Temat: taniec, - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: «Córka źle strzeżona» – baletowe wcielenie sentymentalizmu
Dance Embodiment of Sentimentalism in the Case of «The Wayward Daughter» Ballet
Autorzy:: Narewska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29519880.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: balet
historia baletu
taniec
historia tańca
Jean Georges Noverre
Jean Dauberval
«Córka źle strzeżona»
sentymentalizm
ballet
ballet history
dance
dance history
«The Wayward Daughter»
sentimentalism
Opis:: Artykuł przedstawia analizę Córki źle strzeżonej, znanej jako najdłużej utrzymujące się dzieło w repertuarze baletowym na całym świecie. Do jej powstania w 1789 roku przyczynił się sentymentalizm, który wpłynął również na balet, odciskając swoje piętno na formie i treściach tej dziedziny sztuki. Kontekstem dla niniejszego studium Córki źle strzeżonej Jeana Daubervala (pomysłodawcy i pierwszego choreografa) są estetyczne, filozoficzne i kulturowe poglądy i założenia wielkich osiemnastowiecznych myślicieli (np. Jean-Jacquesa Rousseau i Denisa Diderota). Ich idee stały się podwalinami nowoczesnej sztuki baletowej, na którą duży wpływ wywarł także jeden z największych reformatorów sztuki tańca, Jean Georges Noverre. Jego uczeń, Dauberval, korzystając z zasad opracowanych przez Noverre'a, stworzył balet komiczny i przełamał monopol modnych wówczas baletów tragicznych. Dzięki wartkiej akcji, nieco naiwnej, acz zabawnej fabule i licznym urokliwym sekwencjom choreograficznym, Córka źle strzeżona bawi nawet współczesną publiczność. Oprócz analizy relacji między założeniami sentymentalizmu a formą i treścią spektaklu baletowego, w artykule omówiono jedną z najsłynniejszych XX-wiecznych choreografii do baletu, autorstwa Fredericka Ashtona, która do dziś wykonywana jest przez wiele zespołów na całym świecie.
This article presents an analysis of The Wayward Daughter, famed for being the most enduring piece in the ballet repertory all over the world. Sentimentalism, which influenced ballet as well, leaving its mark on the form and content of this art, contributed also to the creation of The Wayward Daughter in 1789. The context for this study of «The Wayward Daughter» by Jean Dauberval (the ballet’s originator and first choreographer) is provided by aesthetic, philosophical and cultural views and assumptions of great eightennth-century thinkers (e.g. Jean-Jacques Rousseau and Denis Diderot). Their ideas had become foundtions for the modern art of ballet, which has also been heavily influenced by one of the greatest reformers of the art of dance, Jean Georges Noverre. His student, Dauberval, using the rules developed by his Noverre, created the comic ballet and broke the monopoly of tragic ballets in vogue at the time. Thanks to its fast-paced action, somewhat naïve yet funny plot and numerous charming choreographic sequences, «The Wayward Daughter» is entertaining even for today’s audiences. Apart from analysing how the premises of sentimentalism apply to the form and content of a ballet show, the article discusses one of the most famous 20th-century choreographies for the ballet, devised by Frederick Ashton, which is performer by many ballet companies around the world to this day.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 209-224
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: “Dance of Death with Maiden”: The Visual Grammar of the Death and the Maiden Motif: Birgit Jürgenssen and Assunta Abdel Azim Mohamed
Autorzy:: Lillington, David
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2076565.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: "Dance of Death"
"Death and the Maiden"
Birgit Jürgenssen
Assunta Abdel Azim Mohamed
art-photography
Taniec śmierci
Śmierć i Dziewczyna
fotografia artystyczna
Opis:: This article looks at the allusions made by Austrian artists Birgit Jürgenssen and Assunta Abdel Azim Mohamed to the historical genres “Dance of Death” and “Death and the Maiden”. I examine in particular Jürgenssen’s series “Totentanz mit Mädchen” and “Untitled Polaroids” (also known as the “Death and the Maiden” polaroids). I raise the significance of her titles and argue that she is dancing with the genre, in effect with art history itself. Then I consider Mohamed, 43 years Jürgenssen’s junior. I propose her as an heir of Jürgenssen. I argue that one of the reasons both artists allude to the two traditional genres is in order for the work to address the nature of art itself.
W tym artykule omówiono odniesienia i aluzje w twórczości austriackich artystek Birgit Jürgenssen i Assunty Abdel Azim Mohamed do historycznego gatunku „Tańca śmierci” i „Śmierci i dziewczyny”. Badam przede wszystkim serie fotograficzne Jürgenssen „Totentanz mit Mädchen” oraz „Untitled Polaroids” (znane również jako polaroidy „Śmierć i dziewczyna”). Uwydatniam znaczenie tych tytułów i twierdzę, że artystka tańczy z całym gatunkiem, a w efekcie z samą historią sztuki. Dalej rozważam twórczość Mohamed, 43 lata młodszej od Jürgenssen. Typuję ją na spadkobierczynię Jürgenssen. Twierdzę, że jednym z powodów, dla których obie artystki nawiązują do tych dwóch tradycyjnych motywów historii sztuki, jest to, że mówią w swoich pracach o samej istocie sztuki.
Źródło:: Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 2; 253-266
0023-5911
Pojawia się w:: Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: „Dopokąd tańczą”. Taniec jako język zaangażowania na rzecz (s)pokoju
‘As long as they dance.’ Dance as a language of engagement for peace
Autorzy:: Roszak, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1944360.pdf
Data publikacji:: 2020-12-15
Wydawca:: Narodowe Centrum Kultury
Tematy:: pokój
taniec zaangażowany
uchodźstwo
taniec wobec pandemii
peace
engaged dancing
refugees
dance and the pandemic
Opis:: The choreographic productions of an American couple with an immigrant background are discussed here in the context of working for peace. The selected dance expressions of Keone and Mari Madrid activate the language of engagement, shedding some light on a variety of contemporary social problems related to isolation: the drama of contemporary refugees (We Are) and those suffering from the COVID-19 pandemic (Good Vibes Dance). The artistic duo’s multisensory choreographic works shift the viewers’ focus to the kinaesthetic code as well as the words and music, telling a story that is to facilitate a better understanding of social issues. Concentrating on the quality of the me–me, me–others relations, the Madrids allow us to redefine what we think about dance and recognise it as a readily available tool for building peace. The artists treat the dance as an innate language that undoes isolation.
Źródło:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 193-203
1230-4808
Pojawia się w:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: „Konik bardzo się zmęczył”. Koń jako metafora ciała doświadczającego
“The Little Horse Is Tired”: The Horse as a Metaphor of an Experiencing Body
«Маленькая лошадка устала». Лошадь как метафора подвергающегося испытаниям тела
Autorzy:: Müller, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1879903.pdf
Data publikacji:: 2021-06-29
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: лошадь, танец, балет, Европа, тело, подвергающееся испытаниям
koń, taniec, balet, ciało doświadczające, Europa
horse, dance, ballet, Europe, experiencing body
Opis:: Celem tego artykułu jest pokazanie, że ciało konia może stać się metaforą ciała doświadczającego, przeciwstawionego baletowemu ciału idealnemu (nadrealnemu). Ważnym kontekstem jest dla mnie pozycja koni w cyrku tradycyjnym, których występy są traktowane jako forma manifestacji władzy człowieka nad światem natury. Ujarzmienie dzikości na cyrkowej arenie można bowiem rozpatrywać jako proces paralelny do dyscyplinowania ciała baletowego. Drugim ważnym dla mnie wątkiem jest związek koni z wojną. W kulturze i historii koń jest jednocześnie podbijanym i podbijającym. To samo można powiedzieć o ciele, które z jednej strony musi przejść represyjny i uprzedmiotawiający proces uspołeczniania, z drugiej – warunkuje „ja” bycie w świecie, realnie kształtuje tożsamość podmiotu. Do zilustrowania tych tez i przemyśleń służy mi spektakl kolektywu Via Negativa Dziewiąta.
Źródło:: Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2021, 1 (7); 1-13
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:: Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: „Przeciw-ciała”: historyczność taneczności
"Anti-bodies": The historicity of dancing
Autorzy:: Klimczyk, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1944331.pdf
Data publikacji:: 2020-12-15
Wydawca:: Narodowe Centrum Kultury
Tematy:: taneczność
taniec
historyczność
Alain Badiou
Judith Butler
the act of dancing
dance
historicity
Opis:: This article seeks to propose a preliminary methodology of dance research to explore dance as a historically changing impulse for a physical activity that occurs in respect of the culturally defined forms collectively known as ‘dance’ (or its equivalents in other languages). Referring to Alain Badiou’s concept of event and Judith Butler’s theory of materiality, the author suggests including in historical research what he calls ‘anti-bodies’, i.e. kinetic events that ontologically precede the activity of the body formalised as dancing. If a specific dance is the formalisation of the primeval act of dancing, the body is a result of the ‘anti-body’ materialised. Such ‘anti-bodies’ reveal themselves when the dancer, either consciously or by mistake, transgresses the chosen form. In this context, the author proposes writing a story that will concentrate on the dance emergence process rather than on its form. Practice as research constitutes a vital aspect of this approach whereby a text must establish its theoretical grounds. What results is the politics of counter-hegemony with ‘anti-bodies’ challenging the rigid identities of both individuals and aesthetic forms.
Źródło:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 12-25
1230-4808
Pojawia się w:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: „Przywracając widza do zmysłów”. O kinestetycznym doświadczeniu w interdyscyplinarnych instalacjach choreograficznych
‘Bringing the viewers back to their senses.’ Kinaesthetic experience in interdisciplinary choreographic installations
Autorzy:: Lissowska-Postaremczak, Regina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1944355.pdf
Data publikacji:: 2020-12-15
Wydawca:: Narodowe Centrum Kultury
Tematy:: taniec
strategie choreograficzne
percepcja tańca
kinestezja
dance
choreographic strategies
dance perception
kinaesthesia
Opis:: This article discusses creative strategies employed by artists to redefine the role of visuality in the presentation and reception of dance. By doing it, they undermine the well-established aesthetic and interpretative approaches to the art of dance, focusing on perception mechanisms and sensory experiences of the audience. Four choreographic projects/installations are discussed in which audio, visual, and audiovisual media are used: an installation that designs the choreographic environment, a choreoauratic installation, a performance installation that uses the AR technology, and an immersive VR 3D 360° installation. They emphasise the proprioceptive and haptic experiences and the kinaesthetic awareness in the processes of creation and reception, concentrating on the body as the perceiving subject rather than the perceived object. Focusing on the viewer’s corporeal experience, they do not only step beyond the conventional visuality-based approach to dance but also broaden our thinking about its possible (and by definition sightcantered) audiovisual presentation, thus acknowledging a wider spectrum of sensory experiences.
Źródło:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 122-134
1230-4808
Pojawia się w:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: «Purpurowy płomień»: Helena Grossówna w Operze Pomorskiej i Teatrze Toruńskim
«The Purple Flame»: Helena Grossówna at the Pomorska Opera and Toruński Theatre
Autorzy:: Duda, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32083665.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Helena Grossówna
Toruń
historia teatru
taniec
teatr polski 1918-1939
theater history
dance
Polish theater 1918–1939
Opis:: Artykuł stanowi prezentację nieznanych szerzej faktów z biografii Heleny Grossówny, jednej z gwiazd kina polskiego lat 30-tych XX wieku. Urodzona w Toruniu artystka rozpoczynała swoją karierę w zespole początkujących tancerek utworzonym w teatrze toruńskim w czasie pierwszej dyrekcji Karola Bendy (1924-1926), której ukoronowaniem było otwarcie Opery Pomorskiej. W tym czasie Grossówna mogła doskonalić swój warsztat taneczny, występując w inscenizacjach oper, operetek i komedii muzycznych. Po wojażach francuskich, kiedy to wzięła udział w kursach prowadzonych przez Matyldę Krzesińską i Bronisławę Niżyńską, siostrę Wacława Niżyńskiego, Grossówna wróciła do Torunia i pracowała jako choreograf w Teatrze Toruńskim prowadzonym ponownie przez Karola Bendę (1930-1932). W artykule można znaleźć obszerny na tyle, na ile pozwalają szczątkowe dokumenty, opis występu Heleny Grossówny jako Salome w Golgocie Bolesława Rosłana (reż. Józef Cornobis, 1931), a także liczne dowody na to, że Grossówna opuszczała Toruń już jako w pełni ukształtowana artystka.
The article presents little known biographical facts about Helena Grossówna, one of the stars of the Polish film industry in the 1930s. Born in Toruń, the artist started out her career as a member of a ballet company for fledging dancers founded at the Toruń theatre during the first directorship of Karol Benda (1924-1926), which culminated in the opening of the Pomorska Opera. At the time, Grossówna was able to improve her dancing skills by performing in operas, operettas, and musical comedies. Having travelled to France, where she took classes from Matylda Krzesińska and Bronislava Nijinska (Vaslav Nijinsky’s sister), Grossówna returned to Toruń and worked as a choreographer at the Toruński Theatre, run again by Karol Benda (1930-1932). The article contains as detailed a description as the scant source materials permit of Helena Grossówna’s performance as Salome in Golgota [Golgotha] by Bolesław Rosłan (dir. Józef Cornobis, 1931), and it presents strong evidence that Grossówna left Toruń as a fully fledged artist.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 1/2; 122-133
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: „Ruch muzykalny” jako ucieleśnienie afektu i metoda wychowania człowieka. Taniec i psychoanaliza na początku XX wieku w Rosji
“Musical movement” as the embodiment of affect and method of education. Dance and psychoanalysis at the beginning of the twentieth century in Russia
Autorzy:: Nabokina, Anastasia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/521149.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: nowy taniec rosyjski
Heptachor
ruch muzykalny
symbolizm
afekt
psychoanaliza
new Russian dance
musical movement
symbolism
affect
psychoanalysis
Opis:: Celem artykułu jest przedstawienie i analiza stosowanej w rosyjskim studiu tańca „Heptachor” metody „ruchu muzykalnego” jako praktyki artystyczno-wychowawczej. Analiza źródeł nowego tańca rosyjskiego, jak i samej metody wskazuje na łączenie praktyk artystycznych, wychowawczych i psychoterapeutycznych. Badanie wskazuje na prawdopodobny wpływ teorii psychoanalitycznych na poszukiwania choreografów rosyjskich na początku XX wieku.
The aim of the article is to present and analyse the ”musical movement” method used in the ”Heptachor” studio as an artistic and educational practice. The analysis of the sources of the new Russian dance, as well as the method itself, indicates the combination of artistic, educational and psychotherapeutic practices. The study suggests that psychoanalytic theories had some influence on the search for new trends by Russian choreographers at the beginning of the 20th century.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 2 "Teatr w edukacji, terapii i profilaktyce"; 36-48
2083-7275
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: „Tańcz, opowiedz im wszystko…”: Losy tancerek żydowskich w czasach Holokaustu
“Dance, Tell Them Everything”: Jewish Female Dancers during the Holocaust
Autorzy:: Leyko, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29520821.pdf
Data publikacji:: 2024-03-18
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Jewish female dancers
Holocaust
Jewish female dancers’ exile
dancing in the ghettos
Jewish female dancers’ life in hiding
tancerki żydowskie
Zagłada
emigracja tancerek żydowskich
taniec w gettach
życie tancerek żydowskich w ukryciu
Opis:: W artykule po raz pierwszy podjęto badania nad losami tancerek żydowskich w czasach Holokaustu. Nowoczesny taniec artystyczny stanowił próbę zdefiniowania własnej tożsamości przez młode kobiety żydowskie, które kwestionowały dotychczasowy model wychowania w tradycji patriarchalnej. Z tego powodu kształcenie w szkołach tańca było bardzo popularne wśród dziewcząt i kobiet żydowskich, a ich absolwentkami mogło być w okresie przedwojennym nawet kilkaset osób. W pracy przyjęto metodę skoncentrowaną na prezentacji losów jednostkowych, które mogą ilustrować skalę opresji, jakiej doświadczały tancerki żydowskie. Ich losy przedstawiono jako realizację trzech matryc biograficznych: emigracja/ucieczka/wygnanie, życie w gettach i próba przetrwania po aryjskiej stronie. Artykuł jest jednocześnie postulatem w sprawie podjęcia systematycznych badań nad tym zagadnieniem.
This article offers the first discussion of the fate of Jewish female dancers during the Holocaust. For young Jewish women who challenged the existing model of upbringing based on patriarchal tradition, modern artistic dance was an attempt at defining their own identity. Therefore, education in dance schools was very popular among Jewish girls and women, so much so that their pre-war graduates could be counted in hundreds. In terms of methodology, the article focuses on presenting individual life stories that can illustrate the scale of oppression experienced by Jewish female dancers. Their fates are presented as manifestations of three biographical matrices: emigration/fleeing/exile, life in the ghettos, and the attempt to survive on the Aryan side. At the same time, the article calls for systematic research on the subject.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 41-56
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: „Twardego snu pieczęcie”. Świat dziwów w „Zaklętym mieście” Edwarda Leszczyńskiego
'Seals of Deep Slumber'. World of wonders in 'Zaklęte miasto' [Enchanted City] by Edward Leszczyński
Autorzy:: Igliński, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/967389.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: dream
city
circle
strangeness
life
monotony
dance
Dionisian-ness
sen
miasto
koło
dziwność
życie
monotonia
taniec
dionizyjskość
Opis:: The article offers an analysis and interpretation of the poem Zaklęte miasto [Enchanted city] from the volume Ballady i pieśni [Ballads and songs] by the Young Poland poet Edward Leszczyński. The poem is first analysed based on the oneiric convention. For this purpose the author refers to the philosophy of Arthur Schopenhauer and explains the symbolism of the wheel, which indicates the sense of entrapment in the world, a situation with no way out. The dreaming-wandering from Leszczyński’s poem, the gaining and losing of faith, is then examined in the context of August Strindberg’s A Dream Play. The two works, ostensibly so different, address with a similar kind of poetic “dreaming.” In both cases, the life in question is inauthentic, asleep, affected by a curse, kept under a spell. The last stanza of the poem indicates the Dionysian tradition, and therefore makes it necessary to refer to the philosophy of Friedrich Nietzsche and his idea of eternal return. The examination lead to the conclusion that Leszczyński’s work refers to the dual meaning of circularity, or rather two attitudes towards life. In the first case Schopenhauerian determinism is revealed, according to which life is a monotonous, enchaining, ominous dream. In the second case we are dealing with the worship life of Nietzschean provenance – one may, therefore, conclude that a curse can be a blessing and being asleep can be being awake, if we accept the eternal return.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 33, 3
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: A lo cubano: taniec i reprezentacje kubańskości w kontekście turystyki kulturowej
Autorzy:: Ana, Ruxandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/597332.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:: Kuba
dziedzictwo
taniec
przedsiębiorczość
turystyka
Opis:: Artykuł analizuje sposoby, w jakie, w warunkach dynamicznych przemian zachodzących na Kubie, niematerialne dziedzictwo kulturowe staję się podstawowym zasobem generującym dochód, zanurzonym w skomplikowanych sieciach wyobrażeń i reprezentacji kreowanych przez przemysł turystyczny. W związku ze wzrostem znaczenia turystyki opartej na doświadczeniu (‘experiential tourism’ Salazar 2011), praktyki cielesne (w tym taniec) zajmują kluczową pozycję nie tylko dla instytucji zajmujących się ochroną i promocją dziedzictwa kulturowego, ale również w przypadku małych przedsiębiorstw stanowiących dla Kubańczyków alternatywne źródła dochodu poza sektorem państwowym. Szkoły tańca oraz rosnąca popularność tańców kubańskich poza wyspą pokazują, w jaki sposób następuje przyswajanie i adaptacja niektórych turystycznych wyobrażeń w lokalnej narracji o kubańskości oraz jak ciała nabierają walorów transakcyjnych. Realia gospodarcze i nierówności społeczne wynikające z kontaktów z obcokrajowcami skutkują twórczym podejściem do zysków, utrwalając jednocześnie oczekiwania i fantazje dotyczące Kuby. Niejednokrotnie zjawisko to jest silnie naznaczone rasowo, jako że wielu ciemnoskórych Kubańczyków może wykorzystać pozory „rasowej autentyczności” w przestrzeniach związanych z tańcem. Artykuł opiera się na materiałach zgromadzonych w trakcie kilkumiesięcznych badań terenowych prowadzonych w Hawanie w latach 2015-2016 oraz 2018 wśród profesjonalnych tancerzy, instruktorów i właścicieli szkół tańca.
Źródło:: Lud; 2018, 102
0076-1435
Pojawia się w:: Lud
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Aesthetic Historism and the Aesthetics of Tidibe: Ritual, Performance, and Contested Perceptions of “Skin” in the Papuan Highlands
Historyzm estetyczny i estetyka Tidibe: rytuał, performance i kontrolowane postrzeganie „skóry” w papuaskich górach
Autorzy:: Hirsch, Eric
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1727686.pdf
Data publikacji:: 2021-03-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: estetyka
historyzm
kosmologia
taniec
Fuyuge, Papua Nowa Gwinea
aesthetics
historism
cosmology
dance
Fuyuge, Papua New Guinea
Opis:: Artykuł skupia się na serii tańców wykonywanych w rytuale Fuyuge (Papua Nowa Gwinea), z których jeden prowokuje dyskusję na temat jego rodowej stosowności. Korzystam z tych przykładów, aby zbadać odrębność estetyki Fuyuge i rozumienia historii w porównaniu z estetyką zachodnią i zachodnim rozumieniem historycznym. Podczas gdy te drugie są geograficznie obszerne i relatywistyczne, te pierwsze wyobrażają sobie całą estetykę i formy historyczne jako wywodzące się ze świata Fuyuge.
The article focuses on a series of dances performed in Fuyuge (Papua New Guinea) ritual, one of which provokes debate about its ancestral appropriateness. I use these examples to examine the distinctiveness of Fuyuge aesthetics and historical understanding as compared with Western aesthetics and historical understanding. Whereas the latter is geographically wide and relativistic the former imagines all aesthetics and historical forms as deriving from the Fuyuge world.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 1; 31-49
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Analiza kinematyki wybranych ruchów w tańcu klasycznym i współczesnym
Analysis of kinematics of selected movements of classical and modern dance
Autorzy:: Michnik, R.
Jurkojć, J.
Dworak, L.
Gorwa, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/98783.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:: taniec
analiza kinematyczna
biomechanika tańca
taniec współczesny
taniec klasyczny
dance
kinematic analysis
dance biomechanics
modern dance
classical dance
Opis:: W ramach pracy przeprowadzono badania doświadczalne ruchów wykonywanych podczas ewolucji tanecznych przez tancerzy klasycznych oraz współczesnych. W trakcie badań rejestrowano przebiegi sił reakcji podłoża oraz wyznaczono kinematykę ruchów kończyny dolnej. Badania zrealizowano przy pomocy systemu do analizy ruchu APAS. Ruchy wykonywane przez tancerzy rejestrowane były przez zestaw czterech kamer cyfrowych firmy Basi er. Siły reakcji podłoża wyznaczono za pomocą platformy dynamometrycznej firmy Kistler.
Experimental research of movements during dance evolutions by classical and modem dancers were conducted in the frame of work. Courses of ground reaction forces and kinematics of lower limb movements were determined. Investigation were realised with the used of motion analysis system APAS. Movements of dancers were recorded by set of four digital Basler cameras. Measurements of ground reactions forces were determined by Kistler platform.
Źródło:: Aktualne Problemy Biomechaniki; 2009, 3; 155-160
1898-763X
Pojawia się w:: Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Audrey Hepburn : tancerka ruchu oporu
Dutch girl : Audrey Hepburn and World War II
Tancerka ruchu oporu
Autorzy:: Matzen, Robert D.
Współwytwórcy:: Koziej, Magda (1962- ). Tłumaczenie
Wydawnictwo Albatros. Wydawca
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Warszawa : Albatros ;
Tematy:: Heemstra, Ella van (1900-1984)
Hepburn, Audrey (1929-1993)
Aktorzy angielscy
Film amerykański
II wojna światowa (1939-1945)
Kolaboracja
Matki i córki
Nazizm
Okupacja
Ruch oporu
Taniec klasyczny
Biografia
Opis:: Bibliografia na stronach 371-374. Indeks.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Balet Jana Cieplińskiego (1922–1925)
Jan Ciepliński’s Ballet (1922–1925)
Autorzy:: Pudełek, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29431720.pdf
Data publikacji:: 1996-06-30
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: balet
historia baletu
taniec
historia tańca
Jan Ciepliński
Balet Warszawski
ballet
ballet history
dance
dance history
Warsaw Ballet
Opis:: Autorka omawia historię zespołu Jana Cieplińskiego, uwypuklając związki działań artysty i jego „niespokojnej, przedsiębiorczej osobowości”. Podkreśla jego wcześnie podjętą aktywność pozasceniczną: powołanie w 1919 roku w Teatrze Wielkim (z udziałem Haliny Szmolcówny i Zygmunta Szubiakiewicza) sekcji baletowej ZASP-u i działanie na rzecz podwyższenia poziomu edukacji ogólnokształcącej tancerzy i tancerek. Badaczka analizuje artystyczne i infrastrukturalne aspekty pracy grupy stacjonującej kolejno w Katowicach, Poznaniu, Wilnie, i aktywnej objazdowo (m.in. Śląsk, Wiedeń, Czechosłowacja, Warszawa). Podkreśla znaczenie doświadczenia, które Ciepliński zdobył w szkole baletowej, Teatrze Wielkim w Warszawie i w balecie Anny Pawłowej, oraz inspiracje Baletami Rosyjskimi. Przywołuje liczne i zróżnicowane opinie na temat jego choreograficznego nowatorstwa. Skrótowo szkicuje losy Baletu Warszawskiego (1937) – krótkiego powrotu do idei samodzielnego zespołu. Artykuł otwiera cykl, w którym w Pamiętniku Teatralnym autorka omawia wybrane zespoły dwudziestolecia międzywojennego (zob. z. 3/4, 1996, i z. 3/4, 1998).
The author discusses the history of Jan Ciepliński’s ballet company, highlighting the links between the artist’s activities and his “restless, entrepreneurial personality.” She emphasizes that his off-stage work began quite early on, with the establishment (with Halina Szmolcówna and Zygmunt Szubiakiewicz) of the ballet section of the Association of Polish Stage Artists at Warsaw’s Teatr Wielki [Grand Theatre] in 1919; he was also actively committed to raising the level of general education for dancers. The author analyses the artistic and infrastructural aspects of the work of Ciepliński’s group, which was successively based in Katowice, Poznań, and Vilnius, as well as touring actively (e.g., in Silesia, Vienna, Czechoslovakia, and Warsaw). She underscores the importance of Ciepliński’s experience from his ballet school, Teatr Wielki, and Anna Pavlova’s ballet, as well as his inspiration from Ballets Russes. She cites numerous and divided opinions regarding his choreographic inventiveness. She briefly presents the story of the Warsaw Ballet (1937) – Ciepliński’s short-lived return to the idea of an running an independent dance company. The article opens a series in which the author discusses selected interwar ensembles (see Pamiętnik Teatralny 3/4, 1996, and 3/4, 1998).
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 1996, 45, 1/2; 61-87
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "taniec," wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język