Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "teoria pieniądza" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Modern Monetary Theory a marksistowska krytyka ekonomii politycznej
    Modern Monetary Theory and Marxist Critique of Political Economy
    Autorzy:
    Winczewski, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1013078.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Marxism
    neo-chartalism
    theory of money
    political economy
    marksizm
    neoczartalizm
    teoria pieniądza
    ekonomia polityczna
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest próbą omówienia problematyki reprezentowanej przez Modern Monetary Theory (Nowoczesną Teorię Monetarną), czyli jedną z popularnych ostatnio teorii zaliczanych do nurtu postkeynesowskiego, w perspektywie marksistowskiej ekonomii politycznej. Przedmiotem analizy będą przede wszystkim założenia MMT dotyczące roli pieniądza we współczesnym świecie – zostaną one zestawione ze współczesnymi badaniami nad marksowską teorią pieniądza towarowego z Kapitału. Skomentowane i ocenione zostaną również pomysły neoczartalistów dotyczące polityki gospodarczej w kapitalizmie oraz jej wpływu na dynamikę całego systemu. Osobną kwestią jest ściśle polityczna problematyka związana z MMT, która również zostanie poddana analizie. Przedstawione zostaną punkty wspólne dla niektórych założeń MMT i koncepcji marksistowskich, przy jednoczesnym wykazaniu teoretycznej przewagi propozycji tych drugich. Autor artykułu stara się dowieść, że o ile deskryptywna część omawianej teorii, dotycząca realiów współczesnego kapitalizmu, może być zaakceptowana przez niektórych nieortodoksyjnych ekonomistów marksistowskich, to jej normatywna część powinna spotkać się z krytyką, ze względu na obecne w niej dość powierzchowne powtórzenie niektórych tradycyjnych keynesowskich propozycji dotyczących polityki monetarnej i fiskalnej.
    This article is an attempt to discuss the issues represented by Modern Monetary Theory, one of the most popular post-Keynesian theories within the perspective of Marxist political economy. The subject of the analysis will be primarily MMT assumptions about the role of money in the modern world, in juxtaposition with contemporary research analyzing the Marxist theory of commodity money capital. The ideas of neo-chartalists on economic policy in capitalism and its influence on the dynamics of the whole system will also be commented on and evaluated. Another issue is the strictly political problems related to MMT, which will also be analyzed. Common points will be shown, combining some of the MMT concepts with Marxist concepts, while demonstrating the theoretical predominance of Marxist propositions. The author of this article is trying to prove that, while the realism of modern capitalism belongs to the descriptive part, some non-orthodox Marxist economists may accept that the normative part of this theory should be criticized because of its rather superficial repetition of some traditional Keynesian monetary and fiscal policy proposals.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2017, 25, 3; 136-175
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efekt Cantillona
    Cantillon Effect
    Autorzy:
    Sieroń, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956047.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    theory of money
    non-neutrality of money
    inflation
    monetary expansion
    changes in money supply
    Cantillon effect
    business cycle
    Austrian Business Cycle Theory
    teoria pieniądza
    nieneutralność pieniądza
    inflacja
    ekspansja monetarna
    zmiany
    w podaży pieniądza
    efekt cantillona
    cykl koniunkturalny
    austriacka teoria cyklu koniunkturalnego
    Opis:
    Celem tej pracy jest teoretyczne omówienie efektu Cantillona z uwzględnieniem zarówno aspektu dystrybucyjnego, jak i cenowego. Przedstawiono relacje, jakie zachodzą między tym zjawiskiem a nieneutralnością pieniądza oraz zmianą w podaży pieniądza w ogólności. Analizie poddano także rolę oczekiwań związanych z istnieniem tych efektów. Pokazano również, iż stanowi ono podstawę austriackiej teorii cyklu koniunkturalnej. Jednocześnie wykazano, że ekonomia głównego nurtu ze względu na czynione przez nią nierealistyczne założenia, takie jak to o homogenicznym kapitale, nie jest w stanie należycie uchwycić wagi tego zjawiska.
    The aim of this paper is a theoretical discussion of the Cantillon effect, taking into account both the distribution and the price. The author presents the relationship between this phenomenon and the non-neutrality of money, as well as the changes in money supply in general. The role of expectations for these effects is also analysed. Based on the analysis, it is pointed out that the Cantillon effect is a foundation for the Austrian Business Cycle Theory. The author proves that mainstream economics, due to its unrealistic assumptions, such as the assumption of homogeneous capital, is not able to properly grasp the importance of this phenomenon.
    Źródło:
    Optimum. Economic Studies; 2015, 2(74); 68-87
    1506-7637
    Pojawia się w:
    Optimum. Economic Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Główne założenia i tezy szkoły monetarystycznej w ekonomii
    The main assumptions and theses of the monetarist school in economics
    Autorzy:
    Klimiuk, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050792.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-10
    Wydawca:
    Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
    Tematy:
    doktryna makroekonomiczna
    monetaryzm
    keynesizm i neokeynesizm,
    ilościowa teoria pieniądza
    podaż i popyt na pieniądz
    inflacja
    podejście pieniężne do bilansu płatniczego
    monetarystyczna interpretacja bezrobocia
    stagflacja
    mechanizm transmisji
    macroeconomic doctrine
    monetarism
    Keynesianism and neo-Keynesianism
    quantity theory of money
    money supply and demand
    inflation
    monetary approach to the balance of payments
    the monetarist interpretation of unemployment
    stagflation
    transmission mechanism
    Opis:
    Termin monetaryzm jako określenie doktryny makroekonomicznej związanej i utożsamianej jednoznacznie z Miltonem Friedmanem i Uniwersytetem w Chicago został wykreowany przez Karla Brunnera w 1968 r. Nabrał on znaczenia na gruncie teoretycznym na przełomie lat 60. i 70. XX w., a największy wpływ na politykę gospodarczą uzyskał w końcu lat 70. i na początku lat 80. Swoją popularność zawdzięczał panującej stagflacji w okresie lat 70. Tak jak wielki kryzys spowodował zachwianie wiary w rynek i liberalizm, tak stagflacja spowodowała odwrót od ekonomii keynesowskiej i odrodzenie idei klasycznych. Na gruncie teoretycznym z monetaryzmu wyrosła nowa i bardziej radykalna szkoła – nowa ekonomia klasyczna. Jednakże to monetaryzm stał się częścią głównego nurtu i punktem odniesienia dla większości dyskusji toczących się wokół kluczowych kwestii teoretycznych i roli państwa w gospodarce.Twórcą monetaryzmu był M. Friedman urodzony w 1912 r. w Nowym Jorku, jeden z najwybitniejszych i kontrowersyjnych ekonomistów XX w. Był on od samego początku swojej kariery naukowej gorącym zwolennikiem liberalizmu gospodarczego i z tych pozycji konsekwentnie i przy każdejokazji krytykował keynesizm, a także neokeynesizm. Jego zdaniem, niedoskonałości rynku wynikają z ingerencji państwa w gospodarkę kraju, a także z monopolistycznej pozycji związków zawodowych. Uważał również, że wszelkie wydatki na poprawę koniunktury, jak również ochrona socjalna najuboższych grup społecznych, są nieuzasadnione. Państwo powinno ograniczać swoją działalność do utrzymania porządku i bezpieczeństwa publicznego i stać na straży prawa, a zwłaszcza prawa prywatnej własności. Patrząc na szkołę monetarystyczną przez pryzmat jej historycznego rozwoju, widzimy wyraźnie trzy etapy. Zaczęło się od ewolucji, jaką przeszło podejście oparte na ilościowej teorii pieniądza w okresie od połowy lat 50. do połowy lat 60., poprzez analizę krzywej Philipsa wspartej oczekiwaniami, którą analiza monetarystyczna przyswoiła sobie w drugiej połowie lat 60., a kończąc na podejściu pieniężnym do bilansu płatniczego i wyznaczania kursu walutowego, które zostało włączone do analizy monetarystycznej na początku lat 70. Badacze związani ze szkołą monetarystyczną podkreślają procykliczną rolę podaży pieniądza (tj. wyprzedzający w czasie ruch pozostałych zmiennych takich, jak płace, ceny, produkcja - zarówno w ujęciu nominalnym, jak i realnym). Dlatego też bank centralny powinien zapewnić stałe tempo przyrostu podaży pieniądza (tzw. reguła k-procent), określając ją na poziomie 3-5% rocznie dla gospodarki. Propozycja takiego właśnie tempa przyrostu podaży wynikała stąd, że tyle wynosiła naturalna stopa wzrostu potencjału podażowego gospodarki. Zdaniem monetarystów gospodarka w długim okresie zbliża się do stanu pełnego wykorzystania potencjału produkcyjnego, jeśli zatem ilość pieniądza w obiegu rośnie w identycznym tempie jak produkcja, przeciętny poziom cen nie zmienia się, więc nie zachodzi inflacja.
    The term monetarism as a term for the macroeconomic doctrine associated and identified explicitly with Milton Friedman and the University of Chicago was coined by Karl Brunner in 1968. It gained importance on theoretical grounds in the late 1960s and early 1970s, and achieved its greatest impact on economic policy in the late 1970s and early 1980s. It owed its popularity to the prevailing stagflation of the 1970s. Just as the Great Depression had shaken faith in the market and liberalism, stagflation caused a retreat from Keynesian economics and a rebirth of classical ideas. On theoretical grounds, a new and more radical school - the new classical economics - grew out of monetarism. However, it was monetarism that became part of the mainstream and the reference point for most of the discussions revolving around key theoretical issues and the role of the state in the economy. M. Friedman, born in 1912 in New York, one of the most prominent and controversial economists of the 20th century was the founder of monetarism. From the very beginning of his academic career, he was an ardent supporter of economic liberalism, and from these positions he consistently and on every occasion criticized Keynesianism, as well as neo-Keynesianism. In his opinion, market imperfections resulted from state interference in the country’s economy, and also from the monopolistic position of trade unions. He also believed that all expenditures for the improvement of the economy, as well as social protection of the poorest social groups, were unjustified. The state should limit its activities to the maintenance of public order and safety and uphold the law, especially the right to private property. Looking at the growth of the monetarist school through the lens of its historical development, we clearly see three stages. It began with the evolution of the quantity theory of money approach from the mid-1950s to the mid-1960s, through the expectations-supported Phillips curve analysis that monetarist analysis assimilated in the second half of the 1960s, and ended with the monetary approach to balance of payments and exchange rate determination that was incorporated into monetarist analysis in the early 1970s. Researchers associated with the monetarist school emphasize the pro-cyclical role of the money supply (i.e. the ahead of time movement of other variables such as wages, prices, production - both in nominal and real terms).Therefore, the central bank should ensure a constant rate of increase in the money supply (the so-called k-percentage rule) setting it at the level of 3-5% per year for the economy. The proposal of such a growth rate of supply resulted from the fact that this was the natural growth rate of the supply potential of the economy. According to monetarists, in the long run the economy approaches the state of full exploitation of production potential, so if the amount of money in circulation grows at the same rate as production, the average price level does not change, so there is no inflation.
    Źródło:
    Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2021, 13; 143-184
    0860-5637
    2657-7704
    Pojawia się w:
    Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obiektywna wartość wymienna pieniądza w subiektywnej teorii wartości
    Autorzy:
    Appelt, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609896.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    money
    the subjective theory of value
    the subjective exchange value of money
    the objective exchange value of money
    pieniądz
    subiektywna teoria wartości
    subiektywna wartość wymienna pieniądza
    obiektywna wartość wymienna pieniądza
    Opis:
    The value of money depends on the subjective value of other goods that can be obtained in exchange for it.The central element in the subjective theory of money value is the concept of objective theory of money. Both the subjective use-value of money and subjective exchange value of money are derived from its objective exchange value.Subjective valuation of money is possible on the assumption that the money has a  certain objective exchange value i.e. the possibility of obtaining certain quantity of other economic goods in exchange for a  given quantity of money. The past objective value of money is always linked with is present and future valuations. The first objective exchange value of money was the value which the goods used as money possessed at the moment when they first used as common media of exchange.
    Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia; 2013, 47, 3
    0459-9586
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O istocie wartości bieżącej
    The Essence of Present Value
    Autorzy:
    Piasecki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/592806.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
    Tematy:
    Instrumenty finansowe
    Strumienie pieniężne
    Synergia
    Teoria oczekiwanej użyteczności
    Wartość pieniądza
    Cash flow
    Expected utility theory
    Financial instruments
    Synergy
    Value of money
    Opis:
    Theoretical basis for discussion is the natural nonlinear preorder defined on the set of financial flows. Then there exists a utility function consistent with this preorder. Two financial flows are equivalent iff their utilities are equal. Then we can show that the present value of financial flow is equal to its utility. Lack of capital synergy is not a necessary condition for this thesis.
    Źródło:
    Studia Ekonomiczne; 2013, 154; 82-91
    2083-8611
    Pojawia się w:
    Studia Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ta gospodarka zabija”. Papieża Franciszka krytyka (wynaturzeń) wolnego rynku
    „This Economy Kills”. Pope Francis’ Critique of (the Degenerations of) the Free Market
    Autorzy:
    Dylus, Aniela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/468812.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    „zabójcza” gospodarka
    ekonomia wykluczenia
    ubóstwo
    bałwochwalstwo pieniądza
    kapitalizm
    globalizacja
    krytyka
    „teoria skapywania”
    „killer” economy
    economy of exclusion
    poverty
    idolatry of money
    capitalism
    globalization
    critique
    trickle-down theory
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest eksplikacja krytyki rynkowych wynaturzeń zawarta w adhortacji papieża Franciszka Evangelii Gaudium (EG) oraz prezentacja polemiki z tą krytyką. Aby lepiej zrozumieć adhortację, trzeba mieć na uwadze pastoralny motyw piętnowania „zabójczej” gospodarki, przesądzający też o dosadnym języku analizowanego tekstu. Rekonstruując od strony formalnej papieską krytykę gospodarki, można stwierdzić, że dotyczy ona głównie określonych działań i podmiotów, ale także systemu (ustroju) gospodarczego oraz teorii ekonomicznych, towarzyszących im ideologii i opartej na nich polityki gospodarczej. Adresatem krytyki są podmioty ze świata biznesu (głównie uwikłane w gospodarkę „czarną” i „szarą”), polityki (np. ulegający ideologii „absolutnej autonomii rynków”), ale też konsumenci poddający się „kulturze dobrobytu” oraz niektóre obojętne wobec ubóstwa wspólnoty kościelne. Ze zdecydowanym sprzeciwem spotkała się działalność gospodarcza prowadząca do wykluczenia, do rodzących przemoc nierówności społecznych i do ekonomizacji życia społecznego. Skrytykowane zostało porzucenie służebnej funkcji pieniądza na rzecz „bałwochwalstwa” i poddanie się „rządom” pieniądza. W polemice z tą krytyką wytykano Franciszkowi błędną diagnozę skali ubóstwa, nietrafne wiązanie go z globalizacją oraz niepełną identyfikację przyczyn kryzysu finansowego i zadłużenia. Papieska krytyka objęła również „panujący system ekonomiczny”. Nie oznacza to jednak odrzucenia en block kapitalizmu (i gospodarki rynkowej), a jedynie jednej z jego odmian – kapitalizmu finansowego. W EG jako szkodliwa została uznana polityka nieingerencji gospodarczej. Według komentatorów chodziło tu o wyraźny dystans wobec polityki gospodarczej opartej na consensusie waszyngtońskim. Z kolei w odpowiedzi zarzucano Papieżowi nieuprawnione uogólnienia. Oburzano się, że patrzy na gospodarkę z perspektywy Argentyny. Jego krytykę kapitalizmu oceniono jako „radykalnie lewicową”, świadczącą o braku zrozumienia dla tego systemu. Wreszcie z dezaprobatą Franciszka spotkały się niektóre teorie ekonomiczne. Można się tu doszukać krytyki tez właściwych dla neoliberalnej ekonomii podaży oraz leseferyzmu, doktryny nieingerencji i darwinizmu społecznego. Papież demaskuje je jako „ideologie”. To samo dotyczy „teorii skapywania”. Poszukując dróg wyjścia ze ślepego zaułka „zabójczej” gospodarki, Franciszek domaga się „ukierunkowania antropologicznego” gospodarki i otwarcia się jej na etykę. Chodzi mu przy tym o „etykę niezideologizowaną” i kierującą się do Boga. Choć domaga się przede wszystkim odnowienia etyki cnót, nie zapomina też o etyce instytucji.
    The subject of the article is the explication of the critique of degenerations of the market, found in Pope Francis’ exhortation Evangelii Gaudium (EG), as well as the presentation of a polemic with this critique. For a better understanding of the adhortation, the pastoral motive of the “killer” economy needs to be kept in mind – it also determines the text’s strong language. Formally reconstructing papal critique of the economy, one can conclude that it is mainly concerned with particular actions and subjects, but also with the economic system and economic theories, accompanying ideologies and economic policy which is based therein. The critique is aimed at subjects from the world of business (usually those involved in „black” and „grey” economies), politics (e.g. those who yield to the “absolute market autonomy” ideology), but also at consumers who submit to the „culture of prosperity”, and at some Church communities indifferent to poverty. Economic actions leading to exclusion, social inequalities that breed violence, and economization of social life were adamantly opposed. Abandonment of the ancillary function of money for „idolatry” and submitting to „the rule” of money was criticized. In polemic with this criticism, Francis was reproached for the erroneous diagnosis of the scale of poverty, for tying it inaccurately with globalization and for an incomplete identification of the causes of the financial crisis and debt. Papal critique also included „the prevailing economic system”. This does not mean an en bloc rejection of capitalism (or the market economy), but only one of its forms – financial capitalism. EG considers the policy of economic non-interference harmful. Commentators regard this as distancing from the economic policy based on the Washington consensus. In response, the Pope was accused of unfounded generalizations. His Argentinian perspective on the economy caused outrage. His critique of capitalism was assessed as „radically left-wing”, and proving a lack of understanding for this system. Finally, some economic theories met with Francis’ disapproval. One can discern here a critique of thesis characteristic of neoliberal supply economy and laissez-faire, non-inter-ference doctrine and social Darwinism. The Pope reveals them to be „ideologies”. The same applies to the trickle-down theory. Looking for ways out of the dead end of the „killer economy”, Francis demands the “anthropological orientation” of the economy and its opening to the ethics. What he means is an ethics „non-ideologised”, directing to God. Although he primarily calls for a renewal of the ethics of virtue, he does not forget institutional ethics.
    Źródło:
    Prakseologia; 2015, 157/2; 163-186
    0079-4872
    Pojawia się w:
    Prakseologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postkeynesowskie teorie endogenicznej podaży pieniądza
    Post-Keynesian theories of endogenous money supply
    Autorzy:
    Bludnik, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693271.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    endogenous money supply
    Post-Keynesianism
    horizontalism
    structuralism
    monetary circuit theory
    liquidity preference
    JEL
    B26
    E12
    E41
    E51
    endogeniczna podaż pieniądza
    postkeynesizm
    horyzontalizm
    strukturalizm
    teoria obiegu pieniężnego
    preferencja płynności
    Opis:
    One of the pillars of the research programme of heterodox Post-Keynesian economics is the endogenous creation of money supply, according to which the amount of money in circulation automatically accommodates to the needs reported by economic agents. Ensuring an adequate supply of funds is the role of commercial banks that create credit money ex nihilo, while monetary authorities are responsible for providing commercial banks with money reserves that guarantee the continuity of lending, and thus the process of the production and exchange in the economy. While the Post-Keynesians agree on the endogenous nature of money supply, not all of them perceive the role and operation of the central bank aimed at meeting the demand for reserves reported by commercial banks in the same way. As a result, four Post-Keynesian interpretations of this issue emerged: horizontalism, structuralism, an interpretation from the monetary circuit perspective and from the liquidity preference circuit. The purpose of this article is to present these approaches and to indicate the differences between them and the mainstream economics, as well as among themselves. The impact of such heterogeneity of views on the coherence of Post-Keynesianism and the ability of the school to create an alternative to neoclassical orthodoxy is also emphasised.
    Jednym z filarów programu badawczego heterodoksyjnego postkeynesizmu jest endogeniczna kreacja podaży pieniądza. Zgodnie z nią ilość pieniądza w obiegu samoistnie dostosowuje się do potrzeb zgłaszanych przez podmioty gospodarcze. Zapewnienie odpowiedniej podaży środków finansowych jest rolą banków komercyjnych, które kreują pieniądz kredytowy ex nihilo. Natomiast zadaniem władz monetarnych jest dostarczanie bankom komercyjnym rezerw pieniężnych gwarantujących ciągłość akcji kredytowej, a tym samym procesu produkcji i wymiany w gospodarce. Podczas gdy postkeynesiści zgadzają się co do endogenicznego charakteru podaży pieniądza, to nie wszyscy w ten sam sposób postrzegają rolę i działania banku centralnego w kierunku zaspokajania popytu na rezerwy zgłaszanego przez banki komercyjne. W rezultacie ukształtowały się cztery postkeynesowskie interpretacje tej kwestii: akomodacyjne, strukturalistyczne, z perspektywy teorii obiegu pieniężnego oraz z perspektywy preferencji płynności. Celem artykułu jest przybliżenie tych ujęć oraz wskazanie, w czym są one odmienne od stanowiska głównego nurtu ekonomii oraz w jakim stopniu różnią się między sobą. Podkreślono również wpływ takiej heterogeniczności poglądów na spójność postkeynesizmu i możliwość stworzenia przez tę szkołę alternatywy dla neoklasycznej ortodoksji.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 2; 159-170
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies