Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "teatr narodowy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Powrót „Dziadów”, czyli dwa teatry
    Autorzy:
    Kopciński, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/555533.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    teatr krytyczny
    teatr narodowy
    romantyzm
    wspólnota wyobrażona
    subwersja
    rytuał teatralny
    Opis:
    Szkic Jacka Kopcińskiego jest poświęcony nowym realizacjom Dziadów Adama Mickiewicza we współczesnym teatrze polskim. Autor zestawia ze sobą spektakle dwóch awangardowych reżyserów młodszego pokolenia: Michała Zadary i Pawła Passiniego, a także analizuje wywiady udzielone przez obu twórców. Celem szkicu jest rekonstrukcja artystycznej świadomości reżyserów, którzy konfrontują się z najważniejszym polskim dziełem dramatycznym. Rekonstrukcja ta prowadzi do ukazania dwóch strategii interpretacyjnych, które odpowiadają odmiennym kierunkom rozwoju polskiego teatru współczesnego. Zadara inscenizuje cały tekst dramatu, ale zniekształca jego sensy, żeby zbudować krytyczny dystans wobec mitów romantycznych. Natomiast Paweł Passini dokonuje adaptacji dramatu, ale podąża za jego metafizycznym znaczeniem i wystawia go jak obrzęd w zgodzie z ideą romantyczną. Spektakl Zadary autor umieszcza w nurcie teatru krytycznego, natomiast przedstawienie Passiniego odczytuje jako propozycję alternatywną, którą nazywa teatrem wspólnoty wyobrażonej. Kontekstem dla tych rozważań jest jubileusz 250. rocznicy powstania Teatru Narodowego i teatru publicznego w Polsce.
    Źródło:
    Załącznik Kulturoznawczy; 2015, 2; 64-86
    2392-2338
    Pojawia się w:
    Załącznik Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr Narodowy na Pomorzu w kontekście toruńskiej drogi do wolności
    The National Theatre in Pomerania in the Context of Toruń’s Journey to Freedom
    Autorzy:
    Duda, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30025271.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Toruń
    Teatr Narodowy na Pomorzu
    Roman Kalkowski
    historia teatru polskiego
    The National Theatre in Pomerania
    Polish theatre history
    Opis:
    Autor przedstawia dzieje toruńskiego Teatru Narodowego na Pomorzu w kontekście wydarzeń politycznych (odzyskanie niepodległości, kongres wersalski, wojna polsko-bolszewicka) i relacji polsko-niemieckich tuż po zakończeniu I wojny światowej. Ukazuje bezskuteczne starania niemieckich władz i dyrektorów Stadtheater Thorn, zwłaszcza Romana Kalkowskiego, o zachowanie niemieckojęzycznej sceny w mieście, występy gościnne w Toruniu i Bydgoszczy wędrownego zespołu Teatru Polskiego prowadzonego przez Ludwika Dybizbańskiego, a przede wszystkim narodziny pierwszej polskiej sceny publicznej w Toruniu oraz najważniejsze wydarzenia artystyczne i pozaartystyczne za dyrekcji Franciszka Frączkowskiego (sezon 1920/1921) oraz Mieczysława Szpakiewicza (sezon 1921/1922). 
    The author discusses the history of Toruń’s The National Theatre in Pomerania in the context of political events (the regaining of independence by Poland, the Paris Peace Conference, the Polish-Soviet War) and the Polish-German relations just after the First World War. He describes the futile attempts made by the German authorities and directors of the Stadtheater Thorn, and Roman Kalkowski in particular, to keep a German-speaking stage in the town, and discusses the Toruń and Bydgoszcz performances of the touring Polski Theatre headed by Ludwik Dybizbański. He also focuses on the birth of the first Polish public theatre in Toruń and the most significant artistic and non-artistic events of its operation under Franciszek Frączkowski (1920/1921 season) and Mieczysław Szpakiewicz (1921/1922 season).
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 3; 117-136
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Спектакль "Паўлінка" (1944–2021) Льва Літвінава як прастора барацьбы за памяць
    Spektakl „Paulinka” (1944–2021) Lwa Litwinowa jako narzędzie walki o pamięć
    Autorzy:
    Arcimovich, Tania
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222661.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    National Kupala Theatre
    Lev Litvinav
    Pavlinka
    Memory Studies
    Teatr Narodowy Janki Kupały
    Lew Litwinow
    Paulinka
    pamięcioznawstwo
    Купалаўскі тэатр
    Леў Літвінаў
    Паўлінка
    даследаванні памяці
    Opis:
    W artykule przedstawiono niemal nieznaną historię granego do dziś w Narodowym Teatrze Kupały w Mińsku słynnego spektaklu „Paulinka”, wystawionego w 1944 r. przez Lwa Litwinowa. Pomimo etnograficznego i komediowego charakteru przedstawienia, podczas protestów 2020 r. stał się on przestrzenią walki ideologicznej między aktorami, którzy opuścili teatr (przyłączyli się do protestów) a zwolennikami reżimu. W artykule nakreślono osie ideologiczne tego sporu, a także skrywane dotąd losy tytułowej Paulinki, zrekonstruowane przez reżysera na podstawie dokumentów pochodzących między innymi z archiwum rodzinnego Litwinowów.
    The article explores  the almost indescribable history of the famous performance Pavlinka staged in 1944 by Lev Litvinav  that still is performed at the National Kupala Theatre in Minsk. Despite the ethnographic and comedy character of the performance, during the protests 2020, it became a space for the ideological struggle between the actors who left the theatre (joined the protests) and those who supported the regime. Briefly presenting the main points of this ideological campaign between two troupes of the National Kupala Theatre, the article describes the history of the play  Pavlinka and as well as the biography of its director Lev Litvinav, which the author could reconstruct using archival documents, including from Litvinav’s family archive.
    У артыкуле даследуецца амаль неапісаная гісторыя знакамітага спектакля Паўлінка Нацыянальнага тэатра імя Янкі Купалы, які быў пастаўлены рэжысёрам Львом Літвінавым ў 1944 годзе. Нягледзячы на этнаграфічна-камедыйны характар, падчас пратэстаў 2020 года гэты спектакль стаў прасторай ідэалагічнай барацьбы паміж акцёрамі, якія пакінулі тэатр (далучыўшыся да пратэстаў), і тымі, хто падтрымаў рэжым. Коратка паказваючы асноўныя моманты гэтай ідэалагічнай кампаніі паміж дзвюма трупамі Купалаўскага тэатра, артыкул апісвае гісторыю спектакля, а таксама біяграфію ягонага рэжысёра, якія аўтарка змагла аднавіць з дапамогай архіўных дакументаў, у тым ліку з сямейнага архіва Літвінавых.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2022, 16; 159-175
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagreb at the operatic crossroads in the 1860s: the winding road towards the national opera
    Zagrzeb na operowych rozdrożach w latach 60. XIX wieku: kręta droga do opery narodowej
    Autorzy:
    Katalinić, Vjera
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28411996.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Teatr Narodowy w Zagrzebiu
    muzyka w Chorwacji
    zagraniczne trupy teatralne w Zagrzebiu
    National Theatre in Zagreb
    music in Croatia
    foreign companies in Zagreb
    Opis:
    During the 1860s, Zagreb did not have a steady operatic ensemble, although its preparatory stage was already in existence within the drama department of the National Theatre, when – from 1863 – operettas were performed by a small theatre orchestra. However, the National Theatre as an institution exist from 1861 on, and the theatre building, erected in 1834 and owned by the City Municipality from 1852 on, was continuously housing opera companies from abroad, mostly from within the Habsburg and later (since 1867) Austro-Hungarian Empire, coming prevailingly from its Italian provinces. The article offers a brief outline of the theatre organisation as well as an overview of various foreign companies, coming from Hungarian, Austrian and Italian towns, their repertoires (mostly Italian, with sporadically German and Hungarian pieces) and their reception as reflected in Zagreb’s German and Croatian press. It also points at the importance of local music education and of Croatian pieces that were produced in Zagreb during that period, following the advancement of national strivings that finally led to the foundation of the permanent opera company in 1870.
    W latach sześćdziesiątych XIX w. Zagrzeb nie posiadał stałego zespołu operowego, ale jego zalążek istniał w zespole dramatycznym Teatru Narodowego, ponieważ od 1863 r. mała orkiestra teatralna wykonywała operetki. Teatr Narodowy jako instytucja powstał w 1861 r., jednakże budynek teatru, wzniesiony w 1834 r. i od 1852 r. należący do władz miasta, nieprzerwanie był siedzibą zagranicznych grup operowych, zwłaszcza należących do Habsburg.w (Cesarstwa Austriackiego, a od 1867 r. Monarchii Austro-Węgierskiej), pochodzących przeważnie z ich włoskich prowincji. Artykuł zawiera zwarty opis powstawania teatru oraz omówienie różnych zagranicznych zespołów przyjeżdżających z miast węgierskich, austriackich i włoskich, i ich repertuaru (głównie włoski, sporadycznie utwory niemieckie i węgierskie), a także jego recepcji, w oparciu o publikowaną w Zagrzebiu niemiecko- i chorwackojęzyczną prasę. Podnosi również problem znaczenia lokalnej edukacji muzycznej oraz chorwackich dzieł napisanych w tym okresie w Zagrzebiu jako odpowiedź na wzrost nastrojów narodowych, dla doprowadzenia do powstania stałego zespołu operowego w 1870 roku.
    Źródło:
    Muzyka; 2018, 63, 4; 38-54
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tragedia Saul Vittorio Alfieriego w adaptacji Wojciecha Bogusławskiego. Rekonesans badawczy
    The Tragedy Saul by Vittorio Alfieri in the Adaptation by Wojciech Bogusławski. A Research Reconnaissance
    Autorzy:
    Purgał, Liwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/451119.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Saul
    tragedy
    Vittorio Alfieri
    Wojciech Bogusławski
    Bible
    Ludwik Osiński
    National Theatre
    "Dzieła dramatyczne"
    Lvov
    Warsaw
    Old Testament
    First Book of Samuel
    tragedia
    Biblia
    Teatr Narodowy
    Lwów
    Warszawa
    Stary Testament
    Pierwsza Księga Samuela
    Opis:
    The work of Wojciech Bogusławski, adaptation from the tragedy by Vittorio Alfieri, depicts two characters who present their arguments to each other. King Saul is characterized by cruelty and quite pathological pride, whereas David, his adversary, is noble, valiant and ready to sacrifice himself for the good of his country. The events of the tragedy are modelled after the biblical story of King Saul, who is abandoned by the spirit of God, and David, favoured with the blessing of the Creator, presented in the First Book of Samuel. Yet, the tragedy of Alfieri-Bogusławski is not only a rephrased version of the biblical text because the time of the plot begins when the story in the Bible finishes. The biblical events in the tragedy are shown in flashback. The paper is a research reconnaissance, as it presents fundamental remarks on the interpretation of the tragedy and suggestions for further study, especially concerning the function of the characters’ performance. Further examination is needed of the technique used by Bogusławski in adapting the work of Alfieri, and of the translation. The paper only presents general characteristics of the Polish translator’s decisions. Boguławski himself was aware of the consequences of translating a rhyming piece as prose. He strove to write concisely, to salvage the depth of thought and the expressive power of the original, to preserve most of the language, which would enable accurate communication with the reader, delight of the audiences, compassion for the characters, pity, fear, and thus to recreate high style in order to reproduce the category of grandeur, pathos and heroism. From the analysis of selected aspects of Bogusławski’s literary technique and artistry, it appears that the tragedy is an artistically mature piece and should be subject to further, more detailed study.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 238-253
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Trylogia" w muzeum : Jan Klata przeczytał Sienkiewicza
    Autorzy:
    Kościelniak, Marcin.
    Powiązania:
    Tygodnik Powszechny 2009, nr 9, s. 34
    Data publikacji:
    2009
    Tematy:
    Klata, Jan (1973- ) Trylogia inscenizacje
    Sienkiewicz, Henryk (1846-1916) twórczość inscenizacje
    Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej (Kraków)
    Opis:
    O przedstawieniu "Trylogia" / reż. Jan Klata prezentowanym w Teatrze Starym w Krakowie.
    Fot.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies