Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "temporal displacement" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Litologiczny wskaźnik przemieszczeń materiału skalnego jako element oceny podatności stoków na osuwanie
    Lithological displacement index as an element of landslide susceptibility assessment
    Autorzy:
    Wódka, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20051858.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    litologiczny wskaźnik przemieszczeń
    osuwisko
    Cyfrowy Model Terenu
    DTM
    wielookresowy LIDAR
    lithological displacement index
    landslide
    Digital Terrain Model
    multi-temporal LIDAR
    Opis:
    The use of multi-temporal LIDAR data in the study of landslides gives many possibilities. The increasing-over-time availability of ALS data encouraged research on development of landslides using Differential Digital Terrain Models. An important passive factor that determines the development of landslides (especially in the Carpathians) is lithology. The author propose a new lithological displacement index, that dscribes the volume of displaced ground (m3 ) per area of 1 m2 of a given lithological unit. The example of the test area of Rożnowskie Lake has shown that lithological displacement index can assess the landslide susceptibility, which is variable and depends on the amount of rainfall. During periods of heavy rainfall, large volumes of displaced rock masses were recorded in the thick-bedded formations. In dry periods, the trend is reversed.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2022, 70, 9; 695-700
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Travelling Sideways in Time (Without a Suitcase): The Aggregate Identity of Audrey Parker on Haven
    Podróżując w poprzek czasu (bez walizki) – zbiorcza tożsamość Audrey Parker w Haven
    Autorzy:
    Front, Sonia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1198023.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Haven
    Antropocen
    przemieszczenie czasowe
    kobieca podróż
    czas głęboki
    czas kobiet
    Anthropocene
    temporal displacement
    female travel
    deep time
    women’s time
    Opis:
    A distinct strand has differentiated itself in television programming in the twenty-first century: television series that feature female protagonists travelling between parallel worlds. The worlds in most of these series are on the edge of destruction through terrorism, war or another traumatic event. The female protagonists, who share the special ability to travel between the worlds, have a unique role to play – they serve as mediators between the universes. Their in betweenness enables their autonomy and resistance to violence, death, and appropriation. This role is played by Audrey Parker (Emily Rose) in the fantasy/supernatural drama Haven. Audrey’s task is to travel through an interdimensional portal to the town of Haven every twenty-seven years to help as a police officer to protect the inhabitants who are plagued by “the Troubles,” that is, supernatural abilities, which finally threaten them with imminent destruction. The uniqueness of Audrey resides not only in her special status as a traveller between the worlds but also in her identity, which consists of many segments in which different consciousnesses inhabit the same non-ageing body over five hundred years. The essay will analyse the unique temporality of the character, governed by female patterns of travel and her nomadic subjectivity, proposing that her figure links human lifetimes to geological aeons, symbolised by aether, the primary substance of the Void, located between the worlds. That link makes Haven a show of the Anthropocene, the geologic time period defined by humanity’s influence upon the earth. The Anthropocene challenges us to think beyond the usual temporality of a human lifespan, and so does Haven. The imminent destruction as a result of individual egotism leading to the misuse of aether in the show is a trope for the destruction of our planet. Haven uses the figure of Audrey Parker to represent a network of connections and repercussions dispersed over centuries to illustrate how our cumulative actions impact our planet. The show’s anti-linear strategies thus address the environmental concerns of an increasingly unstable environment to propose new ways through which to figure and address imminent threats concerning ecological disaster.
    W programach telewizyjnych dwudziestego pierwszego wieku wyodrębnił się osobny nurt: seriale, w których bohaterki podróżują pomiędzy równoległymi światami. Światy przedstawione w tych serialach na ogół naznaczone są terroryzmem, wojną lub innymi traumatycznymi doświadczeniami. Wspomniane bohaterki mają do odegrania wyjątkową rolę – są pośredniczkami między różnymi rzeczywistościami. Graniczność ich egzystencji umożliwia autonomię i opór wobec przemocy, śmierci i zawłaszczenia. Taką postacią jest Audrey Parker (Emily Rose) w serialu Haven. Zadaniem Audrey jest podróżowanie co dwadzieścia siedem lat przez międzywymiarowy portal do miasteczka Haven, gdzie jako policjantka pomaga w ochronie mieszkańców nękanych „Kłopotami”, czyli budzącymi się w nich nadprzyrodzonymi zdolnościami, które grożą nieuchronną zagładą. Wyjątkowość Audrey polega nie tylko na jej szczególnym statusie podróżniczki między światami, ale także na jej tożsamości składającej się z wielu segmentów, w których różne świadomości zamieszkują to samo niestarzejące się ciało przez 500 lat. Autorka artykułu analizuje wyjątkową temporalność postaci, rządzącą się kobiecymi wzorcami podróżowania i jej nomadyczną podmiotowością. Postać głównej bohaterki łączy ludzkie życia z geologicznymi eonami, których symbolem jest eter – pierwotna substancja Pustki, znajdującej się pomiędzy światami. To powiązanie czyni z Haven serial reprezentatywny dla epoki antropocenu – geologicznego okresu czasu naznaczonego wpływem ludzkości na Ziemię. Tak rozległa perspektywa geologiczna skłania do myślenia wykraczającego poza zwykłą czasowość ludzkiego życia i tak też jest w przypadku Haven. Zagłada spowodowana indywidualnym egoizmem prowadzącym do niewłaściwego wykorzystania eteru staje się metaforą zniszczenia naszej planety. Haven wykorzystuje postać Audrey Parker do przedstawienia sieci powiązań i reperkusji rozproszonych w ciągu wieków, aby zilustrować, jak skumulowane działania ludzi wpływają na planetę. W ten sposób, nielinearna struktura narracyjna serialu pozwala zilustrować obawy związane z coraz bardziej niestabilnym środowiskiem, ukazując nowe sposoby postrzegania i reagowania na nieuchronne zagrożenia prowadzące do katastrofy ekologicznej.
    Źródło:
    Postscriptum Polonistyczne; 2021, 27, 1; 215-230
    1898-1593
    2353-9844
    Pojawia się w:
    Postscriptum Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sobre la creciente presencia de la perífrasis ir a + infinitivo en el sistema temporal del castellano contemporáneo
    Autorzy:
    Sobczak, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2079793.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    linguistic change
    temporal system
    posteriority
    temporal displacement
    ir a + infi nitive
    future
    cambio lingüístico
    sistema temporal
    posterioridad
    dislocación temporal
    ir a + infinitivo
    futuro
    Opis:
    The aim of this article is to comment on the increasing presence of the verbal periphrasis ir a + infinitive. Despite being traditionally associated with the replacement of the synthetic future (cantará) and post-preterite (cantaría), it turns out that this construction, when combined with the paradigms of the present (va a cantar) and co-preterite (iba a cantar), and followed by the auxiliary verb haber, is able to acquire, at least in some contexts, temporal and modal values of the compound forms (habrá cantado and habría cantado). Furthermore, it seems that its frequent usage with the forms of the indicative intensifies the usage of periphrasis with the present and co-preterite subjunctive (vaya a cantar and fuera/fuese a cantar). According to the results of our own analysis, we cannot exclude at this point the possibility of the coexistence between these two forms and cante and cantara respectively, which may resemble the one observed between canta and va a + cantar. All of this allows us to conclude that we deal with a periphrasis of huge potential whose expansion limits, to a greater or lesser extent, the usage of the tenses denoting posteriority in the Spanish language.
    Źródło:
    Itinerarios; 2015, 22; 129-142
    1507-7241
    Pojawia się w:
    Itinerarios
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies