Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tarło" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Charakterystyka wiekowo-wzrostowa tarłowych migrantów łososi (Salmo salar L.) Wieprzy
    The age-growth characteristics of spawning atlantic salmon (Salmo salar L.) Migrants in Wieprza River
    Autorzy:
    Pilecka-Rapacz, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1819421.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    migracja łososi
    tarło
    zarybienie
    salmon migration
    spawning
    stocking
    Opis:
    Spośród wędrownych ryb łososiowatych Polski najliczniej w rzekach występowała i występuje troć wędrowna, natomiast łososie miały stosunkowo niewielki udział [1]. Występowały w Wiśle, Odrze (Drawie) oraz w małym procencie w rzekach pomorskich [2]. Jako ryba atrakcyjna biologicznie i gospodarczo był badany przed drugą wojną światową [3]. Dokładniejsze badania wzrostu i struktury wiekowej łososi prowadzone były w latach powojennych [1÷8]. Natomiast dyskusja dotycząca wzrostu obecnych łososi, występujących w naszych rzekach jest trochę skomplikowana. W latach 80. zanikły nasze ostatnie łososie [9]. Potem rozpoczęła się odbudowa populacji i obecnie opiera się ona na stadzie z rzeki Daugawy (Łotwa) [10]. Głównie na tej bazie oparta jest aktualna restytucja łososia w Polsce, którym zarybia się rzeki pomorskie i Wisłę z dobrymi wynikami restytucyjnymi [3, 11]. Dlatego wydawało się celowym, dokonanie analizy wiekowo-wzrostowej na podstawie oceny łusek ryb migrujących z morza do Wieprzy na tarło.
    Atlantic salmon is a biologically and economically attractive fish. A detailed study of salmons' growth and age structure were carried out in post-war years. In the 80s our last salmon disappeared, and in the 90s the reconstruction of the salmon population (restitution) has started. It was based on salmon from the Daugawy River (Latvia). Salmon from Wieprza River came from stocking conducted by staff of the Polish Angling Association. Therefore, it seemed advisable, to examine age and growth of fish based on scales from salmon migrating from the sea to Wieprza River to spawn. In the study 363 fish were obtained, caught in late autumn from 1998 to 2005 (excluding 2004) in Darlowo. All fish were measured, weighed, identified for the condition factor, age and gender. Most spawners were caught from 2000 to 2002, then their number was decreasing. Females were caught more than twice as often as males. Length of fish ranged from 34 to 126 cm, with an average of 87 cm, weight ranged from 0.4 to 20 kg, with an average of 6.3 kg and the condition factor KF ranged from 0.76 to 1.09, with average 0.91. Fish got to the sea as 1-2 years old smolts, while in the majority smolts were 2-years old and accounted for almost 96% of the total population. In the system of gender, 2-year old female smolts were accounted for higher percentage, almost 98%, but in males it was lower - 90%. The average length in the system of gender and groups of rivers' age were similar. At the sea age we highlighted 4 key groups, from 1+ to 4+. The largest was the group of A.2+ - 78% of the population and next one was A.3+ - 17.3% of the population. Dependence on gender, age group system was similar.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2011, Tom 13; 1441-1452
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jan Joachim Tarło biskup kijowski (1718-1723) i poznański (1723-1732) Czynności pontyfikalne
    Jan Joachim Tarło Bishop of Kiev (1718-1723) and Poznań (1723-1732). Pontifical activities
    Autorzy:
    Neumann, Piotr Franciszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039425.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Bishop Jan Joachim Tarło
    Kiev diocese
    Cracow diocese
    Poznań diocese
    episcopal activities
    Poznań
    Warsaw
    Opis:
    Jan Joachim Tarło belonged to a family whose three members were bishops of Poznań in the first half of the 18th century. Jan Joachim was an alumnus of Jesuit schools and during his sojourn there joined the Society of Jesus which he left in 1689, passing into the ranks of diocesan clergy. In December 1718 he was granted papal provision to the bishopric in Kiev and remained in office until 1723 when he was transferred to the office of bishop of Poznań which he fulfilled for nine years until his death on 13 August 1732. He died in Vienna on his return from a journey to Rome.His book of pontifical activities for the years 1719-1731 survives till the present day and is stored at the Archdiocesan Archive in Poznań (catalogue number ASO 7). The book is divided into sections in which the following types of activities are recorded: ordinations of various degrees including presbiterate and episcopate, blessing of cornerstones, consecration and blessing of churches, consecration of permanent altars and portative stones, blessing of church bells, consecrations of the holy oils.From the records in the book it follows that during his ministry as bishop of Kiev, Tarło stayed in the Cracow diocese and discharged his duties there. Interestingly, there is no evidence of his performing any official acts in the area of the Kiev diocese, which must have been connected with the fact that already by then a great part of its territory (the bishopric of Kiev included) lay within the borders of the Russian Empire, whereas the part that remained in the Kingdom of Poland encompassed just a few parish churches.
    Źródło:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2016, 11; 109-152
    1731-0679
    Pojawia się w:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ wlewów z Morza Północnego do Morza Bałtyckiego na rozwój stada dorsza.
    The impact of inflows from the North Sea to the Baltic Sea on the development of a cod stock.
    Autorzy:
    Wodzinowski, Tycjan
    Radtke, Krzysztof
    Nadolna-Ałtyn, Katarzyna
    Szymanek, Lena
    Witalis, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/2118885.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Morski Instytut Rybacki - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    wlew słonych wód
    Morze Bałtyckie
    tarło dorsza
    Baltic Sea
    cod spawning
    inflow of saline water
    Opis:
    Wlewy słonej wody z Morza Północnego są zjawiskiem o dużym znaczeniu dla Morza Bałtyckiego. Decydują o zmianie stosunków zasoleniowych i tlenowych, często także temperaturowych na obszarach i głębokościach zasiedlonych przez dorsza. Mogą wpływać na sukces reprodukcyjny ryb tego gatunku, nie są jednak jedynym czynnikiem wpływającym na sam proces reprodukcji. Porównując zapisy historyczne, widać, że od połowy lat 90. XX w. wlewy zaczęły być zjawiskami incydentalnymi. Brak wlewów prowadzi do utrwalenia pionowej stratyfikacji gęstościowej, a co za tym idzie – do stagnacji wody, szczególnie przy dnie, na głębokościach poniżej halokliny. W konsekwencji następuje zmniejszenie się zawartości rozpuszczonego tlenu w tej warstwie wód Morza Bałtyckiego. W obecnej chwili można stan taki uznać za sytuację normalną. Skutkiem stagnacji wody poniżej halokliny w dłuższym okresie jest zwiększenie się obszarów hipoksji, a nawet anoksji. Następstwem tego zjawiska jest zmniejszanie się zasięgu bytowania dorszy w Bałtyku, co w konsekwencji prowadzi do zagęszczenia stada i wzrostu konkurencji o pokarm, mających wpływ na kondycję ryb tego gatunku. W odniesieniu do postępu stagnacji wody nie bez znaczenia dla sukcesu rozrodczego dorszy jest również przesuwanie w czasie występowania szczytu tarła z maja i pierwszej połowy czerwca na koniec lipca i sierpień.
    The inflows of saline water from the North Sea are a phenomenon of great importance to the Baltic Sea. They decide about the salinity and oxygen relations, often also about the temperature in the areas and depths inhabited by cod. They may affect the reproduction success of fish of this species, but they are not the only factor influencing the very process of reproduction. Comparing the historical records, it can be seen that since the mid-90s inflows began to be incidental phenomena. The lack of inflows leads to consolidation of the vertical density stratification, and thus the stagnation of water especially at the bottom at depths below the halocline. As a consequence, a reduction in the dissolved oxygen content in this layer of the Baltic Sea occurs. At the moment, such a state can be considered a normal situation. The stagnant water below the halocline in the long term results in the expansion of areas of hypoxia, or even anoxia. The consequence of this phenomenon is a limited range of cod distribution in the Baltic Sea, which in turn leads to the stock concentration in these areas and increased competition for food, affecting the condition of fish. With respect to the progress of water stagnation, shifting the time of the spawning peak from May and the first half of June to the end of July and August is not without significance for the reproduction success of cod.
    Źródło:
    95-lecie Morskiego Instytutu Rybackiego: aktualne tematy badań naukowych. Tom I. Zasoby ryb i rybołówstwo; 35-41
    9788361650164
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reproduction of the round goby (Neogobius melanostomus) under controlled conditions
    Rozród babki byczej, Neogobius melanostomus, w warunkach kontrolowanych
    Autorzy:
    Kuczyński, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/111438.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Morski w Gdańsku
    Tematy:
    round goby
    fish reproduction
    alien species
    artificial spawning
    babka bycza
    rozród ryb
    gatunki obce
    sztuczne tarło
    Opis:
    Learning mechanisms determining fish reproduction are particularly beneficial in the case of experimental work on juvenile forms of fish making research independent of the season of the year. This paper describes the reproduction method of the round goby, Neogobius melanostomus, under controlled conditions. This species is not native to the ichthyofauna of the Gulf of Gdańsk and was discovered here for the first time in 1990. In the case of pre-seasonal reproduction of the round goby, the first spawning took place 5 weeks after the beginning of thermal stimulation. On the other hand, artificial reproduction of the fish caught in the spring was possible after only a week of being kept in a temperature of 17-19°C. The spawn incubation period ranged from 17 to 22 days, depending on the temperature. For natural spawning, the period from spawning to hatching was 18-19 days, at a constant temperature of 20°C.
    Poznanie mechanizmów warunkujących rozród ryb jest szczególnie korzystne w przypadku prac doświadczalnych na formach juwenilnych ryb, gdyż uniezależnia prowadzenie badań od pory roku. Praca opisuje metodę rozrodu babki byczej N. melanostomus w warunkach kontrolowanych. Gatunek ten nie jest rodzimym składnikiem ichtiofauny Zatoki Gdańskiej i został tu po raz pierwszy stwierdzony w 1990 roku. W przypadku przedsezonowego rozrodu babki byczej pierwszego tarła doszło po 5 tygodniach od rozpoczęcia stymulacji termicznej. Sztuczny rozród ryb odłowionych na wiosnę był natomiast możliwy już po tygodniu przetrzymywania w temperaturze 17-19 °C. Okres inkubacji ikry wynosił od 17 do 22 dni w zależności od temperatury. Dla tarła naturalnego czas od tarła do wylęgu wynosił 18-19 dni przy stałej temperaturze 20 °C.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Morskiego w Gdańsku; 2018, 33, 1; 33-40
    1230-7424
    2450-5536
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Morskiego w Gdańsku
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tablicowe epitafium Stanisława Chroberskiego w katedrze sandomierskiej oraz Stanisław Tarło – jego fundator związany z Krosnem
    Plaque Epitaph of Stanisław Chroberski in Sandomierz Cathedral and – Stanisław Tarło – its founder connected with Krosno
    Autorzy:
    Łopatkiewicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433438.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    panel painting
    epitaph painting
    Stanisław Chroberski
    Stanisław Tarło
    Sandomierz
    Sandomierz Cathedral
    Krosno
    malarstwo tablicowe
    malarstwo epitafijne
    katedra w Sandomierzu
    Opis:
    Epitafium Stanisława Chroberskiego w katedrze sandomierskiej, powstałe około 1520 roku w malarskim środowisku Krakowa, należy do najcenniejszych zabytków malarstwa tablicowego z przełomu średniowiecza i czasów nowożytnych. Od lat było przedmiotem licznych publikacji i wzmianek w literaturze naukowej. Ostatnia konserwacja tego dzieła, przeprowadzona w roku 2015, stała się okazją do przeprowadzenia szczegółowych badań oraz przygotowania nowoczesnej monografii tego zabytku. Nie bez znaczenia dla miejsca publikacji tego artykułu pozostaje fundator epitafium – ówczesny sekretarz królewski Stanisław Tarło, który jako biskup przemyski ostatnie lata spędził w Krośnie, tu umarł w roku 1544 i został pochowany w miejscowym kościele parafialnym. Żaden z dotychczasowych autorów zajmujących się epitafium Chroberskiego nie zadał sobie trudu by ustalić, czy obecny kształt dzieła istotnie uznać należy za pierwotny. Nikt nie podjął również próby zrekonstruowania okoliczności, w których dzieło to zostało zamówione, ani nie zadał pytania, czy kamienna płyta z tekstem inskrypcji epitafijnej, wmurowana w filar nawy, istotnie może być rozpatrywana w kontekście jednoczasowej fundacji wraz z obrazem tablicowym. Badania autora artykułu dowodzą, że elementy składające się na obecny kształt artystyczny zabytku nie stanowiły pierwotnie jednej całości. Obraz w zwieńczeniu i w predelli to zdekompletowane części nastawy ołtarzowej, najpewniej o charakterze tryptyku, powstałe w pracowni anonimowego malarza małopolskiego zwanego Mistrzem Poliptyku w Szyku. W bliżej nieokreślonym czasie, być może dopiero w 2. poł. XIX wieku, zostały one wtórnie połączone z obrazem tablicowym, wybitnym dziełem malarstwa krakowskiego z początku lat 20. XVI wieku, stanowiącym pierwotnie centralną częścią epitafium Stanisława Chroberskiego. W ten sposób powstał rodzaj imitacji jednoosiowego retabulum ołtarzowego zawieszonego na jednym z kamiennych filarów nawy katedry sandomierskiej. W takim kształcie struktura ta przetrwała do czasów nam współczesnych i przez wszystkich dotychczasowych badaczy – choć zupełnie niesłusznie – była traktowana jako zespół artystycznie jednorodny.
    The epitaph of Stanisław Chroberski in Sandomierz Cathedral, created around 1520 in the painterly environment of Kraków, is one of the most valuable monuments of panel painting from the turn of the Middle Ages and modern times. It has been the subject of numerous publications and mentions in the scientific literature over the years. The recent conservation of this work, carried out in 2015, provided an opportunity for detailed research and the preparation of a modern monograph on this monument. The founder of the epitaph, the then royal secretary Stanisław Tarło, who, as Bishop of Przemyśl, spent his last years in Krosno, died there in 1544 and was buried in the local parish church, is not without significance for the place of publication of this article. None of the authors to date, dealing with Chroberski’s epitaph, have taken the trouble to establish whether the present shape of the work should indeed be considered the original. Nor has anyone attempted to reconstruct the circumstances under which this work was commissioned, or to ask whether the stone slab with the text of the epitaph inscription, set into the pillar of the nave, can indeed be considered in the context of a simultaneous foundation together with the panel painting. The research of the author of this article shows that the elements – which make up the current artistic shape of the monument – did not originally form a single whole. The painting in the coping and in the predella are disassembled parts of an altarpiece, most probably of a triptych character, created in the workshop of an anonymous painter from Małopolska called the Master of Polyptych in Szyk. At an unspecified time, perhaps as late as the second half of the 19th century, they were secondarily combined with a panel painting, an outstanding work of Kraków painting from the early 1620s, originally forming the central part of the epitaph of Stanisław Chroberski. The result was a kind of imitation of a single-axis altar retable hung on one of the stone pillars of the Sandomierz Cathedral nave. In this form, the structure has survived to the present day and has been treated by all previous researchers – although quite wrongly – as an artistically homogeneous ensemble.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2022, 5, 5; 87-124
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przypadek dezercji dowódcy oddziału radiotelegraficznego w I Korpusie Polskim w Rosji Zygmunta Włodzimierza Tarły-Mazińskiego
    The case of the desertion of the commander of the radiotelegraphy unit of the Polish First Corps in Russia Zygmunt Włodzimierz Tarło-Maziński
    Дезертирство командира радиотелеграфного подразделения в Первом польском корпусе в России Зигмунта Влодзимежа Тарло-Мазинского
    Autorzy:
    Krok, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918382.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-09
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    I Korpus Polski
    Zygmunt Włodzimierz Tarło-Maziński
    dezercje
    Polish First Corps
    desertions
    Первый польский корпус
    Зигмунт Влодзимеж Тарло-Мазинский
    дезертирство
    Opis:
    Włodzimierz Zygmunt Tarło-Maziński był pierwszym dowódcą oddziału radiotelegraficznego I Korpusu Polskiego. Był absolwentem kursów inżynieryjnych w Pawłowskiej Szkole Wojskowej oraz Oficerskiej Szkole Elektrotechnicznej w Piotrogrodzie (1915). Pełnił stanowiska: naczelnika szkoły w oddziałach radiotelegraficznych armii rosyjskiej, wykładowcy elektro- i radiotechniki na oficerskich kursach przy sztabie Frontu Zachodniego oraz dowódcy korpusowego oddziału radiotelegraficznego. W 1917 r. otrzymał funkcję wojskowego inżyniera radiotechnika. W tym okresie wydał podręczniki w języku rosyjskim: Zapiski po radiotelegrafii (1915) i Elementarnaja radiotelegrafija (1917), które zostały wydane później po polsku jako: Elementarna radiotelegrafia i radiotelefonia z pobieżnym kursem elektrotechniki (1917) oraz Zasady radiotelegrafii (1919). Były to pierwsze polskie publikacje dotyczące radiotelegrafii wojskowej. Jesienią 1917 r. wszedł w skład tworzących się w Rosji polskich sił zbrojnych, gdzie w stopniu ppor. został pierwszym dowódcą oddziału radiotelegraficznego i komendantem szkoły radiotelegraficznej przy sztabie I Korpusu Polskiego. Artykuł opisuje kulisy jego niesubordynacji względem rozkazów dowódcy I Korpusu Polskiego na podstawie materiałów archiwalnych Oddzielnej Radiotelegraficznej Grupy oraz Oficerskiego Trybunału Orzekającego.
    Włodzimierz Zygmunt Tarło-Maziński was the first commander of the radiotelegraphy unit of the Polish First Corps. He was a graduate of engineering courses at the Pavel Military School and the Officer Electrotechnical School of Electrotechnology in Petersburg (1915). He held the following positions: headmaster of the school in the Russian army’s radiotelegraphy units, lecturer of electrical and radio engineering at officer courses at the Western Front staff, and corps commander of the radiotelegraphy unit. In 1917 he was appointed military radioengineer. At that time he published textbooks in Russian: Records on Radiotelegraphy (1915) and Elementary Radiotelegraphy (1917), which were later published in Polish as Elementary Radiotelegraphy and Radiotelephony with a Brief Course in Electrical Engineering (Elementarna radiotelegrafia i radiotelefonia z pobieżnym kursem elektrotechniki, 1917) and Principles of Radiotelegraphy (Zasady radiotelegrafii, 1919). These were the first Polish publications on military radiotelegraphy. In the autumn of 1917, he became a member of the Polish Armed Forces that were formed in Russia, where as second lieutenant he became the first commander of the radiotelegraphy unit and the commander of the radiotelegraphy school at the Polish First Corps staff. The article provides a behind-the-scenes description of his insubordination to the orders of the commander of the Polish First Corps, basing on the archives of the Independent Radiotelegraphy Group and the Officer’s Adjudication Court.
    Влодзимеж Зигмунт Тарло-Мазинский был первым командиром радиотелеграфного подразделения в Первом польском корпусе. Он был выпускником инженерных курсов в Павловской Военной школе и Офицерской электротехнической школе в Петрограде (1915). Он имел следующие должности: начальник училища в радиотелеграфных подразделениях русской армии, преподаватель электро- и радиотехники на офицерских курсах при штабе Западного фронта и командир радиотелеграфного отдела корпуса. В 1917 году он был назначен военным инженером-радиотехником. В период работы на этой должности он опубликовал учебники на русском языке: Записки по радиотелеграфии (1915) и Элементарная радиотелеграфия (1917), которые позднее были изданы на польском языке под следующими названиями: Элементарная радиотелеграфия и радиотелефония с кратким курсом электротехники (1917) и Принципы радиотелеграфии (1919). Это были первые польские публикации по военной радиотелеграфии. Осенью 1917 года он вошел в состав формировавшихся в России польских вооруженных сил, где в звании подпоручика стал первым командиром радиотелеграфного отделения и комендантом радиотелеграфной школы при штабе Первого польского корпуса. Статья освещает закулисье его неповиновения приказам командующего Первым польским корпусом. Материалами для исследования послужили архивы Отдельной радиотелеграфной группы и Офицерского судебного трибунала.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 2 (268); 121-142
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zofia z Krasińskich Tarłowa Lubomirska – przedstawicielka osiemnastowiecznych polskich arystokratek
    Zofia Tarłowa Lubomirska Née Krasińska: A Representative of Eighteenth-Century Polish Aristocrats
    Autorzy:
    Woźniak, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134504.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-19
    Wydawca:
    Państwowa Uczelnia Zawodowa im. Ignacego Mościckiego w Ciechanowie
    Tematy:
    Krasiński
    Zofia Tarłowa-Lubomirska, née Krasińska
    aristocracy
    Jan Tarło
    Antoni Lubomirski
    Przeworsk
    Opole Lubelskie
    Krasińscy
    Zofia z Krasińskich Lubomirska
    arystokracja
    Opis:
    Artykuł ma na celu wstępne przybliżenie wyróżniającej się w XVIII w. w rodzinie Krasińskich kobiety – Zofii 1. v. Tarłowej 2. v. Lubomirskiej, która miała otwarty umysł, angażowała się w sprawy polityczne i ekonomiczne, interesowała się życiem mieszkańców swoich dóbr. Nie bała się wychodzić poza wyznaczone w tym czasie zadania i role przypisane kobietom. Dwukrotnie owdowiała, znakomicie administrowała ziemiami i pomnażała płynące z nich zyski. Z biegiem lat zyskała miano „kobiety gniazdowej”.
    The aim of the article is to present a woman, Zofia (Tarłowa-Lubomirska, née Krasińska), who stood out in the 18th century in the Krasiński family, and who had an open mind, was involved in political and economic matters, and was interested in the lives of the inhabitants of her estates. She was not afraid to go beyond the tasks and roles assigned to women in that period. Twice widowed, she superbly administered lands and multiplied the profi ts fl owing from them. Over the years, she had gained the moniker of a “nesting woman.”
    Źródło:
    Studia Mazowieckie; 2022, 17, 2; 113-130
    1231-2797
    2720-5991
    Pojawia się w:
    Studia Mazowieckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szlachta województwa lubelskiego w schyłkowym okresie wojny o tron polski w latach 1735–1736
    Noblemen of the Lublin Voivodeship in the declining period of the war for the Polish throne in 1735—1736
    Autorzy:
    Lisek, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25427121.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    bezkrólewie
    sejmik przedsejmowy z 1735 roku
    Stanisław Leszczyński
    sejm pacyfikacyjny 1735 roku
    król August III
    Jan Tarło
    Felicjan Eleuteryn Gałęzowski
    interregnum
    pre-detine 1735
    pacification sejm 1735
    king August III
    Opis:
    W wyniku niepowodzeń militarnych konfederatów dzikowskich i narastającego w roku 1735 kryzysu gospodarczego spowodowanego zniszczeniami i licznymi kontrybucjami wojennymi szlachta województwa lubelskiego, wspierająca dotąd Stanisława Leszczyńskiego, stopniowo zaczęła przechodzić do obozu saskiego. W styczniu 1735 roku część szlachty lubelskiej oficjalnie uznała Augusta III za króla. Mimo że odbyły się sejmiki przedsejmowe, w tym lubelski w 1735 roku, nie doszło do pojednania króla z opozycją. Sejm pacyfikacyjny w 1735 roku został zerwany. Do pełnej pacyfikacji kraju miało dojść dopiero w 1736 roku za sprawą drugiego sejmu pacyfikacyjnego. Zabrakło na nim jednak posłów z województwa lubelskiego, gdyż sejmik przedsejmowy lubelski został zerwany podczas wyboru marszałka.
    As a result of the military failures of Dzikowianie and the growing economic crisis of 1735 caused by the destruction and numerous war contributions, the nobility of the Lublin Voivodeship, who had so far supported Stanisław Leszczyński, gradually began to move to the Sas side. In January 1735, some of the nobility of Lublin officially recognized August III as their king. Despite the success of pre-parliamentary sejmiks, including the Lublin ones, in 1735, the king did not reconcile with the opposition. The pacification Sejm of 1735 was broken. In fact, the country was to be fully pacified only in 1736 due to the second pacification parliament. However, deputies from the lubelskie voivodeship were not present at this Sejm, as the pre-parliamentary sejmik of Lublin was broken during the election of the marshal.
    Źródło:
    Wieki Stare i Nowe; 2022, 17, 22; 1-22
    1899-1556
    2353-9739
    Pojawia się w:
    Wieki Stare i Nowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rekonstrukcja wystroju snycerskiego z XVIII wieku kościoła p.w. Przemienienia Pańskiego w Lublinie w świetle materiałów archiwalnych
    Reconstruction of the 18th century woodcarving decorations in the Transfiguration of Jesus Church in Lublin in the light of archival materials
    Autorzy:
    Wronowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1901913.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Lublinie
    Zgromadzenie Misjonarzy św. Wincentego à Paulo
    snycerskie wyposażenie wnętrza świątyni
    the Transfiguration of Jesus Church in Lublin
    Congregation of the Mission
    Rev. Michał Tarło
    interior carving temple
    Opis:
    The article is devoted to the history and decorations of the Transfiguration of Jesus Church in Lublin. The church is certainly one of the most interesting examples of baroque architecture in the map of the town. The origin of the church is closely connected with the arrival of priests of the Congregation of the Mission to Żmigród about 1700, which happened on the initiative of Rev. Michał Tarło – the Poznań Bishop. The French priests establish their monastery and a seminary there, and with time they also build a church. The seminary complex was built thanks to numerous donations (among others by the Tarło family). The beginnings of the building fall on the 1720s. The work lasted till 1739, when the Krakow Bishop Michał Kunicki consecrated the church. This dating is confirmed by Jan Tarło's letter to the Lublin Superior of the Missionary House Mikołaj Augustynowicz of 1736. In the letter the author says that the altars for the church are ready and he is going to see them in the nearest future, when he visits the nearby Opole Lubelskie. Furnishing the Missionary church was possible owing to the efforts and donations by the magnate mentioned above. The author of the present text undertook reconstructing the 18th century state of furnishing the Lublin church. She also followed the changes that occurred in the iconographic layer of particular elements of the mentioned interior during the following century. The basic source for the reconstruction were the materials kept in the State Record Office in Lublin concerning the funding of the altar paintings in the Missionary church and the consecration of the church. Also the 19th century inventories of the missionary furniture of the church gathered in the local Diocesan Archive supplied a lot of significant information. In the light of the documents we learn that five altars were originally the basic woodcarving furnishing of the church: the main Transfiguration of Jesus altar, and four side ones: of the Immaculate Conception, of St Barbara, of the Crucified Christ and of St Vincent de Paul. This iconography was complemented by a pulpit with the statues of the four Evangelists placed on it and a figure of Christ teaching on the finial of the baldachin. In the 19th century the church's decoration was complemented with the next two altars: that of St Stanisław Kostka and of the Guardian Angel, as well as with the series of four great canvases illustrating the most important episodes from the life of St Vincent de Paul placed over the central nave. Analysis of particular elements of the interior of the church has allowed the author to notice a uniform, with respect to both the form and content, set of altars, in their content layer referring to issues connected with the spirituality of the priests of the Congregation of the Mission and with the person of the donator and protector – Jan Tarło. Basic changes in the furniture of the Lublin church occurred at the end of the 19th century, after the Missionary house had been annulled and the seminary complex had been taken over by diocesan priests. Two altars, the Stanisław Kostka and the Guardian Angel ones, were removed and some paintings were exchanged (e.g. the Conversion of St Paul, Christ – the Good Shepard). Despite the intervention, in the iconographic layer of the altars, their basic architectonic structure as well as their sculptural and decorative elements were probably preserved in their original form that was given to them by the woodcarver brothers – Jan Eliasz Hoffman and Henryk Hoffman. The former Transfiguration of Jesus Church belonging to the St Vincent de Paul Congregation of the Mission even today is characterized by an interesting formal solution of the architecture with Czech provenance, a high level of the late Baroque sculpture, and an interesting iconographic program.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 325-348
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Henryk Tarło (1898–1937) – aktor i reżyser Teatru Polskiego w Kijowie, ofiara "operacji polskiej" NKWD
    Autorzy:
    Hromov, Anatolìj Volodomirovič (1985- )
    Powiązania:
    Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej 2020, T. 13, s. 203-212
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Tarło, Henryk (1898-1937)
    NKWD
    Teatr Polski (Kijów)
    Aktorzy
    Operacja polska NKWD (1937-1938)
    Polacy za granicą
    Prześladowania polityczne
    Reżyserzy polscy
    Wielka czystka (1934-1939)
    Artykuł problemowy
    Artykuł z czasopisma archiwistycznego
    Artykuł z czasopisma naukowego
    Opis:
    Artykuł przedstawia biografię polskiego i ukraińskiego aktora pochodzenia żydowskiego Henryka Tarły, który był jedną z tysięcy ofiar "operacji polskiej" NKWD w okresie 1937-1938. Autor opisał jego życie osobiste oraz twórczość. Przedstawia również rzeczy osobiste takie jak zdjęcia, pamiątki czy legitymację i dokumentację procesową.
    Bibliografia na stronie 211.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Finansowanie wojny o tron polski w latach 1733–1735 z perspektywy konfederacji partykularnej województw poznańskiego i kaliskiego
    Financing of the war for the Polish throne 1733–1735 from the perspective of the particular confederation of the Poznań and Kalisz provinces
    Autorzy:
    Glabisz, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519715.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    finances
    confederation
    economic self-government
    sejmiks
    Greater Poland
    war of Polish succession 1733–1735
    Poznań and Kalisz provinces
    Treasury Commission of Poznań and Kalisz Provinces
    Jan Andrzej Palędzki
    Jan Tarło
    skarbowość
    konfederacja
    samorząd gospodarczy
    sejmiki
    Wielkopolska
    wojna o sukcesję polską w latach 1733–1735
    województwa poznańskie i kaliskie
    Komisja Skarbowa Poznańska
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie sposobu finansowania działań militarnych przez konfederację partykularną województw poznańskiego i kaliskiego, zawiązaną w obronie Stanisława Leszczyńskiego po podwójnej elekcji w 1733 r. Głównymi zagadnieniami badawczymi będą: sposoby uchwalania podatków i skala realizacji ich poboru, specyfika wytworzonej wówczas dokumentacji oraz próby sporządzenia bilansu finansów konfederacji partykularnej. Podstawą tych rozważań będą głównie znakomicie zachowane materiały skarbowe z archiwum Komisji Skarbowej Poznańskiej (asygnacje, kwity, rejestry i rozliczenia).
    The article aims to show how the particular confederation of the provinces of Poznań and Kalisz, convened in defence of Stanisław Leszczyński after the double election of 1733, financed its military activities. The main research topics include how taxes were enacted and the scale of their collection, the specificity of the documentation that remained after this activity, and attempts to draw up a balance sheet of the finances of the particular confederation. These reflections will be based mainly on excellently preserved treasury materials from the archives of the Poznań Treasury Commission (assignments, receipts, registers, and accounts).
    Źródło:
    Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2022, 83, Spec.; 425-451
    0080-3634
    Pojawia się w:
    Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies