Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "teatralne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 55
Tytuł:
Kwestia sceniczności tłumaczeń utworów dramatycznych w wybranych badaniach nad przekładem
Autorzy:
Parchem, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571882.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
sceniczność
tłumaczenie teatralne
Opis:
Tłumaczenie utworów dramatycznych niesie ze sobą problemy związane z uwikłaniem translacji tego typu w multimedialną naturę twórczości teatralnej. Jedną z najistotniejszych i jednocześnie najtrudniejszych kwestii w badaniach przekładu dramatycznego jest sceniczność tłumaczonej sztuki, rozumiana z jednej strony jako czysto fizyczna właściwość skryptu polegającą na możliwości przeniesienia go na scenę i wypowiadania w sposób naturalny, z drugiej jako ukryta w sztuce warstwa kodów przestrzennych i gestycznych, które powinny – zdaniem niektórych autorów – zostać przez tłumacza odczytane i przeniesione do tekstu docelowego. Artykuł jest przegladem badań dotyczących przekładu teatralnego, których głównym przedmiotem jest zagadnienie sceniczności przekładu dramatu. Analiza dostępnych prac unaocznia złożoność omawianego problemu, trudności metodologiczne i niejednorodność terminologiczną, podkreślając jednocześnie wielowymiarowość przekładu dramatycznego zarówno w ujęciu teoretycznym, jak i praktycznym.
Źródło:
Acta Philologica; 2014, 45; 71-77
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theatre Education at Reduta
Kształcenie w Reducie
Autorzy:
Świątkowska, Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062796.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Reduta
Instytut Reduty
Juliusz Osterwa
szkolnictwo teatralne
laboratorium teatralne
Reduta Institute
theatre education
theatre laboratory
Opis:
The article presents the history and principles of theatre education at Reduta in its successive forms: from Koło Adeptów [The Apprentice Circle], established in 1921, through the Reduta Institute, to Okop [The Trench], which was the last pre-war incarnation of the school. Based on documents and memoirs, the article discusses Reduta’s comprehensive and holistic model of education, in which regular theoretical classes were accompanied by practical and physical exercises. A crucial part of the education process was student participation in the theatre’s daily operations: rehearsals, preparation of stage productions, and tours. The aim of the school was to offer future artists comprehensive preparation for various theatre functions, as well as to produce ideologically engaged social activists, who consider serving the society through art as their primary task and mission. A comparison between Reduta’s schools and other educational initiatives confirms that in terms of scope, curriculum, work methods, practices, as well as atmosphere, the former were indeed pioneering and stood out from traditional pre-war drama teaching. Published as an appendix to the article is its source material: Juliusz Osterwa, Okop, edited and with an introduction by the author of the article. (Transl. Z. Ziemann)
Artykuł przedstawia historię i założenia edukacji teatralnej w Reducie na różnych etapach funkcjonowania zespołu – od powołanego w 1921 Koła Adeptów, przez Instytut Reduty po Okop, który był ostatnim przedwojennym wcieleniem uczelni. Na podstawie dokumentów oraz wspomnień ukazano wszechstronny i holistyczny model kształcenia, w którym regularnym zajęciom teoretycznym towarzyszyły ćwiczenia praktyczne oraz fizyczne. Zasadniczą część edukacji w Reducie stanowiła praktyka realizowana poprzez udział adeptów w codziennej pracy teatru: w próbach, w przygotowaniu przedstawień, w objazdach Reduty. Celem szkoły było kompleksowe przygotowanie artysty do pełnienia różnych funkcji w teatrze, jak również ideowe wychowanie społecznika, który służbę społeczeństwu poprzez sztukę uważa za swoje podstawowe zadanie i posłannictwo. Porównanie redutowych szkół z innymi inicjatywami pedagogicznymi potwierdza, że pod względem rozmachu, programu nauczania, sposobu pracy, praktyk, jak również tworzonej atmosfery miały one pionierski charakter i wyróżniały się na tle przedwojennego szkolnictwa dramatycznego. Aneksem do artykułu jest materiał źródłowy: Juliusz Osterwa, Okop, ze wstępem i w opracowaniu autorki artykułu.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 2; 7-48
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“We Could Have Ventured in the Opposite Direction”: Exploring the Legacy of Polish Theatre on the Festival Map of Independent Ukraine
„Mogliśmy pójść w przeciwnym kierunku”: Odkrywanie dziedzictwa polskiego teatru na festiwalowej mapie niepodległej Ukrainy
Autorzy:
Harbuziuk, Maiia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28897489.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
polsko-ukraińskie relacje teatralne
ukraińskie festiwale teatralne
mobilność kulturowa
Polish–Ukrainian theatre relations
Ukrainian theatre festivals
cultural mobility
Opis:
This article examines the representation of Polish theatre on the Ukrainian festival map. This study includes key stages, events, and trends, and aims to uncover both positive developments and underlying problems. The research is based on sources such as published material, information resources, and my experience as a theatre critic. The periods of individual “breakthroughs” (1992–2000), “local encounters” (2001–2011), and “dramaturgical and performative landing forces” (from 2011) are identified and briefly characterized. The article outlines a broad geographical and genre-specific range of festivals in which Polish theatres participate and highlights their contribution. It also discusses the reception of individual performances by Polish theatres in Ukrainian criticism. The author focuses on the absence of iconic plays of Polish theatre on the posters of Ukrainian festivals (the exception is Bzik tropikalny (The Tropical Craze) by Witkacy, directed by Grzegorz Jarzyna, 1998). This resulted in the fact that the most important achievements of Polish theatre remained unknown to the Ukrainian audiences, and the professional community gravitated more towards Russia than towards the West. Given the more than four-hundred-year history of Polish–Ukrainian relations, it is essential that steps be taken to restore Polish–Ukrainian theatrical communication in order to ensure that Ukrainian theatre is connected to the European cultural space.
Artykuł analizuje obecność polskiego teatru na ukraińskiej mapie festiwalowej. Obejmuje kluczowe etapy, wydarzenia i trendy, a jego celem jest odsłonięcie zarówno pozytywnych zmian, jak i podstawowych problemów. Tekst opiera się na opublikowanych materiałach, informacjach festiwalowych i doświadczeniach autorki jako krytyczki. Wyróżniono i krótko scharakteryzowano trzy okresy indywidualnych „sukcesów” (1992–2000), „spotkań lokalnych” (2001–2011) oraz „dramaturgicznych i performatywnych desantów” (od 2011 roku). Artykuł daje obraz lokalnej i gatunkowej różnorodności festiwali, w których uczestniczą polskie teatry, i podkreśla, jak wiele wnoszą w ich programy. Omawia również recepcję poszczególnych spektakli polskich teatrów w ukraińskiej krytyce. Autorka zwraca uwagę na nieobecność ikonicznych spektakli polskiego teatru na afiszach ukraińskich festiwali (wyjątkiem jest Bzik tropikalny Witkacego w reżyserii Grzegorza Jarzyny, 1998). To sprawiło, że ukraińska publiczność nie poznała najważniejszych osiągnięć polskiego teatru, a środowisko teatralne ciążyło bardziej ku Rosji niż ku Zachodowi. Biorąc pod uwagę ponad czterystuletnią historię stosunków polsko-ukraińskich, konieczne jest podjęcie kroków w celu przywrócenia polsko-ukraińskiej komunikacji teatralnej, aby zapewnić ukraińskiemu teatrowi połączenie z europejską przestrzenią kulturową.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 4; 57-80
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamiętnik Teatralny: Bibliografia zawartości 1973–1982
Pamiętnik Teatralny: A Bibliography of Contents 1973–1982
Autorzy:
Maciejewska, Maria Krystyna
Wysiński, Kazimierz Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341444.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
bibliografia
badania teatralne
Pamiętnik Teatralny
bibliography
theater studies
Opis:
Artykuł jest przewodnikiem po 10 rocznikach Pamiętnika Teatralnego i zawiera alfabetyczny spis wszystkich drukowanych w nich autorów. Jest także bilansem głównych tematów podejmowanych w tym okresie. We wstępie scharakteryzowano zasady opracowania bibliograficznego Marii Krystyny Maciejewskiej oraz opisano materiały, które je uzupełniają, przygotowane we współpracy z Kazimierzem Andrzejem Wysińskim i Izabelą Derdą.
This article is a guide to the 10 volumes of Pamiętnik Teatralny and includes an alphabetical listing of all authors printed in them. It is also a survey of the main topics covered during this period. In the introduction, the editors characterize the principles of bibliographic compilation (elaborated by Maria Krystyna Maciejewska) and describe the materials that supplement them (elaborated by Kazimierz Andrzej Wysiński and Izabela Derda).
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1983, 32, 4; 519-621
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maiia Harbuziuk (1965–2023) in Memoriam
Maiia Harbuziuk (1965–2023): Wspomnienie
Autorzy:
Torkut, Nataliya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432330.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Maiia Harbuziuk
Shakespeare
«Hamlet»
ukrainskie badania teatralne
Ukrainian theater studies
Opis:
This text celebrates the legacy of Maiia Harbuziuk, a distinguished Ukrainian theater critic and scholar who recently passed away before her time. The article highlights her significant contributions to theater studies and her unwavering commitment to promoting Ukrainian theater on the global stage. The author reflects on Maiia Harbuziuk’s academic achievements in the field of Shakespeare studies, including her work on the Ukrainian reception of Hamlet. She discusses the scope of Harbuziuk’s work—academic research, cultural exchange, and the organization of a Ukrainian Shakespeare Festival among many others—in all of which Maiia Harbuziuk excelled, leaving an indelible mark on Ukrainian culture and the world of theater.
Tekst upamiętnia postać Maii Harbuziuk, przedwcześnie zmarłej wybitnej ukraińskiej krytyczki teatralnej i badaczki. Artykuł podkreśla jej znaczący wkład w badania teatralne i niesłabnące zaangażowanie w promowanie ukraińskiego teatru za granicą. Autorka omawia najważniejsze osiągnięcia naukowe Maii Harbuziuk w dziedzinie badań szekspirologicznych, w tym jej prace nad ukraińską recepcją Hamleta. Omawia różnorodne przedsięwzięcia Harbuziuk – obejmujące badania naukowe, wymianę kulturalną, a także organizację Ukraińskiego Festiwalu Szekspirowskiego i wiele innych – podkreślając, że w każdej z tych dziedzin Maiia Harbuziuk osiągała znakomite wyniki, pozostawiając niezatarty ślad w ukraińskiej kulturze i świecie teatru.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 4; 266-277
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warsaw Garden Theatres – Places of Memory or Oblivion?
Warszawskie teatry ogródkowe - miejsca pamięci czy niepamięci?
Autorzy:
Starzyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191334.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
theatre
theatre space
garden theatre
teatr
miejsce teatralne
teatr ogródkowy
Opis:
Celem naukowym jest zbadanie wpływu nieistniejących teatrów ogródkowych na współczesne przestrzenie Warszawy oraz próba odpowiedzi na pytanie: Czy warszawskie teatry ogródkowe funkcjonujące w latach 1868-1907 istnieją w pamięci architektonicznej i urbanistycznej miasta, czy tylko w materiałach historycznych? Zastosowano metody badań niezbędne do zdefiniowania i rozwiązania problemu naukowego: analizy i krytyki piśmiennictwa, obserwacji bez interwencji, studium przypadku, intuicyjną opartą na osobistych doświadczeniach autorki; podstawą wniosków były badania in situ. Wynikiem jest: a) wskazanie lokalizacji i zakresów czasowych funkcjonowania teatrów ogródkowych lewobrzeżnej Warszawy, b) wykazanie, że teatry ogródkowe nie zostawiły śladu urbanistycznego, architektonicznego, jak również symbolicznego. Stąd wniosek, że nie istnieją w pamięci architektonicznej i urbanistycznej miasta.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2018, 3; 64-77
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce teatralne – współczesne przestrzenie kultury
Theatrical Place – Contemporary Spaces of Culture
Autorzy:
Starzyk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509432.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
kultura
przestrzeń kultury
miejsce teatralne
culture
culture space
theatrical place
Opis:
Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na nowe wyzwania stawiane przed projektantami w procesie kształtowania współczesnych przestrzeni kultury w związku ze zmieniającymi się standardami, oczekiwaniami społecznymi, a może przede wszystkim w związku ze zmieniającą się szeroko rozumianą kulturą. Zmiana jest normą, stąd postawiony problem nie może mieć definicji skończonej, jest procesem ciągłym wymagającym bieżących aktualizacji. Zastosowano metody badań niezbędne do zdefiniowania problemu naukowego, jako wyjściowego dla dalszych opracowań, a w efekcie wskazania wytycznych wdrożeniowych: metodę analizy krytycznej, metodę obserwacji bez interwencji, metodę intuicyjną opartą na doświadczeniach osobistych. Wyniki badań pozwoliły na wyciągnięcie wniosków dotyczących kierunków kształtowania współczesnych przestrzeni kultury.
The aim of the study is to draw attention to new challenges posed to designers in the process of shaping contemporary cultural spaces in connection with changing standards, social expectations, and perhaps primarily in connection with the changing widely understood culture. Change is the norm, hence the problem can’t have a finite definition, it is a continuous process that requires ongoing updates. The research methods necessary to define the scientific problem as the starting one for further studies were applied, and as a result the implementation guidelines were indicated: the method of critical analysis, the method of observation without intervention, the intuitive method based on personal experience. The results of the research allowed to draw conclusions regarding the directions of shaping contemporary cultural spaces.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2018, 61(4) Architektura; 27-36
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szklane domy Mieczysława Rulikowskiego: U początków powojennej nauki o teatrze
The Glass Houses of Mieczysław Rulikowski: At the Beginning of Postwar Theater Studies
Autorzy:
Krasiński, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519705.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Mieczysław Rulikowski
badania teatralne
historiografia teatralna
theater studies
theater historiography
Opis:
Artykuł przedstawia rolę Mieczysława Rulikowskiego (1881–1951) w procesie kształtowania i instytucjonalizacji powojennej teatrologii w Polsce. Autor podkreśla zasługi uczonego dla rozwoju nauki o książce i unowocześnienia bibliografii, a także wagę jego archiwum oraz biblioteki dla rozwoju badań teatrologicznych. Omawia także jego działania na rzecz organizacji nauki o teatrze, ochrony i scalania zbiorów teatralnych oraz utworzenia muzeum i archiwum teatralnego. Opisuje przygotowywane podczas drugiej wojny światowej plany gmachu, który obejmowałby Instytut Teatrologiczny. Bibliotekę Teatralną i Muzeum. Przypomina powojenne działania związane z próbą utworzenia Instytutu Teatrologicznego. W aneksie do artykułu opublikowano wybrane materiały z archiwum Rulikowskiego ze Zbiorów Specjalnych Instytutu Sztuki PAN.
This article presents the role of Mieczyslaw Rulikowski (1881-1951) in the process of shaping and institutionalizing postwar theater studies in Poland. The author highlights the scholar's contributions to the development of book studies and the modernization of bibliography, as well as the significance of his archive and library for the advancement of theater studies. He also discusses his activities for the organization of theater studies, the preservation and consolidation of theater collections, and the establishment of a theater museum and archive. He describes the plans prepared during World War II for an edifice that would include the Theater Institute, the Theater Library and the Museum. Recalls post-war activities related to the attempt to establish the Theater Institute. In the appendix to the article, selected materials from Rulikowski's archive from the Special Collections of the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences are published.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1983, 32, 4; 483-518
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Jasińska (1930–2022): Wspomnienie
Zofia Jasińska (1930–2022): In Memoriam
Autorzy:
Krasiński, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432329.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Zofia Jasińska
theater research
theater criticism
badania teatralne
krytyka teatralna
Opis:
Wspomnienie o dr Zofii Jasińskiej (1930–2022), badaczce dziejów teatru polskiego i edytorce, która przez blisko trzydzieści lat pracowała w Muzeum Teatralnym w Warszawie na stanowisku kustosza-inwentaryzatora. W artykule przedstawiono lata jej studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, pracę w Instytucie Bibliograficznym Biblioteki Narodowej, wieloletnią współpracę recenzentki teatralnej z krakowskim Tygodnikiem Powszechnym, działalność konspiracyjną w latach PRL, uczestnictwo w amatorskim ruchu teatralnym oraz w stowarzyszeniach religijnych. Scharakteryzowano jej najważniejsze prace naukowe i dokumentacyjne, dzięki którym jest pamiętana jako wybitna historyk teatru, wzorowa edytorka i dokumentalistka.
An In Memoriam about Dr Zofia Jasińska (1930–2022), scholar of the history of Polish theatre and editor, who worked at the Theatre Museum in Warsaw as an inventory curator for almost thirty years. The article describes her student years at the Catholic University of Lublin, her work at the Bibliographic Institute of the National Library in Warsaw, her long time collaboration as a theatre reviewer with the Kraków socio-cultural magazine Tygodnik Powszechny, her underground activity during communist rule, and her participation in the amateur theatre movement and in religious associations. It characterizes her most important scholarly and documentary works, thanks to which she is remembered as an outstanding theatre historian and an exemplary editor and documentarian.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 4; 281-290
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
FESTIWAL TEATRALNY „NOWY BUŁGARSKI DRAMAT” W SZUMEN
Autorzy:
Szulborska-Łukaszewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640068.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
festiwal Teatralne Święta Drumewa, Nowy Bułgarski Dramat, festiwal teatralny w Szumen
Opis:
11 maja 2006 roku w Szumen odbyła się inauguracja 15 edycji festiwalu Teatralne Święta Drumewa „Nowy Bułgarski Dramat” (Drumewy Teatralni Praznicy „Nowa Byłgarska Drama”). Organizatorami tego przedsięwzięcia są Dramatyczno-Lalkowy Teatr im. Wasyla Drumewa w Szumen oraz  Stowarzyszenie „Nowy Bułgarski Dramat”. To jedyny festiwal teatralny w Bułgarii, którego celem jest promowanie zarówno realizacji scenicznej, jak i publikacji nowych tekstów dramatycznych rodzimych współczesnych autorów. Po raz pierwszy festiwal zorganizowano w 1966 roku, od 1999 roku odbywa się corocznie, począwszy od 11 maja. Rozwija się, zyskując coraz wyższą rangę.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2006, 7
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka teatralna w Polsce po transformacji ustrojowej
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634307.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
polityka teatralna, zmiany po 1989 roku
marketing teatralny
życie teatralne Łodzi
Opis:
Artykuł  dotyczy  organizacji życia teatralnego w Polsce po roku 1989.  W okresie transformacji ustrojowej nastąpiły zmiany w zakresie funkcjonowania instytucji kultury, w tym i teatrów. Polityka państwa określana jest przez pojęcia decentralizacji czy dewolucji (odejście od monopolu państwowego, przekazywanie instytucji kultury władzom gminnym i samorządom wojewódzkim) i deregulacji (proces odchodzenia od kontroli państwa, ideologiczna niezależność instytucji kultury). Publiczne teatry w Polsce  reprezentują model teatru repertuarowego, którego podstawą jest stały zespół aktorski. Wzrasta jednak liczba teatrów niepublicznych (teatry non-profit, zarejestrowane jako stowarzyszenia lub fundacje, nie nastawione na zysk i teatry komercyjne).Theater Policy in Poland after the Political-System TransformationSUMMARYThe article discusses the organization of theatrical life in Poland after 1989. During the political-system transformation there were changes in the operation of cultural institutions, including theaters The State policy is defined by the concepts of decentralization or devolution (departure from State monopoly, handing over of cultural institutions to gmina [commune] authorities or provincial self-governments) and deregulation (the process of departing from State control, ideological independence of cultural institutions ). Public theaters in Poland represent the model of repertory theater based on a permanent team of actors. However, the number of non-public theaters is growing (non-profit theaters registered as associations or foundations, and commercial theaters).
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2017, 15, 2
2083-3636
1732-1352
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żywot Szczubla (1919–2013)
The Life of Józef 'Szczubel' Szczublewski (1919–2013)
Autorzy:
Krasiński, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519900.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Józef Szczublewski
polscy badacze teatru
badania teatralne
Polish theater scholars
theater research
Opis:
Tekst jest wspomnieniem o Józefie Marcinie Szczublewskim, aktorze, dziennikarzu, redaktorze, muzealniku i wykładowcy, ale przede wszystkim historyku teatru i biografie. Badacze teatru często nazywali go "Szczublem", a on sam używał tego przydomka w swoich licznych i często zabawnych zapiskach. W 1952 roku rozpoczął współpracę z Sekcją Teatralną Państwowego Instytutu Sztuki. Z zapałem studiował materiały archiwalne i prowadził równoległe badania archiwów prasowych. Wyniki badań publikował w "Pamiętniku Teatralnym", a w latach 1962–1964 był sekretarzem redakcji kwartalnika. Wkrótce stał się, wraz z Jerzym Gotem, znanym biografem Heleny Modrzejewskiej. Drugim obszarem jego badań były teatry warszawskie XIX i XX wieku. W 1971 roku Instytut Sztuki nadał Szczublewskiemu stopień doktora na podstawie rozprawy Żywot Osterwy, opublikowanej w 1971 roku pod kierunkiem profesora Zbigniewa Raszewskiego. Biografia miała formę kroniki porządkującej obszerną dokumentację archiwalną. Tę właśnie formę i tytuł autor wykorzystywał najchętniej. Do ulubionego przedmiotu badań i bohaterki powrócił wkrótce, publikując Żywot Modrzejewskiej (1975), a po niemal dwóch dekadach – Żywot Sienkiewicza (1989).
This article is a reminiscence of Józef Marcin Szczublewski, an actor, journalist, editor, museum professional, and lecturer, but most of all, he was a theatre historian and biographer. Theatre scholars often call him “Szczubel”, and he used this nickname himself in his numerous, and often funny, notes. In 1952 he started collaborating with the Theatre Section of the State Institute of Art. He studied archival materials and conducted parallel press archives research with zeal. He published his findings in Pamiętnik Teatralny, and was the quarterly’s Secretary of the Editorial Board in 1962–1964. He soon became, along with Jerzy Got, a renowned biographer of Helena Modrzejewska. Warsaw theatres of the 19th and 20th centuries were a second area of his studies. The Institute of Art awarded Szczublewski his doctoral degree in 1971 based on his dissertation Żywot Osterwy (The Life of Osterwa, published in 1971), completed under the supervision of Prof. Zbigniew Raszewski. The biography had the form of a chronicle that put wide-ranging archival documentation into order. This was the form (and title) that became the author’s favourite. He soon came back to his favourite object of study and heroine to publish Żywot Modrzejewskiej (The Life of Modrzejewska, 1975), and after almost two decades followed it with Żywot Sienkiewicza (The Life of Sienkiewicz, 1989).
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 285-304
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lidia Kuchtówna (1940–2023): Wspomnienie
Lidia Kuchtówna (1940–2023): A Memoir
Autorzy:
Kuźnicka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432325.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Lidia Kuchtówna
theater research
Polish theater scholars
badania teatralne
polscy badacze teatru
Opis:
Wspomnienie o prof. dr hab. Lidii Kuchtównie (1940–2023), badaczce polskiej sztuki aktorskiej, reżyserskiej i scenograficznej, która przez pięćdziesiąt osiem lat była związana naukowo z Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk. W artykule omówiono jej najważniejsze prace historycznoteatralne i edytorskie poświęcone Wilamowi Horzycy, Irenie Solskiej i Karolowi Fryczowi. Scharakteryzowano jej styl badawczy polegający na łączeniu perspektywy biograficznej z estetyczną. Podkreślono systematyczny i gruntowny charakter oraz szeroki zakres prowadzonych przez nią kwerend i badań źródłowych, związanych z licznymi podróżami naukowymi. Uwypuklono również jej zainteresowanie ikonografią teatralną.
A memory about Professor Lidia Kuchtówna (1940–2023), a scholar of the Polish art of acting, directing, and stage design, who was affiliated with the Institute of Art, Polish Academy of Sciences, for fifty-eight years. The article discusses her most important works in theater history and editorial projects, devoted to Wilam Horzyca, Irena Solska, and Karol Frycz. It describes her approach as combining the biographical and aesthetic perspectives. It emphasizes the methodical and thorough quality and wide range of her library and archive research, which involved numerous research trips. The author also highlights Professor Kuchtówna’s interest in theater iconography.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 191-204
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola pamięci i opowieści w kształtowaniu tożsamości i wychowaniu aksjologicznym dziecka. Pedagogiczne refleksje na temat spektaklu Opowieści z niepamięci.
The Role of Memory and Stories in Shaping a Child’s Identity and Axiological Education. Pedagogical Reflections on the Theatre Performance: Stories from Oblivion
Autorzy:
Sanecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/479163.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
opowieść
mitologia
pamięć
zapominanie
przedstawienie teatralne
tożsamość
story
mythology
forgetting
performance
identity
Opis:
The aim of the article is to present the theatrical performance for children entitled Stories from Oblivion as a tool for shaping the cultural identity of a child and introducing the youngest audience to the subject of memory as an ethical category. In the research, the analysis of the content of the play is used and interpreted in the context of philosophical considerations of Paul Ricoeur concerning stories, time, memory and forgetting. Particular parts of the article concern: the pedagogical role of memory; Slavic mythology; stories as a narrative genre; memory and forgetting and their social consequences; identity and its shaping; educational values of the presented performance. Based on P. Ricoeur’s opinion on stories, memory and forgetting, as well as on B. Milerski’s pedagogical views, it was concluded that the content  of  the  analysed  performance  and  the  way  it  deals  with the above mentioned subjects can be an example of upbringing for memory and recognizing a story as a significant educational tool in the process of identity formation.
Celem artykułu jest prezentacja spektaklu teatralnego dla dzieci Opowieści z niepamięci jako narzędzia kształtowania tożsamości kulturowej dziecka oraz wprowadzenia najmłodszej widowni w tematykę pamięci jako kategorii etycznej. W badaniu wykorzystano analizę treści spektaklu i zinterpretowano go w kontekście filozoficznych rozważań Paula Ricoeura dotyczących opowieści, czasu, pamięci i zapominania. Poszczególne części artykułu dotyczą: pedagogicznej roli pamięci; mi- tologii słowiańskiej; opowieści jako gatunku narracyjnego; pamięci i zapominania oraz ich społecznych skutków; tożsamości i jej kształtowania; wychowawczych wartości prezentowanego przedstawienia. Opierając się na przekonaniach Ricoeura dotyczących opowieści, pamięci i zapominania, oraz poglądach pedagogicznych B. Milerskiego, stwierdzono, że treść omawianego spektaklu i sposób poruszania w nim wspomnianej tematyki mogą być przykładami wychowania do pamięci oraz uznania opowieści za znaczące narzędzie w procesie kształtowania tożsamości.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2020, 15, 2(56); 95-108
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Archive, the Historian, and the Relationships of Change
Archiwum, historyczka i relacje jako katalizator zmiany
Autorzy:
Cochrane, Claire
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146730.pdf
Data publikacji:
2022-05-13
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
archiwum teatralne
historiografia teatru
Birmingham Repertory Theatre Company
theater archive
theater historiography
Opis:
Archives come into existence through human agency driven by individual and/or collective philosophical and ideological value systems and priorities. As such, they are sites of power and usually controlled access. They continue to grow through the acquisition of more materials and maintain vigilance in the face of the constant threat of damage, decay, and loss. Out of the relationships formed between their material resources and historians, history is made and remade. This article draws on the archive of the Birmingham Repertory Theatre Company, one of the most substantial collections dedicated to a regional theatre in the UK, with which the author has had a particularly intense relationship. In the course of decades of engagement, firstly through doctoral research and then subsequent publications, Rep’s archive produced the author as a theatre historian. The article also problematizes the relationships formed by other individuals: new young academic researchers and volunteering enthusiasts, untroubled by academic restraints, keen to delve and select material which speaks to their preferences. Out of both constituencies of interest, more new histories are made, some of which directly challenge previous assumptions and priorities, provoking new questions. If a key ontological question concerns the nature of reality, which is more real: the archive and its contents or the histories which are made? How do the relationships forged through material archival encounters—relationships which generate feelings of ownership or potentially loss—function historiographically as the historical record is made and remade?
Archiwa powstają dzięki ludzkiej aktywności, której siłą napędową są indywidualne i/lub zbiorowe filozoficzne i ideologiczne systemy wartości i priorytety. Z tego wynika władza archiwów, powiązana zazwyczaj z kontrolą dostępu. Zbiory stale się rozwijają dzięki pozyskiwaniu kolejnych materiałów oraz wyczuleniu na zagrożenie zniszczeniem, rozpadem i utratą. Historia jest konstruowana i przekształcana dzięki relacjom między zasobami materialnymi a historykami. Autorka artykułu szerszą refleksję wyprowadza z doświadczenia w archiwum Birmingham Repertory Theatre Company, stanowiącego jeden z najważniejszych zbiorów poświęconych teatrowi regionalnemu w Wielkiej Brytanii, z którym łączą ją szczególnie intensywne relacje. Właśnie to archiwum stworzyło ją jako historyczkę teatru, najpierw w trakcie przygotowywania doktoratu, później – kolejnych publikacji. Artykuł problematyzuje również relacje między archiwum a historyczką kształtowane przez inne osoby: młodych badaczy akademickich oraz wolontariuszy-entuzjastów nieskrępowanych akademickimi ograniczeniami i wybierających materiały przemawiające do ich wyobraźni. Dzięki zainteresowaniom obu grup powstają nowe historie, z których część bezpośrednio podważa wcześniejsze założenia i priorytety, a także prowokuje nowe pytania. Jeśli kluczowe pytanie ontologiczne dotyczy natury rzeczywistości, to co jest bardziej realne – archiwum i jego zawartość, czy tworzone historie? W jaki sposób relacje powstałe w wyniku spotkań z materiałami archiwalnymi – rodzące poczucie własności lub potencjalnej utraty – funkcjonują w historiografii, w procesie tworzenia i przekształcania zapisu historycznego?
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 2; 35-54
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 55

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies