct inhibition of the EGF receptor itself. It has also been demonstrated that the use of monoclonal antibodies to block the EGF receptor increases the effectiveness of conventional anticancer agents such as cisplatin. Thus, many anticancer therapies based on inhibitors of the selected components of the EGFR signaling pathway have been established, and many of them apply monoclonal antibodies.
Receptor naskórkowego czynnika wzrostu EGFR (Epidermal Growth Factor Receptor), ze względu na jego ważny udział w patogenezie nowotworów złośliwych, jest obiektem intensywnych badań naukowych ostatnich lat. W wielu typach nowotworów wewnątrzkomórkowe szlaki sygnalizacyjne pobudzane przez EGFR mają wręcz kluczowe znaczenie w ich rozwoju. Z drugiej strony wykazano, iż EGFR może stanowić bardzo obiecujący punkt uchwytu dla czynników terapeutycznych. Podjęto próby modyfikacji transdukcji sygnału przekazywanego przez aktywny EGFR wewnątrz komórek poprzez blokowanie aktywności elementów tego szlaku bądź samego receptora. Wykazano też, że blokowanie receptora EGFR przez przeciwciała monoklonalne podwyższa efektywność stosowanych w terapii kon-wencjonalnych czynników przeciwnowotworowych, np. cisplatyny. Dodatkowo opracowano wiele terapii przeciwno-wotworowych opierając się na zastosowaniu inhibitorów wybranych, kluczowych składowych szlaku sygnalizacyj-nego EGFR, z których wiele bazuje na zastosowaniu przeciwciał monoklonalnych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 12-20
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fulerenole w terapii i diagnostyce chorób nowotworowych
Fullerenols in therapy and diagnosis of cancer
Autorzy:
Lichota, Anna
Krokosz, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164223.pdf
Data publikacji:
2016-12-22
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
nanotechnologia
fuleren
fulerenol
terapia przeciwnowotworowa
obrazowanie molekularne
teranostyka
nanotechnology
fullerene
fullerenol
cancer therapy
molecular imaging
theranostics
Opis:
Do głównych przyczyn zgonów w Polsce zalicza się nowotwory złośliwe. Jednym z celów współczesnych badań biomedycznych jest zmaksymalizowanie efektów działania stosowanych strategii leczniczych. Podejmowane działania doskonalące środki terapeutyczne są ukierunkowane na ograniczenie działań niepożądanych terapii przeciwnowotworowych. Innym kierunkiem badań jest poszukiwanie substancji ochronnych, które zmniejszą toksyczność leków wobec komórek prawidłowych. Nanotechnologia umożliwia projektowanie wyspecjalizowanych nanocząstek, dzięki którym możliwe będzie skuteczniejsze leczenie chorób nowotworowych, a także ich bezpieczne diagnozowanie. Nanomateriały na bazie węgla (fulereny i ich pochodne, grafen, nanorurki węglowe, nanodiamenty) stanowią obszerną grupę nanocząstek, które mają potencjalne zastosowania biomedyczne zarówno w terapii, jak i diagnostyce. Celem niniejszej pracy jest omówienie właściwości biologicznych fulerenoli w kontekście ich wykorzystania w różnych strategiach terapii przeciwnowotworowych. W pracy omówiono także możliwości jednoczesnego wykorzystania nanocząstek w terapii i diagnostyce, czyli teranostyce. Obecny stan wiedzy wskazuje, że fulereny i ich hydrofilowe pochodne, w szczególności fulerenole, wykazują niską toksyczność lub jej brak. Poprzez swoje właściwości antyoksydacyjne, a także regulujące ekspresję genów zaangażowanych w proces apoptozy i angiogenezy oraz stymulowanie odpowiedzi immunologicznej, mogą przyczyniać się do hamowania rozrostu guza i ochrony komórek prawidłowych. Gadolin zamknięty w klatce fulerenu jest mniej toksyczny jako środek cieniujący w rezonansie magnetycznym i może jednocześnie hamować rozwój nowotworu, co jest obiecującym wynikiem dla teranostyki. Med. Pr. 2016;67(6):817–831
Malignant tumors are one of the main causes of death in Poland. One of the objectives of contemporary biomedical research is to maximize the effects of therapeutic strategies. The actions undertaken to improve therapeutic agents are aimed at reducing the side effects of cancer treatments. Another direction of investigations is the search for protective substances that reduce the toxicity of the drug to normal cells. Carbon-based nanomaterials (fullerenes and their derivatives, graphene, carbon nanotubes, nanodiamonds) are a broad class of nanoparticles that have potential biomedical applications in both therapy and diagnostics. The aim of this paper is to review biological properties of fullerenols in the context of their use in various strategies of cancer treatments. The authors also discuss the possibility of simultaneous use of nanoparticles in therapy and diagnosis, that is, in theranostics. Current knowledge indicates that fullerenes and their hydrophilic derivatives, especially fullerenols, show low or no toxicity. They may contribute to the inhibition of tumor growth and protection of normal cells through their antioxidant properties, as well as to the regulation of expression of genes involved in apoptosis and angiogenesis, and stimulation of the immune response. Gadoliniumcontaining endohedral fullerenes are less toxic as a contrast agents in magnetic resonance imaging, and they may also inhibit tumor growth, which is a promising result for theranostics. Med Pr 2016;67(6):817–831
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 6; 817-831
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sieci metalo-organiczne typu MOF jako przykład mateiałów wykorzystywanych w ukierunkowanej terapii przeciwnowotworowej
MOF-type metal-organic networks as an example of materials used in targeted anti-cancer therapy
Autorzy:
Samaszko-Fiertek, Justyna
Khalatyan, Alina
Dmochowska, Barbara
Ślusarz, Rafał
Madaj, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200429.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
MOF
ZIF-8
terapia przeciwnowotworowa
synteza ZIF-8
system dostarczania leków
anticancer therapy
synthesis ZIF-8
drug delivery system
Opis:
MOF materials (metal-organic frameworks) are a relatively organic-inorganic (hybrid) materials. Due to very good adsorption properties, large specific surfaces and large pore volumes, these compounds are quite intensively studied, and the number of organic-inorganic hybrids obtained is growing year by year. Most MOF compounds are crystalline two- or three-dimensional organometallic structures. They are an example of hybrid materials that are made of both inorganic and organic component. The inorganic part is represented by metal ions/clusters, while the organic skeleton contains neutral or charged organic linkers [1-3]. The most common metal cations included in organometallic lattices are: Zn2+, Cu2+, Cr3+, Al3+ and Mg 2+. Organic ligands can be neutral, positively or negatively charged, but they must be primarily electron pair donors, which means that they have nitrogen or oxygen-containing functional groups in their structure. Ligands’ role is to stitch these building units together to create extended framework structures, while metal ions provide structural integrity and durability. These materials have a well-developed specific surface and a large pore volume (570-3800 m2/g). Thanks to the presence of coordination bonds in the structure, the skeletons of organometallic networks are flexible. Based on literature data, several methods of cancer treatment using MOFs are distinguished, e.g.: using passive targeting, active targeting, physicochemical targeting, and in a particular case using all three strategies (Fig. 2, Table 1) [12,13]. The ongoing work on the modification of the synthesized MOF structures based on zinc ions allows the preparing various types of cancer drugs based on their durability and high porosity. The ability to synthesize multifunctional Zn-MOFs is a new chapter in the design of chemotherapeutic agents. A particular example is ZIF-8. The combination of different strategies for the influence of the pH value of the environment or photochemical elements gives the opportunity to use the compounds in imaging and cancer diagnosis.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2023, 77, 1-2; 35--53
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie nanomateriałów w naukach medycznych
Application of nanomaterials in medical sciences
Autorzy:
Moritz, M.
Geszke-Moritz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1208070.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
nanomateriały
bioobrazowanie
terapia przeciwnowotworowa
diagnostyka
regeneracja tkanek
dostarczanie substancji leczniczych
nanomaterials
bio-imaging
anticancer therapy
diagnostics
tissue regeneration
drug delivery
Opis:
Przedstawiono przebieg realizacji projektu "Bezpieczne chemikalia - projekt dla województwa śląskiego", współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, ze szczególnym uwzględnieniem form wsparcia udzielanego przedsiębiorcom regionu.
Implementation of "Safe chemicals - a project for Silesia" project objectives, co-funded by the European Social Fund EU, with particular emphasis on forms of support to entrepreneurs of the region has been presented.
Źródło:
Chemik; 2012, 66, 3; 212-214
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synteza i badania oddziaływania z albuminą N,N-pdimetyloaminobenzylowej pochodnej tiosemikarbazonu i jej kompleksu z rutenem(II)
Synthesis and interaction with albumin of N,N-dimethylaminbenzyl derivative of thiosemicarbazone and its ruthenium(II) complex
Autorzy:
Łomzik, M.
Brindell, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142651.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
tiosemikarbazony
kompleksy rutenu
albumina
pomiary fluorescencyjne
stała Sterna-Volmera
terapia przeciwnowotworowa
thiosemicarbazones
ruthenium complexes
albumin
fluorescence measurements
Stern-Volmer's constant
antitumor therapy
Opis:
Z literatury wiadomo, że niektóre tiosemikarbazony wykazują działanie antynowotworowe jako inhibitory reduktazy rybonukleotydowej, a ich koordynacja do jonów Ru może prowadzić do wzmocnienia tej reaktywności. W artykule przedstawiono syntezę tiosemikarbazonu N,N-p-dimetyloaminobenzaldehydu oraz jego kompleksu z Ru(II). Zbadano oddziaływanie otrzymanych związków z albuminą przy użyciu metod spektrofluorymetrycznych. Wykazano, że po związaniu w kompleks ligand jest mniej reaktywny w stosunku do albuminy, co rokuje nadzieje na jego lepszą biodystrybucję.
Previous studies have shown that some thiosemicarbazones have antitumor activity as inhibitors of ribonucleotide reductase and their reactivity can be enhanced by coordination to Ru ion. The following paper describes the synthesis of N,N-p-dimethylaminbenzaldehyde thiosemicarbazone and its Ru(II) complex. In addition, the interaction of the obtained compounds with albumin was carried out using fluorescence spectroscopy. It has been shown that coordination of ligand to ruthenium decrease its reactivity towards albumin and therefore the better bioavailability is expected.
Źródło:
Chemik; 2013, 67, 2; 91-98
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies