Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "taniec," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 106
Tytuł:
Złote spoiwa. Problem przekładu w tańcu na przykładzie klasycznego tańca japońskiego
Golden binders. Translation in dance on the example of the Japanese classical dance
Autorzy:
Umeda, Hana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944336.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
taniec
nihon buyō
Japonia
translacja
antropologia doświadczenia
dance
Japan
translation
anthropology of experience
Opis:
In his essay The Task of the Translator, Walter Benjamin compared literary translation to fragments of a broken vessel that need to be put together. Applying Benjamin’s metaphor to the world of dance, this article proposes to look at the practice of the Japanese classical dance as a translation process that occurs at the level of the body. Kirsten Hastrup’s anthropology of experience is proposed as the methodological perspective. Basing on her own body and many years of personal experience with nihon buyō as the field of her ethnographic research, the author reflects on her dual role of a dancer and a researcher, and her double – half-Japanese and half-Polish – identity. Reconstructing her experience of learning the dance, primarily the mistakes she made at the early stage, she looks into the process of transforming the body. With the dance recognised as a kind of a language, she proposes to approach it and its practice like a form of reading. Through a detailed analysis of different positions of the body and putting the body in motion, she searches for the possible ways to understand the dance and its translation. While doing so, she highlights this long-term process as a prerequisite for such a translation to occur.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 73-87
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zajęcia taneczne z młodzieżą z niepełnosprawnością intelektualną jako forma terapii pedagogicznej
Dance classes with teenagers with intellectual disabilities as a form of pedagogical therapy
Autorzy:
Lewandowski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2215788.pdf
Data publikacji:
2020-02-07
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
taniec
integracja
wsparcie
niepełnosprawność
dance
integration
support
disability
Opis:
W artykule przedstawiam obraz pewnego podejścia do tańca i sposobu jego postrzegania, który może stać się ważnym narzędziem do niesienia pomocy w edukacji. Zawarte tu informacje i wiedza są efektem mojej pracy badawczej na studiach licencjackich, która została zrealizowana w roku akademickim 2017/2018 w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi na kierunku taniec, specjalności pedagogika tańca. Tytuł pracy badawczej to Terapeutyczne funkcje zajęć tanecznych z młodzieżą z niepełnosprawnością intelektualną.
In this article I discuss the use of dance as a tool for helping in education. The information contained in this study is derived from my undergraduate research, which was carried out in the 2017/2018 academic year at the university of the Academy of Humanities and Economic in Łódź, Department: Dance, Specialty: Dance Pedagogy. The title of the research work is “Therapeutic functions of dance classes with youth with intellectual disabilities.”
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2019, 16, 2; 155-163
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WYKORZYSTANIE RELAKSACJI I RUCHU W PRACY Z DZIEĆMI
USING REALAXATION AND MOVEMENT IN WORKING WITH CHILDREN
Autorzy:
Hetmańczyk-Bajer, Hewilia
Krzywoń, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/479993.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
relaksacja
muzykoterapia
choreoterapia
taniec
ćwiczenia rozluźniające dzieci i młodzież
relaxation
music therapy
dance
Opis:
Autorki w artykule poruszają problem umiejętnie prowadzonego relaksu oraz tańca i muzyki jako świadomego działania na pograniczu ćwiczeń fizycznych i umysłowych, pozwalających na pełne poznanie własnego ciała i jego możliwości oraz uświadomienie sobie znaczenia swojej woli, możliwości i potencjału.
Authors write about the relaxation, dance and music in working with children.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2013, 8; 45-54
1896-4591
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstęp. Zatańczyć, wyrazić, opisać. Języki tańca
Introduction. To dance it out, to express it, to describe it. The languages of dance
Autorzy:
Chałupnik, Agata
Klimczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944330.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
języki tańca
choreografia
chorografia
improwizacja
taniec
the languages of dance
choreography
chorography
improvisation
dance
Opis:
Czym są języki tańca i na czym polega ich różnorodność? Z potrzeby metodologicznej refleksji nad tym zagadnieniem narodził się pomysł badawczego przyjrzenia się temu niełatwemu, wbrew pozorom, tematowi. Kłopot stanowi już podstawowa definicja przedmiotu badań. Dla Joan Kealiinohomoku kluczowy wydaje się moment rozpoznania tańca jako tańca właśnie przez członków tańczącej wspólnoty. Intuicyjnie nazywamy tańcem ekspresję bywalców klubów techno, oglądany na scenie balet klasyczny, telewizyjne show w rodzaju Tańca z gwiazdami czy będące często niezbywalną częścią rytuału tańce w kulturach plemiennych – fenomeny niesłychanie przecież odmienne. Łączy te zjawiska ruch ciała, w skomponowanej w czasie i przestrzeni strukturze, czasami posługującej się znakiem. Tym, co wysuwa się na pierwszy plan, byłaby funkcja estetyczna. Taniec to tworzenie i doświadczanie ulotnego piękna. W planowanym numerze będziemy poszukiwać języka, w którym teoria spotyka się z praktyką, a metodologia jest – jak w somaestetyce Richarda Shustermana – wglądem we własne cielesne doświadczenie, samowiedzą. Ideą numeru jest łączenie refleksji teoretycznej nad tańcem z praktyką taneczną i choreograficzną. Kategoria intymności w tangu argentyńskim, improwizacja wobec choreografii, taniec jako narzędzie międzykulturowe, choreografie przeszłości to tylko niektóre z planowanych zagadnień.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 10-11
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zajęć tanecznych ma wzrost jakości życia osób starszych
The Influence of the Dance Classes on the Quality of Life in the Elderly
Влияние танцевальных занятий на повышение качества жизни пожилых людей
Autorzy:
Banio, Adrianna
Banio-Surmiak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/563934.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
taniec
aktywność fizyczna
jakość życia
starość
gerontologia
dance
physical activity
quality of life
senility
gerontology
танец
физическая активность
качество жизни
старость
геронтология
Opis:
Każdy senior chce zachować sprawność i samowystarczalność jak najdłużej, dlatego też coraz więcej osób szuka sposobów na aktywną starość. Ćwiczenia taneczne na miarę własnych możliwości fizycznych przynoszą maksimum efektu. Taniec jest skutecznym sposobem na przedłużenie młodości. Rytmiczne ćwiczenia przy akompaniamencie muzycznym, odpowiednio dobrane do wieku i możliwości ruchowych, są jednym ze środków profilaktyki gerontologicznej. Zajęcia taneczne zapobiegają demencji starczej, zwiększają zdolność pochłaniania tlenu przez organizm, poprawiają wentylację płuc, zwiększają maksymalną objętość wyrzutową i minutową serca, poprawiają krążenie, przez zwiększenie objętości krwi i częstości skurczów serca, poprawiają strukturę mięśniową, zwiększają zakres ruchomości w stawach, stabilizują układ kostny, polepszają stan psychiczny ćwiczących i leczą samotność. Praca ma na celu przedstawić taniec jako naturalną i uniwersalną formę aktywności ruchowej, która troszcząc się o wszechstronny i harmonijny rozwój psychofizyczny oraz formując wolę i charakter, kształtuje zdrowie osób starszych. Do realizacji sformułowanego problemu badawczego wykorzystano różnorodne metody badawcze, w tym metodę analizy literatury przedmiotu, metodę obserwacji, metodę intuicyjną, metodę komparatystyczną oraz sondaż diagnostyczny oparty na badaniach ankietowych.
Every senior wants to stay fit and self-sufficient as long as possible, so more and more people are looking for ways to stay active. Dance exercises that are tailored to one’s physical capabilities bring the maximum effect. Dance is an effective way to prolong youth. Rhythmic exercises with musical accompaniment, appropriately selected for age and mobility, are one of the means of gerontological prophylaxis. Dance classes prevent senile dementia, increase the body’s ability to absorb oxygen, improve lung ventilation, increase maximum ejection volume, improve circulation, increase blood volume and heart rate, improve muscle structure, increase mobility in joints, stabilise the skeletal system, improve mental state of exercise and heal loneliness. The work aims at presenting dance as a natural and universal form of physical activity which, caring for a comprehensive and harmonious psychophysical development and formation of will and character, shapes health of the elderly. Various research methods were used to implement the formulated research problem, including the method of analysing the literature of the subject, observation method, intuitive method, comparative method and diagnostic survey based on questionnaire surveys.
Каждый пожилой человек хочет сохранить как можно подольше физическую форму и самодостаточность, потому все больше людей ищет способы на активную старость. Танцевальные упражнения по мере физических возможностей индивида приносят максимальый эффект. Танец – действенный способ продления молодости. Ритмичные упражнения с музыкальным сопровождением, соответствующим образом подобранные к возрасту и двигательным возможностям – одно из средств геронтологической профилактики. Танцевальные занятия предупреждают старческую деменцию, повышают способность поглощать организмом кислород, улучшают вентиляцию легких, повышают максимальный ударный и минутный объем сердца, улучшают кровообращение путем увеличения объема крови и частоты сердечных сокра- щений, улучшают мышечную структуру, увеличивают диапазон движимости в суставах, стабилизируют скелет, улучшают психическое состояние упражняющихся и лечат одиночество. Цель работы – представить танец как естественную и универсальную форму моторной активности, которая, заботясь о всестороннем и гармоническом психофизическом развитии, а также формируя волю и характер, формирует здоровье пожилых лиц. Для реализации сформулированной исследовательской проблемы использовали разновидные исследовательские методы, в том числе метод анализа литературы по предмету, метод наблюдений, интуитивный метод, сопоставительный метод, а также диагностический зондаж, основанный на опросах.
Źródło:
Handel Wewnętrzny; 2017, 4 (369) Tom II; 5-18
0438-5403
Pojawia się w:
Handel Wewnętrzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Which of the five classical ballet positions is the most demanding for the dancer’s body? An electromyography-based study to determine muscular activity
Autorzy:
Gorwa, Joanna
Kabaciński, Jarosław
Murawa, Michał
Fryzowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324094.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
motion capture
electromyography
ballet
muscles
turnout
classical dance
przechwytywanie ruchu
elektromiografia
balet
mięśnie
rozjazd
taniec klasyczny
Opis:
The study aimed to determine which of the five classical ballet positions is the most demanding regarding muscular activity, values of external rotation in the hip joints, angular values of foot progression as well as the inclination (tilt) of the pelvis in the sagittal plane. Methods: In this cross-sectional study, 14 female pre-professional ballet dancers (aged 11–16) participated. Participants were tasked with the sequential adoption of five classical ballet positions (CP1–CP5). The electromyographic activity of the muscles of the trunk and the lower limb was recorded with surface electrodes. Kinematic data including hip and knee external rotation, foot progression angle and pelvic tilt were collected using a motion capture system. Results: Symmetric positions CP1 and CP2 were not as demanding as asymmetric CP3–CP5. Higher values of hip and foot external rotation without greater muscular effort in CP2 than CP1 was noticed. Considering asymmetric positions, CP3 did not trigger a greater activity of hip or foot muscular groups than CP4 and CP5. CP4 was characterised by the greatest pelvic anterior tilt and the lowest activity of GM in the forward lower limb. In CP5, forward lower limb entailed a higher activity of muscles supporting the foot than in the remaining positions. Conclusion: In terms of biomechanics, the most demanding classical ballet position in pre-professional dancers is CP4, followed by CP5, CP3, CP1 and CP2. This finding can be applied in educational methodology of dancers, figure skaters, synchronized swimmers, acrobatic gymnasts, rhythmic gymnasts or cheerleaders.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 4; 3--14
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
When I Fall in Love with Machine. O tożsamości kulturowej Tajwańczyków w epoce postmediów, cyberfizycznej kultury przemysłowej i wojen technologicznych oraz roli, jaką odgrywa działalność artystyczna w jej wytwarzaniu
When I Fall in Love with Machine: Cultural Identity of the Taiwanese in the Era of New Technology with Regard to the Works of Huang Yi Studio
Autorzy:
Gryszkiewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135664.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary art of Taiwan
Taiwanese dance
technoculture of Taiwan
Huang Yi Studio
Guattari
KUKA
Sindelfingen
współczesna sztuka Tajwanu
taniec tajwański
technokultura Tajwanu
Opis:
Artykuł należy traktować jako wielogłosowy, dynamiczny i nieskończony (in progress) model relacji, które łączą̨ (mogłyby łączyć́) choreograficzny klip tajwańskiej grupy tanecznej Huang Yi Studio +, powstanie nowej fabryki Daimlera w Sindelfingen i nagłe przyspieszenie prac nad umową inwestycyjną między Chinami i Unią Europejską pod koniec 2020 roku. Zawieszonemu w sieci innych zdarzeń, ponad trzyminutowemu nagraniu autorstwa studio Huang Yi zadaję pytanie: Czym jest tożsamość kulturowa Tajwańczyków w epoce postmediów, cyber-fizycznej kultury przemysłowej oraz wojen technologicznych oraz jaką rolę odgrywa działalność artystyczna w jej wytwarzaniu.
This article could be read as a multi-voice, dynamic and being-in-progress model of relations that connect (could be linked to) a choreographic clip of the Taiwanese dance group Huang Yi Studio +, the establishment of a new Daimler AG factory in Sindelfingen and a sudden acceleration of work on Comprehensive Agreement on Investment between China and the EU at the end of 2020. Considering all of these events, I ask the question: What is the cultural identity of Taiwanese in the era of post-media, cyber-physical industrial culture and technological wars, and what role does artistic activity play in its production.
Źródło:
Porównania; 2022, 31, 1; 295-324
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Using dance in the rehabilitation of patients with Parkinson’s disease
Zastosowanie tańca w rehabilitacji pacjentów z chorobą Parkinsona
Autorzy:
Stożek, Joanna
Pustułka-Piwnik, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1965285.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Dance
Rehabilitation
Parkinson’s disease
taniec
rehabilitacja
choroba Parkinsona
Opis:
Parkinson’s disease (PD) is a progressive, neurodegenerative disease leading to the occurrence of movement disorders, postural instability, gait disorders, falls, non-motor symptoms and disability. Rehabilitation is an important component of multidisciplinary treatment in PD. The aim of the study is to present the benefits and effects of using dance in the rehabilitation of patients with PD. Dance can have a beneficial influence on the physical, psychological, emotional, intellectual, aesthetic, cultural and social spheres of human life. Positive effects, which can be obtained through regular dance classes, in particular when they accurately correspond to the therapeutic goals of rehabilitation in PD. Patients with PD benefit from dance training in the way other dancing individuals do. Dance training includes various postural, balance and gait exercises performed to rhythm and music. It uses strategies naturally used in dance which are particularly useful in the therapy of patients with PD: concentration on movement performed to music, imagination of movement before its execution, multisensory stimulation and using sensory cues. Music and dance facilitate the initiation of movement and its performance at a proper speed and amplitude. In the limited studies concerning the effects of dance rehabilitation programs on PD, positive results were obtained in balance, gait, functional status and the quality of patient life . The authors used various forms of dance: the elements of classical ballet, jazz dance, ballroom dancing, Argentine tango, group dances, folk dances, contemporary dance, contact improvisation, elements of choreography dance theatre. Dance in various forms can be the tool for multidisciplinary rehabilitation, joining the elements of physiotherapy, art therapy (dance and music therapy), rhythmic auditory stimulation as well as social integration.
Choroba Parkinsona (PD) jest postępującą chorobą neurodegeneracyjną, która prowadzi do wystąpienia zaburzeń ruchowych, niestabilności postawy, zaburzeń chodu, upadków, zaburzeń pozaruchowych i niesprawności. Rehabilitacja jest istotnym elementem kompleksowego leczenia chorych na PD. Celem pracy jest przedstawienie korzyści oraz efektów zastosowania tańca w rehabilitacji chorych na chorobę Parkinsona w oparciu o dostępne piśmiennictwo. Taniec wpływa korzystnie na sferę fizyczną, psychiczną, emocjonalną, intelektualną, estetyczną, kulturalną i społeczną człowieka. Pozytywne efekty, które można uzyskać poprzez regularne zajęcia taneczne szczególnie trafnie korespondują z celami terapeutycznymi rehabilitacji ruchowej w PD. Pacjenci z PD korzystają z treningu tanecznego, jak inne tańczące osoby. Trening taneczny obejmuje różnorodne ćwiczenia postawy, równowagi i chodu wykonywane do rytmu i muzyki. Wykorzystuje strategie naturalnie stosowane w tańcu i szczególnie przydatne w usprawnianiu chorych z PD, m.in.: koncentrację na ruchu do muzyki, wyobrażenie ruchu przed jego wykonaniem, wielosensoryczną stymulację i wskazówki sensoryczne. Muzyka i taniec ułatwiają rozpoczynanie ruchu i wykonywanie go z odpowiednią szybkością i amplitudą. W nielicznych badaniach dotyczących skuteczności tanecznych programów rehabilitacyjnych w PD uzyskano pozytywne efekty w zakresie równowagi, chodu, stanu funkcjonalnego i jakości Ŝycia chorych. Autorzy stosowali różne style i formy taneczne: elementy baletu klasycznego, jazz dance, taniec towarzyski, tango argentyńskie, tańce integracyjne, ludowe, taniec współczesny, kontaktową improwizację taneczną, teatr tańca oraz pantomimę. Taniec może być narzędziem kompleksowej rehabilitacji w PD, który łączy elementy fizjoterapii, terapii sztuką (tańcem i muzyką), rytmicznej stymulacji dźwiękowej i integracji społecznej.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2013, 17(1); 21-25
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Use of choreotherapy in the process of function improvements in older adults. A systematic review
Zastosowanie choreoterapii w procesie usprawniania osób starszych. Przegląd systematyczny
Autorzy:
Śliwka, Agnieszka
Filar-Mierzwa, Katarzyna
Marchewka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798786.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
choreotherapy
Dance
Dance Therapy
older adults
choreoterapia
taniec
terapia tańcem
osoby w podeszłym wieku
Opis:
Introduction: Choreotherapy uses movement and dance to express feelings, emotions and experiences. It provides an opportunity to train in balancing, coordination, and fluency and synchronisation of movement. Taking into account the different types of disorders that are typical of old age, the beneficial qualities of choreotherapy seem to perfectly coincide with the requirements of the comprehensive rehabilitation of older adults.Objective: To review the literature on the use of choreotherapy in a population of older adults, in order to give recommendations for using this method, or for rejecting it.Methods: Certain electronic databases such as PubMed, Embase, Scopus, and PEDro were used to look for English-language publications that appeared from 2000 to the day of searching, i.e. 19 July 2013. Experimental studies with or without randomisation were reviewed, which presented the application of any form of choreotherapy in older adults and compared it to a different intervention, or a lack thereof, and were based on the results of reliable means of measuring physical and/or mental states of the patients. The choreotherapy in these studies could constitute the only form of interaction, or could be a part of a therapeutic intervention.Results: Among the 261 works that were found, 18 met the inclusion criteria for the analysis. In the 10 randomized studies, one had a low methodological quality, six had a moderate reliability, and three had a high methodological quality. In the eight non-randomized studies, there were two studies of a “before-and-after” type with a control group. There were also six studies of the same type, but these were not controlled. The applied choreotherapy methods were: Korean dance movement, Tango, Waltz/Foxtrot, ballroom dancing, Salsa, modern jazz, improvisational dance, the Lebed Method (a form of dance therapy), Wu Tao dance therapy, and Dance Movement Therapy.Conclusion: Dancing seems to be an effective form of exercise for older adults, as it improves the variables related to the performance of the motor system and the mental wellbeing of the participants. However, it is necessary to carry out well-planned studies that will indicate the optimal types and parameters of dance that can be used to improve specific motor disorders in older adults.
Wstęp: Choreoterapia wykorzystuje ruch i taniec do wyrażania uczuć, emocji i doświadczeń, pozwala na trening równowagi, koordynacji ruchu, jego płynności i czasowej synchronizacji. Biorąc pod uwagę różnego rodzaju zaburzenia typowe dla wieku starczego, dobroczynne walory choreoterapii wydają się idealnie pokrywać z wymaganiami, które stawia się kompleksowej rehabilitacji osób starszych. Cel: Przegląd literatury poświęconej zastosowaniu choreoterapii w populacji osób starszych, niezbędny do sformułowania rekomendacji do zastosowania tej metody lub stwierdzenia jej braku. Metody: Przeszukano elektroniczne bazy danych: PubMed, Embase, Scopus, PEDro, poszukując publikacji w języku angielskim, które ukazały się od 2000 roku do dnia przeszukiwania baz danych, czyli 19 lipca 2013. Badania eksperymentalne z randomizacją lub bez, włączone do przeglądu, powinny były przedstawiać zastosowanie dowolnej formy choreoterapii u osób starszych, porównując ją do innej interwencji lub jej braku w oparciu o wyniki wiarygodnych narzędzi pomiarowych mierzących stan fizyczny i/lub psychiczny badanych. Choreoterapia mogła być jedyną formą oddziaływania lub stanowić część postępowania terapeutycznego. Wyniki: Spośród 261 odnalezionych prac 18 spełniło kryteria włączenia do analizy. Pośród 10 badań randomizowanych znalazło się jedno o niskiej jakości metodologicznej, 6 odznaczało się umiarkowaną rzetelnością, a 3 wysoką jakością metodologiczną. Wśród 8 badań nierandomizowanych znalazły się 2 badania typu „przed-po” z grupą kontrolną oraz 6 badań tego samego rodzaju, lecz niekontrolowanych. Zastosowane metody choreoterapii to: Korean dance movement, tango, waltz/foxtrot, ballroom dance, salsa, modern jazz, improwizacje taneczne, metoda Lebed Method – forma tańca terapeutycznego, terapia tańcem Wu Tao oraz terapia ruchowa tańcem (Dance Movement Therapy). Wnioski: Taniec wydaje się być efektywną formą zajęć ruchowych dla osób starszych, wpływając na poprawę zmiennych związanych z działaniem aparatu ruchu i samopoczuciem psychicznym. Konieczne jest przeprowadzenie dobrze zaprojektowanych badań, które pozwolą na wskazanie optymalnego typu i parametrów tańca wykorzystywanego w celu poprawy ściśle określonych zaburzeń ruchowych osób starszych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2015, 19(3); 16-27
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uruchomiona Plastyka. Elementy Praktyki i Idei Bauhausu w Działalności i Twórczości Gdańskich Teatrów Niezależnych
Art in Movement. The Elements of the Practice and Ideas of Bauhaus in the Activities and Performances of Gdańsk Independent Theatres
Autorzy:
Świąder-Puchowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015443.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
bauhaus
polski teatr współczesny
polski teatr niezależny
taniec
teatr narracji plastycznej
polish contemporary theatre
polish independent theatre
dance
theatre of visual narrative
Opis:
Artykuł jest próbą wskazania w działalności i spektaklach wybranych gdańskich teatrów niezależnych bezpośrednich inspiracji, ale i bardziej odległych analogii do spuścizny Bauhausu m.in. na poziomie organizacyjnym, artystycznym, a także jeśli chodzi o kontekst społeczno-polityczny. Autorka skupia się zarówno na praktyce, jak i ideach, które mogły być świadomie bądź nieświadomie podejmowane przez twórców pierwszych gdańskich teatrów studenckich z lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku i grup działających w kolejnych dekadach, aż po początek dwudziestego pierwszego wieku: Bim-Bomu, Cyrku Rodziny Afanasjeff, Co To, Galerii, Ą, Teatru Ekspresji, Teatru Snów i Teatru Dada von Bzdülöw. Wpływ poszukiwań Bauhausu objawił się najpełniej, przede wszystkim w fascynacji Jerzego Krechowicza, twórcy Teatru Galeria eksperymentami László Moholy-Nagy’a. Na poziomie widowisk, proponowanych przez przywołane tu gdańskie teatry niezależne, pobrzmiewające w nich mniej lub bardziej odległe analogie i nawiązania do poszukiwań scenicznych Bauhausu układają się w dwa przenikające się w realizacjach poszczególnych grup nurty, które autorka omawia – narracji plastycznej i tańca/ruchu. Zasadniczą kwestią wydaje się fakt, że teatr, zarówno w Bauhausie, jak i w pierwszych gdańskich grupach studenckich, był tworzony i zmieniany głównie przez artystów plastyków, a nie przez ludzi teatru. Dla gdańskich teatrów studenckich pierwszego okresu charakterystyczna była właśnie dominacja aspektu plastycznego, wręcz pewna malarskość, co miało się utrzymać później w znacznym stopniu jako pewien rys charakterystyczny gdańskich grup niezależnych. Autorka, przyjmując za Zbigniewem Taranienką, że teatr narracji plastycznej został w pełni stworzony w teorii i zrealizowany w praktyce przez twórców Bauhausu, głównie Oskara Schlemmera i Moholy-Nagy’a, umieszcza gdańskie teatry plastyków na tej linii tradycji poszukiwań scenicznych, w których, jak pisał badacz, „Uruchomiona plastyka pełni (…) nadrzędną funkcję konstrukcyjną i określa treści.” Celem niniejszego szkicu jest wskazanie, jak poszczególne elementy, zbliżone do tych z praktyki i koncepcji formacji stworzonej przez Gropiusa, są obecne w innych odsłonach, innym czasie i miejscu oraz w odmiennych, niesionych przez nie kontekstach, które tekst prezentuje w syntetycznym ujęciu.
This article is an attempt to indicate, in the activities and performances of selected Gdańsk-based independent theatre ensembles, direct inspiration, along with more remote analogies to the legacy of the Bauhaus, in terms of (among other things) organizational and artistic issues, as well as with regard to the sociopolitical context. The author also focuses on practice and on ideas that might, consciously or unconsciously, have been taken up by the founders of the first Gdańsk student theatres of the 1950s and by alternative theatre groups of the subsequent decades, until the beginning of the twenty-first century. The latter include Bim-Bom, Cyrk Rodziny Afanasjeff (The Afanasjeff Family Circus), Co To (What’s That), Galeria Ą (Ą Gallery), Teatr Ekspresji (Theatre of Expression), Teatr Snów (The Theatre of Dreams) and Teatr Dada von Bzdülöw (The Dada von Bzdülöw Theatre). The influence of the artistic research of the Bauhaus was most entirely revealed, above all, in the fascination of Jerzy Krechowicz, the founder of Teatr Galeria, with the experiments of László Moholy-Nagy. With regard to the performances that were proposed by the independent Gdańsk theaters mentioned above, their more or less distant analogies and references to Bauhaus's stage experiments form two strands, which intertwine in the activity of individual groups, namely that of visual narrative and that of dance/movement – these are discussed by the present author. What appears to be the main issue is the fact that in the Bauhaus as well as in the first university student groups in Gdańsk, this theatre was created and transformed mainly by visual artists and not by “theatre people”. What was characteristic for the Gdańsk student theatres of the first period was this dominance of visual art, even a certain pictoriality, which remained to a large extent as a characteristic feature of independent groups from Gdańsk. With the assumption (after ZbigniewTaranienko) that the theatre of visual narrative was entirely created in theory and realized in practice by the artists of the Bauhaus, mainly by Oskar Schlemmer and by Moholy-Nagy, the author situates Gdańsk theatres within such a tradition of theatrical experimentation, in which "The art in movement fulfills (...) the superior structural function and determines the content." The purpose of this text is to demonstrate how individual elements, similar to those of the practice and of Gropius’s concept of formation are visible in various scenes, in different times and places, and in other contexts, which this text demonstrates in a concise manner.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 35-41
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczta weselna − tradycja i współczesność w parafii Rudna Wielka (diecezja rzeszowska)
Wedding Reception − Tradition and Modernity in the Parish of Rudna Wielka (Diocese of Rzeszów)
Autorzy:
Szydełko, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040806.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uczta weselna
wesele
panna młoda
pan młody
zabawy weselne
oczepiny
pierwszy taniec
tort
chleb i sól
wedding reception
wedding
bride
groom
wedding games
capping
first dance
bread and salt
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie zwyczajów i obrzędów uczty weselnej. Celem zaś jest ich analiza oraz zwrócenie uwagi na zanik niektórych zwyczajów i pojawienie się nowych w parafii Rudna Wielka, koło Rzeszowa. Artykuł składa się z czterech punktów. Opisano w nich przygotowania młodych do wesela, jego rozpoczęcie, zabawy weselne oraz oczepiny. Źródło opracowania stanowią informacje uzyskane metodą etnograficznych badań terenowych nad obrzędowością weselną. Badania przeprowadzono w2011 roku w wioskach: Rudna Wielka, Rudna Mała i Pogwizdów Nowy. W XX wieku przygotowania do uczty weselnej rozpoczynały się tydzień wcześniej, zaś samo przyjęcie było u panny młodej obok domu. Obecnie młodzi planują wesele już nawet ok. roku wcześniej, odbywa się ono teraz w domu ludowym, w domu weselnym, restauracji albo hotelu. Para musi odpowiednio wcześniej zarezerwować salę, fotografa, zaprosić gości. Po ślubnej Mszy świętej, młodzi wraz z gośćmi udają się do lokalu, w którym ma odbyć się przyjęcie, witani są oni tam chlebem i solą, po czym pan młody przenosi swoją żonę przez próg. Następnie wznoszony jest toast, po czym wszyscy zasiadają do obiadu. Po skończonym posiłku nowożeńcy tańczą swój pierwszy taniec, następnie udają się na fotograficzną sesję ślubną. Przed północą organizowane są przez orkiestrę różnego rodzaju zabawy, w których uczestniczą zarówno zaproszeni goście, rodzice nowożeńców, jak również oni sami. O północy odbywają się oczepiny. Wierzono, że ci, którzy złapią krawat i welon, w niedługim czasie staną na ślubnym kobiercu. Młodzi wychodzącym gościom dziękują za przybycie, zapraszają ich na poprawiny oraz obdarowują ciastem.
The subject of this article is to present the customs and rituals of the wedding reception. The purpose of these is analysis and pay attention to the disappearance some customs and appears new in the parish of Rudna Wielka, near Rzeszow. This article consists of four points. They describe the preparation of young people for weddings, its beginning, wedding games and capping ceremony. Source of the study is based on information obtained by ethnographic field research on wedding rituals. The study was conducted in 2011 in the villages of Rudna Wielka, Rudna Mała and Pogwizdów Nowy. In the 20th century preparations for the wedding reception began a week earlier and the party was next to the house of the bride. Currently, the young are planning a wedding already a year before, now it takes place in the folk house, wedding house, restaurant or hotel. Couple must book the ballroom, photographer, invite guests in advance. After the mass, the young along with the guests go to the place where the reception is to take place, where they are welcomed with bread and salt, then the groom carries his wife over the threshold. Then is toast and everyone sit down to dinner. After the end of the meal, the newlyweds dance their first dance, then go to the wedding session. Before midnight, the orchestra organizes different types of games, which involve everyone invited guest, parents of honeymooners and themselves. At midnight the capping ceremony takes place. It was believed that those who catch a tie and veil will soon get married. Young thank the leaving guests for coming, invite them to after-party and give them a cake.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 197-210
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczeń, widz, współtwórca – wartości edukacyjne tańca i dziedzictwa teatru baletowego w kształceniu dzieci i młodzieży
A student, a spectator, an artist – educational values of dance and dance theatre heritage in teaching children and young people
Autorzy:
Makuszewska, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521090.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
dzieci
edukacja
taniec
pedagogika
dziedzictwo kulturowe
filmy z tańcem
children
education
dance
pedagogy
ballet heritage
dance movies
Opis:
Spotkanie ze sztuką tańca pozwala dzieciom na zapoznanie się ze spektrum wartości wykraczających poza obszar przypisany do zawodu tancerza. Absolutna harmonia między umysłem i ciałem, leżąca u podstaw tańca, wynika z faktu, że trening ruchowy wzmacnia i rozwija aktywność motoryczną, sprzyjając rozwojowi ciała i psychiki. Artykuł przedstawia nie tylko zagadnienia związane z uczeniem i nauczaniem tańca, podkreślając rolę ruchu w kształtowaniu świadomości fizycznej osobowości, umiejętności pokonywania trudności, ale zwraca również uwagę, jakie znaczenie odgrywa człowiek tańczący w tworzeniu światopoglądu, utrwalaniu tradycji, zrozumieniu wielokulturowości.
Active participation in dance education allows children to become familiar with a range of values that go beyond these associated with the profession of a ballet dancer. The remarkable unity of a dancing body is achieved by harmonious development of a body and mind. The article presents not only issues related to learning and teaching dance, while emphasising the role of dance in developing the consciousness of physical personality. It also sheds light on a dancing body as a means used in understanding more complex socio-cultural issues of the 21st century.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 2 "Teatr w edukacji, terapii i profilaktyce"; 49-59
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ucieleśniony odbiór tańca w filmie. Przypadek „Climaksu” Gaspara Noé
Embodied Reception of Dance in Film. The Case of „Climax” by Gaspar Noé
Autorzy:
Kiełpiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340575.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Gaspar Noé
ucieleśnienie
taniec
afekt
zmysłowa teoria kina
embodiment
dance
affect
sensuous theory
Opis:
Taniec ukazany na ekranie kinowym może wywierać silniejsze wrażenie na odbiorcy, niż gdyby był oglądany „na żywo”. Krytycy filmowi pisali o pierwszej scenie tańca w Climaksie (2018) Gaspara Noé, używając określeń sugerujących jej wyjątkowo intensywne, fizjologicznie pobudzające oddziaływanie. Taniec wzmocniony audiowizualną oprawą filmu prowokuje szczególny rodzaj somatycznego zaangażowania, przejawiającego się przede wszystkim na poziomie wrażeń płynących z ciała odbiorcy. Zmysłowa teoria kina wydaje się więc szczególnie użyteczną metodologią do wyjaśniania zjawisk z rejestru ucieleśnionego odbioru tańca w filmie. Podczas analizy tego zjawiska na przykładzie Climaksu autor korzysta z proponowanej przez Vivian Sobchack perspektywy sensuous theory, zagadnień fenomenologii tańca, a ponadto odnosi się do teorii afektu, teorii performansu oraz odkrycia neuronów lustrzanych. W końcowej części tekstu autor przywołuje także psychoanalityczne mechanizmy zaangażowania w filmowy taniec.
Dance shown on the cinema screen may make a stronger impression on the viewer than if it was watched live. Referring to Climax (2018) by Gaspar Noé, film critics wrote about the first dance scene using terms that suggest its highly intense, physiologically stimulating effect. The on-screen dance is intensified by the audio-visual setting of the film, which provokes a special kind of somatic engagement, manifested through sensations coming from the viewer’s body. Thus, sensuous theory seems to be a particularly adequate methodology for explaining phenomena of the embodied reception of film dance. Analyzing this phenomenon on the example of Climax, the author uses the perspective of Vivian Sobchack’s sensuous theory, referring also to dance phenomenology, affect studies, performance theory and the discovery of mirror neurons. Towards the end of the text, psychoanalytic mechanisms of affective involvement in on-screen dance are also briefly indicated.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 54-70
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczy wymiar tańca
The Creative Dimension of Dance
Autorzy:
Mond-Kozłowska, Wiesna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192346.pdf
Data publikacji:
2011-12-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
taniec
doświadczenie sacrum w sztuce tanecznej
teoria i filozofia tańca
somaestetyka
edukacyjne dziedzictwo antyku
personalizm
techniki ruchowe
terapia tańcem
dance
the experience of the sacre in dance art
theory and philosophy of dance
somaesthetics
educational heritage of antiquity
personalism
techniques involving phisical movement
dance therapy
Opis:
Artykuł opowiada się za wysoką pozycją sztuki tanecznej w naukach humanistycznych. Jako, że taniec jest zakorzeniony w ludzkim ciele, tworzenie tańca oznacza tworzenie istoty ludzkiej. Składa się to na autentyczną sferę antropologicznej twórczości. Można zatem powiedzieć, że taniec jest antropologiczny i antropocentryczny. Stanowisko to znajduje swoje korzenie w tradycji helleńskiej, gdzie paideutyczna formacja społeczeństwa wolnych ludzi uwzględniała ćwiczenia fizyczne, głównie taniec zjednoczony z muzyką i słowem. Ludzkie ciało było tam postrzegane jako boska świątynia najszlachetniejszych ludzkich zdolności, które poddawane były ciągłemu szkolenia i doskonaleniu. Przedstawiono listę współczesnych dłużników Greków na tym polu w celu wykazania nieśmiertelności helleńskich idei wychowawczych przez tysiąclecia. Innym aspektem rozprawy są wzajemne relacje pomiędzy estetyką i etyką poprzez proces szkolenia w tańcu.
The paper advocates the high position of the art of dance in the humanities. Since the dance is embedded in the human body, creating dance stands for creating human being.  This makes up an authentic realm of the anthropological creativity.  Thus one can say that dance is anthropological and anthropocentric. The stand is rooted in the Hellenic tradition, where paideutic formation of the society of free men included physical exercises, predominantly dance united with music and word. In this the human body was perceived as a god-like temple of the noblest human faculties that were the subject of constant training and melioration. The list of modern “debtors” to the Greeks in this field is presented to instantiate the immortality of Hellenic educational ideas across millennia. Another aspect of the discourse is the interrelation between aesthetics and ethics through the training process in dance.   
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2011, 10, 20; 163-179
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 106

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies